Medycyna Ratunkowa

Dr n. med. Dariusz Sokołowski

 

Zaawansowane zabiegi 

reanimacyjne

 

 

Każdy ratownik medyczny powinien umieć 
wykonać intubację dotchawiczą, jest to 
zabieg nieskomplikowany i podstawowy w 
służbie ratownictwa medycznego.

Trudności w trakcie intubacji 
- krótka szyja
- pełne uzębienie
- cofnięta żuchwa
- wystające górne siekacza
- mała ruchomość żuchwy
- wysokie podniebienie

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Sprzęt do intubacji 

Laryngoskop
Rurki dotchawicze
Rurki ustno-gardłowe
Kleszczyki do intubacji
Strzykawka
Łączniki
Prowadnica
Żel
Lidokaina w rozpylaczu 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Laryngoskop

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Laryngoskop

Składa się z rękojeści która zawiera baterię i łopatki 
która zawiera żaróweczkę. Łopatka tek jest zbudowana 
aby projektowanie w ustach chorego było po stronie 
prawej. 

Istnieją 4 rozmiary łopatek. Przeznaczone odpowiednio 
dla mężczyzn, kobiet, dzieci i noworodków. 

Wyróżniamy w zależności od łopatki laryngoskopy proste 
– Foreggera    i Macintoscha z zakrzywiona łopatką. 

Laryngoskopy proste są najczęściej wykorzystywane u 
dzieci, zakrzywione zaś u dorosłych.  

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Rurki dotchawicze

Obecnie jest duży wybór rurek dotchawiczych. Obecnie 
najczęściej stosowane są rurki Magilla zaopatrzone w 
mankiet uszczelniający i balonik kontrolny. W zależności 
od stosowanych materiałów mankietów uszczelniających 
etc. 
Na każdej rurce dotchawiczej jest zaznaczony rozmiar 
podany 
w milimetrach, który odnosi się do wewnętrznej średnicy 
rurki. 
Obecnie stosowane są wyłącznie rurki jednorazowego 
użytku. 
RURKI ZBROJONE – pokryte nylonem lub lateksem 
chronią przez zaginaniem, skręcaniem i zagryzaniem 
rurki. 

Rurki męskie – Nr 36 do 40 (8,5 – 9,5 mm)
Rurki żeńskie – Nr 30 do 34 (7,0 – 8,0 mm)

  

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Rurki ustno – gardłowe

Pomagają przywrócić i utrzymać drożność 
górnych dróg oddechowych, ponieważ 
zapobiegają zapadaniu się języka. Znajdują 
zastosowanie znajdują zastosowanie w 
znieczuleniu ogólnym i u chorych 
nieprzytomnych. 
Rurek ustno – gardłowych używa się w czasie 
wprowadzenie do znieczulenia i w czasie 
anestezji wziewnej bez intubacji chorego. Bywały 
również stosowane obok rurek intubacyjnych aby 
chory nie przegryzł rurki intubacyjnej.

 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Rurki ustno – gardłowe

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Rurki nosowo – gardłowe

Rurki nosowo – gardłowe spełniają podobne 
zadanie jak rurki ustno gardłowe, zapobiegają 
zapadaniu się języka. 
Zakładane jednostronnie lub obustronnie do 
otworów nosowych, zachowują drożność górnych 
dróg oddechowych. Są stosowane głównie u 
chorych upośledzonych umysłowo. 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Rurki nosowo – gardłowe

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Kleszczyki Magilla

Pomocne przy zakładaniu rurki dotchawiczej, a 
zwłaszcza rurki nosowo – tchawicznej ponieważ 
zapobiega uszkodzeniu strun głosowych przez 
rurkę. 

Prowadnica

Służy w warunkach trudnych do (wysokie 
podniebienie, krótka szyja) do ułatwienia 
założenia rurki intubacyjnej.

