Instalacje grzewcze poradnik

background image

Instalacje grzewcze

Poradnik

Spis tre

ś

ci

Instalacja grzewcze ....................................................................................................................... 1
Poradnik ........................................................................................................................................ 1
Instalacje grzewcze ................................................................................................................... 2

Rodzaje ogrzewania ............................................................................................................... 2

Promieniowanie ................................................................................................................... 2
Konwekcja ............................................................................................................................ 2

ż

nice pomi

ę

dzy rodzajami ogrzewania........................................................................ 3

Grzejniki wodne ...................................................................................................................... 3

Dobór grzejnika ............................................................................................................... 3
Sposób przekazywania ciepła otoczeniu ....................................................................... 4
Podł

ą

czenie ....................................................................................................................... 4

Grzejniki płytowe.............................................................................................................. 4

Ogrzewanie podłogowe ............................................................................................................. 6

Oszcz

ę

dno

ś

ci energetyczne .............................................................................................. 6

Dla kogo jest to ogrzewanie podłogowe ? ...................................................................... 6
Ogrzewanie podłogowe wodne ......................................................................................... 7

Elementy systemu ........................................................................................................... 8

Kolektory słoneczne .............................................................................................................. 11

Kolektory płaskie ............................................................................................................... 12
Kolektory pró

ż

niowe .......................................................................................................... 12

Kolektory skupiaj

ą

ce (koncentryczne) ........................................................................... 13

Monta

ż

kolektorów ............................................................................................................ 13

Sprawno

ść

kolektorów ...................................................................................................... 13

Wielko

ść

, układ ................................................................................................................. 14

Instalacje............................................................................................................................. 14

Wymiennik c. w. u .......................................................................................................... 15

Ogrzewanie wody w basenach ........................................................................................ 15

Pompy ciepła .......................................................................................................................... 16

Spr

ęż

arkowe pompy ciepła .............................................................................................. 16

Sprawno

ść

pomp ciepła ..................................................................................................... 17

Ź

ródła ciepła ....................................................................................................................... 17

Powietrze atmosferyczne ............................................................................................... 17
Grunt ................................................................................................................................ 18
Wody powierzchniowe ................................................................................................... 19
Wody gruntowe .............................................................................................................. 19

Ź

ródła sztuczne ............................................................................................................... 20

Czy to si

ę

opłaca ? ............................................................................................................. 20

Uwagi na temat porównywania pomp ró

ż

nych producentów ...................................... 20

Współpraca z kolektorem słonecznym ............................................................................ 21
Elementy systemu ............................................................................................................ 21

Zbiornik buforowy .......................................................................................................... 21

Wymiennik c. w. u .......................................................................................................... 22
Pompa

ź

ródła dolnego .................................................................................................... 22

Chłodzenie pomieszcze

ń

................................................................................................... 22

Przykład doboru pompy ciepła dla domu jednorodzinnego .............................................. 24

background image

Instalacje grzewcze

maj

ą

za zadanie zapewnienie u

ż

ytkownikowi

odpowiedniego komfortu cieplnego i dostarczenie c. w. u.

wybór danego systemu grzewczego poprzedzaj

ą

obliczenia

zapotrzebowania na moc ciepln

ą

dla budynku, które zale

żą

od: konstrukcji budynku (

ś

ciany, drzwi, okna), strefy

klimatycznej, poło

ż

enia budynku. W obliczeniach

uwzgl

ę

dnia si

ę

straty ciepła przez przegrody i wentylacj

ę

oraz zyski pochodz

ą

ce od promieniowania słonecznego,

o

ś

wietlenia, działania urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

Dobieraj

ą

c urz

ą

dzenie grzewcze nale

ż

y zastanowi

ć

si

ę

, czy

b

ę

dzie ono słu

ż

yło tylko do celów grzewczych, czy te

ż

jego

zadaniem b

ę

dzie te

ż

przygotowanie cieplej wody

u

ż

ytkowej.

Rodzaje ogrzewania

Rozkład temperatury zale

ż

y od sposobu ogrzewania. Inny jest w pomieszczeniach z grzejnikami

płytowymi, inny w domach z konwektorami, a jeszcze inny tam, gdzie grzeje cała podłoga.

Ciepło mo

ż

e by

ć

oddawane przez grzejnik na drodze konwekcji lub promieniowania. Zale

ż

nie od

rodzaju grzejnika mo

ż

e to by

ć

głównie konwekcja lub głównie promieniowanie (nie ma takiego

grzejnika, który oddawałby ciepło w 100%przez konwekcj

ę

lub w 100%przez promieniowanie).

Promieniowanie

polega na tym,

ż

e cieplejsza płaszczyzna (grzejnik) emituje ciepło w postaci fal

elektromagnetycznych, a chłodniejsze płaszczyzny (

ś

ciany, meble i sprz

ę

ty w pomieszczeniu)

pochłaniaj

ą

je, podwy

ż

szaj

ą

c swoj

ą

temperatur

ę

. Im cieplejszy jest grzejnik, tym wi

ę

cej

emituje ciepła. Oczywi

ś

cie wzrasta te

ż

temperatura powietrza w pomieszczeniu.

Konwekcja

ciepło przekazywane jest przez grzejnik bezpo

ś

rednio do powietrza w pomieszczeniu. Powietrze,

przepływaj

ą

c wokół grzejnika, ogrzewa si

ę

i jego temperatura ro

ś

nie. Ciepłe powietrze kr

ąż

y po

pomieszczeniu. Od niego nagrzewaj

ą

si

ę

ś

ciany i sprz

ę

ty. Wad

ą

konwekcji jest unoszenie wraz z

cyrkluj

ą

cym powietrzem cz

ą

stek kurzu. Takiego sposobu ogrzewania nie poleca si

ę

alergikom.

FVocentowy udział promieniowania i konwekcji jest ró

ż

ny dla ró

ż

nych grzejników. Grzejniki

płaszczyznowe (podłogowe i

ś

cienne) przekazuj

ą

do otoczenia mniej wi

ę

cej połow

ę

ciepła przez

promieniowanie i połow

ę

na drodze konwekcji. W płytowych i członowych proporcje s

ą

jak 30

(promieniowanie) do 70 (konwekcja). W konwektorach (st

ą

d wzi

ę

ta si

ę

ich nazwa)

wykorzystywane jest przede wszystkim zjawisko konwekcji, a procentowy udział ciepła
przekazywanego przez promieniowanie jest bliski zeru.

Rozkład temperatury w pomieszczeniu w
zale

ż

no

ś

ci od systemu ogrzewania.

background image

• oddawanie ciepła głównie na

drodze konwekcji

• rozkład temperatury: ciepło

u góry, zimno na dole

•temperatura zasilani a: stare

instalacje 90°C, nowe
70°C, najnowsze 55°C

•temperatura powierzchni

grzejnej: stare instalacje

80° C, nowe 60° C,

najnowsze 50°C

• przeci

ę

tna temperatura

powietrza w pomieszczeniu
22° C

•dodatnia, niekorzystna

jonizacja powietrza

• cyrkulacja kurzu i alergenów
• mata bezwładno

ść

systemu

ogrzewania

•oddawanie ciepła przez

promieniowanie i
konwekcj

ę

• rozkład temperatury: ciepło

na dole, chłodniej na górze

•temperatura zasilania:

35 do 45° C •temperatura

powierzchni

grzejnej: 23 do 28°C

• przeci

ę

tna temperatura

powietrza w
pomieszczeniu: 18 do 20° C

• nie powoduje niekorzystnej

jonizacji powietrza

• powoduje niewielk

ą

cyrkulacj

ę

kurzu i

alergenów

•du

ż

a bezwładno

ść

systemu

ogrzewania

• oddawanie ciepła głównie

przez promieniowanie

• rozkład temperatury: ciepło
na dole, chłodniej na górze
•temperatura zasilania: 35 do
45° C

•temperatura powierzchni

grzejnej: 24 do 27°C

• przeci

ę

tna temperatura

powietrza w
pomieszczeniu: 17 do 19° C

• nie powoduje niekorzystnej

jonizacji powietrza

• nie powoduje cyrkulacji

kurzu i alergenów

• du

ż

a bezwładno

ść

systemu

ogrzewania

Grzejniki wodne

Dobór grzejnika

Grzejniki wodne stanowi

ą

cz

ęść

instalacji co. Przy doborze grzejnika uwzgl

ę

dnia si

ę

: zakres

ci

ś

nienia i temperatury, rodzaj

ź

ródła ciepła, rodzaj instalacji (otwarta czy zamkni

ę

ta), sposób

zasilania, mo

ż

liwo

ść

ł

ą

czenia z elementami wykonanymi z innych materiałów. Grzejniki powinien

dobiera

ć

projektant. Moc cieplna grzejników jest podawana przez producentów. Najcz

ęś

ciej

dotyczy ona parametrów 90/70/20°C (temperatura zasi lania/temperatura powrotu/temperatura
wewn

ę

trzna pomieszczenia). Da innych parametrów korzysta si

ę

z równa

ń

charakterystyki

cieplnej grzejnika lub z gotowych tablic przeliczeniowych podawanych przez producentów.
Czasami przyjmuje si

ę

w przybli

ż

eniu 100-130 W (zale

ż

nie od ocieplenia budynku) na 1 m

2

pomieszczenia o standardowej wysoko

ś

ci 2, 5 m i normowej temperaturze wewn

ę

trznej. Jednak

przybli

ż

ony dobór grzejników mo

ż

e spowodowa

ć

ich znaczne przewymiarowanie.

Materiał

Na rynku dost

ę

pne s

ą

grzejniki:

ż

eliwne, stalowe, aluminiowe i miedziane. Poza grzejnikami

aluminiowymi, wszystkie pozostałe typy mog

ą

pracowa

ć

w instalacjach z rurami ze stali, miedzi i z

tworzywa sztucznego. W miejscach ł

ą

czenia miedzi z innymi materiałami stosuje si

ę

przekładki z

ta

ś

my tefłonowej. Grzejniki aluminiowe nie nadaj

ą

si

ę

do pracy w instalacjach z miedzi (wolne

background image

jony metalu, uwalniaj

ą

ce si

ę

z aluminium, wchodz

ą

w reakcj

ę

chemiczn

ą

z miedzi

ą

, powoduj

ą

c

przyspieszon

ą

korozj

ę

elektrochemiczn

ą

), chyba

ż

e stosuje si

ę

inhibitory korozji. Z tych samych

przyczyn w jednej instalacji nie powinno si

ę

stosowa

ć

grzejników miedzianych i aluminiowych.

Sposób przekazywania ciepła otoczeniu

Grzejniki przekazuj

ą

ciepło otoczeniu drog

ą

konwekcji (przenoszenie ciepła wraz z

przepływaj

ą

cym powietrzem, spowodowane ró

ż

nic

ą

g

ę

sto

ś

ci zimnego i ciepłego powietrza) i

promieniowania (fale cieplne, odbijaj

ą

ce si

ę

od

ś

cian, sufitu i sprz

ę

tów). Grzejniki, w których

ponad potowa ciepła jest przekazywana drog

ą

konwekcji, nazywa si

ę

grzejnikami

konwekcyjnymi. Grzejniki, które przekazuj

ą

ciepło wył

ą

cznie drog

ą

konwekcji -to konwektory.

Podł

ą

czenie

W tradycyjnym systemie pionowym ka

ż

dy grzejnik jest poł

ą

czony dwiema rurami (zasilania i

powrotu) z poło

ż

onym obok pionem. W wi

ę

kszo

ś

ci obecnie wznoszonych domów stosuje si

ę

jeden

pion zasilania i powrotu, usytuowany w centralnej cz

ęś

ci kondygnacji, a rury prowadzi si

ę

w

stropie. W zale

ż

no

ś

ci od sposobu rozdziału jest kilka systemów. W systemie rozdzielaczowym

od usytuowanego centralnie pionu na ka

ż

dej kondygnacji wykonuje si

ę

podej

ś

cie do rozdzielacza

(umieszczonego w szafce). Rury od rozdzielacza do grzejników (do ka

ż

dego dwie) prowadzi si

ę

pod podłog

ą

. Zł

ą

czki wyst

ę

puj

ą

tylko przy rozdzielaczu i przy grzejniku. W systemie

trójnikowym od pionu wykonuje si

ę

bezpo

ś

rednie podł

ą

czenia (najkrótsz

ą

drog

ą

) do grzejników.

Rury prowadzi si

ę

od pionu promieni

ś

cie lub obwodowe, wzdłu

ż

ś

cian zewn

ę

trznych budynku.

Przy prowadzeniu obwodowym łatwiej mo

ż

na zlokalizowa

ć

poło

ż

enie rury. W systemie jed-

norurowym (stosowany bardzo rzadko) kolejne grzejniki t

ą

czy si

ę

mi

ę

dzy sob

ą

jedn

ą

rur

ą

. Ka

ż

dy

grzejnik jest wyposa

ż

ony w cztery nagwintowane kró

ć

ce podł

ą

czeniowe. W skład

standardowego wyposa

ż

enia grzejnika wchodz

ą

te

ż

odpowietrzniki oraz komplet wieszaków i

uchwytów przeznaczonych do monta

ż

u.

Z punktu widzenia mocy cieplnej najkorzystniejsza jest sytuacja, gdy woda dopływa do grzejnika
gór

ą

, a odpływa dołem. Je

ż

eli woda dopływa i odpływa dołem, wydajno

ść

grzejnika zmniejsza si

ę

o około 10%

Grzejniki płytowe

Grzejniki płytowe stalowe

S

ą

wykonane z blachy gładkiej lub profilowanej na

zimno. Nadaj

ą

si

ę

do stosowania w układach

zamkni

ę

tych (niektórzy producenci dopuszczaj

ą

ich

stosowanie tak

ż

e w układach otwartych).

Ź

ródłem

ciepła mo

ż

e by

ć

wymiennikowy w

ę

zeł cieplny lub

kocioł du

ż

ej mocy. Przekazuj

ą

ciepło otoczeniu

drog

ą

promieniowania i konwekcji. Charakteryzuj

ą

si

ę

mał

ą

pojemno

ś

ci

ą

wodn

ą

. Maj

ą

podł

ą

czenie

boczne lub dolne. Zró

ż

nicowanie modeli jest du

ż

e,

od najmniejszych, o szeroko

ś

ci 40 cm i wysoko

ś

ci

35 cm, a

ż

do bardzo du

ż

ych, o szeroko

ś

ci 3 m i

wysoko

ś

ci 90 cm. Równie

ż

moc cieplna grzejników

waha si

ę

w szerokich granicach 1, 7-13, 2 kW przy

parametrach pracy 90/70/20°C. Ci

ś

nienie robocze

nie powinno przekracza

ć

0, 5-1 MPa, a temperatura wody 95°C. Ich zalet

ą

jest niewielka

ę

boko

ść

(od 5 do 15, 5 cm), która pozwala na wygodn

ą

aran

ż

acj

ę

wn

ę

trza. Mo

ż

na je zawiesza

ć

na

ś

cianie lub ustawia

ć

na podłodze, spotyka si

ę

grzejniki jednopłytowe lub dwuptytowe, bez

o

ż

ebrowania lub z o

ż

ebrowaniem konwekcyjnym (pojedynczym, podwójnym lub potrójnym).

o

ż

ebrowanie (stalowe lub aluminiowe) zwi

ę

ksza wymian

ę

ciepła mi

ę

dzy grzejnikiem i

otoczeniem oraz zwi

ę

ksza udział ciepła przekazywanego przez konwekcj

ę

.

