TaraPammi

Marzenianowożeńców

Tłu​ma​cze​nie:

Mał​go​rza​taDo​bro​goj​ska

ROZDZIAŁPIERWSZY

LeahHun​ting​tonbez​sil​nieopa​dłanapla​sti​ko​wekrze​słoprzyswo​imbiur​ku.Nogi

do​słow​nieugię​łysiępodnią.Przedocza​miwciążmia​łaczer​wo​nąpie​częćnapo​da​-
niu,gło​szą​cą„OD​RZU​CO​NE”.Jejszki​comde​fi​ni​tyw​nieod​mó​wio​noszan​synare​ali​-
za​cjęina​dzie​jeLeahroz​wia​łysięjakdym.Wdusz​nympo​wie​trzuspły​wa​łapo​tem,
ci​chypo​mrukwia​tra​kapodsu​fi​temszar​pałjejner​wy,amię​śniekar​kumia​łafa​tal​nie
spię​te.

PaniDu​Pont,me​ne​dżer​kasprze​da​żyde​ta​licz​nej,dałajejnie​ca​łedwamie​sią​cena

przy​go​to​wa​niepierw​szejko​lek​cji,apotejod​mo​wiezo​sta​łyjejtyl​kogołeszki​ce.Po​-
nie​ważtobyłajejwła​snako​lek​cja,wszyst​komu​sia​łazro​bićsama,li​czy​łasięwięc
każ​dachwi​la.

Naj​waż​niej​sze było po​zy​ska​nie fun​du​szy na ma​te​ria​ły. Po​trze​bo​wa​ła mnó​stwa

rze​czy,ado​stę​pudopie​nię​dzywciążniemia​ła.Pod​nio​słasłu​chaw​kęiwy​bra​łanu​-
mer me​ne​dże​ra, z któ​rym roz​ma​wia​ła dwa dni wcze​śniej. Ser​ce biło jej moc​no
i szyb​ko. Me​ne​dżer ode​brał nie​mal od razu, jak​by się spo​dzie​wał jej te​le​fo​nu, ale
teżod​po​wie​działkrót​koista​now​czo.Bankniemożewy​ko​rzy​staćfun​du​szupo​wier​-
ni​cze​gojakoza​bez​pie​cze​niapo​życz​ki,po​nie​ważpo​wier​nikfun​du​szuniewy​ra​ziłna
tozgo​dy.

Zatymwszyst​kimmógłstaćtyl​koje​denczło​wiek.Sta​vrosSpo​ra​des.
Leahci​snę​łasłu​chaw​kąprzezpo​kójiwście​klekop​nę​łakrze​sło,bo​le​śnieude​rza​-

jącsięwnogę.

Jakdłu​gojesz​czebę​dziemu​sia​łatozno​sić?Jakdłu​gomunatopo​zwo​li?
Pod​nio​słate​le​fonidrżą​cy​mipal​ca​miwy​bra​łainnynu​mer.Za​żą​dawy​ja​śnień,za​-

żą​da…

Toniemia​łosen​su.Se​kre​tar​kaznówgrzecz​niejąprze​pro​sizanie​obec​nośćsze​-

fa.Takąod​po​wiedźotrzy​my​wa​łaodroku,kie​dytyl​kopró​bo​wa​łasięznimskon​tak​-
to​wać.Choćobo​jemiesz​ka​liwAte​nach,moż​nabyłood​nieśćwra​że​nie,żeżyjąna
prze​ciw​le​głychkrań​cachpla​ne​ty.

Niepo​mo​głoza​gry​za​niewargiza​ci​ska​niepię​ści.Nie​zdol​napo​wstrzy​maćwy​ry​-

wa​ją​cychsięzpier​siłkań,roz​pła​ka​łasiębo​le​śnie.

Musiztymskoń​czyć.Musisięuwol​nićzesmy​czy,naktó​rejjątrzy​mał,kon​tro​lu​-

jąc każ​dy jej krok i każ​dy wy​bór, sam bez prze​szkód ko​rzy​sta​jąc z uro​ków ży​cia.
Takasy​tu​acjatrwa​łajużodpię​ciulat.

Ob​tar​łałzyiotwo​rzy​ławkom​pu​te​rzewy​szu​ka​nytegoran​kaar​ty​kułzkro​ni​kito​-

wa​rzy​skiej.Part​nerbiz​ne​so​wySta​vro​saisynchrzest​nyjegoprzy​bra​ne​goojcaDmi​-
triKa​re​gaswy​da​wałprzy​ję​cienaswo​imjach​cie.Sta​vrosiDmi​tribyliskro​je​ninatę
samą mo​dłę – obaj nie​zwy​kle atrak​cyj​ni, choć bar​dzo róż​ni, kon​ty​nu​owa​li dzie​ło
dziad​kaLeah,Gian​ni​saKa​tra​ki​sa,roz​wi​ja​jącKa​tra​kisTe​xti​lespodkie​run​kiemjego
twór​cy. Obaj uwa​ża​li się za pół​bo​gów, a swo​ją wolę za pra​wo obo​wią​zu​ją​ce zwy​-
kłychśmier​tel​ni​ków.

Sta​vrosnie​na​wi​dziłwszel​kichprzy​jęć,cze​goLeahni​g​dyniepo​tra​fi​łazro​zu​mieć,

jed​nakDmi​trizpew​no​ściątambę​dzie.Musisiętyl​kopo​sta​rać,byde​ka​denc​kiplay​-
boy,zwy​kleoto​czo​nywia​nusz​kiempięk​nychko​biet,za​uwa​żyłjejobec​nośćnapo​kła​-
dzieswo​jejnaj​now​szejza​baw​ki.Jużonasiępo​sta​raprzy​cią​gnąćjegouwa​gę.

Zde​cy​do​wa​nymkro​kiemwe​szładosy​pial​niiotwo​rzy​ładrzwisza​fy.Po​mysłniebył

możenaj​lep​szy,aleSta​vrosniepo​zo​sta​wiłjejwy​bo​ru.

Za​mó​wi​ła tak​sów​kę i z dresz​czem nie​pew​no​ści za​czę​ła prze​glą​dać ubra​nia.

Wkoń​cuwy​cią​gnę​łazło​tąje​dwab​nąsu​kien​kę,je​dy​nązmet​kąpro​jek​tan​ta,jakazo​-
sta​ła jej z daw​nych lat. Su​kien​ka była wprost obu​rza​ją​co ską​pa. Prak​tycz​nie bez
ple​ców,cowy​klu​cza​łowło​że​niesta​ni​ka.Dotegoob​ci​słaikrót​ka,od​sła​nia​ją​canie​-
malcałeuda.

Pięć lat wcze​śniej no​si​ła ją bez mru​gnię​cia okiem. Bez naj​mniej​sze​go pro​ble​mu

po​ka​zy​wa​ła każ​dy cen​ty​metr na​giej skó​ry i nie prze​szka​dza​ło jej, że wy​glą​da nie​-
przy​zwo​icie.Ate​razbyłaoja​kieśdzie​sięćkilowięk​sza…

Wo​la​łaso​bieniewy​obra​żać,jakmu​sia​ławte​dywy​glą​dać.
Tam​tejnocywło​ży​łająnaproś​bęCa​li​sty,któ​rejchcia​łazro​bićprzy​jem​ność.Ate​-

razpopro​stuniemia​łain​ne​gociu​chaod​po​wied​nie​gonadzi​siej​szeprzy​ję​cie.

Spo​co​ny​midłoń​miwcią​gnę​łasu​kien​kę,któ​rawdo​dat​kuoka​za​łasięskan​da​licz​nie

krót​ka.Praw​dęmó​wiąc,le​d​woza​kry​wa​łapo​ślad​ki.

Tobyłnaj​bar​dziejnie​przy​zwo​itystrój,jakimia​ła,ibyławtejsu​kien​cetam​tejfe​-

ral​nejnocy,aleteżbyłtoje​dy​nystrój,któ​rymógłjejdziśza​gwa​ran​to​waćupra​gnio​-
nespo​tka​nie.

Peł​nawąt​pli​wo​ści,we​szładoła​zien​kiispry​ska​łatwarzzim​nąwodą.
Praw​do​po​dob​nieSta​vroswpad​nieszałibę​dzieniąjesz​czebar​dziejgar​dził,oile

towogó​lemoż​li​we.Aleniemo​głana​dalzno​sićizo​la​cji,jakąjejfun​do​wałodpię​ciu
lat.

Niewy​trzy​mategoanichwi​lidłu​żej.Cośmu​sia​łosięzmie​nić.

Leah przy​lgnę​ła do skó​rza​ne​go sie​dze​nia tak​sów​ki, jak​by mia​ła za​miar zo​stać

tamnawiecz​ność.Kie​row​cazer​kałnaniącie​ka​wie,alejejniepo​ga​niał.

W koń​cu ode​tchnę​ła głę​bo​ko i wyj​rza​ła przez brud​ną szy​bę. Ma​ri​na była za​tło​-

czo​na, cu​mo​wa​ło tam kil​ka jach​tów oświe​tlo​nych za​cho​dzą​cym słoń​cem. Choć
wszyst​kiebyłybar​dzooka​za​łe,je​denwy​raź​niesięwy​róż​niał.

Za​pła​ci​łakie​row​cyiwy​sia​dła.Przezna​stęp​nychkil​kami​nutsta​ra​łasięniemy​śleć

i na​wet się nie roz​glą​da​ła. Wy​pro​sto​wa​na, z pod​nie​sio​ną wy​so​ko gło​wą, po​de​szła
dopil​nu​ją​ce​gotra​puochro​nia​rza.

Po​tęż​nymęż​czy​znaroz​po​znałją,alezdra​dziłgotyl​kobłyskwoku,bopozatym

na​wetniedrgnął.Leahwy​nio​śleunio​słabrewibyłtoje​dy​nygest,najakizdo​ła​łasię
zdo​być.

Pięćostat​nichlatspę​dzi​łajakoprak​ty​kant​kawmałozna​nymdomumody,zdala

odza​in​te​re​so​wa​niame​diów,wmiej​scu,gdziejejniezna​noini​ko​munieza​le​ża​ło,by
sięcze​gośoniejdo​wie​dzieć.

Za​sy​pia​ła,bu​dzi​łasię,szładopra​cy,wra​ca​ła,ja​dłako​la​cjęiznówza​sy​pia​ła,pil​nie

ob​ser​wo​wa​naprzezgo​spo​dy​nię,pa​niąKo​vla​kis,któ​razpo​le​ce​niaSta​vro​sadba​ła,
byLeahniesta​łasiębo​ha​ter​kąko​lej​ne​goskan​da​lu.Aleniktnieza​po​mniał,cze​go

siędo​pu​ści​łaicozro​biłSta​vros,żebyjąuka​rać.

Zwłasz​czawśródosób,dlaktó​rychkaż​dejegosło​wobyłoob​ja​wie​niem.
ChoćdlaLeahdłu​gichjakwiecz​ność,upły​nę​łoza​le​d​wiekil​kase​kund,za​nimmęż​-

czy​znaod​su​nąłsię,żebyjąprze​pu​ścić.Wspar​tanajegowy​cią​gnię​tejręcewe​szła
na po​kład. Oszo​ło​mio​na pa​nu​ją​cym za​mie​sza​niem, na chwi​lę za​po​mnia​ła, po co tu
przy​szła. Kel​ne​rzy w uni​for​mach roz​no​si​li sam​pa​na. Przy​ję​cie zdą​ży​ło się już roz​-
krę​cić, spo​ce​ni i pi​ja​ni go​ście kle​ili się jed​ni do dru​gich. W po​wie​trzu wi​bro​wa​ła
mu​zy​kaiLeahbez​wied​nieza​ko​ły​sa​łasiędotak​tu.

