Cele i zadania
rehabilitacji
kompleksowej
Cele i zadania
rehabilitacji
kompleksowej
Historia rehabilitacji
Rehabilitacja, jako nowa gałąź nauki
i praktycznego działania, wyłoniła
się
w wyniku zaistniałych potrzeb
(wojny światowe, epidemie chorób,
wrodzona niepełnosprawność,
nieszczęśliwe wypadki itd.) w celu
przeciwdziałania skutkom
niepełnosprawności.
Historia rehabilitacji
Jej idea zaczęła rozwijać się na
początku XX wieku.
Po raz pierwszy pojęcie rehabilitacja
zastosował D.C. Mc Murtie w 1918 r.
w odniesieniu do problemów
socjalno–zawodowych inwalidów
wojennych w Nowym Jorku.
Etymologia terminu
rehabilitacja:
od słowa łacińskiego habere – mieć, posiadać;
habilius – zdatny, zręczny, sprawny;
habilitas – zdatność, zręczność, sprawność;
przedrostek re oznacza zwrotność.
W Polsce, po II wojnie światowej szukano
innego terminu dla określenia przystosowania
do pracy i życia inwalidów, lecz przyjęła się ta
właśnie nazwa.
Definicje rehabilitacji
Wg Antoniego Hulka (1969):
rehabilitacja to proces polegający
na rozwijaniu u osoby trwale
poszkodowanej na zdrowiu
maksymalnych zdolności do
samodzielnego życia i pracy
zawodowej, umożliwiający jej
włączenie się w czynne życie
społeczne.
Definicje rehabilitacji
Wg WHO:
Rehabilitacja to kompleksowe,
zespołowe postępowanie w stosunku
do osób niepełnosprawnych fizycznie
i psychicznie, które ma na celu
przywrócenie tym osobom pełnej lub
maksymalnej do osiągnięcia
sprawności fizycznej i psychicznej,
zdolności do pracy i zarobkowania
oraz zdolności do życia społecznego.
Definicje rehabilitacji
Wg Mariana Weissa:
rehabilitacja to zorganizowane
medyczno–społeczne działanie,
które umożliwia rekonstrukcje
funkcji uszkodzonego narządu i
przystosowanie do normalnego
życia w społeczeństwie tych
osobników, którzy na skutek urazu
lub schorzenia zdolność tę utracili.
Definicje rehabilitacji
Wg Wiktora Degi:
rehabilitacja jest procesem prowadzenia
człowieka, który ma naruszoną sprawność
fizyczną lub umysłową na skutek wypadku,
choroby lub wady wrodzonej, poprzez
leczenie, przystosowanie psychologiczne,
zawodowe i socjalne do uzyskania
niezależności od innych osób w pełnieniu
codziennych czynności życiowych oraz do
uzyskania zdolności do pracy w warunkach
dostosowanych do kalectwa.
Definicje rehabilitacji
W dokumentach Unii Europejskiej:
rehabilitacja to proces, którego celem jest
umożliwienie osobom niepełnosprawnym
osiągania i utrzymywania optymalnego poziomu
funkcjonowania fizycznego, narządów zmysłów,
intelektualnego, psychicznego i/lub społecznego,
między innymi poprzez dostarczenie urządzeń
umożliwiających im większą niezależność.
Rehabilitacja może obejmować działania
zmierzające do odtworzenia i/lub przywrócenia
funkcji, kompensacji ograniczenia funkcjonalnego,
utraty lub braku funkcji.
Definicje rehabilitacji
Wg Jerzego Kiwerskiego
rehabilitacja to interdyscyplinarna
dziedzina powinna być przemyślanym,
skoordynowanym procesem
usprawniania, nauczania, zatrudniania i
przystosowania do społecznego
współdziałania osób, które na skutek
choroby, urazu, wad wrodzonych są
niepełnosprawne.
Definicje rehabilitacji
Wspólna cecha ww definicji to istota
rehabilitacji jako procesu medyczno –
społecznego,
w którym indywidualnie uwzględnia się
działania zmierzające do zapewnienia
osobie niepełnosprawnej życia w poczuciu
użyteczności społecznej, bezpieczeństwa
i zadowolenia.
Cel rehabilitacji
Przywrócenie możliwie wielu z utraconych
funkcji lub utrzymanie jak najwięcej z
nich, tak, aby była możliwa maksymalna
integracja osoby objętej procesem
rehabilitacji ze społeczeństwem,
wyrażająca się w działalności zawodowej,
uczestniczeniu w życiu rodzinnym i
społecznym.