Konwektory

Wewn

ą

trz obudowy grzejnika znajduje si

ę

wymiennik ciepła. Chłodne powietrze dostaje si

ę

do

grzejnika przez dolny otwór wlotowy, ogrzewa si

ę

i wskutek ró

ż

nicy g

ę

sto

ś

ci powietrza zimnego i

ciepłego unosi si

ę

do góry i wydostaje przez kratk

ę

wylotow

ą

. Wymiennik ciepła jest najcz

ęś

ciej

miedziany albo stalowy. Konwektory charakteryzuj

ą

si

ę

tym,

ż

e powierzchnia zewn

ę

trzna jest o

background image

wiele wi

ę

ksza od powierzchni stykaj

ą

cej si

ę

bezpo

ś

rednio z wod

ą

co. Przy temperaturze wody w

instalacji 90°C temperatura obudowy wynosi zaledwie 40-60°C. Ci

ś

nienie robocze nie powinno

przekracza

ć

0, 4-0, 6 MPa. Moc cieplna grzejnika wynosi 3-8, 4 kW.

Zalet

ą

konwektorów jest bardzo mata pojemno

ść

wodna {w porównaniu z innymi typami

grzejników), prowadz

ą

ca do oszcz

ę

dno

ś

ci energii cieplnej. Mata ilo

ść

wody szybciej si

ę

nagrzewa, dzi

ę

ki czemu konwektory szybko reaguj

ą

na zmiany temperatury. W tych warunkach

wzrasta rola termostatu, który zamyka dopływ czynnika grzejnego nawet przy chwilowym
wzro

ś

cie temperatury w pomieszczeniu, spowodowanym nasłonecznieniem lub wł

ą

czeniem

kuchenki albo piekarnika. Konwektory s

ą

lekkie, ich transport i monta

ż

jest łatwy. Maj

ą

te

ż

wady. Ruch powietrza mo

ż

e powodowa

ć

unoszenie si

ę

kurzu. Rozkład temperatury w

pomieszczeniu jest mniej korzystny ni

ż

przy innych grzejnikach ogrzane powietrze unosi si

ę

do

góry i mo

ż

e niepotrzebnie gromadzi

ć

si

ę

pod sufitem).

Konwektory powinno si

ę

instalowa

ć

w układach zamkni

ę

tych, z pomp

ą

obiegow

ą

i przeponowym

naczyniem wzbiorczym, wyposa

ż

onych w termostaty i ewentualnie automatyk

ę

pogodow

ą

. W

układach grawitacyjnych, gdzie

ś

rednice rur s

ą

wi

ę

ksze, główne zalety konwektorów (mała

pojemno

ść

wodna, szybkie reagowanie na zmiany temperatury) nie b

ę

d

ą

w pełni wykorzystane.

Konwektory ustawia si

ę

na podłodze lub zawiesza na

ś

cianie. Powinna by

ć

zachowana zalecana

przez producentów (zale

ż

na od modelu) odległo

ść

od podtogi i parapetu. Na rynku dost

ę

pne s

ą

modele konwektorów przeznaczone do umieszczenia we wn

ę

kach, za szafkami, pod wannami itp.

Grzejniki rurkowe {łazienkowe)

Ozdobne grzejniki rurkowe znajduj

ą

zastosowanie przede

wszystkim w łazienkach. Składaj

ą

si

ę

z rurek poziomych (stalowych lub

miedzianych) o przekroju okr

ą

głym (o

ś

rednicy 15-25 mm) i pionowych

o przekroju kwadratowym lub okr

ą

głym. Rurki ł

ą

czy si

ę

ze sob

ą

przez

spawanie lub lutowanie. Grzejniki rurkowe przekazuj

ą

ciepło

otoczeniu głównie drog

ą

promieniowania. Najlepiej pracuj

ą

w

układach zamkni

ę

tych, z pomp

ą

obiegow

ą

i przeponowym naczyniem

wzbiorczym. Mo

ż

na je te

ż

stosowa

ć

w układach otwartych. Maj

ą

by

ć

podł

ą

czane do instalacji z rur stalowych, z tworzywa sztucznego

lub miedzianych. Do podł

ą

czenia słu

żą

cztery kró

ć

ce, którymi

zako

ń

czone s

ą

przewody (kolektory) pionowe. W jednym z nich

(górnym) umieszcza si

ę

odpowietrznik. Dwa spo

ś

ród trzech

pozostałych słu

żą

do podł

ą

czenia zasilania i powrotu instalacji c.

o., a w trzecim, niewykorzystanym, montuje si

ę

za

ś

lepk

ę

. Mo

ż

liwe

s

ą

ż

ne rozwi

ą

zania, nie zaleca si

ę

tylko montowania przewodu

zasilaj

ą

cego i powrotnego do jednego kolektora pionowego,

poniewa

ż

wydajno

ść

grzejnika jest wtedy mniejsza. Na rynku

dost

ę

pne s

ą

te

ż

grzejniki z podł

ą

czeniem bocznym. Ci

ś

nienie

robocze nie powinno przekracza

ć

0, 4-0, 6 MPa. Grzejniki rurkowe maj

ą

ż

ne wymiary, kolory i kształty. Ustawia si

ę

je na podłodze lub

zawiesza na

ś

cianie. Dzi

ę

ki swojej rurkowej konstrukcji mog

ą

słu

ż

y

ć

jako suszarki do r

ę

czników i bielizny. Maj

ą

moc ciepln

ą

od 0, 45 do 2, 2

kW(przy parametrach instalacji 90/ 70/ 20° C), mas

ę

4-15 kg. Niektóre

grzejniki rurkowe maj

ą

dodatkowo wbudowan

ą

grzałk

ę

elektryczn

ą

; dzi

ę

ki czemu poza sezonem

grzewczym mog

ą

pracowa

ć

jako grzejniki elektryczne. M

OC

grzałki powinna by

ć

w tym przypadku

mniejsza od mocy grzejnika o 100-150 W lub stanowi

ć

70-80%mocy grzejnika. Grzałk

ę

podł

ą

cza

si

ę

do dolnego ko

ń

ca kolektora pionowego je

ś

li grzejnik jest zasilany od dołu, grzałk

ę

montuje si

ę

do trójnika rury powrotnej). Poniewa

ż

instalacja co. jest napełniona wod

ą

przez cały rok,

przed uruchomieniem grzałki trzeba zamkn

ąć

zawór przy rurze zasilaj

ą

cej,

ż

eby woda nie

kr

ąż

yła w instalacji. Pod wpływem wzrostu temperatury wzrasta ci

ś

nienie i obj

ę

to

ść

wody, której

nadmiar jest przejmowany przez instalacj

ę

od strony rury powrotnej.

background image

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie

podłogowe

jest

ogrzewaniem

niskotemperaturowym

(temperatura

podłogi

nie

przekracza 28°C w pomieszczeniach mieszkalnych i 35 ° C
w łazienkach i przedpokojach), dlatego mo

ż

e pełni

ć

rol

ę

ogrzewania podstawowego tylko w budynkach z bardzo
dobr

ą

izolacj

ą

termiczn

ą

. Na podstawie dokładnego

obliczenia zapotrzebowania na ciepło dla całego budynku i
jego poszczególnych pomieszcze

ń

dobiera si

ę

precyzyjnie

wszystkie

parametry

ogrzewania

podłogowego.

V\fykonanie instalacji musi by

ć

zawsze poprzedzone

zrobieniem

szczegółowego

projektu

instalacyjnego.

Ogrzewanie podtogowe mo

ż

e by

ć

tak

ż

e traktowane

jako ogrzewanie wspomagaj

ą

ce. Ciepto jest przekazywane

otoczeniu

drog

ą

promieniowania.

Najwy

ż

sza

temperatura wyst

ę

puje przy podtodze, a najni

ż

sza —pod sufitem.

W nowych budynkach ogrzewanie podłogowe instaluje si

ę

ju

ż

podczas budowy. Ma to istotne zna-

czenie ze wzgl

ę

du na wysoko

ść

pomieszcze

ń

. Przy ogrzewaniu podłogowym stropy maj

ą

bowiem

wi

ę

ksz

ą

grubo

ść

, nale

ż

y wi

ę

c inaczej rozplanowa

ć

odległo

ś

ci mi

ę

dzy stropami, je

ż

eli chcemy

otrzyma

ć

niezmienion

ą

wysoko

ść

pomieszcze

ń

. Ogrzewanie podłogowe mo

ż

emy te

ż

zainstalowa

ć

w budynkach ju

ż

istniej

ą

cych. Wysoko

ść

pomieszcze

ń

ulega wtedy obni

ż

eniu. W przypadku

stosowania mat i folii grzewczych grubo

ść

stropu mo

ż

e by

ć

mniejsza. S

ą

one jednak dro

ż

sze. Ich

stosowanie jest szczególnie celowe przy instalacji ogrzewania podłogowego w obiektach ju

ż

istniej

ą

cych; mo

ż

na wtedy unikn

ąć

zbyt du

ż

ego podniesienia poziomu podłogi.

Oszcz

ę

dno

ś

ci energetyczne

Zmniejszenie temperatury powietrza tylko o 1°C powo duje (w danym czasie) zmniejszenie
zu

ż

ycia energii o 6 do 10% zastosowanie ogrzewania ptaszczyznowego pozwala obni

ż

y

ć

temperatur

ę

powietrza w pomieszczeniu do 4°C (

ś

rednio), dla uzyskania porównywalnej tzw.

temperatury odczuwalnej (komfortu cieplnego).
Oszcz

ę

dno

ś

ci energetyczne ogrzewania

ś

ciennego uzyskiwane s

ą

dzi

ę

ki wykorzystaniu szeregu

czynników, charakterystycznych dla tego ogrzewania:

• Obni

ż

enie temperatury powietrza w pomieszczeniu ogrzewany o ok 2 do 4°C -

pozwala

zaoszcz

ę

dzi

ć

do 24%energii

• Niska temperatura zasilania wody (30 do 50° C).
•Zmniejszenie zapotrzebowania ciepła na podgrzanie powietrza wentylacyjnego ze wzgl

ę

du na

ni

ż

sz

ą

temperatur

ę

powietrza w pomieszczeniu.

Dla kogo jest to ogrzewanie podłogowe ?

Przede wszystkim dla ludzi nowoczesnych, lubi

ą

cych lekkie mebla, lubi

ą

cych ceramiczne

pokrycia podłóg, tak popularne na Zachodzie Europy, łatwe do utrzymania w czysto

ś

ci. Dla ludzi

lubi

ą

cych podłogi, na których siada si

ę

z przyjemno

ś

ci

ą

, bawi z dzie

ć

mi, biega na bosaka

bez obawy kataru.

Dla ludzi ceni

ą

cych dobre samopoczucie, które cz

ęś

ciej towarzyszy nam gdy mamy poczucie

ciepła, a powietrze jest chłodniejsze ni

ż

gdy powietrze gor

ą

ce, duszne, a mimo to ci

ą

gnie zimno

od betonowych

ś

cian i podłogi.

Dla ludzi lubi

ą

cych systemy rozwojowe. Co to oznacza ? Mamy ogrzewanie podłogowe wodne z

kotłem gazowym. Za kilka lat gdy przyjdzie nam ochota, zamienimy kocioł na pomp

ę

ciepła

wspomagaj

ą

c

ą

ewentualnie instalacj

ę

słoneczn

ą

. Podstawowe elementy systemu pozostaj

ą

bez

zmian. Albo kolejne upalne lato skłoni nas do rozszerzenia systemu o chłodzenie podłogowe.
Podstawowe elementy pozostaj

ą

bez zmian.

Ogrzewanie podłogowe (mówimy to oczywi

ś

cie o prawidłowo zaprojektowanej i wykonanej

instalacji):

• realizuje najlepiej warunki komfortu cieplnego w pomieszczeniach,

background image

•jest systemem trwałym, trwało

ść

prawidłowo wykonanej podłogi grzejnej z zatopionymi w

jastrychu przewodami grzejnymi ocenia si

ę

, na co najmniej 50 lat. Niezawodno

ść

i trwało

ść

systemu s

ą

ze sob

ą

ś

ci

ś

le powi

ą

zane, zwłaszcza dla ogrzewa

ń

podłogowych wodnych z

przewodami z tworzywa sztucznego. System regulacyjny musi by

ć

wysokiej jako

ś

ci, sprawny

i zabezpiecza

ć

przed ewentualnym przegrzewaniem. Ekstern jest ekonomiczny

energetycznie, mniejsze zu

ż

ycie energii do wytworzenia komfortu cieplnego, ni

ż

przy

ogrzewaniach grzejnikowych. Ryta grzejna podłogowa musi by

ć

poprawnie izolowana

cieplnie. Regulacja systemu musi by

ć

poprawna, uniemo

ż

liwiaj

ą

ca przegrzewanie

pomieszcze

ń

. Straty ciepła przewodów zasilaj

ą

cych/ powrotnych s

ą

minimalne (bo niska jest

te

ż

temperatura czynnika grzejnego),

• stwarza mo

ż

liwo

ść

wykorzystania ekologicznie czystych

ź

ródeł energii {pompy ciepła,

kolektory słoneczne),

•wykonanie systemu ogrzewania jest proste. Ale zdecydowanie, co podkre

ś

lamy, nie mo

ż

e by

ć

domen

ą

działalno

ś

ci amatorskiej. Elementy systemu s

ą

lekkie, ł

ą

czenie łatwe i trwałe. Ale

musz

ą

by

ć

w cało

ś

ci i dokładnie przestrzegane wytyczne wykonania

• koszty eksploatacyjne s

ą

minimalne, je

ś

li instalacja jest poprawnie zaprojektowana i

wykonana, poprawna regulacja eliminuje przegrzewanie pomieszcze

ń

, a z mo

ż

liwych

ź

ródeł

ciepła został dokonany wła

ś

ciwy wybór,

• regulacja ogrzewa

ń

podłogowych nie kwalifikuje si

ę

do jednoznacznej, krótkiej oceny.

Podkre

ś

la si

ę

trudno

ś

ci zwi

ą

zane z bezwładno

ś

ci

ą

układu. Plusem natomiast jest zdolno

ść

do samoregulacji. W ogrzewaniach podłogowych nale

ż

y, naszym zdaniem, preferowa

ć

sterowanie przy pomocy regulatora pogodowego z funkcjami automatycznej
samoregulacji -krzywa grzania, optymalizacja czasów rozpocz

ę

cia i zako

ń

czenia cykli

grzania). Nie jeste

ś

my zwolennikami regulacji zaworem termostatycznym ogrzewania

podłogowego, poniewa

ż

czas odpowiedzi układu, ze wzgl

ę

du na bezwładno

ść

ciepln

ą

jest

zbyt długi.

• u

ż

ytkowanie i konserwacja s

ą

proste dla u

ż

ytkowników. Odpada konieczno

ść

konserwacji

grzejników, Pewne reguły musz

ą

by

ć

jednak przestrzegane, Nie mo

ż

na dowolnie zmienia

ć

pokrycia podłogi. Da ogrzewa

ń

wodnych nale

ż

y okresowo sprawdza

ć

temperatur

ę

wody

zasilaj

ą

cej i przepływu przez poszczególne obiegi. Trzeba przestrzega

ć

dopuszczalnych

obci

ąż

e

ń

podłogi grzejnej, aby nie wytworzy

ć

p

ę

kni

ęć

.

• cała powierzchnia pomieszcze

ń

jest powierzchni

ą

u

ż

ytkow

ą

, to ogrzewanie niewidoczne.

