KATEDRA MEDYCYNY SĄDOWEJ A.M. WE
WROCŁAWIU
ZAKŁAD PRAWA MEDYCZNEGO
Prof. dr hab.
Barbara
Barbara
Świątek
PRAWO MEDYCZNE
Przerywanie ciąży.
KATEDRA MEDYCYNY SĄDOWEJ A.M. WE
WROCŁAWIU
ZAKŁAD PRAWA MEDYCZNEGO
Prof. dr hab.
Barbara
Barbara
Świątek
PRAWO MEDYCZNE
Przerywanie ciąży.
PRZERYWANIE CIĄŻY
KODEKS KARNY
Art. 152. § 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę
z naruszeniem przepisów ustawy,podlega karze
pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie
ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem
przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2,
gdy
dziecko
poczęte
osiągnęło
zdolność
do
samodzielnego życia poza organizmem kobiety
ciężarnej,podlega karze pozbawienia wolności od 6
miesięcy do lat 8.
PRZERYWANIE CIĄŻY
KODEKS KARNY
Art. 153. § 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety
ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa
ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub
podstępem
doprowadza
kobietę
ciężarną
do
przerwania ciąży,podlega karze pozbawienia wolności
od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, gdy
dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego
życia poza organizmem kobiety ciężarnej,podlega
karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
PRZERYWANIE CIĄŻY
KODEKS KARNY
Art. 154. § 1. Jeżeli
następstwem
czynu
określonego w art. 152 § 1 lub 2 jest śmierć
kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze
pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w
art. 152 § 3 lub w art. 153 jest śmierć kobiety
ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia
wolności od lat 2 do 12.
PRZERYWANIE CIĄŻY
KODEKS KARNY
Art. 157a. § 1. Kto
powoduje
uszkodzenie
ciała
dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający
jego życiu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Nie
popełnia
przestępstwa
lekarz,
jeżeli
uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka
poczętego są następstwem działań leczniczych,
koniecznych
dla
uchylenia
niebezpieczeństwa
grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo
dziecka poczętego.
§ 3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która
dopuszcza się czynu określonego w § 1.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. (Dz.U. z 1993 r nr
17, poz. 78 z póź. zm.)
Uznając, że życie jest fundamentalnym dobrem
człowieka, a troska o życie i zdrowie należy do
podstawowych obowiązków państwa, społeczeństwa i
obywatela;
uznając
prawo
każdego
do
odpowiedzialnego decydowania o posiadaniu dzieci
oraz prawo dostępu do informacji, edukacji,
poradnictwa i środków umożliwiających korzystanie z
tego prawa, stanowi się, co następuje:
Art. 1. Prawo do życia podlega ochronie, w tym
również w fazie prenatalnej w granicach określonych
w ustawie.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. (Dz.U. z 1993 r nr
17, poz. 78 z póź. zm.)
Art. 4a. 1. Przerwanie ciąży może być dokonane
wyłącznie przez lekarza, w przypadku gdy:
1)ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub
zdrowia kobiety ciężarnej,
2)badania prenatalne lub inne przesłanki
medyczne
wskazują
na
duże
prawdopodobieństwo
ciężkiego
i
nieodwracalnego
upośledzenia
płodu
albo
nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
3)zachodzi uzasadnione podejrzenie, że
ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Art. 4a.
2. W przypadkach określonych w ust. 1
pkt 2 przerwanie ciąży jest dopuszczalne do
chwili osiągnięcia przez płód zdolności do
samodzielnego życia poza organizmem kobiety
ciężarnej; w przypadku określonym w ust. 1
pkt 3 lub 4, jeżeli od początku ciąży nie
upłynęło więcej niż 12 tygodni.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1
pkt 1 i 2, przerwania ciąży dokonuje lekarz w
szpitalu.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Art. 4a.
4.
przerwania ciąży wymagana jest pisemna zgoda
kobiety.
W
przypadku
małoletniej
lub
kobiety
ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest pisemna zgoda
jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku małoletniej
powyżej 13 roku życia wymagana jest również pisemna zgoda tej
osoby. W przypadku małoletniej poniżej 13 roku życia wymagana
jest zgoda sądu opiekuńczego, a małoletnia ma prawo do
wyrażenia
własnej
opinii.
W
przypadku
kobiety
ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest także pisemna
zgoda tej osoby, chyba że na wyrażenie zgody nie pozwala stan
jej zdrowia psychicznego. W razie braku zgody przedstawiciela
ustawowego, do przerwania ciąży wymagana jest zgoda sądu
opiekuńczego.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Art. 4a.
5. Wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1
pkt 1 i 2, stwierdza inny lekarz niż dokonujący przerwania ciąży,
chyba że ciąża zagraża bezpośrednio życiu kobiety. Okoliczność,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, stwierdza prokurator.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, kobieta składa
pisemne oświadczenie, a ponadto zaświadczenie o odbytej
konsultacji u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, innego niż
dokonujący przerwania ciąży, lub u innej wybranej przez siebie
uprawnionej osoby. Przerwanie ciąży może być dokonane, jeżeli
kobieta podtrzymuje zamiar przerwania ciąży po upływie 3 dni od
konsultacji.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i
warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Art. 4c. 1. Osoby wykonujące czynności wynikające z
ustawy są obowiązane do zachowania w tajemnicy
wszystkiego, o czym powzięły wiadomość w związku z
wykonywaniem
tych
czynności,
stosownie
do
odrębnych przepisów.
2. W razie zawinionego ujawnienia wiadomości, o
których mowa w ust. 1, sąd może przyznać osobie
poszkodowanej
odpowiednią
sumę
tytułem
zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Ustawa o zawodzie lekarza (Ustawa o zawodzie lekarza z dnia 5
grudnia 1996 r. Dz.U. Nr. 28, poz. 152)
.
Art. 39. Lekarz może powstrzymać się od wykonania
świadczeń
zdrowotnych
niezgodnych
z
jego
sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym że ma
obowiązek wskazać realne możliwości uzyskania tego
świadczenia u innego lekarza lub w innym zakładzie
opieki zdrowotnej oraz uzasadnić i odnotować ten fakt
w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój
zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach
służby
ma
ponadto
obowiązek
uprzedniego
powiadomienia na piśmie przełożonego.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Kodeks Cywilny (Dz.U. Nr. 16, poz. 93, 1964 r z poz. zm)
.
Art. 8. § 1. Każdy człowiek od chwili urodzenia ma
zdolność prawną.
Art. 446. § 1. Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała
lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła
śmierć poszkodowanego, zobowiązany do
naprawienia szkody powinien zwrócić koszty
leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Kodeks Etyki Lekarskiej
Art. 4.
Dla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien
zachować swobodę działań zawodowych, zgodnie ze
swoim sumieniem i współczesną wiedzą medyczną.
Art. 18.
Lekarz leczący nie może sprzeciwiać się, by chory
zasięgał opinii o stanie swego zdrowia i postępowaniu
lekarskim u innego lekarza. Na życzenie pacjenta
powinien ułatwić mu taką konsultację.
.
PRZERYWANIE CIĄŻY
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA
ZDROWIA
I
OPIEKI
SPOŁECZNEJ z dnia 22 stycznia 1997 r.
w sprawie kwalifikacji zawodowych lekarzy, uprawniających
do dokonania przerwania ciąży oraz stwierdzania, że ciąża
zagraża życiu lub zdrowiu kobiety lub wskazuje na duże
prawdopodobieństwo
ciężkiego
i
nieodwracalnego
upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej
jego życiu. (Dz. U. z dnia 5 lutego 1997 r.)
§ 1. 1. Przerwania ciąży może dokonać, z zastrzeżeniem ust. 2,
lekarz posiadający:
1) pierwszego stopnia specjalizację w zakresie położnictwa i
ginekologii,
2) tytuł specjalisty w zakresie położnictwa i ginekologii.
2. Lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne, w celu uzyskania
pierwszego stopnia specjalizacji w zakresie położnictwa i
ginekologii, dokonuje przerwania ciąży w obecności i pod
kierunkiem lekarza uprawnionego do dokonywania przerwania
ciąży, o którym mowa w ust. 1.
PRZERYWANIE CIĄŻY
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA
ZDROWIA
I
OPIEKI
SPOŁECZNEJ z dnia 22 stycznia 1997 r.
w sprawie kwalifikacji zawodowych lekarzy, ...
§ 2. 1. Wystąpienie okoliczności wskazujących, że ciąża stanowi
zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej, stwierdza
lekarz posiadający tytuł specjalisty w zakresie medycyny
właściwej ze względu na rodzaj choroby kobiety ciężarnej.
2. Wystąpienie
okoliczności
wskazujących
na
duże
prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia
płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu
stwierdza lekarz posiadający tytuł specjalisty, orzekający o
wadzie genetycznej płodu na podstawie badań genetycznych, lub
lekarz posiadający tytuł specjalisty w zakresie położnictwa i
ginekologii, orzekający o wadzie rozwojowej płodu, na podstawie
obrazowych badań ultrasonograficznych wykonywanych u
kobiety ciężarnej.
PRZERYWANIE CIĄŻY
Realizacja złamania ustawy antyaborcyjnej przez
lekarza
-zawiadomienie
prokuratury
(m.in.przez
zainteresowaną kobietę)
-udowodnienie w oparciu o badania, że kobieta była w
ciąży i doszło do poronienia
-badania materiału biologicznego (wyskrobiny z
macicy)
Przyczyny niemożności oskarżenia.
-brak zawiadomienia
-zgodne twierdzenie kobiety i lekarza, że zabieg był
konieczny z związku z krwotokiem z dróg rodnych i
poronieniem w toku