MIESZKAŃCY RÓŻNYCH STRON ŚWIATA

Temat: W krainie Eskimosów.

1. Zabawy swobodne dzieci. Ćwiczenia poranne: zestaw 2.

• Wiatr i snieżynki. Wieje wiatr (nauczycielka potrząsa tambrinem) Śnieżynki wirują, gdy wiatr przestaje wiać, śnieżynki opadają na ziemię (przysiad podparty).

• Śnieg pada. Dzieci podnoszą ręce do góry i opuszczają je stopniowo w dół, obracają się dookoła i przysiadają.

• Toczymy bryłę śnieżną. Chód z niskim skłonem tułowia w dół i pracą ramion, które naśladują toczenie kul.

• Lepimy bałwana. Skłon w dół, obejmowanie brył śnieżnych i ustawianie ich do góry jedna na drugiej. Wspięcie, dorbianie bałwanowi ust, nosa, oczu.

• Rzuty śnieżkami do bałwana. Rozkrok, skłon w dół, naśladowanie lepienia kulek i rzut przed siebie raz prawą raz lewą ręką.

• Taniec wokół bałwana. Dzieci wiążą koło i posuwają się podskokami zmiennymi, odbijając się raz prawą, raz lewą nogą.

• Marsz parami - ze śpieem znanej piosenki.

2. Zajęcia dydaktyczne

1. Zagadki tematyczne:

Domk cały z lodu, w lodowej mieszka krainie

Z futer ma czapkę i buty, a poznasz go po dziarskiej minie - Eskimos

Jest zbudowany z lodu i śniegu

ale w nim ciepło, choć blisko biegun - igloo

• Czytanie wiersza S. Raczyńskiego pt. „Eskimosek”

To jest mały Eskimosek

Ma czerwony z mrozu nosek

Ma kubraczek z futra foki

Co mu mocno grzeje boki

Szyła mama go synkowi

Kiedy tata ryby łowił

• Analiza wiersza za pomocą pytań

• „Zaprzęgi”- zabawa ruchowa, na przerwę w muzyce dzieci rozgrzewają zmarznięte ręce i nogi swoim kolegom z pary.

• „Podróże palcem po globusie”- gdzie mieszkają Eskimosi, prezentacja ciekawostek tematycznych, ilustracji. Uświadomienie dzieciom, że Grenlandia to mroźne i niedostępne miejsce. Zapoznanie dzieci ze słowem i wyglądem ESKIMOSA i IGLOO. Uświadomienie, że dzieci - eskimoski mają żółty kolor skóry.

• Przekazanie informacji i ciekawostek dotyczących życia Eskimosów.

