Wszystkie rodzaje walk

Wariacje Single matchy


Standardowy mecz wrestlingowy (One fall match) to dwóch wrestlerów próbujących wygrać mecz poprzez pinfall, submission, dyskwalifikacje albo countout. Niekiedy counout jest nazywany dyskwalifikacją. W Japońskim puroresy, odliczanie do dziecięciu jest zazwyczaj przedłużone do dwudziestu i obowiązują te same zasady.

W meczach o pas, mistrz przeważnie broni tytuł nawet wtedy kiedy przegra przez count out albo dyskwalifikację - wyjątkiem jest TNA gdzie mistrzami często są heele co sprawiałoby że robienie DQ i countoutu pomagałoby im obronić tytuł tak więc zazwyczaj dochodzi do rozwiązań.

Niektóre mecze mają z góry narzucone jedyne możliwe rozwiązanie czyli np: Pin Only (Pinfall match) gdzie zwyciężyć można tylko przez odliczenie, Submission match gdzie można wygrać tylko przez zmuszenie przeciwnika do odklepania. Inną wariacją są mecze z limitem czasowym gdzie trzeba zwyciężyć w danym czasie. Jeśli nie ma rozwiązania to wynik mogą dać sędziowie, albo będzie rozegrany rewanż. Ten mecz został utworzony po to aby zlikwidować niektóre za długie mecze, które nudzą publiczność. Walka o respekt to walka gdzie nie ma zwycięstwa, a jest jedynie walka o honor i respekt.

Blindfold Match - Czasem jeden, zazwyczaj dwóch przeciwników jest oślepionych i muszą walczyć. Oczywiście obowiązują zasady tak jak w normalnym meczu. Przykładem jest mecz gdzie Jake "The Snake" Robert walczył z Rickiem Martelem na Wrestlemanii VII. Takie mecze mają miejsce zazwyczaj gdy jeden wrestler oślepi drugiego, jak Rick Martel, który oślepił Robertsa perfumami.

Catch as Catch Can Match - Mecz zazwyczaj rozgrywany we wczesnych latach XX wieku. Zezwalał na zakładanie jakichkolwiek dźwigni, oprócz tych, które mogłyby zrobić krzywdę. Ten mecz jest wykorzystywany często w walkach w amatorskim wrestlingu. Czasem taki mecz ma dodatkową stypulację, a mianowicie nie może dotknąć ziemi poza ringiem, tak jak w Battle Royal. Przykładem jest niesławny mecz pomiędzy Deanem Malenko i Billym Kidmanem podczas WCW Souled Out 2000, gdzie Malenko stracił dwie minuty na przypomnienie sobie zasad gdy uciekł z ringu po ataku Kidmana.

Dragon Match - Walka wynaleziona przez Kabukiego Dragona. Liny zastąpione są drutem kolczastym a zadaniem zawodnika jest wspięcie się po drabinie i zabranie walizki zawieszonej nad ringiem.

Empty Arena Match - Zazwyczaj hardcorowy match pomiędzy dwoma albo więcej wrestlerami walczącymi w pustej hali bez widzów, a jedynie z sędzią. Mecz jest nagrywany dla fanów przy użyciu jednej lub dwóch kamer, które śledzą wrestlerów po całej hali. W związku z tym, że na tą walkę trzeba wynająć halę i nie ma wpływów z biletów to te mecze są bardzo rzadkie. Najsławniejszy z nich to walka The Rocka i Mankinda na gali WWF Heat, która nadawana była w przerwie finału Superbowl. W dodatku mecz ten był o pas WWF Championship, który w tym momencie posiadał The Rock. Mecz ten był na zasadzie Fall count anywhere. Walkę wygrał Mankind po tym jak spinował The Rocka przygniatając go do podłogi paletą z beczkami, którą zrzucił na Rocka przy pomocy wózka widłowego. Polecam ten mecz.

