III. Wymogi formalne stawiane pracy dyplomowej

1. Formatowanie pracy

Praca powinna być napisana

• przy użyciu edytora Microsoft Windows

• czcionka Times New Roman,

• wielkość czcionki podstawowej to -12 pkt. 1800 znaków na stronie, 30 wierszy po 60 znaków

• odstępy między wierszami - 1,5 wiersza

• marginesy: górny, dolny i prawy- 2,5 cm, lewy - 3,5 cm

• całość tekstu należy wyjustować

• pierwsza linijka akapitu zawsze z tzw. wcięciem (1,5 cm)

• tekst powinien być sformatowany bez znaczków, zróżnicowanych czcionek, nadużywania bolda, nadużywania odstępów, itp. ozdób

• prace powinny być sprawdzone pod względem ortografii, tzw. literówek i interpunkcji;

• należy unikać nadużywania: dwukropka, spacji, a przede wszystkim błędów gramatycznych, ortograficznych, stylistycznych, logicznych, redakcyjnych

• numerację stron w pracy należy umieścić na dole strony (środek lub wyrównanie do prawej). Pierwszą stroną pracy jest strona tytułowa i od niej należy zacząć numerowanie, ale nie należy umieszczać na niej ani na stronie spisu treści numerów.

2. Struktura pracy licencjackiej

Każda praca dyplomowa posiada ogólny model strukturalny, według którego powinna być przygotowana.

Model ten zwykle tworzą następujące elementy.

1.STRONA TYTUŁOWA

2.SPIS TREŚCI

3.WSTĘP

4.ROZDZIAŁY I PODROZDZIAŁY

5.ZAKOŃCZENIE

6.BIBLIOGRAFIA (LITERATURA PRZEDMIOTU)

7.ANEKSY

AD.1. STRONA TYTUŁOWA PRACY powinna zawierać wszystkie niezbędne informacje, które pozwalają jednoznacznie zidentyfikować pracę. Obligatoryjnie należy umieścić następujące informacje:

• w górnej części karty należy umieścić nazwę uczelni, nazwę wydziału, nazwę kierunku studiów dla Ekonomii, dla Socjologii pod nazwą kierunku studiów należy podać nazwę specjalności;

• w miejscu centralnym karty - imię i nazwisko autora numer albumu oraz tytuł pracy;

• w prawym dolnym rogu karty imię i nazwisko promotora poprzedzone tytułem lub stopniem naukowym;

• w dolnej części karty należy napisać siedzibę uczelni i rok napisania pracy;

AD.2. SPIS TREŚCI informuje o strukturze pracy. Należy umieścić go na początku pracy, a nie na jej końcu, co ułatwia szybkie odszukanie schematu opracowania, jego zawartości lub interesującego fragmentu. Spis treści musi zawierać informacje o wszystkich składowych elementach pracy tj. uwzględniać wszystkie tytuły, podtytuły (śródtytuły) wyodrębnione w zasadniczym tekście pracy.

AD.3. WSTĘP. We wstępie pracy - liczącym zazwyczaj od 2- 4 stron tekstu należy krótko i precyzyjnie:

• przedstawić temat, cel swojej pracy, zakres podjętej tematyki i przedmiot badania;

• uzasadnić wybór tematu, przyczyny zainteresowania tematem;

• uzasadnić potrzebę jej opracowania;

• przedstawić ogólne i szczegółowe znaczenie wybranego tematu;

• wskazać cele postępowania badawczego oraz zastosowane metody badawcze;

• wskazać charakter i rodzaj źródeł, z których korzystano;

• przedstawić główne tezy pracy;

• przedstawić kolejno rozdziały wskazując myśli przewodnie, stan wiedzy z danego tematu;

AD.4. Podstawową jednostką składową każdej pracy dyplomowej jest rozdział. Liczby rozdziałów nie da się z góry precyzyjnie określić, ponieważ zależy ona od podjętych badań i wchodzących w ich zakres poszczególnych zagadnień. Niejednokrotnie istnieje potrzeba bardziej szczegółowej strukturalizacji tekstu, tzn. wyróżnienia w obrębie rozdziałów podrozdziałów (a w nich jeszcze ewentualnie paragrafów), poprzedzonych odpowiednimi nagłówkami.

