background image

Ustrój polityczny i społeczny 

Ustrój polityczny i społeczny 

Lacedemonu

Lacedemonu

Urzędy i warstwy społeczne w świetle 
źródeł

background image

Królowie

Królowie

Zawsze występowało dwóch

Herodot tłumaczył ten fenomen 

urodzeniem się legendarnemu 
królowi Aristodemosowi bliźniaków. 
Które Pytia poleciła uznać za królów

Właśnie od synów Aristodemosa – 

Eurystenesa i Proklesa tradycja 
wywodi dwa rody panujących – 
Agiadów i Eurypontydów

background image

Uprawnienia królów - 

Uprawnienia królów - 

thimai

thimai

Eirenaia – uprawnienia czasu pokoju:

1.

Tas pros tous theous – sprawy religijne. Królowie 

byli najwyższymi kapłanami, jeden Zeusa 

Lacedemońskiego (Zeus Lakedaimonios), drugi 

Zeusa Niebiańskiego (Zeus Uranios)

2.

Nie wiemy czy funkcje kapłańskie były podzielone 

między królów, czy sprawowali je wspólnie

3.

Likurg postanowił że: Król składa wszystkie ofiary 

publiczne w imieniu państwa jako potomek boga

4.

Każdego miesiąca dostarczano im na cele kultu 

jedno zwierzę ofiarne do świątyni Apollona, 

medimnos mąki jęczmiennej i ćwiartkę wina.

5.

Na igrzyskach zajmują miejsca honorowe (proedria)

6.

Ksenofont (Xen. Lak. Pol. XV, 2) napisał, że  Król 

otrzymuje zaszczytny dar z ofiar (gera apo ton 

thyomenon).

background image

Uprawnienia królów - 

Uprawnienia królów - 

thimai

thimai

Ta empolemia -  prawa czasu wojny

1.

Zazwyczaj jeden z królów sprawuje w czasie wojny dowództwo naczelne 

nad wojskiem.

2.

Na wojnie król jest strategos autokrator – wodzem najwyższym z pełnią 

uprawnień.

3.

Zdaniem Herodota (VI 56) królowie mieli prawo polemon g’ ekpherein ep’ 

hen an boulontai choren – wypowiadania wojny jakiemu zechcą krajowi.

4.

Ksenofont natomiast (Xen. Lak. Pol. XV, 2) twierdzi, że król „prowadzi 

wojsko, gdziekolwiek je państwo wyśle”

5.

W okresie klasycznym apellawypowiadała wojnę i wybierała króla, 

któremu powierzano dowództwo (Tukidydes, Ksenopfont).

6.

Nie oznacza to jednak, by król był skrępowany w zakresie sposobu 

prowadzenia operacji wojennych, choć towarzyszyli mu jako 

obserwatorzy tzw. probouloi czyli doradcy a potem dwóch eforów, którzy 

jednak mogli króla rozliczyć dopiero po powrocie do Sparty

7.

Król może negocjować wstępne warunki pokoju, ale nie może go 

zawierać.

8.

Król nie tylko dba o sprawy militarne, ale i o kult Zeusa Agetora czyli 

Przywódcy, składa też ofiary Atenie, a bezpośrednio przed walką Muzom

9.

Królowi towarzyszy setka doborowych wojowników logades, dobranych 

osobiście przez wodza spośród 300 hippeis

background image

Uprawnienia sądownicze 

Uprawnienia sądownicze 

królów

królów

Herodot (VI 57, 4-5) informuje „Wyłącznie królowie 

wyrokują [dikazein] w następujących tylko 

sprawach: kogo ma poślubić dziewica, która 

dziedziczy cały majątek po ojcu [patrouchos], jeżeli 

ojciec już jej nie zaręczył; potem w sprawie dróg 

publicznych [hodon demosieon peri]. Także jeśli ktoś 

chce kogoś usynowićczyni to przed królami”.

Z twierdzenia Arystotelesa, że królom przekazano 

wszelkie sprawy religijne można wysnuć wniosek, że 

sadzili oni też sprawy związane z życiem religijnym

W czasie wyprawy wojennej król odsyła sprawy 

sporne między spartiatami a cudzoziemcami do 

helladonikai. Sam zaś według niejasnego i 

uszkodzonego fragmentu u Arystotelesa ma chyba 

wobec swoich żołnierzy prawo życia i śmierci.

background image

Inne regulacje dotyczące 

Inne regulacje dotyczące 

królów

królów

Mieli obowiązek uczestnictwa w syssitiach, choć jadali w osobnej syssitii 
finansowanej ze skarbu państwa, a nie ze składek i korzystali z przywileju 
otrzymania podwójnej porcji żywności (nie żeby dwa razy jedli, lecz by i z 
tego mogli komuś okazać cześć, gdyby chcieli – Xen. Lak. Pol. XV, 4)

Zdaniem Ksenofonta „Królowi przypada tyle wyborowej ziemi w wielu 
poleis periojków, iż ani nie adczuwa braku tego, co potrzebne do życia, 
ani też nie wyróżnia się bogactwem”

 Mogli zabierać jedno prosię z pomiotu każdej świni.

Ze składanych ofiar przypadały im skóry i grzbiety zwierząt.

Następcy tronu byli zwolnieni z agoge.

W przytomności królów wszyscy oprócz eforów powstawali

W czasie uczt po ofiarach publicznych królowie pierwsi zasiadali do stołu 
i pierwsi byli obsługiwani.

