background image
background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Autorzy: 
mgr in

Ŝ

. Kazimierz Olszewski 

mgr in

Ŝ

. Barbara Jackowska  

mgr in

Ŝ

. Stanisław Szyma

ń

ski  

 
Recenzenci: 
mgr Urszula Ciosk-Rawluk 
mgr Zbigniew Piotr Rawluk 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr in

Ŝ

. Kazimierz Olszewski 

 
Korekta merytoryczna: 
mgr in

Ŝ

. Halina Bielecka  

mgr in

Ŝ

. Barbara Arciszewska 

 
Korekta techniczna: 
mgr Magdalena Mrozkowiak  
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Spis tre

ś

ci 

 

 

Wprowadzenie 

I .  Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 

 

1.  Opis pracy w zawodzie 

 

2.  Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno- 

-wychowawczego 

II.  Plan nauczania 

12 

III.  Moduły kształcenia w zawodzie 

13 

 

1.  Podstawy zawodu 

13 

 

 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska 

16 

 

 

Posługiwanie si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami fizykochemicznymi 

 

20 

 

 

Analizowanie  przemian  zachodz

ą

cych  podczas  reakcji 

chemicznych 

25 

 

2.  Badania laboratoryjne 

29 

 

 

Wykonywanie podstawowych

 

czynno

ś

ci laboratoryjnych 

33 

 

 

Wykonywanie podstawowych analiz jako

ś

ciowych 

38 

 

 

Wykonywanie podstawowych analiz ilo

ś

ciowych 

42 

 

 

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych substancji 

47 

 

 

Charakteryzowanie podstawowych procesów fizycznych 

51 

 

 

Charakteryzowanie podstawowych procesów chemicznych 

55 

 

3.   Maszyny 

urz

ą

dzenia 

stosowane 

przemy

ś

le 

chemicznym 

60 

 

 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 

63 

 

 

Wykonywanie pomiarów parametrów procesowych 

 

67 

 

 

Stosowanie  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

71 

 

 

Eksploatacja  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

76 

 

 

Stosowanie układów automatyki i sterowania 

80 

 

4.  Technologie  wytwarzania  półproduktów  i  produktów 

przemysłu chemicznego 

84 

 

 

Stosowanie zasad prowadzenia procesów produkcyjnych 

87 

 

 

Wytwarzanie  podstawowych  półproduktów  i  produktów 
nieorganicznych 

92 

 

 

Wytwarzanie  podstawowych  półproduktów  i  produktów 
organicznych 

97 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Wprowadzenie 

Celem 

kształcenia  w  zawodzie  operator  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego jest przygotowanie absolwenta do skutecznego wykonywania 
zada

ń

  zawodowych  w  warunkach  gospodarki  rynkowej.  Wymaga  to 

zarówno  dobrego  przygotowania  ogólnego  jak  i  opanowania  podstawowej 
wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci oraz prezentowania wła

ś

ciwych postaw zawodowych. 

Absolwent 

szkoły 

powinien 

charakteryzowa

ć

 

si

ę

 

otwarto

ś

ci

ą

komunikatywno

ś

ci

ą

,  wyobra

ź

ni

ą

,  zdolno

ś

ci

ą

  do  ci

ą

głego  uczenia  si

ę

 

i podnoszenia kwalifikacji, a tak

Ŝ

e umiej

ę

tno

ś

ci

ą

 oceny swoich mo

Ŝ

liwo

ś

ci. 

Kształcenie  zawodowe  z  wykorzystaniem  podej

ś

cia  modułowego, 

poprzez  powi

ą

zanie  celów  i  materiału  nauczania  z  procesem  pracy 

i zadaniami zawodowymi umo

Ŝ

liwia: 

  przygotowanie  uczniów  do  wykonywania  zada

ń

  zawodowych,  głównie 

przez  realizacj

ę

  zada

ń

  zbli

Ŝ

onych  do  tych,  które  s

ą

  wykonywane  

na stanowisku pracy, 

  integracj

ę

 tre

ś

ci nauczania z ró

Ŝ

nych dyscyplin wiedzy, 

  stymulowanie 

aktywno

ś

ci 

intelektualnej 

motorycznej  uczniów, 

pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

 procesu nauczania. 

Kształcenie modułowe charakteryzuje si

ę

 tym, 

Ŝ

e: 

  preferowane  s

ą

  aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania,  które  wyzwalaj

ą

 

aktywno

ść

,  kreatywno

ść

  i  zdolno

ść

  do  samooceny  ucz

ą

cego  si

ę

  oraz 

zmieniaj

ą

  rol

ę

  nauczyciela  w  kierunku  doradcy,  partnera,  projektanta, 

organizatora i ewaluatora procesu dydaktycznego, 

  proces  nauczania-uczenia  si

ę

  ukierunkowany  jest  na  osi

ą

ganie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

intelektualnych 

praktycznych, 

które 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

 

wykonywanie okre

ś

lonego zakresu pracy w zawodzie, 

  wykorzystuje  si

ę

  w  szerokim  zakresie  zasad

ę

  transferu  wiedzy 

i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  program  nauczania  posiada  elastyczn

ą

  struktur

ę

,  a  znajduj

ą

ce  si

ę

  

w nim moduły i jednostki modułowe mo

Ŝ

na aktualizowa

ć

, modyfikowa

ć

uzupełnia

ć

 i wymienia

ć

, w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych. 

Modułowy  program  nauczania  dla  zawodu  składa  si

ę

  z  modułów 

kształcenia  w  zawodzie  i  odpowiadaj

ą

cych  im  jednostek  modułowych, 

wyodr

ę

bnionych  na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

zdobywanie  wiedzy  oraz  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  i  postaw  wła

ś

ciwych 

dla zawodu. 

W strukturze programu wyró

Ŝ

nia si

ę

  zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

  plan nauczania, 

  programy modułów i jednostek modułowych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Program  modułu  kształcenia  w  zawodzie  zawiera:  cele  kształcenia, 

wykaz  jednostek  modułowych,  schemat  układu  jednostek  modułowych  
i literatur

ę

Program  jednostki  modułowej  zawiera:  szczegółowe  cele  kształcenia, 

materiał nauczania, 

ć

wiczenia, 

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne 

do  realizacji  programu  jednostki  oraz  propozycje  metod  sprawdzania  
i oceny osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia. 

Dydaktyczna  mapa  programu  nauczania,  zamieszczona  w  zało

Ŝ

eniach 

programowo-organizacyjnych 

kształcenia 

zawodzie, 

przedstawia 

schemat powi

ą

za

ń

 (korelacji) mi

ę

dzy modułami i jednostkami modułowymi, 

który  okre

ś

la  kolejno

ść

  ich  realizacji.  Ma  ona  ułatwi

ć

  dyrekcji  szkół  

i nauczycielom planowanie i organizowanie procesu dydaktycznego. 

W  programie  przyj

ę

to  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

  symbol  cyfrowy  zawodu  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  klasyfikacj

ą

  zawodów 

szkolnictwa zawodowego, 

  symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

 modułów:  

O – dla modułów ogólnozawodowych, 
Z – dla modułów zawodowych, 

  cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej wyodr

ę

bnionej 

w module jednostki modułowej. 

 
Przykładowy zapis kodowania modułu: 
815[01].O1  
815[01]. –  symbol  cyfrowy  dla  zawodu:  Operator  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego, 

O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu 
 
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 
815[01].Z1.01 
815[01] 
–  symbol  cyfrowy  dla  zawodu:  Operator  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego, 

Z1 –  pierwszy  moduł  zawodowy:  maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  

w przemy

ś

le chemicznym 

01 –  pierwsza  jednostka  modułowa  wyodr

ę

bniona  w  module  Z1: 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

I.  Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia 

w zawodzie 

 

1. Opis pracy w zawodzie 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  operator  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego mo

Ŝ

e by

ć

 zatrudniony w: 

  zakładach  wytwórstwa  i  przetwórstwa  chemicznego:  przemysł  syntez 

organicznych, 

przemysł 

nieorganiczny, 

rafinerie 

ropy 

naftowej 

i wytwórnie 

olefin, 

przetwórstwo 

tworzyw 

sztucznych, 

przemysł 

papierniczy,  przemysł  farmaceutyczny,  przemysł  farb  i  lakierów, 
przemysł gumowy, stacje uzdatniania wody i oczyszczalnie 

ś

cieków,  

  instytutach badawczych, 

  laboratoriach chemicznych. 

 

Zadania zawodowe 

Kształcenie w zawodzie operator urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego jest 

ś

ci

ś

le  zwi

ą

zane  z  potrzebami  nowoczesnej  gospodarki.  Absolwent  szkoły 

powinien  by

ć

  przygotowany  do  wykonywania  nast

ę

puj

ą

cych  zada

ń

 

zawodowych: 

  obsługa  maszyn,  urz

ą

dze

ń

  i  sprz

ę

tu  do  przetwarzania  surowców 

i wytwarzania substancji chemicznych, 

  wytwarzanie  produktów  i  półproduktów  chemicznych  przetwarzanych   

w dalszych etapach procesu produkcji, 

  prowadzenie  konserwacji  maszyn,  urz

ą

dze

ń

,  aparatury  i  sprz

ę

tu  do 

produkcji i przetwórstwa chemicznego. 

 
Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe  

W wyniku kształcenia w zawodzie ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posługiwa

ć

 si

ę

 terminologi

ą

 zawodow

ą

  pobiera

ć

  i  przygotowywa

ć

  próbki  do  bada

ń

  substancji  stałych,  ciekłych 

i gazowych, 

  odczytywa

ć

  oraz  wykonywa

ć

  proste  rysunki  techniczne  i  schematy 

technologiczne, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 instrukcjami obsługi aparatów, maszyn i urz

ą

dze

ń

  ocenia

ć

 poprawno

ść

 pracy aparatów, maszyn i urz

ą

dze

ń

 oraz aparatury 

pomiarowej, 

  u

Ŝ

ytkowa

ć

 aparatur

ę

 pomiarow

ą

 i urz

ą

dzenia przemysłu chemicznego,  

  dokonywa

ć

 konserwacji aparatury podstawowej, urz

ą

dze

ń

 pomocniczych 

oraz aparatury pomiarowej, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

  ocenia

ć

 dokładno

ść

 dozowania surowców i czynników energetycznych,  

  ocenia

ć

 hermetyczno

ść

 aparatury i dro

Ŝ

no

ść

 odpowietrzenia,  

  wykonywa

ć

 

czynno

ś

ci 

zwi

ą

zane 

prowadzeniem 

procesów 

technologicznych, 

  pakowa

ć

, oznakowywa

ć

 i przechowywa

ć

 surowce oraz produkty, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska,  

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  komunikowa

ć

 si

ę

 z uczestnikami procesu pracy, 

  przestrzega

ć

 przepisów  kodeksu  pracy  dotycz

ą

cych praw  i  obowi

ą

zków 

pracownika i pracodawcy, 

  przestrzega

ć

  przepisów  prawa  dotycz

ą

cych  wykonywanych  zada

ń

 

zawodowych, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno- 

-wychowawczego 

Proces  kształcenia  według  modułowego  programu  nauczania  dla 

zawodu operator urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego mo

Ŝ

e by

ć

 realizowany 

w dwuletniej szkole zawodowej. 

Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe  i zawodowe. 

Kształcenie  ogólnozawodowe  zapewnia  orientacj

ę

  w  zawodzie,  umo

Ŝ

liwia 

opanowanie podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci z zakresu działalno

ś

ci zawodowej 

oraz  ułatwia  ewentualn

ą

  zmian

ę

  zawodu.  Kształcenie  zawodowe  ma  na 

celu przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji zada

ń

 na typowych dla 

zawodu stanowiskach pracy.  

W  kształceniu  operatora  urz

ą

dze

ń

  przemysłu  chemicznego  szczególnie 

wa

Ŝ

ne  jest  skorelowanie  tre

ś

ci  kształcenia  zawodowego    z  zagadnieniami  

z  zakresu:  chemii,  fizyki,  matematyki,  a  tak

Ŝ

e  ochrony  i kształtowania 

ś

rodowiska.  Dlatego  przy  projektowaniu  organizacji  procesu  nauczania-

uczenia 

si

ę

 

nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

 

korelacje 

mi

ę

dzy 

tre

ś

ciami 

ogólnokształc

ą

cymi, a tre

ś

ciami zawodowymi. 

Du

Ŝ

a  ilo

ść

  surowców  i  produktów  przemysłu  chemicznego  oraz 

Ŝ

norodno

ść

 

ich 

wła

ś

ciwo

ś

ci, 

odmienne 

metody 

wytwarzania 

i  przetwarzania,  a  tak

Ŝ

e  bardzo  zró

Ŝ

nicowana  aparatura  uzasadniaj

ą

 

konieczno

ść

 szerokoprofilowego kształcenia operatora urz

ą

dze

ń

 przemysłu 

chemicznego. 

Tre

ś

ci  programowe  modułów  i  jednostek  modułowych  wyodr

ę

bnionych  

w  poszczególnych  modułach  opracowano  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

metodologi

ą

 konstruowania modułowych programów nauczania. Moduły s

ą

 

podzielone  na  jednostki  modułowe.  Ka

Ŝ

da  jednostka  modułowa  zawiera 

tre

ś

ci  stanowi

ą

ce  wyodr

ę

bnion

ą

  logicznie  cało

ść

.  Realizacja  celów 

kształcenia  modułów  i  jednostek  modułowych  umo

Ŝ

liwia  opanowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  pozwalaj

ą

cych  na  wykonywanie  okre

ś

lonego  zakresu  pracy. 

Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym  nabywaniu  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  jest 

realizacja 

ć

wicze

ń

  zaproponowanych  w  poszczególnych  jednostkach 

modułowych.  

Ogólne  i  szczegółowe  cele  kształcenia  wynikaj

ą

  z  podstawy 

programowej kształcenia w zawodzie. 

Tre

ś

ci programowe zostały podzielone na cztery moduły: 

 

Moduł  815[01].O1 

  Podstawy  zawodu  -  składa  si

ę

  z  trzech  jednostek 

modułowych  zawieraj

ą

cych  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce:  stosowania  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej,  ochrony 

ś

rodowiska,  posługiwania  si

ę

  podstawowymi  poj

ę

ciami  fizykochemicznymi 

oraz analizowania przemian zachodz

ą

cych podczas reakcji chemicznych. 

Moduł  815[01].O2 

  Badania  laboratoryjne 

    zawiera  sze

ść

  jednostek 

modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  wykonywania  podstawowych 

czynno

ś

ci laboratoryjnych,  analiz chemicznych ilo

ś

ciowych i jako

ś

ciowych  

oraz badania wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych substancji. 

Moduł  815[01].Z1 

  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  w  przemy

ś

le 

chemicznym 

  zawiera  pi

ęć

  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  

z  zakresu:  posługiwania  si

ę

  dokumentacj

ą

  techniczn

ą

,  wykonywania 

pomiarów  parametrów  procesowych,  stosowania  i  eksploatacji  maszyn, 
aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu  chemicznego  oraz  stosowania  układów 

automatyki i sterowania. 

  

Moduł 815[01].Z2 

   Technologie wytwarzania półproduktów i produktów 

przemysłu  chemicznego 

    składa  si

ę

  z  trzech  jednostek  modułowych 

zawieraj

ą

cych  tre

ś

ci  z  zakresu  prowadzenia  procesów  produkcyjnych 

i wytwarzania podstawowych półproduktów i  produktów.  

Zwi

ą

zki  oraz  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi 

przedstawiono  w  wykazie  modułów  i  jednostek  modułowych  oraz 
dydaktycznej mapie programu. 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Zestawienie modułów 

i jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

Moduł 815[01].O1 

Podstawy zawodu 

216 

815[01].O1.01 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska 

  36 

815[01].O1.02 

Posługiwanie si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami 

fizykochemicznymi 

108 

815[01].O1.03 

Analizowanie  przemian  zachodz

ą

cych  podczas  reakcji 

chemicznych  

  72 

Moduł 815[01].O2 

Badania laboratoryjne 

432 

815[01].O2.01  Wykonywanie podstawowych

 

czynno

ś

ci laboratoryjnych 

  72 

815[01].O2.02  Wykonywanie podstawowych analiz jako

ś

ciowych

 

 

  72 

815[01].O2.03  Wykonywanie podstawowych analiz ilo

ś

ciowych 

  72 

815[01].O2.04  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych substancji 

  72 

815[01].O2.05  Charakteryzowanie podstawowych procesów fizycznych  

  72 

815[01].O2.06 

Charakteryzowanie podstawowych procesów 
chemicznych  

  72 

Moduł 815[01].Z1 

Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w przemy

ś

le chemicznym 

360 

815[01].Z1.01  Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 

  72 

815[01].Z1.02  Wykonywanie pomiarów parametrów procesowych 

  72 

815[01].Z1.03 

Stosowanie  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

  72 

815[01].Z1.04 

Eksploatacja  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

  72 

815[01].Z1.05  Stosowanie układów automatyki i sterowania 

  72 

Moduł 815[01].Z2 

Technologie wytwarzania półproduktów i produktów przemysłu 

chemicznego 

  216 

815[01].Z2.01 

Stosowanie 

zasad 

prowadzenia 

procesów 

produkcyjnych 

    54 

815[01].Z2.02 

Wytwarzanie  podstawowych  półproduktów  i  produktów 
nieorganicznych  

    72 

815[01].Z2.03 

Wytwarzanie  podstawowych  półproduktów  i  produktów 
organicznych 

    90 

Razem 

1224 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Dydaktyczna mapa programu  

 

 
 
 
    
 
            
 
                     
                   

 
 
         
                     
                 
                                        
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   

Dydaktyczna mapa programu nauczania przedstawia schemat powi

ą

za

ń

 

mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la  kolejno

ść

  ich 

realizacji.  Stanowi  podstaw

ę

  do  planowania  procesu  dydaktycznego. 

Ewentualna  zmiana  kolejno

ś

ci  realizacji  programu  modułów  lub  jednostek 

modułowych  powinna  by

ć

  poprzedzona  szczegółow

ą

  analiz

ą

  dydaktycznej 

mapy programu nauczania, przy zachowaniu korelacji tre

ś

ci kształcenia. 

Modułowy  program  nauczania  wymaga    przygotowania  nauczyciela 

 w  zakresie  kształcenia  modułowego,  aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania, 

815[01].O1.01

 

815[01].O2.01

 

815[01].O1

 

 

815[01].O2

 

 

815[01].Z1

 

 

815[01].Z2

 

 

815[01].O1.03

 

815[01].O2.05

 

815[01].O2.03

 

815[01].O2.04

 

815[01].O2.02

 

815[01].Z1.03

 

815[01].Z1.01

 

815[01].O1.02

 

815[01].Z1.02

 

815[01].Z1.05

 

815[01].Z2.01

 

815[01].Z1.04

 

815[01].Z2.02

 

815[01].Z2.03

 

815[01].O2.06

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

pomiaru  dydaktycznego  oraz projektowania  i  opracowywania  pakietów 
edukacyjnych.  

Nauczyciel  powinien  uczestniczy

ć

  w  organizowaniu  bazy  techniczno- 

dydaktycznej 

oraz 

ewaluacji 

programów 

nauczania, 

szczególnie  

w  okresie  dynamicznych  zmian  w  technologii  i  technice.  Powinien  równie

Ŝ

 

udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów,  kształtowa

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowe,  uwzgl

ę

dniaj

ą

c  indywidualne  predyspozycje  oraz  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

i do

ś

wiadczenia  uczniów.  Ponadto,  powinien  rozwija

ć

  zainteresowanie 

zawodem,  wskazywa

ć

  na  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  dalszego  kształcenia  i  zdobywania 

nowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych.  Jego  zadaniem  jest  tak

Ŝ

e  kształtowa

ć

 

takie  cechy  osobowe,  jak:  dokładno

ść

,  systematyczno

ść

,  rzetelno

ść

 

i odpowiedzialno

ść

  za  prac

ę

,  sprawne  komunikowanie  si

ę

,  porz

ą

dek 

na stanowisku  pracy,  dbało

ść

  o racjonalne  stosowanie  materiałów  oraz 

współdziałanie w grupie.  

Wskazane  jest,  aby  realizacja  zaj

ęć

  edukacyjnych  przebiegała  

z  wykorzystaniem  aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania,  takich  jak:  metoda 

tekstu  przewodniego,  metoda  projektów,  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  pokazu 

z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Stosowanie  tych  metod  zapewnia  dominacj

ę

  procesu  uczenia  si

ę

  nad 

procesem  nauczania,  co  w  naturalny  sposób  aktywizuje  uczniów  do  pracy 
i  przygotowuje  do  planowania  działa

ń

  oraz  dokonywania  samokontroli  

i samooceny. 

Nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

  materiały  dydaktyczne,  takie  jak: 

teksty 

przewodnie, 

instrukcje 

do 

metody 

projektów, 

instrukcje 

do wykonywania 

ć

wicze

ń

 oraz instrukcje stanowiskowe. 

Wskazane  jest  równie

Ŝ

  stosowanie  filmów  dydaktycznych  oraz 

organizowanie  wycieczek  dydaktycznych  do  nowoczesnych  zakładów 
przemysłowych w celu poznania nowoczesnych maszyn, urz

ą

dze

ń

 i sprz

ę

tu 

do przetwarzania surowców i wytwarzania substancji chemicznych.  

Wa

Ŝ

ne  jest,  aby  w  trakcie  realizacji  programu  zwraca

ć

  uwag

ę

 

na samokształcenie  i  pozyskiwanie  informacji  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł:  literatury 

zawodowej,  podr

ę

czników,  poradników,  przepisów  prawa,  norm  PN  i  ISO, 

instrukcji, Internetu. 

Istotnym 

elementem 

organizacji 

procesu 

dydaktycznego 

jest 

sprawdzanie i ocenianie edukacyjnych osi

ą

gni

ęć

 ucznia. W tym celu nale

Ŝ

prowadzi

ć

 badania diagnostyczne, kształtuj

ą

ce i sumuj

ą

ce. 

Badania  diagnostyczne  maj

ą

  oceni

ć

 poziom  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

Badania kształtuj

ą

ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj

ą

 na 

celu  dostarczanie  informacji  o  efektywno

ś

ci  procesu  nauczania  –  uczenia 

si

ę

.  
Badania  sumuj

ą

ce  powinny  by

ć

  prowadzone  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostek modułowych. 

Informacje  uzyskane  w  wyniku  bada

ń

  pozwalaj

ą

  na  dokonywanie 

ewaluacji procesu nauczania. 

Ocenianie ma u

ś

wiadamia

ć

 uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

 w stosunku 

do 

wymaga

ń

 

edukacyjnych, 

wdra

Ŝ

a

ć

 

do 

systematycznej 

pracy, 

samokontroli  i  samooceny.  Do  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów 

zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  sprawdziany  ustne,  pisemne  i praktyczne  oraz  testy 

osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Podana  w  tabelach  wykazu  jednostek  modułowych  orientacyjna  liczba 

godzin  przewidziana  na  realizacj

ę

  programu  mo

Ŝ

e  ulec  zmianie,  

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  stosowanych  przez  nauczyciela  metod  i 

ś

rodków 

dydaktycznych. 

W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału na 

zaj

ę

cia  teoretyczne  i  praktyczne.  Formy  organizacyjne  pracy  uczniów 

powinny by

ć

 dostosowane do tre

ś

ci i metod kształcenia. 

Zaleca  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  prowadzone  były  w  grupach  do  15  uczniów 

podzielonych  na  zespoły  2-3  osobowe,  a  w  uzasadnionych  przypadkach 
proponuje si

ę

 prac

ę

 indywidualn

ą

Szkoła  podejmuj

ą

ca  kształcenie  systemem  modułowym  powinna 

posiada

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  pomieszczenia  dydaktyczne:  pracowni

ę

  rysunku 

technicznego,  pracowni

ę

  chemiczn

ą

,  pracowni

ę

  techniki  laboratoryjnej, 

pracowni

ę

  kontroli  procesów  technologicznych,  hal

ę

  technologiczn

ą

warsztaty szkolne. 

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

odpowiednio  wyposa

Ŝ

onych  stanowiskach  w  pracowniach 

ć

wicze

ń

 

praktycznych,  warsztatach,  Centrach  Kształcenia  Praktycznego  oraz 
w zakładach przemysłowych. 