Do dziś Eskimosom towarzyszy nieodłączny sprzęt, jakim jest kajak -- lekka łódź jednoosobowa, lub łódź przeznaczona dla wielu wioślarzy, używana głównie przez kobiety - umiak. Ciężkie warunki bytowania w arktycznym klimacie i absolutna samowystarczalność wykształciły w Eskimosach charakterystyczne cechy: są niezwykle przyjacielscy, gościnni i obdarzeni poczuciem humoru. Podczas lata mieszkają w namiotach ze skór fok i reniferów. Eskimosi szerokimi nożami z kości wieloryba lub renifera wycinają wielkie bloki stwardniałego śniegu i stawiają z nich domek podobny z kształtu do kopca z jednym małym wejściem tuż przy ziemi. Wszystkie szpary zalepiali śniegiem i dobrze ubijali. Robota idzie im szybko i sprawnie - igloo na pięć osób wybudowali w niecałą godzinę. Do środka wpełza się na czworakach, a otwór zasuwa dużym blokiem śniegu. Spodnie Eskimosa szyte są z futra białego niedźwiedzia, bluza ze skóry foki i buty z miękkiej skóry młodego renifera. Na wyprawę Eskimos ubiera się w specjalny skórzany kaftan, związany wokół kostek na rękach, pod brodą i dookoła otworu kajaka. Bielizny nie noszą wcale. Na gołe ciało chętnie nakładają koszulki z miękkich skórek ptaków, obróconych puchem do wewnątrz. Do polowań w kajakach Eskimosi używają ubrań ze skóry gładko wyprawionej. Zazwyczaj noszą kaftan oraz spodnie z foki lub renifera sięgające do kolan i buty z cholewami, składające się z dwóch warstw skór: zewnętrznej - foczej, i wewnętrznej - z futra psa lub królika. Grubą podeszwę robią ze skóry morsa, często wkładając jeszcze do buta warstwę suchej trawy, która dobrze wchłania wilgoć i chroni przed mrozem. Eskimosi jeszcze do niedawna żyli z łowiectwa i rybołówstwa. Polowali na foki, wieloryby, karibu, lisy, niedźwiedzie polarne, a także dzikie kaczki i gęsi przylatujące latem z południa. W pogoni za zwierzyną i w poszukiwaniu bogatszych łowisk przenosili się z miejsca na miejsce. Na rzece robili zagrodę z kamieni, długimi kośćmi morsa uderzali mocno powierzchnię wody, płosząc w ten sposób i naganiając ryby do zagrody, tam zabijali je dzidami i wyrzucali na brzeg. Wytwórczość rękodzielnicza, rzeźba, rysunek czy układanie pieśni nie były uważane za najważniejszą i najwyżej cenioną sztukę. Za prawdziwy kunszt uważano sztukę łowiecką, bowiem od umiejętności i talentu myśliwego zależało przetrwanie jego bliskich. Mężczyźni naprawiali i przygotowywali nową broń. Z kości morsa strugali ostrza do harpunów i strzał, a mimo że narzędzia ich to kamienie, kości i zwyczajne noże - ostrza wychodziły gładkie i zgrabne. Z ogromną cierpliwością, całymi godzinami, polerowali kość, trąc ją najpierw o kamień, a póżniej jeszcze o drugą kość. W lecie dzieci zbierają i suszą trawy, mchy i nawóz ptaków czy renów. W zimie wytapiają lód na wodę do picia i czasem bardzo rzadko, podgotowują trochę mięsa nad płomieniem lampy. W rozwiązaniu sporu lub nieporozumienia posługiwano się pieśnią. Dwóch mężczyzn, zamiast walczyć, konkurowało ze sobą z pomocą żartobliwych pieśni, a rozbawiona publiczność wybierała zwycięzcę. Eskimosi wierzą, że pewne przedmioty zapewniająim szczęście i pozwalją uniknąć niebezpieczeństwa. Tak na przykład wysuszona łapka mewy czyni tego, kto ją stale nosi przy sobie, doskonałym wioślarzem, a ząb rena - podobno świetnym myśliwym. Wierzą również, że małe kawałki skóry rena, naszyte na ubraniu, zabezpieczą przed odmrożeniem. Czasami zdarzyć się może, że myśliwy popełni jakiś czyn krzywdzący innych.Wtedy zbiera się na sąd cała osada i winowajca musi przyznać się do wszystkiego. To samo jest już dostateczną karą.

• „Eskimoskie powitanie”- dzieci wspólnie z nauczycielką wymyślają śmieszne powitanie np. Auu, trala, la, podchodzą do swoich kolegów i pocierając się noskami wypowiadają je.

• Wprowadzenie litery „E” na podstawie wyrazu „Eskimos” ukazanie różnic między małą a wielką literą, pisaną a drukowaną, analiza kształtu, kreślenie w pionie i poziomie. Ćwiczenia grafomotoryczne.

Zabawa ruchowa: „Polowanie na fokę”- dzieci to foki, poruszają się pełzając po podłodze. Na ustalony sygnał „ chowają się pod lodem”- pozostają bez ruchu. Kto się poruszy odpada z gry.

2. Zadania matematyczne: porównywanie ilościowe - liczenie i porównywanie ilości liczmanów, ćwiczenia w Kartach Pracy.

Zabawy w wybranych kącikach zabaw. Praca indywidualna. Ocena zachowania i pracy uczniów.

---