Nawet skrzynka zawieraj

ą

ca rozdzielacze (dla ogrzewa

ń

wodnych) mo

ż

e by

ć

zamaskowana w

przedpokoju lub w piwnicy, •estetyka pomieszcze

ń

nie jest zakłócona przez elementy systemu

ogrzewania

Stosowanie ogrzewa

ń

podłogowych wodnych ogranicza:

• nieco wy

ż

szy koszt inwestycyjny ni

ż

najprostszego ogrzewania grzejnikowego,

• konieczno

ść

przewidzenia ogrzewania ju

ż

w projekcie budynku, konieczno

ść

realizacji

ogrzewania w trakcie wznoszenia budynku, wymagania odno

ś

nie konstrukcji stropów,

•zachowanie pokrycia podłogi podczas eksploatacji tak jak w projekcie ogrzewania,
• mniejsza zdolno

ść

regulacji przy zmiennym obci

ąż

eniu (wi

ę

ksza bezwładno

ść

),

•trudno

ść

ź

niejszych zmian wykładzin podłogowych.

Ogrzewanie podłogowe wodne

Ogrzewanie podłogowe wodne mo

ż

e współpracowa

ć

ze wszystkimi

ź

ródłami energii: kotłami

gazowymi, olejowymi, elektrycznymi, pompami ciepła, kolektorami słonecznymi. Warunkiem jest
mo

ż

liwo

ść

regulacji temperatury. Woda przepływaj

ą

ca przez rury ma temperatur

ę

nie wy

ż

sz

ą

ni

ż

55°C (z reguły 42°C). ró

ż

nica temperatury wody zasilaj

ą

cej i powracaj

ą

cej wynosi około 10°C.

Na wyj

ś

ciu z kotła montuje si

ę

termostaty zabezpieczaj

ą

ce przed nadmiernym wzrostem

temperatury wody dopływaj

ą

cej do instalacji ogrzewania podłogowego.

Ś

rednice rur umieszczonych pod podłog

ą

, ich rozstaw oraz parametry wody s

ą

obliczane

indywidualnie dla ka

ż

dego pomieszczenia, w zale

ż

no

ś

ci od zapotrzebowania na ciepło. Rury

grzewcze s

ą

wykonywane z tworzyw sztucznych lub miedzi. Zalet

ą

rur z tworzyw sztucznych jest

ich słaba przewodno

ść

cieplna, dzi

ę

ki czemu grubo

ść

ś

cianki rur mo

ż

e by

ć

niewielka (około 2

background image

mm); ponadto nie ulegaj

ą

one korozji. Rury miedziane s

ą

odporne na podwy

ż

szon

ą

temperatur

ę

,

dzi

ę

ki czemu przy ewentualnym niekontrolowanym jej wzro

ś

cie nie grozi im uszkodzenie. System

ogrzewania podłogowego wodnego jest podzielony na obwody grzewcze. Rozdział wody na
poszczególne obwody zapewniaj

ą

poł

ą

czone z rurami rozdzielacze, wyposa

ż

one w zawory

reguluj

ą

ce przepływ wody. Rozdzielacze s

ą

wykonane z mosi

ą

dzu lub z tworzywa sztucznego.

Umieszcza si

ę

je w metalowych szafkach wn

ę

kowych Do usuwania powietrza z instalacji słu

żą

odpowietrzniki. Praca zaworów jest sterowana termostatami.

Elementy systemu

Rury ogrzewania wodnego

Powinny by

ć

trwale, odporne na odpowiedni

ą

temperatur

ę

i ci

ś

nienie. W praktyce oznacza to,

ż

e

rury musz

ą

by

ć

przystosowane do pracy w temperaturze do 70°C i ci

ś

nieniu roboczym do 0, 3

MPa. Musz

ą

te

ż

by

ć

szczelne na dyfuzj

ę

tlenu, który mo

ż

e powodowa

ć

korozj

ę

stalowych

elementów instalacji, np. kotów. Do ogrzewania podłogowego stosuje si

ę

: rury z tworzyw

sztucznych z barier

ą

antydyfuzyjn

ą

, wielowarstwowe z wkładk

ą

aluminiow

ą

oraz miedziane.

Najcz

ęś

ciej u

ż

ywane tworzywa to polibutylen oraz polietylen sieciowany, rzadziej -polipropylen z

uwagi na jego sztywno

ść

i trudno

ś

ci zwi

ą

zane z monta

ż

em systemu.

Ś

rednice przewodów to

12, 14, 16, 17 i 22 mm (najcz

ęś

ciej 16, 17). Zwykle jeden producent oferuje przewody w dwóch,

trzech wielko

ś

ciach. Rury sprzedawane s

ą

w zwojach ró

ż

nej długo

ś

ci. Wykonawca tak powinien

dobiera

ć

długo

ść

przewodów, aby poszczególne p

ę

tle układane były z jednego odcinka. Dzi

ę

ki

temu unika si

ę

poł

ą

cze

ń

rur w podłodze, a wiadomo,

ż

e miejsca poł

ą

cze

ń

bardziej od innych

nara

ż

one s

ą

na powstawanie nieszczelno

ś

ci.

Odległo

ś

ci mi

ę

dzy przewodami musz

ą

by

ć

zgodne z projektem. Zaleca si

ę

, aby wynosiły od 10

do 30 cm. Im s

ą

mniejsze, tym bardziej wyrównana jest temperatura podłogi. Na 1 m

2

powierzchni zwykle układa si

ę

ś

rednio 5-6 metrów rur. Rury układa si

ę

w p

ę

tle. W

pomieszczeniu, zale

ż

nie od jego wielko

ś

ci, mo

ż

e by

ć

jedna lub kilka p

ę

tli. Zwykle, ze wzgl

ę

du

na opory przepływu długo

ść

pojedynczej p

ę

tli nie przekracza 120 m. P

ę

tle mog

ą

mie

ć

kształt

spirali (rura powrotna i zasilaj

ą

ca uło

ż

one s

ą

równolegle obok siebie) lub meandrów. Zaletami

uło

ż

enia w spiral

ę

jest to,

ż

e rury s

ą

gi

ę

te tylko pod katem 90° oraz na przemian wyst

ę

puj

ą

rury

o wy

ż

szej i ni

ż

szej temperaturze. Pozwala to na uzyskanie w pomieszczeniu najbardziej

równomiernego rozkładu temperatury. W praktyce spotyka si

ę

oczywi

ś

cie kombinacje tych

układów dostosowane do indywidualnych potrzeb. Cz

ę

sto w strefach brzegowych, pod

ś

cian

ą

zewn

ę

trzn

ą

lub oknami, rury układa si

ę

g

ęś

ciej (odst

ę

py mog

ą

wynosi

ć

wówczas 7, 5 cm a nawet

5 cm). W miejscach tych s

ą

bowiem wi

ę

ksze straty ciepła.

Rury mocuje si

ę

do izolacji cieplnej za pomoc

ą

uchwytów utrzymuj

ą

cych je w stałym poło

ż

eniu,

a nast

ę

pnie zalewa gładzi

ą

cementow

ą

. Rury grzewcze z miedzi układa si

ę

czasami w izolacji

termicznej (w odpowiednio wyprofilowanych kanałach) i przykrywa płytami prefabrykowanymi.
Na rynku dost

ę

pne s

ą

maty ze styropianu lub pianki z naklejon

ą

foli

ą

aluminiow

ą

lub specjalnym

tworzywem z nadrukowan

ą

na wierzchniej powłoce siatk

ą

, ułatwiaj

ą

c

ą

układanie przewodów

(rur

ę

grzewcz

ą

rozwija si

ę

od razu wzdłu

ż

nadrukowanego rastra -siatki). Przed zalaniem rur

gładzi

ą

cementow

ą

przeprowadza si

ę

prób

ę

ci

ś

nieniow

ą

(przy ci

ś

nieniu 6-10 barów, przez 24

godziny), poprzedzon

ą

odpowietrzeniem instalacji.

Uwaga: w łazienkach przewody zawsze układa si

ę

g

ęś

ciej. Rur grzewczych nie układa si

ę

pod

stałymi elementami zabudowy: szafkami kuchennymi, szafami wn

ę

kowymi oraz wann

ą

i

brodzikiem.

Rozstaw rur
(cm)

7. 5

10

15

20

25

30

35

Ilo

ść

rury

mb/ m

2

13

10

6. 7

5. 0

4. 0

3. 35

2. 85

Izolacja cieplna

Wła

ś

ciwe przygotowanie stropu jest bardzo istotnym elementem. Układ warstw podłogowych na

stropie, na którym przewidujemy ogrzewanie podłogowe powinien by

ć

taki, aby zapewniony byt

wła

ś

ciwy kierunek przepływu ciepła, to znaczy do góry. Ilo

ść

ciepła przekazywanego w dół nie

mo

ż

e przekracza

ć

10% całkowitej ilo

ś

ci ciepła. Bezpo

ś

rednio na stropie układa si

ę

izolacj

ę

ciepln

ą

ze styropianu, płyt z twardej wełny mineralnej lub z polistyrenu. Jej grubo

ść

i rodzaj

background image

dobiera projektant na podstawie wymaga

ń

cieplnych budynku oraz przewidywanych obci

ąż

e

ń

.

Izolacja cieplna musi mie

ć

dostateczn

ą

g

ę

sto

ść

i wytrzymało

ść

na obci

ąż

enia tak, aby zapewni

ć

odpowiedni

ą

sztywno

ść

, zapobiegaj

ą

c

ą

przesuwaniu si

ę

rur grzejnych i zmianie ich poło

ż

enia.

Przy przewidywanych wi

ę

kszych obci

ąż

eniach mo

ż

na zastosowa

ć

zbrojenie siatk

ą

stalow

ą

.

Grubo

ść

warstwy izolacji zale

ż

y od tego, czy pomieszczenie znajduj

ą

ce si

ę

ni

ż

ej jest ogrzewane.

Pomieszczenia nad piwnicami, bramami lub podłogi na gruncie wymagaj

ą

grubszej warstwy

izolacji. Izolacj

ę

ciepln

ą

nale

ż

y te

ż

uło

ż

y

ć

wzdłu

ż

ś

cian. W przypadku podłogi na gruncie

powinno si

ę

te

ż

wykona

ć

pionow

ą

izolacj

ę

fundamentu.

Grubo

ść

warstwy na stropie mi

ę

dzy pi

ę

trowym wynosi zwykle około 5 cm. Dla stropów nad

piwnicami, nieogrzewanymi pomieszczeniami, nad powietrzem zewn

ę

trznym oraz dla stropów na

gruncie - izolacja musi by

ć

odpowiednio grubsza -wynosi około 8-9 cm.

Izolacja przeciwwilgociowa.

Na izolacji cieplnej nale

ż

y uło

ż

y

ć

foli

ę

polietylenow

ą

(to izolacja przeciwwilgociowa). Ma ona

zabezpiecza

ć

strop przed przedostawaniem si

ę

wilgoci z jastrychu, którym pokrywa si

ę

rury. Ma

ona grubo

ść

około 0, 2 mm i dostarczana jest w rolkach o szeroko

ś

ci 110 cm. Arkusze folii trzeba

układa

ć

tak, aby zachodziły na siebie na około 10 cm. Stosowane s

ą

te

ż

płyty styropianowe

pokryte fabrycznie foli

ą

polietylenow

ą

lub cienk

ą

warstw

ą

aluminium z naniesion

ą

podziałk

ą

zwykle, co 10 cm.

Jastrych

Rury przykrywa si

ę

warstw

ą

jastrychu. Jest to mieszanka piasku,

ż

wiru, wody i spoiwa —zwykle

cementu. Do zaprawy jastrychowej zaleca si

ę

dodanie specjalnych emulsji, tak zwanych

plastyfikatorów. Zwi

ę

ksza to jej plastyczno

ść

, dzi

ę

ki czemu jastrych lepiej przylega do rur ze

wszystkich stron, równie

ż

od spodu. Grubo

ść

warstwy podkładu powinna wynosi

ć

około 5-6 cm, w

tym nad rur

ą

4-5 cm. Grubo

ść

warstwy mo

ż

e by

ć

mniejsza, je

ś

li zastosujemy jastrychy płynne,

tak zwane samopoziomuj

ą

ce. Maj

ą

one zwi

ę

kszon

ą

wytrzymało

ść

, dlatego warstwa podkładu nad

rur

ą

grzejn

ą

mo

ż

e by

ć

mniejsza i wynosi

ć

nawet około 2, 5 cm. Cało

ść

warstwy podkładu b

ę

dzie

miała wówczas około 4,5 cm. Ma to znaczenie w domach modernizowanych, w których s

ą

ograniczenia dopuszczalnych obci

ąż

e

ń

stropów -cie

ń

szy podkład to mniejsza masa całej podłogi.

Jastrych nale

ż

y układa

ć

w dwóch etapach: w pierwszym do wierzchu rur grzejnych; w drugim,

zaraz po rozpocz

ę

ciu wi

ą

zania - do wła

ś

ciwej wysoko

ś

ci. Podkład trzeba sezonowa

ć

20-28 dni. Po

okresie wi

ą

zania, ale przed pracami wyko

ń

czeniowymi, podkład podgrzewa si

ę

w celu

zmniejszenia jego wilgotno

ś

ci.

Dylatacje

Mi

ę

dzy płyt

ą

podłogow

ą

a konstrukcj

ą

budynku musi pozosta

ć

szczelina, tzw. dylatacja, o

szeroko

ś

ci, co najmniej 0, 5 cm. Dzi

ę

ki niej podłoga b

ę

dzie mogła odkształca

ć

si

ę

pod wpływem

temperatury, bez niebezpiecze

ń

stwa uszkodzenia (pop

ę

kania, deformacji czy zarysowania)

jastrychu. Dylatacje wykonuje si

ę

wzdłu

ż

wszystkich

ś

cian, filarów oraz otworów drzwiowych.

Dodatkowe dylatacje nale

ż

y wykona

ć

w du

ż

ych pomieszczeniach, o powierzchni powy

ż

ej 30 m

2

.

Równie

ż

, je

ś

li długo

ść

płyty podłogowej jest wi

ę

ksza ni

ż

7-8 m, trzeba j

ą

podzieli

ć

przez

wykonanie dylatacji. Dotyczy to szczególnie pomieszcze

ń

w kształcie litery U lub L, gdzie na

załamaniach mog

ą

powstawa

ć

napr

ęż

enia. Stosunek długo

ś

ci do szeroko

ś

ci pola dylatacyjnego

nie powinien przekracza

ć

2, a wielko

ść

poszczególnych pól nie mo

ż

e by

ć

wi

ę

ksza ni

ż

5, 5x5, 5 m.

Rur

ę

grzejn

ą

na odcinku 40 cm (po 20 cm z ka

ż

dej strony dylatacji) prowadzi

ć

w karbowanej

rurze osłonowej peszla. Zapobiegnie to usztywnieniu dylatacji przez rury grzejne, a tak

ż

e

wyeliminuje mo

ż

liwo

ść

działania sił

ś

cinaj

ą

cych na rury.

Rozdzielacze
Nale

ż

y przyj

ąć

zasad

ę

: rozdzielacz zasilaj

ą

cy u góry - powrotny u dołu.

Oferowane rozdzielacze ogrzewania podłogowe s

ą

wykonane z mosi

ą

dzu, rzadziej z tworzywa o

przekroju 1". Rozdzielacze s

ą

wykonane j ako wielo (2-12) wyj

ś

ciowe segmenty tzw sekcje.

W rozdzielaczu zasilaj

ą

cym wbudowane s

ą

zawory regulacyjne dla ka

ż

dej p

ę

tli grzejnej. Na

ż

yczenie u

ż

ytkownika ka

ż

dy z tych zaworów mo

ż

e by

ć

wyposa

ż

ony w siłownik sterowany przez

termostat pokojowy.

W rozdzielaczu powrotnym dla ka

ż

dej w

ęż

ownicy wbudowany jest zawór kompensacyjny {tzw.

nastawa wst

ę

pna) przepływu umo

ż

liwiaj

ą

cy dokładn

ą

regulacj

ę

hydrauliczn

ą

instalacji.