 
 

 
 
 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

II. Plan nauczania 

 

PLAN NAUCZANIA 
Zasadnicza szkoła zawodowa 
Zawód: operator urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego 815[01] 

Podbudowa programowa: gimnazjum 

 

Dla młodzie

Ŝ

y

 

Dla dorosłych 

Liczba godzin 

tygodniowo  

w dwuletnim 

okresie 

nauczania

Liczba godzin 

tygodniowo  

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin  

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Semestry I–IV 

Lp.  Moduły kształcenia w zawodzie 

Klasy I–II 

Forma 

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1. 

Podstawy zawodu 

  6 

  4 

   83 

2. 

Badania laboratoryjne 

12 

  9 

165 

3. 

Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane 

w przemy

ś

le chemicznym 

10 

  8 

137 

4. 

Technologie wytwarzania 
półproduktów i produktów 
przemysłu chemicznego 

  6 

  5 

  83 

Razem 

34 

26 

468 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

III. MODUŁY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE 

 

Moduł 815[01].O1 
Podstawy zawodu  
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpoznawa

ć

  i  przewidywa

ć

  zagro

Ŝ

enia  bezpiecze

ń

stwa  człowieka 

ś

rodowisku pracy oraz wskazywa

ć

 sposoby ich usuni

ę

cia, 

  przestrzega

ć

  przepisów  dotycz

ą

cych  praw  i  obowi

ą

zków  pracownika  

i  pracodawcy  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  dobiera

ć

 

ś

rodki ochrony indywidualnej, 

  opisywa

ć

 struktur

ę

 materii w układzie  mikro- i makroskopowym, 

  charakteryzowa

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  chemiczne  pierwiastków  oraz  zwi

ą

zków 

chemicznych nieorganicznych i organicznych, 

  charakteryzowa

ć

  podstawowe  metody  otrzymywania  głównych  grup 

zwi

ą

zków chemicznych nieorganicznych i organicznych, 

  wykonywa

ć

  podstawowe  obliczenia  stechiometryczne  oraz  wyznacza

ć

 

efekty energetyczne przemian chemicznych, 

  okre

ś

la

ć

 praktyczne zastosowanie pierwiastków i zwi

ą

zków chemicznych 

w gospodarce, technice i 

Ŝ

yciu codziennym, 

  charakteryzowa

ć

 

podstawowe 

reakcje 

chemiczne 

zachodz

ą

ce 

w procesach wytwarzania substancji organicznych i nieorganicznych, 

  okre

ś

la

ć

  warunki  przebiegu  reakcji  chemicznych  w  procesach 

wytwarzania substancji organicznych i nieorganicznych, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ zmian parametrów na szybko

ść

 reakcji chemicznej i stan 

równowagi chemicznej, 

  wyja

ś

nia

ć

 podstawowe poj

ę

cia z zakresu elektrochemii, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji zawodowej, 

  rozpoznawa

ć

 i ocenia

ć

 zagro

Ŝ

enia wynikaj

ą

ce ze stosowania substancji 

palnych, wybuchowych, toksycznych i szkodliwych dla zdrowia,  

  stosowa

ć

 

przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania 

do

ś

wiadcze

ń

 chemicznych.  

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

815[01]. O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska 

  36 

815[01]. O1.02 

Posługiwanie si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami 

fizykochemicznymi 

108 

815[01]. O1.03 

Analizowanie przemian zachodz

ą

cych podczas 

reakcji chemicznych 

  72 

Razem 

216 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

815[01].O1 

Podstawy zawodu 

815[01].O1.02 

Posługiwanie si

ę

 podstawowymi 

poj

ę

ciami fizykochemicznymi 

815[01].O1.03 

Analizowanie przemian zachodz

ą

cych 

podczas reakcji chemicznych 

815[01].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy, ochrony  

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

4. Literatura 

Cox P., A.: Chemia nieorganiczna. PWN, Warszawa 2004 
Czapnik 

E., 

Wojciechowska-Piskorska 

H.: 

BHP 

laboratoriach 

chemicznych. ODDK, Gda

ń

sk 2001 

Detmer  J.:  Chemia  w  pigułce.  Zestaw 

ć

wicze

ń

.  Wydawca  Benkowski, 

Białystok 2005 
Głowacki  Z.:  Chemia 

ć

wiczenia,  cz

ęść

  1  i  2.  Wydawnictwo  Tutor,  Toru

ń

 

2003  
Kału

Ŝ

a  B.,  Kami

ń

ska  F.:  Chemia  zakres  podstawowy,  cz

ęść

  1,  Chemia 

ogólna i nieorganiczna. Wydawnictwo 

ś

ak, Warszawa 2002 

Kału

Ŝ

a  B.,  Kami

ń

ska  F.:  Chemia  zakres  podstawowy,  cz

ęść

  2,  Chemia 

organiczna. Wydawnictwo 

ś

ak, Warszawa 2003 

Koszmider  M.:  Chemia.  Podr

ę

cznik  szkoły  ponadgimnazjalne.  PWN, 

Warszawa 2004 
Koszmider  A.,  Miszewska-Pawlak  H.:  Chemia.  Przewodnik  metodyczny 
szkoły ponadgimnazjalne. PWN, Warszawa 2003 
Molenda  J.:  Chemia  w  przemy

ś

le:  surowce  –  procesy  –  produkty.  WSiP, 

Warszawa 1996 
Pazdro  K.,  M.:  Zbiór  zada

ń

  z  chemii  dla  szkół  ponadgimnazjalnych.  

OEK. Pazdro, Warszawa 2003 
Praca  zbiorowa:  Encyklopedia  dla  wszystkich.  Chemia.  WNT,  Warszawa 
2001 
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gda

ń

sk 1999 

Ryng  M.:  Bezpiecze

ń

stwo  techniczne  w  przemy

ś

le  chemicznym.  WNT, 

Warszawa 1993 

Ś

liwa  W.,  Zelichowicz  N.:  Nowe  nazewnictwo  w  chemii  –  zwi

ą

zków 

nieorganicznych i organicznych. WSiP, Warszawa 1994 
Tonon  J.:  Substancje  i  preparaty  chemiczne  –  identyfikacja  i  ocena 
zagro

Ŝ

e

ń

. CIOP, Warszawa 2002 

Ufnalski 

W.: 

Podstawy 

oblicze

ń

 

chemicznych 

programami 

komputerowymi. WNT, Warszawa 1999 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

Jednostka modułowa 815[01].O1.01 
Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  okre

ś

li

ć

  prawa  i  obowi

ą

zki  pracownika  oraz  pracodawcy  dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa  i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie wymaganiami ergonomii,  

  zidentyfikowa

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla 

Ŝ

ycia  i  zdrowia  człowieka  zwi

ą

zane  

z  wykonywan

ą

  prac

ą

  oraz  okre

ś

li

ć

  sposoby  ich  ograniczenia  lub 

eliminacji, 

  przewidzie

ć

  konsekwencje  naruszenia  przepisów  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy podczas wykonywania bada

ń

 chemicznych, 

  zastosowa

ć

 podr

ę

czny sprz

ę

t oraz 

ś

rodki ga

ś

nicze, zgodnie z zasadami 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  oceni

ć

  stan  ska

Ŝ

enia  powietrza  spowodowany  stosowaniem 

ś

rodków  

i preparatów chemicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 wpływ ró

Ŝ

nych czynników 

ś

rodowiska w miejscu pracy 

na zdrowie człowieka, 

  zastosowa

ć

  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  preparatów  i  substancji 

chemicznych, 

  sklasyfikowa

ć

 substancje i preparaty niebezpieczne, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  kartami  charakterystyk  substancji  niebezpiecznych  do 

oceny  zagro

Ŝ

e

ń

  i  okre

ś

lenia  sposobów  post

ę

powania  na  wypadek 

awarii,  

  rozpozna

ć

  barwy  i  znaki  bezpiecze

ń

stwa  stosowane  w   przemy

ś

le 

chemicznym, 

  dobra

ć

 

ś

rodki  ochrony  indywidualnej  i  zbiorowej  do  rodzaju 

wykonywanych prac, 

  udzieli

ć

  pierwszej  pomocy  osobom  poszkodowanym  w  wypadkach  przy 

pracy. 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

2. Materiał nauczania 

 

Prawna ochrona pracy. 

Ś

rodowisko, miejsce, stanowisko pracy. 

Zagro

Ŝ

enia  wyst

ę

puj

ą

ce  w 

ś

rodowisku  pracy:  pora

Ŝ

enia  pr

ą

dem 

elektrycznym, zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowe i wybuchowe, wydzielanie si

ę

 truj

ą

cych 

i szkodliwych gazów oraz ruchome elementy maszyn i urz

ą

dze

ń

Ska

Ŝ

enia powietrza w 

ś

rodowisku pracy.  

Ochrona człowieka w miejscu pracy. 
Przepisy prawa dotycz

ą

ce substancji i preparatów chemicznych.  

Klasyfikacja substancji i preparatów niebezpiecznych. 
Barwy i znaki bezpiecze

ń

stwa. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej, ich dobór i stosowanie. 

Zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  podstawowych  praw  i  obowi

ą

zków  pracownika  w  zakresie 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy. 

  Analizowanie  instrukcji  stanowiskowych  i  procedur  post

ę

powania  na 

typowych stanowiskach pracy w przemy

ś

le chemicznym. 

  Rozpoznawanie  zagro

Ŝ

e

ń

  dla 

Ŝ

ycia  i  zdrowia  człowieka  wyst

ę

puj

ą

cych  

na stanowiskach pracy w przemy

ś

le chemicznym. 

  Prezentowanie  sposobów  zachowania  si

ę

  w  przypadku  wyst

ą

pienia 

zagro

Ŝ

enia w miejscu pracy - symulacja. 

  Dobieranie  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  rodzaju 

po

Ŝ

aru.  

  Rozpoznawanie 

barw 

znaków 

bezpiecze

ń

stwa 

stosowanych 

ś

rodowisku pracy przemysłu chemicznego.  

  Dobieranie 

ś

rodków ochrony indywidualnej i zbiorowej.  

  Udzielanie  pierwszej  pomocy  osobie  poszkodowanej,  w  warunkach 

symulowanych. 

  Wykonywanie sztucznego oddychania na fantomie. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Apteczka pierwszej pomocy. 
Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  ochrony 

ś

rodowiska,  procedury  udzielania 

pierwszej  pomocy  w  sytuacji  zagro

Ŝ

enia  zdrowia  i 

Ŝ

ycia,  ochrony 

ś

rodowiska  na  stanowiskach  pracy  oraz  zasad  zachowania  si

ę

  

w przypadku wyst

ą

pienia po

Ŝ

aru. 

Filmy dydaktyczne obrazuj

ą

ce wpływ zakładów chemicznych na 

ś

rodowisko 

naturalne oraz stosowane 

ś

rodki jego ochrony. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

Foliogramy  i  przezrocza  obrazuj

ą

ce  typowy  sprz

ę

t  przeciwpo

Ŝ

arowy. 

Kodeks pracy – wybrane rozdziały. 
Ilustracje, fotografie obrazuj

ą

ce

 

zagro

Ŝ

enia na stanowiskach pracy. 

Karty charakterystyk substancji niebezpiecznych. 
Polskie  Normy  i  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  ergonomii,  bezpiecze

ń

stwa 

i ochrony pracy. 
Podstawowy sprz

ę

t do nauki udzielania pierwszej pomocy - fantom, 

ś

rodki 

medyczne. 
Przepisy prawa dotycz

ą

ce substancji i preparatów chemicznych. 

Przepisy 

dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

Przykładowe  regulaminy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej: sprz

ę

t i odzie

Ŝ

 ochronna. 

Typowy sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas  wykonywania  okre

ś

lonych 

zada

ń

 zawodowych, kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków 

pracy,  bezpiecze

ń

stwa  na  stanowisku  pracy  oraz  udzielania  pierwszej 

pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy. 

procesie 

dydaktycznym 

bardzo 

wa

Ŝ

ne 

jest 

kształtowanie 

prawidłowych postaw i nawyków oraz u

ś

wiadomienie uczniom, 

Ŝ

e ochrona 

Ŝ

ycia  i  zdrowia  człowieka  w 

ś

rodowisku  pracy  jest  nadrz

ę

dnym  celem. 

Istotne jest równie

Ŝ

 zwrócenie uwagi na czynniki niebezpieczne i szkodliwe 

wyst

ę

puj

ą

ce 

podczas 

wykonywania 

pracy 

zastosowaniem 

niebezpiecznych substancji chemicznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  w  procesie  kształcenia  stosowa

ć

  aktywizuj

ą

ce  metody 

nauczania,  takie  jak:  metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  inscenizacji, 
metoda  sytuacyjna,  metoda  przypadków,  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  pokazu  

z  obja

ś

nieniem,  gier  symulacyjnych  z  zastosowaniem 

ś

rodków  ochrony 

indywidualnej i sprz

ę

tu ga

ś

niczego oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas 

ć

wicze

ń

  ucze

ń

  powinien  opanowa

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  posługiwania 

si

ę

  sprz

ę

tem  i 

ś

rodkami  do  gaszenia  po

Ŝ

arów,  stosowania  zasad 

organizowania  bezpiecznych  i  higienicznych  warunków  pracy  oraz 
wykonywania  czynno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  udzielaniem  pierwszej  pomocy 

osobom, które uległy wypadkowi. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

Zaj

ę

cia 

dydaktyczne 

powinny 

odbywa

ć

 

si

ę

 

odpowiednio 

przygotowanym  pomieszczeniu  dydaktycznym  w grupie  do  15  uczniów, 
z podziałem na zespoły 2–3 osobowe.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych  celów  kształcenia.  Nauczyciel  powinien  opracowa

ć

 

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne. 

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokona

ć

 na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 i dokonuj

ą

oceny pracy, nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  okre

ś

lanie zagro

Ŝ

e

ń

 wyst

ę

puj

ą

cych na stanowisku pracy, 

  dobieranie 

ś

rodków ochrony indywidualnej, 

  stosowanie sprz

ę

tu przeciwpo

Ŝ

arowego oraz 

ś

rodków ga

ś

niczych, 

  wykonywanie reanimacji na fantomie, 

  udzielanie pierwszej pomocy w sytuacji zagro

Ŝ

enia zdrowia i 

Ŝ

ycia. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki wszystkich metod 

sprawdzania  poziomu  nabytych  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  oraz  poziom 

wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

Jednostka modułowa 815[01].O1.02 
Posługiwanie si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami 

fizykochemicznymi 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:  

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  poj

ę

ciami:  substancja  prosta,  substancja  zło

Ŝ

ona, 

cz

ą

steczka, pierwiastek, zwi

ą

zek chemiczny, 

  wyja

ś

ni

ć

 budow

ę

 atomu, 

  dokona

ć

 klasyfikacji pierwiastków, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  układem  okresowym  pierwiastków,  wykresami,  tabelami 

i tablicami chemicznymi, 

  okre

ś

li

ć

 poło

Ŝ

enie pierwiastków w układzie okresowym, 

  wyja

ś

ni

ć

  podobie

ń

stwa  i  ró

Ŝ

nice  mi

ę

dzy  pierwiastkami  grup  głównych 

układu okresowego pierwiastków, 

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia  chemiczne:  reagent,  substrat,  produkt,  reakcja 

chemiczna, liczba atomowa, liczba masowa, elektron walencyjny, okres, 
grupa,  prawo  okresowo

ś

ci,  elektroujemno

ść

,  wi

ą

zanie  chemiczne, 

roztwór, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczona, rozpuszczalno

ść

,   

  zinterpretowa

ć

 prawo zachowania masy i prawo stało

ś

ci składu, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cia: mol, masa molowa, obj

ę

to

ść

 molowa, 

  przeliczy

ć

  jednostki  miar  najcz

ęś

ciej  stosowanych  wielko

ś

ci:  masy, 

obj

ę

to

ś

ci, g

ę

sto

ś

ci, 

  sklasyfikowa

ć

 mieszaniny, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na szybko

ść

 rozpuszczania substancji, 

  obliczy

ć

 mas

ę

 molow

ą

 i st

ęŜ

enie procentowe roztworu, 

  wykona

ć

 pomiar odczynu roztworu wodnego, 

  zastosowa

ć

 zasady nazewnictwa zwi

ą

zków nieorganicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe grupy zwi

ą

zków nieorganicznych,  

  zapisa

ć

 wzory zwi

ą

zków chemicznych nieorganicznych, 

  zapisa

ć

 

proste 

równania 

reakcji 

chemicznych 

zachodz

ą

cych  

z udziałem zwi

ą

zków nieorganicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  najwa

Ŝ

niejsze  wła

ś

ciwo

ś

ci  fizyczne  i  chemiczne 

wybranych pierwiastków i ich zwi

ą

zków, 

  okre

ś

li

ć

 

zastosowanie 

pierwiastków 

zwi

ą

zków 

chemicznych  

w gospodarce, technice i 

Ŝ

yciu codziennym, 

  scharakteryzowa

ć

  wi

ą

zania  chemiczne  wyst

ę

puj

ą

ce  w  ró

Ŝ

nych 

zwi

ą

zkach chemicznych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu chemii organicznej, 

  zapisa

ć

 wzory zwi

ą

zków chemicznych organicznych,  

  zapisa

ć

 

proste 

równania 

reakcji 

chemicznych 

zachodz

ą

cych  

z udziałem zwi

ą

zków organicznych, 

  wykona

ć

 podstawowe obliczenia stechiometryczne, 

  przedstawi

ć

  za  pomoc

ą

  wzorów  półstrukturalnych  i  strukturalnych 

budow

ę

 zwi

ą

zków organicznych,  

  scharakteryzowa

ć

 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

podstawowych 

w

ę

glowodorów 

alifatycznych i aromatycznych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 grupy funkcyjne w zwi

ą

zkach chemicznych organicznych,  

  scharakteryzowa

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  alkoholi,  ketonów,  aldehydów,  kwasów 

organicznych i amin, 

  scharakteryzowa

ć

 zwi

ą

zki wielkocz

ą

steczkowe i wielofunkcyjne, 

  scharakteryzowa

ć

 naturalne zwi

ą

zki organiczne. 

 

2. Materiał nauczania 

Budowa materii: stany skupienia materii, substancje proste i zło

Ŝ

one, atom, 

składniki atomów, pierwiastek, cz

ą

steczka, zwi

ą

zek chemiczny. 

Budowa atomu.  
Klasyfikacja pierwiastków. 
Układ okresowy pierwiastków, prawo okresowo

ś

ci. Wła

ś

ciwo

ś

ci chemiczne 

pierwiastków a ich poło

Ŝ

enie w układzie okresowym. 

Przemiany  fizyczne  i  chemiczne.  Równanie  reakcji  chemicznej,  reagent, 
substrat, produkt. 
Podstawowe  prawa  chemiczne:  prawo  zachowania  masy,  prawo  stało

ś

ci 

składu. 
Podstawy  oblicze

ń

  chemicznych:  masa  atomowa  i  cz

ą

steczkowa, 

zawarto

ść

 procentowa pierwiastków w zwi

ą

zkach chemicznych, mol, masa 

molowa, obj

ę

to

ść

 molowa w warunkach normalnych.  

Mieszaniny, klasyfikacja mieszanin. 
Roztwory  wodne:  rozpuszczanie  substancji,  czynniki  wpływaj

ą

ce  na 

szybko

ść

  rozpuszczania  substancji.  Sposoby  wyra

Ŝ

ania  koncentracji 

roztworów. St

ęŜ

enie procentowe i molowe. 

Chemia  roztworów  wodnych:  dysocjacja,  elektrolity  słabe  i  mocne, 
hydroliza. 
Odczyn roztworów wodnych, skala pH.  
Podstawy  systematyki  zwi

ą

zków  nieorganicznych:  tlenki,  wodorotlenki, 

kwasy, sole.  
Zasady nazewnictwa zwi

ą

zków nieorganicznych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

Charakterystyka  pierwiastków  i  ich  zwi

ą

zków  nieorganicznych:  wodór,  sód  

i potas, magnez i wap

ń

, w

ę

giel, krzem, azot, fosfor, tlen, siarka, chlor. 

Zwi

ą

zki w

ę

gla z wodorem: w

ę

glowodory alifatyczne i aromatyczne. 

Zasady nazewnictwa zwi

ą

zków organicznych. 

Reakcje charakterystyczne w

ę

glowodorów alifatycznych i aromatycznych. 

Jednofunkcyjne zwi

ą

zki organiczne.  

Charakterystyka zwi

ą

zków organicznych: metan, etan, propan, butan, eten, 

etyn,  propen,  benzen,  metylobenzen,  naftalen,  metanol,  etanol,  benzenol, 
metanal,  etanal,  propanon,  kwas  metanowy,  kwas  etanowy,  kwas 
propanowy,  kwas  butanowy,  kwas  stearynowy,  kwas  oleinowy,  kwas 
benzenokarboksylowy, fenyloamina. 
Zwi

ą

zki wielkocz

ą

steczkowe. Tworzywa polimeryzacyjne.  

Zwi

ą

zki wielofunkcyjne. Naturalne zwi

ą

zki organiczne. 

 
3. 

Ć

wiczenia  

  Spalanie wst

ąŜ

ki magnezu w tlenie.  

  Rozdzielanie  mieszanin  jednorodnych  i  niejednorodnych  ró

Ŝ

nymi 

metodami. 

  Badanie  oddziaływania

 

wody  i  roztworów  kwasów  na  wybrane  tlenki 

metali i niemetali. 

  Otrzymywanie soli ró

Ŝ

nymi metodami w warunkach laboratoryjnych. 

  Badanie rozpuszczalno

ś

ci ró

Ŝ

nych substancji. 

  Sporz

ą

dzanie  roztworów  o  okre

ś

lonych  st

ęŜ

eniach  procentowych 

i molowych. 

  Przeliczanie  st

ęŜ

enia  molowego  na  procentowe  oraz  st

ęŜ

enia 

procentowego na molowe. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci sodu i wapnia oraz ich zwi

ą

zków. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci kwasu azotowego (V), kwasu siarkowego (VI). 

  Otrzymywanie tlenu, amoniaku, chloru metodami laboratoryjnymi.

 

 

  Otrzymywanie metanu z octanu sodu w warunkach laboratoryjnych.  

  Otrzymywanie etenu z polietylenu i etynu z karbidu.

 

 

  Badanie zachowania si

ę

 etenu i etynu wobec wody bromowej.

 

 

  Badanie reakcji etanolu z sodem. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci redukuj

ą

cych aldehydów. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci kwasów karboksylowych. 

  Identyfikowanie tworzyw sztucznych metod

ą

 płomieniow

ą

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych, tablice pogl

ą

dowe. 

Układ okresowy pierwiastków chemicznych. 
Sprz

ę

t laboratoryjny. 

Odczynniki chemiczne. 
Model atomu oraz modele cz

ą

steczek. 

Zestawy  foliogramów,  fazogramów  obrazuj

ą

ce  podstawowe  reakcje 

zwi

ą

zków chemicznych. 

Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zastosowanie zwi

ą

zków chemicznych. 

Teksty przewodnie. 
Instrukcje do 

ć

wicze

ń

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  posługiwania  si

ę

  symbolami  pierwiastków  i  wzorami 

chemicznymi,  zapisu  równa

ń

  reakcji  chemicznych  oraz  wykonywania 

oblicze

ń

 stechiometrycznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania,  w  szczególno

ś

ci:  metod

ę

  przypadków, 

metod

ę

 

przewodniego 

tekstu, 

pokazu 

instrukta

Ŝ

em, 

pokazu  

z obja

ś

nieniem i 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych,  nale

Ŝ

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  na 

stanowisku pracy oraz regulaminem pracowni chemicznej. 

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  zasady 

u

Ŝ

ytkowania 

sprz

ę

tu 

laboratoryjnego, 

ostro

Ŝ

ne 

obchodzenie 

si

ę

 

z  odczynnikami  chemicznymi  oraz  wykonywanie 

ć

wicze

ń

  zgodnie  

z instrukcj

ą

Stanowiska 

ć

wiczeniowe  powinny  by

ć

  wyposa

Ŝ

one  w  niezb

ę

dne 

materiały i pomoce dydaktyczne. 

Wskazane  jest,  aby  w  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  obserwował  prac

ę

 

uczniów,  korygował  popełnione  bł

ę

dy  oraz  naprowadzał  na  wła

ś

ciwy  tok 

pracy.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do 

samodzielnej  pracy,  studiowania  czasopism  i  literatury  zawodowej  oraz 
korzystania z zasobów Internetu.  

