ZYGMUNT KRASIŃSKI - NIE-BOSKA KOMEDIA.

PLAN AKCJI.

1. PROLOG:

obraz cierpień poety, dręczonego poczuciem niespełnienia.

• kościół, scena ślubu poety, „znalazł tę o której marzył”. Anioł Stróż obiecuje Mężowi szczęście w zamian za dotrzymanie przysięgi małżeńskiej.

• Wesele - Mąż zachwyca się Żoną.

• Zły Duch zbiera nad cmentarzem „świeżość i wdzięki zmarłych dziewic” - kusi Męża, który zaczyna żałować ślubu.

• Mąż wychodzi do ogrodu - rozmyśla nad nudnym życiem i swoim tragicznym położeniem wynikającym z faktu, że ślubu zerwać nie sposób.

• Pojawienie się kusicielki - Mąż chce następnym razem odejść

• potem - rozmowa małżeństwa o chrzcie syna - Orcia. Żona dowiaduje się że Mąż jej nie kocha. Obietnica poprawy.

• Burza. Pojawia się Dziewica, Mąż odchodzi.

• Chrzest Orcia - Jerzego Stanisława - komentarze nt. Nieobecności Męża. Matka zaklina dziecko, by zostało poetą.

• Mąż, stojąc nad przepaścią orientuje się w sytuacji, Dziewica była zjawą. Źle Duchy chcą go zgubić, jednak ratuje go Anioł Stróż, który odpuszcza mu grzechy. Bohater wraca do domu.

• Zastaje Marię - Żonę, w szpitalu dla obłąkanych. Ta oświadcza mu, że jest poetką, po czym umiera.

2. PROLOG:

opis dzieciństwa i charakteru Orcia.

• 10 rocznica urodzin, Orcio modli się z ojcem, Hr. Henrykiem przy grobie matki, ale własnymi słowami, które „bolą w głowie tak” (zwiastun poetyckiego talentu).

• chłopiec widzi ducha matki i opowiada o tym ojcu.

• Rozmowa z filozofem o rewolucjach etc.

• Wąwóz - Mąż użala się nad swą samotnością, pojawia się Anioł Stróż i Mefisto.

• Nadlatuje „czarny Orzeł”, „posłannik chwały”

• Mąż postanawia podjąć wysiłek i walkę by „przetworzyć się na człowieka”

• dom - lekarz stwierdza że Orcio nieodwracalnie ślepnie. Poza tym chłopiec zachowuje się niepokojąco; lunatykuje przez sen, mówi do ciemności, do matki. Mąż użala się nad losem syna.

PROLOG:

Tłum ludzi wysłuchuje słów Pankracego, który obiecuje im chleb, rozpala nienawiść do wrogów.

• przechrzczeni wyznawcy judaizmu chcą wziąć odwet na „czcicielach krzyża”.

• Pankracy wysyła Żyda Przechrztę do Hr. Henryka.

• Leonard rozmawia z Pankracym, studzi jego zapał, odwleka atak na wrogów w zamku świętej Trójcy.

• Henryk wraz z Przechrztą w przebraniu udaje się do obozu rewolucjonistów.

• Henryk rozenaje się w sytuacji wśród wrogów, rozmawia z nimi i sam słucha ich rozmów, ogląda zabawy (orgie :D )

• Henryk gubi drogę do Wąwozu św. Ignacego, natrafia na brutalne obrzędy Leonarda, rozmawiają.

• Hrabia i Przechrzta odłączają się od obozu, słyszą lament Chóru Duchów, Hr. Henryk obiecuje odwet.

• Spotkanie dwóch przywódców; Henryka z Pankracym, Hr. odrzuca ugodę, stwierdza, że szlachta, choć zdegradowana, jest ostoją pewnych wartości, nazywa Pankracego „mieszczańskim synem”.

• Pankracy przepowiada mu zgubę i odchodzi.

4. PROLOG:

opis bastionu świętej Trójcy - obozu arystokratów

• w katedrze Hr. Henryk mianowany zostają na dowódcę

• uroczysta przysięga wszystkich zebranych - obrona wiary i czci.

• Baron, hrabia i książę nakłaniają Hr. Henryka do zgody, który pomysły takie karać chce śmiercią.

• Jakub - sługa Hr. Henryka - informuje go o niepokojącym zachowaniu syna.

• Monolog Hr. Henryka na krużganku o poezji i walce.

• Po bitwie ojciec i syn udają się doi lochów; chłopiec widzi postacie i głosy. Przepowiednia, że Henryk ma zginąć. Uciekają.

• Zwolennicy Henryka powoli skłaniają się ku kapitulacji. On jednak do tego nie dopuszcza, wygania Przechrztę - posła Pankracego.

• Jakub przyprowadza Orcia, chwilę potem ginie od kuli.

• Hr. Henryk prowadzi żołnierzy do ostatecznego boju.

• Umierający Jakub prosi Boga o zemstę na Hr. Henryku.

• Twierdza zostaje zdobyta, Hr. Henryk skacze w przepaść.

• Pankracy daje rozkaz zabicia obrońców zamku św. Trójcy.

• Gy dowiaduje się o śmierci jedynego, równego sobie wroga, każe zburzyć warownię.

• Snuje plany na przyszłość

• dostrzega postać Chrystusa po czym kona w ramionach Leonarda wołając „Galilaee vicisti!”