A więc wszyst​ko, co sły​sza​ła o przy​ję​ciach Dmi​trie​go, było praw​dą, a po​nie​waż

Sta​vrossta​no​wiłkom​plet​neprze​ci​wień​stwoprzy​ja​cie​la,zpew​no​ściągotuniebę​-
dzie.Onajed​nakmusisiępo​sta​rać,żebyjąroz​po​zna​no,więcprzedewszyst​kimpo​-
win​na przy​cią​gnąć uwa​gę go​spo​da​rza. Z uśmie​chem na wy​zy​wa​ją​co czer​wo​nych
war​gachru​szy​ładobaru,usia​dłanawy​so​kimstoł​kuiza​mó​wi​łapierw​szytegowie​-
czo​rukok​tajl.

Sta​vros Spo​ra​des był zde​gu​sto​wa​ny. Jego te​le​fon za​dzwo​nił już dzie​sią​ty raz

wcią​guostat​nichpię​ciumi​nut,aonniemiałnaj​mniej​szejocho​tyruj​no​waćwie​czo​ru
spę​dza​ne​gozpięk​nąiin​te​li​gent​nąko​bie​tą.Ko​lej​nete​le​fo​nybyłyjed​naknie​po​ko​ją​-
ce,więcuśmiech​nąłsiędoHe​le​nei,za​nimode​brał,po​cią​gnąłdłu​giłykszam​pa​na.

–Onajesttu​taj–po​wie​działDmi​tri.–Namoimjach​cie.
Za​szo​ko​wa​nySta​vrosopadłnaopar​ciefo​te​la.Sko​roDmi​tridonie​goza​dzwo​nił,

mo​głocho​dzićotyl​kojed​nąko​bie​tę.

Leah.
Re​lakswto​wa​rzy​stwieHe​le​neod​da​liłsięwni​cość.
–Je​steśpe​wien?
Śmiechwsłu​chaw​ceza​brzmiałszy​der​czo.
–Roz​po​zna​łemjąwdwiemi​nu​ty.Tonapew​noona.Jestpi​ja​naitań​czy.
Pi​ja​naitań​czy…
Za​miasttwa​rzyLeahprzedocza​mista​nę​łamutwarzjegosio​stry,Ca​li​sty,śmier​-

tel​nie bla​dej i nie​ru​cho​mej. Pró​bo​wał ja​koś so​bie po​ra​dzić z jej przed​wcze​sną
śmier​cią,alegniewibez​sil​nośćwciążjesz​czebyłybar​dzoświe​żeisil​ne.

Po​wo​lischo​wałte​le​fon,prze​pro​siłHe​le​neiwy​szedłzre​stau​ra​cji.
„Niemamdoniejżad​nychza​strze​żeń,pa​nieSpo​ra​des”,po​wie​dzia​łaswo​imno​so​-

wym gło​sem o Leah pani Ko​vla​kis w co​ty​go​dnio​wej roz​mo​wie. „Nie do wia​ry, ale
bar​dzosięzmie​ni​ła”.

Czyż​bymó​wi​łamutyl​koto,corze​czy​wi​ściechciałusły​szeć?
Pokil​kumi​nu​tachjegohe​li​kop​terlą​do​wałnaluk​su​so​wymjach​cieDmi​trie​go.
–Gdziejest?
Przy​ja​cielwska​załpar​kietta​necz​nynaniż​szympo​kła​dzie.
–Mógł​bymjąka​zaćzgar​nąćochro​nia​rzom,aletobytyl​kopo​gor​szy​łosy​tu​ację.
Sta​vroskiw​nąłgło​wą,aleniepa​trzyłmuwoczy.
Byłokrokodutra​tysa​mo​kon​tro​li.Naszczę​ścietobyłtyl​koal​ko​hol,nienar​ko​ty​-

ki.Jed​naknawszel​kiwy​pa​dekwo​lałniepa​trzećnaswo​jążonę,po​ślu​bio​nązakarę
ijakopo​ku​tę.

Na​wetwpi​ja​nymoszo​ło​mie​niuwy​wo​ła​nymprzeztrzyko​lej​nedrin​kiLeahwy​czu​-

ła,żeSta​vroswcho​dzinapar​kiet.Jejcia​łoprze​szedłlo​do​wa​tydreszcz,choćbry​za
odmo​rzabyłacie​pła.Po​trzą​snę​łagło​wą,żebyod​go​nićmgłę,ipod​nio​sławzrok.

Słyn​ny,wy​ko​na​nynaspe​cjal​neza​mó​wie​nie,lśnią​cy,szkla​nybar,dumajach​tuDmi​-

trie​go,po​ka​załset​kęod​bićSta​vro​sa.Wą​skątwarzorzeź​bio​nychry​sach,kla​sycz​-
nympro​fi​lunosa,kształt​nychwar​gachipło​wychoczachocie​nio​nychdłu​gi​mirzę​sa​-
mi.Wchwi​li,kie​dyspo​tka​lisięwzro​kiem,jegooczyprze​peł​nia​łaczy​stanie​na​wiść.

Leahzro​bi​łosięsła​bo.
Drżąc, nie​kon​tro​lo​wa​nie ob​ję​ła za kark dwu​dzie​sto​pa​ro​lat​ka, z któ​rym tań​czy​ła

przezostat​nikwa​drans.Choćmożera​czejtoonjąpod​trzy​my​wał.

Naszczę​ściewi​dzia​łagojakprzezmgłę.Naj​chęt​niejwy​ma​za​ła​bytęnoczpa​mię​-

ci. Po​ru​sza​ła sto​pa​mi w rytm mu​zy​ki, pod​czas gdy part​ner prze​su​nął dło​nie z jej
bio​dernaple​cyiwkoń​cująob​jął.

Nie mo​gła jed​nak zi​gno​ro​wać zbie​ra​ją​cych się wo​kół niej czar​nych chmur, więc

wzię​łagłę​bo​kiod​dech.Sta​vrosszedłkuniejprzeztłumspo​co​nych,roz​ko​ły​sa​nych
mu​zy​ką ciał, któ​re roz​stę​po​wa​ły się przed nim bez pro​te​stu. Wy​da​wa​ło się, że
wob​li​czuzbli​ża​ją​cejsiębu​rzypo​wie​trzesta​nę​ło.

Leahode​rwa​łasięodpart​ne​raipo​ca​ło​wa​łagowchło​pię​code​li​kat​nypo​li​czek.
–Prze​pra​szam–szep​nę​ła.
Niejegowina,żeniewie​dział,kimonajest;gdy​bywie​dział,nieod​wa​żył​bysięjej

do​tknąć. Trzy​mał​by się z da​le​ka i trak​to​wał​by ją jak po​wie​trze, tak jak po​stą​pi​ła
więk​szośćobec​nych,kie​dypo​ja​wiłsięDmi​tri.Byłaprze​cieżLeahHun​ting​tonSpo​-
ra​des,żonąSta​vro​saSpo​ra​de​sa,iża​deninnymęż​czy​znaniemiałpra​wazbli​żyćsię
doniej.Jejprzy​ja​ciel,Alex,któ​ryjakoje​dy​nynieod​wró​ciłsięodniejijużpośmier​ci
Ca​li​stypró​bo​wałsięzniąkon​tak​to​wać,skoń​czyłwwię​zie​niu,oskar​żo​nynapod​sta​-
wiedo​wo​dówsfa​bry​ko​wa​nychprzezSta​vro​saiDmi​trie​go.

Natowspo​mnie​nieza​trzę​słaniątłu​mio​nafu​ria.Ależgonie​na​wi​dzi​ła…
Że​la​znadłońchwy​ci​łająwta​liiiode​rwa​łaodpart​ne​ra.Możetojesz​czena​sto​la​-

tek,po​my​śla​ła,samawwie​kudwu​dzie​stuje​denlatczu​jącsiędziw​niesta​raizmę​-
czo​na.

Ina​czej niż chło​pak, z któ​rym tań​czy​ła, męż​czy​zna był moc​no umię​śnio​ny, bez​-

względ​nietwar​dywze​tknię​ciuzjejdrob​nymcia​łem.Jakostat​nitchórz,nieod​wa​-
ży​łasięspoj​rzećmuwoczy.

Wy​pi​tyal​ko​holwciążbu​zo​wałjejwgło​wie,kie​dyjąpod​niósłibez​wol​nąprze​rzu​-

ciłso​bieprzezra​mię.Przezłzypa​trzy​łanaświat,na​gleod​wró​co​nydogóryno​ga​mi.
Roz​le​ga​ją​cesięwo​ko​łoszep​tybyłyjakci​szaprzedbu​rzą.

Do​sta​ła,cze​gochcia​ła.
Zro​bi​łazsie​biewi​do​wi​skoizwró​ci​łauwa​gęSta​vro​sa.
Nicjed​nakniemo​głojejod​czu​lićnamiaż​dżą​cąpo​gar​dę,któ​rązo​ba​czy​ławjego

oczach.Za​ci​snę​łamoc​nopo​wie​kiiza​pa​dławal​ko​ho​lo​wynie​byt.

Szarp​nę​łasięgwał​tow​nie,kie​dystru​gilo​do​wa​tejwodyude​rzy​ływniązewszyst​-

kichstron.Krzyk​nę​łaispró​bo​wa​łasięuwol​nić,alespodlo​do​wa​te​goprysz​ni​canie
byłouciecz​ki.

Drżą​cy​midłoń​miod​gar​nę​łaztwa​rzymo​krewło​sy.Rze​ko​mowo​do​od​por​nytuszdo

rzęs po​zna​czył jej po​licz​ki i pal​ce ciem​ny​mi smu​ga​mi. Nie mu​sia​ła się od​wra​cać.
Nie​malna​ma​cal​nieczu​łaobec​nośćswo​je​goprze​śla​dow​cy,ob​ser​wu​ją​ce​gojązezło​-
śli​wąsa​tys​fak​cją.Jegoza​cho​wa​nieniebyłodlaniejżad​nymza​sko​cze​niem.

Wy​cią​gnę​ła rękę i za​krę​ci​ła kran. Na​gle za​pra​gnę​ła sku​lić się na dnie bro​dzi​ka

iza​mknąćoczy.Alena​wettoniemia​łojejbyćdane.

–Wyjdźstam​tąd.–Roz​kazpo​wro​tudoczyść​caude​rzyłjąjakpo​li​czek.
Na​wetpotychwszyst​kichla​tachniemia​łaod​wa​gi,byspoj​rzećmuwoczy.
Aleniemo​głaso​biepo​zwo​lićnaroz​czu​la​niesięnadsobą.Niepotymwszyst​kim,

codziśzro​bi​ła,byletyl​kogozo​ba​czyć.

Przy​trzy​ma​łasiękra​nuiztru​demsta​nę​łanano​gach.Prze​stron​nała​zien​kazda​-

wa​łasięwi​ro​waćwo​kółniej.

Nadgło​wąmia​łakrysz​ta​ło​wyży​ran​dol,podsto​pa​mipod​ło​gęzciem​ne​godębu,za

oknemlśni​łonie​bie​skiemo​rze.Po​wo​liprze​sta​łojejsiękrę​cićwgło​wie.

Drżączwy​sił​ku,wy​szłazbro​dzi​ka,zo​sta​wia​jącmo​kreśla​dy.
–Okryjsię.–Rzu​ciłjejręcz​nik.
Za​nu​rzy​łatwarzwba​weł​nia​nejmięk​ko​ści,wy​ko​rzy​stu​jąctekil​kase​kundpry​wat​-

no​ści.Jed​nakpo​gar​dawjegogło​siebyłazbytbo​le​sna.

Zde​cy​do​wa​nymru​chemod​rzu​ci​łaręcz​nik,któ​rywy​lą​do​wałmunara​mie​niu.
–Dzię​ku​ję,mamsu​kien​kę.Totwo​jawina,żeod​sła​niawię​cej,niżza​sła​nia–od​par​-

łabez​czel​nie.

