WPŁYW ENERGII MIESZANIA NA WSPÓŁCZYNNIK WNIKANIA W UKŁADZIE CIAŁO STAŁE-CIECZ

1. Wstęp

Rozpuszczanie ciała stałego w mieszalnikach stanowi jedną z prostszych metod realizacji procesu wymiany masy od ciała stałego do cieczy. Szybkość wymiany masy zależy od warunków panujących w bliskim otoczeniu cząstki. W konsekwencji liczba Reynoldsa odnosi się do własności cząstek ciała stałego, a nie mieszalnika czy mieszadła oraz od prędkości poślizgu cieczy względem cząstki. Ruch pojedynczej cząstki ciała w burzliwym strumieniu płynu jest najprostszym przypadkiem burzliwego ruchu mieszaniny dwufazowej.

2. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika wnikania masy od odlewanych walców kwasu salicylowego zawieszonego w kolumnie dyskowej do cieczy poddawanej mieszaniu.

4. Oznaczenia

dz = √[ (dp∗h )+ (dp^2 /2)] [m] β = ( m/ t) ∗ (1 / A(C^∗- C)) [s] m = m1 − m2 [g] A = π ∗ (dp/2)^2∗ h [m^2]

Dk − średnica kolumny dyskowej Ds − średnica wewnętrzna statora D − średnica dysków umieszczona na wspólnym wale H − wysokość sekcji mieszania m − masa kształtki kwasu salicylowego h − wysokość kształtki dz − średnica zastępcza dp − średnica podstawy β − współ. wnikania masy od pow. ciała stałego do wody C^∗ − stężenie nasycenia kwasu salicylowego w wodzie C − stężenie w rdzeniu cieczy ∆t − czas mieszania ∆m − ubytek masy A − początkowa powierzchnia kształtki V − objętość wody w instalacji Re - liczba Reynoldsa Sh - Sc-

10. Wnioski

Wraz ze wzrostem powierzchni geometrycznej danego walca wzrasta wartość współczynnika wnikania masy spowodowane jest to większą powierzchnią kontaktu ciała stałego z cieczą, na duży walec który posiada ostrzejsze krawędzie podstawy, działają dodatkowe zawirowania powodując lepsze rozpuszczanie walca.

- 0 -

---