Wady klatki

piersiowej

Choroba Sprengela

 Wrodzone wysokie ustawienie łopatki na klatce piersiowej. Zazwyczaj łopatka

jest tak ustawiona, że górny kąt jest bliżej kręgosłupa niż dolny. Towarzyszy

temu zwykle boczne skrzywienie kręgosłupa piersiowego, skierowane łukiem

w stronę uniesionej łopatki. Obojczyk jest skrócony nawet o 2,5 cm co

powoduje, że łopatka po stronie chorej znajduje się bliżej kręgosłupa.

Gdy wada jest obustronna oba barki są uniesione ku górze i zaznacza się

uwypuklenie piersiowej i dolnej szyjnej części kręgosłupa. Ruchomość barku

jest ograniczona wskutek niemożności odwodzenia, unoszenia i ustalenia

łopatki. W miarę upływu lat zniekształcenia pogłębia się.

 W obrębie kości i mięśni mogą wystąpić:

• zniekształcenia łopatki,

• belka kostna lub pasmo tkanki włóknistej pomiędzy kręgosłupem,

• brak jednego lub kilku kręgów,

• osłabienie m. czworobocznego,

• osłabienie lub brak innych mm. przyczepiających się do łopatki oraz MOSu i

piersiowego większego.

Korekcja jest możliwa tylko podczas zabiegu chirurgicznego, w trakcie którego

przecina

się belkę kostną i każde pasmo tkanki włóknistej łączące łopatkę z kręgosłupem.

Masaż

ETAP 1

Po zagojeniu się rany
pooperacyjnej
możemy stosować
postępowanie
mające na celu zmiękczenie
blizny i likwidacji zrostów

głębokich.

ETAP 2

Stosujemy masaż
rozluźniający.

Opracowujemy

całą obręcz barkową oraz
połowę klatki piersiowej.
Stosujemy: głaskania,

łagodne

rozcierania, ugniatanie
podłużne, delikatną

wibrację poprzeczną.

KINEZYTERAPIA

Najważniejszą formą

rehabilitacji

jest w tym przypadku ruch.
Wykonuje się ćwiczenia bierne,
jak i czynne we wszystkich
stawach obręczy barkowej,
zwracając szczególną uwagę

na

unoszenie i odwodzenie

ramienia

oraz rotacje łopatki. W okresie
wczesnym skuteczne są
ćwiczenia w wodzie lub na
podwieszkach.

ŻEBRO SZYJNE

 Przyczyną dysfunkcji jest istnienie dodatkowego

żebra VII kręgu szyjnego i związane z tym zaburzenia

ukrwienia lub unerwienia KG z powodu ucisku naczyń

lub nerwów, czy też obydwu tych struktur naraz.

 Choroba objawia się okresowymi zaburzeniami

ukrwienia – zasinieniem palców, zaburzeniami czucia

i bólami w obrębie skóry przedramienia i ręki,

umiejscawiającymi się głównie po łokciowej stronie

ręki, oraz upośledzeniem siły ręki.

 Obserwuje się zanik mm.: krótkiego odwodziciela

kciuka i międzykostnych.

 Chorobę stwierdza się przypadkowo, najczęściej w

wieku dojrzałym.

 W leczeniu dąży się do obniżenia napięcia mm.

pochyłych, jednak efekt w niektórych przypadkach

jest krótkotrwały. Stosuje się również zabieg

chirurgiczny polegający na przecięciu m. pochyłego

przedniego. Zwalnia się w ten sposób ucisk na

naczynia i korzenie nerwowe.

Masaż w leczeniu

zachowawczym

 Celem masażu jest obniżenia

napięcia mm. pochyłych.

 Wykonujemy masaż karku ze

szczególnym opracowaniem

mm. pochyłych. Nie należy

odchylać głowy pacjenta w

stronę zdrową lub do tyłu, gdyż

może to potęgować

dolegliwości.

 Wykorzystujemy techniki

działające rozgrzewająco.

Stosujemy dużo głaskań,

rozcierań (4 palcami, całą

dłonią), rozcieranie koliste

czterema palcami na przyczepy

początkowe m. pochyłego

przedniego, ugniatanie

podłużne, uciski jednostajne na

PP m. pochyłego przedniego.

Jeśli jest taka konieczność

wykonujemy masaż KG z

wykorzystaniem głaskań i

ugniatań podłużnych.

 W kolejności opracowujemy:

• staw barkowy,

• ramie w kierunku od łokcia do

barku,

• staw łokciowy,

• przedramię od nadgarstka do

łokcia,

• staw promieniowo-

nadgarstkowy,

• śródręcze

• palce.
W miarę potrzeb opracowujemy

klatkę piersiową

Masaż w leczeniu

pooperacyjnym

 Masujemy po zagojeniu się

rany. Przez kilka pierwszych

zabiegów uelastyczniamy

bliznę pooperacyjną. Potem

dokładamy opracowanie

karku, chorej kończyny i klatki

piersiowej

KLATKA PIERSIOWA LEJKOWATA

 Określana jest również jako szewska. Jest to wrodzone

zniekształcenie przedniej ściany klatki piersiowej, polegające

na wygięciu do tyłu mostka wraz z przyległymi żebrami.