Wod​po​wie​dzisma​gnąłjązłymspoj​rze​niem.
–Ni​g​dyniemo​głaśzro​zu​mieć,cojestdlacie​biedo​bre.
Ze​bra​łanakar​kumo​krewło​syiwy​ci​snę​łaznichwodę,zmu​sza​jącsiędoobo​jęt​-

no​ści,odktó​rejbyłajaknaj​dal​sza.

–Tokwe​stiaaler​giinacie​bie.Wo​la​ła​bymumrzećnaza​pa​le​niepłucniżza​wdzię​-

czaćcico​kol​wiek.

Czu​ła, jak bar​dzo jest zły, i na​gle za​la​ła ją fala stra​chu i wszyst​kich tych nie​do​-

brychuczuć,zktó​ry​miwal​czy​łaprzezostat​niedzie​sięćlat.Wi​doktychpeł​nychzło​-
ścipło​wychoczucośjejuświa​do​mił.

Ca​li​sta.
Ca​li​stamia​łata​kiesameoczy,aledo​bre,skłon​nedouśmie​chu,wa​bią​cemęż​czyzn

ni​czympa​ję​czasieć.My​śle​nieoniejiotam​tejnocyspra​wia​ło,żeżo​łą​dekści​skałjej
sięwbo​le​snywę​zeł.

Inicniemo​głopo​móc.Alepo​przezszokwy​wo​ła​nyspo​tka​niemprze​bi​łosiępew​ne

po​dej​rze​nie.Za​dy​go​ta​łainiemia​łotonicwspól​ne​gozjejmo​krąsu​kien​ką.

–Sta​vros,ja…
Jed​nąrękąprzy​trzy​małjązakark,pal​ca​midru​giejob​jąłpo​li​czek.
Niktni​g​dyniedo​ty​kałjejtakdłu​go…Możedla​te​gomia​ławra​że​nie,żejegodłoń

palijejskó​rę.Idla​te​gopra​gnę​ła,bytendo​tyktrwałitrwał.

Przy​naj​mniejdo​pó​kinieuświa​do​mi​łaso​bie,coonwła​ści​wierobi.
Spraw​dzał,czyniemaroz​sze​rzo​nychźre​nic,czyniebra​łanar​ko​ty​ków.
Spoj​rza​łamuwoczyiszyb​kospu​ści​ławzrok.
–Ni​cze​goniebra​łam–szep​nę​łabła​gal​nymto​nem.
–Pa​mię​tamostat​niraz,kie​dytoodcie​bieusły​sza​łem–od​parłsu​cho.
Tesło​waijegotonzmro​zi​łyjądoszpi​kuko​ści.Takbar​dzopra​gnę​łajegobli​sko​-

ści,alenaj​wy​raź​niejniemo​głananiąli​czyć.

–Mó​więpraw​dę,wierzmi.
„Ni​g​dy nie do​tknę​łam nar​ko​ty​ków”, chcia​ła wy​krzy​czeć, tak jak tej nocy, kie​dy

umar​łaCa​li​sta,alechy​bana​wetnieusły​szałjejpłacz​li​we​gowy​zna​nia.

Te​razuśmiech​nąłsięchłod​no.
– Trud​no mi w to uwie​rzyć, sko​ro okła​ma​łaś pa​nią Ko​vla​kis, wy​mknę​łaś się

zdomu,po​ja​wi​łaśnajach​cieDmi​trie​go,zna​ne​gozdzi​kichprzy​jęć,ipi​łaśbezumia​-
ru.

Jak zwy​kle, był uprze​dza​ją​co grzecz​ny. Tak jak i wcze​śniej, kie​dy za​wład​nął jej

ży​ciem.

„Mo​żesz albo za mnie wyjść, albo iść do wię​zie​nia, Leah. Wy​bór na​le​ży do cie​-

bie”.

–Przy​naj​mniejuda​łomisięzwró​cićtwo​jąuwa​gę,praw​da?–spy​ta​ła,uświa​da​mia​-

jącso​biezbytpóź​no,żemusiępod​kła​da.

Choćwła​ści​wieniemia​łaza​mia​rutrzy​maćtegowse​kre​cie.

ROZDZIAŁDRUGI

–Słu​cham?
Sta​vroscof​nąłsięgwał​tow​nie,zmarsz​czyłbrwiiza​kląłpodno​sem.
Po raz pierw​szy w ży​ciu zda​rzy​ło mu się stra​cić prze​ni​kli​wość, z któ​rej sły​nął

wateń​skichkrę​gachbiz​ne​su.Choćtyl​konakil​kase​kund.

–Copo​wie​dzia​łaś?
Od​po​wie​dzia​łatwar​dymspoj​rze​niem.
–Wca​łymtymtan​det​nymshowcho​dzi​łowy​łącz​nieocie​bie,Sta​vros.By​łeśgłów​-

nąije​dy​nąna​gro​dą.Gdy​byśchoćrazode​brałodemniete​le​fonczyprze​czy​tałjed​-
ne​gomej​la…Sko​rotegoniezro​bi​łeś,mu​sia​łamsięzni​żyćdotwo​ichstan​dar​dów.

– Mo​ich stan​dar​dów? – po​wtó​rzył, wy​sta​wia​jąc nie naj​lep​sze świa​dec​two swo​jej

in​te​li​gen​cji.

Cogor​sza,kom​plet​nieniepo​tra​fiłsięsku​pić.Zło​tasu​kien​kamia​łapra​wieko​lor

jejskó​ryibyłatojaknaj​bar​dziejpraw​dzi​waopa​le​ni​zna.Wdo​dat​kule​ją​cyma​te​riał
ukła​dał się na jej smu​kłym cie​le nie​zwy​kle ero​tycz​nie, stwa​rza​jąc złu​dze​nie na​go​-
ści.

Wy​glą​da​ła tym atrak​cyj​niej, że wszyst​kie śla​dy dziew​czę​cej krą​gło​ści znik​nę​ły.

Sta​łaprzednimko​bie​ta,drob​na,kru​chaikom​plet​nienie​zna​jo​ma.

–Za​pew​nespo​dzie​wał​byśsiępomniecze​gośpo​dob​ne​go,praw​da?Więcpro​szę,

towła​śniedo​sta​łeś.Iotoje​steś,porazpierw​szyodpię​ciulat,jak​byprzy​wo​ła​nyza​-
klę​ciem.

Sły​sząctonie​do​rzecz​nesło​wo„za​klę​cie”,kom​plet​nieonie​miał.
Od​gar​nę​ła za uszy dłu​gie, brą​zo​we wło​sy, spry​sku​jąc twarz kro​pel​ka​mi wody.

Każ​dyruchno​siłzna​mio​naele​ganc​kiejzmy​sło​wo​ści,niewy​uczo​nej,leczjaknaj​bar​-
dziejna​tu​ral​nej.

Za​śle​pio​ny iry​ta​cją i stra​chem, nie​po​trzeb​nie po​trak​to​wał ją aż tak szorst​ko.

Świa​do​mośćwła​snejnie​do​sko​na​ło​ściwpra​wi​łagowfa​tal​nyna​strój.

–Wy​glą​daszkosz​mar​nie…Cotyzesobązro​bi​łaś?–spy​tałopry​skli​wie.
Za​cho​wa​ła ka​mien​ną twarz, choć po​wie​ki drgnę​ły jej lek​ko. Mia​ła tak szczu​płą

twarz, że sar​nie oczy wy​glą​da​ły w niej jak mrocz​ne je​zio​ra. Ra​mio​na też były
szczu​płe,aleprzy​naj​mniejwi​daćwnichbyłomię​śnie.

Opar​ładłońnabio​drzeiwy​su​nę​łajelek​kodoprzo​du,przezcomo​krasu​kien​ka

jesz​czepod​kre​śli​łajejkształ​ty.

–Niewie​rzę.Niepo​do​bamcisię?Todzię​kito​bietakschu​dłam.Jużna​wetmo​del​-

kipro​sząmnieowska​zów​ki,afo​to​gra​fo​wieozgo​dęnazdję​cia…

Mó​wi​łaobo​jęt​nieiodpo​cząt​kupo​dej​rze​wał,żejakzwy​klepró​bu​jegozma​ni​pu​lo​-

wać, ale co miał​by zro​bić? Za​wsze była ze​psu​tą, sa​mo​lub​ną ba​lan​go​wicz​ką, nie​li​-
czą​cąsięzni​kimizni​czym.

Poza tym strasz​nie go roz​pra​sza​ła. Je​że​li po​zwo​li jej na dal​sze pro​wo​ka​cje, nie

bę​dziemógłnor​mal​niemy​śleć.Przedewszyst​kimtrze​bajączymśokryć.

Chwy​ciłjązarękę,po​cią​gnąłdosy​pial​niDmi​trie​goipchnąłnałóż​ko,asamzaj​-

rzałdosza​fy.Zdłu​gie​gosze​re​guko​szulnawie​sza​kachwy​brałjed​nąirzu​ciłjej.

–Włóżto.
Przy​glą​da​ła mu się pod​par​ta na łok​ciu, dłu​gie opa​lo​ne nogi i sto​py w czar​nych

san​dał​kach na wy​so​kich ob​ca​sach in​te​re​su​ją​co kon​tra​sto​wa​ły z ciem​no​czer​wo​ną
po​ście​lą.

– Wy​ja​śnij​my so​bie coś. Ubra​łaś się jak pro​sty​tut​ka, upi​łaś i przy​kle​iłaś do tego

chło​pa​ka,żebyzwró​cićmojąuwa​gę?Amożedla​te​go,żeniepo​tra​fiszżyćnor​mal​-
niebezal​ko​ho​luinar​ko​ty​ków?

Te​raztoonaci​snę​ławnie​goko​szu​lą,więcuchy​liłsięgwał​tow​nie.Jejoczywy​da​-

wa​łysięogrom​newde​li​kat​nymowa​lutwa​rzy.

– Pró​bo​wa​łam się z tobą skon​tak​to​wać przez po​nad rok. Gdy​byś miał na tyle

przy​zwo​ito​ści,żebynatoza​re​ago​wać,niemu​sia​ła​bympo​stę​po​waćażtakdra​stycz​-
nie.Aal​ko​holwzię​łamdoustporazpierw​szyodpię​ciulat.Zu​peł​niemnieniecią​-
gnie.

–Su​ge​ru​jesz,żetojapro​wo​ko​wa​łemciędopi​cia?
Kie​dynieod​po​wie​dzia​ła,ode​tchnąłgłę​bo​ko.Zanicniepo​zwo​liwy​pro​wa​dzićsię

zrów​no​wa​gi

–Cie​szęsię,żeztymskoń​czy​łaś.Choćnie​któ​rychna​wy​kówtrud​niejsiępo​zbyć

niż in​nych. Ty za​wsze mia​łaś skłon​no​ści do szu​ka​nia ko​zła ofiar​ne​go i ukry​wa​nia
swo​jejsła​bo​ści.

Wzdry​gnę​łasięiod​wró​ci​łatwarz.
Nie​na​wi​dziłnik​czem​nejsa​tys​fak​cji,jakąspra​wiałmuwi​dokjejbla​do​ści.Todla​te​-

gotakdłu​goniechciałjejwi​dzieć.Ja​kimśspo​so​bemodpo​cząt​kupro​wo​ko​wa​łago
doza​cie​kło​ściinik​czem​no​ści,któ​rychsięwsty​dził,boza​wszemusięwy​da​wa​ło,że
toce​chykom​plet​nienie​zgod​nezjegocha​rak​te​rem.

– Nie po to zro​bi​łam z sie​bie przed​sta​wie​nie, żeby dys​ku​to​wać z tobą o mo​ich

wa​dach–po​wie​dzia​łanon​sza​lanc​ko.