W czasie pokoju byli honorowymi członkami geruzji

Nie powinni mieć dzieci z cudzoziemkami

Eforowie mogli ukarać króla grzywną a nawet śmiercią, jeżeli przekraczał 
swoje uprawnienia

Np.  Archidamos został ukarany za poślubienie bardzo niskiej kobiety, 
bowiem jak stwierdzili eforowie „będzie ona rodzić nie królów, którzy 
nami będą rządzić, lecz królików

background image

Geruzja

Geruzja

Gerontów wybiera apella spośród 

obywateli, którzy ukończyli 60 rok życia

Nie istniały ograniczenia z powodu majątku 

lub urodzenia

Arystoteles twierdzi jednak, że wybory 

ograniczały się do elity Sparty, co można 

wyjaśnić tym, że chętniej głosowano na 

osoby sprawdzone jako eforowi, czy inni 

urzędnicy

Możliwe, że wybierano najchętniej tych, 

których przodkowie byli gerontami

Gerontem było się dożywotnio

Geronci urzędujący nie podlegali żadnej 

kontroli

background image

Uprawnienia geruzji

Uprawnienia geruzji

Plutarch, Demostenes, Polibiusz, Dionizjusz z 

Halikarnasu i Izokrates uważali, że geruzja jest 

organem rządzącym Spartą.

Mimo to trudno w źródłach znaleźć 

potwierdzenie rozstrzygającej roli geruzji w 

życiu politycznym.

Geruzja z eforami sprawowała nadzór nad 

prawami (nomophylakia)

Geronci przygotowywali sprawy do 

przedłożenia apelli

Rozpatrywali sprawy zagrożone karą śmierci, 

wygnania lub utraty praw obywatelskich.

Geruzja mogła sądzić króla, lecz w takim 

przypadku skład sędziowski poszerzano o 

eforów i drugiego króla.

background image

Eforowie

Eforowie

Ephoros – nadzorca

„Księga Suda” pisze, że ephorous 

ekaloun dia to ephoran to tes poleos 
pragmata – 
eforów nazywa się tak, 
bo sprawują nadzór nad sprawami 
miasta.

background image

Eforowie - uprawnienia

Eforowie - uprawnienia

Zwoływali apellę

Jeden z nich przewodniczył jej obradom

Wykonywali postanowienia apelli

Pomiędzy zebraniami apelli (zbierała się rzadko) reprezentowali władzę 
państwową

Mieli władzę dyscyplinarną nad ogółem obywateli

Wypowiadają w imieniu polis wojnę helotom

Mogą zdjąć urzędnika ze stanowiska, a nawet postawić go przed sądem

Sądzili i karali śmiercią periojków

Możliwe, że prowadzili śledztwa wobec spartiatów w sprawach gardłowych.

Decydowali o tym które czyny są naganne

Sprawowali nadzór nad królami i reprezentowali wspólnotę obywateli w 
składaniu z królami comiesięcznej obustronnej przysięgi o przestrzeganiu 
praw i wzajemnym wsparciu.

Co dziesięć lat zarządzali obserwację nieba i jeżeli pokazywała się kometa, 
wytaczali królowi proces o znieważenie bogów. (asteroskopia)

Mieli prawo aresztowania króla

Przeprowadzali mobilizację w czas wojny

background image

Apella

Apella

Pierwotnie zgromadzenie zbierało 

się raz w roku (miesiąc Apellaios)

Zbierano się „między Babyką a 

Knakionem”

Zbierano się horas ex horas czyli 

od czasu do czasu

Możliwe, że zebrania odbywały się 

raz na miesiąc.

Od V w. p.n.e. zgromadzenia 

zwołują eforowie

background image

Apella - uprawnienia

Apella - uprawnienia

Ustalanie praw

Wnioski zgłaszać mogli archegetai czyli 

królowie i geronci

„Kiedy tłum [plethos] był zgromadzony, 

nikomu innemu (poza starszymi i królami) nie 

wolno było składać wniosku, ale lud [demos] 

miał prawo oceniać [epikrinai] wniosek 

przedłożony przez starszych i królów.”

Poprawka królów Polydora i Theopompa 

głosiła, że jeżeli lud wypowiada się „krzywo” i 

próbuje zmieniać stawiane wnioski geronci 

mogą je wycofywać.

W praktyce poprawki i wnioski wnosili później 

tylko eforowie

background image

Warstwy społeczne

Warstwy społeczne

Spartiaci

Heloci

Periojkowie

background image

Spartiaci

Spartiaci

Pełnia praw obywatelskich

Obowiązek służby wojskowej

Sprawy sporne:

1.

Problem bogactwa i zbytku

2.

Teoretyczne i praktyczne znaczenie 
równości obywateli

3.

Kwestia posagów

4.

Podział klerosów

background image

Heloci – podstawowe 

Heloci – podstawowe 

problemy

problemy

Pochodzenie

Problem wysokości świadczeń helotów, której 

spartiata pod groźbą klątwy nie mógł przekroczyć

Czy heloci byli własnością prywatną czy państwową

Zakaz sprzedaży helotów za granicę

Strój wyróżniający helotę – czapka skórzana kynee i 

kaftan z kapturem diphthera.

Możliwość wyzwolenia tylko przez państwo

Wojny z helotami

Krypteja

Podstępna eksterminacja helotów w czasie wojny 

peloponeskiej

Helotobicie i poniżanie helotów

Heloci w wojsku

background image

Periojkowie

Periojkowie

Osady zamieszkiwane przez periojków 

określano w źródłach jako polis leżały 

głównie w Lakonii

Stanowili część wspólnoty 

Lacedemończyków (spartiaci + periojkowie)

Poleis periojków miały prawo do 

prowadzenia swojej polityki wewnętrznej.

Działały pod kontrolą spartańskich 

harmostai

Periojkowie wnosili na pewno świadczenia 

w postaci pracy rzemieślniczej, nie 

wiadomo jednak czy były one odpłatne

Spartiaci podtrzymywali w poleis periojków 

struktury oligarchiczne.


Document Outline