W za

ś

lepk

ę

wbudowany jest króciec wlotowy do napełniania instalacji wod

ą

oraz istnieje

mo

ż

liwo

ść

wkr

ę

cenia odpowietrznika r

ę

cznego lub automatycznego. Przed ka

ż

dym

background image

rozdzielaczem nale

ż

y zainstalowa

ć

zawory odcinaj

ą

ce. Mog

ą

to by

ć

zawory k

ą

towe b

ą

d

ź

proste

Wirsbo typu WGF lub inne zawory do centralnego ogrzewania.

Rozdzielacze lokalowe powinny by

ć

umieszczone centralnie w stosunku do odbiorników. W

przypadku domów jednorodzinnych rozdzielacze nale

ż

y umieszcza

ć

centralnie na danej

kondygnacji. W przypadku domów wielorodzinnych rozdzielacze lokalowe nale

ż

y umieszcza

ć

w

danym mieszkaniu.

Rozdzielacze nale

ż

y umieszcza

ć

w szafkach rozdzielaczowych podtynkowych lub natynkowych

nisko nad podłog

ą

, aby byt do nich łatwy dost

ę

p. Rozdzielacz mo

ż

e by

ć

równie

ż

umieszczony na

ś

cianie w miejscu prowadzenia pionów. Dopuszcza si

ę

równie

ż

umiejscowienie rozdzielacza pod

stropem kondygnacji, na której rozprowadzane s

ą

przewody do odbiorników.

background image

Kolektory słoneczne

Słonce dostarcza dokładnie 5000-krotnie wi

ę

cej

energii ni

ż

ś

wiat rocznie potrzebuje.

Energia promieniowania stonecznego jest
podstawowym

ź

ródłem energii na Ziemi. Energia

paliw kopalnych, stanowi

ą

cych obecnie główny

surowiec energetyczny zwłaszcza w krajach

rozwini

ę

tych jest tak

ż

e energi

ą

pochodz

ą

c

ą

od

sło

ń

ca. Przed milionami lat została uwi

ę

ziona w

biomasie, a nast

ę

pnie uległa przekształceniu w

skomplikowanych procesach biochemicznych i
fizykochemicznych w w

ę

giel, rop

ę

naftow

ą

i gaz

ziemny. Tak

ż

e energia wiatru, fal morskich oraz

innych niekonwencjonalnych

ź

ródeł energii powstaje

dzi

ę

ki promieniowaniu słonecznemu.

Moc promieniowania stonecznego docieraj

ą

cego do

zewn

ę

trznej warstwy atmosfery wynosi około 1 400

Wm

2

/min i jest nazywana stał

ą

słoneczn

ą

. Około 28%tej energii jest odbijana od atmosfery,

pozostała cz

ęść

podgrzewa atmosfer

ę

, a tak

ż

e jest pochłaniana przez ro

ś

liny, które energi

ę

słoneczn

ą

zamieniaj

ą

na energi

ę

biomasy. Pozostaje jednak jeszcze znaczna cz

ęść

energii, któr

ą

mo

ż

na wykorzysta

ć

do produkcji energii cieplnej lub elektrycznej.

Proces przetwarzania energii promieniowania stonecznego w inne rodzaje energii nazywa si

ę

konwersj

ą

. Istniej

ą

trzy podstawowe rodzaje konwersji:

•konwersja fotochemiczna
•konwersja fototermiczna
•konwersja fotowoltaiczna

Konwersja fotochemiczna zachodzi w ro

ś

linach podczas procesu fotosyntezy i prowadzi do

przemiany energii promieniowania słonecznego w energi

ę

wi

ą

za

ń

chemicznych. Dzi

ę

ki procesom

konwersji fotochemicznej istnieje nieprzerwana produkcja biomasy, która mo

ż

e by

ć

w dalszych

procesach przekształcona w energie ciepln

ą

lub elektryczn

ą

.

W procesie konwersji fototermicznej energia słoneczna przetwarzana jest w energi

ę

ciepln

ą

.

Proces ten wykorzystuje si

ę

do produkcji ciepła w kolektorach słonecznych. Istniej

ą

dwa typy

instalacji słonecznych tzw. systemy pasywne i aktywne. W obydwóch rodzajach instalacji
przetworzenie energii słonecznej w energi

ę

ciepln

ą

odbywa w cz

ęś

ci kolektora zwanej

absorberem. W instalacjach pasywnych absorbery s

ą

zwykle strukturaln

ą

cz

ęś

ci

ą

budynków, a

ciepło wytworzone w procesie konwersji jest zu

ż

ywane bezpo

ś

rednio do ogrzewania

pomieszcze

ń

. W systemach aktywnych ciepło oddawane jest do instalacji, a nast

ę

pnie

transportowane jest na dalsze odległo

ś

ci za pomoc

ą

tzw. czynnika roboczego, którym zwykle jest

woda lub powietrze. W systemach takich dostarcza si

ę

pewn

ą

ilo

ść

energii z zewn

ą

trz, aby

umo

ż

liwi

ć

prac

ę

pompy lub wentylatora przetłaczaj

ą

cego czynnik roboczy.

Kolektory słoneczne pozyskuj

ą

energi

ę

słoneczn

ą

, która jest magazynowana w zasobnikach, a

nast

ę

pnie oddawana w postaci ciepła. Energia mo

ż

e by

ć

wykorzystana do ogrzewania mieszka

ń

,

ciepłej wody u

ż

ytkowej, wody w basenie. W Polsce kolektory słoneczne s

ą

najcz

ęś

ciej

wykorzystywane do podgrzewania wody.
W polskim klimacie kolektor słoneczny nie mo

ż

e by

ć

jedynym

ź

ródłem energii cieplnej dla

budynku. Kolektor mo

ż

e pokry

ć

do 60%zapotrzebowania na ciepł

ą

wod

ę

u

ż

ytkow

ą

i ogrzewanie.

W okresie niedoboru energii słonecznej woda jest dogrzewana grzałk

ą

elektryczn

ą

,

zainstalowan

ą

w zbiorniku. Do ogrzewania budynków wykorzystuje si

ę

kolektory głównie w tak

zwanym okresie przej

ś

ciowym, kiedy temperatura zewn

ę

trzna nie jest jeszcze tak niska jak

zim

ą

. W miesi

ą

cach wiosenno-letnich mo

ż

e powsta

ć

nadmiar energii, któr

ą

mo

ż

na wykorzysta

ć

np. do podgrzewania wody w basenie. Jednak kolektory powinny by

ć

tak dobrane, aby nawet w

okresie maksymalnego nasłonecznienia poda

ż

energii nie byta du

ż

o wy

ż

sza od zapotrzebowania.

Zbyt du

ż

a powierzchnia kolektora prowadzi do niewykorzystania nadwy

ż

ek. Istnieje tak

ż

e

problem ze zmagazynowaniem pozyskanej energii cieplnej na wystarczaj

ą

co długi okres

(konieczne byłyby ogromne zbiorniki np. z wod

ą

).

background image

• Praktyczny uzysk kolektora dla podgrzewu cieplej wody przy dobrze funkcjonuj

ą

cej instalacji

solarnej mo

ż

e wynosi

ć

od 300 do 450 kWh/m

2

/rok. Pozostałe 300-450 kWh/m

2

/rok przy

zastosowaniu autonomicznej instalacji solarnej jest tracone. Inaczej sprawa si

ę

przedstawia je

ż

eli

zintegrujemy instalacj

ę

solarn

ą

z pomp

ą

ciepła. Cala tracona lub bezu

ż

yteczna energia do

podgrzewania cieplej wody mo

ż

e zosta

ć

przekierowana do poprawienia współczynnika

sprawno

ś

ci pompy ciepta i regeneracji

ź

ródta dolnego. Z do

ś

wiadczenia wynika, i

ż

ju

ż

przy

zastosowaniu 2m

2

kolektora na 10kW mocy chłodniczej pompy ciepła regeneracja gruntu

nast

ę

puje ju

ż

w miesi

ą

cu maju {normalnie trwaj

ą

ca do sierpnia), a temperatura

ź

ródła pompy

ciepła mo

ż

e by

ć

wy

ż

sza nawet o 3°C co jest równoznaczne z popraw

ą

współczynnika sprawno

ś

ci

o ponad 10% Ze wzgl

ę

du na konstrukcj

ę

kolektory dziel

ą

si

ę

na:

•płaskie,
•pró

ż

niowe,

• skupiaj

ą

ce,

• heliostatyczne.

Kolektory płaskie

S

ą

najbardziej rozpowszechnione, przede wszystkim ze

wzgl

ę

du na cen

ę

. Główn

ą

cz

ęś

ci

ą

kolektora płaskiego

jest pochłaniacz czyli absorber - płyta z materiału o

dobrej przewodno

ś

ci cieplnej {najcz

ęś

ciej ze stali,

miedzi, aluminium lub z tworzywa sztucznego),
przykryta z jednej strony przezroczyst

ą

powlok

ą

, o

pozostałych bokach izolowanych. Da zapewnienia
lepszej absorpcji (pochłaniania) ciepła powierzchni

ę

płyty metalowej pokrywa si

ę

specjalnym ciemnym

lakierem lub galwanizuje czarnym chromem, uprzednio

zabezpieczywszy niklem przed korozj

ą

. Przezroczyst

ą

powłok

ę

pokrywaj

ą

c

ą

absorber wykonuje si

ę

z hartowanego szkła, teflonu lub przezroczystego

tworzywa sztucznego. Jako izolacj

ę

stosuje si

ę

piank

ę

poliuretanow

ą

lub polistyren, których

powierzchni

ę

cz

ę

sto pokrywa si

ę

foli

ą

aluminiow

ą

odbijaj

ą

c

ą

promieniowanie cieplne. Kolektor

umieszcza si

ę

w obudowie z aluminium. Promieniowanie słoneczne przenika przez szyb

ę

do

absorbera, gdzie jest przetwarzane na ciepło, które jest oddawane do czynnika grzewczego. Ze
wzgl

ę

du na rodzaj czynnika grzewczego kolektory dzielimy na powietrzne i cieczowe. W

kolektorach powietrznych czynnikiem grzewczym jest powietrze, w kolektorach cieczowych —

ciecz: woda lub mieszanina glikolu z wod

ą

.

Kolektory pró

ż

niowe

Wi

ę

ksz

ą

wydajno

ś

ci

ą

i równocze

ś

nie najwy

ż

sz

ą

cen

ą

za m

kw.

wyró

ż

niaj

ą

si

ę

kolektory

rurowo-pró

ż

niowe.

Charakteryzuj

ą

si

ę

one lepsz

ą

sprawno

ś

ci

ą

ni

ż

kolektory

płaskie, zwłaszcza w okresach o zwi

ę

kszonym

zachmurzeniu.

background image

Absorber jest umieszczony w rurze szklanej (tubie), z której usuni

ę

to powietrze, aby

wyeliminowa

ć

straty ciepła wynikaj

ą

ce z przewodzenia i konwekcji. Ciepło z absorbera do wy-

miennika ciepła jest transportowane specjaln

ą

rur

ą

o małej pojemno

ś

ci cieplnej i du

ż

ej

przewodno

ś

ci, tak zwan

ą

rur

ą

ciepła (heat pipe). Przepływ ciepła odbywa si

ę

zawsze w jednym

kierunku - z absorbera do wody. Pró

ż

nia otrzymana w wyniku usuni

ę

cia powietrza z tuby

zabezpiecza absorber oraz rur

ę

ciepła przed wilgoci

ą

i zanieczyszczeniami. Kolektory pró

ż

niowe

s

ą

bezpo

ś

rednie i po

ś

rednie. W kolektorach po

ś

rednich ciecz zawarta w rurze paruje wskutek

ogrzania. Gaz unosi si

ę

do góry, gdzie ulega

skropleniu w kondensatorze. Cykl ten powtarza si

ę

wielokrotnie. W kolektorach bezpo

ś

rednich mamy do

czynienia tylko z obiegiem cieczy, bez jej zamiany na
gaz.

Zaleca si

ę

stosowanie kolektorów pró

ż

niowych z tzw

lustrem CPC. Lustro wykonane z materiału o du

ż

ym

współczynniku odbicia fal podczerwonych i specjalnie
uformowane umieszczone jest bezpo

ś

rednio pod

rurami pró

ż

niowymi kolektora. Jego zadaniem jest

odbijanie promieni trafiaj

ą

cych pomi

ę

dzy rury kolektora oraz promieniowania rozproszonego na

spodni

ą

cz

ęść

rur.

Kolektory skupiaj

ą

ce (koncentryczne)

Do skupiania promieniowania słonecznego wykorzystywane s

ą

układy optyczne. W kolektorach

tzw. heliostatycznych urz

ą

dzenia obracaj

ą

si

ę

w kierunku sło

ń

ca. Kolektory tego typu

wykorzystywane s

ą

w krajach o du

ż

ej liczbie godzin nasłonecznienia {powy

ż

ej 3000 rocznie).

Monta

ż

kolektorów

Kolektory maj

ą

zwykle budow

ę

modułow

ą

- składaj

ą

si

ę

z oddzielnych jednostek (modułów),

które mog

ą

by

ć

ł

ą

czone mi

ę

dzy sob

ą

, tworz

ą

c jeden układ. Kolektor umieszcza si

ę

na dachu

(pochyłym lub płaskim) lub

ś

cianie budynku, ewentualnie na ziemi tak, aby przezroczysta

powierzchnia była wystawiona na południe. Odchylenie od kierunku południowego nie powinno
przekracza

ć

20°. Kolektory montuje si

ę

na stela

ż

ach, w uchwytach lub ramach stalowych. Mo

ż

na

je te

ż

montowa

ć

na poddaszu. Maksymalny pobór energii słonecznej nast

ę

puje, gdy powierzchnia

kolektora jest ustawiona pod k

ą

tem prostym w stosunku do kierunku padania promieni

słonecznych. Istotne jest te

ż

nachylenie kolektora do poziomu, które zale

ż

y od k

ą

ta pochylenia

dachu. Poniewa

ż

poło

ż

enie sło

ń

ca na niebie zmienia si

ę

w ci

ą

gu roku, wła

ś

ciwy k

ą

t nachylenia

kolektora zale

ż

y od pory roku. Dla Europy

ś

rodkowej przyjmuje si

ę

za optymalny k

ą

t nachylenia

do poziomu zawarty mi

ę

dzy 30° i 45°. Wymiennik ciepła z zasobnikiem ciepł ej wody u

ż

ytkowej

mo

ż

e by

ć

zainstalowany na stela

ż

u kolektora, na poddaszu, na parterze (łazienka) lub w piwnicy.

Zbiornik powinien by

ć

izolowany termicznie, co minimalizuje straty ciepła nagrzanej wody,

pozwalaj

ą

c na akumulacj

ę

ciepła na okres jednego dnia pochmurnego.

Sprawno

ść

kolektorów

Sprawno

ść

kolektora słonecznego okre

ś

la si

ę

jako

stosunek

pobranej

energii

promieniowania

słonecznego do uzyskanej (tzn. oddanej przez
kolektor) energii cieplnej. Najwy

ż

sz

ą

sprawno

ść

(do

80% mo

ż

na uzyska

ć

stosuj

ą

c kolektory tubowe.