 

Proces  nauczania  –  uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  wspomaga

ć

  filmami 

dydaktycznymi i prezentacjami komputerowymi.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

Zamieszczone w programie 

ć

wiczenia nale

Ŝ

y traktowa

ć

 jako propozycje, 

nauczyciel  mo

Ŝ

e  zaplanowa

ć

  szereg  innych 

ć

wicze

ń

  o  zró

Ŝ

nicowanym 

stopniu  trudno

ś

ci,  dostosowanych  do  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  ucznia  i  wyposa

Ŝ

enia 

pracowni chemicznej.  

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  chemicznej  w  grupach  do  15 

osób, a 

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych lub indywidualnie. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej, 
na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów.  Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  powinno 

dostarczy

ć

  informacji  nauczycielowi  i  uczniowi  o  zakresie  i  poziomie 

opanowania umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w celach kształcenia. 

Sprawdzanie  poziomu  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  ma  na  celu  kontrol

ę

,  ocen

ę

  

i diagnoz

ę

 zało

Ŝ

onych w programie celów kształcenia.  

Sprawdzanie bie

Ŝą

ce mo

Ŝ

e polega

ć

 na: 

  ukierunkowanej  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

do

ś

wiadcze

ń

 chemicznych, 

  ocenie prac pisemnych,  

  ocenie testów pisemnych. 

Badaniem  sumuj

ą

cym,  przeprowadzonym  na  zako

ń

czenie  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y obj

ąć

  okre

ś

lanie 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

fizycznych 

chemicznych 

pierwiastków 

i zwi

ą

zków chemicznych, 

  zapisywanie wzorów zwi

ą

zków chemicznych,  

  interpretacj

ę

 ilo

ś

ciow

ą

 symboli i wzorów chemicznych substancji, 

  zapisywanie równa

ń

 reakcji chemicznych, 

  wykonywanie do

ś

wiadcze

ń

 chemicznych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

Jednostka modułowa 815[01].O1.03 
Analizowanie przemian zachodz

ą

cych podczas reakcji 

chemicznych  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

 typy reakcji chemicznych,   

  okre

ś

li

ć

  warunki  prowadzenia  reakcji  chemicznych  w  procesach 

wytwarzania produktów organicznych i nieorganicznych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  nazwami  systematycznymi  i  potocznymi  produktów 

przemysłu chemicznego,  

  wykona

ć

 

obliczenia 

stechiometryczne 

podstawowych 

przemian 

chemicznych zachodz

ą

cych w warunkach rzeczywistych, 

  obliczy

ć

 efekty energetyczne przemian chemicznych, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaje reakcji egzotermicznych i endotermicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 podstawowe poj

ę

cia z elektrochemii, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ zmiany temperatury, ci

ś

nienia i st

ęŜ

enia roztworu na stan 

równowagi oraz szybko

ść

 reakcji chemicznej, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ katalizatora na szybko

ść

 reakcji chemicznej,  

  uzasadni

ć

 konieczno

ść

 stosowania katalizatorów i inhibitorów, 

  zapisa

ć

  reakcje  utleniania  i  redukcji  z  zastosowaniem  bilansu 

elektronowego,  

  wyja

ś

ni

ć

 proces korozji elektrochemicznej metali, 

  scharakteryzowa

ć

 ogniwa galwaniczne, 

  scharakteryzowa

ć

  przemiany  zachodz

ą

ce  w  elektrolicie  pod  wpływem 

przepływaj

ą

cego pr

ą

du elektrycznego,  

  zapisa

ć

 równania reakcji zachodz

ą

cych w procesie elektrolizy,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska

 

 
2. Materiał nauczania 

Typy reakcji chemicznych.   
Stechiometryczny  opis  rzeczywistych  przemian  chemicznych,  wydajno

ść

 

reakcji chemicznej. 
Efekty energetyczne towarzysz

ą

ce reakcjom chemicznym. 

Reakcje egzotermiczne i endotermiczne. 
Reakcje nieodwracalne i odwracalne. 
Stan równowagi chemicznej, prawo działania mas. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

Reguła  La  Chateliera  i  Brauna.  Wpływ  zmian  st

ęŜ

enia,  ci

ś

nienia 

i temperatury na stan równowagi chemicznej.

 

Szybko

ść

 reakcji chemicznej. 

Wpływ zmian st

ęŜ

enia i temperatury na szybko

ść

 reakcji chemicznych. 

Kataliza, autokataliza, katalizator ujemny i dodatni. 
Kataliza w układzie jednorodnym i niejednorodnym. 
Procesy zachodz

ą

ce podczas wymiany elektronów. 

Praktyczne zastosowanie procesów utleniania i redukcji. 
Szereg elektrochemiczny metali. Korozja elektrochemiczna metali. 
Ogniwa galwaniczne jako 

ź

ródła pr

ą

du. 

Przemiany zachodz

ą

ce w elektrolicie pod wpływem przepływaj

ą

cego pr

ą

du 

elektrycznego. 
Praktyczne zastosowanie procesu elektrolizy.  

  
3. 

Ć

wiczenia  

  Okre

ś

lanie  składu  mieszanin  gazowych  w  procentach  masowych 

i obj

ę

to

ś

ciowych. 

  Wyznaczanie efektu energetycznego reakcji chemicznej. 

  Badanie wpływu zmian temperatury na szybko

ść

 reakcji chemicznej. 

  Okre

ś

lanie wpływu katalizatora na szybko

ść

 reakcji chemicznej. 

  Badanie katalitycznego rozkładu nadtlenku wodoru. 

  Badanie 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

utleniaj

ą

cych 

roztworu 

manganianu 

(VII)  

ś

rodowisku kwasowym. 

  Badanie  reakcji  wypierania  z  roztworów  wodnych  jonów  metali,  przez 

atomy innych metali. 

  Badanie wpływu ró

Ŝ

nych czynników na szybko

ść

 korozji. 

  Wykonywanie 

oblicze

ń

 

stechiometrycznych 

uwzgl

ę

dnieniem 

wydajno

ś

ci reakcji i czysto

ś

ci reagentów.  

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce typy reakcji chemicznych. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

zastosowania 

reakcji 

chemicznych  

w procesach przemysłowych. 
Sprz

ę

t laboratoryjny i podstawowe odczynniki chemiczne. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  podstawowe  tre

ś

ci  kształcenia 

dotycz

ą

ce 

reakcji 

chemicznych 

wykorzystywanych 

w procesach 

przemysłowych. 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiedzy 

uczniów  z  zakresu  statyki  i  kinetyki  chemicznej,  okre

ś

lania  rzeczywistych 

warunków  prowadzenia  reakcji  chemicznych  oraz  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

metody wyznaczania efektów energetycznych przemian chemicznych.  

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania,  w  szczególno

ś

ci:  metod

ę

  tekstu 

przewodniego,  metod

ę

  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych,  w  tym 

obliczeniowych.  

Tematyka projektów mo

Ŝ

e dotyczy

ć

 badania wpływu zmian temperatury, 

ci

ś

nienia  i  st

ęŜ

enia  roztworu  na  szybko

ść

  reakcji  chemicznych.  Podczas 

opracowywania 

projektów 

nale

Ŝ

umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom 

korzystanie  

z zasobów Internetu oraz materiałów 

ź

ródłowych. 

Przykładowe 

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

 propozycje 

do wykorzystania przez nauczyciela. Zakres 

ć

wicze

ń

 mo

Ŝ

e by

ć

 rozszerzony 

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb  edukacyjnych  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  szkoły.  Nauczyciel 

powinien  przygotowa

ć

  materiały  potrzebne  do  wykonania 

ć

wicze

ń

przewodnie teksty, zestawy i przyrz

ą

dy 

ć

wiczeniowe.  

Wskazane  jest  równie

Ŝ

  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  na  temat 

wykorzystania reakcji chemicznych w procesach przemysłowych. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pracowni  chemicznej  w  grupach  do  15 

uczniów,  podzielonych  na  zespoły  2–3  osobowe.  Projekty  uczniowie  
powinni wykonywa

ć

 indywidualnie lub w 2-osobowych zespołach. 

 
6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  technicznych  i  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  sprawdzianem 

pisemnym 

potwierdzi

ć

 

znajomo

ść

 

przez 

uczniów 

przepisów 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

obowi

ą

zuj

ą

cych podczas wykonywania do

ś

wiadcze

ń

 chemicznych. 

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  stanu  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  z  uwzgl

ę

dnieniem 

zało

Ŝ

onych celów kształcenia, 

  sprawdzenie  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  po  zrealizowaniu  programu 

nauczania jednostki modułowej. 
Ucze

ń

  powinien  samodzielnie  sprawdzi

ć

  wyniki  swojej  pracy,  według 

arkusza  oceny  post

ę

pów.  Wskazane  jest  stosowanie  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej. 

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  stosowanie  nazewnictwa  systematycznego  i  potocznego  produktów 

przemysłu chemicznego, 

  zapisywanie wzorów zwi

ą

zków chemicznych,  

  zapisywanie równa

ń

 reakcji chemicznych, 

  wykonywanie do

ś

wiadcze

ń

 chemicznych, 

  interpretacj

ę

 ilo

ś

ciow

ą

 przemiany chemicznej, 

  okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci zwi

ą

zków chemicznych, 

  wykonywanie oblicze

ń

 stechiometrycznych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki wszystkich metod 

sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

Moduł 815[01].O2 
Badania laboratoryjne 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu normalizacji,  

  wykonywa

ć

  czynno

ś

ci  laboratoryjne  zgodnie  z  wymaganiami  zawartymi 

w instrukcjach i normach, 

  bada

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne substancji, 

  wykonywa

ć

  czynno

ś

ci  laboratoryjne  prowadz

ą

ce  do  identyfikacji 

i okre

ś

lenia zawarto

ś

ci substancji w badanej próbce, 

  sporz

ą

dza

ć

 dokumentacj

ę

 laboratoryjn

ą

  analizowa

ć

 i interpretowa

ć

 wyniki pomiarów laboratoryjnych, 

  wyja

ś

nia

ć

  przyczyny  powstawania  bł

ę

dów  w  pomiarach  laboratoryjnych 

oraz okre

ś

la

ć

 dokładno

ść

 pomiarów, 

  charakteryzowa

ć

 sposoby otrzymywania ró

Ŝ

nych zwi

ą

zków chemicznych 

za  pomoc

ą

  równa

ń

  reakcji  chemicznych  i  schematów  reakcji 

chemicznych, 

  okre

ś

la

ć

 warunki prowadzenia reakcji chemicznych, 

  stosowa

ć

  zasady  konserwacji  i  przechowywania  sprz

ę

tu  i  aparatury 

laboratoryjnej, 

  prowadzi

ć

  racjonaln

ą

  gospodark

ę

  sprz

ę

tem  i  aparatur

ą

  laboratoryjn

ą

 

oraz substancjami i czynnikami energetycznymi, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji,  

  komunikowa

ć

 si

ę

, współpracowa

ć

 w zespole, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

2.  Wykaz jednostek modułowych  
 

Symbol jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

815[01].O2.01 

Wykonywanie podstawowych

 

czynno

ś

ci 

laboratoryjnych 

  72 

815[01].O2.02 

Wykonywanie podstawowych analiz jako

ś

ciowych 

  72 

815[01].O2.03 

Wykonywanie podstawowych analiz ilo

ś

ciowych 

  72 

815[01].O2.04 

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych substancji 

  72 

815[01].O2.05 

Charakteryzowanie podstawowych procesów 
fizycznych  

  72 

815[01].O2.06 

Charakteryzowanie podstawowych procesów 
chemicznych  

  72 

                 Razem 

432 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych  
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 
 
 
 
 
 

 

 

815[01].O2 

Badania laboratoryjne

 

 

815[01].O2.01 

Wykonywanie podstawowych 

czynno

ś

ci 

laboratoryjnych 

815[01].O2.05 

Charakteryzowanie 

podstawowych procesów 

fizycznych  

815[01].O2.06 

Charakteryzowanie 

podstawowych procesów 

chemicznych  

 

815[01].O2.02 

Wykonywanie podstawowych 

analiz jako

ś

ciowych

 

815[01].O2.03 

Wykonywanie podstawowych 

analiz ilo

ś

ciowych

 

 

815[01].O2.04 

Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci  

fizycznych substancji

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

4. Literatura 

Atkins P., W.: Chemia fizyczna. PWN, Warszawa 2002 
Bareła  R.,  Sporzy

ń

ski  A.,  Ufnalski  W.:  Chemia  fizyczna. 

Ć

wiczenia 

laboratoryjne. WPW, Warszawa 1987 
Buchnowski  H.,  Ufnalski  W.:  Podstawy  termodynamiki.  WNT,  Warszawa 
1994 
Buchnowski H., Ufnalski W.: Gazy, ciecze, płyny. WNT, Warszawa 1994 
Buchnowski H., Ufnalski W.: Roztwory. WNT, Warszawa 1995 
Cyga

ń

ski A.: Chemiczne metody analizy ilo

ś

ciowej. WNT, 1992 

Jarosz  M.,  Malinowska  E.:  Pracownia  chemiczna.  Analiza  instrumentalna. 
WSiP, Warszawa 1995 
Kabzi

ń

ska  K.:  Chemia  organiczna  dla  techników  chemicznych.  WSiP, 

Warszawa 1994 
Karpi

ń

ski W.: Chemia fizyczna dla techników. WSiP, Warszawa 1994 

Klepaczko-Filipiak  B.,  Jakubiak  Z.,  Wulkiewicz  U.:  Badania  chemiczne. 
Technika pracy laboratoryjnej. WSiP, Warszawa 1993 
Klepaczko-Filipiak B., Jakubiak Z., Wulkiewicz U.: Badania chemiczne.  
Klepaczko-Filipiak  B.,  Łoin  J.:  Pracownia  chemiczna.  Analiza  techniczna. 
WSiP, Warszawa 1992 
Kupryszewski  G.:  Podstawowe  zasady  bezpiecznej  pracy  w  laboratorium 
chemicznym. Wydawnictwo Gda

ń

skie, Gda

ń

sk 1999 

Lipkowska-Grabowska K., Lewandowska E.: Pracownia chemiczna. Analiza 
wody i 

ś

cieków. WSiP, Warszawa 1992 

Łada  Z.,  Ró

Ŝ

ycki  C.:  Pracownia  chemii  analitycznej.  Analiza  techniczna 

i instrumentalna. WSiP, Warszawa 1990 
Modzelewski 

M., 

Woli

ń

ski 

J.: 

Pracownia 

chemiczna. 

Technika 

laboratoryjna. WSiP, Warszawa 1999 
N

ę

dzy

ń

ski  L.: 

Ć

wiczenia  z  chemii  fizycznej  dla  techników  chemicznych. 

WSiP, Warszawa 1990 
Patrick G.: Chemia organiczna. PWN, Warszawa 2002 
Praca zbiorowa: Aparatura i urz

ą

dzenia laboratoryjne. WSiP, Warszawa 1992 

Praca zbiorowa: Encyklopedia techniki. Chemia. WNT, Warszawa 1993 
Praca zbiorowa pod red. P. Kowalskiego: Laboratorium chemii organicznej. 
Techniki pracy i przepisy bhp. WNT, Warszawa 2004 
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gda

ń

sk 1999 

Rosołowski  S.:  Pracownia  chemiczna.  Analiza  jako

ś

ciowa.  WSiP,  Warszawa 

1999 
Rubel S.: Pracownia chemiczna. Analiza ilo

ś

ciowa. WSiP, Warszawa 1999 

Sołoniewcz  R.:  Zasady  nowego  słownictwa  zwi

ą

zków  nieorganicznych. 

WNT, Warszawa 1993 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

Szyszko E.: Instrumentalne metody analityczne. PZWL, Warszawa 1985  

Ś

liwa  W.,  Zelichowicz  N.:  Nowe  nazewnictwo  w  chemii  –  zwi

ą

zków 

nieorganicznych i organicznych. WSiP, Warszawa 1994 
Ufnalski 

W.: 

Podstawy 

oblicze

ń

 

chemicznych 

programami 

komputerowymi. WNT, Warszawa 1999 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

Jednostka modułowa 815[01].O2.01 
Wykonywanie podstawowych czynno

ś

ci 

laboratoryjnych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  scharakteryzowa

ć

 

instalacje 

gazow

ą

elektryczn

ą

wodno 

– 

kanalizacyjn

ą

  zidentyfikowa

ć

 

zagro

Ŝ

enia 

dla 

zdrowia 

Ŝ

ycia 

zwi

ą

zane  

z  nieprawidłowym  działaniem  instalacji  gazowej,  elektrycznej,  wodno  – 
kanalizacyjnej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ę

 laboratoryjn

ą

  umy

ć

 i wysuszy

ć

 naczynia laboratoryjne, 

  zamontowa

ć

 zestawy szklarskie na szlif i za pomoc

ą

 korków, 

  zwa

Ŝ

y

ć

 substancje stałe na wagach technicznych i analitycznych, 

  odmierzy

ć

 substancje ciekłe, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  kartami  charakterystyk  substancji  niebezpiecznych 

stosowanych w pracy laboratoryjnej, 

  zidentyfikowa

ć

  zagro

Ŝ

enia  wynikaj

ą

ce  ze  stosowania  substancji 

niebezpiecznych,

 

 

  dobra

ć

 

ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej do pracy w laboratorium 

chemicznym, 

  prowadzi

ć

 

racjonaln

ą

 

gospodark

ę

 

substancjami 

czynnikami 

energetycznymi, 

  oznakowa

ć

 opakowania zawieraj

ą

ce odczynniki chemiczne, 

  przechowa

ć

 substancje chemiczne, 

  scharakteryzowa

ć

 

laboratoryjne metody ogrzewania, suszenia, pra

Ŝ

enia 

i chłodzenia, 

  wykona

ć

 czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

 sprz

ę

tu laboratoryjnego, 

  sporz

ą

dzi

ć

 roztwory wodne o okre

ś

lonym st

ęŜ

eniu, 

  oczy

ś

ci

ć

 

 

substancje nieorganiczne i organiczne, 

  przeprowadzi

ć

 regeneracj

ę

 rozpuszczalników, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki pomiarów laboratoryjnych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 laboratoryjn

ą

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

2. Materiał nauczania 

Zasady pracy w laboratorium chemicznym. 
Instalacja gazowa, elektryczna,

 

wodno – kanalizacyjna. 

Zagro

Ŝ

enia  wynikaj

ą

ce  z  niewła

ś

ciwej  eksploatacji  instalacji  gazowej, 

elektrycznej i wodno – kanalizacyjnej.  
Aparatura i sprz

ę

t laboratoryjny.  

Mycie i suszenie naczy

ń

 laboratoryjnych. 

Zasady  montowania  zestawów  szklanych  ł

ą

czonych  na  szlif  i  za  pomoc

ą

 

korków. 
Technika wa

Ŝ

enia na wagach technicznych i analitycznych. 

Technika odmierzania obj

ę

to

ś

ci cieczy. 

Substancje stosowane w laboratorium chemicznym.  
Zagro

Ŝ

enia wynikaj

ą

ce ze stosowania substancji niebezpiecznych.  

Zasady  oznakowywania  opakowa

ń

  zawieraj

ą

cych  odczynniki  chemiczne. 

Zasady 

przechowywania 

substancji 

stosowanych 

laboratorium 

chemicznym. 
Laboratoryjne metody ogrzewania, suszenia i pra

Ŝ

enia. 

Laboratoryjne metody chłodzenia. 
Przygotowywanie roztworów wodnych o okre

ś

lonych st

ęŜ

eniach. 

Rozdzielanie mieszanin niejednorodnych: dekantacja, s

ą

czenie, wirowanie. 

Rozdzielanie  mieszanin  jednorodnych:  krystalizacja,  destylacja  prosta, 
sublimacja, ekstrakcja. 
Dokumentacja laboratoryjna. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

 
3. 

Ć

wiczenia  

  Rozpoznawanie  znaków  i  symboli  ostrzegawczych  na  opakowaniach 

substancji niebezpiecznych stosowanych w laboratorium chemicznym.  

  Oznakowywanie opakowa

ń

 substancji niebezpiecznych planowanych do 

wykorzystania podczas wykonywania do

ś

wiadcze

ń

  Mycie  i  suszenie  naczy

ń

  szklanych  w  suszarce  elektrycznej  

i eksykatorze.  

  Monta

Ŝ

 zestawów szklanych ł

ą

czonych na szlif i za pomoc

ą

 korków. 

  Wa

Ŝ

enie 

 

substancji stałych i cieczy

 

na wagach o ró

Ŝ

nej dokładno

ś

ci.  

  Otrzymywanie wody destylowanej i redestylowanej. 

  Sporz

ą

dzanie roztworów o okre

ś

lonym st

ęŜ

eniu procentowym i molowym. 

  Ogrzewanie

 

roztworu z zastosowaniem płytki izolacyjnej i ła

ź

ni wodnej. 

  Chłodzenie roztworu w mieszaninie ozi

ę

biaj

ą

cej.

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

  Regenerowanie rozpuszczalników metod

ą

 destylacji. 

  Oczyszczanie  substancji  chemicznych  przez  krystalizacj

ę

  z  roztworów 

wodnych i rozpuszczalników palnych.

 

 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy tabel fizykochemicznych. 
Tablice 

pogl

ą

dowe 

obrazuj

ą

ce 

prawidłowe 

wykonanie 

czynno

ś

ci 

laboratoryjnych. 
Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Zestawy przyrz

ą

dów 

ć

wiczeniowych. 

Teksty przewodnie. 
Karty charakterystyk substancji niebezpiecznych. 
Instrukcje bezpiecznej obsługi urz

ą

dze

ń

 stosowanych w laboratorium. 

Instrukcje udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci posługiwania si

ę

 aparatur

ą

 i sprz

ę

tem laboratoryjnym.  

Do  realizacji  programu  jednostki  modułowej  zaleca  si

ę

  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych 

metod 

nauczania: 

tekstu 

przewodniego, 

pokazu  

z instrukta

Ŝ

em, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  nale

Ŝ

zapozna

ć

 uczniów z: 

  wyposa

Ŝ

eniem pracowni techniki laboratoryjnej, 

  zasadami obsługi instalacji laboratoryjnej, 

  zagro

Ŝ

eniami  wynikaj

ą

cymi  z  nieprawidłowej  eksploatacji  instalacji 

gazowej, elektrycznej,  wodno - kanalizacyjnej,  

  zasadami 

bezpiecznego 

stosowania 

podstawowych 

substancji 

chemicznych, 

  zasadami bezpiecznego posługiwania si

ę

 sprz

ę

tem laboratoryjnym. 

Podczas  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do 

samodzielnej  pracy,  studiowania  czasopism  i  literatury  zawodowej  oraz 
korzystania z zasobów Internetu.  

Wskazane  jest  równie

Ŝ

  kształtowanie  cech  niezb

ę

dnych  w  zawodzie, 

takich jak: uczciwo

ść

, odpowiedzialno

ść

 za wyniki pomiarów i poprawno

ść

 

ich 

dokumentowania, 

dbało

ść

 

wysok

ą

 

jako

ść

 

wykonywanych 

do

ś

wiadcze

ń

 oraz umiej

ę

tno

ść

 pracy w zespole. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36 

W  procesie  dydaktycznym  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  w  zakresie  rozpoznawania  znaków  i  symboli 

ostrzegawczych 

na 

opakowaniach 

substancji 

niebezpiecznych 

stosowanych w laboratorium chemicznym. 

Zaj

ę

cia edukacyjne nale

Ŝ

y realizowa

ć

 w pracowni techniki laboratoryjnej  

w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  indywidualnie  lub  w  zespołach  2-  3 

osobowych. 
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  technicznych  i  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  powinna  aktywizowa

ć

  i  mobilizowa

ć

  do 

pracy  zarówno  ucznia  i  nauczyciela.  Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

 

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

 w odniesieniu do wymaga

ń

 edukacyjnych. 

