Klimat okołobiegunowy - obejmuje dwa typy klimatów:

* subpolarny (podbiegunowy) - północna Syberia, północna Kanada, Alaska, a na południowej półkuli np: Wyspy Kerguelena, Wyspa Heard, Wyspy McDonalda i Wyspa Bouveta.

* polarny (biegunowy) - Antarktyda, Grenlandia, wyspy Arktyki, północne krańce Syberii (wg podziału Okołowicza).

Charakterystyka klimatu subpolarnego:

* pojawia się zjawisko dnia i nocy polarnej

* brak klimatycznego lata (2-3 miesiące temp. do 10)

* zima długa, mroźna trwająca 9-10 miesięcy

* opady śniegu do 300 mm

Charakterystyka klimatu polarnego:

* zjawisko dnia i nocy polarnej

* przez cały rok temp. ujemne (-20 do -50)

* opady śniegu do 250 mm

W klimacie subpolarnym temperatura w najzimniejszym miesiącu wynosi od -8 do -25 ˚C, Lato chłodne, średnia temperatura najcieplejszego miesiąca waha się od 5 do 10 stopni C (klimatyczna wiosna lub jesień). Sezon wegetacyjny trwa dwa lub trzy miesiące. Zachmurzenie panuje duże, największe jesienią i w lecie. Roczna suma opadów wynosi 200 - 300 mm, lecz czasem sięga nawet do 700 mm. Częstym zjawiskiem są mgły, silne wiatry. Parowanie jest stosunkowo niewielkie. W podłożu panuje wieczna zmarzlina. Granica wiecznego śniegu znajduje się na małej wysokości: od 700 do 1400 m n.p.m. W klimacie polarnym temperatura nigdy nie przekracza 0°C. Roczna amplituda powietrza wynosi ponad -50 stopni Celsjusza
Antarktyda stanowi zwarty masyw lodowy wyniesiony 3000 m n.p.m. nad lądem utrzymuje się cały czas wysokie ciśnienie, z którego powietrze antarktyczne odpływa ku niższym szerokościom w postaci silnych wiatrów zboczowych. Obszar ten nazywany jest biegunem zimna lub tez biegunem wietrzności. Na Antarktydzie panuje klimat polarny, bardzo surowy i suchy. Tylko Półwysep Antarktyczny i wąska strefa nadbrzeżna mają większe opady (200-600 mm w ciągu roku); w miesiącach letnich temperatura jest niekiedy wyższa niż 0°C; najwyższa zanotowana temperatura wynosi 9,9° C. Cechą charakterystyczną klimatu tych obszarów jest występowanie bardzo silnych wiatrów - nawet do 90 m/s - skierowanych ku morzu; wiatry przekraczające 15 m/s występują przez ponad 200 dni w roku. We wnętrzu Antarktydy w ciągu całego roku utrzymują się temperatury ujemne, średnie temperatury miesięczne wahają się od -20° C do -70° C; najniższa zanotowana temperatura powietrza wynosi -88,3°C; suma roczna opadów wynosi 100-150 mm. Klimat Antarktydy zróżnicowany jest piętrowo. Można tu wyróżnić

Wewnątrzlądowy klimat wysokogórski

Klimat stoków lodowych

Klimat strefy przybrzeżnej.

Wnętrze Antarktydy charakteryzuje się pogoda bezchmurną i słabymi wiatrami. Średnie roczne temperatury wynoszą tu -50° -60°C, w miesiącu najcieplejszym około -30°C, a najchłodniejszego -70°C. na stacji w sierpniu 1960 roku zanotowano rekordowo niska temperaturę - 88,3°C. opady są tutaj bardzo małe 30-50 mm na rok. Bardzo mała jest zawartość pary wodnej w powietrzu.

Klimat stoków lodowych jest także klimatem wiecznego mrozu - temperatury średnie wszystkich miesięcy są niższe od 0°. Bardzo często występują tu bardzo silne wiatry zboczowe ponad 10m/s spadające z płaskowyżu, które powodują zamiecie. Średnie roczne temperatury zależą od wysokości stoków i obniżają się od -20° dla okolic przybrzeżnych do -50° dla partii szczytowych, oddalonych od wybrzeża o 700-800 km. Średnie temperatury miesiąca najcieplejszego wahają się w granicach od -10 do -20 °C, a najchłodniejszego -30 do -60°C. zachmurzenie jest tutaj stosunkowo niewielkie, pokrywa śnieżna w dolnych partiach zboczy Antarktydy Zachodniej osiąga 100-150 cm grubości. Opady są zróżnicowane w zależności od wysokości. Strefa przybrzeżna ma klimat mniej mroźny i umiarkowanie wilgotny. Średnie temperatury roczne wahają się od -10do-20° C. sumy opadów są wysokie, ponad 700mm.

Kontynent antarktyczny ma kształt prawie regularnego koła o średnicy około 4500 km. Składa się z części kontynentalnej oraz okolicznych wysp leżących w obrębie Antarktyki. Kontynent ze wszystkich stron oblewa Ocean Południowy. Współcześnie, praktycznie w całości (98%) pokryta jest lądolodem o grubości do 4774 metrów.

Zimy na obszarach objętych tymi klimatami są wietrzne i mroźne, a lata krótkie z roztopami. Bardziej zróżnicowane są klimaty arktyczne. Jest tak dlatego, że lądy wokół Morza Arktycznego są podzielone i nie tworzą jednolitej całości. Lód którym pokryte jest M. Arktyczne pod względem klimatycznym ma cechy lądu oddziałującego na klimat, jednak obszary najniższych temperatur są znacznie oddalone. Najniższe temperatury występują w centralnej części lądu północnoazjatyckiego, na Grenlandii oraz w Ameryce Północnej w dorzeczu rzeki Jukon. Klimaty subpolarne mają odmianę morską, gdzie opady są większe a zimy łagodniejsze, oraz odmianę kontynentalną, gdzie opady są krótkie i niewielkie, a lato dość ciepłe.

W klimacie okołobiegunowym, subpolarnym występują gleby poligonalne z płytkim poziomem próchniczy (ok. 1%). Jak chodzi o przydatność rolniczą tych gleb, to są słabo wykształcone i płytkie, a tylko ich wierzchnia warstwa rozmraża się latem.

Występuje tu bezleśna formacja roślinna zwana tundrą, charakteryzująca się bardzo niskim wzrostem roślin. Krótkie lato, niezwykle surowe zimy i silne wiatry pozwalają na wegetację tylko niskich, często płożących się roślin, chronionych śnieżną pokrywą. Okres wegetacyjny trwa tu zaledwie 3 miesiące. Stosunkowo liczne są tu wieloletnie krzewinki - wierzba polarna, brzoza karłowata, borówka i brusznica. Zdecydowanie jednak przeważają mchy i porosty pokrywające tereny objęte wieczną zmarzliną, które w ciągu lata rozmarzają na głębokość około 0,5 m.

W klimacie polarnym występują pustynie lodowe. Roślinność jest bardzo skąpa , przeważają mchy i porosty. Gleby tej strefy należą do prymitywnych , są bardzo płytkie i kamieniste. CZYLI NIEDA SIĘ TU HODOWAĆ RZADNYCH ROŚLIN .

• Świat zwierząt strefy okołobiegunowej:
karibu, renifer, zając polarny, lis polarny, niedźwiedź polarny, wilki, piżmowce, gronostaje, wśród ptaków - sowy polarne i pardwy. W lecie motyle, trzmiele, muchy, komary oraz liczne ptaki przelotne

Wyrazy: 866