Sprawno

ść

kolektorów płaskich cieczowych wynosi 60-

75% Podawana przez producentów sprawno

ść

odnosi

si

ę

do warunków idealnych; nie uwzgl

ę

dnia strat

ciepła w niewła

ś

ciwie zamontowanej instalacji,

które mog

ą

by

ć

znaczne. Sprawno

ść

kolektora

zmienia

si

ę

w

zale

ż

no

ś

ci

od

warunków

nasłonecznienia. Przykładowo woda w zbiorniku
mo

ż

e si

ę

podgrza

ć

do temperatury 70°C w dniu o pełnym nasłonecznieni u lub do

temperatury 40°C w dniu o

ś

rednim nasłonecznieniu.

background image

Do przekazywania ciepła z kolektora do instalacji grzewczej stosuje si

ę

odpowiednio dobran

ą

ciecz (medium grzewcze). Najcz

ęś

ciej stosuje si

ę

medium kr

ążą

ce w obiegu zamkni

ę

tym. Musi

ono by

ć

odporne zarówno na temperatury wysokie (nie mo

ż

e si

ę

zagotowa

ć

) jak i najni

ż

sze (nie

powinno zamarza

ć

). Da sprawno

ś

ci i trwało

ś

ci instalacji wa

ż

ne jest te

ż

, by nie miało działania

korozyjnego, oraz by nie wydzielały si

ę

z niego

ż

adne osady. Wymagania te spełniaj

ą

płyny

podobne do u

ż

ywanych w chłodnicach samochodowych. Mog

ą

to by

ć

wodne roztwory glikolu.

Wielko

ść

, układ

Kolektory cieczowe maj

ą

zwykle posta

ć

paneli o powierzchni 1, 5-2 m2. Ł

ą

czy si

ę

je w baterie,

wielko

ś

ci odpowiedniej do zapotrzebowania na ciepło. Przyjmuje si

ę

,

ż

e w okresie letnim system

solarny ma całkowicie zaspokoi

ć

zapotrzebowanie na ciepł

ą

wod

ę

u

ż

ytkow

ą

o temperaturze 45°

C. W polskich warunkach klimatycznych dla czteroosobowej rodziny wystarczy 3-5 m2
powierzchni kolektora płaskiego. Nieco inaczej rzecz si

ę

przedstawia, kiedy instalacja solarna ma

by

ć

wykorzystana do ogrzewania budynku. Tu wiele zale

ż

y od jego zaizolowania. W naszych

warunkach z 1 m2 powierzchni kolektora mo

ż

na

ś

rednio w ci

ą

gu roku uzyska

ć

od 450 do 600 kWh,

co teoretycznie wystarcza na ogrzanie 1, 5 m2 nieocieplonego domu.
Od maja do pa

ź

dziernika 3-5 m2 kolektora płaskiego zapewni czteroosobowej rodzinie c. w. u. o

temperaturze 45°C.

Instalacje

Istniej

ą

ż

ne technologie wykorzystania kolektorów w instalacjach. Optymalny wybór danego

typu systemu do konkretnych zastosowa

ń

mog

ą

ułatwi

ć

specjalne aplikacje komputerowe.

Wyliczenia mo

ż

na równie

ż

otrzyma

ć

w salonach firmowych lub wypełniaj

ą

c odpowiednie

formularze na stronach internetowych u niektórych producentów i dystrybutorów tego typu
układów. Koszt zestawu uzale

ż

niony jest od dobowego zapotrzebowania u

ż

ytkowników na ciepło

lub ciepł

ą

wod

ę

. Warto doda

ć

,

ż

e istniej

ą

ju

ż

krajowi producenci kolektorów płaskich, którzy

posiadaj

ą

mi

ę

dzynarodowe certyfikaty jako

ś

ci daj

ą

ce gwarancj

ę

trwało

ś

ci i dobrych parametrów

technicznych. Mamy te

ż

w Polsce wykonawców kolektorów pró

ż

niowych.

Ś

rednio na rynku ceny

dla układów rodzimych i importowanych wahaj

ą

si

ę

od ok. 1 tys. do 5 tys. zł za 1 m kw.

kolektora wraz z instalacj

ą

.

Wa

ż

n

ą

rol

ę

w wyborze odpowiedniego zestawu solamego odgrywaj

ą

parametry techniczne

budynku. Nie zawsze istnieje mo

ż

liwo

ść

zainstalowania kolektora na dachu. Stosuje si

ę

te

ż

rozwi

ą

zania na elewacjach lub bezpo

ś

rednio na ziemi. To wymaga zastosowania odpowiednich

stela

ż

y, takich aby kolektor odpowiednio skierowa

ć

w stron

ę

promieniowania słonecznego. W

naszych warunkach klimatycznych ze wzgl

ę

du na okres zimowy, w systemach całosezonowych

stosuje si

ę

dodatkowy obieg z niezamarzaj

ą

c

ą

ciecz

ą

robocz

ą

, która ogrzewa wod

ę

do celów

gospodarczych za po

ś

rednictwem wymienników. Powoduje to niewielki spadek wydajno

ś

ci

systemu oraz podra

ż

a koszty instalacji. Ci, którzy zdecyduj

ą

si

ę

na u

ż

ycie kolektorów tylko w

okresie wiosenno-letnim, mog

ą

pozwoli

ć

sobie na zastosowanie układu, gdzie woda bezpo

ś

rednio

ogrzewana jest w absorberze panelu słonecznego.

W układach kolektorowych dla utrzymania stabilno

ś

ci ciepłej temperatury wody u

ż

ytkowej

stosuje si

ę

dodatkowe zbiorniki akumulacyjne. Ich instalacja w układzie grawitacyjnym eliminuje

potrzeb

ę

montowania pompy obiegowej. Warunkiem pracy systemu grawitacyjnego jest

umieszczenie pojemnika akumulacyjnego powy

ż

ej górnego poziomu cieczy w kolektorze.

Zbiornik mo

ż

na zamontowa

ć

na poddaszu lub w odpowiednio zaizolowanym pojemniku na dachu

—tu

ż

ponad kolektorem. Ze wzgl

ę

du na niepewno

ść

korzystnych warunków pogodowych oraz

obecno

ść

okresów słabego nasłonecznienia, najbardziej uzasadnionym jest monta

ż

instalacji

ogrzewaj

ą

cej ciepł

ą

wod

ę

u

ż

ytkow

ą

w układzie skojarzonym, np. z kotłem olejowym lub kotłem

gazowym.
Wymaga to zastosowania odpowiednich urz

ą

dze

ń

automatyki steruj

ą

cej. Je

ś

li przyjmiemy,

ż

e do

produkcji ciepłej wody u

ż

ytkowej dla jednego mieszka

ń

ca potrzeba ok. 1, 5m kw. powierzchni

kolektora, wówczas dobrze skonfigurowany całosezonowy system grzewczy c. w. u. wspierany
innym

ź

ródłem pozwala na zmniejszenie zu

ż

ycia paliwa o ok. 60 proc. w skali roku. Dla układów

wspomagaj

ą

cych centralne ogrzewanie przy zało

ż

eniu,

ż

e 0, 5 m kw. powierzchni kolektora

przypada na 1 m2 powierzchni w budynku mo

ż

emy si

ę

spodziewa

ć

oszcz

ę

dno

ś

ci rz

ę

du 20-30

proc. Kolektory stosowane w instalacjach wspomagaj

ą

cych system grzewczy budynku wymagaj

ą

zapewnienia dobrych ocieple

ń

termicznych obiektu, a zastosowany układ ogrzewania powinien

background image

opiera

ć

si

ę

na niskich param etrach temperaturowych (np. system ogrzewania

powietrznego). Nale

ż

y pami

ę

ta

ć

,

ż

e w takiej sytuacji zapotrzebowanie na energi

ę

ciepln

ą

jest

najwi

ę

ksze w okresie, gdy ilo

ść

promieniowania stonecznego jest najmniejsza, a to wymaga

du

ż

ej ilo

ś

ci kolektorów. Pojawia si

ę

problem wykorzystania nadwy

ż

ki ciepta w okresie letnim.

ż

na j

ą

spo

ż

ytkowa

ć

do ogrzewania wody w basenie lub ogrzewa

ć

przyziemne chtodne

pomieszczenia budynku kumuluj

ą

c tym samym energi

ę

ciepln

ą

w murach.

Wymiennik c. w. u.

Ze wzgl

ę

du na ograniczon

ą

sprawno

ść

pomp ciepła dla temperatur zasilania >55°C maksyma lna

rozs

ą

dna temperatura c. w. u. jak

ą

mo

ż

na osi

ą

gn

ąć

za pomoc

ą

pompy ciepła to ok. 48°C.

Poniewa

ż

na co dzie

ń

mamy do dyspozycji c. w. u. o ni

ż

szej temperaturze ni

ż

przy u

ż

yciu kotłów

wysokotemperaturowych zbiornik powinien mie

ć

odpowiednio wi

ę

ksz

ą

obj

ę

to

ść

. Dla uzyskania

100l wody o temperaturze 38oC potrzebujemy odpowiednio 23l wody zimnej i 77l wody o temp.
48oC lub 45l wody zimnej i 55l wody o temp 65oC. Jak wida

ć

z przykładu zbiornik c. w. u powinien

by

ć

40% wi

ę

kszy. Nie nale

ż

y zapomina

ć

o fakcie,

ż

e wymienniki przystosowane do współpracy z

popami ciepła maj

ą

powi

ę

kszone w

ęż

ownice zajmuj

ą

ce obj

ę

to

ść

. Obj

ę

to

ść

netto 200l ogólnie

dost

ę

pnego wymiennika b

ę

dzie wi

ę

ksza od wymiennika przystosowanego do wspótpracy z pomp

ą

ciepła. Podobne zasady dotycz

ą

wymienników współpracuj

ą

cych z pompami ciepła. Tzw.

przegrzew wody celem zabezpieczenia przed rozwojem legionelli powinno si

ę

realizowa

ć

za

pomoc

ą

wbudowanych grzałek elektrycznych.

Ogrzewanie wody w basenach

Coraz cz

ęś

ciej kolektory słoneczne wykorzystuje si

ę

do podgrzewania wody w basenach

k

ą

pielowych. Utrzymanie temperatury 23-24°C w okresie maj-sierpie

ń

wymaga zainstalowania

0. 8—1. 0 m

2

kolektora na 1m

2

basenu bez osłony termicznej. Dla basenów z osłon

ą

termiczn

ą

wystarczy 0, 5-0, 6 m

2

kolektora na 1m

2

basenu.

background image

Pompy ciepła

Ogrzewanie domu jednorodzinnego pomp

ą

ciepła to rozwi

ą

zanie bardzo popularne w wielu

krajach {np. w &wecji co czwarty dom jest ogrzewany pomp

ą

ciepła), a w Polsce ci

ą

gle

postrzegane jako %siekawostka ekologiczna'. A jest to przede wszystkim ogrzewanie najta

ń

sze —

znamy domy o powierzchni 200 —300 m

2

, w których roczny koszt ogrzewania systemem z pomp

ą

ciepta mie

ś

ci si

ę

w kwocie 1000 zt. Powodzenie tego rozwi

ą

zania nie opiera si

ę

na wyborze

jakich

ś

rewelacyjnych typów pomp ciepta, lecz na kompleksowym rozwi

ą

zaniu catego systemu

grzewczego wraz z wła

ś

ciw

ą

konstrukcj

ą

i technologi

ą

domu. W kompleksowym my

ś

leniu o całym

domu nikt nie wyr

ę

czy inwestora, który nie musi wszystkiego wiedzie

ć

.

Pompy ciepta to urz

ą

dzenia pozwalaj

ą

ce wykorzysta

ć

ciepło

niskotemperaturowe, tj. ciepło z powietrza zewn

ę

trznego,

promieniowania słonecznego, gruntu, wody gruntowej, wody
powierzchniowej do ogrzewania, wentylacji i przygotowania
cieptej wody u

ż

ytkowej. Umo

ż

liwiaj

ą

one transport ciepta

pobranego z tzw. dolnego

ź

ródła o ni

ż

szej temperaturze do tzw.

ź

ródła górnego o temperaturze wy

ż

szej, przy dostarczeniu do

urz

ą

dzenia odpowiedniej siły nap

ę

dowej.

Spr

ęż

arkowe pompy depta

\Atykorzystuj

ą

zmiany temperatury czynnika

chłodniczego wskutek zmian ci

ś

nienia i

obj

ę

to

ś

ci (zwi

ą

zane ze spr

ęż

aniem i

rozpr

ęż

aniem). Podstawowe cz

ęś

ci takiej

pompy to: spr

ęż

arka, skraplacz {wymiennik

ciepta}, zawór rozpr

ęż

ny i parownik. Parownik

znajduje si

ę

po stronie

ź

ródła ciepta, a

skraplacz —po stronie "/cu

ż

ytkowej {stronie

odbioru ciepta). Czynnik chłodniczy paruje,

pobieraj

ą

c jednocze

ś

nie ciepło ze

ź

ródta

ciepta. Potem jest spr

ęż

any z jednoczesnym

wzrostem temperatury, a nast

ę

pnie

rozpr

ęż

any i skraplany, czemu towarzyszy

obni

ż

enie temperatury. Ochładzaj

ą

c si

ę

czynnik chłodniczy oddaje ciepto. Po osi

ą

gni

ę

ciu niskiej

temperatury trafia ponownie do parownika, gdzie znowu ogrzewa si

ę

i paruje. Nast

ę

pnie cykl

powtarza si

ę

. W niektórych pompach mo

ż

liwe jest odwrócenie kierunku obiegu. Wiecie wi

ę

c

mog

ą

by

ć

wykorzystywane jako klimatyzacja. Jednak

ż

e maj

ą

c

ź

ródło na niskim poziomie

temperaturowym {np. grunt) wydaj

ę

lepszym rozwi

ą

zaniem wykorzystywanie

ź

ródta dla celów

schładzania powietrza bez u

ż

ycia spr

ęż

arki zu

ż

ywaj

ą

cej znaczne ilo

ś

ci energii elektrycznej.

Dodatkow

ą

korzy

ś

ci

ą

jest szybka regeneracja energetyczna

ź

ródła poprzez ogrzewanie go w

sezonie wymagaj

ą

cym chłodzenia pomieszcze

ń

.

Spr

ęż

arki wymagaj

ą

dostarczenia energii z zewn

ą

trz, s

ą

z reguły nap

ę

dzane silnikiem

elektrycznym. Wswej konstrukcji pompy ciepła zawieraj

ą

trzy elementy kluczowe wpływaj

ą

ce

bezpo

ś

rednio na sprawno

ść

działania: Spr

ęż

arka, zawór rozpr

ęż

ny oraz wymienniki ciepła. W

pompach ciepła stosuje si

ę

prawie wył

ą

cznie hermetyczne spr

ęż

arki: typu scroll i tłokowe.

Spr

ęż

arki scroll s

ą

najnowszym osi

ą

gni

ę

ciem w dziedzinie chłodnictwa i ze wzgl

ę

du na cich

ą

prac

ę

, odporno

ść

na zalanie ciektym czynnikiem oraz wi

ę

ksz

ą

trwało

ść

zdominowały rynek pomp

ciepta.

Elementem reguluj

ą

cym wydajno

ść

pompy ciepta jest zawór rozpr

ęż

ny. Termostatyczne zawory

rozpr

ęż

ne były stosowane w urz

ą

dzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i pompach ciepta do

regulacji od samego pocz

ą

tku tej dziedziny przemysłu. Obecnie, gdy współczesne systemy

wymagaj

ą

doskonalszej sprawno

ś

ci energetycznej, dokładniejszej regulacji temperatury,

szerszego zakresu warunków eksploatacyjnych, gdy posiadaj

ą

nowe wła

ś

ciwo

ś

ci stosowanie

elektronicznych zaworów rozpr

ęż

nych staje si

ę

konieczno

ś

ci

ą

. Tylko one zapewniaj

ą

tak

ą

prac

ę

elementów steruj

ą

cych, jaka jest niezb

ę

dna do zaspokojenia powy

ż

szych potrzeb. Niestety ze

wzgl

ę

du na wysoki koszt samego zaworu si

ę

gaj

ą

cy kilkuset Euro na

ś

wiecie tylko niektórzy

producenci pomp ciepta je stosuj

ą

.

background image

Sprawno

ść

pomp ciepła

Pomijaj

ą

c ró

ż

nice w budowie poszczególnych

urz

ą

dze

ń

sprawno

ść

pomp ciepta jest zale

ż

na

od ró

ż

nicy temperatur zasilania i odbioru.