Proces oceniania obejmuje: 

  diagnoz

ę

  stanu  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  z  uwzgl

ę

dnieniem 

zało

Ŝ

onych celów kształcenia, 

  identyfikowanie  post

ę

pów  ucz

ą

cych  si

ę

  w  toku  realizacji  tre

ś

ci 

kształcenia  oraz  rozpoznawanie  trudno

ś

ci  w  osi

ą

gni

ę

ciu  zało

Ŝ

onych 

celów, 

  sprawdzenie  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  po  zrealizowaniu  programu 

nauczania jednostki modułowej. 
Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokona

ć

 na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  na  podstawie  obserwacji 

czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  dobieranie 

ś

rodków ochrony indywidualnej, 

  dobieranie metody oczyszczania substancji chemicznych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37 

  oczyszczanie  substancji  chemicznych  przez  krystalizacj

ę

  z  roztworów 

wodnych i rozpuszczalników palnych 

  stosowanie 

Ŝ

nych 

 

metod 

rozdzielania 

układów 

hetero-  

i homogenicznych,  

  sporz

ą

dzanie dokumentacji laboratoryjnej, 

  organizowanie stanowiska pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki wszystkich metod 

sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38 

Jednostka modułowa 815[01].O2.02 
Wykonywanie podstawowych analiz jako

ś

ciowych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:  

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  okre

ś

li

ć

 

znaczenie 

analizy 

jako

ś

ciowej 

kontroli 

surowców, 

półproduktów i produktów chemicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 techniki makroanalizy jako

ś

ciowej, 

  scharakteryzowa

ć

 techniki półmikroanalizy jako

ś

ciowej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ą

 laboratoryjn

ą

  okre

ś

li

ć

 rozpuszczalno

ść

 substancji w wodzie, 

  przeprowadzi

ć

 reakcj

ę

 hydrolizy, 

  przeprowadzi

ć

 proces wytr

ą

cania, rozpuszczania i roztwarzania osadów, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasad

ę

 podziału kationów i anionów na grupy analityczne, 

  scharakteryzowa

ć

 grupy analityczne kationów, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 odczynnikami grupowymi do wykrywania kationów, 

  przeprowadzi

ć

 reakcje selektywne i specyficzne kationów, 

  zidentyfikowa

ć

 kationy w badanych próbkach, 

  zapisa

ć

  równania  reakcji  zachodz

ą

cych  w  czasie  wykonywania  analiz 

jako

ś

ciowych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 odczynnikami grupowymi do wykrywania anionów, 

  przeprowadzi

ć

  reakcje  charakterystyczne,  selektywne  i  specyficzne 

anionów, 

  zidentyfikowa

ć

 aniony w badanych próbkach,  

  zidentyfikowa

ć

 sole rozpuszczalne w wodzie w badanych próbkach, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 laboratoryjn

ą

  zinterpretowa

ć

 wyniki przeprowadzonych analiz, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania 

analiz jako

ś

ciowych. 

 

2. Materiał nauczania 

Zasady pracy w laboratorium analiz jako

ś

ciowych. 

Znaczenie  analizy  jako

ś

ciowej  w  kontroli  surowców,  półproduktów 

i produktów chemicznych.  
Techniki półmikroanalizy jako

ś

ciowej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

39 

Rozpuszczalno

ść

 substancji w wodzie. Reakcje hydrolizy. 

Proces wytr

ą

cania, rozpuszczania i roztwarzania osadów. 

 

Grupy analityczne kationów, odczynniki grupowe. 
Reakcje charakterystyczne, selektywne i specyficzne kationów. 
Grupy analityczne anionów, odczynniki grupowe. 
Reakcje charakterystyczne, selektywne i specyficzne anionów. 
Sole rozpuszczalne w wodzie. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania analiz jako

ś

ciowych. 

 
3. 

Ć

wiczenia  

  Przygotowywanie odczynników chemicznych do analizy jako

ś

ciowej. 

  Dozowanie odczynników analitycznych. 

  Przeprowadzanie reakcji kroplowych na płytce porcelanowej. 

  Badanie kolejno

ś

ci wytr

ą

cania osadów. 

  Roztwarzanie osadów w kwasach mineralnych. 

  Roztwarzanie osadów z zastosowaniem zwi

ą

zków kompleksowych. 

  Identyfikacja wybranych kationów w próbkach roztworów chemicznych. 

  Identyfikacja wybranych anionów

 

w próbkach

 

roztworów chemicznych. 

  Wykrywanie 

wodach 

powierzchniowych 

jonów 

Ŝ

elaza 

(III)  

i  ortofosforanowych (V).  

  Identyfikacja prostych soli rozpuszczalnych w wodzie. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy tabel fizykochemicznych.  
Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce podział kationów na grupy analityczne. 

Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce podział anionów na grupy analityczne. 

Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce rozpuszczalno

ść

 zwi

ą

zków nieorganicznych.  

Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Teksty przewodnie. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  przygotowanie 

ucznia do samodzielnego planowania i wykonywania podstawowych analiz 
jako

ś

ciowych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

 

uczniów z: 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

40 

  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  zasadami 

bezpiecznego 

stosowania 

podstawowych 

substancji 

chemicznych, 

  zasadami bezpiecznego posługiwania si

ę

 sprz

ę

tem laboratoryjnym. 

W  procesie  kształcenia  proponuje  si

ę

  stosowanie  takich  metod 

nauczania, jak: metoda przypadków, metoda tekstu przewodniego, pokazu 
z  instrukta

Ŝ

em,  pokazu  z  obja

ś

nieniem  i 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Metoda 

tekstu przewodniego wymaga przygotowania przez nauczyciela materiałów 
do wykonywania 

ć

wicze

ń

: pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do wypełnienia. 

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel mo

Ŝ

e wykorzysta

ć

 w czasie zaj

ęć

 lub opracowa

ć

 inne 

ć

wiczenia 

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. 

W  trakcie  prowadzenia  zaj

ęć

  dydaktycznych  nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

  prac

ę

 

uczniów,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

  pracy  w  grupie,  samodzielno

ść

  

i  spostrzegawczo

ść

,  kolejno

ść

  i  dokładno

ść

  wykonywania 

ć

wicze

ń

sporz

ą

dzanie dokumentacji laboratoryjnej. 

Zaj

ę

cia 

edukacyjne 

nale

Ŝ

realizowa

ć

 

w pracowni 

chemicznej 

w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  laboratoryjne  uczniowie  powinni 

wykonywa

ć

 indywidualnie. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych uczniów 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres 

opanowania  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze  szczegółowych 

celów kształcenia. 

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  technicznych,  poprawno

ść

 

wnioskowania.  

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie:  

  sprawdzianów pisemnych i ustnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

41 

W  procesie  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

 

uwag

ę

 na: 

  organizowanie stanowiska pracy laboratoryjnej, 

  posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ą

 laboratoryjn

ą

  dobieranie i stosowanie substancji i czynników energetycznych, 

  dokumentowanie przebiegu prac analitycznych, 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Po zako

ń

czeniu realizacji programu, w celu zbadania poziomu osi

ą

gni

ęć

 

uczniów,  proponuje  si

ę

  zastosowanie  testu  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  

z zadaniami zamkni

ę

tymi wielokrotnego wyboru. 

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych uczniów nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 

wyniki  sprawdzianów,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

42 

Jednostka modułowa 815[01].O2.03 
Wykonywanie podstawowych analiz ilo

ś

ciowych

 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  scharakteryzowa

ć

 fizykochemiczne metody analizy ilo

ś

ciowej, 

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia:  miareczkowanie,  roztwór  mianowany,  wska

ź

nik 

miareczkowania,  krzywa  miareczkowania,  punkt  równowa

Ŝ

no

ś

ci,  punkt 

ko

ń

cowy, mno

Ŝ

nik analityczny, 

  wyja

ś

ni

ć

 przyczyny powstawania bł

ę

dów w analizie ilo

ś

ciowej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 normami w analizie jako

ś

ciowej,  

  scharakteryzowa

ć

 metody klasycznej analizy ilo

ś

ciowej, 

  przygotowa

ć

,  pobra

ć

  i  zabezpieczy

ć

  próbki  do  analizy  zgodnie  

z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami,  

  przygotowa

ć

 odczynniki do analizy ilo

ś

ciowej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ą

 laboratoryjn

ą

  przeprowadzi

ć

 reakcj

ę

 zoboj

ę

tniania, 

  przeprowadzi

ć

 reakcj

ę

 utleniania i redukcji, 

  scharakteryzowa

ć

 zwi

ą

zki kompleksowe, 

  przeprowadzi

ć

 reakcj

ę

 str

ą

cania osadu, 

  scharakteryzowa

ć

 instrumentalne metody analityczne,  

  wykona

ć

 pomiary kolorymetryczne, 

  przeprowadzi

ć

 miareczkowanie konduktometryczne, 

  przeprowadzi

ć

 miareczkowanie potencjometryczne, 

  wykona

ć

 pomiar pH roztworu, 

  zapisa

ć

  równania  reakcji  zachodz

ą

cych  podczas  wykonywania  analiz 

ilo

ś

ciowych, 

  zastosowa

ć

  zasady  racjonalnej  gospodarki  substancjami    i  czynnikami 

energetycznymi, 

  obliczy

ć

 i zinterpretowa

ć

 wyniki przeprowadzonych analiz, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 laboratoryjn

ą

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

43 

2. Materiał nauczania 

Zasady pracy w laboratorium analiz ilo

ś

ciowych.  

Metody i znaczenie analizy ilo

ś

ciowej. 

ę

dy w analizie ilo

ś

ciowej, dokładno

ść

 oznaczania. 

Normy dotycz

ą

ce analizy ilo

ś

ciowej. 

Podział i charakterystyka klasycznych metod analizy ilo

ś

ciowej.  

Pobieranie  i utrwalanie  próbek  pierwotnych  surowców,  półproduktów  
i produktów. 
Przygotowanie  i  przechowywanie  odczynników  stosowanych  do  analiz 
ilo

ś

ciowych. 

Alkacymetria:  reakcje  zoboj

ę

tniania,  wska

ź

niki  alkacymetryczne,  krzywe 

miareczkowania alkacymetrycznego. Przykłady oznacze

ń

 alkacymetrycznych. 

Redoksometria:  reakcje  utleniania  i  redukcji,  specyfika  wska

ź

ników 

redoksometrycznych. Przykłady oznacze

ń

 redoksometrycznych. 

Kompleksometria:  budowa  i  powstawanie  zwi

ą

zków  kompleksowych, 

wska

ź

niki 

kompleksometryczne. 

Przykłady 

oznacze 

kompleksometrycznych. 
Miareczkowa  analiza  str

ą

ceniowa:  reakcje  str

ą

cania,  wska

ź

niki  stosowane 

miareczkowaniach 

str

ą

ceniowych. 

Przykłady 

oznacze

ń

 

argentometrycznych. 

Charakterystyka 

instrumentalnych 

metod 

analitycznych. 
Kolorymetria. Spektrofotometria w nadfiolecie i 

ś

wietle widzialnym: metody, 

aparatura. Przykłady zastosowania kolorymetrii i spektrofotometrii. 
Konduktometria. 

Aparatura 

do 

pomiarów 

konduktometrycznych. 

Miareczkowanie 

konduktometryczne. 

Zastosowanie 

konduktometrii 

i miareczkowania konduktometrycznego. 
Potencjometria: zasady pomiarów potencjometrycznych. Aparatura. 
Elektrody 

porównawcze 

jonoselektywne. 

Miareczkowanie 

potencjometryczne. 

Zastosowanie 

potencjometrii 

i miareczkowania 

potencjometrycznego. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 
 

3. 

Ć

wiczenia  

  Sporz

ą

dzanie i mianowanie roztworu kwasu solnego. 

  Oznaczanie alkalimetryczne zawarto

ś

ci kwasu solnego. 

  Oznaczanie acydymetryczne zawarto

ś

ci wodorotlenku sodu. 

  Oznaczanie manganometryczne zawarto

ś

ci jonów 

Ŝ

elaza (II). 

  Oznaczanie manganometryczne zawarto

ś

ci nadtlenku wodoru. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

44 

  Oznaczanie jodometryczne zawarto

ś

ci nadtlenku wodoru. 

  Przygotowywanie i

 

mianowanie

 

roztworu EDTA . 

  Oznaczanie kompleksometryczne twardo

ś

ci wody. 

  Przygotowywanie  mianowanego roztworu  azotanu  (V) srebra

 

z  odwa

Ŝ

ki 

analitycznej. 

  Oznaczanie zawarto

ś

ci jonów chlorkowych w próbce metod

ą

 Mohra. 

  Oznaczanie spektrofotometryczne zawarto

ś

ci jonów 

Ŝ

elaza (III). 

  Oznaczanie konduktometryczne zawarto

ś

ci wodorotlenku sodu. 

  Okre

ś

lanie potencjometryczne warto

ś

ci pH roztworów. 

  Oznaczanie potencjometryczne zawarto

ś

ci kwasu solnego. 

  Oznaczanie  potencjometryczne  zawarto

ś

ci  kwasu  ortofosforowego  (V)  

w Coca-Coli. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce krzywe miareczkowa

ń

 klasycznych. 

Foliogramy obrazuj

ą

ce krzywe miareczkowa

ń

 potencjometrycznych. 

Foliogramy obrazuj

ą

ce krzywe miareczkowa

ń

 konduktometrycznych. 

Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Spektrofotometry, konduktometry, potencjometry. 
Teksty przewodnie. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  wykonywania 

podstawowych 

analiz 

ilo

ś

ciowych 

metodami 

klasycznymi  

i  instrumentalnymi.  Stanowi

ą

  one  podstaw

ę

  okre

ś

lania  zawarto

ś

ci 

substancji  chemicznych  w  ró

Ŝ

nych  substancjach,  badania  czysto

ś

ci 

surowców, 

półproduktów 

produktów 

przemysłu 

chemicznego,  

a  tak

Ŝ

e  daj

ą

  mo

Ŝ

liwo

ść

  wykorzystania  i  zastosowania  w praktyce  wiedzy  

i umiej

ę

tno

ś

ci zdobytych w innych jednostkach.  

W  procesie  nauczania  -  uczenia  si

ę

  zaleca  si

ę

  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych 

metod 

nauczania: 

przewodniego 

tekstu, 

pokazu 

 z obja

ś

nieniem, pokazu z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

 

uczniów  z  zakresem  i  rodzajem  wykonywanych  zada

ń

,  z  obsług

ą

  sprz

ę

tu  

i aparatury laboratoryjnej oraz obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

45 

Ć

wiczenia  wykonywane  z  zastosowaniem  tekstu  przewodniego  lub 

instrukcji  b

ę

d

ą

  polegały  na  przeprowadzeniu  podstawowych  czynno

ś

ci 

laboratoryjnych w celu oznaczenia zawarto

ś

ci jonu lub substancji w badanej 

próbce metodami klasycznymi lub instrumentalnymi.  

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  chemicznej  w  grupach  do  15 

osób, a 

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych lub indywidualnie. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych uczniów 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  dostarcza 

nauczycielowi  informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  

w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia. 

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  stanu  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  pod  k

ą

tem  zało

Ŝ

onych  celów 

kształcenia, 

  identyfikowanie  post

ę

pów  uczniów  w  toku  realizacji  tre

ś

ci  kształcenia 

oraz  rozpoznawanie  trudno

ś

ci  w  osi

ą

ganiu  zało

Ŝ

onych  celów 

kształcenia, 

  sprawdzanie  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  po  zrealizowaniu  programu 

jednostki modułowej. 
Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  organizowanie stanowiska pracy, 

  wykonywanie analizy ilo

ś

ciowej na podstawie instrukcji, 

  posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ą

 laboratoryjn

ą

  sporz

ą

dzanie dokumentacji laboratoryjnej, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Po zako

ń

czeniu realizacji programu, w celu zbadania poziomu osi

ą

gni

ęć

 

uczniów,  proponuje  si

ę

  zastosowanie  testu  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  

z zadaniami wielokrotnego wyboru. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

46 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 laboratoryjnych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

47 

Jednostka modułowa 815[01].O2.04 
Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych substancji 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  wymieni

ć

 podstawowe wielko

ś

ci fizyczne substancji, 

  dobra

ć

  metody  pomiaru  wielko

ś

ci  fizycznych  charakteryzuj

ą

cych 

substancje, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 sprz

ę

t i aparatur

ę

 pomiarow

ą

  wykona

ć

 pomiar podstawowych wielko

ś

ci fizycznych substancji,  

  dobra

ć

 technik

ę

 opracowywania wyników pomiarów, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 normami w pomiarach wielko

ś

ci fizycznych substancji, 

  wyja

ś

ni

ć

  przyczyny  powstawania  bł

ę

dów  w  pomiarach  wielko

ś

ci 

fizycznych, 

  okre

ś

li

ć

 dokładno

ść

 wykonanych pomiarów, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 pomiarów wielko

ś

ci fizycznych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

 

2. Materiał nauczania  

Zasady pracy w laboratorium. 
Wielko

ś

ci fizyczne substancji chemicznych. 

Normalizacja metod pomiarowych. 
Pomiar temperatury wrzenia, przyrz

ą

dy pomiarowe.  

Pomiar temperatury topnienia i krzepni

ę

cia, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar g

ę

sto

ś

ci, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar lepko

ś

ci, przyrz

ą

dy pomiarowe.  

Pomiar współczynnika załamania 

ś

wiatła, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar temperatury zapłonu i palenia, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar k

ą

ta skr

ę

cania płaszczyzny polaryzacji 

ś

wiatła, przyrz

ą

dy  

pomiarowe. 

ę

dy w pomiarach wielko

ś

ci fizycznych. 

Technika opracowywania wyników pomiarów. 
Dokumentacja pomiarów wielko

ś

ci fizycznych. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higiena  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania prac laboratoryjnych.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

48 

3. 

Ć

wiczenia  

  Wykonywanie pomiaru temperatury wrzenia cieczy.  

  Wykonywanie pomiaru temperatury topnienia cieczy. 

  Wykonywanie pomiaru temperatury krzepni

ę

cia cieczy. 

  Wykonywanie pomiaru g

ę

sto

ś

ci cieczy metod

ą

 wagow

ą

  Wykonywanie pomiaru g

ę

sto

ś

ci cieczy przy pomocy areometrów.  

  Wykonywanie  pomiaru  lepko

ś

ci  cieczy  wiskozymetrem  Ostwalda, 

Höpplera, lepko

ś

ciomierzem kapilarnym.  

  Wyznaczanie współczynnika załamania 

ś

wiatła. 

  Wyznaczanie 

składu 

mieszaniny 

na 

podstawie 

wyznaczonego 

współczynnika załamania 

ś

wiatła. 

  Okre

ś

lanie zawarto

ś

ci cukru w roztworze przy pomocy polarymetru. 

  Wykonywanie  pomiaru  temperatury  zapłonu  i  palenia  aparatem 

Marcussona. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy tabel fizykochemicznych. 
Tablice  pogl

ą

dowe  obrazuj

ą

ce  sprz

ę

t  i  aparatur

ę

  pomiarow

ą

  do 

wyznaczania wielko

ś

ci fizycznych charakteryzuj

ą

cych substancje. 

Tablice 

pogl

ą

dowe 

obrazuj

ą

ce 

mno

Ŝ

niki 

ułatwiaj

ą

ce 

przeliczanie 

stosowanych powszechnie jednostek miar na jednostki układu SJ. 
Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Normy Zestawy odczynników chemicznych. 
Aparatura i urz

ą

dzenia pomiarowe. 

Teksty przewodnie. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów wielko

ś

ci fizycznych substancji, które 

stanowi

ą

  podstaw

ę

  oznaczania  zawarto

ś

ci  substancji  chemicznych  

w  ró

Ŝ

nych  układach  materialnych,  okre

ś

lania  czysto

ś

ci  półproduktów  

i  produktów  wytwarzanych  w  przemy

ś

le  chemicznym  oraz  kontroli 

procesów technologicznych. 

Skuteczno

ść

 nauczania  w  du

Ŝ

ym stopniu  zale

Ŝ

y  od  wła

ś

ciwego doboru 

tre

ś

ci  i  metod  nauczania.  Dokonuj

ą

c  wyboru  metod  nale

Ŝ

y  preferowa

ć

 

takie, które zapewniaj

ą

  wdra

Ŝ

anie ucznia do samodzielnego i logicznego my

ś

lenia, 

  aktywny udział w rozwi

ą

zywaniu zada

ń

 i problemów, 

  stosowanie zdobytej przez ucznia wiedzy w praktyce, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

49 

  kształtowanie u uczniów okre

ś

lonych umiej

ę

tno

ś

ci i nawyków. 

Szczególnie  zalecane  s

ą

  metody:  tekstu  przewodniego,  pokazu  

z obja

ś

nieniem, pokazu z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów 

z przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  obowi

ą

zuj

ą

cymi  na 

stanowisku pracy. 

Ć

wiczenia laboratoryjne mo

Ŝ

na realizowa

ć

 na podstawie szczegółowych 

instrukcji i tekstów przewodnich opracowanych przez nauczyciela. Podczas 
wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  stworzy

ć

  uczniom  warunki  samodzielnego 

wykonywania 

pomiarów 

wielko

ś

ci 

fizycznych 

charakteryzuj

ą

cych 

substancje.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji:  norm,  instrukcji,  poradników  oraz  materiałów  w  wersji 

elektronicznej.  

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  kontroli  procesów 

technologicznych  w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  w zespołach  2-3 

osobowych lub indywidualnie. 
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych uczniów 

Sprawdzanie  i  ocenianie  wiedzy  uczniów  z  zakresu:  podstawowych 

wielko

ś

ci  fizycznych  charakteryzuj

ą

cych  substancje,  stosowania  jednostek 

układu SI, przeliczania jednostek.  

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  technicznych,  poprawno

ść

 

wnioskowania.  

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  powinna  aktywizowa

ć

  i  mobilizowa

ć

  do 

pracy  zarówno  ucznia  jak  i nauczyciela.  Proces  oceniania  powinien 
obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  stanu  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  z  uwzgl

ę

dnieniem 

zało

Ŝ

onych celów kształcenia, 

  identyfikowanie  post

ę

pów  ucz

ą

cych  si

ę

  w  toku  realizacji  tre

ś

ci 

kształcenia oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu zało

Ŝ

onych celów 

kształcenia, 

  sprawdzanie  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  po  zrealizowaniu  tre

ś

ci 

kształcenia jednostki modułowej. 

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  pisemnych i ustnych sprawdzianów,  

  sprawdzianów praktycznych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

50 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W  trakcie  obserwacji  pracy  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

 i innych zda

ń

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  organizowanie stanowiska pracy, 

  obsługiwanie sprz

ę

tu i aparatury pomiarowej, 

  wykonanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci fizycznych substancji, 

  sporz

ą

dzanie dokumentacji pomiarowej, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania  prac 

laboratoryjnych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  stosowanych 

sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych i poziom wykonanych 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

51 

Jednostka modułowa 815[01].O2.05 
Charakteryzowanie podstawowych procesów 
fizycznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 stany skupienia substancji, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie gazu doskonałego i gazu rzeczywistego, 

  skorzysta

ć

 z prawa  stanu gazu doskonałego, 

  okre

ś

li

ć

 ró

Ŝ

nice mi

ę

dzy ciecz

ą

 newtonowsk

ą

 i nienewtonowsk

ą

  rozró

Ŝ

ni

ć

 ciała stałe o budowie krystalicznej od ciał bezpostaciowych, 

  okre

ś

li

ć

  charakterystyczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  układów  jednoskładnikowych 

jednofazowych,  

  okre

ś

li

ć

  charakterystyczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  układów  jednoskładnikowych 

wielofazowych, 

  okre

ś

li

ć

  charakterystyczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  układów  wieloskładnikowych 

jednofazowych, 

  okre

ś

li

ć

  charakterystyczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  układów  wieloskładnikowych 

wielofazowych, 

  dobra

ć

 metody rozdzielania układów dwuskładnikowych, 

  wyznaczy

ć

 równowag

ę

 w układach dwuskładnikowych dwufazowych, 

  scharakteryzowa

ć

 przemiany zachodz

ą

ce na granicy faz,  

  obliczy

ć

 efekty energetyczne przemian fazowych, 

  dobra

ć

 metody rozdzielania układów dwuskładnikowych dwufazowych,  

  scharakteryzowa

ć

  procesy  równowagowe  zachodz

ą

ce  w  układach 

dwuskładnikowych, 

  zinterpretowa

ć

 wykresy fazowe dla układów: ciecz – para i ciecz – faza 

stała, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe  procesy  fizyczne:  destylacja,  ekstrakcja, 

absorpcja,  adsorpcja,  desorpcja,  suszenie,  krystalizacja,  wymiana 
jonowa, 

  rozdzieli

ć

  mieszaniny  z  zastosowaniem  destylacji,  ekstrakcji,  absorpcji, 

adsorpcji, desorpcji, krystalizacji, wymiany jonowej, 

  wskaza

ć

 

zastosowanie 

podstawowych 

procesów 

fizycznych 

w technologii chemicznej, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 laboratoryjn

ą

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

52 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania  prac 

laboratoryjnych. 

 

2. Materiał nauczania 

Gaz doskonały, gaz rzeczywisty. Stan gazu i parametry stanu gazu. 
Prawa opisuj

ą

ce stan gazu doskonałego. 

