Amortyzacja środków
trwałych
Krzysztof Nagay
Marta Urbańska
gr 330
Amortyzacja środków
trwałych
Krzysztof Nagay
Marta Urbańska
gr 330
W zasadzie wszystkie środki trwałe (za wyjątkiem gruntów)
ulegają zużyciu podczas użytkowania. Zależnie od ich
przeznaczenia i sposobu użytkowania, czas przez jaki są one
w stanie pełnić swoją funkcję jest dłuższy bądź krótszy. Wraz
z upływem czasu oraz zużywaniem się środki trwałe
posiadane przez przedsiębiorstwo tracą na wartości. Z tego
powodu, prezentowanie ich w bilansie w wartości
początkowej byłoby błędne, gdyż nie przedstawiałoby
rzeczywistego stanu aktywów przedsiębiorstwa.
Aby temu zaradzić, rachunkowość wykorzystuje mechanizm
księgowy nazywany amortyzacją środków trwałych.
Amortyzacja środka trwałego polega na systematycznym
odpisywaniu części jego wartości w koszty, w związku z jego
zużyciem
Amortyzacja
Amortyzacja metodą liniową jest najprostszą, i z
tego powodu najczęściej stosowaną, metodą
amortyzacji. Amortyzacja liniowa zakłada, że
środek trwały zużywa się równomiernie w
ciągu całego okresu użytkowania.
Amortyzacja liniowa polega na równomiernym
amortyzowaniu środka trwałego przez cały
okres jego użytkowania. Aby wyliczyć kwotę
amortyzacji rocznej, należy podzielić wartość
środka trwałego przez cały przewidywany
okres jego użytkowania.
Metoda liniowa
Amortyzacja metodą degresywną jest drugim co do popularności
sposobem naliczania amortyzacji. Wynika to z tego, że przepisy podatkowe
w wielu przypadkach wskazują właśnie na ten model amortyzacji.
Amortyzacja degresywna zakłada, że wraz ze starzeniem się wydajność
środka trwałego spada i w związku z tym, aby równomiernie obciążać
kosztem wszystkie wyprodukowane wyroby, należy przyjąć malejącą
stawkę amortyzacyjną.
Podstawą wyliczania stawki dla danego roku jest wartość netto środka
trwałego, która z każdym rocznym odpisem jest coraz niższa. Z tego
powodu metoda degresywna nazywana jest też metodą malejącego
salda. W przypadku degresywnej metody amortyzacji, jedyną stałą stawką
jest stawka procentowa.
Dla danego środka trwałego metodę malejącego salda stosuje się tak
długo, aż wartość rocznego odpisu będzie niższa od wartości
jednorocznego odpisu amortyzacyjnego w przypadku wykorzystania stawki
liniowej. W tym momencie następuje przejście na metodę liniową.
Metoda degresywna
Środki trwałe zaliczane do grupy 3-6 i 8 KŚT oraz środki
transportu uznaje się za :
Używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem
były wykorzystane co najmniej przez 6 miesięcy lub
Ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co
najmniej 20% wartości początkowej
Budynki i budowle uznaje się za:
Używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były
wykorzystane co najmniej przez 60 miesięcy, lub
Ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co
najmniej 30% wartości początkowej
Jeżeli po raz pierwszy wprowadzane są do ewidencji środków trwałych
środki używane lub ulepszone, podatnik może samodzielnie ustalić dla nich
stawki amortyzacyjne. Obowiązują jednak pewne ograniczenia,
dotyczącego minimalnego okresu amortyzacji.
Okres amortyzacji nie może być krótszy niż:
- dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł,
b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie
przekracza 50 000 zł,
c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach
- dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, o których mowa
w art. 23 ust. 3a ustawy - 30 miesięcy
- dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków
wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z
gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków
kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie
może być krótszy niż 36 miesięcy.
Amortyzacja ulepszonych i
używanych środków trwałych