–Chęt​niecięwy​słu​cham.Wy​ja​śnij,ococicho​dzi.
– Że​niąc się ze mną po​mi​mo mo​jej fa​tal​nej opi​nii, po​ka​za​łeś ca​łe​mu świa​tu, jaki

je​steś ho​no​ro​wy, i do​trzy​ma​łeś sło​wa da​ne​go Gian​ni​so​wi. A po​tem przez pięć lat
kon​tro​lo​wa​łeśkaż​dymójkrok.Chcia​ła​bymtoza​koń​czyć.

Wy​trzy​ma​ła jego spoj​rze​nie i tyl​ko pul​su​ją​ca na szyi żył​ka świad​czy​ła o nie​zwy​-

kłymna​pię​ciu.Zło​ży​ładło​nienako​la​nachijejnie​ty​po​weopa​no​wa​niezro​bi​łonanim
pew​newra​że​nie.

Byłajakwul​kanwy​peł​nio​nywrzą​cąlawą.
–Byćmożesamatodziśuda​rem​ni​łaś.Jakmampo​zwo​lićciżyćwła​snymży​ciem,

sko​rozna​la​złemciępi​ja​ną,uwie​szo​nąnaja​kimśdzie​cia​ku?Wkrót​kimcza​siewró​-
ciszdodaw​nychzwy​cza​jów.Przy​ję​cia,al​ko​hol,nar​ko​ty​ki,nie​od​po​wied​nieto​wa​rzy​-
stwo…Niemogęnatopo​zwo​lić.

Całakrewod​pły​nę​łajejztwa​rzy.
–Od​se​pa​ro​wa​łeśmnieodca​łe​goświa​ta.Od​cią​łeśodprzy​ja​ciół.Twoiszpie​dzypil​-

nu​jąmniednieminocą.Igno​ro​wa​łeśmojemej​le,two​jase​kre​tar​kaza​wszemnieod​-
sy​ła​ła.Zo​sta​łamtwo​imwięź​niem,nieda​łeśmiwy​bo​ru.

–Za​wszejestja​kiśwy​bór.Szko​datyl​ko,żeprzywszyst​kichtwo​ichmoż​li​wo​ściach

ni​g​dyniepo​tra​fi​łaśdo​ko​naćwła​ści​we​go.

–Niemamza​mia​runi​cze​gote​razroz​trzą​sać.Aniprze​szło​ści,anite​raź​niej​szo​ści.

In​te​re​su​jemniewy​łącz​nieprzy​szłość.

–Oczy​wi​ście–od​parłsztyw​no.–Więcniemaszminicdopo​wie​dze​nia?
Po​krę​ci​łagło​wą.
–Mammnó​stwopra​cyprzymo​jejko​lek​cji.Jużje​stemspóź​nio​na.Chcętyl​ko,że​-

byśza​dzwo​niłianu​lo​wał…

Spo​sób,wjakisiędoniejod​wró​cił,wzbu​dziłwniejoba​wę.
–Niewi​dzia​łaśmnieaniGian​ni​saodpię​ciulat.Nieje​steśanitro​chęcie​ka​wa?
–Cze​go?–szep​nę​łanie​pew​nie,drżącpodjegohip​no​ty​zu​ją​cymspoj​rze​niem.
Przy​cią​gnąłjądosie​bieiprzy​lgnę​ładonie​gozwes​tchnie​niem.Ichtwa​rzedzie​li​ły

za​le​d​wie cen​ty​me​try. Mo​gła tyl​ko ob​ser​wo​wać, jak iry​ta​cja zmie​nia bar​wę jego
oczunaciem​no​zło​tą.

–Choć​bytego,jaksięmatwójdzia​dek,tymałanie​wdzięcz​ni​co.–Od​ru​cho​woza​-

ci​snąłpal​cenajejra​mio​nach.

Za​bo​la​łoispró​bo​wa​łasięwy​rwać.
–Czytozbytwie​le,są​dzić,żeza​in​te​re​su​jeszsięzdro​wiemczło​wie​ka,któ​ryoto​-

czyłcięopie​kąpośmier​citwo​je​goojca?

Ode​pchnę​łagoite​razod​dy​cha​łacięż​ko.
– Nie mam już szes​na​stu lat, więc prze​stań mnie stro​fo​wać w ten spo​sób! I nie

mu​szę ci się tłu​ma​czyć. Po​wiem tyl​ko, że co​dzien​nie roz​ma​wiam z pie​lę​gniar​ką
dziad​ka.

Nawi​doknie​do​wie​rza​niawjegospoj​rze​niupo​ża​ło​wa​łatychsłów.Od​wró​ci​łasię

ipo​de​szładomi​ni​lo​dów​kiwrogupo​ko​ju.Głów​niedla​te​go,żepo​trze​bo​wa​łacza​su,
żebysiępo​zbie​rać.Wzię​łabu​tel​kęwodyiwy​pi​łajątakszyb​ko,żegar​dłozdrę​twia​-
łojejzzim​na.

–Odpię​ciulatnieby​łaśunie​goanirazu.
Myślood​wie​dzi​nachuGian​ni​sabu​dzi​ławniejmie​sza​neuczu​cia.Bar​dzochcia​ła​-

byznówzo​ba​czyćtendo​bryuśmiech…Zdru​giejstro​nybałasiępa​nicz​nie,żemo​-
gła​bystra​cićdziad​ka.Pięćlatwcze​śniejprze​szedłza​wałitrzyope​ra​cjeby​pas​sów.
Aonawtakmło​dymwie​kuopła​ka​łajużojcaiCa​li​stę.Ko​lej​nastra​taby​ła​byniedo
znie​sie​nia.

–Mojesto​sun​kizdziad​kiemtonietwo​jaspra​wa.
–Ztymsięniezgo​dzę.
–Nicmnietonieob​cho​dzi.Pięćostat​nichlatprze​ży​łampodtwo​jedyk​tan​do.Wy​-

bie​ra​łeś mi je​dze​nie, ciu​chy i zna​jo​mych. Co​kol​wiek chcia​łeś we mnie zmie​nić, to
jużsięsta​ło.Chcęza​cząćżyćwła​snymży​ciem,zro​bićka​rie​rę…–Woczachza​szkli​-
łyjejsięłzy.–Dla​cze​gominiepo​zwa​laszżyćnawła​snyra​chu​nek?

–Napo​czą​tek,nieży​częso​biete​le​fo​nówodDmi​trie​gozta​ki​miin​for​ma​cja​mijak

dzi​siaj.

–Jużcitowy​ja​śni​łam.Prze​cieżsamnieod​bie​rał​byśmo​ichte​le​fo​nówprzezko​lej​-

nedzie​sięćlat.

Mia​łado​syćjegonie​ustan​nejkon​tro​li,de​cy​do​wa​niaojejkaż​dymkro​ku.Niemo​-

gładłu​żejżyćpo​zba​wio​nawol​no​ściwy​bo​ru.

– Roz​ma​wia​łam z moim przy​ja​cie​lem, Phi​li​pem. Jest praw​ni​kiem. – Cof​nę​ła się

o krok i ze​bra​ła na od​wa​gę. – Znam swo​je pra​wa. Mam po​wo​dy, żeby się z tobą
roz​wieść.

–Roz​wieść?
– Tak. Chcę się roz​wieść i ze​rwać z tobą wszel​kie kon​tak​ty. Je​stem pew​na, że

icie​bieucie​szytaper​spek​ty​wa.Więcpopro​studaj​myso​bieto,cze​goobo​jechce​-
my.

Lek​kiuśmie​szeknajegowar​gachniesię​gnąłoczu.
–Oczy​wi​ście,maszswo​jepra​waipraw​ni​ków.Alebezmo​jejzgo​dypro​cespo​trwa

lata…dzie​sięćalbowię​cej…

–Tyl​kootocicho​dzi?–Przy​trzy​ma​łasiębrze​gubiur​ka,żebyukryćdrże​niedło​-

ni. – Chcesz mi kom​plet​nie zruj​no​wać ży​cie, żeby uspo​ko​ić wy​rzu​ty su​mie​nia po
tym,cosięsta​łozCa​li​stą?Na​praw​dęża​łu​ję,żetoniejazgi​nę​łamtam​tejnocyza​-
miastniej.Nie​ste​tysamoży​cze​nieni​cze​goniezmie​ni.

Bochoćsamani​g​dywży​ciunietknę​łanar​ko​ty​ków,po​zwo​li​łanatoCa​li​ście.Stąd

ogrom​nepo​czu​ciewiny.

–Ni​g​dyniechcia​łem,że​byśzgi​nę​łaza​miastniej–od​parł,za​szo​ko​wa​ny.
Trud​nobyłowtouwie​rzyć,ale…faktfak​tem,żeaniDmi​tri,aniLeah,aniCa​li​sta

niepo​tra​fi​liznieśćna​rzu​ca​nychimprzeznie​goza​sad.

Wy​rwa​naześwia​tawspo​mnień,po​krę​ci​łagło​wą.
–Ja​sne.Gdy​bymnieza​bra​kło,ktostał​bysięce​lemtwo​ichsa​dy​stycz​nychin​stynk​-

tów?

–Mo​żeszuwa​żaćswo​jądzie​się​cio​let​niąobec​nośćwmoimży​ciuzasa​dyzmzmo​-

jejstro​ny,alejana​zwał​bymtoma​so​chi​zmem.

Odza​wszewie​dzia​ła,cooniejmy​śli,aleusły​szećtoodnie​go…Za​ci​snę​łapal​cena

szklan​ce z wodą, z tru​dem opa​no​wu​jąc gwał​tow​ne pra​gnie​nie ci​śnię​cia mu jej
wtwarz.

Ontym​cza​sem,jak​byczy​ta​jącwjejmy​ślach,ob​ser​wo​wałjązroz​ba​wie​niem.
–Tyl​kospró​buj.
Gry​zą​casa​tys​fak​cjawjegogło​siedo​tknę​łajądoży​we​go.Naj​wy​raź​niejocze​ki​wał

odniejdzie​cin​ne​gona​pa​duzło​ści,aidziś,iprzeztewszyst​kielataspeł​ni​łaażzbyt
wie​lejegoocze​ki​wań.Kie​dyśkaż​dejegoostrze​że​nie,żebycze​gośniero​bi​ła,trak​-
to​wa​łajakwy​zwa​nie.Od​kądpo​ja​wi​łasięwGre​cji,wszyst​koro​bi​łamunaprze​kór.

Nie​na​wi​dzić Sta​vro​sa, zwłasz​cza gdy da​wał jej do tego po​wo​dy, było ła​twiej niż

bo​ry​kaćsięzwła​snymsmut​kiemilę​kiem.

Ztymko​niec,po​sta​no​wi​ła.Niedamutejsa​tys​fak​cji.
Przy​po​mnia​łaso​bie,ocowtymwszyst​kimcho​dzi,iode​tchnę​łagłę​bo​ko.By​ło​by

wspa​nia​le,gdy​byuda​łojejsięuzy​skaćdo​stępdopie​nię​dzy.Aletozpew​no​ściąnie
bę​dziepro​ste.

Ktoś inny pew​nie chęt​nie wy​słał​by oso​bę, któ​rą obar​czał od​po​wie​dzial​no​ścią za

śmierćwła​snejsio​stry,nadru​giko​niecświa​ta,alenieSta​vros.Onza​razpopo​grze​-
bieCa​li​styoże​niłsięzniąiprze​jąłcał​ko​wi​tąkon​tro​lęnadjejży​ciem.Mię​dzyin​ny​-
miza​rzą​dzałjejfun​du​szempo​wier​ni​czym.