Naczelne zasady strukturalizacji pracy są następujące:

• każdy rozdział powinien być poświecony odrębnemu tematycznie problemowi (lub jego aspektowi), który określa stosowny tytuł;

• niezbędne jest zachowanie logicznego następstwa kolejnych rozdziałów, a w ich obrębie podrozdziałów, aż do wyczerpania podjętego tematu;

• w każdym rozdziale musi być zachowane podobieństwo strukturalizacji wewnętrznej tzn.: wszystkie rozdziały muszą się dzielić według tych samych kryteriów i tych samych oznaczeń (np. jeśli jeden z rozdziałów dzielimy na trzy podrozdziały oznaczone kolejno 1,2,3., to w każdym innym rozdziale nie można przyjmować innego oznaczenia podrozdziałów);

• jeżeli praca jest podzielona na podrozdziały; muszą być one sygnalizowane śródtytułami (należy unikać dzielenia tekstów powyżej oznaczenia typu: 1.2.1, 1.2.2 itd.);

• podrozdziałów nie zaczynamy od nowej strony, tylko zaznaczamy podwójnym odstępem od końca ostatniego akapitu (czyli 1,5 x 2);

• każdy rozdział zaczynamy od nowej strony;

• tytuł rozdziału oraz jego numer piszemy konsekwentnie cyfrą rzymską lub arabską;

• rozdział lub podrozdział powinien kończyć się konkluzją lub podsumowaniem własnego autorstwa;

• numer i tytuł rozdziału, podrozdziałów, punkty podrozdziałów równamy do lewej strony;

AD. 5. ZAKOŃCZENIE: W zakończeniu należy przypomnieć raz jeszcze stawiane w pracy cele badawcze oraz podsumować osiągnięte rezultaty, wskazując ewentualnie kierunki, potrzeby i możliwości dalszych penetracji naukowych.

AD.6. BIBLIOGRAFIA. Każda praca obowiązkowo musi zawierać bibliografię, która zestawia całość piśmiennictwa dotyczącego opisywanego przez studenta tematu, a nie jedynie publikacje przytaczane w przypisach. Bibliografię należy umieścić po zasadniczym tekście pracy.

Podstawowe zasady sporządzania bibliografii są następujące:

• bibliografia powinna być sporządzana alfabetycznie;

• poszczególne pozycje w bibliografii mogą być (lecz nie muszą) kolejno ponumerowane z zachowaniem ciągłości w całym zastawieniu;

• w przypadku zapisu bibliograficznego najważniejsza jest konsekwencja; wzorów jest wiele; niektóre są uważane za bardziej poprawne niż inne, ale dużym błędem jest stosowanie niejednolitego rodzaju zapisu bibliograficznego;

• sporządzając opis bibliograficzny należy pamiętać, że odmiennie opisuje się książki autorskie oraz prace zbiorowe; książki autorskie stanowią publikacje napisane przez najwyżej trzech autorów, powyżej tej liczby mamy do czynienia z pracą zbiorową;

6.1. Opisy bibliograficzne różnych typów publikacji

Opisy bibliograficzne mogą być sporządzone w różnej formie. Należy przyjąć jedną z form i konsekwentnie stosować ją w całej pracy. Przykładowo zamieszczamy dwie wersje sporządzania opisu bibliograficznego.

A. wersja - często stosowana w pracach socjologicznych.

Opis bibliograficzny musi składać się z następujących elementów:

• Nazwisko autora i inicjału (inicjałów) jego imienia;

• Rok wydania pozycji;

• Tytuł i podtytuł pracy.

