Podział mediów ze względu na status instytucjonalno - prawny według OBP:

a) pisma wolnorynkowe (niezależne) wydawane przez wielo i jednopodmiotowe spółki (osoby prywatne)

b) czasopisma wydawane lub współwydawane przez lokalne samorządy (w tym biuletyny)

Wydawane przez organy samorządu terytorialnego, instytucje kultury, osoby prywatne z dotacją samorządu.

Znaczny wpływ na pracę dziennikarzy lokalnych ma otoczenie społeczne redakcji. Najistotniejsze są wpływy otoczenia zorganizowanego.

Relacja dziennikarza lokalnego ze zwykłymi obywatelami różni się od jego relacji z lokalnymi elitami. Osoby te oddziałują na media zarówno kanałami formalnymi jak i nieformalnymi, dzięki osobistym znajomościom z przedstawicielami mediów.

Zjawisko „cicha integracja” bywa źródłem braku obiektywizmu i zaniku krytyki w mediach lokalnych.

Z.Anculewicz, 3 typy wzajemnych relacji między samorządem a pismem lokalnym:

1. stosunkowo harmonijne

2. neutralność

3. wzajemna wrogość

J.P.Benziger widzi przejawy tak zwanej mocy publicystycznej redakcji w możliwości narzucania społeczności określonych tematów, a tym samym opinii i ocen.

Autor wyznaczał 2 modele układów między redakcją lokalną a lokalnymi siłami zorganizowanymi:

1. redakcja faworyzuje jedne z kierunków i odpowiadające im grupy interesów, ogranicza kontakty z innymi grupami

2. ……………………………..

…………………………………

Publiczne zadania mediów:

- informowanie

- współtworzenie opinii

- funkcja krytyki i kontroli

* czuwanie nad wydawaniem publicznych pieniędzy

Problem wydawców małych pism to dystrybucja. Ilość punktów Ruchu w gminie miejskiej jest niewielka, podczas gdy gmina taka ma kilkanaście wsi. Minus rozstania z Ruchem to: brak gazety w lepszych kioskach, wystawianie nie jednego rachunku a kilkuset, konieczność samodzielnej organizacji kolportażu.

Socjologiczna definicja, T.Kupis, 4 kryteria:

1. na zawód składa się pewien system czynności, wewnętrznie spójny, wymagający określonego zakresu wiedzy i umiejętności

2. czynności te są wykonywane trwale i systematycznie

3. są one podstawą ekonomicznego bytu pracownika

4. są one podstawą do zajmowania określonego miejsca w strukturze społecznej różnych grup i zbiorowości szerszych.

Ta definicja zawodu dziennikarza stanowi jedynie punkt odniesienia przy określaniu tego zawodu.

T.Kupis, T.Kononiuk definiują dziennikarza w 2 aspektach:

1. przedmiotowym, czyli jako system czynności zawodowych tj.zbieranie, pisanie, redagowanie, ocenianie i przygotowanie do publikacji materiałów prasowych

2. podmiotowym, czyli jako określenie osób zawód ten wykonujących, w miarę możliwości systematycznie, czerpiąc z tego zajęcia główne środki utrzymania.

Prasoznawcy przedstawiają 3 koncepcje definiowania tego pojęcia:

1. wiązała się z pojęciem stosunku pracy

2. z faktycznym wykonywaniem tego zawodu

3. członkostwo w stowarzyszeniu dziennikarzy

Ustawa o Prawie Prasowym definiuje to pojęcie tak:

„Dziennikarzem jest osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych pozostająca w stosunku pracy z redakcją albo zajmująca się taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji.”

Umowa w artykule 7 ust.2 pkt.5 dzieli ich na 2 kategorie:

1. zatrudnionych na podstawie umowy o pracę

2. pozostałych (o ich uznaniu za dziennikarza w praktyce decyduje legitymacja).

