C h o ro by  we ne ry c z ne  

 

 

 Choroby przenoszone przez kontakt płciowy są to choroby prawie zawsze 

przenoszone z osoby chorej na zdrową przez stosunek pochwowy lub 

analny

 

lub kontakt

 ust i narządów płciowych

. Kiedyś mówiono, że schorzenia intymne 

są wstydliwe. Dziś żenujące jest, gdy o zauważonych objawach nie powie się 

lekarzowi. Ze względu na to, że zakażenie przebiega w wielu przypadkach 

bezobjawowo. Nie leczone infekcje mogą stać się przyczyną poważnych 

dolegliwości. Dlatego nie wolno ingorować żadnego symptomu, np. bólu i 

pieczenia narządów łciowych, powiększenia węzłów chłonnych, częstszego 

oddawania moczu, świądu, nadmiernej wydzieliny lub wycieku z narządów 

płciowych, a także ich owrzodzenia. 

Z takimi objawami trzeba natychmiast 

zgłosić się do lekarza. 

 

 

Oto najczęstsze choroby 
weneryczne 

 

 

R

ZEŻĄCZKA 

(

TRYPER

,

 GONOREA

) 

 Chorobę wywołuje bakteria Neisseria gonorrhoeae. Pierwsze symptomy 

choroby dają się zauważyć 2-5 dni po współżyciu z nosicielem. Osoba 

zakażona odczuwa swędzenie i pieczenie cewki moczowej, często oddaje 

mocz. Nieco później z ujścia cewki zaczyna wyciekać gęsta ropna wydzielina. 

Jest brązowożółta i nieprzyjemnie pachnie. Ujście cewki robi się czerwone i 

obrzęknięte. Jeśli kochankowie odbyli 

stosunek analny

 lub 

oralny

, rzeżączka 

może zaatakować odbytnicę albo gardło i tam należy szukać symptomów 

choroby (obfita śluzowa wydzielina, ból gardła, świąd odbytu i wydzielina). 

Cześciej jednak zakażenie tych miejsc przebiega bezobjawowo i dopiero 

badanie krwi pozwala wykryć rzeżączkę. U kobiet oznaki zakażenia występują 

zdecydowanie rzadziej niż u mężczyzn. Jeśli się pojawiają, są krótkotrwałe i 

mało dokuczliwe. Późna lub przeprowadzona bez lekarza kuracja może 

prowadzić do zwężenia cewki moczowej i zapalenia gruczołów w obrębie 

ukladu płciowego, a także do dalszych ciężkich powkłań, takich jak zapalenie 

wsierdzia, stawów i bezpłodność.  

K

IŁA 

(

SYFILIS

,

 LUES

) 

 Jest chorobą zakaźną wywoływaną przez krętka bladego, który poprzez 

układ krwionośny atakuje cały organizm. Może być wrodzona, można się też 

jej nabawić przez kontakty seksualne. W 3 tygodnie po zarażeniu się, w 

okolicach narządów płciowych ( ale też na wargach i na języku) pojawiają się 

niewielkie czerwone krostki, które wysychają i odpadają, odsłaniając 

oworzodznie. Rana go i się sama i znika. Ale nie oznacza to cofnięcia się 

choroby. Po 6 tygodniach od zakażenia wysypka może pojawić się na całym 

ciele. Towarzyszy jej obrzmienie węzłów chłonnych. Niekiedy chory czuje się 

tak, jakby miał grypę. Także te symptomy mijają samoistnie. Stadium trzecie 

objawia się zapaleniem stawów, a potem ciężkimi zaburzeniami czynności 

serca i mózgu. We wszystkich stadiach leczy się penicyliną. Jednak choroba ta 

występuje rzadko. Mężczyźni choruja na nią częściej niż kobiety.  

O

PRYSZCZKA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH 

(

HERPES VAGINALIS

) 

 Opryszczka wywołana jest przez wirusa Herpes simplex, występującego w 

dwóch odmianach. Po 10 dniach od zakażenia na narządach płciowych 

widoczne są zmiany przypominające "zimne" na ustach i wokół nich. Na 

początku kobieta odczuwa swędzenie warg sromowych dużych, a mężczyzna 

trzonu prącia. Po 24 godzinach w miejscu swędzenia można dostrzeć małe, 

czerwone krostki, które zmieniają się w pęcherzyki wypełnione płynem. Gdy 

pękną, w ciągu 5 dni tworzą się strupki, które goją się po 7-14 dniach. Osoba 

zarażona nie pozbywa się wirusa do końca życia. Ale jego powtórny atak nie 

zawsze kończy się chorobą. Obecnie stosuje się doustnie acyclovir, który już 

po kilku dniach łagodzi objawy.  