• Adres wydawniczy - nazwa i siedziba wydawnictwa;

1. Opis bibliograficzny książki autorskiej

• Kurzynowski A.(2007), Polityka społeczna, SGH, Warszawa

• Nowak J., Kowalski B., Michalski T. (2007), Życie w przedwojennej Łodzi, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego: Łódź

2. Opis bibliograficzny pracy zbiorowej

• Kurzynowski A., red. (2007), Polityka społeczna w okresie transformacji, SGH: Warszawa

• Golimowska S., Tarkowska E., red. (2005), Ubóstwo i wykluczenie społeczne. Metody i wyniki badań, IPiSS: Warszawa

Jeśli współredaktorów jest więcej niż trzech wymieniamy tylko pierwszego z nich, pisząc po nazwisku w nawiasie kwadratowym formułę [i inni]

• Nowak J. [i inni] (2007), Strategie integracji europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego: Łódź

3. Opis bibliograficzny artykułu w pracy zbiorowej

• Frieske K.W. (2007), Społeczne wykluczenie, w: S. Golinowska., E. Tarkowska (red.), Bieda i wykluczenie społeczne, IPiSS: Warszawa

4. Opis bibliograficzny artykułu w czasopiśmie - tytuł czasopisma piszemy kursywą

• Nowak J. (2007), W stronę wielowymiarowej analizy biedy i społecznego wykluczenia, Polityka Społeczna' nr 5

5. Źródła internetowe

W wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach można korzystać z zasobów internetowych.

(Nowak J. 2007, Metody uprawy roślin doniczkowych, www.pwsz.skierniewice.pl)

B. Wersja preferowana w literaturze ekonomicznej.

Opis bibliograficzny książki wykorzystanej w tekście musi składać się z następujących elementów:

• Inicjał (inicjały) imienia i nazwisko autora,

• Tytuł i podtytuł pracy,

• Nazwa i siedziba wydawnictwa,

• Rok wydania pracy.

W przypadku wykorzystania artykułu po podaniu nazwiska i tytułu artykułu należy podać nazwę czasopisma, rok wydania i numer.

Przykłady sporządzania opisu bibliograficznego w tekście (przy sporządzaniu odsyłaczy do wykorzystanej literatury:

1. Książka jednego autora:

• G.W.Kołodko, Wędrujący świat, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008

2. Książka 2 lub 3 autorów:

• M.Sierpińska, T.Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997

3. Praca zbiorowa:

• R.Milewski, E.Kwiatkowski (red.), Podstawy ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005

4. Artykuł w czasopiśmie

• D.Graniewska, Praca a rodzina, „Polityka Społeczna” 2007, nr 8

5. Przepisy prawne:

• Ustawa z dnia 18 lipca 2001 Prawo wodne, Dziennik Ustaw z 2001 r., Nr 115, poz. 1229, ze zm.

Kodeks cywilny, Dziennik Ustaw z 1964 r., Nr 16, poz. 93, ze zm.

6. Źródła internetowe:

• J.Nowak, Metody upraw roślin doniczkowych, www.pwsz.skierniewice.pl, 2007

Uwaga: Bibliografię zamieszczaną na końcu pracy sporządza się w porządku alfabetycznym według nazwiska, z podaniem inicjałów imienia po nazwisku.

AD.7 ANEKSY. W niektórych pracach dyplomowych istnieje potrzeba dołączania na końcu pracy różnorodnych aneksów, do których odwołujemy się w tekście.

• w pracach empirycznych konieczne jest zamieszczenie w aneksie wzorów narzędzi badawczych (wzoru ankiety, dyspozycji do wywiadu, schematu analizy, itp.);

• aneksy mogą zwierać kopie tekstów źródłowych np. rozporządzeń lub ustaw prawnych, które opisaliśmy, formularze ankiet czy kwestionariuszy;

• w aneksie można zamieszczać także przykładowe analizy, ilustracje, itp.

3. Inne ważne elementy pracy

1.PRZYPISY

2.CYTATY

3.AKAPITY

4.CUDZYSŁÓW

5.KURSYWA

6.WKRESY, DIAGRAMY, SCHEMATY, RYSUNKI, TABELE

AD.1. PRZYPISY.