Zniekształcenie może być tak duże, że mostek może stykać

się z kręgosłupem.

Najczęściej wadom klatki piersiowej towarzyszy wysunięta

do przodu głowa, opadające i wysunięte barki, odstające

łopatki.

Na skutek przemieszczenia mostka i żeber ku tyłowi

dochodzi do zmniejszenia pojemności życiowej płuc i

zaburzeń krążeniowo -oddechowych.

Dzieci z ta wadą zazwyczaj gorzej się rozwijają, są niższe,

lżejsze mają mniejsze obwody i mniejszą ruchomość klatki

piersiowej.

 Przyczyny powstawania

• zaburzenia kostnienia,

• krzywica,

• zaburzenia rozwojowe mięśni klatki piersiowej i przepony,

• nieproporcjonalny rozrost chrząstek żebrowych,

• wynik innej choroby

 Cel stosowanych zabiegów:

• zwiększenie pojemności życiowej płuc,

• zwiększenie ruchomości klatki piersiowej,

stawów barkowych i kręgosłupa,

• wzmocnienie mm. oddechowych,

grzbietu.

 MASAŻ

• W przypadkach po zabiegach

chirurgicznych, w pierwszym etapie(5-10

zabiegów) zmiękczamy i unieruchamiamy

bliznę.

W etapie drugim wyróżniamy dwie fazy:

• Faza pierwsza:
Masaż rozluźniający klatki piersiowej w

ułożeniu na plecach. Stosujemy wszystkie

techniki z wyjątkiem: ugniatań

poprzecznych, ucisków na mostek i

przestrzenie międzyżebrowe, oklepywań i

wibracji pionowych. Dużo uwagi

poświęcamy rozcieraniem przestrzeni

międzyżebrowych. Możemy również

zastosować masaż segmentarne bez

chwytu sprężynowania.

• Faza druga:
Opracowujemy mm. grzbietu w celu ich

wzmocnienia i pobudzenia.

 Kinezyterapia:
Ćwiczenia:

• obręczy barkowej i biodrowej,

• głowy i tułowia we wszystkich

płaszczyznach,

• oddechowe,

• wzmacniające mm. grzbietu i

pośladków,

• wzmacniające mm. brzucha,

• rozprężające klatkę piersiową,

• o charakterze

wytrzymałościowym.

KLATKA PIERSIOWA KURZA

 Wrodzone zniekształcenie ściany klatki piersiowej. Polega na

nadmiernym uwypukleniu mostka do przodu. Rozróżnia się jej dwie

postacie. W pierwszej uwypuklona jest tylko rękojeść mostka. Druga

charakteryzuje się wysunięciem do przodu trzonu mostka.

Jednocześnie dochodzi do wpuklenia się żeber w obrębie chrząstek

żebrowych, co powoduje powstanie wgłębień po obu stronach mostka.

 Przyczyna wady tkwi w patologicznym rozwoju i wzroście chrząstek

żebrowych. U większości dzieci widoczna jest już po urodzeniu i nasila

się z wiekiem. Wymiar przednio – tylny klatki piersiowej jest

zwiększony. Nie ma to wpływu na układ krążenia i układ oddechowy,

ale jest wyraźnym defektem kosmetycznym, który u wielu dzieci może

być przyczyną poważnych kompleksów.

 Często deformacji towarzyszą: wrodzone wady serca, dychawica

oskrzelowa, przepuklina przeponowa.

 Wada ta powstaje najczęściej na skutek przebytej krzywicy, zaburzeń

w procesie kostnienia oraz wadliwych przyczepów mięśniowych.

 Cel stosowanych zabiegów:
• zwiększenie pojemności życiowej płuc,
• zwiększenie ruchomości klatki piersiowej, stawów barkowych i

kręgosłupa,

• wzmocnienie mm. oddechowych, grzbietu.
• rozciągnięcie boków klatki piersiowej oraz dolnych łuków żeber.

 MASAŻ
• Faza pierwsza:
Postępowanie podobne jak w fazie pierwszej masażu przy

klatce piersiowej lejkowatej. Można stosować postępowanie

klasyczne lub segmentarne.

• Faza druga:
Opracowujemy mm. grzbietu wykorzystując wszystkie techniki.
• Faza trzecia:
Masaż powłok brzusznych, ze szczególnym uwzględnieniem

mm. skośnych brzucha.

KLATKA

PIERSIOWA

LEJKOWATA

KLATKA

PIERSIOWA

KURZA