ZESTAW PYTAŃ NA LICENCJĘ II STOPNIA.
Wymienić podstawowe obowiązki pracowników ochrony osób i mienia.
Zapobieganie przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu.
Przeciwdziałanie powstaniu szkody.
Niedopuszczenie do wstępu osób nieuprawnionych na teren ochrony.
Zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej.
Ochrona wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych.
Konwojowanie mienia.
Dozór sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych z elektronicznych urządzeń alarmowych.
Omówić odpowiedzialność karną za brak zapewnienia fizycznej i technicznej ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegającej obowiązkowej ochronie.
Art. 48 ustawy o ochronie osób i mienia:
„ Kto wbrew obowiązkowi nie zapewnia fizycznej lub technicznej ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności, karze pozbawienia wolności do lat dwóch”.
Wymienić podstawowe zasady sporządzania planu ochrony.
Uwzględnienie charakteru produkcji lub rodzaj działalności.
Analiza stanu potencjalnego zagrożenia i aktualnego stanu bezpieczeństwa jednostki.
Ocena aktualnego stanu ochrony jednostki.
Dane dotyczące Specjalistycznej Uzbrojonej Formacji Ochronnej.
- stan etatowy,
- uzbrojenie i wyposażenie,
- sposób zabezpieczenia broni i amunicji.
Rodzaje zabezpieczeń techniczny.
Zasada organizacji i wykonywania ochrony
Plan ochrony uzgadnia kierownik jednostki z Komendantem Wojewódzkim Policji na podstawie obowiązujących przepisów prawa.
Wymienić zasady i tryb tworzenia wewnętrznych służb ochrony.
Wewnętrzne służby ochrony tworzy się dla zapewnienia obowiązkowej ochrony obszarów, obiektów
i urządzeń po umieszczeniu tych obiektów w ewidencji przez wojewodę oraz po uzgodnieniu z Komendantem Wojewódzkim Policji planu ochrony.
Kierownik jednostki bezpośrednio zarządzający obiektem powołuje WSO w terminie 3 miesięcy od dnia uzgodnienia planu ochrony.
WSO tworzy się po uzyskaniu zezwolenia z Komendy Wojewódzkiej Policji na wniosek kierownika jednostki.
Komisję wyznacza Komenda Wojewódzka Policji (3- osoby: przedstawiciel komendy i dwie osoby od kierownika jednostki organizacyjnej.
Omówić zakres działania, uzbrojenia, wyposażenia i umundurowania WSO.
Zakres działania:
Zapewnienie bezpieczeństwa osób na ochranianym obiekcie.
Ochrona obiektu przed wejściem osób nieuprawnionych.
Ochrona mienia.
Konwojowanie.
Utrzymanie porządku i przeciwdziałanie zakłóceniom porządku.
Ujawnienie faktów dewastacji.
Powiadomienie organów ścigania o czynach przestępstwa.
Uzbrojenie:
Broń palna krótka.
Broń gazowa.
Miotacze gazu i paralizatory elektryczne.
( liczba egzemplarzy nie może przekraczać stanu etatowego dwóch zmian pracowników WSO )
Broń długa palna
( liczba egzemplarzy nie może przekraczać stanu etatowego pracowników WSO niezbędnego do ochrony największej liczby konwojów wykonywanych przez pracowników WSO w jednym czasie).
Wyposażenie:
Łączność bezprzewodowa.
Kamizelki i hełmy kuloodporne.
Maski p.gaz.
Latarki elektryczne.
Środki opatrunkowe.
Środki transportu.
Umundurowanie:
Ubiór służbowy (zimowy, letni).
Ubiór specjalny do konwojowania (zimowy, letni).
Kolory mundurów: inne dla banków, portów lotniczych, Poczty Polskiej, Zamku Królewskiego ( ubiór również Galowy).
Omówić uprawnienia pracowników ochrony w ochronie osób i mienia z uwzględnieniem środków przymusu bezpośredniego oraz użycia broni palnej.
Ustalenie uprawnień osób do przebywania na chronionym obszarze.
Wezwania do opuszczenia chronionego obszaru w przypadku braku uprawnień lub zakłócania porządku publicznego.
Ujęcie osób stwarzających zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego, a także chronionego mienia.
Stosowanie środków przymusu bezpośredniego w przypadku zagrożenia dóbr i odparcia ataku ( siła fizyczna, kajdanki, pałka obronna, psy ochronne, paralizatory elektryczne, broń gazowa i ręczne miotacze gazu).
Użycie broni palnej:
- w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony albo innej osoby,
- przeciwko osobie, która nie zastosowała się do wezwania natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu pracownika ochrony albo innej osoby,
- przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną pracownikowi ochrony,
- w celu odparcia gwałtownego bezpośredniego i bezprawnego zamachu na ochraniane osoby, wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne.
Omówić podstawowe formy odpowiedzialności karnej pracownika ochrony.
Art. 50 ustawy o ochronie osób i mienia:
„ Pracownik ochrony, który przy wykonywaniu zadań przekroczył upoważnienia lub nie dopełnił obowiązku, naruszając w ten sposób dobro osobiste człowieka, podlega karze pozbawienia wolności do lat pięciu”.
Art. 48 ustawy o ochronie osób i mienia:
„ Kto wbrew obowiązkowi nie zapewnia fizycznej lub technicznej ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności, karze pozbawienia wolności do lat dwóch”.
Wymienić obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie oraz kryteria sporządzania ich wykazów.
Ważne dla obronności państwa:
Zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej produkcji.
Zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy.
Magazyny rezerw państwowych.
Ważne dla interesu gospodarczego państwa:
Zakłady wydobywające surowce o strategicznym znaczeniu dla państwa.
Porty morskie i lotnicze.
Banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transportujące wartości pieniężne lub inne przedmioty wartościowe w znacznych ilościach.
Ważne dla bezpieczeństwa publicznego:
Elektrownie, ciepłownie, wodociągi, oczyszczalnie, zapory wodne, śluzy.
Zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania aglomeracji miejskiej, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.
Zakłady stosujące, produkujące materiały jądrowe, toksyczne, wybuchowe, łatwopalne.
Rurociągi paliw, linie telekomunikacyjne, linie energetyczne i inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty materialne.
Ważne dla innego interesu państwa:
Muzea i inne obiekty, w których są zgromadzone dobra narodowe.
Zakłady o unikalnej produkcji.
Obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i radiowe.
Archiwa państwowe.
Omówić zakres i tryb sprawowania przez policję nadzoru nad specjalistycznymi umundurowanymi formacjami ochronnymi.
Komendant Główny Policji sprawuje nadzór na SUFO, w zakresie:
Zasad i sposobu realizacji zadań ochrony osób i mienia.
Sposobów użycia przez pracowników tych formacji środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej.
Posiadania przez pracowników ochrony niezbędnych kwalifikacji.
Nadzór polega na:
Kontroli organizacji, zasad działania, uzbrajania, wyposażenia.
Kontroli zgodności działania SUFO z planem ochrony.
Wstępie na teren chronionych obiektów.