Kon​tro​lo​wałją,alezda​le​ka.Przezpięćlatniezdo​ła​łasięznimspo​tkać.Mia​ła

wte​dytyl​kosie​dem​na​ścielatitapa​ro​diamał​żeń​stwawła​ści​wienicdlaniejniezna​-
czy​ła. Ale te​raz za​pra​gnę​ła w koń​cu nadać swo​je​mu ży​ciu sens i czer​pać ra​dość

zpra​cy,któ​rada​wa​łajejtakogrom​nąsa​tys​fak​cję,czy​lizpro​jek​to​wa​niaubrań.

–Comamzro​bić,że​byśudo​stęp​niłmitefun​du​sze?
–Itakni​g​dyniero​biszni​cze​go,ocopo​pro​szę–od​parłgład​ko.
Ztru​dempo​wstrzy​ma​łaogar​nia​ją​cąjąpa​ni​kę.
–Mojeży​cieoso​bi​stena​le​żydomnie.Mamprzy​ja​ciół,któ​rzywie​ledlamniezna​-

czą,inapew​nosięniezgo​dzęze​rwaćtychzna​jo​mo​ści.Kie​dypo​przed​niood​cią​łeś
mnieodmo​ichzna​jo​mychiza​czą​łeśkon​tro​lo​waćmojeży​cie,by​łam…

–Zbytna​ćpa​na,żebyza​uwa​żyć,cosięwo​kółcie​biedzie​je?
Niebra​łana​wetśrod​kówuspo​ka​ja​ją​cych,prze​pi​sa​nychprzezle​ka​rzapośmier​ci

ojca,aleniebyłosen​suni​cze​gotłu​ma​czyć,sko​rowy​rokzo​stałjużwy​da​ny.

Jejdrę​czy​cielob​szedłbiur​koityl​koogrom​nymwy​sił​kiemwolizwal​czy​łachęćcof​-

nię​ciasięokrokiutrzy​ma​niabez​piecz​ne​gody​stan​su.Byłtakprzy​stoj​nyiaro​ganc​-
ki,żeza​wszewjegoobec​no​ściczu​łasięjakbrzyd​kieka​cząt​ko.

Roz​pię​ta pod szy​ją ko​szu​la uka​zy​wa​ła oliw​ko​wą skó​rę, na wy​ra​zi​stej szczę​ce

wid​niałcieńza​ro​stu,pięk​niewy​kro​jo​newar​giprzy​cią​ga​ływzrok.Trzy​dzie​sto​trzy​-
let​ni,byłodniejopra​wiede​ka​dęstar​szy.Gdy​bylosbyłspra​wie​dliw​szy,stwo​rzył​by
gogru​bymiły​sym,aprzy​naj​mniejtro​chęmniejwspa​nia​łym.Aleniebył.

– Sko​ro cze​ka​łaś pięć lat, jesz​cze trzy mie​sią​ce nie zro​bią więk​szej róż​ni​cy.

AmożetenPhi​lipjestdlacie​biekimświę​cejniżtyl​kopraw​ni​kiem?

–Tyl​koprzy​ja​cie​lem.Aje​że​lichceszna​dalza​spo​ka​jaćswo​jecho​repo​czu​cieobo​-

wiąz​ku,wpo​rząd​ku.

Przy​mknę​łaoczyiod​dy​cha​łagłę​bo​ko,ajegona​gleogar​nąłwstyd.Wcią​gumi​nio​-

nychpię​ciulatniespo​tkałsięzniąanirazu.Na​wetnieza​dzwo​nił.Po​wie​rzyłjąwy​-
łącz​nejopie​cepaniKo​vla​kis.

Pośmier​ciCa​li​styniemógłznieśćjejwi​do​ku.
Zgod​niezobiet​ni​cąza​ła​twiłjejprak​ty​kęwdomumody.Ioże​niłsięznią,żebyją

chro​nićprzedłow​ca​mipo​sa​gówiwła​snąlek​ko​myśl​no​ścią.Do​trzy​małobiet​ni​cyzło​-
żo​nejGian​ni​so​wi,aletobyłtyl​kopierw​szykrok.

Po​zwo​lił,byza​wład​nę​łynimsmu​tekiżal.Ła​twobyłooniejza​po​mnieć,jesz​czeła​-

twiejto​le​ro​waćjejobec​nośćwswo​imży​ciu,bylenady​stans.

Mia​łara​cję–totrwa​łozbytdłu​goinad​szedłczas,byroz​wią​zaćtęszcze​gól​nąsy​-

tu​ację.

–Wdomumodyna​uczy​łamsięjużwszyst​kie​go,como​głam,na​wią​za​łamcie​ka​we

kon​tak​ty.Chcia​ła​bymwy​je​chaćiza​cząćpra​cęnawła​snyra​chu​nek.

Nie po​wi​nien był jej zo​sta​wiać na tak dłu​go, nie po​wi​nien był dać jej szan​sy na

przej​ściedoofen​sy​wy.

–Do​kądchcia​ła​byśpo​je​chać?
–My​śla​łamoNo​wymJor​ku.Ale…
–NowyJorkitwójspa​dek!Jużso​bietowy​obra​żam.
– Chcia​ła​bym za​cząć od po​cząt​ku – kon​ty​nu​owa​ła – ale na​wią​za​łam tu cie​ka​we

kon​tak​ty,po​zna​łamde​ta​li​stówimo​del​kiprzy​chyl​nychtemu,copro​po​nu​ję.Dla​te​go
po​sta​no​wi​łamzo​stać.Jed​nakko​niecz​niemu​szęru​szyćdoprzo​du.Tren​dywmo​dzie
zmie​nia​jąsiębły​ska​wicz​nieiniewar​tory​zy​ko​wać,żelu​dzieomnieza​po​mną.

–Cotokon​kret​nieozna​cza?
Oczyjejroz​bły​sły.

– Chcia​ła​bym pra​co​wać jako wol​ny strze​lec, za​cząć od pro​jek​to​wa​nia na za​mó​-

wie​nie. Znam ko​goś, kto chciał​by ku​po​wać moje rze​czy dla pew​ne​go nie​wiel​kie​go
skle​puwLon​dy​nie.

– Pra​ca na wła​sny ra​chu​nek to ry​zy​kow​ne przed​się​wzię​cie, zwłasz​cza w two​jej

bran​ży.Możezo​sta​ła​byśjesz​czewdomumody?

– Pro​jek​to​wa​łam ubra​nia przez całe do​tych​cza​so​we ży​cie. Pra​co​wa​łam w domu

modyprzezsie​demlatiniemamtamjuższansnaroz​wój.

–Nieznaszsięnapro​wa​dze​niubiz​ne​su.
–Tywy​ro​słeśnama​łejfar​mie,aDmi​trisprze​da​wałnar​ko​ty​ki,amożebyłal​fon​-

sem…Za​po​mnia​łam.Wkaż​dymra​zie,kie​dyGian​niswastuprzy​wiózł,wie​dzie​li​ście
obiz​ne​siejesz​czemniej.

Pa​trzyłnaniąwmil​cze​niuiniepo​tra​fi​łaod​gad​nąć,comy​śli.
–Chcia​ła​bymwy​ko​rzy​staćtęszan​sę,alepo​trze​bu​jępie​nię​dzy,aniemamdo​stę​pu

do fun​du​szu, do​pó​ki ty go kon​tro​lu​jesz. I nie będę mia​ła, je​że​li nie od​stą​pisz od
roli…

–Aha.–Uśmie​chałsięzna​czą​co.
Chęt​nieda​ła​bymuwtwarz,aleszko​daby​ło​byza​prze​pa​ścićszan​sę.
–Więcotocho​dzi.Opie​nią​dze.
–Ow​szem,opie​nią​dze–od​par​ła,na​śla​du​jącjegosar​ka​stycz​nyton.
Ła​twomukpić,sko​rojesttaknie​przy​zwo​iciebo​ga​ty.
–Opie​nią​dze,któ​rezo​sta​wiłmimójoj​cieciktó​reniemająnicwspól​ne​goztobą,

Gian​ni​sem,mojąmat​kąiprze​klę​tymdzie​dzic​twemKa​tra​ki​sów.

–Do​brze.
Jakto?Mia​ło​bybyćtakła​two?Ode​tchnę​łagłę​bo​ko,nie​zwy​klepod​eks​cy​to​wa​na.

Jaktyl​koza​koń​czątospo​tka​nie,za​dzwo​nidozna​jo​mejiza​mó​wima​te​ria​łyiwy​po​-
sa​że​niepra​cow​ni.Trze​bateżbę​dzieza​trud​nićko​gośdopo​mo​cywszy​ciu…

–Przed​stawmipro​jektswo​jejewen​tu​al​nejdzia​łal​no​ści.Je​że​liuznamgozasen​-

sow​ny–po​wie​działto​nemwska​zu​ją​cym,żera​czejtegonieprze​wi​du​je–samwnie​-
goza​in​we​stu​ję.

Roz​łosz​czo​naizra​nio​na,Leahażsięza​trzę​sła.Mia​łaocho​tęwrzesz​czeć,rzu​cać

przed​mio​ta​mi,zde​mo​lo​waćpo​miesz​cze​nie.

– Nie chcę two​ich pie​nię​dzy. Nie chcę od cie​bie ni​cze​go. Mam swo​je pie​nią​dze.

Je​dy​necze​gochcę,tomócjewy​ko​rzy​staćnaroz​wójmo​jejka​rie​ry,ro​bićto,coko​-
cham,ibyćnie​za​leż​na.

–Trze​batobyłopo​wie​dziećwcze​śniej.Rze​czy​wi​ście,niepo​wi​nie​nembyłzo​sta​-

wićcięsa​mejnatakdłu​go.Te​razpo​sta​ramsięna​pra​wićtęsy​tu​ację.

Mo​men​tal​nieza​bra​kłojejtchu.Co​kol​wiekwy​my​ślił,nietegochcia​ła.
–Comasznamy​śli?
–Kie​dyprzy​rze​kłemGian​ni​so​wi,żebędęcięchro​nił,na​wetprzedtobąsamą,to

niemia​łobyćchwi​lo​we.Przy​się​ga​łembyćprzyto​bie„do​pó​kiśmierćnasnieroz​łą​-
czy”iza​mie​rzamdo​trzy​maćsło​wa.Więcwy​ja​śnij​myso​biedwierze​czy.–Jegorysy
spra​wia​ły wra​że​nie wy​ku​tych w ka​mie​niu, wy​pra​nych ze wszel​kich emo​cji. – Ten
praw​nik,twójprzy​ja​ciel,po​wi​nienbyćmą​drzej​szyiniekrę​cićsiękołomo​jejżony.
Podru​gie,jesz​czedzi​siajwpro​wa​dziszsiędomnie.

–Jakto?Dla​cze​go?

–Bojużnaj​wyż​szyczas,że​by​śmyza​czę​liwspól​neży​cie.Acodotwo​jejka​rie​ry,

znaj​dzie​mydommodywLon​dy​nie,Pa​ry​żuczyMe​dio​la​nie,któ​rywy​pro​mu​jetwo​ją
ko​lek​cję.Jakomo​jejżo​nieni​cze​gocinieza​brak​nie.

ROZDZIAŁTRZECI

Czo​ło​wydommodywy​pro​mu​jejejko​lek​cję?Ni​cze​gojejnieza​brak​niejakojego

żo​nie?

Jegożo​nie?
Pod​ły żart! Za​wsze lu​bił ro​bić z niej idiot​kę. Z dru​giej stro​ny Sta​vros Spo​ra​des

niezwykłni​cze​goła​twoobie​cy​wać.Więcsko​roobie​cał…

Na​gleogar​nąłjąlęk.
Sta​vrospo​chy​liłsiękuniej,alemuumknę​ła.
–Niezbli​żajsiędomnie–szep​nę​ła.
Chcia​łakrzy​czeć,aleniezdo​by​łasięnanicgło​śniej​sze​goniższept.
Ni​g​dy jej nie wy​ba​czy śmier​ci Ca​li​sty, ni​g​dy nie da jej szan​sy. Bę​dzie ka​rał ich

obo​jeprzezresz​tęży​cia.