Ka

ż

dy 1°C wi

ę

cej po stronie

ź

ródta to ok. 3%

wi

ę

ksza sprawno

ść

urz

ą

dzenia.

Porównuj

ą

c dane pomp ciepła ró

ż

nych

producentów nale

ż

y si

ę

upewni

ć

,

ż

e

porównujemy te same dane. Cz

ę

sto producent

podaje wydajno

ść

grzewcz

ą

i sprawno

ść

urz

ą

dzenia nie przy temperaturze zasilania

ź

ródta lecz dla temperatury parowania

czynnika, która to z kolei jest 3-7°C ni

ż

sza od

temperatury powrotu do

ź

ródła.

Cytuj

ą

c współczynniki sprawno

ś

ci rzadko kto

bierze pod uwag

ę

zu

ż

ycie energii elektrycznej przez urz

ą

dzenia zewn

ę

trzne niezb

ę

dne do pracy

pomp ciepta. Głównym kluczowym konsumentem energii elektrycznej poza spr

ęż

ark

ą

jest pompa

ź

ródta. Maj

ą

c na uwadze sprawno

ść

uktadu jako cało

ś

ci niektórzy producenci zminimalizowali

zu

ż

ycie energii elektrycznej poprzez zastosowane technik sterowania pompy

ź

ródła dolnego za

pomoc

ą

przetwornicy cz

ę

stotliwo

ś

ci (falownika), który to przyczynił si

ę

do redukcji zu

ż

ycia

energii elektrycznej nawet do 50% Przepływ przez parownik (obwód

ź

ródta) jest dopasowywany

do faktycznego zapotrzebowania i jest stale nadzorowany przez sterownik za pomoc

ą

czujników.

W pompach ciepła nigdy moc chłodnicza dodana do mocy elektrycznej nie jest równa mocy
grzewczej. Jak ka

ż

de urz

ą

dzenie pompa ciepta traci energi

ę

(silnik spr

ęż

arki, opory przeptuwu,

itp.). Dodatkowo potrzebna jest energia dla sterowania prac

ą

(sterownik, styczniki, itp.). W

przypadku pomp ciepta straty te wynosz

ą

od 3 do 7% Producenci pomp cz

ę

sto podaj

ą

moc

grzewcz

ą

równ

ą

mocy chłodniczej + moc elektryczna, co nie mo

ż

e by

ć

prawd

ą

. Nale

ż

y wówczas

zato

ż

y

ć

,

ż

e rzeczywista moc grzewcza jest 3-10% ni

ż

sza od deklarowanej w zale

ż

no

ś

ci od

warunków pracy. \Afepótczynnik sprawno

ś

ci b

ę

dzie równie

ż

ni

ż

szy o ww. warto

ść

.

Ź

ródła ciepła

Ź

ródła ciepła mog

ą

by

ć

: naturalne —

grunt, powietrze atmosferyczne, woda,
sło

ń

ce lub sztuczne —

ś

cieki, woda

chłodnicza.

Ź

ródło ciepta musi by

ć

dost

ę

pne i poło

ż

one niezbyt daleko od

ogrzewanego budynku.

Pompa ciepła musi mie

ć

okre

ś

lon

ą

wydajno

ść

.

Najwi

ę

ksze

zapotrzebowanie na ciepło (ogrzewanie)

wyst

ę

puje zim

ą

czyli wtedy, kiedy

temperatura naturalnych

ź

ródeł ciepła

jest najni

ż

sza. Najbardziej podatne na

zmiany temperatury jest powietrze
atmosferyczne. Temperatura gruntu i
wód gruntowych jest o wiele bardziej
stabilna. Jest ona w zimie wy

ż

sza od temperatury powietrza

(temperatura gruntu w Polsce na gł

ę

boko

ś

ci 1.5-2.0 m wynosi okoto +8°C, a wody gruntowej od

+5 do +8°C). Naj lepszym

ź

ródłem energii dla pomp ciepta s

ą

sondy gł

ę

binowe.

Powietrze atmosferyczne.

Zim

ą

temperatura powietrza jest niska. Dla zapewnienia dopływu wystarczaj

ą

cej ilo

ś

ci ciepła,

potrzebna jest wi

ę

c du

ż

a ilo

ść

powietrza, z którego to ciepło b

ę

dzie pobierane. Zatem

wymiennik ciepta musi mie

ć

odpowiednie rozmiary. Umieszcza si

ę

go na dachu lub w pewnej

odległo

ś

ci od domu. W temperaturze poni

ż

ej 0°C na parowniku osadza si

ę

szron.

Ż

eby temu

zapobiec, stosuje si

ę

urz

ą

dzenia odszraniaj

ą

ce. Jednak w temperaturze poni

ż

ej -7°C zu

ż

ywaj

ą

background image

one bardzo du

ż

o energii. Dlatego wydajno

ść

tego typu pomp nie jest zbyt du

ż

a. Na ogót

projektuje si

ę

je jako ogrzewanie uzupełniaj

ą

ce. Bior

ą

c pod uwag

ę

liczb

ę

dni w roku, w których

temperatura spada poni

ż

ej -7°C, przyjmuje si

ę

cz

ę

sto,

ż

e pompy ciepta wykorzystuj

ą

ce

powietrze atmosferyczne mog

ą

pokry

ć

75%zapotrzebowania na ciepło w sezonie grzewczym.

Poza nimi trzeba przewidzie

ć

ogrzewanie tradycyjne, które musi by

ć

obliczone na petn

ą

moc

ciepln

ą

. Równie

ż

pompy ciepta przeznaczone do ogrzewania wody zwykle współpracuj

ą

z

konwencjonalnymi kotłami. Ciepło mo

ż

e by

ć

te

ż

pobierane z powietrza usuwanego podczas

wentylacji lub klimatyzacji pomieszcze

ń

.

Grunt

jest

ź

ródłem ciepła bardziej uniwersalnym ni

ż

powietrze,

poniewa

ż

jego temperatura nie ulega tak du

ż

ym wahaniom

w zimie i utrzymuje warto

ść

od +5 do +8°C podczas całego

sezonu grzewczego. Ilo

ść

ciepła gromadz

ą

cego si

ę

w

gruncie zale

ż

y od jego nasłonecznienia i zawarto

ś

ci wilgoci.

Waz ze wzrostem wilgotno

ś

ci zwi

ę

ksza si

ę

przewodno

ść

cieplna gruntu. Ciepło pobiera si

ę

za po

ś

rednictwem

kolektorów poziomych (je

ś

li dost

ę

pna jest odpowiednio

du

ż

a powierzchnia), uło

ż

onych na gł

ę

boko

ś

ci od 1,8 do 2,0

m poni

ż

ej gł

ę

boko

ś

ci gruntu lub pionowych (tworz

ą

cych

tzw. sondy) przy małej dost

ę

pnej powierzchni terenu

(rozwi

ą

zanie dro

ż

sze). Aby uzyska

ć

z gruntu 1 kW energii

cieplnej, nale

ż

y uło

ż

y

ć

w

ęż

ownic

ę

na powierzchni od 20 do

40 m

2

gruntu na gł

ę

boko

ś

ci 1 m. Zatem, aby za jej pomoc

ą

ogrza

ć

dobrze ocieplony, szczelny budynek nale

ż

y

przeznaczy

ć

teren o powierzchni w przybli

ż

eniu 2 razy

wi

ę

kszej od powierzchni budynku.

Idea ogrzewania pomp

ą

ciepła sprowadza si

ę

najogólniej do

pobierania ciepła z tzw.

ź

ródła dolnego i przekazywania

tego ciepła do pomieszcze

ń

przez tzw.

Ź

ródło górne.

ź

ródłem górnym mo

ż

e by

ć

układ centralnego ogrzewania z

bateriami, ale rozwi

ą

zaniem zalecanym jest

niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe. Najlepszym

Ź

ródłem dolnym jest woda gruntowa,

wówczas mówimy o systemie woda —woda. Je

ś

li nie ma mo

ż

liwo

ś

ci korzystania z wody gruntowej

to pozostaje nam zastosowanie systemu grunt —woda (inaczej nazywanym solanka —woda) lub

powietrze —woda. W naszym klimacie, z surowymi zimami i temperatur

ą

powietrza dochodz

ą

c

ą

do -30 °C, system powietrze —woda nie jest rozwi

ą

zaniem racjonalnym. Natomiast system grunt

—woda wymaga zastosowania kolektora ziemnego jako

ź

ródła dolnego.

Kolektorem jest szereg rur o długo

ś

ci 100 -^l20mb poł

ą

czonych równolegle, wypełniony solank

ą

i

uło

ż

ona płasko (kolektor płaski), spiralnie (kolektor spiralny) lub pionowo (kolektor pionowy).

Kolektor płaski

wykonuje si

ę

z rur PE o

ś

rednicy DN32 lub DN40, układanych w

wykopie o gł

ę

boko

ś

ci 1,6 —2,2 m, czyli poni

ż

ej strefy

przemarzania. Przy odst

ę

pach mi

ę

dzy rurami rz

ę

du 0,5 0 1m z

jednego m

2

gruntu z kolektorem otrzymuje si

ę

moc 10 do 40 W, w

zale

ż

no

ś

ci od rodzaju gleby. Gliniasty i wilgotny grunt oddaje

wi

ę

cej ciepła ni

ż

piaszczysty, suchy. 3

ą

d przy zało

ż

eniu,

ż

e do

ogrzewania domu potrzeba ok. 50 W m

2

, kolektor płaski powinien

zajmowa

ć

powierzchni

ę

1,5 do 5 razy wi

ę

ksz

ą

ni

ż

powierzchnia

domu. Zatem do tego rozwi

ą

zania niezb

ę

dna jest du

ż

a

powierzchnia działki.

Cz

ę

sto twierdzi si

ę

,

ż

e je

ś

li powierzchnia działki nie pozwala na

zainstalowanie kolektora płaskiego, to mo

ż

na zainstalowa

ć

kolektor spiralny, czyli uło

ż

y

ć

rury spiralnie w wykopie o

szeroko

ś

ci co najmniej 80 cm.

Jednak jest to twierdzenie bł

ę

dne —w istocie, kolektor spiralny

wymaga takiej samej powierzchni dziatki jak kolektor płaski, gdy

ż

background image

odległo

ś

ci mi

ę

dzy rowami nie powinny by

ć

" mniejsze ni

ż

3-5 m. Zalet

ą

kolektora spiralnego jest

to,

ż

e wykopanie kilku rowów o dtugo

ś

ci do 20 m jest tatwiejsze ni

ż

zdj

ę

cie dwumetrowej

warstwy gruntu z du

ż

ej powierzchni dziatki.

Kolektor pionowy

Najskuteczniejszym rozwi

ą

zaniem w przypadku ograniczonej

ilo

ś

ci miejsca jest kolektor pionowy. Zaznaczy

ć

nale

ż

y równie

ż

,

ż

e

odwierty s

ą

najstabilniejszym

ź

ródłem energii spo

ś

ród

ź

ródeł

gruntowych. Cto odwiertów o gł

ę

boko

ś

ci 30 do 150 m {uwaga —

konieczne jest wykonanie projektu prac geologicznych i
zgłoszenie przyst

ą

pienia do robót) wkłada si

ę

rury PE DN40

zako

ń

czone specjaln

ą

kształtk

ą

w kształcie litery U. Z 1 m

odwiertu mo

ż

na uzyskiwa

ć

40 0 100 W energii cieplnej (moc^

chłodniczej) . Na przykład dla domu o powierzchni 200 m

2

potrzebn

ą

moc ciepln

ą

(200 m

2

x 60W m

2

= 12 kVVł otrzymamy z

ł

ą

cznej długo

ś

ci (gł

ę

boko

ś

ci) odwiertów ok. 150m (12kW* 0.75 /

60Wm = 150m, czyli mog

ą

to by

ć

2 odwierty o gł

ę

boko

ś

ci 75 m

ka

ż

dy. Odległo

ść

mi

ę

dzy odwiertami nie powinna by

ć

mniejsza

ni

ż

5 m.

Wody powierzchniowe

Rzeki, jeziora maj

ą

temperatur

ę

w zakresie 0 do

10° C. Do pobierania ciepła z wód powierzchniowych

stosuje si

ę

dwa rozwi

ą

zania. W pierwszym z nich

kolektor umieszcza si

ę

bezpo

ś

rednio w wodzie. W

drugim woda ze zbiornika wodnego jest zasysana

przez pomp

ę

i kierowana do parownika. Przy

temperaturze wody od 5 do 15°C mo

ż

liwe jest

uzyskanie 4,5 do 5,9 kW energii cieplnej z 1 m

3

/ h

wody. Maj

ą

zmienne temperatury w zale

ż

no

ś

ci od

pory roku, podobnie jak powietrze. Zim

ą

temperatura wód powierzchniowych jest niska,

dlatego współczynnik wydajno

ś

ci grzewczej pompy,

wykorzystuj

ą

cych to

ź

ródło mo

ż

e spada

ć

poni

ż

ej 3.

Kolektory układa si

ę

podobnie jak w gruncie z rur PE

DN40 PN10. Tego typy

ź

ródło wymaga odpowiedniej

ę

boko

ś

ci {powy

ż

ej 3m) celem uzyskania temperatury zasilania na wystarczaj

ą

co wysokim

poziomie. Uzyskiwana temperatura zim

ą

to 4°C. W okresie zimy powierzchniowa warstwa

zbiornika pokrywa si

ę

lodem. Dzi

ę

ki temu

ż

e woda o temp 4°C posiada najwi

ę

ksz

ą

g

ę

sto

ść

,

chłodna woda o temp. 0-3oC pozostaje przy powierzchni. Kiedy temperatura otoczenia spadnie

poni

ż

ej 0°C powstaje lód, którego grubo

ść

zale

ż

y od dtugo

ś

ci okresów ztemperatur

ą

poni

ż

ej 0°C.

Ze wzgl

ę

du na nisk

ą

temperatur

ę

ź

ródła dolnego {4°C zim

ą

) i brak mo

ż

liwo

ś

ci stosowania

roztworu glikolu {przy bezpo

ś

rednim poborze wody) istnieje niebezpiecze

ń

stwo oblodzenia

parownika. Mektórzy producenci pomp ciepła stosuj

ą

zawór wtrysku gor

ą

cego gazu przed

parownikiem celem zabezpieczenia go przed temperaturami ujemnymi.

Wody gruntowe

Sanowi

ą

dobre

ź

ródło ciepła, poniewa

ż

nie ulegaj

ą

dobowym zmianom temperatury. Ich

temperatura przez cały rok utrzymuje si

ę

na poziomie +6 do +10°C. Na ogół wykonuje si

ę

dwie

studnie. V\toda gruntowa pobierana jest ze studni czerpalnej, przepływa przez parownik pompy
ciepła, a nast

ę

pnie jest usuwana do studni chłonnej, która musi by

ć

oddalona od czerpalnej o

minimum 15 m. Przy przepływie 1 m

3

/h wody i schłodzeniu jej o 3 C mo

ż

na uzyska

ć

ok. 4 kW

energii cieplnej, ale nale

ż

y pami

ę

ta

ć

o konieczno

ś

ci zastosowania do przetłaczania wody pompy,

dodatkowo pobieraj

ą

cej energi

ę

elektryczn

ą

oraz o tym,

ż

e ilo

ść

wody w studni musi wystarczy

ć

do jej ci

ą

głego poboru.

background image

Ź

ródła sztuczne

Wykorzysluj

ą

ciepło powstaj

ą

ce podczas ró

ż

nego rodzaju procesów technologicznych (

ś

cieki,

woda chłodnicza). Temperatura nie zale

ż

y wówczas od pory roku, a jedynie od wła

ś

ciwo

ś

ci pro-

cesu technologicznego. Przykładem

ź

ródta sztucznego jest oczyszczalnia

ś

cieków. Wykorzystanie

ź

ródeł sztucznych wymaga ka

ż

dorazowo indywidualnej analizy techniczno-ekonomicznej.

