"Wpływ szkoły na
niedostosowanie społeczne"
Nie tylko rodzina stwarza niekorzystne
warunki, w których dochodzi do
"zwichnięcia" postawy dziecka.
Niejednokrotnie również szkoła
doprowadza ucznia do załamania
psychicznego i wykolejenia.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie społeczne"
Nie tylko rodzina stwarza niekorzystne
warunki, w których dochodzi do
"zwichnięcia" postawy dziecka.
Niejednokrotnie również szkoła
doprowadza ucznia do załamania
psychicznego i wykolejenia.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
„ Współczesna szkoła jest instytucja
masowa i społeczna. Jej
podstawowymi funkcjami sa: nauczanie i
wychowanie dzieci i młodzieży. Szkoła
powinna także przygotowac młode
pokolenie do uczestnictwa w kulturze i
nauczyc
jak zagospodarowac sobie wolny czas. W
tym zakresie powinna współdziałac
z różnymi instytucjami”
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Jednakże obecna sytuacja w jakiej
znajduje sie nasze szkolnictwo nie sprzyja
wywiazywaniu sie szkoły z tych zadan.
Przeładowane klasy, przeładowane
programy
nauczania, przestarzałe metody i srodki
nauczania i coraz gorsza sytuacja
placówek
i nauczycieli prowadzi do tego, że szkoła
bardziej skupiła sie na nauczaniu niż na
wychowaniu młodzieży.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Coraz częściej opinię publiczną szokuje informacja o
przestępstwach popełnianych przez coraz
młodszych. Corocznie przybywa nieletnich
zabójców- są coraz młodsi i coraz bardziej
bezwzględni. Podobnie szkoły sygnalizują pojawienie
się nowych zjawisk w sferze nieprzystosowania
społecznego uczniów. Są to głównie zachowania
agresywne, wymuszenia, terroryzm szkolny itp. Czy
rzeczywiście mamy do czynienia ze zmianami, które
powinny budzić niepokój, czy jest to tylko
nagłaśnianie zjawisk od lat mających miejsce?
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
O nieprzystosowaniu społecznym dzieci i młodzieży
świadczyć może w szczególności takie zachowanie, jak:
niesystematyczne uczęszczanie do szkoły, wagary,
zaniedbywanie nauki, niestosowne zachowanie się na terenie
szkoły i poza szkołą, przebywanie dłuższy czas poza domem
bez kontroli, wałęsanie się w towarzystwie
zdemoralizowanych kolegów i łączenie się w grupy o
charakterze przestępczym, wandalizm, ucieczki z domu,
używanie narkotyków lub innych środków odurzających,
alkoholu, przedwczesne podejmowanie życia seksualnego,
popełnianie wykroczeń i drobnych kradzieży, próby
samobójcze i samobójstwa itd. Z różnymi przejawami, często
bardzo wczesnymi, nieprzystosowania społecznego dzieci i
młodzieży oraz sytuacjami zagrażającymi
nieprzystosowaniem jako pierwsi stykają się pracownicy
szkół – głównie nauczyciele.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Negatywny wpływ ma środowisko szkolne.
Jest to główny obok rodziny czynnik kształtowania osobowości
jednostki. Szkoła wprowadza dziecko w rzeczowe stosunki między
ludźmi, zapoznaje z pracą, odpowiedzialnością. Tutaj dziecko uczy się
pełnienia różnych ról. Dlatego w szkole zawsze jako pierwsze ujawniają
się negatywne zachowania. To, dlatego nauczyciele jako pierwsi
zauważają zachowania niepokojące. Tylko, że bardzo często pozostają
sami z problemem. Rodzice, albo w ogóle nie słuchają (czy może nie
chcą słuchać) uwag pod adresem dzieci lub, co gorsza traktują je jako
akt godzący w nich samych. W dużej mierze prawdą jest, że nauczyciele
stają się w oczach rodziców sprawcami kłopotów dziecka z jednej strony,
a z drugiej strony unikają sytuacji, kiedy będą musieli zmierzyć się z
problemem.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Sama szkoła bywa jednak ogniwem w procesie patologizacji,
miejscem porażek i niepowodzeń. Przykładem niech będą
zaburzenia rozwojowe np. dysleksja i dysgrafia, wady
wymowy, które mogą pośrednio przyczynić się do
wystąpienia niedostosowania. Brak zrozumienia ze strony
nauczyciela, przeładowane programy przy zmniejszającej się
ciągle liczbie godzin z przedmiotu, źle skonstruowane plany
lekcji np. jednego dnia siedem godzin przy częstym
grupowaniu przedmiotów trudnych (matematyka, fizyka,
chemia). Wreszcie stosunki międzyludzkie w układzie: uczeń
– uczeń, uczeń – nauczyciel, rodzic – szkoła. Ponieważ
niepowodzenia szkolne dziecka zależą od wielu powiązanych
ze sobą czynników: społecznych, psychologicznych,
pedagogicznych, w niesprzyjających warunkach stanowią
one źródło trudności wychowawczych i sprzyjają zarazem
powstawaniu niedostosowania społecznego młodej generacji.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
NAUCZYCIELU NIE
ZAPOMNIJ!!!
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Mechanizm kozła ofiarnego polega na
tym, iż grupa społeczna w momencie
kryzysu, dezintegracji czy zagrożenia, by
powrócić do stanu utraconej równowagi,
obiera sobie ofiarę, która staje się
obiektem zbiorowej agresji całej grupy
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Wśród patogennych sytuacji
zaobserwowanych w szkołach można
wymienić:
*dewastacje mienia szkolnego,
*straszenie i wyłudzanie pieniędzy,
*agresja słowna,
*demonstrowanie władzy,
*kradzieże,
*używanie środków odurzających,
*straszenie i szantażowanie nauczycieli
*stosowanie przemocy,
*przesadna dyscyplina
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
Szybki rozwój nauki i techniki sprawia, że
gwałtownie rosną wymagania szkoły,
przez co nauka staje się trudna i nie
wszyscy uczniowie są w stanie sprostać
stawianym im wymaganiom. Dzieci takie
nie czynią postępów w nauce szkolnej,
często otrzymują słabe oceny, żyją w
poczuciu krzywdy, niejednokrotnie
skazane są na brak sukcesów
edukacyjnych.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
• Rosną
wymagania.
"Wpływ szkoły na
niedostosowanie
społeczne"
NALEŻY PAMIĘTAĆ,ŻĘ uczniowie z
przejawami niedostosowania społecznego
są w każdej klasie.
"Każdy człowiek pragnie należeć do
zbiorowości, która go zaakceptuje, a
także stworzy okazję do wykazania
swoich możliwości [...]. W jej obrębie
jednostka szuka potwierdzenia
samoakceptacji, sensu życia a także
będzie kontrolować swoje emocje."
BIBLIOGRAFIA:
1).Holyst B., Nieprzystosowanie
społeczne dzieci i młodzieży, Warszawa
1989 rok
2).grafika-internet „
”
3). Kupisiewicz, Cz., Niepowodzenia dzieci
w nauce szkolnej. Przyczyny i niektóre
środki zaradcze. "Materiały do nauczania
psychologii„
4). Spionek, H., Zaburzenia rozwoju
uczniów a niepowodzenia szkolne. PWN
Warszawa 1973.