Figura z mięsem

FRANCIS BACON

-wiek XX, druga połowa, malarstwo figuratywne

-przeciwstawia się abstrakcji geometrycznej, powraca do człowieka

-interpretacja człowieczeństwa przejmuje grozą, przeplatają się tu cechy groteski, zdeformowane postacie przypominają kawały poćwiartowanego mięsa, a nie ludzi obdarzonych psychiką

-artysta jest nabrzmiały tragizmem, ekspresją,

-korzysta z reprodukcji znanych dzieł sztuki, kolejne wersje portretu Innocentego X Velazqueza, gdzie papież przybiera coraz to bardziej widmową postać, aż zmienia się w końcu w rodzaj embriona, którego wielkie usta wydają rozpaczliwy krzyk strachu

-„straszny czy nie ten obraz nie pretenduje do tego by coś znaczył, malarstwo jest przede wszystkim odbitką systemu nerwowego wprojektowanego w płótno”

-zawsze był poruszony widokiem rzeźni i mięsa,

-treścią dzieł jest samotność, przerażenia, przemawiające koszmarami, wydobytymi z głębi duszy, psychiki

-DEFORMACJA

-farby akrylowe i olejne cienko kładzione tworzą aksamitne, gładkie płaszczyzny, na których tle rozgrywają się zwarcia, (przecierki, maźnięcia, dotknięcia palców, dekalkomanie)

-prace zamieniają się w dwuznaczny horror

-często umieszcza postacie w klaustrofobicznej przestrzeni, klatce, która osacza człowieka, przydusza

-postacie jak okaleczone zwłoki

-ekspresja jest brutalna i przykra

-kolorystyka ostra, gwałtowna emocjonalna

-Kobieta w centrum Soto, Trzy studia do Ukrzyżowania, Portet,

-wulgaryzuje, wyszydza, ukazuje beznadziejność