Czy to si

ę

opłaca ?

1

T

r

Koszt PLN/1kWh dla celów ogrzewania <(i kw20O4r)

Koszt instalacji pompy ciepła jest
do

ść

wysoki, zwykle wi

ę

kszy od

kosztów instalacji ogrzewania tra-
dycyjnego. Najta

ń

sza jest instalacja

pomp

ciepła

wykorzystuj

ą

cych

powietrze atmosferyczne, najdro

ż

sza

— p o m p z e

ź

r ó d ł e m z s o n d

ę

bi nowych. Jednak w przypadku

pomp powietrznych trzeba zainstalowa

ć

te

ż

ogrzewanie tradycyjne. \%soki koszt instalacji

rekompensuje tania eksploatacja. Bie

żą

ce wydatki na ogrzewanie i ciepł

ą

wod

ę

mog

ą

by

ć

zredukowane nawet do 70%(pozoslałe 30%stanowi

ą

koszty energii elektrycznej potrzebnej do

działania pompy). Efektywno

ść

pompy okre

ś

la stosunek energii otrzymanej {w postaci ciepła do

ogrzewania) do energii pobranej podczas pracy. Sosunek ten powinien wynosi

ć

od 3 do 4,5.

Najbardziej efektywne s

ą

pompy ciepła wykorzystuj

ą

ce sondy gł

ę

binowe. Opłacalno

ść

inwestycji

zwi

ę

kszy si

ę

, je

ż

eli pompa b

ę

dzie wykorzystywana latem do chłodzenia pomieszcze

ń

. Istotny

wpływ na efektywno

ść

ogrzewania pompami ciepła ma konstrukcja budynku, szczególnie system

jego ocieplenia. W budynkach o

ś

cianach wykonanych z materiałów dobrze przewodz

ą

cych

ciepło, a przy tym

ź

le izolowanych, o nieszczelnych oknach i drzwiach efektywno

ść

pomp ciepła

b

ę

dzie niska. Decyduj

ą

c si

ę

na pomp

ę

ciepła uniezale

ż

niamy si

ę

w du

ż

ym stopniu od dostawców

energii (gaz, olej,itp).
Nale

ż

y zacz

ąć

od tego,

ż

e instalacja taka nie jest dla ka

ż

dego. Decyzje dotycz

ą

ce nowo

budowanego domu rz

ą

dz

ą

si

ę

pewnymi prawami: zale

ż

nie od zasobno

ś

ci portfela, inwestorów

mo

ż

na podzieli

ć

na dwie grupy. Inwestorzy z pierwszej grupy stawiaj

ą

na niezbyt drog

ą

inwestycj

ę

i godz

ą

si

ę

na pó

ź

niejsz

ą

, nie najta

ń

sz

ą

eksploatacj

ę

, w my

ś

l zasady: °/4eraz nie

mam, ale pó

ź

niej b

ę

dzie lepiej'. Osoby z drugiej grupy swoj

ą

inwestycj

ę

traktuj

ą

długoterminowo, gotowi s

ą

ponie

ść

wy

ż

sze koszty inwestycyjne jednorazowo, a w przyszło

ś

ci

cieszy

ć

si

ę

tani

ą

eksploatacj

ą

. Tu du

żą

szans

ę

ma wła

ś

nie pompa ciepła. Ale to nie wszystko.

Trzeba doda

ć

,

ż

e pompa ciepła jest systemem alternatywnym tylko dla dla ogrzewania

elektrycznego, co. z kotłem na olej opałowy lub gaz płynny. Tak naprawd

ę

, nie ma ona co

konkurowa

ć

z cały czas tanim gazem ziemnym. Kuriozalna byłaby decyzja o jej instalacji, gdy

dom mo

ż

e by

ć

niewielkim nakładem sit i

ś

rodków podł

ą

czony do sieci gazu ziemnego. Pomijamy

tu opcj

ę

ogrzewania z wykorzystaniem paliw stałych, jako nieporównywaln

ą

pod wzgl

ę

dem

komfortu u

ż

ytkowania, a tak

ż

e o ograniczonych mo

ż

liwo

ś

ciach zautomatyzowania systemu.

Pompa ciepła jest to pomysł na zautomatyzowan

ą

i ekologiczn

ą

, a przy tym ekonomiczn

ą

instalacj

ę

. Ale trzeba j

ą

odpowiednio zaplanowa

ć

i skalkulowa

ć

.

Mty dotycz

ą

ce wysokich kosztów inwestycji te

ż

nale

ż

ałoby obali

ć

. Tak jak przy wszystkich

inwestycjach, mo

ż

na decydowa

ć

si

ę

na instalacj

ę

renomowanych firm -4 zapłaci

ć

za pewno

ść

i

mark

ę

, ale korzystaj

ą

c z do

ś

wiadczenia firm instalacyjnych mo

ż

na zdecydowa

ć

si

ę

na produkt,

którego marka nie jest a

ż

tak powszechnie znana, cho

ć

uznana i sprawdzona —i- nie przepłaca

ć

.

Uwag na temat porównywania pomp ró

ż

nych producentów

Porównuj

ą

c dane pomp ciepła ró

ż

nych producentów nale

ż

y si

ę

upewni

ć

,

ż

e porównujemy te

same dane.

Podstawowe definicj e:

•Temperatura

ź

ródta: Temperatura wody/glikolu zasilaj

ą

cej pomp

ę

ciepła. Niektórzy

producenci podaj

ą

temperatur

ę

ś

redni

ą

(zasil ani a i powrotu).

•Temperatura parowania: Temperatura odparowania czynnika chłodniczego, z reguły jest 3-6K

ni

ż

sza od temperat ury powrót u do

ź

ródła.

•Temperatura zasilania: Temperatura wody wychodz

ą

ca z pompy ciepta.

background image

•Temperatura skraplania: temperatura przy której nast

ę

puje przemiana czynnika gazowego na

ciekły w skraplaczu. Z reguty jest do 2-4K wy

ż

sza od temperatury zasilania

• COP (coeficiency of performance): \A&półczynnik wydaj no

ś

ci/ sprawno

ś

ci. Da pomp ciepta j est

wynikiem dzielenia mocy grzewczej przez ilo

ść

energii elektrycznej dostarczonej. Informuje o

efekcie zysku energetycznego tj ile jednostek energii uzyskujemy dostarczaj

ą

c jedn

ą

jednostk

ę

energii elektrycznej. Reszta energii pobierana jest z otoczenia. Parametry pomp

ciepta ró

ż

nych producentów ró

ż

ni

ą

si

ę

znacz

ą

co. Np. moc grzewcza dla parametrów

0/35°C podawana w katalogu przy zastosowaniu takiej samej spr

ęż

arki mo

ż

e by

ć

inna od

mocy grzewczej deklarowanej przez innego producenta. Dzieje si

ę

tak poniewa

ż

jedni

producenci podaj

ą

parametry dla temperatur parowania/skraplania inni dla temperatur

ź

ródta/zasilania. Porównuj

ą

c wprost wydajno

ś

ci dla wspomnianych parametrów ró

ż

nica mo

ż

e

dochodzi

ć

do 15%

W pompach ciepta moc chtodnicza dodana do mocy elektrycznej nigdy nie mo

ż

e by

ć

równa mocy

grzewczej. Jak ka

ż

de urz

ą

dzenie pompa ciepta traci energi

ę

(silnik spr

ęż

arki, opory przepływu,

itp.). Dodatkowo potrzebna jest energia dla sterowania prac

ą

{sterownik, styczniki, itp.). W

przypadku pomp Solis straty te wynosz

ą

od 3 do 7%i s

ą

uj

ę

te w tabelach doboru. Producenci

pomp cz

ę

sto podaj

ą

moc grzewcz

ą

równ

ą

mocy chtodniczej + moc elektryczna co nie mo

ż

e by

ć

prawd

ą

. Nale

ż

y wówczas zało

ż

y

ć

,

ż

e rzeczywista moc grzewcza jest 3-10% ni

ż

sza od

deklarowanej w zale

ż

no

ś

ci od warunków pracy. \Atepótczynnik sprawno

ś

ci b

ę

dzie równie

ż

ni

ż

szy

o ww. warto

ść

.

Przy wi

ę

kszych instalacja nie nale

ż

y zapomina

ć

o energii cieplnej wytwarzanej przez silniki

pomp obiegowych. Dla małych moce te mog

ą

by

ć

pomijane.

Współpraca z kolektorem słonecznym

Warto

ść

współczynnika wykorzystania klasycznych systemów solarnych mie

ś

ci si

ę

w przedziale

20-60% a warto

ść

współczynnika pokrycia w przedziale 50-30% Dla kolektorów o wysokiej

sprawno

ś

ci uzysk energetyczny wynosi na poziomie 800-850k\Aih/1 m2rok. Jednak

ż

e uzysk

kolektora dla dobrze funkcjonuj

ą

cej instalacji solamej do celów pogrzewu wody mo

ż

e wynosi

ć

jedynie od 300 do 450 kVW 1m2rok. Dzieje si

ę

tak ze wzgl

ę

du na zbyt nisk

ą

temperatur

ę

jak

ą

kolektor mo

ż

e dostarczy

ć

. Oznacza to,

ż

e 450-550kWi/ 1m2rok energii zostaje bezpowrotnie

utracone. W przypadku zastosowania kolektorów słonecznych w układzie skojarzonym z pomp

ą

ciepta do 75%tej energii mo

ż

e zosta

ć

zakumulowane, a nast

ę

pnie sukcesywnie odzyskiwane z

wymienników gruntowych. Układy takie charakteryzuj

ą

si

ę

zwi

ę

kszon

ą

temperatur

ą

zasilania

(

ź

ródta) dla pompy ciepta o 6-14oC na pocz

ą

tku sezonu grzewczego i o 2-8oC w jego ko

ń

cu.

Ka

ż

dy 1oC wi

ę

cej u

ź

ródta to ok 3.5%wy

ż

szy współczynnik sprawno

ś

ci pomp ciepta.

Stosuj

ą

c kolektor słoneczny współpracuj

ą

cy z pomp

ą

ciepła jeste

ś

my w stanie prze kierowa

ć

cał

ą

energi

ę

niewykorzystan

ą

b

ą

d

ź

to z powodu jej nadmiaru lub zbyt niskiego poziomu temperatury

do celów podgrzewu wody do gruntu podnosz

ą

c temperatur

ę

zasilania pompy ciepła.

Ź

ródła

ciepła takie jak grunty przy zastosowaniu kolektorów słonecznych mog

ą

by

ć

w pełni

zregenerowane energetycznie ju

ż

w maj u, gdzie normalnie procesten trwa całe lato.

Bementy systemu

Zbiornik buforowy

W cel u zapewnienia odpowiedniego przepływu wody przez pomp

ę

ciepta oraz

instalacj

ę

grzewcz

ą

zaleca si

ę

stosowanie zbiornika buforowego petni

ą

cego

rol

ę

sprz

ę

gta hydraulicznego i bufora (akumulatora) zarazem. Zbiornik buforowy

pełni kilka zada

ń

:

• rozdziela przepływy obj

ę

to

ś

ciowe obiegu pompy ciepła gdzie wymagane

jest utrzymanie ró

ż

nicy temperatur na poziomie 5-7°C i obiegu

grzewczego gdzie ró

ż

nica temperatur mo

ż

e waha

ć

si

ę

od 7 do 15°C.

•zezwala na buforowanie energii w okresach gdy energia elektryczna jest

ta

ń

sza (taryfa nocna)

•eliminuje cz

ę

ste wł

ą

czanie i wył

ą

czanie si

ę

pompy ciepła w okresach niskiego

zapotrzebowania w energi

ę

ciepln

ą

zwi

ę

kszaj

ą

c trwało

ść

wszystkich jej elementów

•zabezpiecza pomp

ę

ciepta przed nadmiern

ą

temperatur

ą

powrotu wody

background image

Jako zasad

ę

przyj

ąć

mo

ż

na: pojemno

ść

zbiornika = moc szczytowa pompy * 15 (25 dla pracy w

systemie dwutaryfowym)

W ym ie n n ik c w. u .

Przy doborze zbiornika z wymiennikiem wewn

ę

trznym (w

ęż

ownic

ą

) ze wzgl

ę

du na

mat

ą

ż

nic

ę

temperatur pomi

ę

dzy zasilaniem, powrotem pompy ciepta a c.w.u.,

nale

ż

y mie

ć

na uwadze,

ż

e na 1 kWmocy grzewczej powinno przypada

ć

minimum

0,20 m

2

powierzchni w

ęż

ownicy, optymalnie około 0.25-0,30m

2

. W

ę

kszo

ść

wymienników dost

ę

pnych na rynku nie spetnia tego wymogu. Dodatkowym

warunkiem dla zbiorników współpracuj

ą

cych z pompami ciepła to aby w przypadku

zainstalowania grzatek elektrycznych byty one umieszczone najni

ż

ej na wysoko

ś

ci

1/3 całkowitej wysoko

ś

ci zbiornika. Takie umiejscowienie zabezpiecza pomp

ę

ciepta

przed nadmiern

ą

temperatur

ą

powrotu.

Ze wzgl

ę

du na ograniczon

ą

sprawno

ść

pomp ciepta dla temperatur zasilania >55°C maksyma lna

rozs

ą

dna temperatura c.w.u. jak

ą

mo

ż

na osi

ą

gn

ąć

za pomoc

ą

pompy ciepta to ok. 48°C.

Poniewa

ż

na co dzie

ń

mamy do dyspozycji c.w.u. o ni

ż

szej temperaturze ni

ż

przy u

ż

yciu kotłów

wysokotemperaturowych zbiornik powinien mie

ć

odpowiednio wi

ę

ksz

ą

obj

ę

to

ść

. Dla uzyskania

1001 wody o temperaturze 38oC potrzebujemy odpowiednio 231 wody zimnej i 771 wody o temp.
48oC lub 451 wody zimnej i 551 wody o temp 65oC. Jak wid

ą

c z przykładu zbiornik c.w.u powinien

by

ć

40%wi

ę

kszy. Nie nale

ż

y zapomina

ć

o fakcie,

ż

e wymienniki przystosowane do współpracy z

popami ciepła maj

ą

powi

ę

kszone w

ęż

ownice zajmuj

ą

ce obj

ę

to

ść

. Obj

ę

to

ść

%aetto' 2001 ogólnie

dost

ę

pnego wymiennika b

ę

dzie wi

ę

ksza od wymiennika przystosowanego do współpracy z pomp

ą

ciepła. Podobne zasady dotycz

ą

wymienników współpracuj

ą

cych z kolektorami słonecznymi. Tzw.

przegrzew wody celem zabezpieczenia przed rozwojem legionelli powinno si

ę

realizowa

ć

za

pomoc

ą

wbudowanych grzałek elektrycznych.

