„Okres  Adwentu  ma  podwójny  charakter.  Jest  okresem  przygotowania  do 

uroczystości  Narodzenia  Pańskiego,  przez  którą  wspominamy  pierwsze  przyjście 
Syna Bożego do ludzi. 

Równocześnie  jest  okresem,  w  którym  przez  wspomnienie  pierwszego  przyjścia 

Chrystusa  kieruje  się  dusze  ku  oczekiwaniu  Jego  powtórnego  przyjścia  na  końcu 
czasów.  Z  obu  tych  względów  Adwent  jest  okresem  pobożnego  i  radosnego 
oczekiwania.

Okres Adwentu zaczyna się od I Nieszporów niedzieli, która wypada 30 listopada 

lub jest najbliższa tego dnia, i kończy się przed I Nieszporami Narodzenia Pańskiego 
[po Wigilii 24 grudnia]. Niedziele tego okresu nazywają się pierwszą, drugą, trzecią i 
czwartą Adwentu”.

(Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 39-41)

Adwent

Okres Narodzenia Pańskiego zaczyna się od I Nieszporów Narodzenia Pańskiego 

(jest 

to 

wieczór 

24  grudnia  po  Wigilii),  i  trwa  aż  do  niedzieli  po  uroczystości  Objawienia  Pańskiego, 
czyli 

do 

niedzieli 

po 

6 stycznia. O północy 25 grudnia odprawiana jest Msza Święta zwana pasterką.

W okresie Narodzenia Pańskiego obchodzimy następujące święta i uroczystości:

W pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu – Święto Świętej Rodziny,

26 grudnia – święto św. Szczepana, pierwszego męczennika,

27 grudnia – święto św. Jana Apostoła i Ewangelisty,

28 grudnia – święto Świętych Młodzianków,

1 stycznia – uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. W tym dniu wspomina się 
również nadanie Synowi Bożemu Najświętszego Imienia Jezus.

6 stycznia – uroczystość Objawienia Pańskiego (święto Trzech Króli). 

(oprac. na podst. Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 33.35.37)

Okres Narodzenia 

Pańskiego

„Oprócz  okresów  mających  własny  charakter  zostają  trzydzieści  trzy  lub 

trzydzieści 

cztery 

tygodnie 

w  ciągu  cyklu  rocznego,  w  których  nie  obchodzi  się  żadnej  szczegółowej  tajemnicy 
Chrystusa,  lecz  wspomina  się  misterium  Chrystusa  w  jego  pełni,  zwłaszcza  w 
niedziele.
         Okres zwykły (I część) zaczyna się w poniedziałek, który następuje po niedzieli 
wypadającej 

po 

dniu 

6 stycznia i trwa do wtorku przed Wielkim Postem, i powtórnie (II część) zaczyna się 
w  poniedziałek  po  Niedzieli  Zesłania  Ducha  Świętego  i  kończy  się  przed  I 
Nieszporami pierwszej niedzieli Adwentu”.

(Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 43-44)

Okres zwykły

Okres  Wielkiego  Postu  trwa  od  Środy  Popielcowej,  a  kończy  się  w  Wielki 

Czwartek  przed  Mszą  Wieczerzy  Pańskiej.  Od  początku  Wielkiego  Postu  do  Wigilii 
Paschalnej w Wielką Sobotę nie śpiewa się „alleluja”.

W Środę Popielcową, która jest dniem postu, posypuje się głowy popiołem.
Niedziele  tego  okresu  nazywają  się:  pierwszą,  drugą,  trzecią,  czwartą  i  piątą 

niedzielą Wielkiego Postu. Szósta niedziela, od której rozpoczyna się Wielki Tydzień, 
nazywa się Niedzielą Męki Pańskiej lub Niedzielą Palmową.

W  Wielkim  Tygodniu  wspominamy  mękę  Chrystusa,  poczynając  od  Jego  wjazdu 

do Jerozolimy.

(oprac. na podst. Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 28-31)

Okres Wielkiego Postu

Paschalne  Triduum  Męki  i  Zmartwychwstania  Pańskiego  rozpoczyna  się  od 

wieczornej  Mszy  Wieczerzy  Pańskiej  (w  Wielki  Czwartek),  a  kończy  się  II 
Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania.

Wigilię  Paschalną  obchodzoną  w  świętą  noc  Zmartwychwstania  Pańskiego 

uważa  się  za  „matkę  wszystkich  świętych  wigilii”.  Kościół  czuwając,  oczekuje 
zmartwychwstania 

Chrystusa 

i 

obchodzi 

je 

w  sakramentach.  Dlatego  cały  obchód  tej  świętej  Wigilii  powinien  się  odbyć  w 
nocy,  to  znaczy  rozpocząć  się  po  zapadnięciu  nocy,  albo  skończyć  przed  świtem 
dnia niedzielnego.

(oprac. na podst. Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 19.21)

Święte Triduum Paschalne

„Pięćdziesiąt dni od Niedzieli Zmartwychwstania 

Pańskiego  do  Niedzieli  Zesłania  Ducha  Świętego 
obchodzi  się  z  wielką  radością  jako  jeden  dzień 
świąteczny, co więcej, jako ≪wielką niedzielę≫. (…)

Ten  święty  okres  pięćdziesięciu  dni  kończy 

Niedziela Zesłania Ducha Świętego.

Czterdziestego  dnia  po  Wielkanocy  obchodzi  się 

Wniebowstąpienie Pańskie (…)”.

(Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza, 22-23.25)

Okres 

wielkanocny