Prawo własności 

intelektualnej

część 10

dr Marek Świerczyński

Katedra Prawa Cywilnego i 

Prawa Prywatnego 

Międzynarodowego

WPiA UKSW

Prawo własności przemysłowej

• Regulacja prawna ustawy z 30 marca 2000 r. prawo 

własności przemysłowej oparta jest na konwencjach 

międzynarodowych oraz prawie wspólnotowym

• Zgodnie z art. 1 p.w.p. ustawa normuje: 

– stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, 

wzorów przemysłowych, znaków towarowych, 

oznaczeń geograficznych i topografii układów 

scalonych, 

– zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować 

projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców, 

– zadania i organizację Urzędu Patentowego 

Rzeczypospolitej Polskiej. 

PWP a konwencja paryska

• W świetle art. 1 ust. 2 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. 

o ochronie własności przemysłowej (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51 

oraz załącznik do nr 9, poz. 51), przedmiotem ochrony własności 

przemysłowej są patenty na wynalazki, wzory użytkowe, 

wzory przemysłowe, znaki towarowe, znaki usługowe, 

nazwa handlowa i oznaczenia pochodzenia lub nazwy 

pochodzenia, a także zwalczanie nieuczciwej konkurencji. 

• Polska ustawa p.w.p. nie reguluje całości problematyki własności 

przemysłowej w znaczeniu przyjętym w konwencji paryskiej, a 

częściowo wykracza poza nią. 

– normuje ona także stosunki w zakresie topografii układów 

scalonych oraz racjonalizacji, a także

– ustrój prawny Urzędu Patentowego oraz status jego 

pracowników-ekspertów

– natomiast zwalczanie nieuczciwej konkurencji reguluje odrębna 

ustawa, o czym zresztą mówi wprost art. 2 p.w.p.

Kumulatywna ochrona

• Według  art. 1 ust. 2 p.w.p., przepisy ustawy nie 

uchybiają ochronie przedmiotów, o których mowa w 

ust. 1 pkt 1, przewidzianej w innych ustawach. 

• Oznacza to zasadę kumulatywnej ochrony 

przedmiotów objętych jej regulacją. 

• Przykładowo, fakt zarejestrowania nazwy 

geograficznej nie wyklucza jej ochrony na podstawie 

ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

• Ustawodawca wprost ograniczył ochronę płynącą z 

przepisów innych ustaw jedynie w art. 116 - po 

wygaśnięciu prawa z rejestracji wzoru 

przemysłowego, ustaje także ochrona autorskich 

praw majątkowych. 

Relacja do prawa 

międzynarodowego

• Artykuł 4 p.w.p. określa stosunek ustawy do wiążących Polskę umów 

międzynarodowych oraz prawa europejskiego. 

– Zgodnie z tym artykułem, jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa 

Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich 

określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, 

wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie 

układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub tych 

przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy 

ustawy stosuje się odpowiednio. 

• Przykładem szczególnego trybu udzielania ochrony jest w zakresie 

znaków towarowych porozumienie madryckie o międzynarodowej 

rejestracji znaków z 1891 r. (porozumienie madryckie o międzynarodowej 

rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r., Dz. U. z 1993 r. Nr 116, poz. 

514), natomiast odnośnie do wynalazków - konwencja monachijska z 5 

października 1973 r. o udzielaniu patentów europejskich (konwencja o 

patencie europejskim; Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737. 

– Z dniem 1 marca 2004 r. Polska stała się stroną Konwencji o udzielaniu 

patentów europejskich. Wraz z przystąpieniem do konwencji Polska stała się 

członkiem Europejskiej Organizacji Patentowej 

Ochrona cudzoziemców

• W  art. 5 określono zasady stosowania ustawy do 

osób zagranicznych (przez które, zgodnie z  art. 3 

ust. 1 pkt 2 p.w.p., rozumie się osoby niemające 

obywatelstwa polskiego i odpowiednio miejsca 

zamieszkania albo siedziby bądź poważnego 

przedsiębiorstwa na obszarze Rzeczypospolitej 

Polskiej). 

• Zgodnie z tym przepisem, osoby zagraniczne 

korzystają z uprawnień wynikających z ustawy 

na podstawie umów międzynarodowych (art. 

5 ust. 1).

– Zasada asymilacji i zasada wzajemności