Falls Count Anywhere Match - W standardowej walce, zwyciężyć przez Pin można wygrać tylko na ringu. W tym meczy ta zasada nie obowiązuje. Nie obowiązuje również Count out. Zawodnicy mogą jednak zostać zdyskwalifikowani za opuszczenie areny. Te mecze zawsze toczą się w różnych miejscach hali. Ten mecz może mieć dodatkową stypulację np.: "No DQ" czy "hardcore match" tak więc wrestlerzy mogą używać do walki dodatkowych przedmiotów.

Czasem ten mecz ma wariację, że wrestler aby wygrać musi po spinowaniu przeciwnika (jeśli spinował poza ringiem) wrócić na ring w określonym czasie (zazwyczaj 10 albo 20 sekund). Walka będzie kontynuowana jeśli wrestler spinowany wróci na ring w określonym czasie. Jeśli nie, przegra. Przykładem jest mecz pomiędzy Reyem Mysterio i Psychosisem z gali ECW. Wygrał Rey Mysterio.

Flag Match - Walka na zasadzie "capture the flag" czyli dwie flagi zawieszone są nad dwoma przeciwnymi narożnikami i wrestler musi broniąc swojej flagi, zabrać flagę przeciwnika. Jeśli będzie w posiadaniu obydwóch, wygrywa walkę.

Wariacją jest walka dwóch wrestlerów z dwóch federacji gdzie wrestlerzy walczą o flagę przeciwnej federacji. Przykładem jest walka z gali ECW November to Remember 1997 pomiędzy Robem Van Damem (reprezentował WWF) i Tommym Dreamerem (ECW).

Kolejną wariacją jest walka "Anthem Match" o flagi państwowe. Po wygraniu walki odgrywany jest hymn narodowy zwycięzców. Przykład: walka LAX vs AMW z federacji TNA. Wygrali LAX.

Handicap Match - Walka pomiędzy wrestlerami z których jedni mają przewagę liczebną. Na przykłąd: dwóch na jednego.

Hangman's Horror Match - Walka polegająca na zawieszeniu przeciwnika za szyję na psiej smyczy, i trzymanie go tak długo aż nie będzie mógł kontynuować walki. Ten rodzaj walki został stworzony przez Ravena na zakończenie jego feudu z Vampiro.

Inferno Match - W tym meczu ring otaczają płomienie i jedyną drogą do wygrania jest umieszczenie przeciwnika w ogniu tak aby jego garderoba się zapaliła. Najsławniejszy mecz tego typu to walka Undertakera z Kanem wygrana przez Undertakera.

Iron Man Match - W tej walce chodzi o zdobycie większej ilości pinfalli, submissionów, coun outów i dyskwalifikacji od przeciwnika. Zawsze ten mecz jest ograniczony czasowo, a po upływie czasu poznajemy zwycięzcę, który ma więcej zgromadzonych punktów (jedna wygrana to jeden punkt). Jeśli jest remis, mecz może być kontynuowany albo rozegrany w innym terminie. Najsławniejsza walka tego typu to walka Breta Harta z Shawnem Michaelsem wygrana przez tego drugiego po dogrywce. Bardzo dobra walka tego typu to walka Brocka Lesnara z Kurtem Angle gdzie wygrał Lesnar zaledwie o jeden punkt.

Lumber Jack Match - Walka podczas której ring jest otoczony przez grupę wrestlerów, zwanych "lumberjacks" którzy atakują lub zmuszają siłą do przegranej przez count out każdego wrestlera, który zejdzie z ringu.

Zazwyczaj w walkach tego typu walczą heel z facem. Każdy z nich ma swoja grupę "lumberjacks", którzy będą atakować tylko jego przeciwnika gdy ten tylko zejdzie z ringu. Mogą oni atakować siebie nawzajem. Czasem grupa "lumberjacks" składa się tylko i wyłącznie z heeli co sprawia, że face jest przytrzymywane poza ringiem a heel jest jak najszybciej wrzucany na ring.

Kiedyś wrestlerzy otaczający ring ubrani byli jak prawdziwi drwale.

Canadian Lumberjack Match to wariacja w której zawodnicy poza ringiem mają skórzane paski którymi biją zawodników. Kiedy drwalami są kobiety to mecz ten nazywa się Lumberjill Mtach.