Polska Szkoła Rehabilitacji
Twórcami nowoczesnej rehabilitacji
w Polsce byli profesorowie Wiktor
Dega
i Marian Weiss (druga połowa XX
wieku)
Założenia Polskiej Szkoły
Rehabilitacji
1.
Powszechność
2.
Wczesne zapoczątkowanie
3.
Ciągłość
4.
Kompleksowość
Powszechność
wdrożenie rehabilitacji do wszystkich
dyscyplin medycznych
oraz dostępność świadczeń dla
wszystkich, którzy ich potrzebują
Wczesne zapoczątkowanie
rozpoczynanie postępowania możliwie
najwcześniej, tj. od momentu
zachorowania,
w jej ostrej fazie nawet w trakcie
prowadzonej diagnostyki;
Skraca to czas leczenia i pobytu
w specjalistycznym Ośrodku oraz
zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań i
stopień niepełnosprawności.
Ciągłość (trwałość)
polega na prowadzeniu działań
rehabilitacyjnych nie tylko w czasie
pobytu pacjenta w szpitalu, ale
kontynuowanie ich w okresie
poszpitalnym jako rehabilitacja
ambulatoryjna i środowiskowa do
odzyskania pełnej sprawności lub do
uzyskania optymalnego poziomu
funkcjonowania
w przypadku trwałej niepełnosprawności
Kompleksowość
wskazuje na wdrażanie wszystkich aspektów
postępowania rehabilitacyjnego, tj.
leczniczego, społecznego, zawodowego i
psychologicznego,
Proces złożony, w którym uczestniczą lekarze
różnych specjalności, pielęgniarki/położne,
fizjoterapeuci, psycholodzy, pedagodzy,
socjolodzy, specjaliści zaopatrzenia
ortopedycznego oraz prawnicy, politycy
i pracownicy administracji rządowej
i samorządowej.
Nowe zasady
W ostatnich latach wymienione
zasady zostały poszerzone o:
działania profilaktyczne w różnych
dysfunkcjach
oraz działania aktywizujące osoby
niepełnosprawne
WHO w 1970 roku zaakceptowała i
zalecała jako godną naśladowania polską
koncepcję rehabilitacji
Rehabilitacja kompleksowa
1.
Rehabilitacja medyczna
2.
Rehabilitacja społeczna
3.
Rehabilitacja zawodowa
4.
Rehabilitacja psychologiczna
Rehabilitacja medyczna
została uznana za integralną część nauk
medycznych i znalazła swoje miejsce
w organizacji ochrony zdrowia.
Organizacja rehabilitacji
medycznej
Rehabilitacja szpitalna
Rehabilitacja ambulatoryjna
Rehabilitacja środowiskowa
Rehabilitacja szpitalna
Oddziały łóżkowe i/lub zakłady
rehabilitacji występują w szpitalach
wojewódzkich powiatowych, miejskich;
Przyjmują pacjentów z innych
oddziałów lub pacjenci są
kwalifikowani poprzez działającą
przyszpitalną Poradnię lub lekarza poz,
innego specjalistę.
Rehabilitacja przyłóżkowa
Rehabilitacja przyłóżkowa
Rehabilitacja ambulatoryjna
Poradnie rehabilitacyjne:
Poradnie rehabilitacyjne:
1.
1.
Diagnostyka
Diagnostyka
2.
2.
Leczenie pacjentów nie wymagających
Leczenie pacjentów nie wymagających
hospitalizacji
hospitalizacji
3.
3.
Kontynuowanie leczenia po
Kontynuowanie leczenia po
wcześniejszej hospitalizacji
wcześniejszej hospitalizacji
4.
4.
Rozwiązywanie problemów socjalno-
Rozwiązywanie problemów socjalno-
bytowych
bytowych
5.
5.
Działania profilaktyczne
Działania profilaktyczne
Rehabilitacja środowiskowa -
zadania
Wnikliwie i precyzyjnie rozpoznawanie
potrzeb osoby niepełnosprawnej i
środowiska w którym ona żyje
Wykorzystywanie wszystkich dostępnych
lokalnych form pomocy i rehabilitacji
Włączanie członków społeczności lokalnej,
formalnych i nieformalnych grupy wsparcia
w proces rehabilitacji
Doprowadzenie do osiągnięcia
optymalnego dla osoby niepełnosprawnej
poziomu samodzielności oraz zdolności do
samopomocy
Dziękuję za uwagę