Ciecze newtonowskie i nienewtonowskie.  
Ciała stałe krystaliczne i bezpostaciowe. 
Równowagi fazowe w układach jednoskładnikowych.  
Równowagi w układach dwuskładnikowych jednofazowych. 
Metody rozdzielania układów dwuskładnikowych.  
Równowagi w układach dwuskładnikowych dwufazowych. 
Zjawiska powierzchniowe zachodz

ą

ce na granicy faz.  

Metody rozdzielania układów dwuskładnikowych dwufazowych. 
Efekty energetyczne przemian fazowych. 
Charakterystyka procesów wymiany masy. 
Charakterystyka procesów wymiany energii. 
Zastosowanie  procesów:  destylacji,  ekstrakcji,  absorpcji,  adsorpcji, 
desorpcji,  krystalizacji,  suszenia,  wymiany  jonowej  w  technologii 
chemicznej. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higiena  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania prac laboratoryjnych. 

 
3. 

Ć

wiczenia  

  Okre

ś

lanie  wpływu  temperatury  na  rozpuszczalno

ść

  ciał  stałych 

w cieczach. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  mieszania  i  stopnia  rozdrobnienia  ciała  stałego  na 

rozpuszczalno

ść

 ciał stałych w cieczach. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  temperatury  i  ci

ś

nienia  na  rozpuszczalno

ść

  gazów 

w cieczach. 

  Wyznaczanie ilo

ś

ci energii niezb

ę

dnej do podgrzania cieczy. 

  Wyznaczanie 

efektu 

energetycznego 

procesu 

rozpuszczania 

i rozcie

ń

czania kwasów. 

  Rozdzielanie  układów  wieloskładnikowych  z  zastosowaniem  procesu 

destylacji. 

  Suszenie substancji metod

ą

 okresow

ą

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

53 

  Wyodr

ę

bnianie  składnika  mieszaniny  z  zastosowaniem  procesu 

absorpcji. 

  Sporz

ą

dzanie emulsji. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne  

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych.  
Urz

ą

dzenia  i  aparaty  do  przeprowadzenia  podstawowych  procesów 

fizycznych.  
Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

zastosowania 

procesów 

fizycznych  

w technologii chemicznej.  
Zestawy 

foliogramów, 

fazogramów 

dotycz

ą

ce 

równowagi 

fazowe  

w układach jednoskładnikowych. 
Zestaw przyrz

ą

dów pomiarowych.  

Instrukcje obsługi i konserwacji przyrz

ą

dów oraz urz

ą

dze

ń

.  

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

Teksty przewodnie. 

  

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  procesów 

fizycznych wykorzystywanych w przemy

ś

le chemicznym.  

Tre

ś

ci zawarte w jednostce modułowej stanowi

ą

 podstaw

ę

 do nauczania 

technologii chemicznej.   

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze  szczegółowych  celów 

kształcenia  wymaga  stosowania  ró

Ŝ

nych  metod  pracy  z  uczniami  oraz 

wła

ś

ciwego  doboru 

ś

rodków  dydaktycznych.  Program  powinien  by

ć

 

realizowany  nast

ę

puj

ą

cymi  metodami  nauczania:  tekstu  przewodniego, 

pokazu z instrukta

Ŝ

em, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  tekstu  przewodniego,  która  pozwala 

na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  planowania,  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji,  stosowania  nabytej  wiedzy  w  praktyce,  rozwi

ą

zywania 

problemów, podejmowania decyzji. 

 Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien 

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

cymi  na  danym 

stanowisku pracy.  

W  trakcie  realizacji  tre

ś

ci  programowych  dotycz

ą

cych  wła

ś

ciwo

ś

ci 

stanów  skupienia  i  przemian  fazowych  wskazane  jest  zastosowanie 
komputerowych programów symulacyjnych.   

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

54 

Ć

wiczenia,  zaproponowane  w  programie  jednostki  modułowej,  pozwol

ą

 

na  indywidualizacj

ę

  procesu  nauczania,  efektywniejsze  wykorzystanie 

pomocy  dydaktycznych  oraz  ułatwi

ą

  zrozumienie  realizowanych  tre

ś

ci 

kształcenia.  

Zaj

ę

cia  laboratoryjne  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  hali  technologicznej  

w  grupie  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  w zespołach  2  osobowych  lub 

indywidualnie.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych uczniów 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na 
podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

  aktywno

ść

 

ucznia i zapewni

ć

 poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie kształcenia. 

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  w  formie  sprawdzianów 

ustnych nale

Ŝ

y ocenia

ć

 umiej

ę

tno

ś

ci operowania zdobyt

ą

 wiedz

ą

, zwraca

ć

 

uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

  wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie 

terminologii zawodowej oraz poprawno

ść

 wnioskowania. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

 

poziom  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dnych  do  realizacji 

okre

ś

lonych  zada

ń

.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

 

poprzez  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  ucznia  podczas 

ć

wicze

ń

  oraz  stosowanie  sprawdzianów  praktycznych  z  zadaniami  typu 

próba pracy. 

Po zako

ń

czeniu realizacji programu, w celu zbadania poziomu osi

ą

gni

ęć

 

uczniów, 

proponuje 

si

ę

 

zastosowanie 

testu 

dydaktycznego 

z zadaniami wielokrotnego wyboru. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  zastosowanych 

przez  nauczyciela  sprawdzianów,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  i  poziom 

wykonanych 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

55 

Jednostka modułowa 815[01].O2.06 
Charakteryzowanie podstawowych procesów 
chemicznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii, 

  sklasyfikowa

ć

 chemiczne procesy podstawowe, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 podstawowe typy reakcji chemicznych otrzymywania zwi

ą

zków 

nieorganicznych i organicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 sposoby otrzymywania substancji gazowych, 

  zastosowa

ć

  metody  otrzymywania  podstawowych  grup  zwi

ą

zków 

nieorganicznych, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 utleniaczy i reduktorów w preparatyce organicznej, 

  zastosowa

ć

  reakcje  utleniania  i  redukcji  do  otrzymywania  zwi

ą

zków 

organicznych, 

  obliczy

ć

  ilo

ść

  substratów  potrzebnych  do  przeprowadzenia  reakcji 

chemicznej,  

  zapisa

ć

 wzory chemiczne zwi

ą

zków nieorganicznych i organicznych,  

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  nazwami  systematycznymi  i  zwyczajowymi  zwi

ą

zków 

nieorganicznych i organicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 rol

ę

 czynników sulfonuj

ą

cych, 

  okre

ś

li

ć

 metody otrzymywania zwi

ą

zków sulfonowych, 

  zastosowa

ć

  metody  otrzymywania  oraz  zastosowania  zwi

ą

zków 

sulfonowych, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 czynników nitruj

ą

cych, 

  scharakteryzowa

ć

 metody otrzymywania zwi

ą

zków nitrowych, 

  scharakteryzowa

ć

  reakcje  wprowadzania  fluorowca  do  zwi

ą

zków 

organicznych, 

  zastosowa

ć

 metody otrzymywania estrów zwi

ą

zków sulfonowych, 

  wyja

ś

ni

ć

 

przebieg procesu

 

polimeryzacji i polikondensacji, 

  zapisa

ć

 wzory sumaryczne i strukturalne kwasów karboksylowych, 

  scharakteryzowa

ć

 reakcje charakterystyczne grup funkcyjnych zwi

ą

zków 

organicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 przebieg procesu elektrolizy roztworów wybranych substancji, 

  okre

ś

li

ć

 

zastosowanie 

podstawowych 

procesów 

chemicznych 

w technologii chemicznej, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

56 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania  prac 

laboratoryjnych. 

 
2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja chemicznych procesów podstawowych. 
Podstawowe  typy  reakcji  chemicznych  stosowane  do  otrzymywania 
zwi

ą

zków  nieorganicznych:  zoboj

ę

tnianie,  rozkład  termiczny,  pojedynczej  

i podwójnej wymiany, utlenianie i redukcja. 
Podstawowe  typy  reakcji  chemicznych  stosowane  do  otrzymywania 
zwi

ą

zków  organicznych:  sulfonowanie,  nitrowanie,  estryfikacja,  hydroliza, 

amonoliza,  addycja,  eliminacja,  utlenianie  i  redukcja,  izomeryzacja, 
alkilowanie, polimeryzacja, polikondensacja, poliaddycja. 
Otrzymywanie substancji gazowych. 
Metody otrzymywania podstawowych grup zwi

ą

zków nieorganicznych. 

Otrzymywanie  zwi

ą

zków  organicznych  w  wyniku  reakcji  utleniania 

i redukcji. Utleniacze i reduktory stosowane w preparatyce organicznej. 
Metody otrzymywania zwi

ą

zków sulfonowych. Czynniki sulfonuj

ą

ce. 

Metody otrzymywania zwi

ą

zków nitrowych. Czynniki nitruj

ą

ce. 

Reakcje wprowadzania fluorowca do zwi

ą

zków organicznych. 

Metody otrzymywania estrów kwasów karboksylowych. 
Polimeryzacja i polikondensacja. 
Reakcje charakterystyczne grup funkcyjnych zwi

ą

zków organicznych. 

Zastosowanie procesu elektrolizy do otrzymywania substancji.  
Chemiczne procesy podstawowe stosowane w technologii chemicznej. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

podczas 

wykonywania 

prac 

laboratoryjnych. 
 

3. 

Ć

wiczenia  

  Sporz

ą

dzanie

 

schematów  reakcji  chemicznych  zachodz

ą

cych  w  trakcie 

otrzymywania zwi

ą

zków nieorganicznych. 

  Otrzymywanie  dwutlenku  w

ę

gla  z  kwasu  solnego  i  w

ę

glanu  wapnia  

w warunkach laboratoryjnych. 

  Otrzymywanie tlenku siarki (IV) w warunkach laboratoryjnych.  

  Otrzymywanie  tlenku  magnezu  w  wyniku  rozkładu  termicznego  soli  

w warunkach laboratoryjnych. 

  Otrzymywanie  soli  w  wyniku  reakcji  pojedynczej  wymiany  w  warunkach 

laboratoryjnych.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

57 

  Otrzymywanie  soli  w  wyniku  reakcji  podwójnej  wymiany  w  warunkach 

laboratoryjnych.  

  Okre

ś

lanie produktów rozkładu termicznego w

ę

glowodorów nasyconych. 

  Okre

ś

lanie produktów reakcji izomeryzacji w

ę

glowodorów nasyconych. 

  Okre

ś

lanie produktów utleniania alkoholi. 

  Sporz

ą

dzanie 

schematów 

reakcji 

chemicznych 

prowadz

ą

cych  

do otrzymywania zwi

ą

zków organicznych. 

  Otrzymywanie  estrów  kwasu  octowego  w  wyniku  reakcji  estryfikacji 

alkoholu etylowego kwasem octowym.  

  Otrzymywanie  estrów  kwasu  benzenokarboksylowego  w  wyniku  reakcji 

estryfikacji kwasu  salicylowego bezwodnikiem octowym.  

  Otrzymywanie  aromatycznych  zwi

ą

zków  nitrowych  w  wyniku  reakcji 

nitrowania benzenu.  

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Tablice 

pogl

ą

dowe 

obrazuj

ą

ce 

urz

ą

dzenia 

aparaty 

niezb

ę

dne  

do przeprowadzenia podstawowych procesów chemicznych. 
Aparatura  i  przyrz

ą

dy 

ć

wiczeniowe  do  przeprowadzenia  podstawowych 

procesów chemicznych. 
Instrukcje obsługi i konserwacji przyrz

ą

dów oraz urz

ą

dze

ń

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Teksty przewodnie. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

otrzymywania 

substancji 

chemicznych 

warunkach 

laboratoryjnych,  wykonywania  bilansów  materiałowych  oraz  okre

ś

lania 

wła

ś

ciwo

ś

ci substancji chemicznych.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

 

wiedz

ę

 uczniów z zakresu: 

  zapisywania równa

ń

 reakcji chemicznych, 

  okre

ś

lania 

metod 

otrzymywania 

zwi

ą

zków 

organicznych 

i nieorganicznych, 

  wykonywania oblicze

ń

 stechiometrycznych. 

W procesie nauczania-uczenia si

ę

 zaleca si

ę

 stosowanie nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  metody  projektów,  metody  przypadków,  pokazu  
z obja

ś

nieniem, pokazu z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

58 

Metoda  projektów  zasługuje  na  szczególn

ą

  uwag

ę

,  poniewa

Ŝ

  daje 

mo

Ŝ

liwo

ść

 zastosowania wcze

ś

niej zdobytej wiedzy, pozwala na efektywne 

wykorzystanie 

czasu, 

planowanie 

działa

ń

podejmowanie 

decyzji, 

korzystanie  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  oraz  prezentacj

ę

  wykonanych 

projektów. 

W pracach projektowych uczniowie powinni uwzgl

ę

dni

ć

  metod

ę

 otrzymania okre

ś

lonej substancji, 

  dobór sprz

ę

tu laboratoryjnego, 

  dobór odczynników chemicznych, 

  dobór 

ś

rodków ochrony indywidualnej, 

  sposoby wyodr

ę

bniania i oczyszczania otrzymanych substancji, 

  sposoby oceny jako

ś

ci wykonanej pracy, 

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci zastosowania danej metody na skal

ę

 przemysłow

ą

.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pracowni  chemicznej  

w grupach do 15 osób, a prace laboratoryjne w zespołach 2–3 osobowych.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów.  

Kryteria oceniania powinny uwzgl

ę

dnia

ć

 poziom wiadomo

ś

ci oraz zakres 

opanowania  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze  szczegółowych 

celów kształcenia.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

  mog

ą

  by

ć

 

oceniane  na  podstawie  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych  oraz  testów 
osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

 

podczas  obserwacji  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  w  trakcie 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  posługiwanie si

ę

 sprz

ę

tem i aparatur

ą

 laboratoryjn

ą

  zapisywanie wzorów i okre

ś

lanie nazw zwi

ą

zków chemicznych, 

  wykorzystanie substancji chemicznych, 

  wykonywanie podstawowych bilansów materiałowych, 

  wyodr

ę

bnianie i oczyszczanie substancji chemicznych, 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

59 

  okre

ś

lanie jako

ś

ci otrzymanych zwi

ą

zków chemicznych, 

  sporz

ą

dzanie dokumentacji laboratoryjnej. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  zastosowanych 

sprawdzianów, testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych i poziom wykonanych 

ć

wicze

ń

.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

60 

Moduł 815[01].Z1

 

Maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  w  przemy

ś

le 

chemicznym 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wykonywa

ć

 

pomiary 

wielko

ś

ci 

charakteryzuj

ą

cych 

proces 

technologiczny, 

  charakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  zasad

ę

  działania  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  do 

regulacji i sterowania, 

  wykonywa

ć

  rysunki  i  szkice  techniczne  elementów  maszyn  i  aparatury 

chemicznej, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  dokumentacj

ą

  techniczn

ą

  i  eksploatacyjn

ą

  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  dobiera

ć

 

aparaty 

urz

ą

dzenia 

do 

projektowanych 

procesów 

technologicznych, 

  sporz

ą

dza

ć

  proste  schematy  ideowe  ró

Ŝ

nych  sposobów  odzyskiwania 

energii,  

  dobiera

ć

 sposoby ochrony urz

ą

dze

ń

 przed zanieczyszczeniem i korozj

ą

  sporz

ą

dza

ć

 bilanse energetyczne i materiałowe aparatów i urz

ą

dze

ń

  obsługiwa

ć

  podstawowe  maszyny,  aparaty  i  urz

ą

dzenia  przemysłu 

chemicznego, 

  okre

ś

la

ć

  przyczyny  typowych  awarii  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji zawodowej,  

  przewidywa

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  wyst

ą

pienia  zagro

Ŝ

e

ń

  dla 

ś

rodowiska  pracy 

ś

rodowiska  naturalnego  podczas  eksploatacji  podstawowych  maszyn, 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w przemy

ś

le chemicznym, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  podczas  obsługi  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosownych  

w przemy

ś

le chemicznym.  

 
 
  
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

61 

2. Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol

 

Nazwa jednostki

 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

815[01].Z1.01 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 

  72 

815[01].Z1.02 

Wykonywanie pomiarów parametrów 
procesowych 

  72 

815[01].Z1.03 

Stosowanie maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego 

  72 

815[01].Z1.04 

Eksploatacja maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego 

  72 

815[01].Z1.05 

Stosowanie układów automatyki i sterowania 

  72 

Razem 

360 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych  
 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

 
 
 

815[01].Z1 

Maszyny i urz

ą

dzenia 

stosowane w przemy

ś

le 

chemicznym

 

815[01].Z1.03 

Stosowanie maszyn, 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego

 

815[01].Z1.02 

Wykonywanie pomiarów 

parametrów procesowych

 

815[01].Z1.04 

Eksploatacja maszyn, 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego

 

815[01].Z1.05 

Stosowanie układów 

automatyki i sterowania

 

815[01].Z1.01 

Posługiwanie si

ę

 

dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

62 

4. Literatura 

Błasi

ń

ski  H.,  Młodzi

ń

ski  B.:  Aparaty  przemysłu  chemicznego.  WNT, 

Warszawa 1983 
Dobrzy

ń

ski T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2004 

Francuz  W.  M.,  Sokołowski  R.:  Bezpiecze

ń

stwo  i  higiena  pracy 

w rzemio

ś

le. WSiP, Warszawa 1996 

Giełdowski L.: Przekroje. WSiP, Warszawa 1998 
Jabło

ń

ska-Drozdowska  H.,  Krajewska  K.:  Aparaty,  urz

ą

dzenia  i  procesy 

przemysłu chemicznego. WSiP, 1995 
Kornowicz-Sot  A.:  Automatyka  i  robotyka.  Układy  regulacji  automatycznej. 
WSiP, Warszawa 1999 
Molenda  J.:  Chemia  w  przemy

ś

le:  surowce  –  procesy  –  produkty.  WSiP, 

Warszawa 1996 
Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1993 
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gda

ń

sk 1999 

Ryng  M.:  Bezpiecze

ń

stwo  techniczne  w  przemy

ś

le  chemicznym.  WNT, 

Warszawa 1993 
Waszkiewicz  E.,  Waszkiewicz  S.:  Rysunek  zawodowy.  WSiP,  Warszawa 
1999 
Warych  J.:  Aparaty  i  urz

ą

dzenia  przemysłu  chemicznego  i  przetwórczego. 

WSiP, Warszawa 1996 
Warych  J.:  Oczyszczanie  gazów.  Procesy  i  aparatura.  WNT,  Warszawa 
1998 
Warych J.: Podstawowe procesy przemysłu chemicznego i przetwórczego. 
WSiP, Warszawa 1996 
Wojtkun  F.,  Bukała  W.:  Materiałoznawstwo.  Cz

ęść

1  i  2.  WSiP,  Warszawa 

1997 
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2001 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

63 

Jednostka modułowa 815[01].Z1.01 
Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 znaczenie rysunku technicznego, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu rysunku technicznego, 

  dobra

ć

 przypory oraz materiały do rysowania, 

  okre

ś

li

ć

 znaczenie normalizacji w rysunku technicznym, 

  sporz

ą

dzi

ć

 szkice i rysunki prostych brył geometrycznych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 szkice i rysunki elementów aparatury chemicznej, 

  sporz

ą

dzi

ć

  szkice  z  zastosowaniem  zasad  rzutowania  prostok

ą

tnego

  

i

 

aksonometrycznego, 

  narysowa

ć

 prosty przedmiot w przekroju, 

  zastosowa

ć

 zasady oznaczania przekrojów przedmiotów długich, 

  zastosowa

ć

 zasady wymiarowania przedmiotów na rysunkach, 

  odczyta

ć

 rysunki elementów aparatury chemicznej, 

  rozpozna

ć

 na rysunkach poł

ą

czenia rozł

ą

czne i nierozł

ą

czne, 

  wykorzysta

ć

  technik

ę

  komputerow

ą

  do  powielania  i  przechowywania 

informacji rysunkowej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 i technologiczn

ą

  rozpozna

ć

  na  schematach  technologicznych  usytuowanie  armatury  

i urz

ą

dze

ń

 do pomiarów, regulacji i sterowania, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  programami  komputerowymi  do  wykonywania  rysunków 

technicznych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 

2. Materiał nauczania 

Rola rysunku technicznego w pracy zawodowej. 
Materiały i przybory do rysowania. 
Normalizacja w rysunku technicznym, forma graficzna arkusza. 
Szkicowanie  przedmiotów,  wykonywanie  rysunków  za  pomoc

ą

  przyborów 

kre

ś

larskich. 

Rzutowanie prostok

ą

tne i aksonometryczne. 

Rodzaje przekrojów. 
Zasady  oznaczania  przekrojów  przedmiotów  długich  oraz  wykonanych 
z ró

Ŝ

nych materiałów.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

64 

Wymiarowanie i opisywanie przedmiotów na rysunkach. 
Oznaczenia poł

ą

cze

ń

 rozł

ą

cznych i nierozł

ą

cznych.  

Programy  komputerowe  do  wykonywania  rysunków  technicznych. 
Techniczne zastosowanie programu AutoCAD. 
Technika komputerowa w zakresie powielania i przechowywania informacji 
rysunkowej. 
Typowa dokumentacja techniczna i technologiczna.  
Schematy  technologiczne  w  dokumentacji  technicznej  oraz  na  panelach 
w sterowniach 

instalacji 

pracuj

ą

cych 

zastosowaniem 

techniki 

komputerowej. 
Oznaczenia na schematach armatury oraz urz

ą

dze

ń

 do pomiarów, regulacji 

i sterowania.  
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Szkicowanie 

brył 

geometrycznych 

rzutach 

prostok

ą

tnych  

i aksonometrycznych.  

  Szkicowanie elementu aparatury chemicznej w rzucie aksonometrycznym. 

  Rzutowanie prostok

ą

tne prostych brył geometrycznych. 

  Wykonywanie  rysunku  elementu  aparatury  chemicznej  w  rzutach 

prostok

ą

tnych.  

  Rysowanie przekrojów prostych przedmiotów. 

  Wykonywanie rysunku na podstawie szkicu. 

  Sporz

ą

dzanie 

rysunków 

technicznych 

przy 

pomocy 

programów 

komputerowych.  

  Wymiarowanie z modelu dydaktycznego. 

  Wymiarowanie z modelu rzeczywistego. 

  Czytanie rysunków technicznych elementów aparatury chemicznej. 

  Czytanie rysunków wykonawczych elementów aparatury chemicznej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Materiały i przyrz

ą

dy do wykonywania rysunków technicznych. 

Modele brył geometrycznych i elementów aparatury chemicznej. 
Fotografie aparatów, maszyn i urz

ą

dze

ń

.  

Katalogi aparatury i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego. 

Rysunki techniczne elementów aparatury chemicznej. 
Zestaw norm dotycz

ą

cych rysunku technicznego. 

Tablice 

pogl

ą

dowe 

obrazuj

ą

ce 

zasady 

rzutowania 

prostok

ą

tnego  

i aksonometrycznego. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

65 

Foliogramy, 

fazogramy, 

przezrocza 

obrazuj

ą

ce 

przekroje 

brył 

geometrycznych. 
Dokumentacja techniczna i technologiczna.  
Proste schematy chemicznych instalacji produkcyjnych.  

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  oraz  czytania  szkiców  i  rysunków  elementów 

aparatury  chemicznej,  a  tak

Ŝ

e  posługiwania  si

ę

  dokumentacj

ą

  techniczn

ą

  

i technologiczn

ą

, specyficzn

ą

 dla przemysłu chemicznego.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zamierzonych  celów  kształcenia  jest  mo

Ŝ

liwe  przy 

zastosowaniu  nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  tekstu  przewodniego, 

pokazu z instrukta

Ŝ

em, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien 

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

cymi  na  danym 

stanowisku  pracy,  poinformowa

ć

  uczniów  o  roli,  jak

ą

  pełni  dokumentacja 

techniczna  i  technologiczna  w  procesach  wytwarzania  i  eksploatacji 

Ŝ

nych urz

ą

dze

ń

 oraz podkre

ś

li

ć

 potrzeb

ę

 stosowania symboli i oznacze

ń

 

w dokumentacji technicznej. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

 

szczególn

ą

 uwag

ę

 na rozmieszczenie materiałów i przyborów kre

ś

larskich, 

wła

ś

ciwe  o

ś

wietlenie  i  postaw

ę

  podczas  pracy.  W  pracowni  powinny 

znajdowa

ć

  si

ę

  stanowiska  komputerowe  do  prac  z  typowymi  programami 

CAD oraz schematami technologicznymi.  

