Stale odporne na korozję

Stale odporne na korozję

należące do klasy stali

nierdzewnych, są objęte

normami PN-EN 10088-

1:1988

do PN-EN 10088-3:1999

Ogólna klasyfikacja stali

odpornych na korozję

Przyjmując za kryterium podziału

odporność na korozję można
wyróżnić:

1. Stale trudno rdzewiejące,
2. Stale odporne na korozję.

Podział stali odpornych na

korozję ze względu na

strukturę.

• Ferrytyczne,
• Martenzytyczne,
• Martenzytyczne umacniane

wydzieleniowo,

• Austenityczne,
• Ferrytyczno-austenityczne

(duplex)

Podział stali odpornych na

korozję ze względu na skład

chemiczny.

•Wysokochromowe,
•Chromowo-niklowe,
•Chromowo-niklowo-

manganowe

Oznaczanie stali

odpornych na korozję.

Zgodnie z normami europejskimi mają

oznaczenie składające się z:

• Litery X,
• Liczby podającej średnie stężenie C

w setnych częściach %,

• Symboli głównych pierwiastków

stopowych,

• Liczb (rozdzielonych poziomą kreską)

podających średnie stężenie głównych

pierwiastków stopowych w %.

Przykłady oznaczania

stali odpornych na

korozję

Znak stali

Stężenie pierwiastków, %

C

Cr

Mo

Inne

X2CrNi12

0,03 11,5

-

Ni:

0,65

X6Cr13

0,08

13

-

-

X12Cr13

0,12

12,5

-

Ni

0,75

X17CrNi1

6-2

0,17

16

-

Ni:2

-
0,2

-
0,1

0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

S

ta

n

d

a

rd

o

w

y

p

o

te

n

cj

a

ł

F

la

d

e

g

o

[

V

]

Wpływ chromu (Cr) na potencjał

Fladego stali

0

5

10 15 20 25 3

0

35 100

Stężenie masowe chromu [%]

Wpływ węgla na strukturę stali o stężeniu 18%
Cr i 8% Ni

0

0,2

0,4

0,6

0,8

1,0

Stężenie węgla [%]

200

400

600

800

100
0

120
0

1400

1600

T

e

m

p

e

ra

tu

ra

[º

C

]

L+[]

+w

α+β
+w

austenit +
węgliki [w]

Granica
rozpuszczalności
węgla w austenicie

L+w
+

L+w

C

ciecz
L

L+

L+[]+

[]

+

austen
it

E



Schemat wpływu wydzielania węglików

typu Cr

23

C

6

na zmiany stężenia chromu

Z

a

w

a

rt

o

ść

C

r

13%

Granica
ziarna

Węglik
Cr

23

C

6

Stężenie Cr
zapewniające
odporność
korozyjną

Stężenie średnie
w stali 18% Cr

Struktury stali

nierdzewnej.

Struktura stali ferrytycznej X3CrTi25 (H25T) :

gruboziarnisty ferryt stopowy z wydzieleniami

węglika Ti

6

C

Ferryt
stopow
y

węgliki

Struktury stali

nierdzewnej c.d.

Struktura stali nierdzewnej martenzytycznej

X20Cr13 (2H13) hartowanej z 950

0

C w powietrzu;

martenzyt stopowy

Martenzyt

stopowy

Struktury stali

nierdzewnej c.d.

Struktura stali austenitycznej X10CrNi18-8
(1H18N9) przesyconej z 1059

0

C w wodzie;

równoosiowe, jasne ziarna austenitu o
prostoliniowych granicach z charakterystycznymi
utworami bliźniaczymi

Ziarno

austenit

u

Utwory

bliźniac

ze

Wpływ składu

chemicznego na strukturę

stali

• Struktura ferrytyczna powstaje, jeśli w stali

jest powyżej 13% Cr i jednocześnie jest
znikoma zawartość węgla (0,03% C),

• Wzrost zawartości węgla w stali o

zawartości 13% Cr powoduje zmianę jej
struktury z ferrytycznej na martenzytyczną,

• Dodatek Ni (np. 8%) w stali zawierającej

13% Cr powoduje powstanie struktury
austenitycznej.

Wpływ składu

chemicznego na strukturę

stali (wykres Schafflera)

0

4

8

1
2

1
6

2
0

2
4

2
8

0 4 8 1

2

1
6

2
0

2
4

2
8

3
2

3
6

40

Marten

zyt M M+

F

Ferry

t F

100%
ferrytu

80%

40%

20%

10%

5%

A+M
+F

A+M

Austenit
A

Cr

E

=

%Cr+1,4%Mo+1,5%Si+0,5%Nb+2%
Ti

N

i

E

=

%

N

i+

3

0

%

C

+

0

,5

%

M

n

+

3

0

%

N

A+F