CYKL PRODUKCYJNY I ZASADY
ORGANIZACJI PRACY

Harut Vardikyan

PLAN PREZENTACJI

1.

Cykl produkcyjny

1)

Czym jest cykl produkcyjny?

2)

Cykl produkcyjny wyrobu prostego i złożonego

3)

Struktura czasowa cyklu produkcyjnego

4)

Sposoby redukcji cyklu produkcyjnego

5)

Sposoby organizacji przepływu produkcji

6)

Przebieg szeregowy

7)

Przebieg szeregowo-równoległy

8)

Przebieg równoległy

9)

Przeliczanie na jednostki czasu

2.

Zasady organizacji pracy.

1)

Organizacja pracy

2)

Zasady organizacji pracy

3.

Literatura

CYKL PRODUKCJI



Parametry przepływów materiałowych

•Parametr ilościowy – wielkość przepływu (seria, partia)

•Parametr czasowy – szybkość przepływu (cykl produkcji)

CZYM JEST CYKL PRODUKCYJNY?



Jest to okres czasu między rozpoczęciem a
zakończeniem procesu produkcyjnego
określonych wyrobów (mierzony w
godzinach, dniach, tygodniach, miesiącach
lub latach)



Rozpoczęcie – pobranie z magazynu materiałów do produkcji



Zakończenie – zdanie gotowych wyrobów do magazynu

CYKL PRODUKCYJNY WYROBU PROSTEGO I
ZŁOŻONEGO

STRUKTURA CZASOWA CYKLU PRODUKCYJNEGO

SPOSOBY REDUKCJI CYKLU PRODUKCYJNEGO

1.Redukcja czasu działań nie dodających wartości
2.Redukcja rozmiarów serii/partii (zwiększanie liczby

serii/partii)

3.Współbieżność procesów (sposoby organizacji

przepływu produkcji)

SPOSOBY ORGANIZACJI PRZEPŁYWU PRODUKCJI ( PRZEBIEG I
PRODUKCJI )



Założenia:



m - liczba operacji = 3 t



t– czas operacji transportowej= 100 min.



tj – czas jednostkowy operacji ( tj1= 15 min., tj2= 5
min., tj3= 10 min. )



n - wielkość



partii produkcyjnej = 300 szt.



p – wielkość partii (pakietu) transportowej = 100 szt.

PRZEBIEG SZEREGOWY



Operacja następna rozpoczyna się po
zakończeniu poprzedniej na całej partii
produkcyjnej

PRZEBIEG SZEREGOWO-
RÓWNOLEGŁY



Operacja następna rozpoczyna się
przed zakończeniem poprzedniej na
całej partii produkcyjnej

PRZEBIEG RÓWNOLEGŁY



Operacja następna rozpoczyna się po
zakończeniu poprzedniej na partii
(pakiecie) transportowej

PRZELICZANIE NA WIĘKSZE JEDNOSTKI CZASU



g – ilość minut pracy w jednej zmianie
roboczej



z – ilość zmian (wskaźnik zmianowości)

DANE: G = 480 MIN Z = 1

ZASADY ORGANIZACJI PRACY

ORGANIZACJA PRACY

Organizację należy najogólniej rozumieć jako wyodrębnioną z
otoczenia ludzkiego działania, mającą formalną strukturę
skierowaną na osiąganie jakiegoś celu lub celów.

Podstawowymi właściwościami każdej organizacji są:
• celowość - istnienie celu lub celów przyjętych do
osiągnięcia;
• złożoność - z dających się określić części powiązanych ze
sobą
i tworzących całość organizacji;
• odrębność celów i struktury - w stosunku do otoczenia, a
jednocześnie powiązanie przez nie z otoczeniem.

Na podstawie obserwacji działań ludzkich stwierdza się, że istnieją
zależności między sposobami działania (czyli organizacją pracy) a ich
efektami. W ten sposób ustalono, jakie powinny obowiązywać zasady
organizacji pracy. Najważniejsze z nich to:

• zasada ekonomii działania - czyli jak najlepsze wykorzystanie
nakładów przy uzyskaniu optymalnego efektu;
• zasada optymalnego wyniku działania - zwiększanie nakładów pracy
osiąga przy pewnym poziomie optymalny wynik użyteczny, jego
przekroczenie powoduje spadek efektu;
• zasada podziału pracy - rozłożenie pracy złożonej na elementy
proste do wykonania przez oddzielnych wykonawców zwiększa
wydajność pracy, ale zbyt daleko idący podział prowadzi do zubożenia
treści pracy i zwiększa jej monotonię. Skutkuje zatem obniżeniem
wydajności pracy. Tak więc w każdym wypadku podział pracy powinien
być dostosowany do wymagań i oczekiwań pracującego; zasada
koncentracji pracy - czyli wykonywania jednorodnych czynności przez
tych samych wykonawców; powoduje to wzrost wydajności pracy;

•

zasada ekonomii ruchów - dążenie do minimalizacji zużycia
energii pracującego człowieka, a tym samym do opóźnienia jego
zmęczenia;
zasada pracy bezpiecznej - praca wykonywana w warunkach
bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego sprzyja wzrostowi
wydajności.

•

zasada racjonalnego gospodarowania – polega na dążeniu do
minimalizacji nakładów lub maksymalizacji efektów.
Minimalizacja nakładów – działanie, które polega na osiąganiu
zamierzonego efektu przy zużyciu jak najmniejszych kosztów.
Granicą minimalizacji jest jakoś osiąganego efektu.
Maksymalizacja efektów – działanie, którego celem jest takie
wykorzystanie środków, aby osiągnięty efekt był jak najwyższy.
Granicą maksymalizacji jest poziom wykorzystywania dostępnych
środków.

•

zasada podziału pracy – polega na podzieleniu określonego
zadania na prostsze czynności i przydzieleniu ich odpowiednim
wykonawcom.

•

zasada koncentracji pracy – polega na skupianiu takich samych
lub podobnych czynności w jednej komórce organizacyjnej.

•

zasada kooperacji pracy – polega na współpracy między komórkami
w obrębie danej organizacji, a także na współpracy między
organizacjami.

•

zasada indywidualności pracy – odnosi się do różnicowania pracy i
stwierdza, że przydzielana pracownikom praca nie może być
przypadkowa, musi być zgodna z ich kwalifikacjami itp.

•

zasada ciągłości pracy – stwierdza, że praca powinna się odbywać
bez żadnych zbędnych przerw i przestojów.

•

zasada rytmiczności pracy – praca powinna być wykonywana stale z
jednakowym natężeniem.

•

zasada intensywności pracy – praca powinna być tak wykonywana,
aby uzyskiwać coraz wyższe jej efekty (wzrost wydajności pracy).

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