Slajd 1

Książkową definicją „zagospodarowania placu budowy” jest

wyposażenie niezbędne do wykonania zadań budowlanych w
określonych warunkach placu budowy.

Zanim przystąpimy do projektowania zagospodarowania placu

budowy, należy ustalić pewne wytyczne, aby zoptymalizować
późniejszy projekt:

• technologia wykonania poszczególnych procesów

budowlanych;

• harmonogram przebiegu realizacji budowy;

• harmonogramy materiałowe, zatrudnienia i pracy maszyn.

Wszystkie w/w punkty mają bezpośredni wpływ na ustalenie
elementów zagospodarowania placu budowy.

a) Przystąpienie do projektowania placu budowy.

Technologia wykonania poszczególnych robót

budowlanych

Znając technologie wykonania robót można ustalić:

• odpowiednie urządzenia produkcyjne;

• rodzaje obiektów administracyjno- socjalnych i ich wielkość;

• stopień mechanizacji produkcji budowlanej;

• wielkość zatrudnienia.

Harmonogramy przebiegu realizacji budowy

Aby dograć w czasie całe przedsięwzięcie, należy dokładnie
przeanalizować harmonogram przebiegu realizacji budowy. Zawarte w
nim informacje, takie jak:

• kolejność przebiegu wykonania poszczególnych procesów

budowlanych;

• czas ich wykonania;

• wielkość dziennej produkcji tych procesów;

służą do ustalenia:

• terminów przygotowania poszczególnych elementów placu budowy;

• zapotrzebowania na energię elektryczną, parę, sprężone powietrze i

wodę co jest

z kolei podstawą projektowanie tymczasowych instalacji budowy;

• wielkości wytwórni pomocniczych budowy.

Harmonogramy materiałowe, zatrudnienia i pracy

maszyn

Harmonogramy materiałowe – służą do ustalenia niezbędnej powierzchni

składowisk i magazynów.

Harmonogramy zatrudnienia – są podstawą do określenia wielkości

tymczasowych budynków administracyjnych i
socjalnych.

Harmonogramy pracy maszyn – określają, dla przyjętych rodzajów

maszyn, ich liczbę oraz terminy i czas pracy na
budowie.

b) Zaplecze techniczne budowy.

Zapleczem technicznym budowy nazywamy zbiór następujących

elementów:

Na początku projektowania zaplecza technicznego budowy,
należy się zdecydować jaką skalę produkcji budowlanej
będzie ono obsługiwać. Mianowicie, dostępne do wyboru są
dwie następujące opcje:

A. Baza produkcyjno – usługowa dla potrzeb jednej budowy;
B. Baza produkcyjno – usługowa dla potrzeb

przedsiębiorstwa.

Wybór właściwej formy zaplecza technicznego budowy
zależy od wielkości i charakteru budowy oraz warunków
topograficznych i ekonomicznych.

Zaplecze techniczne (baza) powinno stanowić zespół wytwórni i

punktów usługowych położonych na jednym terenie. Centralizacja
wytwórni pomocniczych daje w porównaniu z wytwarzaniem przy-
obiektowym poważne korzyści, z punktu widzenia przedsiębiorstwa, a
mianowicie:

• osiągnięcie wyższej jakości produkowanych wyrobów;

• podniesienie stopnia zmechanizowania procesów wytwórczych i lepsze

wykorzystanie maszyn;

• zwiększenie możliwości oszczędzania materiałów budowlanych;

• zmniejszenie stanu zatrudnienia na budowie.

Ogólną zasadą jest, że wytwórnie produkujące ciężkie elementy,

których koszt transportu odgrywa poważną rolę, należy raczej
projektować jako wytwórnie przy-obiektowe. Wytwórnie zbrojenia,
deskowań i lekkich elementów prefabrykowanych należy projektować
jako wytwórnie centralne.

Zaplecze techniczne przedsiębiorstwa budowlanego oraz jakość

dokumentacji projektowej w zakresie zagospodarowania placu budowy
wpływają w znacznym stopniu na przebieg realizacji budowy oraz jej
koszt. Jest to szczególnie istotne w przypadku realizacji dużych budów.

c) Projekt zagospodarowania placu budowy.

Projekt zagospodarowania terenu budowy wykonuje się, co

najmniej w zakresie:
1) ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych;
2) wyznaczenia dróg, wyjść i przejść dla pieszych ;
3) doprowadzenia energii elektrycznej oraz wody oraz
odprowadzania lub utylizacji ścieków;
4) urządzenia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych i socjalnych;
5) zapewnienia oświetlenia naturalnego i sztucznego;
6) zapewnienia właściwej wentylacji;
7) zapewnienia łączności telefonicznej;
8) urządzenia składowisk materiałów i wyrobów.

Dobrze zaprojektowane i wykonane zaplecze i

zagospodarowanie placu budowy, wyposażone w odpowiednie
obiekty i urządzenia przeznaczone do wykonania określonych
procesów budowlanych, ułatwia terminowe i poprawne pod
względem jakości wykonanie robót. Błędy popełnione w tym
zakresie są bardzo trudne, a nieraz niemożliwe, do usunięcia w
czasie trwania budowy.

Największe straty mogą generować:

• nieodpowiedni dobór urządzeń i obiektów zagospodarowania
placu budowy;

• wyznaczenie powierzchni placów składowych z pominięciem
analizy określonych sytuacji decyzyjnych oraz zasad gospodarki
rynkowej;

• przyjęcie niewłaściwej lokalizacji zaplecza produkcyjnego i
materiałowego;

• złe wytyczenie dróg tymczasowych transportu lądowego;

• wyłącznie intuicyjne określanie potrzeb w zakresie bazy
remontowej maszyn i urządzeń budowlanych.

Podana tematyka jest bardzo podatna na procesy

optymalizacji, dlatego warto rozpatrywać skutki wybranych
rozwiązań w dłuższej perspektywie funkcjonowania placu budowy.

d) Skutki błędów w organizacji zaplecza

technicznego i gospodarowaniu placem budowy.

a) Kolejność lokalizacji poszczególnych elementów

zagospodarowania w projekcie:

Drogi obejmujące dojazdy do placu budowy od
najbliższej stacji kolejowej, trasy wodnej oraz drogi
transportu wewnętrznego na placu budowy.

II.

Place składowe materiałów i elementów konstrukcyjnych
oraz magazyny wraz z urządzeniami załadunkowo –
wyładunkowymi.

III.

Urządzenia do wytwarzania półprefabrykatów,
prefabrykatów i urządzenia usługowe (bazy maszyn
budowlanych, transportowe, materiałowe).

IV.

Budynki administracyjno – socjalne na placu budowy,
przeznaczone dla robotników i personelu technicznego.

Urządzenia ogólne budowy, obejmujące zaopatrzenie w
wodę, energię elektryczną, sprężone powietrze, parę,
urządzenia przeciwpożarowe itp.

Bibliografia:

• „Metodologia projektowania realizacji

budowy” Kazimierz M. Jaworski

• www.akutech.pl/organizacja-budownictwa
• www.beletblanc.pl/organizacjabudownictw

Document Outline