Wstępie na teren przedsiębiorcy ( firm ochrony osób i mienia).
Wydaniu pisemnych zleceń do usunięcia nieprawidłowości.
Omówić podstawowe zasady organizacji stanowisk pracy w instytucjach i formacjach ochrony.
Określenie zadań.
Określenie uprawnień.
Określenie odpowiedzialności.
Scharakteryzuj wymagane cechy osobowości.
Spostrzeganie (szczególnie obiektywne).
Emocje: ciekawość, strach, gniew, wstręt.
Temperament.
Inteligencja.
Podstawowe formy zagrożenia przestępczością zorganizowaną.
Trudna sytuacja społeczno- gospodarcza.
Pełne otwarcie Polski na świat.
Bezrobocie.
Narkomania.
Duże zainteresowania Europą Wschodnią organizacji przestępczych (mafii) z całego świata.
Podstawowe zadania kryminalistyki i źródła, z których kryminalistyka czerpie informacje.
Kryminalistyka jest nauką o sposobach uzyskiwania środków dowodowych dla potrzeb postępowania karnego.
Taktyka-wiedza psychologiczna ( przesłuchanie podejrzanego, świadka).
Technika kryminalistyczna- środki naukowe (chemia, fizyka itp.).
Źródła informacji:
Statystyki kryminalne.
Statystyki policyjne.
Statystyki policyjno- prokuratorskie oraz sądowe.
Postępowanie po uzyskaniu informacji o popełnionym przestępstwie do czasu przybycia Policji.
Każdy obywatel dowiedziawszy się o przestępstwie ściganym z urzędu ma obowiązek, a każda instytucja ma prawny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję.
Do czasu przybycia Policji należy na miejscu zdarzenia wykonać następujące czynności:
Nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.
Udzielić pomocy osobom jej potrzebującym.
Powiadomić pogotowie.
Spisać dane świadków.
Pracownicy ochrony pełniący służbę dodatkowo powinni:
Opisać w dzienniku służby szczegółowy zdarzenia.
Jeśli jest to możliwe zatrzymać sprawcę na „ gorącym uczynku” lub w bezpośrednim pościgu.
Jeśli jest to możliwe udokumentować fotograficznie miejsce zdarzenia.
Najistotniejsze dowody osobowe i rzeczowe wykorzystywane do sporządzania ekspertyzy kryminalistycznej.
Zespół czynności badawczych wymagających wiadomości specjalnych z zakresu kryminalistyki zakończonych opinią kryminalna i wnioskami mogącymi mieć charakter dowodów w procesie, to:
Dowody osobowe- portret pamięciowy:
- rysopis,
- ślady linii papilarnych,
- ślady stóp i obuwia,
- ślady pojazdów, kul, itp.
Dowody rzeczowe-narzędzia przestępcze:
- broń,
- inne przedmioty z miejsca zdarzenia.
Struktura organizacji samorządowej.
Gmina- rada gminy- zarząd- burmistrz/ prezydent miasta.
Powiat (373)- wspólnota samorządowa- rada- zarząd- starosta.
Województwo (16)- regionalna wspólnota samorządowa- sejmik- zarząd- marszałek województwa.
Struktura organizacji państwa polskiego.
Władza ustawodawcza ( Sejm i Senat).
Władza wykonawcza ( prezydent, rząd, administracja rządowa i samorządowa).
Włada sądownicza.
Tajemnica państwowa i służbowa.
Tajemnica państwowa- wiadomości, której ujawnienie osobom nieuprawnionym przynosi szkodę obronności, bezpieczeństwu lub innym żywotnym interesom państwa.
Dane o uzbrojeniu, dyslokacji sił i środków, liczebności, itp.
Prace naukowo- badawcze.
Produkcja o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej.
Działalność banków związanych z emisją znaków pieniężnych i papierów wartościowych.
Tajemnica służbowa- wiadomość, której ujawnienie zagraża prawnie chronionym interesom:
Społecznym.
Gospodarczym.
Dobrom osobistym obywateli.
Do ustalenia wykazów wiadomości stanowiącym tajemnice służbową uprawnieni są kierownicy poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Omówić podstawowe zasady postępowania z dokumentami zawierającymi tajemnice państwową i służbową.
Omówić podstawowe zabezpieczenia karno- prawne przy zwalczaniu terroryzmu w Polsce.
Art. 140 KK -zamach terrorystyczny.
Art. 119 KK -przemoc i groźba bezprawna.
Art. 163 KK -spowodowanie niebezpiecznych zdarzeń.
Art. 173 KK -katastrofa.
Omówić formy działania sprawców zamachów terrorystycznych.
Zastraszanie werbalne.
Bezpośredni atak na osobę lub grupę osób za pomocą pobicia.
Użycie broni białej, palnej, środków wybuchowych.
Spowodowanie katastrofy.
Uprowadzenie, kidnaping.
Omówić formy i sposoby przeciwdziałania zamachom terrorystycznym.
Dokonanie rozpoznania grup terrorystycznych ( inwigilacja, obserwacja).
Wykorzystane specjalnych jednostek do działań antyterrorystycznych o charakterze szturmowym.
Wykorzystanie sekcji interwencji pirotechnicznych.
Wykorzystanie wyszkolonych agentów do ochrony osób narażonych na zamachy terrorystyczne.
Szczegółowa kontrola podejrzanych osób przy środkach transportu powietrznego, itp.
Istota pojęcia osoby fizycznej i osoby prawnej.
Osobą fizyczną jest każdy człowiek do chwili urodzenia, tzn., że może on być podmiotem prawa i obowiązków. Z chwilą urodzenia uzyskuje zdolność prawną ( nie mylić ze zdolnością do czynności prawnych)>
Osobą prawną jest jednostka organizacyjna, która wykazuje następujące cechy:
Jest wyposażona w majątek i skupia określoną grupę osób fizycznych lub osób prawnych
(np. spółdzielnia, spółka akcyjna) albo posiada tylko majątek ( przedsiębiorstwo państwowe, fundacja),
Została utworzona do osiągnięcia określonych celów,
Nabyła zdolność prawną z mocy ustawy lub wpisu do rejestru sądowego.
Istota umowy o dzieło.
W umowie o dzieło zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Przedmiotem umowy jest określony rezultat pracy ludzkiej.
Istota umowy zlecenia.
W umowie zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania lub dokonywania określonych czynności dla dającego zlecenie. Czynność wykonywania jest indywidualnie i w zasadzie bez kierownictwa. Zleceniobiorca otrzymuje wynagrodzenie za ściśle określony zakres robót a nie za czas jak np. w stosunku pracy, gdzie pracownik otrzymuje wynagrodzenie za czas, w którym pozostaje do dyspozycji pracodawcy.
Istota spółki cywilnej.
Spółka cywilna jest uproszczoną formą łączenia dwie lub więcej osób fizycznych lub osób prawnych wysiłku
i kapitału, w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w mniejszym rozmiarze, mająca na celu osiągniecie wspólnej korzyści gospodarczej.