Każda praca licencjacka powinna zawierać przypisy. Przypisy są dowodem na to, że student pisząc pracę samodzielnie korzystał z literatury. Wykorzystywanie cudzych myśli bez podania ich źródła jest plagiatem.

Przypisy pełnią trzy podstawowe funkcje:

1. wskazują na źródło wykorzystywanych w pracy danych, przedstawianych i cytowanych poglądów, stanowisk, refleksji, twierdzeń, hipotez;

2. zawierają dodatkowy materiał polemiczny, analityczny, wyjaśniający, wskazujący np. na złożoność punktów widzenia, okoliczności prezentowanej przez autora racji;

3. przedstawiają dodatkowe informacje o analizowanym w pracy zagadnieniu;

Forma przypisów musi być jednolita w całej pracy i powinna konsekwentnie wynikać z przyjętej wersji opisu bibliograficznego.

Wersja A - często stosowana w literaturze socjologicznej.

1.W przypadku gdy podajemy informacje o literaturze źródłowej na którą powołujemy się w danym miejscu pracy analizując lub opisując twórczość jakiegoś autora przypis powinien być umieszczony w tekście podstawowym, podając nazwisko autora źródła i rok wydania np.

• (Nowak J., 2007)

Jeżeli korzystamy z innych pozycji tego samego autora wydanych w tym samym roku, dla ich rozróżnienia wykorzystujemy kolejne litery alfabetu np.

• (Nowak J., 2007a)

2. W przypadku gdy chcemy przedstawić dodatkowy materiał polemiczny lub dodatkowe informacje przypis umieszczamy na dole każdej strony.

Wersja B - preferowana w literaturze ekonomicznej.

Przykłady sporządzania przypisów:

1. G.W.Kołodko, Wędrujący świat, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, s. 163

2. Z.Jacukowicz, Płaca rodzinna, „Polityka społeczna” 2007, nr 8

3. G.W.Kołodko, Wędrujący świat..., op.cit., s. 243

4. Ibidem, s. 245

5. M.A.Dąbrowski, Stopień otwarcia gospodarki a proces konwergencji, w: A.Wojtyna (red.), Instytucje a polityka ekonomiczna w krajach na średnim poziomie rozwoju, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008, s. 65

6. Ibidem s. 68

AD.2 CYTATY

Cytowanie oznacza dosłowne przytoczenie tekstu wypowiedzianego lub napisanego. Forma pisania cytatów musi być jednolita w całej pracy. Cytaty wyróżniamy w dwojaki sposób: albo odmiennym krojem - kursywą albo ujmujemy w `cudzysłów'. W żadnym wypadku nie piszemy tytułów cytowanych publikacji w cudzysłowie. Cytaty wykorzystywane w pracy muszą być połączone z jednoczesnym wskazaniem ich źródła tj. dokładnym określeniem miejsca, z którego cytat pochodzi. Wykorzystujemy do tego celu przypis, który umieszczamy w tekście podstawowym podając dokładną stronę, na której znajduje się cytowany tekst np.

Wersja A:

• (Nowak J. 2007: 37) 37 (numer strony na której znajduje się cytowany tekst)

Cytaty z Internetu muszą być opatrzone odnośnikiem do źródła, jeśli tekst ma tytuł oraz autora, należy stosować pełny przypis bibliograficzny, gdzie wydawnictwem jest strona internetowa

• (Nowak J. 2007, Metody uprawy roślin doniczkowych, www.pwsz.skierniewice.pl)

Wersja B:

• J.Nowak, W stronę wielowymiarowej analizy biedy i społecznego wykluczenia, „Polityka społeczna”, 2007, nr 5

AD.3 AKAPITY

Tekst pracy licencjackiej powinien być pisany z uwzględnieniem akapitów dzięki temu staje się on bardziej czytelny i ułatwia ocenę przedstawionego materiału.