Wpływ kapitału zagranicznego na rynek lokalny i środowiskowy

Plusy:

• szkolenia pracowników w Warszawie

• finansowano MBA

• współpraca za granicą i szkolenia

• konferencje

• nowy sprzęt

Minusy:

• zaświadczenia o szkoleniach zostają w firmie (koncernie medialnym)

• zakaz pracy w innej „firmie” przez parę miesięcy po zwolnieniu

• przekopiowanie zasad zachodnich do Polski, które się nie sprawdza

Koncerny z założenia skupiają się na rozwoju ekonomicznym, ale także redakcyjnym (inwestują w nowy sprzęt), upraszczaniu odbioru prasy, uatrakcyjnianiu zawartości. Nie zapominają jednak o poszerzaniu rynku ogłoszeniowego, bez którego gazetom trudno byłoby się utrzymać na rynku. Pamiętać należy, że procesy koncentracyjne mają charakter ewolucyjny. Należy tylko określić zakresy konsolidacji i koncentracji kapitałowej. Polska stała się częścią światowego megasektora medialnego.

Monopolizacja prasy lokalnej

Koncentracja prasy, łączenie tytułów powoduje zmniejszenie się liczby egzemplarzy w przestrzeni medialnego regionu. Wpływa to na jakość i wywiera wpływ na działania informacyjne, perswazyjne i reklamowe.

Podstawę sytuacji ekonomicznej na rynku prasowym stanowi zjawisko konkurencji. Gazety konkurują o tego samego odbiorcę, a przede wszystkim - reklamodawcę. Ważne są czynniki sprzyjające koncentracji. Proces ten objął prasę regionalną i w małym stopniu prasę lokalną.

Koncerny przejęły kilkadziesiąt tytułów lokalnych gazet.

Jest to poważnym zagrożeniem dla tych mediów gdyż są likwidowane i włączane do mediów regionalnych.

Przejmowanie przez kapitał obcy udziałów w krajowych tytułach pozytywnie wpłynęło na ich sytuację ekonomiczną, ale nie odbijało się pozytywnie na różnorodności pism i stopniu niezależności redakcji. Podstawą jest brak konfliktów z władzą, unikanie ważnych tematów, kontrowersyjnych itp.

Szansą na utrzymanie się mediów lokalnych są portale internetowe. Nowoczesne firmy medialne stosują specyficzne strategie rozwoju:

• penetracja rynku - zwiększenie sprzedaży na tym samym rynku

• rozwój produktu - nowe produkty, np. przekształcenie szaty graficznej, formuły zawartości (ramówki)

• rozwój rynku - dążenie do wzrostu sprzedaży np. nowe kolumny, dodatki, poszerzony zakres kolportażu

• dywersyfikacja - nowe produkty i ich sprzedaż na nowych rynkach

Media regionalne - teren województwa

Media lokalne - miasto, gmina

Media sublokalne - gazetka osiedlowa, pracownicza itp.

Zadania mediów lokalnych:

- wszechstronna, bieżąca informacja lokalna

- funkcja trybuny społeczności lokalnej

- integracja środowiska lokalnego

- kształtowanie lokalnej opinii społecznej

- kontrola władz lokalnych

- wspieranie lokalnej kultury

- promocja „małej ojczyzny”

Rola mediów lokalnych w przemianach samorządu:

- tworzy się małe ojczyzny i więzy społeczne

- obywatel wie co robi władza

- filar społeczeństwa obywatelskiego

- ludzie tworzą własne inicjatywy w ramach mediów

- zachęca do działania w stowarzyszeniach i fundacjach

- funkcja interwencyjna

- poprawa komunikacji społecznej w gminach

Władza lokalna musi czuć oddech gazety na swoich plecach, a ta wciąż winna patrzeć jej na ręce.

1. …………………………….

* nie piszą o rzeczach negatywnych, które mogłyby zostać powielone

* Problem etyczny

* publikowanie makabrycznych materiałów

* wykorzystywanie informacji ośmieszających bohaterów

* prowadzenie działalności politycznej pod przykrywką obiektywizmu

* splagiatowanie materiałów

* korupcja

2. Staranność i rzetelność

3. autoryzacja

4. kryptoreklama

5. relacje sądowe

6. misja społeczna

---