Historia pewnej 

przywry

 

 

Historia

 

Theodor Bilharz jako pierwszy opisał 

przywrę nazwaną od jego imienia Bilharzia 

haematobium ( inaczej Schistosoma 

haematobium)
 w nerkach mumii egipskich pochodzących 

z okresu 1200-1000 r.p.n.e. Odkryto 

zwapnione jaja Schistosoma haematobium
 podczas inwazji wojsk Napoleona na Egipt 

wielu z jego żołnierzy miało objawy 

typowe dla bilharcjozy

 

 

Klasyfikacja

 

przywry są jedną z gromad robaków   

płaskich
 do przywr zalicza się rodzinę 
Schistosomatidae
 w skład tej rodziny wchodzi 16 
gatunków
 dla człowieka chorobotwórcze są: 
S. haematobium, S. mansoni, 
S. japonicum, S. intercalatum, S. 
mekongi

 

 

Występowanie

 

 

Rozprzestrzenienie

 

70% ludności wiejskiej zarażona jest 

S. haematobium
 wg. danych WHO na świecie żyje 
200mln ludzi zakażonych                   
 S. haematobium, 
100mln S. japonicum,
 60mln S. mansoni
 schostosomoza jest drugim po 
malarii zakażeniem występującym 
na świecie

 

 

Budowa

 

 

 

 

 

Na przednim końcu ciała przywry 

znajduje się przyssawka gębowa, a bliżej 
tylnego końca można znaleźć osadzoną na 
szypule przyssawkę brzuszną. Tuż za nią 
położony jest odpowiednio męski lub 
żeński otwór płciowy. 
Ciało przywry jest pokryte drobnymi 
guzkami. 
U samca między dwoma fałdami po stronie 
brzusznej znajduje się podłużna rynienka, 
w której przez całe swoje dorosłe życie 
przebywa samica.
 Układ pokarmowy zbudowany jest ze 
ślepo zakończonego jelita. 
Układ rozrodczy - odpowiednio z kilku 
jąder lub jednego jajnika.

 

 

Cykl rozwojowy

 

 

Miracidium

 

 

Objawy

Już w kilkanaście minut po wniknięciu 
cerkarii do organizmu człowieka 
pojawia się tzw. świąd pływaków - 
swędząca wysypka pokrywająca skórę 
w miejscu inwazji pasożytów, ustępuje 
ona w ciągu 24-48 godzin. Rozwój i 
wędrówka przywr często prowadzi w 
ciągu 4-10 tygodni do wystąpienia 
ostrej schistosomozy, będącej 
wynikiem toksycznego działania 
substancji produkowanych przez 
pasożyty oraz gwałtownego wzrostu 
stężenia przeciwciał IgG, IgA i IgM we 
krwi. 

 

 

Występuje wtedy podwyższona 
temperatura ciała, dreszcze, bóle głowy, 
stawów, mięśni i brzucha, a także 
biegunka.
 Zespół tych objawów składa się na tzw. 
gorączkę Katayama, która - szczególnie w 
przypadku podróżnych zupełnie 
nieodpornych na zakażenie - może 
prowadzić do śmierci.

Objawy c.d.

 

 

Dojrzałe osobniki usadawiają się w 
naczyniach żylnych miednicy, więc objawy 
dotyczą przede wszystkim układu 
moczowego. 
Występują bóle w dolnej części brzucha, 
częste oddawanie moczu oraz krwiomocz; 
te objawy mają ścisły związek z ogromną 
ilością jaj wytwarzanych przez przywry.

Objawy c.d.

 

 

Jajo S. haematobium

 

 

Leczenie

Podstawowym lekiem stosowanym w 
terapii schistosomozy jest 
prazykwantel, który zaburza funkcję 
oskórka pokrywającego ciało pasożyta 
oraz prowadzi do skurczu mięśni 
przywry i jej unieruchomienia.

 

 

Wykrywanie

Jaja S. haematobium można wykryć 
osadzie całodobowej porcji moczu 
lub po krótkim
wysiłku fizycznym pacjenta.

 

 

Profilaktyka

Podobnie jak w przypadku większości 
chorób atakujących społeczności 
biednych krajów tropikalnych i 
subtropikalnych, podstawowym i 
najważniejszym czynnikiem w walce z 
zakażeniem wydaje się być oświata 
medyczna, wprowadzanie 
podstawowych zasad higieny i 
wczesne wykrywanie zachorowań.