Cechy:
Do zawiązania spółki komandytowej (s.c.) wystarczy umowa i zgłoszenie do ewidencji podmiotów gospodarczych,
Umowa powinna, (ale nie musi) zostać zawarta w formie pisemnej,
Przychody spółki są dzielone według wniesionych wkładów ustanowionych w umowie,
Za straty wspólnicy wobec osób trzecich odpowiadają solidarnie, tzn. wierzyciel może domagać się zwrotu całego długu od dowolnego wspólnika.
Formy ochrony własności.
Własność jest najszerszym prawem do rzeczy, pozwalającym właścicielowi korzystać z niej i rozporządzać nią
z wyłączeniem innych osób.
Właściciel może korzystać z uprawnień, jakie daje mu prawo własności w granicach zakreślonych przepisami prawnymi i społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa własności.
Prawo do korzystania z rzeczy polega na faktycznym władaniu rzeczą oraz na pobieraniu wszelkich pożytków, jakie ta rzecz przynosi.
Prawo do rozporządzania rzeczą polega na możliwości swobodnego dokonywania czynności prawnych, skutkiem, których jest wyzbycie się własności, np. ustanowienie hipoteki na nieruchomości.
Przepisy kodeksu cywilnego przewidują nadzwyczajne środki ochrony własności:
Jeśli prawo własności zostało naruszone przez zagarnięcie rzeczy właścicielowi, przysługuję roszczenie windykacyjne, czyli roszczenie o wydanie rzeczy.
W przypadku naruszenia czyjegoś prawa własności, np. systematyczne przepędzanie bez zezwolenia przez grunt bydła sąsiada, przysługuję roszczenie negatoryjne. W razie potrzeby właściciel może wystąpić przeciwko osobie naruszającej jego własności z odpowiednim powództwem sądu.
Cechy i wady oświadczenia woli.
Cechy:
Świadczenie woli w rozumieniu prawa cywilnego jest tylko taki przejaw woli, który wyraża w sposób dostateczny zamiar wywołania skutku prawnego w postaci ustanowienia, zmiany lub zniesienia stosunku prawnego ( nie jest więc oświadczeniem woli propozycja pójścia na spacer ),
Dalsza różnica między znaczeniem cywilnoprawnym a znaczeniem potocznym polega na tym, że oświadczenie woli nie musi być kierowane do innych osób ani nawet osobom znane, np. objęcie w posiadanie rzeczy niczyjej, co prowadzi do nabycia prawa własności na tej rzeczy,
Oświadczenie woli może być:
- jednostronne, tj. złożone przez jedna osobę, np. testament, wypowiedzenie umowy,
- dwustronne, wyrażające oświadczenie woli dwóch lub więcej stron ( nie osób, tzn. strona mogą być, np. lokatorzy i spółdzielnia mieszkaniowa). Czynności prawne dwustronne nazywa się umowami.
Wady:
Wadliwość oświadczenia woli pociąga za sobą ujemne skutki dla czynności prawnej, w ramach, której oświadczenie złożono. Polegają one bądź na nieważności czynności prawnej, bądź też na uniemożliwieniu osobie, która złożyła wadliwe oświadczenie, wycofania się ze skutków czynności prawnej.
Przepisy kodeksu karnego znają cztery wady oświadczenia woli:
Brak świadomości lub swobody- powoduje to nieważność oświadczenia.
Osoba składająca oświadczenie woli znajduje się w stanie psychicznym odbiegającym od normalnego
( choroba psychiczna, bezpośrednia presja fizyczna ), co uniemożliwia podjęcie decyzji i złożenie oświadczenia w sposób świadomy lub swobodny,
Pozorność- powoduje nieważność i nie wywołuje żadnych skutków prawnych, natomiast czynność prawna właściwa, ukryta pod pozorną czynnością prawną jest ważna, jeżeli spełnione są wszystkie przesłanki jej ważności, np. co do treści, formy itp.,
Pozorność jest wadą polegającą na złożeniu oświadczenia za zgodą drugiej strony dla pozoru, jej istota polega więc na tym, że obie strony SA zgodne, co do tego, iż czynność albo nie ma wywoływać żadnych skutków prawnych ( złożenie żartem przez aktora na scenie ) albo też ma wprawdzie wywołać skutki prawne, ale inne aniżeli wynika to z treści pozornej czynności prawnej ( strony chcą zawrzeć umowę darowizny, ale pozornie nadają jej charakter umowy sprzedaży ),
Błąd- nie powoduje nieważności czynności prawnej, lecz daje osobie składającej prawo wycofania się z jej skutków.
Polega na mylnym wyobrażeniu u osoby składającej oświadczenie o rzeczywistym stanie ( kupno sfałszowanego obrazu ) albo na mylnym wyobrażeniu o treści złożonego oświadczenia ( w złożonej ofercie przedsiębiorstwo wpisuje cenę jednostkową 100 zł zamiast 1000 zł ).
Błąd jest wadą oświadczenia woli tylko wtedy, gdy:
- dotyczy treści czynności prawnej,
- jest istotny, tzn. tak poważny, że uzasadnia przypuszczenie, iż gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści.
Gdyby błąd został wywołany podstępem ( jedna strona wiedziała i nie zawiadomiła partnera ), uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli może nastąpić także wtedy, gdy błąd nie był istotny albo, gdy nie dotyczył treści czynności prawnej.
Groźba- uprawnia do wycofania się z jej skutków.
Oznacza przymus psychiczny zastosowany w celu wymuszenia oświadczenia woli.
Podział formalny na przestępstwa i wykroczenia oraz konsekwencje prawne i materialne.
Kryterium podziału czynów karalnych na przestępstwa ( zbrodnie- występki) oraz wykroczenia jest wysokość zagrożenia sankcją karną.
Zbrodnie- czyny zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat, ( zabójstwo, rozbój, umyślne sprowadzenie powszechnego niebezpieczeństwa ).
Występek- czyn zagrożony karą od 3 miesięcy pozbawienia wolności lub 5000 zł. grzywny.
Wykroczenie- czyn zagrożony karą zasadniczą aresztu od 3 miesięcy, grzywną do 5000 zł. lub naganą.
30. Omówić podział prawa karnego
Prawo karne materialne - dziedzina prawa określająca czyny będące przestępstwami, kary grożące za popełnione przestępstwa i środki zabezpieczające stosowane w związku z naruszeniem prawa karnego oraz zasady odpowiedzialności karnej.
Prawo karne materialne:
prawo k. skarbowe,
prawo k. wojskowe,
prawo k. międzynarodowe,
prawo o wykroczeniach,
postępowanie z nieletnimi.