Ć

wiczenia,  zaproponowane  w  programie  jednostki  modułowej,  pozwol

ą

 

indywidualizacj

ę

 procesu nauczania, efektywniejsze wykorzystanie pomocy 

dydaktycznych oraz ułatwi

ą

 zrozumienie realizowanych tre

ś

ci kształcenia. 

Uczniowie  wykonuj

ą

ć

wiczenia  powinni  korzysta

ć

  z  materiałów 

ź

ródłowych oraz oprogramowania do wspomagania projektowania (CAD). 

 

Zaj

ę

cia 

dydaktyczne 

nale

Ŝ

realizowa

ć

 

pracowni 

rysunku 

technicznego  w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  indywidualnie  lub 

w zespołach 2 osobowych.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Opracowuj

ą

c  kryteria  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  i  zakres 

opanowania  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych  celów  kształcenia.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

  aktywno

ść

 

ucznia i zapewni

ć

 mu poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie kształcenia.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

66 

Podczas  realizacji  programu  nauczania  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

ocenia

ć

 uczniów na podstawie: sprawdzianów pisemnych i ustnych, testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  obserwacji  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  obserwacji  uczniów  w  trakcie  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  sporz

ą

dzanie  rysunków  cz

ęś

ci  maszyn,  urz

ą

dze

ń

  oraz  elementów 

aparatury chemicznej, 

  wymiarowanie rysunków i szkiców, 

  czytanie dokumentacji technicznej. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów, 

testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych oraz poziom wykonanych 

ć

wicze

ń

.  

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

67 

Jednostka modułowa 815[01].Z1.02 
Wykonywanie pomiarów parametrów procesowych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  sklasyfikowa

ć

 

przyrz

ą

dy 

stosowane 

do 

pomiaru 

parametrów 

procesowych według ró

Ŝ

nych kryteriów, 

  scharakteryzowa

ć

 metody pomiarów parametrów procesowych, 

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia:  wielko

ść

  fizyczna,  obiekt  mierzony,  przyrz

ą

pomiarowy,  klasa  dokładno

ś

ci  przyrz

ą

du,  czuło

ść

  przyrz

ą

du,  bł

ą

pomiarowy, niepewno

ść

 pomiaru, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje bł

ę

dów pomiarowych,  

  obliczy

ć

 i oszacowa

ć

 bł

ę

dy pomiarów wielko

ś

ci fizycznych, 

  wyja

ś

ni

ć

  przyczyny  powstawania  bł

ę

dów  w  pomiarach  parametrów 

procesowych, 

  scharakteryzowa

ć

 techniki opracowywania wyników pomiarów, 

  zastosowa

ć

 zasady u

Ŝ

ytkowania przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do pomiaru okre

ś

lonych parametrów badanego układu 

i zało

Ŝ

onej dokładno

ś

ci, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  instrukcjami  obsługi  podczas  u

Ŝ

ytkowania  przyrz

ą

dów 

pomiarowych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 

si

ę

 

przyrz

ą

dami 

kontrolno-pomiarowymi 

sondami 

pomiarowymi,  

  rozpozna

ć

  na  schematach  punkty  pomiaru  parametrów  procesowych: 

temperatury,  ci

ś

nienia,  strumienia  obj

ę

to

ś

ci  lub  masy,  poziomu  cieczy, 

masy, lepko

ś

ci oraz g

ę

sto

ś

ci, 

  wykona

ć

  pomiary  mocy,  rezystancji,  napi

ę

cia  i  nat

ęŜ

enia  pr

ą

du  przy 

pomocy przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  wykona

ć

  pomiary  temperatury,  ci

ś

nienia,  poziomu  cieczy,  nat

ęŜ

enia 

przepływu cieczy i gazów, wilgotno

ś

ci, lepko

ś

ci oraz g

ę

sto

ś

ci płynów,  

  obsłu

Ŝ

y

ć

 automatyczne wagi i dozowniki ta

ś

mowe, 

  wykorzysta

ć

 komputer do opracowywania wyników pomiarów, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 pomiarow

ą

  zinterpretowa

ć

 wyniki przeprowadzonych pomiarów, 

  oceni

ć

  proces  technologiczny  na  podstawie  przeprowadzonych 

pomiarów, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

68 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

podczas 

wykonywania 

prac 

pomiarowych. 
 

2. Materiał nauczania  

Zasady pracy w pracowni kontroli procesów technologicznych. 
Klasyfikacja przyrz

ą

dów i metod pomiarowych. 

Niepewno

ść

 pomiarowa. Bł

ę

dy pomiarów warto

ś

ci wielko

ś

ci fizycznych. 

Normalizacja metod pomiarowych i bada

ń

Zasady u

Ŝ

ytkowania przyrz

ą

dów pomiarowych.  

Zasady pomiaru podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych. Przyrz

ą

dy słu

Ŝą

ce 

do 

pomiaru 

wielko

ś

ci 

elektrycznych: 

amperomierze, 

woltomierze, 

watomierze, mierniki uniwersalne. 
Pomiar temperatury, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar ci

ś

nienia, przyrz

ą

dy pomiarowe.  

Pomiar poziomu cieczy, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar nat

ęŜ

enia przepływu cieczy i gazów, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar wilgotno

ś

ci, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar lepko

ś

ci, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar g

ę

sto

ś

ci, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Pomiar masy, przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Interpretacja wyników pomiarów parametrów procesowych.  
Technika opracowywania wyników pomiarów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

podczas 

wykonywania 

prac 

pomiarowych. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie  pomiaru  nat

ęŜ

enia  pr

ą

du,  napi

ę

cia  oraz  rezystancji 

miernikami uniwersalnymi.  

  Wykonywanie  pomiaru  temperatury  w  piecu  elektrycznym  termometrem 

rezystancyjnym i termoelektrycznym. 

  Wykonywanie pomiaru ci

ś

nienia w zbiorniku ci

ś

nieniowym manometrem 

spr

ęŜ

ynowym. 

  Wykonywanie  pomiaru  poziomu  cieczy  w  zbiorniku  zamkni

ę

tym 

poziomomierzem hydrostatycznym. 

  Wykonywanie 

pomiaru 

poziomu  cieczy 

zbiorniku 

otwartym 

poziomomierzem pływakowym. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

69 

  Wykonywanie  pomiaru  ró

Ŝ

nicy  ci

ś

nie

ń

  w  ruroci

ą

gu  za  pomoc

ą

  

U -rurki. 

  Wykonywanie  pomiaru  nat

ęŜ

enia  przepływu  gazu  za  pomoc

ą

  rurki 

spi

ę

trzaj

ą

cej i zw

ęŜ

ki pomiarowej. 

  Sprawdzanie 

wskaza

ń

 

manometru 

spr

ęŜ

ynowego 

za 

pomoc

ą

 

manometru obci

ąŜ

nikowo-tłokowego. 

  Wykonywanie pomiaru nat

ęŜ

enia przepływu cieczy rotametrem. 

  Wykonywanie 

pomiaru 

wilgotno

ś

ci 

powietrza 

atmosferycznego 

higrometrem  włosowym,  psychrometrem  Augusta  i  psychrometrem 
aspiracyjnym. 

  Wykonywanie pomiaru lepko

ś

ci cieczy lepko

ś

ciomierzem rotacyjnym. 

  Opracowanie wyników pomiarów za pomoc

ą

 komputera.  

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Przyrz

ą

dy uniwersalne, aparaty i urz

ą

dzenia pomiarowe.  

Programy komputerowe do opracowywania pomiarów. 
Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny, zestawy 

ć

wiczeniowe. 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Teksty przewodnie. 
Literatura techniczna, katalogi aparatury kontrolno-pomiarowego. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki  

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

wykonywania 

pomiarów 

wielko

ś

ci 

fizycznych 

charakterystycznych  dla  procesów  wytwarzania  półproduktów  i produktów 
chemicznych.  Umiej

ę

tno

ść

  wykonywania  tych pomiarów  stanowi  podstaw

ę

 

do  prawidłowego  wykonywania  pomiarów  parametrów  procesowych  
w warunkach rzeczywistych.  

W  pracy  nauczyciela  powinny  znale

źć

  zastosowanie  metody  podaj

ą

ce  

i  aktywizuj

ą

ce.  Szczególnie  zalecane  s

ą

  metody,  takie  jak:  metoda  tekstu 

przewodniego, pokazu z instrukta

Ŝ

em, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do  samodzielnej 

pracy,  studiowania  literatury  i  czasopism  zawodowych  oraz  korzystania  
 z zasobów Internetu. 

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel mo

Ŝ

e wykorzysta

ć

 w czasie zaj

ęć

 lub opracowa

ć

 inne 

ć

wiczenia 

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

70 

Zagadnienia  dotycz

ą

ce  analizy  bł

ę

dów  pomiarów  nale

Ŝ

y  zrealizowa

ć

 

w formie 

ć

wicze

ń

 obliczeniowych oraz dyskusji dydaktycznych.  

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  

z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji,  takich  jak:  instrukcje  do 

ć

wicze

ń

,  katalogi 

aparatury  kontrolno-pomiarowej,  instrukcje  u

Ŝ

ytkowania  przyrz

ą

dów 

pomiarowych. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pracowni  kontroli  procesów 

technologicznych  w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  indywidualnie  lub 

w zespołach 2- 3 osobowych.  

 
6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osiągnięć  uczniów  powinno  odbywać  się 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie określonych kryteriów.  

W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych  celów  kształcenia.  Nauczyciel  powinien  opracowa

ć

 

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne. 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 pomiarowych. 

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  planowanie i organizowanie stanowiska pracy, 

  posługiwanie si

ę

 instrukcjami u

Ŝ

ytkowania przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  posługiwanie si

ę

 przyrz

ą

dami pomiarowymi, 

  wykonywanie pomiaru parametrów procesowych, 

  interpretowanie wyników pomiarów, 

  sporz

ą

dzanie dokumentacji pomiarowej, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas wykonywania pomiarów. 

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

przeprowadzenie testu pisemnego z zadaniami zamkni

ę

tymi i otwartymi.  

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

 ucznia po zako

ń

czeniu realizacji programu 

jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  stosowanych 

przez  nauczyciela  metod  sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  i  poziom 

wykonania 

ć

wicze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

71 

Jednostka modułowa 815[01].Z1.03 
Stosowanie  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  laboratoryjnej  i  warsztatowej  zgodnie  

z wymaganiami ergonomii, 

  scharakteryzowa

ć

  i  rozpozna

ć

  materiały  konstrukcyjne  stosowane  do 

budowy aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne, chemiczne, mechaniczne i technologiczne 

metali, 

  scharakteryzowa

ć

 stopy 

Ŝ

elaza z w

ę

glem, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 gatunki stali, 

Ŝ

eliwa i staliwa, 

  sklasyfikowa

ć

 stopy metali nie

Ŝ

elaznych, 

  okre

ś

li

ć

  zastosowanie  metali  nie

Ŝ

elaznych  i  ich  stopów  do  budowy 

maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  okre

ś

li

ć

 odporno

ść

 materiałów konstrukcyjnych na czynniki mechaniczne 

i chemiczne w warunkach eksploatacji, 

  wykona

ć

  prace  z  zakresu  obróbki  mechanicznej  metali  i  tworzyw 

sztucznych,  

  scharakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  wyja

ś

ni

ć

  zasad

ę

  działania  aparatów  

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  wykona

ć

  prace  zwi

ą

zane  z  monta

Ŝ

em,  obsług

ą

,  konserwacj

ą

  oraz 

napraw

ą

 aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego,  

  okre

ś

li

ć

  sposoby  zapobiegania  korozji  materiałów  konstrukcyjnych  

w aparatach, urz

ą

dzeniach i instalacjach przemysłu chemicznego, 

  scharakteryzowa

ć

 powłoki ochronne  i ich zastosowanie,  

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  dobra

ć

 aparaty i urz

ą

dzenia do procesów technologicznych, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia i aparatur

ę

 stosowan

ą

 w instalacjach chemicznych, 

  zastosowa

ć

    zasady  racjonalnej  gospodarki  substancjami  i  czynnikami 

energetycznymi, 

  sporz

ą

dzi

ć

 bilanse energetyczne i materiałowe procesów,   

  rozró

Ŝ

ni

ć

  znormalizowane  symbole  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

72 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

podczas 

wykonywania 

prac 

laboratoryjnych 

i warsztatowych. 

 
2. Materiał nauczania 

Metale  i  stopy  metali.  Wła

ś

ciwo

ś

ci  fizyczne,  chemiczne,  mechaniczne 

i technologiczne metali. 
Stopy 

Ŝ

elaza z w

ę

glem. Stale stopowe i niestopowe.  

Metale nie

Ŝ

elazne. Stopy metali nie

Ŝ

elaznych. 

Zastosowanie  metali  nie

Ŝ

elaznych  i  ich  stopów  do  budowy  aparatów 

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego.  

Zastosowanie materiałów niemetalicznych do budowy aparatów i urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego.  
Odporno

ść

 

materiałów 

konstrukcyjnych 

na 

czynniki 

mechaniczne 

i chemiczne w warunkach eksploatacji.  
Zasady  ochrony  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu  chemicznego  przed 

korozj

ą

Powłoki  ochronne  i  pokrycia  izolacyjne  stosowane  w  aparatach 
i urz

ą

dzeniach przemysłu chemicznego. 

Budowa  i  zasada  działania  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  

w  instalacjach  chemicznych  do  prowadzenia  podstawowych  procesów 
fizycznych. 
Budowa  i  zasada  działania  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  

w  instalacjach  chemicznych  do  prowadzenia  podstawowych  procesów 
chemicznych. 
Bilanse materiałowe i energetyczne procesów.   
Znormalizowane symbole aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego.  

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  metali  i  stopów  metali  na  podstawie  próbek  oraz 

okre

ś

lanie ich zastosowania. 

  Rozpoznawanie 

materiałów 

konstrukcyjnych 

niemetalicznych  

na podstawie wygl

ą

du zewn

ę

trznego. 

  Analizowanie  składu  chemicznego  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  stopów  na  podstawie 

ich oznaczenia.  

  Porównywanie wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów konstrukcyjnych. 

  Rozpoznawanie  na  schematach  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  

w przemy

ś

le chemicznym. 

  Oczyszczanie skorodowanych powierzchni cz

ęś

ci maszyn. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

73 

  Nanoszenie powłok ochronnych na oczyszczone powierzchnie. 

  Badanie  wpływu  kształtu    i  pr

ę

dko

ś

ci  obrotowej

 

mieszadła  na 

efektywno

ść

 mieszania. 

  Badanie  wpływu  rodzaju  tkaniny  filtracyjnej  na  efektywno

ść

  procesu 

filtracji. 

  Sporz

ą

dzanie bilansu energetycznego wymienników ciepła. 

  Sporz

ą

dzanie bilansu materiałowego krystalizatora.  

  Zat

ęŜ

anie roztworu wodnego w wyparce. 

  Okre

ś

lanie stopnia wysuszenia materiału w suszarce fluidalnej. 

  Rozdzielanie zawiesiny w kaskadzie odstojników. 

  Rozpoznawanie 

aparatów 

urz

ą

dze

ń

 

przemysłu 

chemicznego  

na schematach na podstawie znormalizowanych symboli. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy próbek metali i stopów. 
Zestawy próbek metali i stopów z objawami ró

Ŝ

nych zniszcze

ń

 korozyjnych. 

Zestawy próbek z powłokami ochronnymi. 
Modele laboratoryjne aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego. 

Komputerowe  programy  symuluj

ą

ce  działanie  podstawowych  aparatów 

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego. 

Schematy technologiczne. 
Tablice pogl

ą

dowe, foliogramy, fazogramy, przezrocza obrazuj

ą

ce budow

ę

 

podstawowych aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego. 

Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

budowy 

podstawowych 

aparatów  

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego. 

Katalogi  handlowe  podstawowych  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego. 
Zestawy 

ć

wiczeniowe i przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Instrukcje obsługi aparatów i urz

ą

dze

ń

 chemicznych. 

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

Zestawy materiałów i odczynników chemicznych. 
Sprz

ę

t i materiały do nakładania powłok ochronnych. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  podstawowe  tre

ś

ci  kształcenia  

dotycz

ą

ce  ochrony  przeciwkorozyjnej,  budowy  i  zasad  działania  aparatów  

i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego  w kontek

ś

cie  stosowania  agresywnych 

substancji  chemicznych  oraz  działania  podwy

Ŝ

szonych  temperatur  

i zwi

ę

kszonego ci

ś

nienia.

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

74 

Osi

ą

gni

ę

cie  szczegółowych  celów  kształcenia  jest  mo

Ŝ

liwe  przy 

stosowaniu nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: dyskusji dydaktycznej, metody 

przypadków,  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  pokazu  z  obja

ś

nieniem  oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. 

Ć

wiczenia  proponuje  si

ę

  realizowa

ć

  metod

ą

  tekstu 

przewodniego. Ucze

ń

 wówczas samodzielnie wykonuje zadania za pomoc

ą

 

przygotowanych  przez  nauczyciela  tekstów  przewodnich  oraz  planuje 
wykonanie zadania korzystaj

ą

c z materiałów 

ź

ródłowych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych,  nale

Ŝ

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  na 

stanowisku pracy.  

Ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  stanowi

ą

  propozycj

ę

  do 

wykorzystania  przez  nauczyciela.  Zakres 

ć

wicze

ń

  mo

Ŝ

e  by

ć

  rozszerzony  

w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci szkoły

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  prezentowanie  filmów 

dydaktycznych dotycz

ą

cych budowy, działania i zastosowania ró

Ŝ

nego typu 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 w przemy

ś

le chemicznym. Nale

Ŝ

y pami

ę

ta

ć

, aby przed 

projekcj

ą

  filmu  ukierunkowa

ć

  obserwacj

ę

  uczniów  na  projektowanie 

odpowiednich 

kształtów 

oraz 

sposoby 

poł

ą

cze

ń

 

elementów 

konstrukcyjnych,  które  ograniczaj

ą

  wyst

ę

powanie  zniszcze

ń

  korozyjnych,  

a po obejrzeniu filmu przeprowadzi

ć

 dyskusj

ę

 i podsumowanie. 

Uczniowie  powinni  w  czasie  zaj

ęć

  dydaktycznych  korzysta

ć

  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji,  takich  jak:  literatura  zawodowa,  normy,  instrukcje, 

poradniki, katalogi oraz Internet. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  hali  technologicznej  w  grupie  do  15 

osób,  a 

ć

wiczenia  indywidualnie  lub  w zespołach  2–3  osobowych.  Je

Ŝ

eli 

szkoła  nie  dysponuje  odpowiednim  wyposa

Ŝ

eniem,  to  realizacja  tre

ś

ci 

programowych  z  zakresu  budowy  i  działania  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych

  

w  instalacjach  chemicznych  powinna  odbywa

ć

  si

ę

  w formie 

ć

wicze

ń

 

praktycznych w zakładzie przemysłu chemicznego. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Wskazane  jest  stosowanie  zró

Ŝ

nicowanych  metod  sprawdzania 

osi

ą

gni

ęć

  uczniów.  Umiej

ę

tno

ś

ci  intelektualne  i  praktyczne  mog

ą

  by

ć

 

sprawdzane  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych,  testów 

osi

ą

gni

ęć

 szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

75 

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

 i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Ocenie  podlega

ć

  tak

Ŝ

e  powinny  umiej

ę

tno

ś

ci  z  zakresu  rozró

Ŝ

niania 

znormalizowanych  symboli  aparatów  i urz

ą

dze

ń

  przemysłu  chemicznego 

oraz wykonywania oblicze

ń

 bilansowych. 

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

  planowanie i organizowanie stanowiska pracy, 

  rozpoznawanie metali i stopów metali, 

  rozpoznawanie  i  obsługiwanie  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji. 

W  ko

ń

cowej    ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów    po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki wszystkich metod 

sprawdzania    zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

76 

Jednostka modułowa 815[01].Z1.04 
Eksploatacja  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  przemysłu 

chemicznego 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia  

 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  sklasyfikowa

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  w  przemy

ś

le 

chemicznym, 

  okre

ś

li

ć

  znaczenie  normalizacji  w  procesach  produkcji  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

  scharakteryzowa

ć

 

budow

ę

 

maszyn 

urz

ą

dze

ń

 

na 

podstawie 

dokumentacji technicznej, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  najcz

ęś

ciej  stosowane  w  przemy

ś

le  chemicznym  poł

ą

czenia 

konstrukcyjne, 

  wskaza

ć

  zastosowanie  poł

ą

cze

ń

:  osi  i  wałów,  ło

Ŝ

ysk,  sprz

ę

gieł, 

hamulców, przekładni mechanicznych,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

 stosowane w przemy

ś

le chemicznym uszczelnienia, 

  wskaza

ć

 przyczyny powoduj

ą

ce zu

Ŝ

ycie maszyn i ich cz

ęś

ci, 

  scharakteryzowa

ć

 

Ŝ

ne 

rodzaje 

zniszcze

ń

 

korozyjnych 

wywołanych eksploatacj

ą

 aparatów i urz

ą

dze

ń

  okre

ś

li

ć

  stopie

ń

  skorodowania  powierzchni  eksploatowanych  maszyn, 

aparatów i urz

ą

dze

ń

,  

  scharakteryzowa

ć

 

metody 

ochrony  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

przed 

nadmiernym zu

Ŝ

yciem, 

  wskaza

ć

  przyczyny  typowych  awarii  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych, 

  przygotowa

ć

 maszyn

ę

 i urz

ą

dzenie do przegl

ą

du i naprawy, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 powykonawcz

ą

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  dokumentacj

ą

  technologiczn

ą

,  instrukcjami  obsługi  oraz 

katalogami handlowymi producentów maszyn i urz

ą

dze

ń

,  

  zaplanowa

ć

  transport  surowców,  półproduktów,  produktów  i  materiałów 

pomocniczych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 elementy

 

systemów ruroci

ą

gowych, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 i dokona

ć

 konserwacji pomp, 

  dobra

ć

 urz

ą

dzenia do transportu ciał stałych, 

  okre

ś

li

ć

  zasady  współpracy  pracowników  produkcyjnych  z  innymi 

słu

Ŝ

bami utrzymania ruchu,  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

77 

  oceni

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla 

ś

rodowiska  pracy  powstaj

ą

ce  w  czasie 

eksploatacji maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłu chemicznego, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  podczas  eksploatacji  maszyn,  aparatury  i  urz

ą

dze

ń

 

przemysłu chemicznego. 

 
2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja maszyn i urz

ą

dze

ń

. Normalizacja cz

ęś

ci maszyn. 

Nap

ę

dy  i  sterowanie  pneumatyczne.  Nap

ę

dy  i  sterowanie  hydrauliczne. 

Uszczelnienia techniczne stosowane w przemy

ś

le chemicznym. 

Zu

Ŝ

ycie maszyn i urz

ą

dze

ń

 w instalacjach chemicznych. 

Typowe  przykłady  zniszcze

ń

  korozyjnych  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w przemy

ś

le chemicznym. 

Metody zapobiegania nadmiernemu zu

Ŝ

yciu maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowane 

w przemy

ś

le chemicznym. 

Przegl

ą

dy techniczne. Naprawy i konserwacje.  

Sposoby oczyszczania, napraw i konserwacji maszyn, aparatów, urz

ą

dze

ń

.  

Dokumentacja napraw. Gospodarka smarami.  
Techniczna obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

.  

Transport surowców, półproduktów, produktów i materiałów pomocniczych.  
Transport cieczy. Ruroci

ą

gi: sposoby poł

ą

cze

ń

, elementy ruroci

ą

gów,   

oznakowywanie ruroci

ą

gów. Obsługa i konserwacja pomp.   

Transport ciał stałych. Urz

ą

dzenia do transportu ciał stałych. 

Wymagania  dozoru  technicznego.  Słu

Ŝ

by  techniczne  i  remontowe. 

Ekologiczne i techniczne bezpiecze

ń

stwo eksploatacji. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  elementów  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  oraz  nap

ę

dów  

na rysunkach technicznych i zdj

ę

ciach.  

  Rozró

Ŝ

nianie podstawowych rodzajów poł

ą

cze

ń

 konstrukcyjnych. 

  Rozró

Ŝ

nianie rodzajów zu

Ŝ

ycia elementów maszyn. 

