30/03 lub 14/04

Mechanizmy:

Na całokształt składa się: to suma polityk zagranicznych. Polityka zagraniczna jest …… i pełni funkcje. Polityka określa zadania przez które te cele są realizowane.

Poprzez działalność wprowadza się w stosunkach pewien ład, normalizuje się nieskoordynowane procesy. Maja one charakter: polityka zagraniczna państw jest głównym elementem stosunków międzynarodowych; drugim mechanizmem jest dyplomacja

Dyplomacja - jest ok. 40 określeń. Realizuje cele stawiane przez państwo na arenie międzynarodowej. To służba, sztuka prowadzenia rokowań, rozmów w celu ……….. To również umiejętne kształtowanie stosunków. Mamy historię dyplomacji: jest to mechanizm rozwiązywania problemów. Sama nazwa od dyplomo (podwójne tabliczka, złożona kartka) coś co przypomina list.

Poseł to najstarsza forma uprawiania dyplomacji, przekazywanie wiadomości napisanej lub ustnej

Dyplomację łączono z realizowaniem celów państwa na arenie międzynarodowej.

Dyplomacja - jest podstawową formą działania państwa, jest jednym z głównych mechanizmów realizujących międzynarodowe stosunki polityczne. Pojęcie dyplomacja ma zakres węższy od pojęcia polityka zagraniczna, ale rola jej stawiana przez politykę zagraniczną jest taktyką. To jednocześnie określona metoda realizacji zadań stawianych przez politykę zagraniczną.

Stawia sobie za cel reprezentowanie kraju na arenie międzynarodowej.

Umiejętność przyjmowania:

Dyplomacja - zwłaszcza oficjalna skierowana jest na zewnątrz każdego państwa i ma na celu realizowanie polityki zagranicznej danego państwa. Celem dyplomacji i dyplomatów; cel AM charakter narodowy jest to ochrona interesów ochrona państwa i obywateli:

- realizuje cele międzynarodowe; pokojowe interesy

- eliminowanie barier życia międzynarodowego

-

Podwaliny od kongresu wiedeńskiego, to oni spisali pierwsze zasady norm

W 1815 r. wprowadzono 3 kolory (rangi) służby dyplomatycznej:

- ambasadorowe (nuncjusze, legaci) - wysłannicy głowy państwa

- posłowie i ministrowie

- charge d'affer

Dzisiaj jest dyplomacja wielostronna (realizowana np. poprzez kongresy, konferencje międzynarodowe)

Metody dyplomacji:

- jawna - jest przejawem demokratycznej polityki: mamy jasne kierunki i cele polityki zagranicznej

- tajna - polega najczęściej na prowadzeniu działalności, która ukrywa swoje cele; gdy przygotowywano wojny, podpisywano pakty, klauzule.

Podziały te zanikają.

Dyplomacja prewencyjna - rodzaj dzisiaj stosowany (głównie pod koniec XX w. i na początku XXI w.). Montowanie koalicji antyterrorystycznej. Jest stosowana przez organizacje międzynarodowe. Współcześnie opiera się na zasadach międzynarodowych, ale także na dawnych zwyczajach. Te zasady mają charakter moralny (np. zasada nietykalności posłów) - stąd wywodzi się zasada immunitetu posła.

Normy międzynarodowe - w stosunkach międzynarodowych mają znaczenie wyższe niż zwyczajowe, narodowe.

Normy prawne międzynarodowe są najważniejszymi normami stosunków międzynarodowych, dlatego że tworzą one zobowiązanie, formułują prawo i obowiązki partnerów w stosunkach międzynarodowych przewidują sankcję. W ten sposób gwarantujemy stabilność ładu międzynarodowego.

Mamy normy, które obowiązują pomiędzy wszystkimi państwami - powszechne, ale są normy, które obowiązują w regionach pomiędzy państwami, są normy prawa kontynentalnego.

Normy międzynarodowe regulują wszystkie sfery aktywności, dlatego jest ono sukcesywnie rozbudowywane. Prawnicy udoskonalają normy, najczęściej przez organizacje międzynarodowe.

Stosunki międzynarodowe mają coraz bardziej demokratyczny charakter.

Rola wielkich mocarstw w kształtowaniu stosunków międzynarodowych:

- pojęcie wielkich mocarstw (państwa, które dominują w stosunkach międzynarodowych)

- mocarstwo globalne (USA, Rosja)

- regionalne (sektorowe)

- współpraca i rywalizacja supermocarstw w świecie po zakończeniu zimnej wojny.

Zasady stosunków międzynarodowych: suwerenność państw, nie reagowanie w sprawy wewnętrzne,

Mocarstwo - to państwo, które ze względu na swój potencjał zwłaszcza militarny i gospodarczy pełni kluczową rolę na świecie, są to państwa zajmujące centralną pozycję w stosunkach międzynarodowych.

Za mocarstwo można uznać państwa, które są potęgą, dominują nad innymi państwami.

O tym, że dane państwo stało się mocarstwem decydowała liczba ludności. W przeszłości atrybutem mocarstwa była armia - liczba posiadanych żołnierzy - potencjał wojenny.