Prawo karne procesowe - zespół norm regulujących postępowanie w sprawach o przestępstwa (reguły postępowania organów państwowych w procesie karnym oraz określenie uprawnień i obowiązków osób uczestniczących w procesie)
Prawo karne wykonawcze - reguluje tryb wykonywania kar orzeczonych za przestępstwo i uprawnienia osób skazanych
31. Omówić zasady odpowiedzialności karnej
Odpowiedzialność karna jest konsekwencją popełnienia przez człowieka czynu (działania lub zaniechania) zabronionego
czyn musi wypełniać określone w ustawie znamiona czynu zbrodniczego, czyn musi być zawiniony,
zachowanie się człowieka musi być zewnętrznym zachowaniem (więc nie myśli, poglądy, zamiar) zależny od woli człowieka,
podmiotem przestępstwa może być tylko osoba fizyczna (polskie prawo nie przewiduje odp. karnej osób prawnych),
32. Omówić formy popełnienia przestępstwa.
W prawie karnym wyróżniamy stadialne i zjawiskowe formy przestępstwa
Stadialne:
-przygotowanie:
(znacz. ścisłe) nabycie i przysposobienie środków zbieranie informacji, sporządzenia planów działania lub podjęcia innych podobnych czynności (przygotowanie karne - gdy mówi tak ustawa),
wejście w porozumienie z inną osobą (postać personalna).
usiłowanie musi zawierać trzy podstawowe elementy:
zamiar popełnienia przestępstwa,
zachowanie zmierzające bezpośrednio ku dokonaniu,
brak dokonania.
(usiłowanie nieudane - sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest nie możliwe)
(karalne - chyba, że czynny żal)
Dokonanie - sprawca swym zachowaniem realizuje wszystkie ustawowe znamiona przestępstwa (zabił) wymagane następstwo skutku
Zjawiskowe:
Oprócz indywidualnej odpowiedzialności sprawców czynu istnieje możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności więcej niż jednej osoby za jeden czyn
Sprawstwo - sprawca realizuje sam przestępstwo wypełniając osobiście wszystkie znamiona czynu zabronionego określonego w ustawie
Współsprawstwo - wykonanie przestępstwa wspólnie z inną osobą (każdy wypełnia część znamion w rozumieniu)
Sprawstwo kierownicze - osoba kierująca nie wypełnia znamion, ale wykorzystuje osoby od niezależne
Podżeganie - umyślne nakłanianie innej osoby do popełnienia czynu zabronionego
Pomocnictwo - umyślne ułatwienie innej osobie do popełnienia czynu zabronionego
33. Okoliczności wyłączające odpowiedzialność karną.
Czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa, może być wyłączona jego bezprawność lub zawinienie.
Kontratypy:
obrona konieczna,
stan wyższej konieczności,
Nie popełnia przestępstwa żołnierz chyba, że wiedział albo godził się, że wykonując rozkaz popełni przestępstwo.
społeczna potrzeba,
społecznie uzasadniony interes,
zgoda pokrzywdzonego,
niepoczytalność (w zakresie winy),
ograniczona poczytalność (w zakresie winy),
kryterium wieku (17 lat, szczególny przypadek 16 lat).
34. Obrona konieczna - okoliczności ustawowe użycia broni.
Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro społeczne lub prywatne.
Zadach musi być rzeczywisty, bezprawny, bezpośredni, godzący w jakiekolwiek dobro chronione prawem.
bezpośredniość: naruszenie dobra w najbliższym czasie, nie podjecie działania umożliwia powodzenie zamachu,
bezprawność: sprzeczność z porządkiem prawnym(prawo karne, administracyjne, cywilne itp.),
rzeczywistość: realne godzenie w dobro chronione prawem.
Przekroczenie granic obrony koniecznej:
eksces intensywny - napadnięty odpiera zamach w sposób lub przy użyciu środka, który nie był konieczny by skutecznie unicestwić zamach,
eksces ekstensywny- obrona przedwczesna lub spóźniona.
Użycie broni palnej:
w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony albo innej osoby,
przeciwko osobie która nie zastosowała się do wezwania natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu pracownika ochrony albo innej osoby,
przeciwko osobie usiłującej bezprawnie, przemocą odebrać broń palną pracownikowi ochrony ,
w celu odparcia, gwałtownego, bezprawnego, bezpośredniego zamachu na ochraniane osoby, wartości pieniężne oraz inne wartościowe lub niebezpieczne przedmioty.
35. Stan wyższej konieczności.
W każdym wypadku grożącego niebezpieczeństwa istotą jest ratowanie jednego dobra prawnego kosztem drugiego dobra, które jednak nie może być większe niż dobro ratowane-niebezpieczeństwo nie musi pochodzić od człowieka, jak w obronie koniecznej, ale także od zwierząt i sił przyrody.
Do uznania stanu wyższej konieczności spełnione muszą być warunki:
bezpośredniość,
rzeczywistość,
dobro musi być chronione prawem.
Muszą być zachowane zasady:
subsydiarność - niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć,
proporcjonalność - dobro poświęcone mniejszej wartości niż dobro ratowane,
zasada wyłączenia - osoba zobowiązana do ochrony dobra nie może poświecić dobra chronionego nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste (wojskowi, policja, agenci ochrony).
36. Przestępstwo i wykroczenia przeciwko mieniu.
Zagarnięcie mienia -(społeczne, narodowe, spółdzielcze),
Kradzież, oszustwo, przywłaszczenie, lichwa, mienie prywatne,
Rozbój, kradzież rozbójnicza (prywatne - społeczne,)
Kwalifikowane zagarnięcie - mienia społecznego przez osobę, która zarządza mieniem lub odpowiada za jego ochronę lub nadzór w związku z pełnioną funkcją lub zajmowanym stanowiskiem.
(wysoka sankcja karna od l do 10 lat pozbawienia wolności )
Kradzież - zabór cudzego mienia ruchomego w celu przywłaszczenia (też pieniądze, gaz, energia)
Kradzież z włamaniem lub w sposób szczególnie zuchwały - realizacja powziętego zamiaru związanego z ominięciem przeszkody zabezpieczającej lub chroniącej mienie, dokonanie zaboru mienia na oczach - zuchwałość
Rozbój i kradzież rozbójnicza ( art. 281 kk.) -przestępstwo to polega na zmuszeniu innej osoby do rozporządzania mieniem własnym lub innej osoby. Środkiem prowadzącym do takiego rozporządzenia jest zastosowanie przez sprawcę przemocy, groźby zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie.
Celem działania sprawcy jest osiągnięcie korzyści majątkowej.
Zabór - zamach na wolność w celu utrzymania skradzionego łupu (kradzież, rozbój)
37. Przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu, wolności i nietykalności cielesnej.
Problematyka przestępstw przeciw życiu i zdrowiu sprowadza się do określenia pojęcia „zabójstwa „ i jego typów.
Przeciwko życiu i zdrowiu:
zabójstwo podstawowe - spowodowanie śmierci człowieka w następstwie działania lub zaniechania.
zabójstwo w afekcie - zabójstwo pod wpływem wzburzenia (tzn. wstanie zakłócającym znacznie równowagę psychiczną) usprawiedliwionego okolicznościami.
nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka -może być spowodowane niedbalstwem lub lekkomyślnością.
udział w bójce - więcej niż dwóch osób które raz są osobami atakującymi raz broniącymi ; uczestnik bójki ponosi odpowiedzialność wówczas gdy „chce „ lub „godzi się „na udział mając świadomość, że zatarg ma charakter niebezpieczny .
