Konflikty zbrojne po II 
wojnie światowej

-

 

 Wojna w Zatoce 

Perskiej

Prezentację 
przygotowała 

Julita Jaszkiewicz 

 

 

I wojna w Zatoce Perskiej – konflikt wojenny 
rozpoczęty zbrojnym najazdem Iraku na Kuwejt 2 
sierpnia 1990 roku i zakończony pokonaniem Iraku przez 
międzynarodową koalicję wiosną 1991 roku. Często 
wojna ta jest określana terminem "Pustynna Burza" 
(Desert Storm), choć był to kryptonim tylko jednej z kilku 
operacji przeprowadzonych podczas tej wojny. 

Wojna z Iranem przyniosła Irakowi ogromne 
straty, zarówno materialne jak i ludzkie. W tych 
okolicznościach Bagdadowi konieczne było 
wzmocnienie pozycji Saddama Husajna. Możliwe 
było to dzięki dużemu sukcesowi politycznemu, 
połączonemu z korzyściami gospodarczymi. 
Dlatego Husajn zainteresował się sąsiednim 
Kuwejtem. Nie było bez znaczenia, że obszar ten 
był bogaty w ropę naftową. Aneksja pól 
naftowych umożliwiłaby zadłużonemu Irakowi 
szybszą odbudowę i rozwój gospodarczy. Irak już 
od dawna rościł sobie pretensje do Kuwejtu, 
uznając go za swoją część, zarówno pod 
względem geograficznym, jak i historycznym...

 

 

 

Atak nastąpił wieczorem 2 sierpnia 1990 roku. W wyniku 
krótkich walk Irak zajął Kuwejt, ogłaszając go swoją prowincją. 
Armia iracka dokonała masowych zbrodni w Kuwejcie i 
doprowadziła podbity kraj do ruiny.Strategiczne znaczenie 
rejonu Zatoki Perskiej, gdzie znajduje się 2/3 światowych 
zasobów ropy naftowej oraz niebezpieczeństwo rozszerzenia 
kryzysu na resztę krajów regionu, spowodowało iż konfliktem 
zainteresowały się mocarstwa. Polityka ZSRR, do niedawna 
sojusznika Iraku, teraz była zbieżna z polityką USA i innych 
krajów zachodnich. Politycznego poparcia Irakowi udzieliły 
jedynie: Jordania, Jemen, Libia oraz OWP.Rada Bezpieczeństwa 
ONZ potępiła inwazję iracką. Wprowadzono zakaz importu 
irackiej ropy i ogłoszono ogólne embargo handlowe. 29 
listopada 1990 roku Rada Bezpieczeństwa uchwaliła rezolucję, 
upoważniającą państwa koalicji antyirackiej do przyjścia 
Kuwejtowi z pomocą wojskową, jeśli Irak nie wycofa się z 
zajętych obszarów do 15 stycznia 1991. W nocy z 16/17 
stycznia 1991 roku z baz lotniczych na terytorium Arabii 
Saudyjskiej, a później i Turcji przeprowadzono atak lotniczy 
wojsk koalicji antyirackiej na Irak. W ten sposób rozpoczęła się 
operacja „Pustynna Burza”.W nocy z 23/24 lutego rozpoczęto 
drugą część operacji w postaci ofensywy lądowej, która 
zakończyła się w ciągu kilku dni rozbiciem armii irackiej. 

 

 

27 lutego Saddam Husajn ogłosił wycofanie się z 
Kuwejtu. Działania wojenne zostały wstrzymane. 
Rozejm zobowiązywał Irak do ujawnienia stanu prac 
nad bronią nuklearną, wprowadzenia ograniczeń w 
eksporcie ropy i wypłacenie odszkodowań za skutki 
wojny (min. za katastrofę ekologiczną w rejonie 
Zatoki Perskiej, spowodowaną podpaleniem kilkuset 
szybów naftowych w Kuwejcie i wyciekiem ropy do 
morza). Husajn zgodził się na warunki i pozostał przy 
władzy.
Starty Iraku były ogromne: ok. 3800 czołgów, 240 
samolotów, 35 tys. zabitych. Straty koalicji: ok. 30 
czołgów, 50 samolotów, 250 zabitych. Wojna w 
Zatoce Perskiej była pierwszą wojną, gdzie taka 
ogromną rolę odegrała technika laserowa i 
radioelektroniczna. Była to także pierwsza wojna 
obserwowana przez cały świat za pomocą TV.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Notatka:

Wojna w zatoce Perskiej

W 1990r. Irak najechał Kuwejt, swego 
małego, ale bogatego sąsiada. Siły 
ONZ(Organizacja Narodów 
Zjednoczonych), pod przywództwem 
Stanów Zjednoczonych, ruszyły by 
wyzwolić Kuwejt i zagwarantować 
nieprzerwane dostawy ropy naftowej. 
Irak został pokonany w 1991r., ale 
dopiero gdy zginęły  tysiące 
Irakijczyków