  Okre

ś

lanie  rodzajów  zniszcze

ń

  korozyjnych  i  stopnia  skorodowania 

powierzchni elementów maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

  Okre

ś

lanie wpływu 

ś

rodowiska na zu

Ŝ

ycie maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w przemy

ś

le chemicznym. 

  Projektowanie  sposobu  u

Ŝ

ytkowania  i  konserwacji  okre

ś

lonego  aparatu 

stosowanego w przemy

ś

le chemicznym. 

  Oczyszczanie skorodowanych elementów maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w przemy

ś

le chemicznym. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

78 

  Dokonywanie  analizy  procesu  technologicznego  napraw  na  podstawie 

dokumentacji technicznej i technologicznej. 

  Pobieranie gazu z butli z zastosowaniem zaworu redukcyjnego. 

  Wykonywanie  prostych  napraw  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w przemy

ś

le chemicznym. 

  Planowanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z obsług

ą

 pomp. 

  Wykonywanie  konserwacji  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych 

w przemy

ś

le chemicznym. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze  i  rysunki  obrazuj

ą

ce  elementy  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w przemy

ś

le chemicznym.  

Filmy  dydaktyczne,  foliogramy  i  fazogramy  obrazuj

ą

ce  elementy  maszyn, 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w przemy

ś

le chemicznym.  

Modele i eksponaty maszyn i urz

ą

dze

ń

Przekroje  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  przemy

ś

le 

chemicznym ukazuj

ą

ce zastosowane uszczelnienia.  

Cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

 z ró

Ŝ

nymi postaciami zu

Ŝ

ycia. 

Cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

 z ró

Ŝ

nymi postaciami zniszcze

ń

 korozyjnych. 

Zestawy próbek metali i stopów z objawami ró

Ŝ

nych zniszcze

ń

 korozyjnych. 

Ś

rodki i narz

ę

dzia do oczyszczania i konserwacji. 

Instrukcje obsługi pomp.  
Przykładowe instrukcje obsługi i konserwacji.  
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  u

Ŝ

ytkowania  oraz  obsługi  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w 

procesach technologicznych przemysłu chemicznego. 

W  procesie  kształcenia  proponuje  si

ę

  stosowanie  takich  metod 

nauczania,  jak:  metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  projektów,  pokazu 
 z instrukta

Ŝ

em, pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  zasady  eksploatacji  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w procesach technologicznych, a tak

Ŝ

e na rodzaje zniszcze

ń

 

korozyjnych  i  stopie

ń

  skorodowania  powierzchni  maszyn,  aparatów  

i urz

ą

dze

ń

 oraz sposoby im zapobiegania. 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia,  ułatwi

ą

  uczniom  przyswojenie 

tre

ś

ci  programowych,  a  tak

Ŝ

e  umo

Ŝ

liwi

ą

  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

praktycznych.  Przed  przyst

ą

pieniem  do  ich  realizacji  nauczyciel  powinien 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

79 

udzieli

ć

 

instrukta

Ŝ

wst

ę

pnego 

dotycz

ą

cego 

przestrzegania 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  organizacji  stanowiska  pracy,  zasad 

obsługi 

maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  oraz  stosowania 

ś

rodków  ochrony 

indywidualnej. 

Nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  z  poradników,  katalogów,  norm, 

materiałów informacyjnych producentów. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  warsztatach  szkolnych  i

 

hali 

technologicznej  wyposa

Ŝ

onych  w  podstawowe  urz

ą

dzenia  mechaniczne 

stosowane  w  produkcji  chemicznej  w  grupie  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia 

indywidualnie lub w zespołach 2–3 osobowych. 
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  post

ę

pów  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Opracowuj

ą

c  kryteria  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  i  zakres 

opanowania  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych  celów  kształcenia.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

  aktywno

ść

 

ucznia i zapewni

ć

 mu poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie kształcenia. 

Do  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na 

stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody:  sprawdziany  pisemne  i  ustne, sprawdziany 

praktyczne oraz testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  wyszukiwanie i przetwarzanie informacji, 

  rozpoznawanie elementów maszyn, aparatów i urz

ą

dze

ń

  rozró

Ŝ

nianie  rodzajów  zu

Ŝ

ycia  elementów  maszyn  w  wyniku  tarcia 

i procesów korozyjnych, 

  posługiwanie  si

ę

  instrukcjami  obsługi  i  konserwacji  maszyn,  aparatów 

i urz

ą

dze

ń

  wykonywanie  konserwacji  maszyn,  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych 

w przemy

ś

le chemicznym. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki wszystkich metod 

sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.   

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

80 

Jednostka modułowa 815[01].Z1.05

 

Stosowanie układów automatyki i sterowania 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  zasad

ę

  działania  układów  regulacji 

i sterowania, 

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia:  regulacja,  obiekt  regulacji,  charakterystyka  obiektu 

regulacji,  regulator,  siłownik,  element  wykonawczy,  sterowanie,  układy 
sterowania, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 znormalizowane symbole urz

ą

dze

ń

 regulacji i sterowania, 

  scharakteryzowa

ć

 siłowniki pneumatyczne, hydrauliczne i elektryczne, 

  zastosowa

ć

 zasady regulacji podstawowych parametrów procesowych, 

  dokona

ć

 regulacji podstawowych parametrów procesowych, 

  okre

ś

li

ć

  zasady  sterowania  podstawowymi  procesami  fizycznymi 

i chemicznymi, 

  rozpozna

ć

 na schematach urz

ą

dzenia sterowania i regulacji, 

  okre

ś

li

ć

  zastosowanie  urz

ą

dze

ń

  regulacji  i  sterowania  w podstawowych 

procesach fizycznych i chemicznych przemysłu chemicznego, 

  scharakteryzowa

ć

 

czujniki 

chemiczne 

stosowane 

analizach 

procesowych, 

  sklasyfikowa

ć

 czujniki chemiczne

 

według rodzaju przetwornika, 

  okre

ś

li

ć

 

zastosowanie 

czujników 

chemicznych 

przemy

ś

le 

chemicznym, 

  scharakteryzowa

ć

 

automatyzacj

ę

 

robotyzacj

ę

 

procesów 

technologicznych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej.  

 

2. Materiał nauczania 

Układy sterowania i ich struktura. 
Obiekt regulacji, charakterystyka obiektu regulacji. 
Elementy wykonawcze i nastawcze. 
Siłowniki pneumatyczne, hydrauliczne i elektryczne. 
Regulatory  bezpo

ś

redniego  i  po

ś

redniego  działania.  Charakterystyka 

regulatorów automatycznych. Zasilanie układów regulacji. 
Zabezpieczenia, sygnalizacje i blokady stosowane w układach regulacji. 
Regulacja przepływu, ci

ś

nienia i poziomu cieczy w zbiorniku. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

81 

Sterowanie podstawowymi procesami fizycznymi i chemicznymi. 
Systemy  sterowania  i  ostrzegania  o  zaistnieniu  odst

ę

pstw  od  zadanych 

warto

ś

ci parametrów procesowych. 

Czujniki chemiczne stosowane w analizach procesowych. 
Klasyfikacja  czujników  chemicznych  według  rodzaju  przetwornika. 
Przykłady zastosowania czujników chemicznych.  
Automatyzacja i robotyzacja procesów technologicznych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozró

Ŝ

nianie  elementów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  układach 

automatyki. 

  Analizowanie  schematów  blokowych  układów  sterowania  procesami 

technologicznymi. 

  Lokalizowanie  na  schematach  prostych  układów  sterowania  procesami 

technologicznymi. 

  Wyja

ś

nianie 

przeznaczenia 

poszczególnych 

członów 

układów 

automatycznej regulacji na podstawie schematu blokowego. 

  Analizowanie  zastosowania  czujników  chemicznych  w  przemy

ś

le 

chemicznym. 

  Okre

ś

lanie funkcji sterowania robotem na wybranym stanowisku pracy. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Modele urz

ą

dze

ń

 i 

ć

wiczeniowe układy regulacji i sterowania. 

Plansze i rysunki przedstawiaj

ą

ce elementy wykonawcze i nastawcze. 

Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

sterowania 

procesami 

fizycznymi  

i chemicznymi. 
Przekroje elementów nastawczych stosowanych w przemy

ś

le chemicznym. 

Katalogi  elementów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  układach  automatycznej 

regulacji. 
Instrukcje  obsługi  oraz  dokumentacja  techniczno-ruchowa  maszyn  
i urz

ą

dze

ń

.  

Komputerowe modele procesu produkcyjnego. 
Teksty przewodnie. 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

82 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  nauczania  jednostki  modułowej  ma  na  celu 

przygotowanie  ucznia  do  obsługi  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  do  regulacji  

i sterowania

 

podstawowymi procesami fizycznymi i chemicznymi.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

 

uczniów  do  samodzielnej  pracy,  samokształcenia  kierowanego  poprzez 
zach

ę

canie  do  korzystania  z  instrukcji  obsługi  układów  regulacji  

i  sterowania,  dokumentacji  techniczno-ruchowej,  czasopism  zawodowych, 
zasobów  Internetu,  przestrzegania  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

W  pracy  nauczyciela  powinny  znale

źć

  zastosowanie  metody  podaj

ą

ce  

i  aktywizuj

ą

ce.  Szczególne  zalecane  s

ą

  metody:  tekstu  przewodniego, 

pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej  stanowi

ą

 

propozycj

ę

,  któr

ą

  mo

Ŝ

na  wykorzysta

ć

  w  procesie  kształcenia.  Nauczyciel 

mo

Ŝ

e  zaplanowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  o  zró

Ŝ

nicowanym  stopniu  trudno

ś

ci, 

dostosowuj

ą

c  ich  zakres  i  poziom  do  potrzeb  edukacyjnych  uczniów  oraz 

wyposa

Ŝ

enia pracowni. 

Realizuj

ą

c  program  jednostki  modułowej  wskazane  jest  prezentowanie 

filmów  dydaktycznych  oraz  zorganizowanie  wycieczki  do  zakładów 
chemicznych  w  celu  poznania  budowy  działania  i  praktycznego 
zastosowania urz

ą

dze

ń

 regulacji i sterowania. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  hali  technologicznej  i  pracowni  kontroli 

procesów  technologicznych  na  stanowiskach  automatyki  i  sterowania  lub  
w  formie 

ć

wicze

ń

  praktycznych  w  zakładzie  produkcyjnym  w  grupie  do  15 

osób, a 

ć

wiczenia indywidualnie lub w zespołach 2–3 osobowych.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  przez 

cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania  powinny  dotyczy

ć

  poziomu  oraz 

zakresu 

opanowania 

przez 

uczniów 

umiej

ę

tno

ś

ci 

i  

wiadomo

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Prowadzone  systematycznie  badania  kształtuj

ą

ce  pozwol

ą

  na  bie

Ŝą

co 

sprawdzi

ć

,  jakie  umiej

ę

tno

ś

ci  zostały  opanowane  przez  uczniów,  a  jakie 

sprawiaj

ą

  im  okre

ś

lone  trudno

ś

ci.  Badania  te  powinny  polega

ć

  na 

obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

83 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów pisemnych i ustnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  regulowanie poziomu cieczy w zbiorniku, 

  regulowanie temperatury cieczy w zbiorniku, 

  sterowanie klimatyzacj

ą

 powietrza, 

  korzystanie z komputerowego modelu procesu produkcyjnego, 

  wyszukiwanie i przetwarzanie informacji, 

  poprawne wnioskowanie, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów oraz poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

84 

Moduł 815[01].Z2 
Technologie  wytwarzania  półproduktów  i  produktów 
przemysłu chemicznego 

 

1.  Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posługiwa

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami technologicznymi, 

  analizowa

ć

 koncepcje chemiczne i technologiczne procesu wytwarzania 

podstawowych półproduktów i produktów przemysłu chemicznego, 

  obsługiwa

ć

  aparaty  i  urz

ą

dzenia  stosowane  w  procesach  wytwarzania 

podstawowych produktów przemysłu chemicznego,  

  obsługiwa

ć

 urz

ą

dzenia do magazynowania i transportu materiałów, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 systemów zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

,  

  pobiera

ć

  do  analiz  próbki  surowców,  materiałów  pomocniczych, 

półproduktów  i  produktów  przemysłu  chemicznego  oraz  wykonywa

ć

  ich 

analiz

ę

  ocenia

ć

  jako

ść

  surowców,  materiałów  pomocniczych,  półproduktów 

i produktów przemysłu nieorganicznego i organicznego, 

  charakteryzowa

ć

  zanieczyszczenia  wód  poprodukcyjnych  i  powietrza 

oraz okre

ś

la

ć

 metody ich ograniczania lub eliminacji, 

  wskazywa

ć

  najwa

Ŝ

niejsze  surowce,  z których  wytwarza  si

ę

  półprodukty 

i produkty chemiczne, 

  okre

ś

la

ć

  metody  wydobycia  i  oczyszczania  surowców  przemysłu 

chemicznego, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ zmiany parametrów procesowych na przebieg procesów 

wytwarzania produktów przemysłu chemicznego,  

  posługiwa

ć

  si

ę

  schematami  ideowymi  i  uproszczonymi  schematami 

technologicznymi 

procesów 

wytwarzania 

produktów 

przemysłu 

chemicznego, 

  ocenia

ć

  stopie

ń

  zagro

Ŝ

enia 

ś

rodowiska  pracy  podczas  eksploatacji 

aparatów i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w instalacjach chemicznych, 

  stosowa

ć

 

przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

na 

stanowiskach pracy. 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

85 

2.  Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

815[01].Z2.01

 

Stosowanie zasad prowadzenia procesów 
produkcyjnych 

  54 

815[01].Z2.02

 

Wytwarzanie podstawowych półproduktów 
i produktów nieorganicznych 

  72 

815[01].Z2.03

 

Wytwarzanie podstawowych półproduktów 
i produktów organicznych 

  90 

                    Razem

 

216 

 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 

 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

815[01].Z2 

Technologie wytwarzania 

półproduktów i produktów 

przemysłu chemicznego

 

815[01].Z2.02 

Wytwarzanie podstawowych 

półproduktów i produktów 

nieorganicznych

 

815[01].Z2.03 

Wytwarzanie podstawowych 

półproduktów i produktów 

organicznych

 

 

815[01].Z2.01 

Stosowanie zasad prowadzenia 

procesów produkcyjnych

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

86 

4. Literatura 

Bogaczek R., Kociołek-Balawajder E.: Technologia chemiczna organiczna. 
Surowce  i  półprodukty.  Wydawnictwo  Akademii  Ekonomicznej,  Wrocław 
1992 
Gomółkowie  B.  i  E.:  Technologia  wód  przemysłowych  z 

ć

wiczeniami. 

Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1994 
Grzywa  E.,  Molenda  J.:  Technologia  podstawowych  syntez  organicznych. 
Tom 1 i 2. WNT, Warszawa 2000 
Hernas  A.,  Gajda  L.:  Systemy  zarz

ą

dzania  jako

ś

ci

ą

.  Wydawnictwo 

Politechniki 

Ś

l

ą

skiej, Gliwice 2004 

Kabzi

ń

ska K.: Chemia organiczna dla techników. WSiP, Warszawa 1998 

Klepaczko-Filipiak  B.,  Łoin  J.:  Pracownia  chemiczna.  Analiza  Techniczna. 
WSiP, Warszawa 1998 
Kostro  J.:  Elementy,  urz

ą

dzenia  i  układy  automatyki.  WSiP,  Warszawa 

1998 
Molenda J.: Chemia w przemy

ś

le. WSiP, Warszawa 1996 

Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1996 
Namie

ś

nik  J.,  Łukasiak  J.,  Jamrógiewicz  Z.:  Pobieranie  próbek 

ś

rodowiskowych do analizy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995 

Pilichowski  J.,  Puszy

ń

ski  A.:  Technologia  tworzyw  sztucznych.  WNT, 

Warszawa 2000 
Ryng M.: Bezpiecze

ń

stwo techniczne w przemy

ś

le chemicznym. Poradnik. 

WNT, Warszawa 1994 
Skinder N.W.: Chemia a ochrona 

ś

rodowiska. WSiP, Warszawa 1998 

Warych  J.:  Oczyszczanie  przemysłowych  gazów  odlotowych.  WNT, 
Warszawa 1996 
Wojtkun F., Bukała W.: Materiałoznawstwo. Cz. I i II. WSiP, Warszawa  
1997 
Czasopisma  specjalistyczne:  Przemysł  Chemiczny,  Chemik,  Gospodarka 
paliwami i energi

ą

 oraz wybrane normy i katalogi. 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

87 

Jednostka modułowa 815[01].Z2.01 
Stosowanie zasad prowadzenia procesów 
produkcyjnych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−−−−

 

posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 poj

ę

ciami chemicznej i technologicznej koncepcji procesu,

 

−−−−

 

wymieni

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  wybór  chemicznej  i  technologicznej 

koncepcji procesu,

 

−−−−

 

porówna

ć

  ró

Ŝ

ne  technologie

 

wytwarzania  produktu  z  punktu  widzenia 

potrzeb 

surowcowych, 

energetycznych 

oraz 

uwarunkowa

ń

 

ekologicznych,

 

−−−−

 

zastosowa

ć

 zasady technologiczne prowadzenia procesu chemicznego,

 

−−−−

 

posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  poj

ę

ciami  technologicznymi:  szybko

ść

  obj

ę

to

ś

ciowa, 

wydajno

ść

 i selektywno

ść

 reakcji i procesów,

 

−−−−

 

scharakteryzowa

ć

  sposoby  magazynowania  surowców,  półproduktów, 

produktów i materiałów pomocniczych,

 

−−−−

 

posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  przepisami  i  dokumentacj

ą

  dotycz

ą

c

ą

  transportu, 

magazynowania 

oraz 

oznakowywania 

substancji, 

tym 

niebezpiecznych,

 

−−−−

 

scharakteryzowa

ć

 obieg dokumentacji materiałów,

 

−−−−

 

dobra

ć

  urz

ą

dzenia  do  transportu  surowców,  półproduktów,  produktów  

i materiałów pomocniczych,

 

−−−−

 

wykona

ć

 prace zwi

ą

zane z magazynowaniem i transportem materiałów,

 

−−−−

 

scharakteryzowa

ć

  gospodark

ę

  energetyczn

ą

  w  zakładach  przemysłu 

chemicznego,

 

−−−−

 

okre

ś

li

ć

  wpływ  zakładów  przemysłu  chemicznego  na 

ś

rodowisko 

przyrodnicze,

 

−−−−

 

zastosowa

ć

  zasady  post

ę

powania  w  sytuacji  rozszczelnienia  aparatury, 

armatury,  uszkodzenia instalacji oraz innych awarii technologicznych,

 

−−−−

 

rozpozna

ć

  na  schematach  instalacji  zawory  bezpiecze

ń

stwa  i  blokady 

technologiczne,

 

−−−−

 

scharakteryzowa

ć

  sposoby  prowadzenia  procesów  produkcyjnych 

przyjaznych dla 

ś

rodowiska,

 

−−−−

 

okre

ś

li

ć

 

rodzaje 

no

ś

ników 

energii 

stosowanych 

przemy

ś

le 

chemicznym,

 

−−−−

 

wskaza

ć

  przykłady  racjonalnego  wykorzystania  energii  w  instalacjach 

przemysłu chemicznego,

 

−−−−

 

scharakteryzowa

ć

 systemy zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

88 

−−−−

 

posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 systemu zapewnienia jako

ś

ci,

 

−−−−

 

rozpozna

ć

  na  schematach  punkty  pobierania  próbek  do  analiz 

ś

rodowiskowych i procesowych,

 

−−−−

 

pobra

ć

  i  przygotowa

ć

  próbki  do  bada

ń

  substancji  stałych,  ciekłych  

i gazowych, 

 

−−−−

 

oceni

ć

  jako

ść

  surowców,  materiałów  pomocniczych,  półproduktów 

i produktów przemysłu nieorganicznego i organicznego,

 

−−−−

 

skorzysta

ć

  z  dokumentacji  przebiegu  i  kontroli  analitycznej  procesów 

jako

ś

ci,

 

−−−−

 

zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

na 

stanowiskach pracy.

 

 

2. Materiał nauczania 

Chemiczna i technologiczna koncepcja procesów przemysłu chemicznego. 
Czynniki wpływaj

ą

ce na wybór koncepcji technologicznej. 

Ŝ

ne koncepcje chemiczne realizacji okre

ś

lonego procesu.  

Technologiczne zasady prowadzenia procesu chemicznego. 
Poj

ę

cia  technologiczne:  szybko

ść

  obj

ę

to

ś

ciowa,  wydajno

ść

  i  selektywno

ść

 

reakcji i procesów. 
Magazynowanie  surowców,  półproduktów,  produktów  i  materiałów 
pomocniczych. Dokumentacja obiegu materiałów. 
Transport surowców, półproduktów, produktów i materiałów pomocniczych.  
Gospodarka energetyczna w zakładach przemysłu chemicznego. 
Zakłady chemiczne jako zakłady du

Ŝ

ego ryzyka.  

Zasady  bezpiecze

ń

stwa  procesowego.  Ochrona  po

Ŝ

arowa  i  chemiczna. 

Szczelno

ść

  aparatury  i  urz

ą

dze

ń

  procesowych.  Niezawodno

ść

  działania 

wszystkich 

aparatów, 

urz

ą

dze

ń

 

wyposa

Ŝ

enia. 

Automatyka 

zabezpieczeniowa. 
Karty oceny ryzyka zawodowego. 
Ograniczenia zu

Ŝ

ycia surowców, wody i energii w procesie pracy. 

Główne rodzaje produktów ubocznych i odpadów przemysłu chemicznego. 
Technologie mało- i bezodpadowe.  
Zasady ochrony 

ś

rodowiska na stanowisku pracy. 

Zakładowe 

ź

ródła emisji zanieczyszcze

ń

 powietrza atmosferycznego. 

Monitoring stanu 

ś

rodowiska na terenie zakładu i w jego najbli

Ŝ

szej okolicy.  

Podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce jako

ś

ci produkcji. 

Wdro

Ŝ

enie  systemu  jako

ś

ci  w  przedsi

ę

biorstwie.  Dokumentacja  systemu 

zapewnienia jako

ś

ci.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

89 

Zasady  kontroli  jako

ś

ci  produktów  głównych  i  materiałów  pomocniczych. 

Normy w kontroli jako

ś

ci. 

Pobieranie, 

sporz

ą

dzanie 

przechowywanie 

próbek 

do 

analiz 

ś

rodowiskowych i procesowych.

 

Kontrola  jako

ś

ci  surowców,  półproduktów,  produktów  i  materiałów 

pomocniczych. 
Przykłady kontroli analitycznej ró

Ŝ

nych procesów technologicznych. 

Dokumentacja procesów kontroli jako

ś

ci. 

Ocena 

jako

ś

ci 

surowców, 

półproduktów, 

produktów, 

materiałów 

pomocniczych na podstawie wyników analiz.  
Ocena przebiegu procesu technologicznego na podstawie wyników analiz.  
 

3. 

Ć

wiczenia

 

  Sporz

ą

dzanie  schematów  ideowych  sposobów  odzyskiwania  ciepła 

w zakładach przemysłu chemicznego. 

  Oznakowywanie opakowa

ń

 materiałów niebezpiecznych. 

  Sporz

ą

dzanie dokumentów obrotu materiałowego. 

  Analizowanie  schematów  monitoringu  powietrza  na  terenie  zakładu 

i w jego najbli

Ŝ

szej okolicy. 

  Rozpoznawanie  na  uproszczonych  schematach  punktów  pobierania 

próbek do analiz. 

  Analiza techniczna paliw stałych, ciekłych i gazowych. 

  Analizowanie 

przykładów 

ograniczania 

lub 

eliminacji 

ź

ródeł 

niebezpiecznych,  szkodliwych  i  uci

ąŜ

liwych  czynników  wyst

ę

puj

ą

cych 

w procesie pracy. 

  Analizowanie  przykładowej  instrukcji  przeciwpo

Ŝ

arowej  zakładów 

chemicznych. 

  Analizowanie przykładowych procedur zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Przepisy prawa z zakresu normalizacji i ochrony 

ś

rodowiska. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Przyrz

ą

dy, aparatura pomiarowa.  

Programy  komputerowe  symuluj

ą

ce  prac

ę

  analizatorów  st

ęŜ

e

ń

  zwi

ą

zków 

chemicznych w powietrzu.  
Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Karty  charakterystyk  substancji  niebezpiecznych,  przykładowe  karty  oceny 
ryzyka zawodowego. 
Model wybranego typu zaworu bezpiecze

ń

stwa. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

90 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Przyrz

ą

dy do pobierania próbek. 