Przestępstwa mieszane przeciwko życiu:
zbrodnia ataku terrorystycznego,
doprowadzenie do samobójstwa,
przestępstwo narażenia życia na niebezpieczeństwo,
nie udzielenie pomocy zagrożonemu niebezpieczeństwo utraty życia.
Przeciwko wolności:
pozbawienie wolności,
groźba karalna - zamach na wolność człowieka /groźba spowodowana postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaszczającej czci zagrożonego lub jego najbliższych (wola wyrażona ustnie, pisemnie, gestem),
zmuszenie - zamach na wolność człowieka do swobodnego wyboru swego postępowania może być zrealizowana przez przemoc lub groźbę bezprawną,
naruszenie miru domowego - zamach na wolność dysponowania domem, lokalem, mieszkaniem, związaną z ich użytkowaniem lub służącym jako miejsce pobytu , wdarcie się do pomieszczeń, ochrona miru domowego uprawnia do zastosowania obrony koniecznej.
38. Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących prace zarobkowa.
Złośliwe lub uporczywe naruszanie praw pracownika wynikających ze stosunku pracy lub przepisów ubezpieczenia społecznego ( narażenie na straty materialne, moralne).
Narażenie pracownika na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia przez naruszenie przepisów BHP.
Naruszenie przepisów o ubezpieczeniach społecznych w szczególności przez nie zgłoszenie pracownika lub podanie w zgłoszeniu nieprawdziwych danych.
Nie zawiadomienie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie prowadzenie wymaganej dokumentacji takich zdarzeń.
39. Przestępstwa przeciwko działalności.
nadużycie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego, przekroczenie uprawnień lub nie dopełnienie obowiązków na szkodę interesu społecznego lub jednostki,
łapownictwo i płatna protekcja,
przekupstwo,
przestępstwa przeciwko funkcjonariuszom i instytucjom publicznym,
-czynna napaść i znieważenie funkcjonariusza,
-czynny opór przeciwko czynności służbowej,
-znieważenie oraz zakłócenie działalności organu państwowego lub instytucji,
-przywłaszczenie funkcji publicznej.
przestępstwa przeciwko tajemnicy państwowej lub służbowej,
przestępstwa przeciwko wyborom i referendum.
40. Przestępstwa przeciwko ochronie informacji.
Art. 265
§ 1. Kto ujawnia lub wbrew przepisom ustawy wykorzystuje informację stanowiące tajemnicę państwową podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
§ 2. Jeżeli informacje określoną w § l ujawniono osobie działającej w imieniu lub na rzecz podmiotu zagranicznego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
§ 3. Kto nieumyślnie ujawnia informację określoną w § l, z którą zapoznał się w związku z pełnieniem funkcji publicznej lub otrzymanym upoważnieniem, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art.266
§ l. Kto wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebie zobowiązaniu ujawnia lub wykorzystuje informację,
z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, wykonywaną pracą, działalnością publiczną, społeczną, gospodarczą lub naukową, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Funkcjonariusz publiczny, który ujawnia osobie nieuprawnionej informację stanowiącą tajemnicę służbową lub informację, którą uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych, a której ujawnienie może narazić na szkodę prawnie chroniony interes, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § l następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 267
§ l. Kto bez uprawnienia uzyskuje informacje dla niego nie przeznaczoną otwierając zamknięte pismo, podłączając się do przewodu służącego do przekazywania informacji lub przełamując elektroniczne, magnetyczne albo inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji do której nie jest uprawniony zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem specjalnym.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1 lub § 2 ujawnia innej osobie.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 268
§ l. Kto nie będąc do tego uprawnionym niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis istotnej informacji albo w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia osobie uprawnionej zapoznanie się z nią, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § l dotyczy zapisu na komputerowym nośniku informacji, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto dopuszczając się czynu określonego w § l lub § 2 wyrządza znaczną szkodę majątkową.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § l-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art.269
§ 1. Kto na komputerowym nośniku informacji niszczy/usuwa lub zmienia zapisy o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju, bezpieczeństwa w komunikacji, funkcjonowania administracji rządowej, innego organu państwowego lub administracji samorządowej albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w §1, niszcząc albo wymieniając nośnik informacji lub niszcząc albo uszkadzając urządzenie służące automatycznemu przetwarzaniu, gromadzeniu lub przesyłaniu informacji.
41. Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu.
.niegospodarność - wyrządzenie znacznej szkody materialnej przez nadużycie uprawnień, niedopełnienie obowiązków - umyślne-nieumyślne (oszustwa kredytowe, przestępstwa na szkodę wierzycieli)
przestępstwa niedoboru i niszczenia obiektów gospodarczych,
spekulacja,
wykorzystanie j.g.u. do działalności prywatnej,
oszustwo handlowe.
42. Tryb postępowania administracyjnego.
Postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
Organ administracji ma obowiązek sporządzenia zwięzłego protokołu z każdej czynności postępowania mającej znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Strona ma prawo do przeglądania notatek, odpisów (chyba, że tajemnica) przedstawiania dowodów, zeznań świadków, opinii biegłych itp.
Organ administracji załatwia sprawę przez wydanie decyzji chyba ,że przepisy kodeksu prawa administracyjnego stanowią inaczej.
Decyzje rozstrzygające sprawę w całości lub w części kończą sprawy w danej instytucji.
(możliwość ugody, odwołania, zażalenia )
43. Środki zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym.
odwołania - od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie prawo odwołania tylko do jednej instancji wyższego szczebla, chyba ,że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy (14 dni od dnia doręczenia ),
zażalenia - gdy kodeks tak stanowi (w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ),
obywatel może wnieść skargi i wnioski dotyczące działalności organizacji społecznych.
44. Wymienić i omówić podmioty prawa handlowego.
SPÓŁKA jest prawną formą prowadzenia działalności gospodarczej
Z punktu widzenia źródeł regulacji prawnej można podzielić na:
spółki prawa cywilnego,
spółki prawa handlowego tj. spółki uregulowane w kodeksie handlowym z 1934 i takie jak:
SPÓŁKI OSOBOWE.
SPÓŁKA JAWNA
jest spółka osobowa będąca zrzeszeniem dwóch lub więcej osób,
zakładana jest tylko w celu zarobkowym (sp. cywilna w jakimkolwiek celu gospodarczym),
powstaje na podstawie umowy wspólników zawartej na piśmie , powinna być wpisana do rejestru handlowego - wpis ma jednak charakter wtórny , istnieje ona bowiem już przed jego dokonaniem)
jest spółką prowadzącą przedsiębiorstwo w większym rozmiarze
firma jest nazwą podmiotu gospodarczego pod którą prowadzi on swoją działalność gospodarczą i występuje w obrocie prawnym,
nie ma osobowości prawnej odmiennie niż sp. z o.o. i S.A.,
posiada ,przymioty osoby prawnej może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania może pozywać i być pozwana przed sądem,
posiada własny majątek , odrębny od majątku jej wspólników , który podobnie jak w przypadku spółki cywilnej jest majątkiem niepodzielnym stanowiącym współwłasność łączną wspólników,
nie będąc osobą prawną nie ma też swoich organów. Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki Wspólnicy ponoszą pełną i solidną odpowiedzialność za zobowiązania spółki.
