KORONY PROTETYCZNE I LICÓWKI PORCELANOWE



Korona protetyczna jest protezą stałą,

jednozębową odtwarzającą część lub całą koronę

kliniczną na zębie naturalnym lub filarze

implantowanym .



Korony protetyczne mogą być uzupełnieniami

samodzielnymi lub stanowić elementy konstrukcji

protez stałych wielozębowych (filary mostu), albo

służyć jako zakotwiczenie częściowych protez

ruchomych (korony teleskopowe)



Korony protetyczne odtwarzają uszkodzone

twarde struktury zębów .



Wraz z zębiną i miazgą oraz korzeniami zębów

tworzą czynnościową całość.

FUNKCJE KORON

PROTETYCZNYCH :

- uczestniczenie w akcie żucia i mowy,

- utrzymanie ciągłości łuków zębowych i

powierzchni okluzyjnej,

- ochrona tkanek przyzębia,

- przenoszenie obciążeń gryzowych na ozębną w

sposób fizjologiczny (odpowiednia wielkość i

kierunek działania sił)

- utrzymanie prawidłowej pozycji żuchwy w okluzji

centralnej oraz wysokości zwarciowej.

-ułatwienie higieny przez odpowiedni kształt i

gładkość powierzchni,

- poprawienie estetyki twarzy.

PODZIAŁ KORON

PROTETYCZNYCH :

PODZIAŁ KORON PROTETYCZNYCH :

1. Ze względu na rodzaj materiału

- Jednolite: metalowe, kompozytowe,

akrylanowe, ceramiczne

- Złożone : metalowe licowane porcelaną,

kompozytem lub akrylem.

2. Ze względu na zasięg :

- Całkowite,

- Częściowe (półkorony , korony trzyćwierciowe,

licówki)

3. Ze względu na stosunek do brzegu dziąsła:

naddziąsłowe, dodziąsłowe, poddziąsłowe.

PODZIAŁ KORON

PROTETYCZNYCH cd.

4. Na sposób opracowania zęba

filarowego :bezschodkowe i schodkowe.

5. Na sposób wykonania

laboratoryjnego : lane, ceramiczne,

polimeryzowane, tłoczone,

6. Na pełnione funkcje : lecznicze,

profilaktyczne, korygujące, ochronne,

kosmetyczne, retencyjne

WSKAZANIA DO

STOSOWANIA KORON :



Znaczne uszkodzenie korony zęba w wyniku

próchnicy, starcia patologicznego, urazu.



niewłaściwy kształt , ustawienie, korony

zęba,



przebarwienie zęba, erozja ,



wrodzony niedorozwój szkliwa i zębiny

(amelogenesis, ododntogenesis imperfecta

hereditaria .



w przypadkach parodontopatii, gdy istnieje

potrzeba zblokowania zębów.

PRZECIWWSKAZANIA DO

STOSOWANIA KORON :

1. Złamanie korzenia zęba,

2. Głębokie zniszczenie korzenia

przez próchnicę

3. Rozległe zmiany OKW.

4. Rozchwianie III stopnia

ETAPY WYKONYWANIA

KORON:

1. Wywiad i badanie kliniczne,

2. Badania pomocnicze ( rtg, żywotności

miazgi, )

3. Ustalenie wskazań i podjęcie decyzji o

zastosowaniu odpowiedniego rodzaju

korony,

4. Ewentualne wstępne przygotowanie

protetyczne zęba (wkład KK, odbudowa

kompozytem lub glassjonomerem )

ETAPY WYKONYWANIA

KORON cd.

5. Pobranie wycisku w celu wykonania

natychmiastowej korony ochronnej,

6. Znieczulenie zęba z żywą miazgą

7. Preparowanie zęba (oszlifowanie )

8. Retrakcja dziąsła

9. Pobranie wycisku DWUWARSTWOWEGO

oszlifowanego zęba i pozostałych w

danym łuku zębowym oraz wycisku

zębów przeciwstawnych,

ETAPY KLINICZNE cd.

