Mięśnie klatki piersiowej
Mięśnie klatki piersiowej
Mięśnie powierzchowne klatki
piersiowej
• ⇒pectoralis major (mięsień piersiowy
większy)
- składa się z trzech części.
Część obojczykowa przyczepia się do
przyśrodkowej połowy obojczyka; część
mostkowo-żebrowa przyczepia się na
błonie przedniej mostka i do chrząstek
żeber I-VI; część brzuszna dochodzi do
blaszki przedniej pochewki m. prostego
brzucha. Przyczep końcowy leży na crista
tuberculi majoris humeri (grzebieniu
guzka większego kości ramiennej).
Czynność : przywodzi, zgina i obraca do
wewnątrz w stawie ramiennym; opuszcza
podniesione ramię; pociąga łopatkę do
przodu; jest także dodatkowym mięśniem
wdechowym.
Unerwienie : nervi thoracici anteriores
(medialis et lateralis).
• ⇒pectoralis minor (mięsień
piersiowy mniejszy)
- przyczepia się do
żeber kostnych II - V oraz do wyrostka
kruczego łopatki.
Czynność : obniża i przywodzi obręcz
kończyny górnej; obraca łopatkę
obniżając panewkę; jest dodatkowym
mięśniem wdechowym.
Unerwienie : nervi thoracici anteriores
(w zasadzie medialis).
Mięśnie powierzchowne klatki
piersiowej
• ⇒serratus anterior (m. zębaty przedni)
-
posiada 10 zębów przyczepiających się do 9
górnych żeber i do brzegu przyśrodkowego
łopatki. Składa się z 3 części : górna
przyczepia się do żeber I i II, środkowa do
żeber II i III, dolna do żeber od IV do IX.
Czynność : przesuwa obręcz do przodu i w
dół ; współpracuje z mięśniem
czworobocznym odwodząc ramię do
poziomu; przyciska łopatkę do klatki
piersiowej; jest pomocniczym mięśniem
wdechowym.
Unerwienie : nerw piersiowy długi (nervus
thoracicus longus).
• ⇒ subclavius (m. podobojczykowy) -
przyczepia się do powierzchni górnej I żebra,
bocznie od przyczepu ligamentum
costoclaviculare oraz do powierzchni dolnej
końca barkowego obojczyka.
Czynność : obniża obojczyk, poszerza
światło żyły podobojczykowej (dzięki
połączeniu z przydanką żyły).
Unerwienie : n. subclavius (nerw
podobojczykowy).
Mięśnie głębokie klatki piersiowej
• ⇒ mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne
(musculi intercostales externi)
- leżą w
przestrzeniach międzyżebrowych na odcinku
między guzkiem żebra aż do miejsca połączenia
żebra chrzęstnego z kostnym. Ku tyłowi łączą się
z mm. dźwigaczami żeber. Ku przodowi
przedłużają się w błony międzyżebrowe
zewnętrzne (membranae intercostales externae).
Przyczepiają się do brzegu zewnętrznego bruzdy
żebra leżącego wyżej i do brzegu górnego żebra
leżącego bezpośrednio niżej. Kierunek przebiegu
włókien mięsnych : od góry i tyłu do przodu i
dołu.
• ⇒ mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne
(musculi intercostales interni
)
- leżą do
wewnątrz od mm. międzyżebrowych
zewnętrznych. Rozpościerają się na przestrzeni
od kątów żeber do brzegu bocznego mostka.
Rozpoczynają się na brzegu dolnym żebra
leżącego wyżej, do wewnątrz od bruzdy żebra;
kończą się na brzegu górnym żebra leżącego
niżej. (wg. podręcznika : prawie na całej długości
mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne są
podzielone na dwie warstwy : zewnętrzną - tzw.
mięśnie międzyżebrowe pośrednie (mm.
intercostales intermedii),
które ściśle
przylegają do mm. międzyżebrowych
zewnętrznych i tak jak one rozpoczynają się na
zewnątrz od bruzdy żebra, ale za to sięgają do
brzegu bocznego mostka;
wewnętrzną - tzw.
mięśnie międzyżebrowe najgłębsze (mm.
intercostales intimi),
kończące się na granicy
chrzęstno-kostnej żebra). W przedłużeniu mięśni
międzyżebrowych pośrednich ku tyłowi aż do
kręgosłupa biegną błony międzyżebrowe
wewnętrzne (membranae intercostales internae).