SPÓŁKA KOMANDYDOWA
ma na celu prowadzenie w większym rozmiarze przedsiębiorstwa zarobkowego albo gospodarstwa rolnego pod wspólną firmą,
część jej wspólników zwanych komplementariuszmi lub wspólnikami jawnymi odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia, czyli całym swoim majątkiem , inna cześć zwana komandytariuszami odpowiada do wysokości określonej kwoty zwanej sumą komandytową,
zawarcie umowy wymaga zachowania formy aktu notarialnego,
wpis do rejestru handlowego jest tak jak spółki jawnej obligatoryjny, ale jednocześnie konstytutywny tzn. spółka powstaje dopiero z chwilą dokonania wpisu do rejestru,
nic ma osobowości prawnej,
komplementariusz jest uprawniony i jednocześnie zobowiązany do poprowadzenia spraw spółki wchodzących w zakres czynności spółki, jak do jej reprezentowania na zewnątrz.
SPÓŁKI KAPITAŁOWE
substratem istnienia i działalności jest majątek (kapitał),
mają osobowość prawną, którą nabywają z chwilą wpisu do rejestru handlowego,
za zobowiązania wobec osób trzecich odpowiada spółka kapitałowa swoim majątkiem, odgraniczonym od majątku osobistego wspólników,
skład osobowy jest zmienny (w sp. osobowej- trwały), natomiast elementem względnie trwałym jest kapitał,
prawa i obowiązki wspólników w odróżnieniu od sp. osobowych są zróżnicowane ,zależne od wielkości wniesionych do spółki wkładów,
prowadzenie spraw spółki. jak i jej reprezentowanie należy do organów spółki - osoby prawnej głównie do zarządu spółki,
Istnieją 2 rodzaje spółek kapitałowych:
spółka z o.o.
spółka akcyjna
45. Zasadnicze różnice miedzy spółką z o.o. ,a spółką akcyjną.
Spółka z o.o. |
Spółka akcyjna |
Opiera swój byt i działalność na kapitale zakładowym podzielonym na udziały, które mogą być jednakowe lub różnej wartości. |
Kapitał zakładowy spółki zwanej kapitałem akcyjnym podzielony jest na akcje o równej wartości nominalnej. |
Tworzona jest tylko w celu zarobkowym. |
Tworzona jest w każdym dowolnym celu, także niegospodarczym, np. charytatywnym. |
Udziały są w zasadzie zbywalne, tzn. w umowie spółki może być klauzula, że zbycie udziału wymaga zgody spółki ( kapitał zakładowy jest nienaruszalny). |
Akcje są zbywalne. |
Udziały są zawsze imienne. Spółka może być utworzona także przez 1 osobę. W tym przypadku osoba ta wydziela ze swego majątku pewną kwotę ( udziału) do wysokości, której ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki. |
Akcje są imienne lub na okaziciela. Założycieli musi być co najmniej trzech, chyba, że spółkę tworzy Skarb państwa. |
Chociaż jako osoba prawna ma swoje organy, każdemu wspólnikowi przysługuję prawo kontrolowania spraw spółki. |
Akcjonariusz nie ma prawa kontrolować spraw spółki, jednakże skupienie znacznej ilości akcji w rękach jednego akcjonariusza może spowodować, że sprawuje on faktyczną kontrolę nad spółką. |
46. Istota podatku dochodowego od osób fizycznych.
Podatek dochodowy od osób fizycznych ma charakter powszechny od momentu wejścia w życie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. tj. od 1 stycznia 1992 r.
Znajomość tej ustawy i związanych z nią aktów wykonawczych jest nieodzowna do obliczenia dochodu, zaliczek podatkowych i podatku należnego za dany rok podatkowy,
W przepisach tych znaczne miejsce zajmują różnego rodzaju ulgi przysługujące podatnikom posiadające osobowości prawnej ,zwane „zakładami pracy „ do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od pracowników.
47. Istota podatku dochodowego od osób prawnych.
Został on uregulowany ustawą w dniu 15.02.1992 r. od podatku dochodowym od osób prawnych.
Podatnikami tego podatku są:
- osoby prawne
- jednostki organizacyjne nic mające osobowości prawnej z wyjątkiem spółek,
- grupy co najmniej 2 spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają prawie wszystkie dochody osób prawnych (podatek dochodowy od osób fizycznych - osoby fizyczne), a w szczególności z prowadzonej działalności gospodarczej.
Podatnicy tego podatku (tak jak i podatku dochodowego od osób fizycznych ) maja obowiązek ustalania dochodu ( straty) za rok podatkowy oraz rozliczenia należnego podatku dochodowego na podstawie rocznych zeznań podatkowych Maja również obowiązek sporządzania w trakcie roku podatkowego odpowiednich informacji i deklaracji podatkowych.
Stawki podatku od osób prawnych "legają stopniowemu obniżeni" o 2 punkty procentowe rocznie w latach:
1997 - 2000
1997 -38%
1998 -36%
1999 -34%
2000 -32%
48. Istota nawiązania, rozwiązania i wygaśnięcia stosunku pracy.
Przez NAWIĄZANIE stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do starannego i sumiennego wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz zakładu pracy, a zakład do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem przyjęte dobrowolnie na podstawie umowy obowiązki trwają tak długo jak długo nie ustanie stosunek pracy w wyniku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o prace.
Źródła powstania stosunku pracy :
Umowa o pracę,
Powołanie,
Wybór,
Mianowanie,
ROZWIĄZANIE stosunku pracy może nastąpić w następujący sposób
a) Za porozumieniem stron - dotyczy każdej umowy o prace bez względu na jej rodzaj
Strony składają zgodne oświadczenie woli co do :
- rozwiązania umowy o pracę,
- daty z którą umowa ma być rozwiązana.
b) Wypowiedzenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia
Dotyczy wszystkich umów o prace z wyjątkiem umowy zawartej na czas określony
Jest to jednostronne oświadczenie woli wymagające przy pracy na czas określony
- zachowania formy pisemnej, a gdy umowę wypowiada zakład pracy - pouczenie o środkach odwoławczych
- zachowania obowiązującego strony okresu wypowiedzenia
c) Wypowiedzenie jednej ze stron bez wypowiedzenia
Dotyczy każdej umowy o pracę
Jest jednostronnym oświadczeniem woli ze skutkiem natychmiastowym
Może być tylko z przyczyn teksatywnie wymienionych w przepisach prawa pracy.
d) Upływ czasu - (umowa na czas określony, próbny )
c) Ukończenie pracy - ( przy umowie na czas wykonywania określonej pracy )
WYGAŚNIĘCIE umowy o pracę następuje nie z woli strony, lecz z mocy samego prawa w wyniku wystąpienia zdarzenia, z którym prawo łączy skutek w postaci powstawania stosunku pracy np.:
porzucenie pracy
tymczasowe aresztowanie pracownika (ponad 3m-ce)
śmierć pracownika
49. Wymienić źródła prawa pracy.
Źródłami prawa pracy są:
Kodeks pracy i inne ustawy dotyczące praw i obowiązków pracowniczych,
Zakładowe i ponad zakładowe układy zbiorowe pracy,
Regulaminy zakładowe lub wewnątrzzakładowe wydawane z upoważnienia przepisów powszechnie obowiązujących lub układów zbiorowych pracy.