Kolejną wariacją jest Spirit-Jack match gdzie drwalami byli zawodnicy Spirit Squad z WWE.

Ponadto w federacji TNA rozgrywany był TNA Fan's Revenge Match gdzie to fani stali pod ringiem i okładali zawodników.

(Move) Match - Walka polegająca na wygraniu walki jedynie dzięki zastosowaniu jakiegoś ciosu. Zazwyczaj obaj zawodnicy muszą wykonać jakiś jeden cios albo swój finisher. Wtedy też mecz ten przyjmuje nazwę wykonywanego ciosu np.: Chokeslam Challenge albo Bodyslam Match. Najsłynniejsze walki tego typu to walka Lexa Lugera z Yokozuną (Bodyslam match) albo Triple H z Big Showem (Chokeslam).

(X) Rules Match - walka w której jeden wrestler (zazwyczaj heel) wyzywa innego wrestlera na mecz będący na innych specjalnych zasadach (Np.: Canadian, Duchess Of Queensbury, English...). Mecze takie zazwyczaj polegają jedynie na wyzwaniu innego wrestlera na walkę według jego zasad np.: Edge wyzwał Johna Cene na mecz TLC wygrany prze Johna Cene.

Scaffold Match - Walka ma miejsce na rusztowaniu ponad ringiem. Są dwie drogi aby wygrać tą walkę. Jedna z nich jest zrzucenie przeciwnika z tego rusztowania albo zabrać flagę przeciwnika i zanieść ją do bazy. Niektóre rodzaje tego meczu dopuszczają używanie stołów czy innych rzeczy do zrzucania na nie przeciwników. Ten mecz nie jest aż taki hardcorowy. Zazwyczaj wrestlerzy ograniczają swoje ciosy do kopnięć i uderzeń. To jedynie takie napięcie sprawia, że wydaje nam się iż ten mecz jest bardzo brutalny. Scaffold matche prowadzone są również w klatkach co powoduje już częstsze bumpy, a jedyną drogą do wygrania jest pinfall.

Elevation X Match - Walka miała miejsce dwa razy w TNA pomiędzy AJ Stylesem i Rhino oraz Rhino i Jamesem Stormem. Nad ringiem umieszczono rusztowanie w kształcie litery X. Jedyną drogą do zwycięstwa było zrzucenie przeciwnika z rusztowania. W obu walkach zwycięzcą został Rhino i obie walki były strasznymi niewypałami.

Special Guest Referee - Walka w której sędzią jest jakiś gość. Może być nim wrestler, manager, albo ktoś z oficjeli federacji. Zazwyczaj sędzia ten sprzyja jednemu z walczących.

Special Outside Guest Referee - Znany również jako Special Enforcer. Najsławniejszymi Enforcerami byli Mike Tyson sędziujący w walce Steve Austin vs Shawn Michaels na Wrestlemanii XIV i Chuck Norris będący na Survivor Series 1994 podczas mecuz pomiędzy Undertakerem i Yokozuną.

Strip Match - Są dwa rodzaje tych meczy, w których wrestler może wygrać tylko poprzez rozebranie przeciwnika z ubrania wierzchniego. W historii mecze te były zazwyczaj pomiędzy managerami albo podwładnymi, którzy nie posiadali umiejętności walki w ringu. W dzisiejszych czasach mecze te występują dość często i rozgrywają się one pomiędzy Divami. Te mecze są bardzo widowiskowe. Wiecie dlaczego :-D.

Bra and Panties Match - walczą kobiety, które muszą zdjąć z przeciwniczki ubranie i zostawić ją w samej bieliźnie. Mecze te mogą przyjmować nazwy ubrań które trzeba zdjąć np.: Evening Gown Match, trzeba zdjąć przeciwniczce koszulę nocną.

W niektórych ekxtremalnych federacjach jest Buck Naked Match gdzie trzeba rozebrać przeciwniczkę całkiem do naga.

Czasem BaP match może rozgrywać się na normalnych zasadach pod warunkiem, że obie zawodniczki wyjdą na ring od razu w bieliźnie.