Kierunek przebiegu włókien mięsnych : od góry i
przodu do dołu i tyłu.
• ⇒
Mięsień poprzeczny klatki
piersiowej (m. transversus
thoracis)
– rozpoczyna się na
wewnętrznej powierzchni dolnego
końca mostka. Jego pasma biegną
ku końcom III-VI żebra. Miesień
należy do mięśni wydechowych.
Unerwienie: nn. międzyżebrowe
• ⇒Mm. dźwigacze żeber (mm.
levatores costes)-
przyczepy
początkowe do wyrostków
poprzecznych 6 kręgu szyjnego i
jedenastu górnóch kręgów
piersiowych. Przyczepy końcowe
najbliższe i drugie z kolei dolne
żebro
Unerwienie: międzyżebrowe
Przepona
Przepona (diaphragma)
jest szerokim,
cienkim i wysklepionym kopulasto ku górze
mięśniem, który oddziela jamę klatki
piersiowej od jamy brzusznej. W przeponie
wyróżnia się trzy części:
- Część lędźwiowa
• odnoga P do przedniej powierzchni L1-L3
• odnoga L dwa najwyższe kręgi lędźwiowe
• Łuk lędźwiowo-żebrowy przyśrodkowy
– rozpięty między trzonem L1i L2 a
wyrostkiem poprzecznym I kręgu
lędźwiowego
• Łuk lędźwiowo-żebrowy boczny -
rozpięty między wyrostkiem poprzecznym
L1 a 12 tym żebrem-
-
Część żebrowa
– najszersza, odchodzi
od wewnętrznych powierzchni chrząstek od
VII do XII żebra.
- Część mostkowa
– najmniejsza,
przymocowuje się do wewnętrznej
powierzchni wyrostka mieczykowatego
mostka.
Wszystkie części przepony kończą się w
środku ścięgnistym
, który jest błyszczącą
błoną w kształcie liścia koniczyny.
• Otwory przepony:
1)
Rozwór aortowy (hiatus aorticus)
na wys. Th12 między kręgosłupem
a odnogami przepony (aorta i przewód piersiowy)
2)
Rozwór przełykowy (hiatus esophageus)
nieco wyżej i na lewo od
rozworu aortowego (przełyk i pnie nerwu błędnego)
3)
Otwór żyły głównej (foramen v. cavae)
w środku ścienistym( żyła g.
dolna)
4)
Szczelina przyśrodkowa
w odnodze przepony (n.trzewny większy, ż.
nieparzysta po stronie P i żyła nieparzysta krótka po str. L )
5)
Szczelina boczna w odnodze przepony –
( pień współczulny, n.
trzewny mniejszy )
6)
Trójkątna szczelina
między początkami części żebrowej ponad 12
żebrem
7)
Trójkątna szczelina
między częścią mostkową a częścią żebrową
przepony ( nn. nabrzuszne górne )
Czynność: przepona jest głównym mięśniem wdechowym. W czasie skurczu się
spłaszcza się i obniża. Powoduje to zwiększenie wymiaru pionowego klatki
piersiowej. Jednocześnie zmniejsza się wymiar wysokościowy jamy brzusznej. W
czasie wydechu unosi się ku górze.Dzięki temu skurcze przepony powodują
rytmiczne zmiany ciśnienia w klatce piersiowej i w jamie brzusznej. W czasie
skurczu ciśnienie w jamie klatki piersiowej obniża się , a w jamie brzusznej wzrasta.
Różnica ciśnień umożliwia oddychanie i przyczynia się do wypierania krwi żylnej z
jamy brzusznej do jamy klatki piersiowej. Z przeponą współpracują mięśnie
międzyżebrowe zewnętrzne, mięśnie piersiowe oraz zębaty przedni.
Unerwienie: N. przeponowy