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Ssak

Wykorzystanie ssaka w udrażnianiu dróg 
oddechowych ogranicza się do odsysania 
wydzieliny z drzewa oskrzelowego u chorych 
nieprzytomnych lub zamroczonych, a także u 
ludzi z założoną rurka dotchawiczą lub 
tracheostomijną. 
Chorzy ci nie mają odruchu odksztuszania stąd 
istnieje duże ryzyko aspiracji treści di drzewa 
oskrzelowego. 

Do odsysania konieczne jest urządzenie 
wytwarzające próżnię lub ujemne ciśnienie.      

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Ssak cd

Wydzielinę odsysa się cewnikiem plastikowym z 
jednym lub kilkoma otworami na jej końcu. 
Obecnie jedynie w użytku są cewniki 
jednorazowe.  

Technika 
Cewnik musi być giętki, miękki.
Często zmieniana powinna być pozycja cewnika, 
by zapobiec jego przyssaniu się do tkanek i ew 
ich uszkodzeniu. 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Ssak cd

-

 

Odsysanie z nosa – co najmniej co 1 godzinę, 

- Nie powinno trwać jednorazowo powyżej 15 
sekund
- Przed ssaniem zwiększyć dawkę tlenu lub 
poprosić 
  przytomnego o kilka dodatkowych i głębszych 
wdechów. 

Cewnik powinien być połączony z drenem ssaka 
łącznikiem 
w kształcie litery Y (wolny jeden koniec ramienia 
Y zapobiega przyssaniu się ssaka do błony 
śluzowej i jej uszkodzeniu.  
                    

CEWNIK MUSI BYĆ JAŁOWY

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Konikotomia

To zabieg polegający na nacięciu więzadła 
pierścienno – tarczowego pomiędzy chrząstką 
pierścieniowatą a tarczowatą. To jeden z 
nielicznych zabiegów ratujący człowiekowi życie 
w przypadku duszenia się. 

Wskazania
- Mechaniczna przeszkoda w obrębie krtani

Czas na podjęcie decyzji i wykonanie konikotomii 
lub konikopunkcji nie może przekraczać 2 – 3 
minut. 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Konikotomia

Ponieważ najczęściej jest wykonywany już u 
chorych którzy  z powodu duszenia się stracili 
przytomność. 

Niestety bywa czasem trudny bowiem w 
sytuacjach guza tarczycy, raka krtani etc. Trudna 
bywa lokalizacja anatomiczna tej części szyi. 

Technika - wymagania minimalne
- Nóż
- Rurka (wszystko jedno z czego zrobiona)

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Konikotomia

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Konikotomia cd

Technika - wymagania 
- Ostry nóż
- Rurka tracheotomijna
- Pean
- Rozwieracz Trousseau
- Jałowy opatrunek 

Powikłania
- Krwawienia
- Zakażenie 

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Tracheotomia

To operacja rozleglejsza niż konikotomia, 
polegająca na rozleglejszym (fachowym = 
chirurgicznym) dojściu do tchawicy po 
przez wypreparowanie tkanek okolicznych 
i dotarcie do okolicy poniżej chrząstki 
pierścieniowatej. 
Zabieg ten wymaga podwiązania i 
przecięcia cieśni tarczycy, a więc istnieje 
możliwość uszkodzenia narządu bardzo 
dobrze ukrwionego.

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Tracheotomia cd

Po dotarciu do tchawicy otwiera się ją na 
wysokości między pierścieniem II a III, 
poszerza otwór i zakłada rurkę 
tracheostomijną.
Warstwowo zszywa naruszone tkanki i 
mocuje rurkę taśmami.
    

ZABIEG MUSI BYĆ WYKONANY 

JAŁOWO 
         I POWINIEN NA SALI OPERACYJNEJ

Wskazania – najczęściej anestezjologiczne 
lub laryngologiczne

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne  

 

 

Dziękuję za uwagę

Medycyna Ratunkowa

Zaawansowane zabiegi reanimacyjne