Opisać szczegółowo wzmacnianie podłoża gruntowego za pomocą wibroflotacji (lub zagęszczania dynamicznego).

Wibroflotacja – polega na zagęszczaniu luźnych gruntów sypkich, najczęściej nawodnionych przez wprowadzenie (wpłukanie) w grunt na żądaną głębokość specjalnie skonstruowanego wibratora o dużej mocy. Zagęszczanie wykonuje się w punktach o rozstawie 2 ÷ 3 m i odbywa się poprzez wibrację i tłoczenie wody pod ciśnieniem 3 ÷ 4 atm. W czasie zagęszczania powstają wolne przestrzenie w gruncie i lej na powierzchni terenu, które uzupełnia się materiałem dostarczanym z zewnątrz – najlepiej żwir lub tłuczeń. Po przeprowadzonej wibroflotacji w gruncie oprócz zwiększonego zagęszczenia pozostają słupy (kolumny) ze żwiru lub tłucznia o dość dużej nośności. Wibrator o średnicy około 30 cm składa się z części wibrującej, przegubu i nadbudowy (grubej żerdzi). W części wibrującej znajduje się wibrator w postaci pionowego walca obracającego się mimośrodowo wokół pionowej osi, co powoduje powstawanie drgań poziomych. Napęd wibratora jest hydrauliczny. W czasie zagłębiania woda wypływa pod ciśnieniem z ostrza, co ułatwia zagłębianie. Przy wyciąganiu wibratora zawór w ostrzu jest zamknięty, a woda tłoczona jest dyszami górnymi skierowanymi w dół, co ułatwia zagęszczanie piasków. Zasięg wibroflotacji w głąb wynosi do 8 (10) m. Po przeprowadzonej wibroflotacji podłoże gruntowe wymaga dodatkowego powierzchniowego dogęszczenia.

Zagęszczanie dynamiczne (konsolidacja dynamiczna) - polega na intensywnym zagęszczaniu gruntów za pomocą bardzo ciężkich ubijaków o masie 10 ÷ 40 ton, zrzucanych swobodnie z wysokości 10 ÷ 40 m. Jest to metoda zagęszczania bardzo wydajna i mało kosztowna. Nadaje się nie tylko do gruntów niespoistych, ale praktycznie do wszystkich gruntów, również miękkoplastycznych spoistych i organicznych. Zasięg wzmocnienia sięga głębokości 15.0 m i więcej. Wadą jej jest możliwość stosowania tylko w terenie otwartym, niezabudowanym. Po kilku uderzeniach bijaka na powierzchni terenu tworzy się lej, który wypełnia się gruntem gruboziarnistym i ponownie uderza bijakiem. W rezultacie gruby materiał sukcesywnie wbijany jest coraz głębiej, aż do osiągnięcia warstw gruntów nośnych. W przypadku podłoża z gruntów spoistych konsolidację dynamiczną wykonuje się w kilku fazach. Po każdej fazie ubijania - po 3 ÷ 4 uderzeniach w każdym punkcie daje się kilkutygodniową przerwę na tzw. oddech, czyli rozproszenie się nadwyżki ciśnienia porowego wody, powstałej w wyniku ubijania. Gdybyśmy tego nie robili, to nadciśnienie wody powodowałoby upłynnianie gruntów i brak efektów zagęszczenia. Po zakończeniu ubijania wyrównuje się powierzchnię terenu i dogęszcza powierzchniowo, np. za pomocą walców. Konsolidację dynamiczną można wykonywać punktowo, np. pod poszczególne stopy słupów hal przemysłowych lub handlowych, szczególnie wtedy gdy rozstawy słupów są dość znaczne.

Wymiana dynamiczna-  Dynamiczna wymiana gruntu - Wymiana dynamiczna to formowanie w stałym podłożu gruntowym "kolumn kamiennych" przy wykorzystaniu sprzętu i techniki ciężkiego ubijania.
Technika wykonania "kolumn kamiennych" jest podobna do sposobu wykonywania dynamicznej konsolidacji gruntu.
Powstały krater uzupełnia się materiałem gruboziarnistym (tłuczniem, nadziarnem ze żwiru, rumoszem żużlem wielkopiecowym itp.) mającym atest przydatności do wykonania podbudów drogowych.
Kolejnymi uderzeniami wbija się cały materiał w podłoże i zapełnia powstały "krater" nową porcją materiału. Operacja powtarzana jest do pojawienia się zauważalnego oparu przy dalszym wbijaniu kolejnych porcji materiału. Stan właściwego zagłębienia "kolumny kamiennej" jest zauważalny, gdyż po kolejnym uderzeniu następuje podniesienie gruntu wokói zabijanej kolumny.
Finalnym produktem są "kolumny kamienne" o nieregularnym profilu i średnicy większej od średnicy ubijaka (w granicach 1,2 m do 1,4 m).

Wzmocnienie gruntu poprzez dynamiczną wymianę gruntów słabych paez wykonanie tzw. "kolumn kamiennych" jest stosowane tam , gdzie konsolidacja dynamiczna nie daje efektów (w gruntach nawodnionych, spoistych, w gruntach organicznych, plastycznych i miękkoplastycznych) jest doskonałym uzupełnieniem metody dynamicznego zagęszczania gruntu.

Czym różni się wibroflotacja od wibrowymiany ?

W wibowymianie stosuje sie urządzenia wibracyjne o podobnej konstrukcji co wibroflot, przy czym tutaj nie stosuje się w ogóle płuczki wodnej, a materiał do wymiany (kruszywo) dostarcza się specjalnym rdzeniem wewnętrznym.

Jakie grunty wzmacnia się metodą wibroflotacji, a jakie metodą prekonsolidacji?

wibroflotacja polega na zagęszczaniu gruntow NIESPOISTYCH - luźnych gruntów sypkich, najczęściej nawodnionych prekonsolidacja - grunty spoiste

Gwoździowanie- Gwoździowanie jest ekonomiczną technologią, która poprawia stateczność zboczy poprzez podwyższenie brakującej kohezji oraz wytrzymałości na rozciąganie i ścinanie gruntów. Poprawę tych parametrów uzyskuje się poprzez uzbrojenie gruntu prętami (gwoździami), wytwarza się blok z tworzywa zespolonego - gruntu i elementów zbrojenia, który przy zastosowaniu odpowiedniej ilości gwoździ na 1 m2 skarpy zachowuje się jak konstrukcja masywna.  Gwoździowanie znajduje zastosowanie w stabilizacji zboczy, stabilizacji ścian wykopów w gruntach spoistych i niespoistych, wzmacnianiu podłoża, obudowach tuneli.