Tuxedo Match - Odbywający się zazwyczaj pomiędzy dwoma managerami. Był prekursorem Bra and Panties Match. Mecz wziął swą nazwę od tego, iż obaj zawodnicy ubrani są w smokingi z których trzeba ich rozebrać.

Two out of Three Falls - Zwyciężyć można tylko poprzez pokonanie przeciwnika nie raz, a dwa razy. Zazwyczaj rozgrywa się trzy starcia gdyż po dwóch rundach panuje wynik 1:1. Oczywiście droga do zwycięstwa jest dowolna (pinfall, submission, DQ, count out). Te walki mają swoją bardzo długa historię w pro wrestlingu.

Nie wrestlingowe Wariacje Single matchy


Niektóre walki są bardzo luźno związane z wrestlingiem. Wyłaniają one zwycięzcę w swój sposób. Mogą one mieć coś wspólnego z boksem, MMA, sumo czy siłowaniem na rękę.

Arm Wrestling Match - Siłowanie się na rękę zazwyczaj walczą tu Divy, albo dwóch mężczyzn, które mają pokazać swoją siłę.

Boxing Match - Standardowy mecz bokserski. Prawie każda taka walka kończy się złamaniem zasad przez jednego z walczących albo interwencję z zewnątrz.

Pillow Fight - Walka na poduszki pomiędzy dwoma kobietami na łóżku znajdującym się na ringu. Poduszki mogą zostać użyte jako broń. Obowiązują tutaj zasady wrestlingowe jednak z wrestlingiem ma to niewiele wspólnego.

Lingerie Pillow Fight - Wariacja walki na poduszki z tym, że obie uczestniczki są ubrane jedynie w bieliznę.

Sumo Match - Walka sumo. Z ringu zdejmowane są liny. Obowiązują oryginalne zasady sumo czyli jeśli zawodnik się przewróci lub dotknie obojętnie jaką częścią ciała ziemi, przegrywa. Takie walki trwają o wiele krócej od zwykłym meczy wrestlingowych. Najsławniejsza z takich walk to walka z Wrestlemanii 21 pomiędzy Big Showem i wielkim mistrzem sumo Akebono.

Wariacje standardowych Hardcore Matchy


Hardcore Wrestling jest odmianą wrestlingu w którym są zasady nie do zaakcteptowania w normalnym wrestlingu. Każdy mecz jest na zasadzie no DQ i no count out. Tych zasad Hardcore wrestling nie potrzebuje. Niektóre promocje jak ECW (dawne ECW) i CZW specjalizują się właśnie w meczach hardcoreowych, a mecze standardowe są bardzo rzadkie.

Standardowy mecz hardcore według WWE, to taki mecz w którym nie ma DQ i jest "Falls Count Anywhere". Jednak takie walki rozwijały się bardzo szybko co w konsekwencji doprowadziło do powstania Death Matchy które są brutalne i, które mogą grozić kontuzjami. Takie walki są o wiele dłużej pamiętane niż zwykłe co przynosi większe zyski i sławę federacjom.

Aktualne walki powstały dzięki rozwojowi. Z nich powstały takie walki jak Street Fight gdzie obaj wrestlerzy walczą zazwyczaj w ubraniach w których przyszli na galę, a rzadziej w ubraniach wrestlerskich. ECW Rules Match zostały często używane aby podkreślić charakter federacji w której każdy mecz był według zasad hardcore. Powstało wiele wiele odmian od miejsca w którym się rozgrywają czy innych czynników jak No Holds Barred, Bunkhouse Brawl, Unsanctioned match czy Good Housekeeping match. W ostatnim z nich dozwolone jest użycie przedmiotów kuchennych.

Z powodu zasady "No DQ" możliwe jest zakończenie walki na bardzo wiele sposobów. Najbardziej widowiskowym z nich jest sytuacja gdy pod koniec walki wbiega kilku lub kilkunastu wrestlerów na ring i brawlują ze sobą. Takie zakończenia były zazwyczaj na zakończeniach show a mecz kończył się brakiem decyzji.

Kiedy w WCW był Raven to wprowadził on Raven's Rules aby podkreślić charakter walk hardcore. Na swoje mecze wchodził zazwyczaj ze sklepowym wózkiem pełnym różnych broni.