C

HLAMYDIOZA 

 

  Powoduje objawy podobne do rzeżączki, ale pojawiają się one później, na 

ogół w 2 tygodnie po zakażeniu. U kobiet stan zapalny rozwija się najczęściej 

w szyjce macicy. Dlatego pieczenie przy oddawaniu moczu jest ledwo 

wyczuwalne, w wydzielina skąpa. Kobieta, nie odczuwając żadnych 

dolegliwości, nieświadomie zaraża partnera. Także wśród mężczyzn jest wielu 

bezobjawowych nosicieli. Niektórzy odczuwają jedynie parcie w pęcherzu. Ale 

nawet takich symptomów nie należy lekceważyć, ponieważ choroba może 

doprowadzić do chronicznych stanów zapalnych spojówek i stawów. 

Najskuteczniejszą ochronę stanowi łączne stosowanie mechanicznych i 

chemicznych środków antykoncepcyjnych.  

K

ŁYKCINY 

(

CONDYLOMATA ACUMINATA

) 

 Powstają wskutek działania wirusa. Przenoszą się w wyniku stosunków 

płciowych. Zmiany w okolicach narządów płciowych stają widoczne zwykle w 

ciągu 1-3 miesięcy po zakażeniu. Wyrośla brodawkowe skóry o powierzchni 

kalafiorowatej umiejscowione głównie na narządach płciowych są chorobą 

stosunkowo pochrzechną, którą można, ale nie jest łatwo się zarazić. 

Brodawki mają tendencję do rozsiewania się. U mężczyzn obrastają napletek, 

ujście cewki moczowej, trzon penisa i odbyt. U kobiet występują na wargach 

sromowych i wokół odbytu. Kłykciny jako takie nie są zbyt niebezpieczne i 

można je łatwo usunąć (elektrokoagulacje, a w razie konieczności zabieg 

chirurgiczny).  

R

ZĘSISTEK POCHWOWY 

(T

RICHOMONAS VAGINALIS

) 

 Rzęsistki to organizmy jednokomórkowe ( tzw. pierwotniaki) poruszające 

się za pomocą rzęsek i rozmnażające w środowisku kwaśnym. Pierwsze 

objawy to swędzenie i stan zapalny pochwy oraz sromu, pieczenie przy 

oddawaniu moczu, żółtawe, pieniste upławy o nieprzyjemnej woni. Rzęsistek 

może przenosić się przez wilgotne tekstylia, ręczniki, bieliznę osobistą, ale 

można się go też nabawić siadając na sedesie, pływając w basenie, czy 

poprzez kontakty seksualne. Chociaż u mężczyzn bardzo często nie występują 

żadne dolegliwości lub tylko niewielkie, muszą się poddać się równoczesnemu 

leczeniu. Standardowe leczenie to kuracja metronidazolem.  

AIDS 

 AIDS ( Acquired Immune Deficiency Syndrome )- jest chorobą 

wywoływaną przez wirus HIV. Wirus żyje w płynach ciała ludzkiego - krwi, 

spermie, czasem w ślinie. Niszczy on komórki krwi zwane limfocytami, 

odpowiedzialne za ochronę ustroju przed chorobami. Dlatego 

chorobę tę nazywa się "zespołem nabytego upośledzenia 

odporności". Pierwsze symptomy zakażenia przypominają 

grypę. Potem może nastąpić trwający lata okres utajenia, 

podczas, którego objawy nie występują, ale system 

innunologiczny wciąż zmaga się z wirusem. Być zarażonym 

znaczy tyle, że wirus HIV przeniknął do organizmu i 

rozprzestrzenił się. O tym czy dana osoba zachoruje na AIDS, w dużej mierze 

decyduje stan układu odpornościowego oragnizmu w momencie zarażenia 

wirusem. Niebezpieczne są kontakty seksualne z osobami z grup ryzyka: 

homoseksualistami

, narkomanami, prostytutkami.  

Nie zarazimy się natomiast, gdy choremu na AIDS podamy rękę, pocałujemy 

go w policzek, wypijemy herbatę z jego szklanki czy skorzystamy ze wspólnej 

toalety. AIDS nie jest chorobą, którą można się zarazić przez zwykły kontakt 

towarzyski z nosicielem wirusa HIV. Wirus musi być wprowadzony do 

organizmu przez otwartą ranę skóry lub błonę śluzową wyścielającą odbyt, 

pochwę lub usta. Odbyt jest miejscem szczególnie wraźliwym, ponieważ 

wyścielająca go błona śluzowa jest bardzo cienka i delikatna, a zatem 

stosunek analny

 niesie z sobą większe niebezpieczeństwo zarażenia się AIDS 

niż inne formy aktywności seksulanej. Większość lekarzy jest zdania, że 

istnieje tylko niewielka możliwość zarażenia się AIDS podczas jednorazowego 

kontaktu płciowego z osobą chorą lub nosicielem. Zazwyczaj zakażenie 

następuje w przypadku kilkakrotnych stosunków seksulanych z osobą lub 

osobami zarażonymi. Obecnie choroba ta jest nieuleczalna.