10. Rejestracja zwarcia - gdy w trakcie

szlifowania likwidujemy istniejącą

wcześniej strefę podparcia to wysokość

zwarcia rejestrujemy przed oszlifowaniem

11. Dobranie koloru i uzgodnienie go z

pacjentem

12. Zabezpieczenie zębiny oszlifowanego

zęba ( lakier fluorowy, płynny

wodorotlenek wapnia )

13. Osadzenie korony tymczasowej

ETAPY KLINICZNE cd.

14. Sprawdzenie gotowej korony w

jamie ustnej (zasięg, szczelność,

punkty styczne, kształt, zwarcie,

kolor)

15. Osadzenie korony protetycznej.

16. Instruktaż higieny

17. Wyznaczenie terminu wizyty

kontrolnej,

ETAPY LABORATORYJNE:

Odlanie wycisków,

Artykulacja modeli,

Techniczne wykonanie korony (w

zależności od materiału) ,

PREPARACJA ZĘBA POD

KORONĘ PROTETYCZNĄ:



Przy preparacji powinniśmy kierować się

zasadą oszczędności tkanek twardych i nie

pozwolić na ich przegrzanie (silne chłodzenie

)



Celem szlifowania jest uzyskanie filaru o

kształcie zbliżonym w przekroju do

owalnego, najszerszym wymiarze obwodu w

okolicy szyjki zęba, ścianach gładkich ( bez

podcieni), lekko zbieżnych w kierunku

powierzchni żującej.

PREPARACJA ZĘBA POD

KORONĘ PROTETYCZNĄ cd.



Szlifowanie powierzchni żującej ma na celu skrócenie

korony zęba na grubość przyszłej korony protetycznej,

z zachowaniem zarysu guzków i bruzd. Przeciętnie dla

koron lanych około 1 mm , dla licowanych 1,5-2,0 mm.



Szlifowanie powierzchni obwodowych ( przedsionkowa,

językowa, styczne ) ma na celu likwidację

anatomicznych wypukłości do obwodu jego szyjki. Przy

szlifowaniu ze stopniem zbiera się nieco więcej tkanek

tak aby powstał stopień ok. 1,0-1,5 mm.



Dla współcześnie stosowanych koron schodkowych

zaleca się dwa rodzaje stopni:

- schodek prosty (shoulder)

- schodek rozwarty (chamfer)

LICÓWKI PORCELANOWE



Stosowanie licówek porcelanowych to

wynik kompromisu między zasadą

oszczędności tkanek a ograniczonymi

możliwościami preparacji do koron

pełnych ( np. zęby z dużymi komorami)



Licówki stosuje się głównie na

powierzchniach licowych zębów

przednich.

PODSTAWY CHEMICZNE:

Uzupełnienia z licówek porcelanowych

składają się z czterech komponentów:

1. Wewnętrznie wytrawiona licówka

porcelanowa (10% kwas fluorowodorowy);

2. Wytrawiona kwasem powierzchnia szkliwa);

3. Silanowy środek łączący;

4. Kompozyt dualny (chemo-światło

utwardzalny);

WSKAZANIA DO

STOSOWANIA LICÓWEK :



Niedorozwój szkliwa



Przebarwienia



Odłamania lub pęknięcia siecznych

brzegów korony



Pomniejszenie diastemy między

zębami siecznymi

PRZECIWWSKAZANIA DO

STOSOWANIA LICÓWEK:



Zbyt krótkie korony kliniczne



Nadmiernie zniszczone zęby



Zgryz głęboki



Bruksizm



Nieodpowiednia ilość szkliwa dla

dostatecznej retencji



Parafunkcje (obgryzanie paznokci,

ołówków...)

OPRACOWANIE ZĘBA:



Zęby pod licówki wymagają

preparacji ze stopniem typu

chamfer – przydziąsłowym lub nieco

poddziąsłowym, oraz zebrania

warstwy szkliwa na głębokość :



Przyszyjkowo 0,1-0,3 mm



Wargowo 0,3-0,7 mm



Brzeg sieczny 1,0-1,5 mm

PIŚMIENNICTWO:

Porcelana – Licówki i inne

uzupełnienia częściowe. Kenneth

W. Aschheim, D.D.S., Bany G. Dale,

D.M.D.

Rekonstrukcja zębów

uzupełnieniami stałymi. S.W.

Majewski.

Document Outline