WCW poza tym stworzyło swój specyficzny brand do walk hardcorowych na backstage. Wrestlerzy częściej walczyli tam niż na ringu. To coś było bazą do wydania niepopularnej gry WCW Backstage Assault.

Fans Bring the Weapons Match - Wszystkie bronie są przynoszone przez fanów na walkę i mogą zostać użyte. Walka zaczyna się z kilkoma na ringu a w trakcie walki zawodnicy biorą od fanów bronie i ich używają. Są to narzędzia od najprostszych jak toster do różnych konstrukcji z użyciem jarzeniówek i drutu kolczastego. Najczęściej te walki odbywają się w IWA - MS i CZW.

First Blood Match - Walka prowadzona do momentu kiedy jeden wrestler spowoduje u drugiego krwawienie. Rzadko walczący krwawią obficie. Walki takie zabookowane są zazwyczaj na nacięciu się samemu.

Hard Ten Match - Zapoczątkowany w federacji TNA. Rozgrywany jest w systemie punktowym gdzie punkty przyznawane są za uderzenia różnymi broniami. Pierwsza osoba, która zdobędzie 10 punktów wygrywa. Zwykłe uderzenia warte są 1 punkt, a zrzucenie na stół aż 5.

Last Man Standing Match - Jedyną drogą do zwycięstwa jest knockout czyli wrestler nie może wstać podczas odliczania do 10. Czasem liczenie jest rozpoczynane przez sędziego kiedy wrestler się przewróci (lub zostanie przewrócony) a czasem trzeba spinować przeciwnika aby sędzia rozpoczął liczenia.

Texas Death Match - Identyczny jak Last Man Standing. Jedyną różnicą jest fakt, iż w Texas Death match kładziony jest o wiele większy nacisk na hardcore.

Light Tube Deatch Match - Zawodnicy używają jarzeniówek do walki. Wygrana odbywa się poprzez pinfall.

No Disqualification Match - Nie ma znaczącej różnicy pomiędzy standardowym hardcore matchem a prostą walką no DQ. Obydwie walki zezwalają na interwencje z zewnątrz i użycie przedmiotów.

No Rope Barbed Wire Deatchmatch - Liny ringu zastąpione są drutem kolczastym. W TNA ta walka nazywa się Barbed Wire Massacre.

Sadistic Madness - Wymyślony w TNA specyficzny mecz w którym przy pomocy obiektów trzeba doprowadzić przeciwnika do krwawienia i dopieo wtedy można go pinować. Jeśli przeciwnik nie krwawi, a spinuje się go to nie wygrywa się walki. Zazwyczaj jest jednak tak, że wszyscy walczący krwawią i dopiero zaczynają się piny.

No Count Out Match - W tej walce nie ma odliczania pobytu poza ringiem. Można przebywać poza nim ile się chce.

Unsanctioned Match - Walka, przed którą federacja ogłasza iż nie ponosi odpowiedzialności za to co zrobią wrestlerzy.
Wariacje Standardowych walk ze stypulacjami


Jeśli chce się opowiedzieć jakiś scenariusz to trzeba go odpowiednio przedstawić. Dlatego też kilka meczy jest stworzonych po to aby zawikłać bardziej akcję, lub zakończyć ją. Zazwyczaj w takich walkach przegrany jest upokarzany. Najpopularniejsze walki ze stypulacjami to:

Last Chance Match - Znany też jako Do or Die Match. Walka w której jeśli pretendent do tytułu przegra walkę z mistrzem to nie dostaje więcej title shotów o ten pas do momentu aż mistrz straci tytuł.

Loser Leaves Town Match - Przegrany musi opuścić "miasto" czyli federację i nie może wrócić. Zazwyczaj mecze takie rozgrywane są w regionalnych federacjach aby wyjaśnić nieobecność wrestlera, która zazwyczaj przenosi się do innej federacji.

Luchas de Apuestas - Są to każde walki w których obaj wrestlerzy walczą o tytuł lub maskę. Takie walki są bardzo popularne w Meksyku, gdzie maski i włosy są postrzegane jako część dumy wrestlera i są bardzo często stawką walki. Dość często są w Japonii i USA. Jeśli jest remis to obaj wrestlerzy tracą to co było stawką walki.