Instrukcje  obsługi  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  laboratoryjnych,  analizatorów 

automatycznych. 
Normy bada

ń

, normy surowców, normy produktów. 

Plansze obrazuj

ą

ce schematy ideowe. 

Uproszczone schematy technologiczne w zapisie elektronicznym. 
Fragmenty schematów technologicznych oraz opisy technologiczne.  
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  podstawowe  tre

ś

ci  kształcenia 

dotycz

ą

ce  rozwi

ą

za

ń

  technicznych,  technologicznych  i  analitycznych  

w przemy

ś

le chemicznym.  

Skuteczno

ść

 nauczania  w  du

Ŝ

ym stopniu  zale

Ŝ

y  od  wła

ś

ciwego doboru 

tre

ś

ci  i  metod  nauczania.  Dokonuj

ą

c  wyboru  metod  nale

Ŝ

y  preferowa

ć

 

takie, które zapewniaj

ą

  wdra

Ŝ

anie ucznia do samodzielnego i logicznego my

ś

lenia, 

  aktywny udział w rozwi

ą

zywaniu zada

ń

 i problemów, 

  stosowanie zdobytej przez ucznia wiedzy w praktyce, 

  kształtowanie u uczniów okre

ś

lonych umiej

ę

tno

ś

ci i  nawyków. 

Szczególnie  zalecane  s

ą

  metody:  tekstu  przewodniego,  pokazu  

z obja

ś

nieniem, pokazu z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Realizuj

ą

c program nauczania nale

Ŝ

y wdra

Ŝ

a

ć

 uczniów do samodzielnej 

pracy,  zach

ę

ca

ć

  do  studiowania  literatury  zawodowej  oraz  korzystania  

z zasobów Internetu. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  konieczne  jest  zapoznanie 

uczniów  z przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  obowi

ą

zuj

ą

cymi  na 

danym stanowisku. 

Ć

wiczenia laboratoryjne mo

Ŝ

na realizowa

ć

 na podstawie szczegółowych 

instrukcji i tekstów przewodnich przygotowanych przez nauczyciela. Nale

Ŝ

umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji:  norm,  instrukcji, 

poradników, oraz materiałów w wersji elektronicznej.  

Zaj

ę

cia edukacyjne powinny odbywa

ć

 si

ę

 w pracowni chemicznej lub hali 

technologicznej  w  grupie  do  15  osób. 

Ć

wiczenia  uczniowie  powinni 

wykonywa

ć

 indywidualnie lub w zespołach 2–3 osobowych.  

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

91 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów. 

W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia.  

Podczas  kontroli  i  oceny  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  

w  operowaniu  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

 i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

  uczniom  poziom  ich  osi

ą

gni

ęć

  

w  odniesieniu  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  motywowa

ć

  do  samodzielnej 

pracy  i  samooceny.  Nauczyciel  powinien  opracowa

ć

  wymagania 

edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne. 

Oceny uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

zastosowanie testu pisemnego z zadaniami wielokrotnego wyboru.  

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

 ucznia po zako

ń

czeniu realizacji jednostki 

modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów,  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych oraz poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

92 

Jednostka modułowa 815[01].Z2.02

 

Wytwarzanie podstawowych półproduktów 
i produktów nieorganicznych    

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje zasobów wody słodkiej, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaje wody w zale

Ŝ

no

ś

ci od czysto

ś

ci i zastosowania, 

  okre

ś

li

ć

  skład 

ś

cieków  pochodz

ą

cych  z  typowych  procesów  produkcji 

chemicznej, 

  scharakteryzowa

ć

 metody oczyszczania i uzdatniania wody, 

  okre

ś

li

ć

 twardo

ść

 wody, 

  usun

ąć

 twardo

ść

 wody metod

ą

 termiczn

ą

, jonitow

ą

, sodowo-wapienn

ą

  wskaza

ć

  najwa

Ŝ

niejsze  surowce,  z  których  wytwarza  si

ę

  półprodukty  

i produkty nieorganiczne, 

  dobra

ć

  metody  wydobycia  i  oczyszczania  surowców  przemysłu 

nieorganicznego, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  zmiany  parametrów  procesowych  na  przebieg  procesów 

wytwarzania produktów przemysłu siarkowego, azotowego, fosforowego, 
sodowego oraz elektrochemicznego i nawozów sztucznych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  symbole  aparatury,  punktów  pomiaru  parametrów,  urz

ą

dze

ń

 

regulacji  i  sterowania  stosowanych  w  procesach  wytwarzania 
półproduktów i produktów nieorganicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych  w  procesie  wytwarzania  podstawowych  produktów 
przemysłu nieorganicznego,  

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  uproszczonymi  schematami  technologicznymi  procesów 

wytwarzania produktów przemysłu siarkowego, azotowego, fosforowego, 
sodowego oraz elektrochemicznego i nawozów sztucznych, 

  oceni

ć

  stopie

ń

  zagro

Ŝ

enia 

ś

rodowiska  pracy  podczas  wytwarzania 

produktów  przemysłu  siarkowego,  azotowego,  fosforowego,  sodowego  
i elektrochemicznego oraz nawozów sztucznych, 

  oceni

ć

  toksyczno

ść

  substancji  stosowanych  w  procesach  wytwarzania 

produktów  nieorganicznych  na  podstawie  analizy  kart  charakterystyki 
substancji niebezpiecznych, 

  scharakteryzowa

ć

  skład  i  warunki  pracy  katalizatorów  stosowanych 

w procesach wytwarzania produktów nieorganicznych,  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

93 

  wyja

ś

ni

ć

 

chemiczn

ą

 

koncepcj

ę

 

procesu 

wytwarzania 

produktu 

nieorganicznego w oparciu o schemat ideowy,  

  sporz

ą

dzi

ć

  schematy  ideowe  procesów  wytwarzania  produktów 

przemysłu  siarkowego,  azotowego,  fosforowego  i  elektrochemicznego  
oraz nawozów sztucznych, 

  wyja

ś

ni

ć

  istot

ę

,  przebieg  oraz  wska

ź

niki  przebiegu  procesów 

elektrochemicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  przemiany  chemiczne  zachodz

ą

ce  w  procesach 

elektrolizy, 

  wskaza

ć

 

najwa

Ŝ

niejsze 

powi

ą

zania 

nieorganicznych 

procesów 

technologicznych z procesami przemysłu syntez organicznych,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

na 

stanowiskach pracy.  

 

2. Materiał nauczania 

Zasoby wody słodkiej, rodzaje wód.  
Składniki zanieczyszczaj

ą

ce wod

ę

.  

Oczyszczanie wody do celów gospodarczych i przemysłowych. 
Oczyszczanie wody stosowanej do zasilania kotłów parowych. 
Twardo

ść

 wody. Metody usuwania twardo

ś

ci wody. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci, wyst

ę

powanie i zastosowanie siarki. 

Metody otrzymywania i oczyszczania siarki. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci,  zastosowanie  oraz  rola  kwasu  siarkowego  (VI)  w  przemy

ś

le 

chemicznym. 
Surowce do produkcji kwasu siarkowego (VI).  
Otrzymywanie kwasu siarkowego (VI) metod

ą

 kontaktow

ą

Dobór  materiałów  konstrukcyjnych  stosowanych  w  produkcji  kwasu 
siarkowego (VI). 
Wpływ produkcji kwasu siarkowego (VI) na 

ś

rodowisko naturalne. 

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy w przemy

ś

le kwasu siarkowego (VI). 

Surowce stosowane w produkcji nawozów wieloskładnikowych: gaz ziemny, 
siarka, fosforyty. 
Otrzymywanie kwasu ortofosforowego (V) i nawozów fosforowych. 
Nawozy wieloskładnikowe.  
Dobór  materiałów  konstrukcyjnych  stosowanych  w  urz

ą

dzeniach  do 

produkcji kwasu ortofosforowego (V) i nawozów fosforowych. 
Ochrona 

ś

rodowiska, bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy w wytwórniach kwasu 

ortofosforowego (V) i nawozów fosforowych.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

94 

Parametry  procesu  syntezy  amoniaku.  Synteza  amoniaku  z  gazu 
syntezowego. 
Reakcje utleniania amoniaku. Otrzymywanie kwasu azotowego (V). 
Saletra amonowa i mocznik.   
Dobór  materiałów  konstrukcyjnych  stosowanych  w  produkcji  amoniaku,  
kwasu azotowego (V) i nawozów azotowych. 
Ochrona 

ś

rodowiska,  bezpiecze

ń

stwo  i  higiena  pracy  przy  produkcji 

amoniaku, kwasu azotowego (V) i nawozów azotowych. 
Przemiany chemiczne zachodz

ą

ce w procesie elektrolizy. 

Podział przemysłowych procesów elektrochemicznych. 
Elektroliza soli kamiennej.  
Charakterystyka,  przetwarzanie  i  zastosowanie  produktów  elektrolizy  soli 
kamiennej. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowywanie uproszczonego schematu uzdatniania wody. 

  Usuwanie  twardo

ś

ci  wody  metod

ą

  termiczn

ą

,  jonitow

ą

,  sodowo-

wapienn

ą

  Wykonywanie analizy technicznej wody technologicznej i 

ś

cieków.  

  Planowanie sposobów ograniczenia emisji SO

2

 do atmosfery. 

  Obliczanie  zawarto

ś

ci  fosforu,  w  przeliczeniu  na  P

2

O

5

,  w  ró

Ŝ

nych 

nawozach fosforowych. 

  Obliczanie  ilo

ś

ci wytwarzanych  produktów  ubocznych,  odpadów  stałych 

w wytwórni superfosfatu.  

  Zapisywanie  reakcji  elektrodowych  zachodz

ą

cych  w  procesach 

elektrolizy. 

  Ocena  toksyczno

ś

ci  produktów  nieorganicznych  na  podstawie  kart 

charakterystyk substancji niebezpiecznych. 

  Opracowywanie schematów ideowych procesów wytwarzania produktów 

nieorganicznych. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  procesów  wytwarzania  zwi

ą

zków  azotu  i  kwasu 

siarkowego (VI) na 

ś

rodowisko. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci ró

Ŝ

nych nawozów sztucznych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Tablice  pogl

ą

dowe  obrazuj

ą

ce  urz

ą

dzenia  i  aparaty  do  przeprowadzenia 

procesów wytwarzania produktów nieorganicznych. 
Tablice pogl

ą

dowe obrazuj

ą

ce uproszczone schematy technologiczne. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

95 

Tablice  pogl

ą

dowe  obrazuj

ą

ce  schematy  ideowe  procesów  wytwarzania 

produktów nieorganicznych. 
Modele aparatów niezb

ę

dnych do przeprowadzenia procesów wytwarzania 

produktów nieorganicznych. 
Fotografie 

przemysłowych 

instalacji 

wytwarzaj

ą

cych 

produkty 

nieorganiczne. 
Próbki  surowców  stosowanych  w  procesach  wytwarzania  produktów 
nieorganicznych. 
Próbki nawozów fosforowych i azotowych.  
Karty charakterystyki substancji niebezpiecznych. 
Schematy technologiczne, schematy ideowe w zapisie elektronicznym. 
Zestawy 

ć

wiczeniowe i przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Instrukcje obsługi i konserwacji przyrz

ą

dów oraz urz

ą

dze

ń

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

zastosowania  ró

Ŝ

nych  rozwi

ą

za

ń

  technologicznych  i  technicznych  

w  procesie  wytwarzania

 

podstawowych  półproduktów  i produktów 

nieorganicznych.  

W  pracy  nauczyciela  powinny  znale

źć

  zastosowanie  metody  podaj

ą

ce  

i  aktywizuj

ą

ce.  Szczególne  zalecane  s

ą

  metody:  tekstu  przewodniego, 

pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  uczniów 

zapozna

ć

  z  zakresem  i  rodzajem  wykonywanych  prac,  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  zasadami  u

Ŝ

ytkowania  sprz

ę

tu 

laboratoryjnego.  

Ć

wiczenia  zaproponowane  w  programie  jednostki  modułowej,  pozwol

ą

 

na  indywidualizacj

ę

  procesu  nauczania,  efektywniejsze  wykorzystanie 

pomocy  dydaktycznych  oraz  ułatwi

ą

  zrozumienie  realizowanych  tre

ś

ci 

kształcenia. 

Realizuj

ą

c  program  jednostki  modułowej  wskazane  jest  prezentowanie 

filmów  dydaktycznych  oraz  stosowanie  komputerowych  programów 
symulacyjnych, 

zwłaszcza 

do 

realizacji 

zagadnie

ń

 

dotycz

ą

cych 

analizowania ideowych i uproszczonych schematów technologicznych.  

Ć

wiczenia z zakresu obsługi aparatów i urz

ą

dze

ń

 przemysłowych nale

Ŝ

zorganizowa

ć

  w  zakładach  chemicznych  w  czasie,  których  uczniowie 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

96 

powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  obserwacji  pracy  sterowni  oraz  obsługi  aparatów 

 i urz

ą

dze

ń

 instalacji przemysłowych.  

Zaj

ę

cia  edukacyjne  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  hali  technologicznej  

w  grupie  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  indywidualnie  lub  w  zespołach  

2-osobowych.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  przez 

cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania  powinny  dotyczy

ć

  poziomu  oraz 

zakresu 

opanowania 

przez 

uczniów 

umiej

ę

tno

ś

ci 

i wiadomo

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Prowadzone  systematycznie  badania  kształtuj

ą

ce  pozwol

ą

  na  bie

Ŝą

co 

sprawdzi

ć

,  jakie  umiej

ę

tno

ś

ci  zostały  opanowane  przez  uczniów,  a  jakie 

sprawiaj

ą

  im  okre

ś

lone  trudno

ś

ci.  Badania  te  powinny  mie

ć

  form

ę

 

obserwacji ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów pisemnych i ustnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  odczytywanie oznacze

ń

 aparatów i urz

ą

dze

ń

  opracowywanie schematów ideowych, 

  korzystanie z uproszczonych schematów technologicznych i schematów 

ideowych, 

  ocenianie  toksyczno

ś

ci  produktów  nieorganicznych  na  podstawie  kart 

charakterystyki substancji niebezpiecznych, 

  okre

ś

lanie szkodliwo

ś

ci produkcji kwasu siarkowego (VI). 

  okre

ś

lanie szkodliwo

ś

ci procesów wytwarzania zwi

ą

zków azotu, 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

97 

Jednostka modułowa 815[01].Z2.03 
Wytwarzanie podstawowych półproduktów 
i produktów organicznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

 surowce energochemicznie, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 procesy rafineryjne od petrochemicznych,  

  wyja

ś

ni

ć

 zasady przygotowywania ropy naftowej do przeróbki, 

  scharakteryzowa

ć

 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

skład 

destylatów 

naftowych 

otrzymywanych z ropy naftowej, 

  wskaza

ć

  kierunki  oczyszczania  lub  dalszej  przeróbki  destylatów 

naftowych, 

  scharakteryzowa

ć

  przemysłowe  metody  sulfonowania,  nitrowania, 

chlorowania, estryfikacji oraz hydrolizy i utwardzania tłuszczów,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

  stosownie  do  oznaczenia  aparatury,  punkty  pomiarów 

parametrów, urz

ą

dze

ń

 do regulacji i sterowania stosowane w procesach 

wytwarzania półproduktów i produktów organicznych, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  zmiany  parametrów  procesowych  na  przebieg  procesów 

wytwarzania produktów organicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  metody  wytwarzania  surowego  gazu  syntezowego  

z ró

Ŝ

nych surowców, 

  uzasadni

ć

  konieczno

ść

  odsiarczania  produktów  przerobu  gazu 

ziemnego, ropy naftowej i w

ę

gla kamiennego, 

  scharakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych w procesach przerobu w

ę

gla kamiennego, gazu ziemnego, 

ropy naftowej, 

  scharakteryzowa

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych  w  procesach  wytwarzania  podstawowych  grup  zwi

ą

zków 

organicznych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  uproszczonymi  schematami  technologicznymi  procesów 

przerobu w

ę

gla kamiennego, gazu ziemnego oraz ropy naftowej, 

  wskaza

ć

 

kierunki 

wykorzystywania 

poszczególnych 

składników 

surowego gazu syntezowego,  

  oceni

ć

  stopie

ń

  zagro

Ŝ

enia 

ś

rodowiska  pracy  podczas  eksploatacji 

aparatów  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  procesach  przerobu  w

ę

gla 

kamiennego,  gazu  ziemnego,  ropy  naftowej  oraz  w  procesach 
wytwarzania podstawowych grup zwi

ą

zków organicznych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

98 

  oceni

ć

  toksyczno

ść

  substancji  stosowanych  w  procesach  wytwarzania 

produktów  organicznych  na  podstawie  analizy  kart  charakterystyki 
substancji niebezpiecznych, 

  wyja

ś

ni

ć

  w  oparciu  o  schemat  ideowy,  chemiczn

ą

  koncepcj

ę

  procesu 

wytwarzania produktów organicznych,  

  sporz

ą

dzi

ć

  schematy  ideowe  najwa

Ŝ

niejszych  procesów  wytwarzania 

produktów organicznych,   

  scharakteryzowa

ć

 reakcje polimeryzacji i polikondensacji, 

  scharakteryzowa

ć

  sposoby  prowadzenia  polimeryzacji  w  masie, 

zawiesinie i emulsji, 

  odró

Ŝ

ni

ć

 zasadnicze typy tworzyw polimeryzacyjnych,  

  okresli

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci najwa

Ŝ

niejszych kopolimerów,  

  scharakteryzowa

ć

 najwa

Ŝ

niejsze parametry jako

ś

ciowe benzyn, 

  oceni

ć

  wpływ  procesów  komponowania  i  zastosowania  benzyn  na 

ś

rodowisko, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

na 

stanowiskach pracy. 

 

2. Materiał nauczania 

Surowce energochemicznie. Skład chemiczny i wła

ś

ciwo

ś

ci rop naftowych.  

Przerób ropy naftowej. Schemat instalacji przerobu ropy naftowej. 
Oczyszczanie i zastosowanie produktów przerobu ropy naftowej. 
Krakowanie termiczne i katalityczne produktów przerobu ropy naftowej. 
Mieszanki benzynowe. 
Przerób gazu ziemnego. Schemat instalacji przerobu gazu ziemnego. 
Oczyszczanie i zastosowanie produktów przerobu gazu ziemnego. 
Przerób  w

ę

gla  kamiennego.  Oczyszczanie  i  zastosowanie  produktów 

przerobu w

ę

gla kamiennego. 

Metody wytwarzania acetylenu. Zastosowanie przemysłowe acetylenu. 
Otrzymywanie  i  rafinowanie  tłuszczów.  Utwardzanie  olejów  i  produkcja 
margaryny. Schemat aparatury do utwardzania olejów. 
Hydroliza tłuszczów. Proces produkcji mydła. Schemat otrzymywania mydła 
metod

ą

 okresow

ą

Charakterystyka  tworzyw  sztucznych.  Znaczenie  i  zastosowanie  tworzyw 
sztucznych. 
Metody  produkcji  tworzyw  sztucznych.  Metody  przeróbki  tworzyw 
sztucznych. 
Zastosowanie procesu sulfonowania w syntezie organicznej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

99 

Przemysłowe 

metody 

sulfonowania. 

Otrzymywanie 

kwasu 

benzenosulfonowego.  
Przemysłowe metody nitrowania. Otrzymywanie nitrobenzenu.  
Przemysłowe  metody  otrzymywania  gazu  syntezowego.  Otrzymywanie 
metanolu.  
Zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

ce  podczas  wytwarzania  podstawowych 

półproduktów i produktów organicznych.  

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie 

produktów 

uzyskiwanych 

wyniku 

krakingu 

termicznego i katalitycznego heksadekanu. 

  Analizowanie

 

uproszczonych  schematów  technologicznych  procesów 

wytwarzania produktów organicznych.  

  Analizowanie  składu  gazów  syntezowych  otrzymywanych  z ró

Ŝ

nych 

surowców. 

  Ocenianie  toksyczno

ś

ci  metanolu  na  podstawie  kart  charakterystyki 

substancji niebezpiecznych.  

  Opracowanie  schematów  ideowych  procesów  wytwarzania  produktów 

organicznych. 

  Okre

ś

lanie  szkodliwo

ś

ci  benzyn  wysokooktanowych  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od 

u

Ŝ

ytych komponentów. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci ró

Ŝ

nych polimerów i kopolimerów. 

  Dobieranie sposobów recyklingu tworzyw sztucznych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestawy plansz i tabel fizykochemicznych. 
Tablice 

pogl

ą

dowe 

obrazuj

ą

ce 

urz

ą

dzenia 

aparaty 

stosowane  

w procesach wytwarzania produktów organicznych. 
Tablice  pogl

ą

dowe  obrazuj

ą

ce  schematy  ideowe  i  uproszczone  schematy 

technologiczne procesów wytwarzania produktów organicznych. 
Modele aparatów niezb

ę

dnych do przeprowadzania procesów wytwarzania 

produktów organicznych. 
Fotografie przemysłowych instalacji wytwarzaj

ą

cych produkty organiczne. 

Próbki surowców energochemicznych: ropy naftowej, w

ę

gla kamiennego.  

Karty charakterystyki substancji niebezpiecznych. 
Schematy technologiczne, schematy ideowe w zapisie elektronicznym. 
Zestawy 

ć

wiczeniowe i przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Instrukcje u

Ŝ

ytkowania i konserwacji przyrz

ą

dów oraz urz

ą

dze

ń

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

100 

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

Podstawowy sprz

ę

t laboratoryjny. 

Zestawy odczynników chemicznych. 
Teksty przewodnie. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

technologii  wytwarzania  podstawowych  półproduktów  i  produktów 
organicznych  oraz  okre

ś

lania  wpływu  przemysłu  chemicznego  na 

ś

rodowisko naturalne.  

W  procesie  nauczania  -  uczenia  si

ę

  proponuje  si

ę

  stosowanie  takich 

metod nauczania, jak: metoda tekstu przewodniego, pokazu z instrukta

Ŝ

em, 

pokazu z obja

ś

nieniem oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

 

Ć

wiczenia 

zamieszczone 

programie 

stanowi

ą

 

propozycj

ę

 

do 

wykorzystania  przez  nauczyciela.  Zakres 

ć

wicze

ń

  mo

Ŝ

e  by

ć

  rozszerzony 

w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci szkoły. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  z  zakresu 

destylacji,  estryfikacji  i  hydrolizy  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów  z  zasadami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy.  W  trakcie  realizacji  programu  jednostki 

modułowej  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  z  katalogów 

aparatów  i  urz

ą

dze

ń

,  schematów  ideowych  i  technologicznych,  instrukcji 

u

Ŝ

ytkowania  i  konserwacji  urz

ą

dze

ń

  i  przyrz

ą

dów  pomiarowych,  a  tak

Ŝ

kart  charakterystyki  substancji  niebezpiecznych.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom  identyfikacj

ę

  surowców  energochemicznych,  a  tak

Ŝ

e  ró

Ŝ

nego 

rodzaju tworzyw sztucznych.  

W  procesie  dydaktycznym  proponuje  si

ę

  równie

Ŝ

  prezentacje  filmów 

dydaktycznych  oraz  zorganizowanie  wycieczki  do  zakładu  przemysłowego 
w  celu  poznania  nowoczesnych  technologii  wytwarzania  półproduktów  i 
produktów  organicznych,  a  tak

Ŝ

e  stosowanych  aparatów  i  urz

ą

dze

ń

 

instalacji przemysłowych.  

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  powinna  odbywa

ć

  si

ę

  w  hali 

technologicznej  w  grupie  do  15  osób. 

Ć

wiczenia  uczniowie  powinni 

wykonywa

ć

 indywidualnie lub w zespołach 2-osobowych. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

101 

poziom oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci, 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia

Podczas  kontroli  poziomu  opanowania  wiedzy,  przeprowadzanej  

w  formie  ustnej  i  pisemnej,  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów   

w  operowania  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi, stosowanie poj

ęć

 prawnych i poprawno

ść

 wnioskowania. 

Nauczyciel 

powinien 

opracowa

ć

 

wymagania 

edukacyjne 

na 

poszczególne stopnie szkolne.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie:

 

 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

zastosowanie  testu  pisemnego  wielokrotnego  wyboru  z  zadaniami 
zamkni

ę

tymi. 

 W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów  i  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  wnioski  z  obserwacji 

ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

 


Document Outline