Na myśl, że mia​ła​by fak​tycz​nie funk​cjo​no​wać jako jego żona w do​słow​nym tego

sło​wazna​cze​niu,zro​bi​łojejsięzim​no.

– Przez te wszyst​kie lata nie my​śla​łam o tym, że je​stem mę​żat​ką, nie dba​łam

omojąsa​mot​ność,outra​co​nychprzy​ja​ciół.Ży​łamtak,jak​bymuwa​ża​ła,żeza​słu​gu​-
jęnakarę.Alete​raz…Nieza​mie​rzamtakpopro​stuak​cep​to​waćtwo​ichpo​my​słów.
Zło​żępo​zewroz​wo​do​wy.

Tyl​ko drob​ny tik po​licz​ka zdra​dził jego wzbu​rze​nie, ale on też nie miał za​mia​ru

siępod​dać.

–Praw​ni​cykosz​tu​ją…
Tenpro​tek​cjo​nal​nytonbyłniedoznie​sie​nia.
–Sprze​damsie​bie,je​że​libędęmu​sia​ła.Zaty​dzieńwy​pro​wa​dzęsięztegomiesz​-

ka​niaizło​żęre​zy​gna​cjęwdomumody.Wte​dyza​dzwo​niędoPhi​li​paipo​wiemmu,co
pla​nu​ję.

Ru​szy​ładowyj​ścia,aleza​blo​ko​wałjejdro​gę.
–Nieje​stemtwo​imwro​giem,Leah.
Pa​ni​ka pod​po​wia​da​ła jej dzie​siąt​ki róż​nych dróg uciecz​ki, jed​ną bar​dziej de​spe​-

rac​kąoddru​giej.

–Nie?ToniechBógmamniewswo​jejopie​ce,kie​dyzmie​niszzda​nie.Je​że​litwo​je

zbi​ry spró​bu​ją mnie do​tknąć, pój​dę do me​diów i opo​wiem, jak mnie trak​to​wa​łeś
przeztepięćlat.Nieza​wa​hamsiępo​wie​dzieć,żeby​łamtwo​imwięź​niem.Napew​-
nochęt​niepo​słu​cha​jąosa​dy​stycz​nychskłon​no​ściachsłyn​ne​goSta​vro​saSpo​ra​de​sa.

–Opi​niame​diównicmnienieob​cho​dzi.
–Jakrazza​cznąko​pać,todo​grze​biąsięca​łejhi​sto​riiotam​tejnocyiCa​li​ście.
Przed​tembyłzły,alete​razwjegowzro​kubyłatyl​kogorz​kapo​gar​da.Nicdziw​ne​-

go,boonaży​wi​ładosie​biedo​kład​nieta​kiesameuczu​cia.

–Je​że​litosięroz​nie​sie,Gian​nis,któ​rytakcięko​cha,bę​dziezdru​zgo​ta​ny,wi​dząc

na​zwi​skoKa​tra​kisunu​rza​newbło​cie.Za​bi​jesztymswo​imgłu​pimpo​my​słemiGian​-
ni​sa,imo​ichdziad​ków.Dodziśniemogąso​biepo​ra​dzićześmier​ciąCa​li​sty.

–Prze​cieżjużdaw​nouzna​łeś,żejaniedbamoni​ko​gopozasobą–burk​nę​łazgo​-

ry​czą.

Niemo​głazdra​dzić,jakbar​dzobo​lałjąbrakkon​tak​tuzdziad​kiem.Czu​łasięteż

win​na,żetrak​tu​jeSta​vro​sain​stru​men​tal​nie,aleniewi​dzia​łain​ne​gowyj​ścia.

–Je​że​liniechceszdo​pu​ścićdounu​rza​niana​zwiskKa​tra​kisiSpo​ra​deswbło​cie,

zgo​dziszsięnamojewa​run​ki.

Bo​la​łoją,żemu​sia​ła​byrzu​cićnasza​lęspo​kójje​dy​nejna​praw​dęjejbli​skiejoso​by.

Nie mo​gła​by zra​nić dziad​ka, któ​re​go ko​cha​ła ca​łym ser​cem; już sama roz​mo​wa
otymbyławy​star​cza​ją​coprzy​kra.Za​le​ża​łojejjed​nak,bySta​vrosuwie​rzył,żejest
dotegozdol​na.

–Chcę,że​byśmiprze​ka​załmojepie​nią​dzeiprze​stałkon​tro​lo​waćmojeży​cie.Wy​-

bórna​le​żydocie​bie.

–Są​dzi​łem,żewiem,jakbar​dzoje​steśsa​mo​lub​na,alezno​wuuda​łocisięmnieza​-

sko​czyć.

Re​zy​gna​cja, z jaką to po​wie​dział, spra​wi​ła jej przy​krość. Więc jed​nak uwie​rzył

wjejblef.Nieprzy​nio​słojejtoulgi,una​ocz​ni​łotyl​ko,jakwy​glą​da​ło​byjejży​cieprzy
jegoboku.Dla​te​gona​wetniemu​sia​łauda​wać,żejestjejwszyst​kojed​no.

–Tochy​bażad​nano​wość.Jesz​czebę​dzieszmiwdzięcz​ny,żesięusu​nę​łamztwo​-

je​goży​cia.

Topo​wie​dziaw​szy,wy​bie​głazsy​pial​niipo​mknę​łako​ry​ta​rzem.Nagłów​nympo​kła​-

dzieusia​dłanade​skachipod​cią​gnę​łako​la​napodbro​dę.Aco,je​że​lionjed​naknie
uwie​rzyłwjejgroź​bę?

Usły​sza​łaczy​jeśkro​kiiza​drża​łazestra​chu.Od​ru​cho​wowy​pro​sto​wa​łara​mio​na.

Niepo​zwo​li,żebyzo​ba​czyłjąwta​kimsta​nie.Od​gadł​byodrazu,żeble​fo​wa​ła.

Ode​tchnę​łagłę​bo​ko,ze​bra​łasięwso​bieipod​nio​sławzrok.
Znadbaruparąkpią​cychsza​rychoczuob​ser​wo​wałjąDmi​tri.
–Wi​taj,Leah.
Zuśmie​chempo​dałjejrękęipod​niósłją.Przynimniemu​sia​łasięsta​raćbyćlep​-

szą,niżbyła.Itakni​cze​gotoniezmie​nia​ło.

–Świet​niewy​glą​dasz.–Dmi​trizuzna​niemprze​su​nąłponiejwzro​kiem.
Po po​przed​niej miaż​dżą​cej po​gar​dzie ten pro​sty kom​ple​ment po​dzia​łał na nią

uspo​ka​ja​ją​co.Wie​dzia​ławpraw​dzie,żetojegocie​płototyl​kozwod​ni​czafa​sa​da,ale
toniemia​łowtejchwi​lizna​cze​nia.

–Chodź,od​wio​zęciędodomu.Unik​nieszaresz​to​wa​niazaob​na​ża​niesięwmiej​-

scupu​blicz​nym.Sta​vrosbę​dziemiwdzięcz​ny.

–Gdy​bymunatymza​le​ża​ło,niewrzu​cił​bymniedotwo​jejwiel​kiejwan​ny.
Wod​po​wie​dziro​ze​śmiałsięser​decz​nie.Tekil​karazy,kie​dysięspo​tka​li,za​wsze

miałdlaniejcie​płyuśmiech,szcze​ryalbofał​szy​wy,coniebyłoznówta​kieważ​ne.

Po bez​brzeż​nej po​gar​dzie Sta​vro​sa łak​nę​ła przy​ja​ciel​skie​go trak​to​wa​nia, na​wet

gdy​bytomia​łabyćzjegostro​nytyl​kogra.Możemiałzaza​da​niewy​cią​gnąćzniej
in​for​ma​cjeiprze​ka​zaćjeprzy​ja​cie​lo​wi?Wtejchwi​liczu​łasięzbytzmę​czo​naisa​-
mot​na,bysięnadtymza​sta​na​wiać.

–Bra​ko​wa​łomitwo​je​goostre​goję​zy​kaprzeztewszyst​kielata.
–Chcia​ła​bymmócpo​wie​dziećtosamo,alebrakmitwo​je​gouro​ku.
Wziąłjąpodrękęipo​pro​wa​dziłposchod​kach.

–Maszzatoróż​neinneta​len​ty.
Do​pie​ro te​raz po​czu​ła się nie​pew​nie. Dmi​tri z pew​no​ścią wie​dział wię​cej, niż

zdra​dzał. I choć tak bar​dzo się róż​ni​li, jego przy​jaźń ze Sta​vro​sem była nie​na​ru​-
szal​na,po​dob​niejakprzy​wią​za​nieichobudoGian​ni​sa.

Przy​bra​łama​skęobo​jęt​no​ściipo​pa​trzy​łananie​go.
–Niewiem,oczymmó​wisz.
–Sły​sza​łemwa​sząroz​mo​wę.
–Tonie​ład​niepod​słu​chi​wać.
–Ba​łemsię,żecośso​biena​wza​jemzro​bi​cie–od​parłbezmru​gnię​ciaokiem.
Zakaż​dymra​zem,kie​dywi​dzia​łaGian​ni​sazDmi​trimalbozeSta​vro​sem,bo​le​śnie

doniejdo​cie​ra​ło,żeonani​g​dynieosią​gniezwła​snymdziad​kiemta​kie​gostop​niapo​-
ro​zu​mie​nia.Iżetotyl​kojejwła​snawina.

–Towża​denspo​sóbniedo​ty​czycie​bie,Dmi​tri.
–Bar​dzonie​bez​piecz​nieigraszzży​ciemGian​ni​sa.Tojużniejestktó​reśztwo​ich

bła​zeństw,wy​my​ślo​nych,żebydo​piecSta​vro​so​wi.

Zło​ści​łoją,żeza​wszepo​tra​fiłprzej​rzećkaż​dyjejwy​bieg.
–Chcętyl​kood​zy​skaćwol​nośćiżyćwła​snymży​ciem.To​biesięuda​ło,praw​da?–

rzu​ci​ła.

Wciąż pa​mię​ta​ła to i owo z opo​wie​ści Ca​li​sty o ży​ciu Dmi​trie​go, za​nim Gian​nis

wy​rwałgolon​dyń​skimuli​com.

–Spró​bujina​czej.Po​sta​rajsięzmie​nićdy​na​mi​kęsto​sun​kówmię​dzywami.
–Jak?–szep​nę​łaza​ła​mu​ją​cymsięgło​sem.–Niedałmiwy​bo​ru.Dla​te​gowy​bra​-

łamblef,aleniewiem,czypo​tra​fiętocią​gnąć.

–Za​cho​wu​je​ciesięobo​je,jak​by​ściesięchcie​lina​wza​jemznisz​czyć.
–Jamiał​bymgoznisz​czyć?Trzy​mawrękuwszyst​kieasy.Jakzwy​klezresz​tą.
Wdo​dat​kuwpeł​nizda​wa​łaso​biespra​wę,żesamadotegodo​pro​wa​dzi​łaswo​im

nie​od​po​wie​dzial​nymza​cho​wa​niem.

Dziś mo​gła się po​słu​żyć tyl​ko groź​bą zra​nie​nia Gian​ni​sa i pa​nicz​nie się bała, że

zo​sta​niedotegozmu​szo​na.Dla​te​gopo​wie​dzia​łabła​gal​nie:

–Je​że​lina​praw​dęje​ste​ścieprzy​ja​ciół​miiza​le​życinaspo​ko​juGian​ni​sa,prze​ko​naj

Sta​vro​sa,żejużniepo​trze​bu​jęjegoopie​ki.Pro​szę,Dmi​tri.