Hair vs Mask Match - Wrestler z zazwyczaj długimi włosami walczy z zamaskowanym wrestlerem. Przegrany albo traci maskę, albo ścina włosy. Zazwyczaj dzieje się tak w Meksyku gdzie zwie się to Mascara contra Cabellera.

Hair vs Hair Match - Przegrany ścina włosy albo goli się na łyso. W Meksyku zwane Cabellera contra Cabellera.

Hair vs Title Match - Przegrany albo traci pas, albo ścina włosy.

Mask vs Mask Match - Przegrany musi zdjąć swą maskę. W Meksyku taki mecz może być najważniejszym w karierze wrestlera. Tylko kilku największych zamaskowanych wrestlerów zachowało swoja maski do końca kariery jak Mil Masacras czy El Hijo del Santo. W Meksyku zgodnie z prawem, zawodnik który raz straci maskę nie może nigdy więcej przyjąć tego samego gimmiku. Komisja Box y Lucha pilnie przestrzega aby ten przepis nie został złamany. Jednak okazjonalnie wydają pozwolenia aby wrestler założył z powrotem założył swą maskę.

Mask vs Title Match - Przegrany zdejmuje maskę albo traci tytuł.

Retirement Match - Ta walka jest zazwyczaj toczona po to aby uhonorować wrestlera, który po niej odchodzi na "emeryturę". Jeśli taka walka bierze udział w storyline to przegrany jest zazwyczaj "siłą" zwalniany. Przegrany najczęściej nie jest zwalniany naprawdę. Najczęściej jest to czas dawany wrestlerowi na ustabilizowanie spraw rodzinnych, kręcenie filmu albo wyleczenie się z poważnej i przewlekłej kontuzji. Przykładem jest Mick "Mankind" Foley który przegrał na No Way Out 2000 z Triple H walkę właśnie w stypulacji retirement match. Odszedł by pisać książkę Tietam Brown. Wrócił w późniejszym terminie pod nowym gimmikiem. Czasem walki te kończą przygodę wrestlera w federacji. Jedną z najsłynniejszych walk retirement była walka pomiędzy Ultimate Warriorem i Randym Savagem na Wrestlemanii VII. Ten rodzaj walki można jeszcze spotkać pod nazwą Pink Slip Match albo You're Fired Match. I tak jak poprzednio wrestler jest zwalniany naprawdę bardzo rzadko. Ostatnio najsłynniejsza walka tego typu to walka pomiędzy Ric Flairem a Shawnem Michaelsem.

Spin The Wheel, Make The Deal Match - Znany też jako Raw Roulette. Nie jest aż tak bardzo rodzajem walk jednak przedstawia nam ich kilka do wyboru losowego. Kręcące się koło wybiera losowo walkę w jakiej wezmą udział zawodnicy.

Podstawowe rodzaje walk w pomieszczeniach


Niektóre walki mogą mięć miejsce poza tradycyjnym ringiem i w innym otoczeniu. Te mecze z reguły są dość hardkorowe. Nie ma standardowej nazwy dla tych walk, jednak nazywane są częściej "brawls" niż walki, a w nazwach tych walk jest wtopiona nazwa pomieszczenia w którym dzieje się cała akcja.

Niektóre walki mogą mieć tylko niektóre z zasad podstawowych.

Southside Scuffle - Walka pomiędzy dwoma wrestlerami odbywająca ie. w ciemnej uliczce. Z dwóch stron drogą ucieczki zagradzają wrestlerzy. Drogą do zwycięstwa jest pin.

Harbor Brawl - Walka toczona w dokach portowych. Pierwszy wrestler który znokautuje przeciwnika lub wepchnie go do wody wygra.

Iron Circle Match - Bardzo rzadka walka. W WWE odbyła się tylko raz na WWE Fully Loaded 1999. Toczona pomiędzy Kenem Shamrockiem i Stevem Blackmanem. Walka odbyła się na parkingu samochodowy