Akapitem oznacza się samodzielny ustęp tekstu, początek nowego ustępu. Akapit jest wcięciem lewej strony wiersza wskazującym na nową myśl w tekście. W wierszu poprzedzającym wiersz nie zaczynający się od akapitu musi być wyczerpana cała jego długość.

AD.4 CUDZYSŁÓW

Stosowanie cudzysłowu jest rzadkie i obowiązuje

• przy cytowaniu tekstu

AD.5 KURSYWA (zwana także italiką) jest rodzajem pisma, w którym używa się czcionki pochylonej w prawo. Kursywą wyróżnia się poszczególne wyrazy, zwroty, zdania. Najczęściej jest stosowana w pisaniu:

• dedykacji

• cytatów

• wstępów

• zwrotów łacińskich lub zwrotów z innego języka

• zwrotów oryginalnych

AD. 6 WKRESY, DIAGRAMY, SCHEMATY, RYSUNKI, TABELE

Prace licencjackie bardzo często uzupełniają różnego rodzaju formy graficzne: tabele, ilustracje, tablice, wykresy itp. Wszystkie formy graficzne powinny mieć nadany numer i tytuł oraz źródło.

Numer i tytuł umieszczamy nad formą graficzną. Źródło - pod formą graficzną.

Jeśli dane pochodzą z dzieła innego autora podajemy je jako przypis i uwzględniamy w zapisie bibliograficznym.

Jeśli sami jesteśmy ich autorami - używamy formuły: opracowanie własne/ badania własne.

Wykres 1. Ocena działalności Urzędu wojewódzkiego w Rzeszowie

Źródło: badania własne

Tab. 1. lub Tabela 1. Dynamika biedy w Polsce ze względu na różne linie biedy w latach 1994- 2004

Rok	Minimum egzystencji	Ubóstwo relatywne	Minimum socjalne	Ustawowa linia biedy
1994	6,4	13,5
1995		12,8
1996	4,3	14,0
1997	5,4	15,3	50,4	13,3
1998	5,6	15,8	49,8	12,1
1999	6,9	16,5	52,2	14,4
2000	8,1	17,1	53,8	13,6
2001	9,5	17,0	57,2	15,0
2002	11,1	18,4		18,5
2003	11,1	20,0		18,5
2004	11, 8	20,3	59,0	19,2

Źródło: Golinowska S. (red.), Polska bieda II. Kryteria. Ocena. Przeciwdziałanie. Warszawa: IP i SS, 2007, s.35

Tab. 1. lub Tabela 1. Dzieci świadkami kłótni w rodzinie alkoholowej

Lp.	Kategorie odpowiedzi	Odpowiedzi badanych
				L	%
1.	czasami	4	8,7
2.	rzadko	2	4,3
3.	często	40	87,0
4.	w ogóle	0	0,0
Ogółem		46	100,0

Źródło: opracowanie własne

4. Wzór struktury pracy licencjackiej

Wstęp

Rozdział I. lub Rozdział 1.

Przebieg życia w warunkach zmiany społecznej (tytuł rozdziału) cz.14

1. Współczesna rzeczywistość społeczna w wymiarze biografii indywidualnej (tytuł pierwszego podrozdziału rozdziału pierwszego) cz. 12

1.1. Indywidualizacja decyzji biograficznych - nowe szanse i zagrożenia wyborów biograficznych ( tytuł punktu pierwszego podrozdziału pierwszego) cz. 12

1.2. Załamanie tradycyjnego wzorca przebiegu życia (tytuł punktu drugiego podrozdziału pierwszego) cz. 12

1.2.1. Detradycjonalizacja wzoru przebiegu życia rodzinnego (tytuł paragrafu pierwszego punktu drugiego podrozdziału pierwszego) cz. 12

2. Projektowanie biografii (tytuł drugiego podrozdziału rozdziału pierwszego) cz. 12

itd.

Rozdział II

(tytuł)

Rozdział III

(tytuł)

Zakończenie

Bibliografia

Aneksy

---