50. Rodzaj praw i obowiązków normowany regulaminem pracy.
Regulamin pracy powinien ustalać w szczególności:
Organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzi i materiały , a także w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej,
Systemy i rozkłady czasu pracy,
Terminy dodatkowych dni wolnych od pracy,
Porę nocną,
Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia,
Wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym i kobietom,
Rodzaje prać i wykaz stanowisk dozwolonych pracownikom młodocianym w celu odbycia przygotowania zawodowego,
Obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą,
Przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzenia przez pracownika przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwienia nieobecności w pracy,
Informuje o karach stosowanych zgodnie z art. 108 z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników.
51. Zakres odpowiedzialności przełożonych za wykroczenia przeciwko prawom pracownika.
Normy dotyczące praw pracowniczych mają charakter bezwzględnie obowiązujący.
Prawa te nie mogą być modyfikowane na niekorzyść pracownika nawet za jego zgodą.
Z tego powodu nieprzestrzeganie tych norm jest zagrożone sankcją karną lub karno-administracyjną
W sprawach wykroczeń przeciwko prawom pracowniczym orzekają inspektorzy pracy.
Od ich orzeczenia przysługuje prawo odwołania się w terminie 7 dni do właściwego kolegium d/s wykroczeń
52. Omówić ogólne zasady dokonywania analizy zaistniałych i potencjalnych zagrożeń.
Obiekty, osoby, konwojowanie wartości:
usytuowanie obiektu, jego przeznaczenie, rodzaj, środowisko w rejonie obiektu ilość zdarzeń przestępczych w tym rejonie, odległość od policji, straży pożarnej, itp.
trasa konwojowania (miejsca szczególnie zagrożone pod kątem dokonywania zasadzki i potencjalnego ataku).
53.Omówić ogólne zasady przygotowania ochrony.
Ochrona jest to zespół przedsięwzięć uniemożliwiających przenikanie na teren osób niepowołanych i dokonania akcji destrukcyjnej.
Po dokonaniu analizy zaistniałych i potencjalnych zagrożeń przedsięwziąć środki do przygotowania ochrony w zależności od rodzaju zagrożenia i rodzaju ochranianego mienia, osoby, konwoju.
54.Omówić ogólne zasady prowadzenia ochrony.
bezpośrednia ochrona fizyczna , stała lub doraźna,
stały dozór sygnałów z elektronicznych systemów zabezpieczających,
konwojowanie wartości pieniężnych i innych,
montaż urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia.
55. Zasady doboru grupy konwojowej i jej wyposażenia.
Skład grupy konwojowej należy ustalać w oparciu o dokładne rozpoznanie przedmiotu konwojowania tj.
rodzaj i wartość mienia, przy spełnieniu poniższych warunków;
do 1 j.o. - mogą być konwojowane pieszo,
powyżej 1 j.o - transport samochodami przystosowanymi lub specjalnymi,
wartości do 0,3j.o. - mogą być ochraniane wyłącznie przez osobę transportującą,
od 0.3 j.o. do 1 j.o. osoba transportująca i jeden nie uzbrojony konwojent,
do 5 j.o. osoba transportująca i jeden uzbrojony konwojent,
od 5 do 15 j.o. osoba transportująca i dwóch uzbrojonych konwojentów,
powyżej 15 j.o. osoba transportująca i co najmniej trzech uzbrojonych konwojentów uzbrojonych w broń maszynową,
powyżej 30 j.o. do samochodu specjalnego przydzielić ubezpieczający pojazd,
kolumna -2 sam.- 2 p.o. i po jednym w każdym pojeździe.
56. Zasady doboru trasy konwoju.
Wyznaczając trasy konwojowania należy bezwzględnie przestrzegać poniższych zasad:
należy dokonać wstępnego zapoznania z proponowaną trasą,
trasa powinna przebiegać najkrótszą drogą zapewniającą bezpieczny transport,
trasa powinna przebiegać w miarę możliwość w terenie zabudowanym, dobrze oświetlonym o nawierzchni i należeniu ruchu pozwalającym na szybki sprawny transport drogami w miarę często patrolowanymi przez Policję,
należy unikać przejazdów tunelami , wiaduktami, wąskimi uliczkami w miejscach odludnych jednym słowem wszędzie tam , gdzie mogłoby dojść do zablokowania pojazdu i napadu,
oprócz trasy podstawowej należy wyznaczyć trasę awaryjną na wypadek np. zamknięcia drogi, zablokowania przez wypadek drogowy itp.
grupa konwojowana powinna bezwzględnie znać wszystkie wytyczone trasy przestrzegać zasad tajemnicy służbowej,
kierowca konwoju musi zachować taką odległość od innych pojazdów, aby miał czas na odpowiednią reakcję, np. ominięcie czy gwałtowne hamowanie.
56. Podstawowe dokumenty związane z konwojem.
Umową o usługę ochronna w zakresie konwojowania wartości która powinna określać:
zakres usługi (szczególnie maksymalną wartość konwojowanego mienia ) oraz obowiązki zleceniodawcy,
zobowiązania zleceniodawcy,
zasady trwania umowy i warunki jej wypowiedzenia,
zasady fakturowania i warunki płatności za usługę,
zasady zmiany umowy i rozstrzygania sporów,
postanowienia końcowe,
Instrukcja konwojowania - podstawowy dokumentami, w którym są omówione zasady ogólne oraz taktyczne określające sposób realizacji konkretnego konwojowania, uwzględniając jego szczególne uwarunkowania
Protokół konwojowania - dokument, w którym odnotowuje się przebieg , wykonanie określonego zlecenia, przejęcie i zdanie przewożonych wartości w stanie nienaruszonym zgodnie z ustaloną procedurą
Przepustki specjalne - zwalniające od kontroli drogowej, o które podmioty gospodarcze mogą się starać po uzyskaniu ich korzystać z nich podczas konwojowania
57. Wymienić podstawowe zadania pracowników ochrony w związku z kontrolą ruchu osobowo-materiałowego.
58. Omówić zadania i stosowane metody przeciwdziałające kradzieżom zakładowym.
Patrolowanie miejsc szczególnie zagrożonych wynoszeniem, wyrzucaniem produktów danego zakładu,
Wyrywkowe lub obligatoryjne kontrole bagażu podręcznego, odzieży wierzchniej, bagażników samochodowych, zgodnie z instrukcją ruchu materiałowo-osobowego podpisanego przez zleceniodawcę,
59. Podstawowe techniczne urządzenia zabezpieczające stosowane w ochronie obiektów.
l .Systemy sygnalizacji włamania i napadu :
a) centralne alarmowe z zasilaniem podstawowym i awaryjnym .
b) manipulatory kodowe (szyfratory)
c) sygnalizatory optyczno-akustyczne (wewnętrzne i zewnętrzne),
d) czujki (pasywnej podczerwieni, mikrofalowe, ultradźwiękowe, magnetyczne, dualne (mieszane),
e) Urządzenia peryferyjne (komputery drukarki, dialery telefoniczne itp.).