Współcześnie te czynniki pełnią rolę drugorzędną, gdyż są inne uwarunkowania. Obecnie pozycja państwa w stosunkach międzynarodowych zależy od potencjału gospodarczego, technologicznego, zasięgu interesów możliwości. Interesów randze państwa decyduje: infrastruktura przemysłowa, skuteczne sposoby zarządzania i organizowania. Status mocarstw posiadają członkowie rady bezpieczeństwa ONZ: Rosja, Chiny, Wielka Brytania, Francja i stany Zjednoczone.

Obok mocarstw regionalnych są kraje sektorowe. Takim mocarstwem sektorowym jest Japonia, stają się Chiny i Indie.

Pozycja państwa dzisiaj, która decyduje o jego statusie to miejsce, ranga i status wobec całej społeczności międzynarodowej lub określonego jej segmentu.

Rola i pozycja państwa w systemie międzynarodowym nie jest stała, dlatego na przestrzeni wieku były różne imperia, mocarstwa.

W latach 1900 - 2005 było 9 państw spełniających kryteria potęg światowych (super mocarstw): USA, ZSRR, Rosja, Wielka Brytania, Francja, Japonia, Włochy, Austria, Węgry i Chiny. W tych latach zmieniła się liczba państw.

Po zakończeniu zimnej wojny myślano, że będzie większy system demokratyczny. Szybko okazało się, że USA narzuca nowy system. Stąd też mówimy, że ta polityka jest źródłem terroryzmu. USA łamią zasady użycia …………. Mają kontrolę nad światem. Coraz bardziej oddalają się od siebie USA i państwa europejskie. Niemcy będą startować do roli mocarstwa, podobnie jak Rosja.

Obecnie mocarstwa odgrywają dużą rolę sektorową, te które stosują wiedzę jako strategię rozwoju, cybernetyka, genetyka, nowoczesne technologie. Informacja jest najcenniejszym towarem.

Suwerenność i bezpieczeństwo państw w stosunkach międzynarodowych.

1. Współczesne aspekty i czynniki bezpieczeństwa narodowego

2. Bezpieczeństwo międzynarodowe

3. Suwerenność - istota i rola w polityce państw w międzynarodowych stosunkach politycznych

4. Suwerenność i bezpieczeństwo państw w dobie integracji i globalizacji.

Suwerenność i bezpieczeństwo - dla państwa jest to największe zadanie. Między tymi kategoriami istnieje stała zależność: suwerenność państwa i bezpieczeństwo międzynarodowe.

Sp

Bm

Między tymi kategoriami występuje sprężenie zwrotne. Zmieniały się te atrybuty przypisywane mocarstwom. Potocznie suwerenność to niepodległość

Na przestrzeni dziejów zmieniła się treść suwerenności

Budzi się świadomość narodowa.

Suwerenność - władza, która na danym obszarze jest niezależna od nikogo (tylko od Boga). Suwerenność oznaczała niezależność w aspekcie wewnętrznym i zewnętrznym króla.

Król nie odpowiadał przed nikim, zmienia się pojęcie suwerenności, Państwo z natury jest suwerenne.

Suwerenność wewnętrzna i zewnętrzna.

Dzisiaj pojęcie suwerenność rozszerza się o efektywne działanie danego państwa.

Dzisiaj suwerenności wcale nie decyduje siła, ale wykształcenie. Społeczeństwo scalone.

Współcześnie żaden kraj nie jest w stanie samodzielnie zabezpieczyć suwerenność kraju. Największe państwa są skazane na współpracę z innymi państwami.

Współpraca państw bezpieczna i suwerenna to taka, która musi posiadać:

1. wiążący dla wszystkich porządek prawa (wszyscy obywatele wobec siebie są równi)

2. Polityczny podział władzy (ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza)

3. Monopol na stosowanie przemocy

Porządek polityczny - system władzy, system obowiązków praw. Tylko państwo ma prawo użycia siły do przywrócenia porządku wewnątrz i na zewnątrz kraju.

Dzisiaj o bezpieczeństwie narodowym decydują jego obywatele, poczucie odpowiedzialności za ład, porządek i bezpieczeństwo.

Współcześnie to poczucie bezpieczeństwa i suwerenności państw obok czynnika militarnego główny wpływ mają:

1. gospodarczy rozwój

2. Poziom techniki i technologiczny rozwój

3. Stan finansów

4. Nowoczesne środki łączności i informacji

5. Sprawny system polityczny i prawny

6. Stabilizacja sytuacji społecznej i jedność narodowa

O suwerenności nie decyduje władza, bez możliwości jej działania. Dzisiaj nadal mamy dylemat. Suwerenność to jest pewien proces. Bezpieczeństwo to swoisty kod informacyjny adresowany do państw i społeczności międzynarodowej. To inaczej stan niezagrożeni, pewności i spokoju. To określony stan i proces zarówno wewnętrzny jak i zewnętrzny, który gwarantuje suwerenność i niepodległość państwa.

---