1. Obliczenia

Wartości potencjałów wydzielania odczytane z wykresów:

	Roztwór: H2SO4 0,1N		Roztwór: H2SO4 0,01N		Roztwór: NaOH 0,1N		Roztwór: NaOH 0,01N
		Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt
Ew w skali kalomelowej [V]	0,64	0,36	0,78	0,34	1,19	1,07	1,3	1,15

Obliczone wartości potencjału wydzielania w skali wodorowej.

(korzystając ze wzoru E_w(w skali wodorowej)=E_w(w skali elektrody kalomelowej)+0,274V )

Dla H_2­SO₄ 0,1 N (Cu), E_w= 0,64V + 0,274 V= 0,914 V

	Roztwór: H2SO4 0,1N		Roztwór: H2SO4 0,01N		Roztwór: NaOH 0,1N		Roztwór: NaOH 0,01N
		Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt
Ew w skali wodorowej[V]	0,914	0,634	1,054	0,614	1,464	1,344	1,574	1,424

Obliczamy nadnapięcie wydzielania wodoru(w skali kalomelowej) dla poszczególnych układów:

Wykorzystujemy wzór: E_w= E_s + η

Czyli η= E_w- E_s

Es obliczamy ze wzoru Nernsta:

gdzie: F=9,65 ·10⁴ C · mol^-1

R =8,314 J · mol^-1 ·K^-1

T = 20º C = 293 K

n =1 dla NaOH, n=2 dla H₂SO₄

Wyliczam E_s:

1. Dla H₂SO₄ 0,1N, czyli [H⁺]= 0,1

2. Dla H₂SO 0,01N

Es=-0,0581V

3. Dla NaOH 0,1N,

ale [OH^-]=0,1 czyli [H⁺]=10^-13

E_s=-0,7556V

4. Dla NaOH 0,01N

Es=-0,697V

	Roztwór: H2SO4 0,1N	Roztwór: H2SO4 0,01N	Roztwór: NaOH 0,1N	Roztwór: NaOH 0,01N
Potencjał stacjonarny E [V]		-0,0581	-0,7556	-0,697

Teraz wyliczamy η:

Przykład dla NaOH 0,1N (Cu): η=1,19V-(-0,7556V)=1,9456 V

	Roztwór: H2SO4 0,1N		Roztwór: H2SO4 0,01N		Roztwór: NaOH 0,1N		Roztwór: NaOH 0,01N
		Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt	Elektroda: Cu	Elektroda: Pt
Nadpotencjał η [V]	0,6691	0,3891	0,8381	0,3981	1,9456	1,8256	1,997	1,847

Wartości średnie nadpotencjałów wynoszą:

η_Cu= 1,3551 V

η_Pt= 1,1076 V

2.Wnioski:

1. Stężnie roztworu nie wpływa znacząco na wartość potencjału wydzielania dla danej elektrody, ponieważ wyniki sa bardzo zbliżone.(tab.1. pkt. 3)

2. Stężenie roztworu wywiera wpływ na wartość potencjału stacjonarnego, wartości te dla tej samej substancji o różnym stężeniu znacznie odbiegają od siebie.(tab. 3 pkt. 3)

3. Wartości wyliczonego nadnapięcia są odniesione do skali kalomelowej, można je odnieść do skali wodorowej, trzeba pamiętać o następującej zależności:

E_w(w skali wodorowej)=E_w(w skali elektrody kalomelowej)+0,274V.

4. Wartość średnia nadnapięcia dla miedzi jest wyższa od wartości średniej nadnapięcia dla platyny.

5. Niedokładność wykonania wykresów może być spowodowana błędami w pomiarach.

---