2. Systemy sygnalizacji pożaru:
a) centrale alarmowe z zasilaniem podstawowym i awaryjnym,
b) syreny alarmowe,
c) czujki dymu, ognia,
d) urządzenia peryferyjne,
3. Systemy TV - przemysłowej
a) monitory.
b) multipleksery (obróbka obrazu ),
c) krasownice wizyjne (podział systemów)
d) magnetowidy poklatkowe ,
e) kamery zewnętrzne; wewnętrzne,
f) głowice obrotowe skanery,
4. Systemy kontroli dostępu :
a) sterowniki z zasilaniem podstawowym i awaryjnym .
b) czytniki kart magnetycznych;
c) elektrozaczepy;
d) samodomykacze ,
e) urządzenia peryferyjne.
60. Omówić podstawowe zasady współpracy z policją w zakresie ochrony obiektu.
Powiadomienie Policji w przypadku stwierdzonych działań przestępnych (napad, włamanie, kradzież),
zabezpieczenia miejsca zdarzenia,
ustalenie ewentualnych świadków zdarzenia,
zatrzymanie osób podejrzanych o dokonanie przestępstw na chronionym obszarze i przekazanie ich policji,
sporządzenie właściwej dokumentacji z wykonanych czynności.
61. Omów podstawowe zasady współpracy z Policją w zakresie przeciwdziałania przestępczości-
zgłaszanie możliwości zaistnienia ewentualnych zagrożeń,
współdziałanie z Policją przy ochronie imprez masowych ,
ustalenie sposobu porozumiewania się z policją w przypadku zaistnienia zdarzeń przestępczych sposoby odwoływania sygnałów alarmowych,
wspólne patrolowanie miejsc zagrożonych przestępczością.
62. Podstawowe zadania pracowników ochrony \w związku z napadem na chroniony obiekt.
ocena ataku (ilość napastników, użyte środki, analiza możliwości obronnych),
zajęcie dogodnej pozycji do odparcia ataku,
zorganizowanie ochrony osób przebywających na chronionym obszarze,
zapamiętanie jak najwięcej szczegółów umożliwiających rozpoznanie napastników,
niedopuszczenie do paniki osób przebywających na danym obszarze.
63. Omówić podstawowe zadania w związku z zagrożeniem zamachami terrorystycznymi.
W zależności od rodzaju prowadzonej ochrony:
ochrona osobista,
ochrona obiektu,
ochrona obszaru,
ochrona konwoju wartości.
Dokonać analizy możliwych zagrożeń i zorganizować ochronę tak, aby udaremnić potencjalny atak terrorystyczny, np.: kontrola osób i ich bagażu wchodzących w obszar organizowanej imprezy , zorganizowanie ochrony fizycznej przy pomocy wyszkolonych agentów dla osób szczególnie narażonych na zamachy terrorystyczne, itp.
Podstawowe zadania w związku z zagrożeniem zamachami terrorystycznymi:
ustalenie motywów działania terrorystów,
określenie rodzajów samochodów terrorystów,
postępowanie w przypadku podłożenia bomby,
taktyka rozmowy telefonicznej z terrorystą,
profilaktyka antyterrorystyczna.
64. Wymienić podstawowe dokumenty związane z działalnością ochrony.
plan ochrony,
tabela służby : rodzaj sł. ,rozmieszczenie prac i zad, obsada i czas,
dziennik zmiany czas rozpoczęcia i zakończenia, obsada zmiany rozmieszczenie poszczególnych pracowników,
dziennik wydarzeń :
- data i godzina,
- opis wydarzenia,
- dane personalne osób uczestniczących w wydarzeniu,
- dane personalne PO interwencji,
instrukcja współpracy z policją i innymi,
instrukcja postępowania PO w przypadku włamania, pożaru, powodzi,
dziennik szkolenia PO,
instrukcja kontroli ruchu osobowego i materiałowego,
instrukcja obsługi systemów alarmowych,
instrukcja konwojowania.
64. Omówić podstawowe zasady udzielania I pomocy w przypadku zranień bądź krwawień tętniczych
i żylnych.
jałowy opatrunek,
ucisk lekki w miejscu krwawienia w celu zatamowania krwotoku,
miejsce zranienia ułożyć powyżej - szczególnie przy krwotokach tętniczych,
najtrudniej jest zatamować krwotok, tętniczy - istotne jest żeby nie zakładać opasek uciskowych a jedynie zastosować ucisk e miejscu krwotoku.
65. Pierwsza pomoc w przypadku złamań kości, oparzeń i porażenia bronią gazową lub paralizatorem.
złamanie: unieruchomienie złamanego odcinka (dwa sąsiednie stawy )
oparzenia : oziębić oparzoną okolicę zimną wodą , nie zmywać pęcherzy, nie smarować tłuszczami , podać leki przeciwbólowe,
porażenie prądem: sprawdzić czy oddycha, udrożnić drogi oddechowe, sprawdzić tętno, jeżeli trzeba, ułożyć na boku, odchylić głowę do tyłu i czekać na powrót przytomności .
66. Omówić sposób obrony w czasie ataku z użyciem broni palnej.
Dążyć do bezpośredniego kontaktu fizycznego z osobą posiadającą broń przy pomocy chwytów i dźwigni obezwładniających,
67. Omówić specyfikę ochrony rezydencji.
Rozpoznanie występujących zagrożeń w tym rejonie, zastosowanie właściwej ilości w zależności od rodzaju obiektu pracowników ochrony fizycznej, zastosowanie środków ochrony technicznej i środków zabezpieczenia fizycznego.
Prowadzenie stałej obserwacji przyległego terenu,
Zorganizowanie ruchu materiałowo osobowego będącego pod stałym nadzorem.
68. Omówić podstawowe zasady prowadzenia obserwacji.
Systematyczne planowe kierowanie celem badania selektywne spostrzeganie przedmiotów, osób i zjawisk jest to też zespól działań ludzkich i technicznych mających na celu ujawnienie, rozpoznanie ustalenie i udokumentowanie działalności będącej w zainteresowaniu zleceniodawcy
Obserwacja dzieli się na:
elektroniczną : towarzyszącą, stacjonarną,
ciągłą: okresową, wyrywkową,
jawną lub tajną.
69. Omówić ograniczenia w ochronie osób wynikające z ustawy o ochronie osób i mienia.
70. Prawne obowiązki szkolenia pracowników ochrony wynikające z ustawy o ochronie osób i mienia.
nie wolno dopuścić pracownika do pracy , jeśli nie ma kwalifikacji i potrzebnych umiejętności,
pracodawca jest zobowiązany zapewnić szkolenie w zakresie BHP oraz prowadzenie określonych szkoleń,
szkolenie odbywa się w czasie pracy i na koszt pracodawcy
1