Zawał mięśnia 

sercowego

 

•Przyczyny zawału serca

 

•Objawy zawału serca

•Powikłania

 

•Postępowanie przy zawale

 

Zawał mięśnia sercowego

• Jest to martwica komórek 

mięśniowych określonego obszaru 
serca, wywołana zamknięciem 
światła naczynia wieńcowego 
najczęściej w wyniku pęknięcia 
blaszki miażdżycowej.

Zawał mięśnia 

sercowego

• Zawał serca może wystąpić w każdym 

obszarze mięśnia sercowego, 
najczęściej występuje w obrębie ściany 
lewej komory. Zawał może obejmować 
całą grubość mięśnia (zawał 
pełnościenny) lub warstwę 
podwsierdziową (zawał niepełnościenny 
- zawał bez załamka Q w zapisie EKG).

Przyczyny zawału 

serca

• Ponad 90% zawałów mięśnia 

sercowego spowodowanych jest 
całkowitym zamknięciem światła 
tętnicy wieńcowej przez zakrzep 
powstały w wyniku pęknięcia blaszki 
miażdżycowej zwężającej tętnicę. 

Przyczyny zawału 

serca

• kurcz tętnicy wieńcowej;
• wrodzona wada naczyń wieńcowych;
• zmiany zatorowo-zakrzepowe w tętnicach wieńcowych;
• kardiomiopatia przerostowa
• wady zastawek serca
• zatrucie czadem,przedawkowanie narkotyków 

(np.amfetaminy);

• inne.

Do innych przyczyn mogących 

spowodować zawał serca należą: 

Objawy zawału serca

Zawał serca (atak serca) objawia się 

przede wszystkim bardzo silnym, 

długotrwałym (z reguły ponad 20 min.) 

bólem zamostkowym. Pacjent opisuje 

ten ból jako rozpierający, ściskający, 

duszący. Wystąpienie zawału często jest 

sprowokowane dużym wysiłkiem 

fizycznym (ciężka praca fizyczna, 

szybkie chodzenie, wchodzenie po 

schodach itp.) lub sytuacją stresową. 

Powikłania

• zgon 
• wstrząs 
• zaburzenia rytmu i przewodnictwa 
• ostra niewydolność krążenia 
• pęknięcie ściany serca 

Wczesne

 

Powikłania

• tętniak serca 
• przewlekła niewydolność krążenia 
• powikłania zatorowo-zakrzepowe 
• zespół ramię-ręka 
• zespół pozawałowy Dresslera 

Późne

 

 

Postępowanie przy zawale

Jeżeli istnieje podejrzenie zawału należy 
ułożyć chorego na plecach, na twardym 
podłożu. Dokonać pomiarów tętna, ciśnienia 
krwi oraz podłączyć do stałego monitoringu. 
Wykonać EKG oraz zapewnić stały dostęp do 
żyły poprzez założenie wenflonu lub w 
cięższych przypadkach wkłucia centralnego. 
Podać tlen, który powinien być nawilżony i 
podawany z prędkością 2-4 litrów na minutę. 
Należy pobrać krew do badań oraz walczyć z 
bólem.