Dwadnipóź​niejSta​vrosiDmi​trispo​tka​lisięnabok​ser​skimspar​rin​guwwy​ko​na​-

nejnaza​mó​wie​niesaligim​na​stycz​nejprzyateń​skimapar​ta​men​cieDmi​trie​go.

Teichspo​tka​niaza​czę​łysięprzedlaty,kie​dyGian​nisprzy​wiózłDmi​trie​godoAten

i Sta​vros za​pro​po​no​wał bok​so​wa​nie dla roz​ła​do​wy​wa​nia jego nad​mia​ru ener​gii.
Zwy​czajprze​trwałażdodo​ro​sło​ściobu.

Dziśjed​naktoSta​vrosbyłspra​gnio​nykrwi.Choćmi​nę​łyjużdwadni,wciążjesz​-

czenieprze​tra​wiłwzbu​rze​niawy​wo​ła​ne​gospo​tka​niemzLeah.

„Prze​cieżjużuzna​łeś,żeniedbamoni​ko​gopozasobą”,po​wie​dzia​łamuiniepo​-

tra​fił tych słów za​po​mnieć. Wspo​mi​nał bez​czel​ne skrzy​wie​nie warg, zu​chwa​łe
wzru​sze​niera​mio​na​mizjed​nądło​niąopar​tąnachu​dymbio​drze,wil​got​ne,brą​zo​we
wło​sywi​ją​cesięwo​kółaniel​skiejtwa​rzy.Wprostniemógłuwie​rzyć,jakza​chwy​ca​-
ją​conie​tak​tow​nąisto​tąsięsta​ła.

Ajaksięob​ru​szy​ła,kie​dyjejdo​tknął,bezżad​nychzresz​tąukry​tychin​ten​cji.

Na​wetjakona​iw​naszes​na​sto​lat​kaza​wszebu​dzi​ławnimnie​wła​ści​wein​stynk​ty.
Ate​razpod​stęp​niepró​bo​wa​łagospro​wo​ko​waćdonie​god​nychza​cho​wań.Za​klął

gło​śnoiru​szyłdoata​ku.Do​pie​rozdu​mie​niewoczachDmi​trie​goprzy​wró​ci​łogodo
rze​czy​wi​sto​ści.

– Pro​szę, pro​szę – rzu​cił przy​ja​ciel z mrocz​nym roz​ba​wie​niem, ma​su​jąc bo​lą​cą

szczę​kę.–PunktdlaLeahHun​ting​tonSpo​ra​des.

–Niero​zu​miem,ococicho​dzi.
Dmi​trisię​gnąłpobu​tel​kęzwodą.
–Przezdzie​sięćlatna​szejzna​jo​mo​ścini​g​dynieprze​sze​dłeśdoofen​sy​wy,więcdo​-

my​ślamsię,żemia​ławtymswójudział.

Wie​dząc, jak bar​dzo spo​strze​gaw​czy po​tra​fi być Dmi​tri, Sta​vros po​sta​no​wił za​-

koń​czyćspo​tka​nie.Całeszczę​ście,żeprzy​ja​ciel,da​jącdo​wódprze​ni​kli​wo​ści,któ​rą
takso​bieunie​goce​niłGian​nis,wża​denspo​sóbniesko​men​to​wałostat​nie​gowy​sko​-
kuLeah.Sta​vrosniemiałjed​nakocho​tydys​ku​to​waćznimanizni​kimin​nymnajej
te​mat.Szczę​kaDmi​trie​goza​czy​na​łasięjużmie​nićwszyst​ki​miko​lo​ra​mitę​czyiSta​-
vrosczułsięwin​ny.

–Przy​łóżso​bielód–po​ra​dził,ru​sza​jącdowyj​ścia.
Dmi​tripo​wstrzy​małgojesz​cze.
–Zada​le​kosięwtymwszyst​kimpo​su​wasz.
–Dajtemuspo​kój–od​parł,choćdo​brzewie​dział,coprzy​ja​cielmanamy​śli.
–Ro​biszdużowię​cej,niżocze​ki​wałodcie​bieGian​nis.Po​zwóljejżyćposwo​je​mu.
Obaj przy​ja​cie​le za​wdzię​cza​li Gian​ni​so​wi ab​so​lut​nie wszyst​ko. Byli tyl​ko parą

mło​dychchu​li​ga​nów,kie​dywska​załimnowądro​gęży​cia.Wza​mianpo​pro​siłtyl​ko
ojed​noituSta​vrosspek​ta​ku​lar​nieza​wiódł.

–Na​praw​dęwy​ba​czy​łeśso​bietowszyst​ko?Amożecisięnieuda​ło?
Z twa​rzy Dmi​trie​go od​pły​nę​ły wszyst​kie emo​cje, po​zo​sta​wia​jąc je​dy​nie ma​skę

obo​jęt​no​ści.

–Czywy​glą​dam,jak​bymprzezostat​niedzie​sięćlatwy​mie​rzałso​biekarę?
Sta​vroswo​lałnieprze​cią​gaćtejdziw​nejroz​mo​wy.
–Dozo​ba​cze​niawprzy​szłymty​go​dniu.
–Gian​nispo​pro​siłtyl​ko,że​byśjąchro​nił…
Zre​zy​gna​cjącze​kałnaciągdal​szy.
–Aleto,cowi​dzia​łemdwadnitemu…Gdy​bywte​dypo​wie​rzyłLeahmnie,uwiódł​-

bymją,roz​ko​chałwso​bieipo​rzu​ciłpoty​go​dniu.Do​sta​ła​bydo​brąlek​cję.Alety…

Tymra​zemSta​vrosniepo​tra​fiłza​pa​no​waćnadsobąiomalgoznównieude​rzył.

Wy​obra​że​nie uwie​dzio​nej i po​rzu​co​nej przez Dmi​trie​go Leah do​pro​wa​dzi​ło go do
sza​łu.

–Toniejestja​kaśla​lecz​kazktó​re​gośztwo​ichprzy​jęć,Dmi​tri.ToLeah.
Mojażona.
Kie​dy stał się wo​bec niej taki za​bor​czy? Kie​dy zmie​ni​ła się z kło​po​tu w ko​goś

zdol​ne​gowzbu​dzićtakgwał​tow​neuczu​cia?

–Ktobytopo​my​ślał,żesły​ną​cyzże​la​znejsa​mo​kon​tro​liSta​vrosSpo​ra​desmoże

sięażtakroz​kle​ić…–za​kpiłDmi​tri.

–Do​syć.Jasięniewtrą​camwtwo​jeży​cie,nieoce​niamtwo​ichpo​su​nięć.
–Leahtonie​zwy​kłako​bie​ta.Czyż​bywkoń​cudo​tar​łodocie​bie,jakajestatrak​cyj​-

na?

–Dajspo​kój,boniewiem,czyje​steśjesz​czemoimprzy​ja​cie​lem,czywro​giem…
Dmi​trina​wetniemru​gnął.
– Je​steś naj​bar​dziej ho​no​ro​wym czło​wie​kiem, ja​kie​go znam. Do​pó​ki cię nie spo​-

tka​łem,niewie​dzia​łem,cotoho​nor.Aleto,jaktrak​tu​jeszLeah,mar​twiGian​ni​sa.
Po​wi​nie​neścośzde​cy​do​wać.

–Jużtozro​bi​łem.Pięćlattemu.
–Todla​cze​gonatakdłu​gozo​sta​wi​łeśjąpodopie​kąko​gośin​ne​go?Sko​rona​praw​-

dę jest two​ją żoną? Nie mo​żesz trzy​mać was oboj​ga w ta​kim sta​nie za​wie​sze​nia.
Czytoja​kaśpo​ku​ta?

–Aje​że​lionasięniezmie​ni​ła?
–Przy​naj​mniejdajjejszan​sęisamsięprze​ko​naj.–Dmi​triod​wró​ciłsięnapię​cie

iwy​szedł.

Sta​vros już dzie​siąt​ki razy prze​my​śli​wał wszyst​ko, co usły​szał od przy​ja​cie​la.

Iczułsięco​razbar​dziejwin​ny.

Przezcałeży​cieusi​ło​wałbyćwpo​rząd​kuwo​becdziad​ków,Ca​li​sty,Gian​ni​sa.Jego

wła​snelękiczypra​gnie​niascho​dzi​łynaplandal​szy.Za​wszepo​stę​po​wałwła​ści​wie
i wie​dział, jak po​wi​nien po​stą​pić te​raz. Leah za​słu​gi​wa​ła na szan​sę. A jed​nak, po
raz pierw​szy w ży​ciu, nie po​tra​fił pod​jąć de​cy​zji. Ni​g​dy wcze​śniej nie czuł się tak
po​gu​bio​ny.

Przed pię​ciu laty po​zwo​lił, by górę nad uczu​ciem wzię​ło roz​ża​le​nie i pre​ten​sje,

ate​razuczu​cieoka​zy​wa​łosięsła​bo​ścią,zjakąniemu​siałso​biera​dzićni​g​dywcze​-
śniej.Otarłpotzczo​łaipo​pa​trzyłnasie​biewlu​strze.

Za​wszekie​ro​wałsiętyl​kood​po​wie​dzial​no​ściąipo​czu​ciemobo​wiąz​ku.Nicinikt

tegoniezmie​ni,zwłasz​czajegoego​istycz​naizu​chwa​łażona.

ROZDZIAŁCZWARTY

Leahsta​łanama​łymbal​ko​nieipa​trzy​łanaAte​ny.Byłojużpopią​tej,więcka​fej​ki

i bary za​czy​na​ły się za​peł​niać miej​sco​wy​mi i przy​jezd​ny​mi. W cie​płym po​wie​trzu
roz​brzmie​wał śmiech i grec​ki ję​zyk. Zwy​kle po​tra​fi​ła się tym cie​szyć, dziś jed​nak
nicniebyłowsta​nieroz​pro​szyćjejnie​po​ko​ju.

Wes​tchnę​ła i wró​ci​ła do środ​ka, mię​dzy bia​łe ścia​ny, nie​ozdo​bio​ne na​wet naj​-

mniej​sząfo​to​gra​fią,iza​czę​łaspa​ce​ro​wać.

Dla​cze​goni​g​dyniezde​cy​do​wa​łasięnauciecz​kę?Dla​cze​goniepo​rzu​ci​łaSta​vro​sa

iichża​ło​sne​gomał​żeń​stwa?Po​go​dzi​łasięzży​ciem,ja​kiezna​ła,choćzda​wa​łaso​bie
spra​wę, że ni​g​dy nie bę​dzie mo​gła być z dziad​kiem tak bli​sko, jak by pra​gnę​ła.
Zresz​tą, może to, co zgo​to​wał jej Sta​vros, było lep​sze niż sa​mot​ność w wiel​kim
świe​cie?

Ni​g​dyniewy​ba​czyso​bieroli,jakąode​gra​ławtejogrom​nejtra​ge​dii,aledotam​te​-

go dnia nie mia​ła po​ję​cia, że Ca​li​sta bie​rze nar​ko​ty​ki. Poza tym nie mo​gła zro​zu​-
mieć,cota​kie​gobyłowSta​vro​sie,żepro​wo​ko​wałjądonaj​gor​szychza​cho​wań.

Wy​cią​gnę​ła z sza​fy daw​no nie​uży​wa​ną tor​bę i za​pa​ko​wa​ła tro​chę ubrań. Przez

dwadnicze​ka​łacier​pli​wie,zgod​niezradąPhi​li​pa,żebyniero​bićnie​prze​my​śla​nych
ru​chów,aleniemo​głasięjużdo​cze​kaćre​ak​cjiSta​vro​sa.Pra​wieniespa​łaibyłatym
ogrom​niezmę​czo​na.Coztegowszyst​kie​gowy​nik​nie?Nowemiesz​ka​nieipra​cawy​-
ma​ga​łyde​fi​ni​tyw​ne​goze​rwa​niazprze​szło​ścią.