Pompa

ź

ródła dolnego

Pompa

ź

ródła dolnego ma za zadanie przetłoczenie wody b

ą

d

ź

roztworu wody z glikolem ze

ź

ródła dolnego {kolektora, studni) do wymiennika pompy ciepła {parownika) gdzie nast

ę

puje

proces parowania czynnika {odbioru energii). W zdecydowanej wi

ę

kszo

ś

ci analiz energia

elektryczna niezb

ę

dna do nap

ę

du pompy

ź

ródła jest pomijana, a jest drugim (po spr

ęż

arce)

najwi

ę

kszym konsumentem energii elektrycznej. Analizuj

ą

c energi

ę

pompy ciepła wraz z pomp

ą

gruntow

ą

mo

ż

e si

ę

okaza

ć

,

ż

e współczynniki sprawno

ś

ci nie wygl

ą

daj

ą

si

ę

tak jak pokazuj

ą

to

katalogi producentów.
Maj

ą

c na uwadze sprawno

ść

układu jako cało

ś

ci

niektórzy producenci w d

ąż

eniu do

zminimalizowalizowania zu

ż

ycia energii elektrycznej

zastosowali technik

ę

sterowania pompami

ź

ródła

dolnego za pomoc

ą

przetwornic cz

ę

stotliwo

ś

ci

(falowników) co przyczyniło si

ę

do redukcji zu

ż

ycia

energii elektrycznej do nap

ę

du pompy

ź

ródła dolnego

nawet do 50% Przepływ przez parownik {obwód

ź

ródła) jest dopasowywany do faktycznego

zapotrzebowania i jest stale nadzorowany przez
sterownik za pomoc

ą

czujników. Przy niskich

temperaturach skraplania (<35°C) wymagany przepływ
jest do 40% wi

ę

kszy ni

ż

przy temperaturze skraplania >60°C. W powszechnie stosowanych

rozwi

ą

zaniach pompy obiegowe dobiera si

ę

na najwy

ż

sze obci

ąż

enie cieplne parownika (100%na

wykresie). W systemie modulacji mocy pomp

ą

falownik w sposób ci

ą

gły reguluje wydatkiem

pompy obiegowej w zakresie 70-125%mocy nominalnej zapewniaj

ą

c wymagany przepływ przez

parownik. Z takiego rozwi

ą

zania wynika wiele korzy

ś

ci dla inwestora: zaoszcz

ę

dzona energia do

nap

ę

du pompy, ni

ż

szy koszt inwestycyjny pompy, wi

ę

ksza trwało

ść

pompy.

Chłodzenie pomieszcze

ń

Najprostszym i zarazem najta

ń

szym jest instalacja centrali wentylacyjnej z chłodnic

ą

. Centrala

podł

ą

czona do kanałów wentylacji grawitacyjnej w zimie oddaje ciepło z ogrzanego powietrza

* #

background image

pompie ciepta, natomiast latem silnik wentylatora zmienia kierunek przeptywu powietrza
zmieniaj

ą

c funkcje centrali na nawiewn

ą

. Powietrze jest chtodzone przez chtodnic

ę

pobieraj

ą

c

ą

chtód z wymiennika gruntowego. Praca pompy ciepta dla schładzania powietrza nie jest
wymagana. Zim

ą

silnik wentylatora centrali potrzebuje tylko tyle mocy, aby pokona

ć

opory

przeptywu powietrza przez chtodnic

ę

(odbiornik ciepta). Latem wentylator musi pokona

ć

opory

kanałów wentylacyjnych celem doprowadzenia schtodzonego powietrza do pomieszcze

ń

.

background image

Przykład doboru pompy ciepła dla domu jednorodzinnego

W cel u dokonania prawidłowego doboru odpowiedniej pompy ciepła nale

ż

y ustali

ć

mo

ż

liwie dokładnie:

• zapotrzebowanie budynku na ciepło (w kW). Moc pompy powinna pokrywa

ć

całkowite

zapotrzebowanie na moc ciepln

ą

na cele co. przy maksymalnej temperaturze zasilania oraz

naddatek mocy dla celów c.w.u. Zaleca si

ę

zlecenia szczegółowych oblicze

ń

projektantowi

posiadaj

ą

cemu odpowiednie uprawnienia i do

ś

wiadczenie. Przyszły komfort cieplny budynku jest w

du

ż

ym stopniu od tego zale

ż

ny,

• maksymaln

ą

temperatur

ę

zasilania instalacji grzewczej (w°C). Warto

ść

ta niezb

ę

dna jest dla

okre

ś

lenia wielko

ś

ci urz

ą

dzenia. Temperatura zasilania instalacji jest

ś

ci

ś

le zale

ż

na od rodzaju

ogrzewania jaki si

ę

zaprojektuje. Dla ogrzewa

ń

podłogowych jest to najcz

ęś

ciej 42°C, dla

grzejnikowych 55°C.

• temperatur

ę

ź

ródła (grunt, studnia, itp.) (w °C), któr

ą

to mo

ż

na w miar

ę

precyzyjnie okre

ś

li

ć

na

podstawie planowanego rodzaju

ź

ródła. Najcz

ęś

ciej dokładn

ą

warto

ść

mo

ż

na okre

ś

li

ć

podczas

wykonywania układu

ź

ródła. Warto

ść

ta niezb

ę

dnajest dla okre

ś

lenia wielko

ś

ci urz

ą

dzenia.

Wynikiem doboru odpowiedniej pompy ciepła s

ą

:

moc chtodnicza —na podstawie tej warto

ś

ci okre

ś

la si

ę

wielko

ść

kolekt ora/gt

ę

boko

ść

sondy

ę

binowej

moc elektryczna —warto

ść

niezb

ę

dna dla okre

ś

lenia niezb

ę

dnej mocy elektrycznej budynku i

prawidłowego zaprojektowania instalacji elektrycznej

współczynniki sprawno

ś

ci —warto

ś

ci informuj

ą

ce o uzysku energetycznym pompy ciepła w

konkretnym punkcie pracy

Okre

ś

lenie mocy grzewczej

Dane do oblicze

ń

Powierzchnia domu ogrzewana

150 m

2

Rodzaj ogrzewania

podłogowe

Maks. temperatura zasilania

42 °C

Ilo

ść

osób w budynku

3 osób

Rodzaj

ź

ródła:

sonda gł

ę

binowa lub kolektor ptaski

Przybli

ż

one ustalenie zapotrzebowania na ciepło.

Obliczenia takie s

ą

tylko szacunkowe. Wzwi

ą

zku z tym, po zatwierdzeniu zastosowania pompy

ciepta, w celu sprawdzenia poprawno

ś

ci jej doboru, nale

ż

y sporz

ą

dzi

ć

dokładne obliczenia

zapotrzebowania ciepła.

Przybli

ż

one ustalenie zapotrzebowania na ciepło w zale

ż

no

ś

ci od poziomu ocieplenia budynku.

Nowa zabudowa ____________ bardzo dobra izolacja cieplna 40 - 60 W m^

_________________________ normalna izolacja cieplna

60 - 80 W m'

3arsze budynki

j

190 - 110Wm

z

Do oblicze

ń

przyj

ę

to

zapotrzebowanie
jednostkowe 65
W m

2

Dla celów co. zapot
rzebowanie mocy
wynosi 65 W m

2

*

150 m

2

= 9 750 W

Do oblicze

ń

przyj

ę

to zapotrzebowanie jednostkowe 65 W nr

Dla celów co. zapot rzebowanie mocy wynosi 65 W m

2

* 150 m

2

= 9 750 W

Dodatek do podgrzewu cieptej wody:
bardzo niskie zapotrzebowanie 101/dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

O.OSkW osob

ę

niskie zapotrzebowanie 201/ dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.15kW osob

ę

normalne zapot rzebowanie 251/ dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.20kW osob

ę

wysokie zapotrzebowanie 401/dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.30kW osob

ę

background image

Dodatek do podgrzewu cieptej wody:
bardzo niskie zapotrzebowanie 101/dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

O.OSkW osob

ę

niskie zapotrzebowanie 201/ dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.15kW osob

ę

normalne zapot rzebowanie 251/ dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.20kW osob

ę

wysokie zapotrzebowanie 401/dzie

ń

/ osob

ę

55°C:

0.30kW osob

ę

background image

Do oblicze

ń

przyj

ę

to zapotrzebowanie jednostkowe celów cwu

300 W osob

ę

Moc niezb

ę

dna do podgrzewu cwu

3 osoby * 300 W osob

ę

= 900 W

Ł

ą

czne zapotrzebowanie mocy grzewczej 9 750 W + 900 W= 10 650 W

Rezerwa

10%

Moc urz

ą

dzenia grzewczego _______________ 10 650W +10%= 11 700 W

Ustalenie temperatury zasilania pompy ciepta:

Temperatura zasilania pompy ciepta zale

ż

na jest od typ dolnego

ź

ródta ciepta:

kolektor gruntowy

od 4-6° C do 1 -4° C w ko

ń

cu sezonu grzewczego

kolektor wspótpracuj

ą

cy z kolektorami stonecznymi (min 2m

2

/ lOkWmocy)

6-10°Cdo 2-6°Cw ko

ń

cu sezonu grzewczego

wody powierzchniowe

4°C{zim

ą

)

wiercone sondy gt

ę

binowe

6-10° C do 3-6° C w ko

ń

cu sezonu grzewczego

sondy współpracuj

ą

cy z kolektorami stonecznymi {min 2m

2

/ 10kWmocy)

8-12°Cdo 5-8°Cw ko

ń

cu sezonu grzewczego

Temperatury zasilania zaleca si

ę

przyjmowa

ć

raczej te z ko

ń

ca sezonu grzewczego

Przyj

ę

to temperatury

ź

ródta na poziomie dla:

sondy gt

ę

bi nowej

6° C

kolektora płaskiego 4°C

Dobór pompy ciepła:
Pompa ciepta powinna pokrywa

ć

t

ą

czne zapotrzebowanie na moc grzewcz

ą

przy maksymalnej

temperaturze zasilania.

Ztabel doboru nale

ż

y odszuka

ć

pomp

ę

ciepta odpowiadaj

ą

c

ą

w w parametrom tj 42°C/ 4°C i /6°C

Z tabeli wynika,

ż

e pompa 9O130 jest idealnym wyborem stosuj

ą

c sond

ę

gt

ę

binow

ą

jako

ź

ródto.

Przy kolektorze poziomym nale

ż

y rozwa

ż

y

ć

pomp

ę

wi

ę

ksz

ą

. Przy wyborze 30130 nale

ż

y si

ę

liczy

ć

z niedogrzaniem budynku w skrajnie niskich temperaturach zewn

ę

trznych poni

ż

ej -45°

Ć

.

Okre

ś

lenie mocy chłodniczej

Okre

ś

lenie mocy chłodniczej jest niezb

ę

dne dla okre

ś

lenia wielko

ś

ci

ź

ródta. Moc chłodnicza

pompy ciepta jest ilo

ś

ci

ą

energii %darmowej' jak

ą

urz

ą

dzenie pobiera zotoczenia (gruntu).

background image

Dtugo

ść

sond gł

ę

binowych winna by

ć

w zakresie :

od 9500W/ 50W mb = 190mb do 9500W/ 65W mb = 146mb

Dokładn

ą

długo

ść

mo

ż

na okre

ś

li

ć

znaj

ą

c warunki gruntowe, a najlepiej podczas wykonywania

odwiertu.
Ze wzgl

ę

du na opory przepływu, a co za tym idzie moc niezb

ę

dn

ą

do nap

ę

du pomp

ź

ródła, nie

zaleca si

ę

wykonywania sond dłu

ż

szych jak 120mb w konkretnym przypadku nale

ż

y rozwa

ż

a

ć

dwa

odwiertu w zakresie od 73 do 95mb.
Celem okre

ś

lenia kosztu odwiertu nale

ż

y długo

ść

pomno

ż

y

ć

przez cen

ę

jednostkow

ą

, która to

waha si

ę

w Polsce w granicach 80-110zł/ mb.

Wielko

ść

kolektora płaskiego uło

ż

onego na gł

ę

boko

ś

ci mo

ż

na okre

ś

li

ć

w zakresie

od8700W/ 15Wm

2

= 580m

2

do 8700W/ 30Wm

2

= 290m

2

U

ś

redniaj

ą

c wynik do wst

ę

pnej kalkulacji mo

ż

na przyj

ąć

430m

2

, jednak

ż

e dokładn

ą

długo

ść

mo

ż

na okre

ś

li

ć

znaj

ą

c warunki gruntowe poprzez wykonanie wykopu kontrolnego, a

najdokładniej podczas wykonywania wykopów
Koszt wykonania kolektora płaskiego z reguły wynosi połow

ę

sond gt

ę

binowych.

Okre

ś

lenie mocy elekt rycznej.

Okre

ś

lenie maksymalnej mocy elektrycznej jest niezb

ę

dne celem zastosowania odpowiednich

zabezpiecze

ń

energetycznych, wykonania przył

ą

cze

ń

i poprowadzenia odpowiednich przewodów

o odpowiednim przekroju.

Pompie ciepła nale

ż

y zapewni

ć

maksymaln

ą

wymagan

ą

moc elektryczn

ą

przy skrajnych

temperaturach.

Poniewa

ż

pompa ciepła jest wykorzystywana do pogrzewu cwu z tabeli doboru moc odczytujemy

dla temperatury 61°C.

Moc elektryczna pompy 80-130

background image

Z ww tabeli wynika,

ż

e pompa 33-130 wymaga co najmniej 4.5kWmocy elektrycznej

Nale

ż

y przyj

ąć

naddatek mocy do nap

ę

du pomp (

ź

ródta i odbioru) na poziomie ok.10%

V\fcpótczynnik sprawno

ś

ci pompy ciepta.

Proces transportu energii cieplnej z o

ś

rodka o ni

ż

szej temperaturze do o

ś

rodka o temperaturze

wy

ż

szej mo

ż

liwy jest dzi

ę

ki energii elektrycznej dostarczanej z zewn

ą

trz. V\&pótczynnik

efektywno

ś

ci (COP) pomp ciepta jest wska

ź

nikiem ilo

ś

ci jednostek energii uzyskiwanej z jednej

jednostki energii elektrycznej dostarczonej {Dla pomp ciepta COP = W/dajno

ść

grzewcza/ Biergia

elektryczna). W normalnych warunkach eksploatacyjnych pompy ciepta osi

ą

gaj

ą

wspótczynniki

sprawno

ś

ci rz

ę

du od 3.0 do 4.5. Współczynnik ten jest tym wy

ż

szy, im mniejsza jest ró

ż

nica

temperatur pomi

ę

dzy temperatur

ą

ź

ródła, a odbioru.

Dla maksymalnej temperatury zasilania 42°C pompa ci epta b

ę

dzie pracowata dla celów co. przez

ponad 80%czasu z temperaturami poni

ż

ej 35°Ctj ze współczynnikiem sprawno

ś

ci wi

ę

kszym jak

4.0. Podczas podgrzewania c.w.u. pompa osi

ą

gnie wspótczynniki sprawno

ś

ci w granicach 2.5-3.0.

Współczynnik sprawno

ś

ci pompy 90-130


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
instalacje grzewczaet
Obliczanie instalacji grzewczej
Ksiazka ABC Instalacji grzewczych
Elementy instalacji grzewczej, Energia, technika grzewcza
Pakiet do projektowania instalacji grzewczych
Instalacja grzewcza
instalacje grzewczaet
dobor naczyn rozszerzalnosciowych do instalacji grzewczych wg normy
Instalacja grzewcza
Instalacja grzewcza
Ogrzewanie Podstawowe schematy instalacji grzewczych(1)
Analiza konomiczne aspekty instalacji grzewczych(1)
Instalacja urządzeń grzewczych i wymienników ciepła
Instalacje klimatyzacyjne i grzewcze wykład 6
poradnik instalacja elektryczna domowa(1)
Poradnik Opis zawodu Monter instalacji sanitarnych
Konserwacja instalacji centralnego ogrzewania i urządzeń grzewczych

więcej podobnych podstron