Wzię​ładorękite​le​foniwtymmo​men​cieroz​ległsięsy​gnałwia​do​mo​ści.Byłaod

Sta​vro​sa.

„Spo​tkaj​mysięzadzie​sięćmi​nutwba​rze.Je​że​linieprzyj​dziesz,wej​dęnagórę.

MamdlaCie​biepro​po​zy​cję”.

Pro​po​zy​cję?Czymo​głamuza​ufać?
Namyślotym,żemógł​byza​kłó​cićjejpry​wat​ność,od​pi​sa​łapo​spiesz​nie:
„Za​razbędę.Dozo​ba​cze​nia”.
Prze​peł​nio​nabez​pod​staw​nąna​dzie​ją,wła​śnieza​mie​rza​ławejśćpodprysz​nic,kie​-

dyte​le​fonzno​wuza​pi​kał.

„Ubierzsięod​po​wied​nio”,wid​nia​łonaekra​nie.
Zmoc​nobi​ją​cymser​cemopar​łasięościa​nęła​zien​ki.
Przy​szedł,bowziąłjejblefzado​brąmo​ne​tę.Niemo​głasięprzy​znać,jakbar​dzo

jest prze​ra​żo​na. No​sze​nie ma​ski oso​by sa​mo​lub​nej i nie​czu​łej, tak bar​dzo przez
nie​gopo​gar​dza​nej,po​wo​do​wa​ło,żeimczę​ściejjąna​kła​da​ła,tymbar​dziejsiętaka
sta​wa​ła.

Mia​łazejśćnadółzadzie​sięćmi​nut,aleza​nimsiętampo​ja​wi​ła,upły​nę​łodo​bre

półgo​dzi​ny.Naj​wy​raź​niejteżkom​plet​niezlek​ce​wa​ży​łajegoostat​niąwia​do​mość.

Wło​ży​łaje​dwab​ną,brzo​skwi​nio​wąbluz​kęko​szu​lo​wąpod​kre​śla​ją​cąkształtpier​si

i szor​ty od​sła​nia​ją​ce zgrab​ne, opa​lo​ne nogi, do tego roz​pię​ty kar​di​gan i dłu​gie do

ko​lanskó​rza​nebuty.Brą​zo​wewło​syspię​ławku​cykiwe​szładobarudłu​gim,roz​ko​-
ły​sa​nymkro​kiem.Tenob​razutrwa​liłsięwnie​jed​nejmę​skiejgło​wie.

Po​ru​sza​ła się z gra​cją oso​by prze​ko​na​nej o wła​snej atrak​cyj​no​ści. Nie była ani

tro​chę po​dob​na do daw​nej Leah, tej, któ​rą po​ślu​bił, i wca​le nie dla​te​go, że ja​koś
spe​cjal​nie zy​ska​ła na uro​dzie. Wy​glą​da​ła, jak​by pło​nął w niej we​wnętrz​ny ogień
ina​praw​dęprzy​jem​niebyłonaniąpa​trzeć.

Czymó​wi​łapraw​dę?Czyrze​czy​wi​ściecho​dzi​łoojejka​rie​rę,czyteżmożebyłato

za​słu​gaja​kie​gośmęż​czy​zny?Natęmyślza​wrza​łownim.

Ostat​nim męż​czy​zną, któ​ry się koło niej krę​cił, był Alex Ral​ston, od​sia​du​ją​cy

obec​niewy​rokzapo​sia​da​nieidys​try​bu​cjęnar​ko​ty​ków.

– Kie​dy się na​uczysz, że sprze​ciw wo​bec mnie szko​dzi tyl​ko to​bie? – spy​tał, za​-

pra​sza​jącjąnakrze​słooboksie​bie.

Usia​dła,skrzy​żo​wa​łanogiiob​da​rzy​łagoprze​sło​dzo​nymuśmie​chem.
–Aty?Kie​dysięna​uczysz,żeniemo​żeszmiroz​ka​zy​wać?
Ser​cebiłojejmoc​no,alebar​dzosięsta​ra​łaniepo​ka​zaćzde​ner​wo​wa​nia.
Sta​vrospo​dzię​ko​wałkel​ne​ro​wi,aleonaprzy​wo​ła​łagozpo​wro​tem.
–Je​stemgłod​na–po​wie​dzia​łato​nemwy​ja​śnie​nia.–Rzad​koja​dampozado​mem,

więcniechcho​ciażmamztegoprzy​jem​ność.

Cze​kał w mil​cze​niu, aż mło​dy kel​ner po​ja​wi się po​now​nie, a po​tem ob​ser​wo​wał

zro​sną​cąfa​scy​na​cją,jakLeahza​ma​wiatrzyprzy​staw​kiidwada​niagłów​ne,po​słu​-
gu​jącsiębar​dzodo​brymgrec​kim.

–Niebędęjadł–za​strzegł,kie​dykel​nerod​szedł.
– Wiem. Jest pią​tek wie​czo​rem i je​steś umó​wio​ny na ko​la​cję z He​le​ne Pe​trou,

byłąko​chan​ką,obec​nieprzy​ja​ciół​ką.

Przy​szpi​liłjąspoj​rze​niem.
–Skądotymwiesz?
–Phi​lipmaswo​jeźró​dła.
–Ipo​ra​dziłciotymwspo​mnieć?
–Wręczprze​ciw​nie.Za​ka​załmimó​wić,żeco​kol​wiekoniejwiem–od​par​łaszcze​-

rze.

Jejszcze​rośćkom​plet​niegoroz​bro​iła.Naj​wy​raź​niejbyłazu​peł​niepo​zba​wio​nain​-

stynk​tusa​mo​za​cho​waw​cze​go.Jakmógłuwie​rzyć,żepo​tra​fiosie​bieza​dbać?

–Więcdla​cze​gogoniepo​słu​cha​łaś?
–Niechcęztobąwoj​ny.Takpo​sta​no​wi​łam.Wspo​mnia​łamoniej,boby​łamza​sko​-

czo​na,sły​szącjejna​zwi​skopotylula​tach.Po​dob​nospo​ty​kaszsięzniąre​gu​lar​nie
coty​dzień.

–Czytodziw​ne,żespo​ty​kamsięzko​bie​tą,któ​rapo​dzi​wiam?–spy​tał,sta​ran​nie

do​bie​ra​jącsło​wa.

Kiw​nę​łagło​wą,usi​łu​jącnanie​goniepa​trzeć.
Dla​cze​goczu​łasięnie​pew​nie?
– Pa​mię​tam, że Ca​li​sta dużo o was mó​wi​ła. Wspo​mnia​ła, że je​ste​ście dla sie​bie

stwo​rze​ni–po​wie​dzia​ła,błą​dzącwzro​kiemwod​da​li.

Wjejspoj​rze​niubyłsmu​tek,któ​re​goniewi​działni​g​dyprzed​tem.Czyż​byna​praw​-

dęszcze​rzeopła​ki​wa​łaCa​li​stę?

Leah za​mru​ga​ła i skrzy​wi​ła się lek​ko, ale sztucz​ność tego ge​stu nie uszła jego

uwa​dze.

–Gdy​by​śmysięroz​wie​dli,mógł​byśsięzniązwią​zać.
–Chcia​ła​byśtego?–spy​tał,za​sko​czo​ny.
–Tak.–Upi​łałykwodyiprzy​glą​da​łamusięuważ​nie.–Wpraw​dzieży​czy​ła​bymci,

że​byścho​ciażprzezja​kiśczasczułsiętakjakjaprzezostat​niepięćlat,aleje​że​li
two​jeszczę​ściemia​ło​bybyćcenązamojąwol​ność…totak,chcia​ła​bymtego.

– To bar​dzo wiel​ko​dusz​ne z two​jej stro​ny. Dzi​wię się, że w ogó​le ją pa​mię​tasz.

Czyco​kol​wiekztam​te​gookre​su.

– Trud​no by​ło​by za​po​mnieć. Biz​ne​swo​man, iko​na mody, była mo​del​ka i, co naj​-

waż​niej​sze, ko​bie​ta do​rów​nu​ją​ca wy​so​kim stan​dar​dom Sta​vro​sa Spo​ra​de​sa. –
Skrzy​wi​łasięcy​nicz​nie.

–Spo​rooniejwiesz.
– To oczy​wi​ste. Mia​łam ob​se​sję na jej punk​cie… – Od​wró​ci​ła wzrok. – Od​nio​sła

suk​ceswtakmło​dymwie​ku–do​koń​czy​łapochwi​li.

Miałmgli​stewra​że​nie,żeniedokoń​catochcia​łapo​wie​dzieć,jed​nakni​g​dywcze​-

śniejniewi​działjejtakprzy​gnę​bio​nej.Ego​izm,któ​rybu​dziłwnimtakąod​ra​zę,da​-
wałjejnad​spo​dzie​wa​nąsiłę.Wy​glą​da​łototak,jak​bysta​łazaza​sło​ną,skry​wa​ją​cą
jejemo​cjeprzedota​cza​ją​cymświa​tem.

–Więccałetoza​mó​wie​niemia​łotyl​kospra​wićprzy​jem​nośćkel​ne​ro​wi?
–Gdziesiępo​dzia​łytwo​jedo​brema​nie​ry?
–Wszyst​kiemojedo​brece​chyzni​ka​ją,kie​dymamdoczy​nie​niaztobą.
–Bie​ga​łamdzi​siaj,więcchęt​niezjemwszyst​ko.
Kel​nerprzy​niósłza​mó​wio​neda​niaiLeahsię​gnę​łapowi​de​lec.Za​czę​łajeść,jed​-

nakwpew​nymmo​men​cieodło​ży​łasztuć​ce.

–Cotozapro​po​zy​cja?–spy​ta​ła.
–Pro​po​nu​jękom​pro​mis.
–Nic,cowcze​śniejsu​ge​ro​wa​łeś,niewy​glą​da​łonakom​pro​mis.Toza​wszetwo​ja

wola,tyl​koozdo​bio​naład​ny​misłów​ka​mi.Taksamotrak​to​wa​łeś…

Podjegoba​daw​czymspoj​rze​niemnieod​wa​ży​łasiędo​koń​czyć.Znówsię​gnę​łapo

wi​de​leciucie​kławzro​kiem.

–Kogo?
Kre​wet​kasma​ko​wa​łajaktro​ci​ny,więcpo​pi​łająły​kiemwody.
–MnieiCa​li​stę,rzeczja​sna.Mnó​stworazy.Za​bra​nia​łeśwszyst​kie​go,cotyl​koza​-

pro​po​no​wa​ła.

Jakwte​dy,kie​dyjegosio​straza​pra​gnę​łaprzezrokstu​dio​waćsztu​kęwPa​ry​żuczy

wy​je​chaćzLeahdoNo​we​goJor​ku.Albowte​dy,kie​dypo​sta​no​wi​łasta​nąćzaba​rem
wnoc​nymklu​bie,gdziepra​co​wałjejprzy​ja​ciel.

Kie​dy się nie zgo​dził, do​sta​ła strasz​ne​go ata​ku wście​kło​ści. Samo wspo​mnie​nie

wy​star​czy​ło,bykom​plet​niezdo​ło​waćLeah.Ca​li​stamia​ładonie​googrom​nepre​ten​-
sje,aleniezdra​dza​łasięztym.

–Naprzy​kład?–spy​tałSta​vros.–Po​smut​nia​łaś…Po​wiedzmi,cocicho​dzipogło​-

wie.

Zjegotonuwy​ni​ka​ło,żena​praw​dęchcesiędo​wie​dzieć.
Kie​dyprzy​je​cha​ładoAten,miałza​le​d​wiedwa​dzie​ścialat,alewciążpa​mię​ta​łajak

bar​dzobyłobo​wiąz​ko​wyiod​po​wie​dzial​ny.Ido​pie​rote​raz,porazpierw​szywży​ciu