Bez tytułu slajdu

Strategie konstrukcji
testów



teoretyczna – dedukcyjna



zewnętrzna – kryterialna



wewnętrzna – indukcyjna

Kilka ważnych dat

–

ok. 2200 p.n.e. „standaryzowane techniki

diagnozy” używane w Chinach do selekcji

urzędników państwowych

–

1906 - Alfred Binet i Theophil Simon;

pierwszy test inteligencji pierwotnie służący do

selekcji dzieci upośledzonych

–

1908 - Gerard Heymans i Erno Wiersma;

trzywymiarowa typologia temperamentu;

pierwsze badania kwestionariuszowe

–

1939 - David Wechsler publikuje pierwszą

wersję

Wechsler Adult Inteligence Scale (WAIS)

–

1943 - Minnesota Multiphasis Personality

Inventory

S.R. Hathawaya i J.C. McKinleya

–

1949 - 16 Personality Factor Questionnaire R.B.

Cattella

Znaczące wydarzenia dla rozwoju
diagnostyki psychometrycznej w Polsce

–

1958 powstanie Pracowni
Psychometrycznej przy PAN

–

1975 powołanie Laboratorium Technik
Diagnostycznych przy Instytucie
Psychologii U.W. wspólnie z Polskim
Towarzystwem Psychologicznym

–

1990 powstanie Pracowni Testów
Psychologicznych Polskiego Towarzystwa
Psychologicznego

Mieczysław Choynowski
(1909-2001)

–

Konwersatorium
naukoznawcze
asystentów U.J. (1946-
1950)

–

Pracownia Psychologiczna
w Kobierzynie (1950-
1956)

–

Pracownia
Psychometryczna PAN
(1958-1970)

–

Testy w poradnictwie
wychowawczo-
zawodowym (1977)

Pozycja testowa

– to sformalizowany wskaźnik danej cechy
psychologicznej, a więc zdanie
(twierdzenie lub pytanie) opisujące
określone zachowanie (lub zdanie
wyzwalające określone zachowanie) oraz
skala rejestrująca to zachowanie
(zawierająca określone opcje odpowiedzi o
danym formacie oraz reguła
przekształcania odpowiedzi
w wynik liczbowy).

Strategia teoretyczna

–

opiera się na teorii psychologicznej, celem konstrukcji
jest pomiar cech postulowanych przez teorię

–

kluczowym etapem konstrukcji jest analiza definicji
cech

–

odwołuje się do danych z prób reprezentatywnych

–

kryterium włączania pozycji do skali mogą być:
trudność pozycji, moc dyskryminacyjna

–

powstałe narzędzia cechuje wysoka trafność
teoretyczna
i często wysoka trafność kryterialna

–

wadą zbudowanego testu jest wzajemne skorelowanie
skal

Strategia zewnętrzna

–

opiera się raczej na wiedzy niż na teorii
psychologicznej, celem konstrukcji jest pomiar
„syndromów zachowania”

–

kluczowym etapem konstrukcji jest empiryczny dobór
wskaźników

–

odwołuje się do danych z prób dobieranych celowo

–

kryterium włączania pozycji do skali:
korelacja pozycji z zewnętrznym kryterium

–

powstałe narzędzia cechuje wysoka trafność
kryterialna

–

często takie testy są nisko rzetelne i nadmiernie długie

Strategia wewnętrzna

–

opiera się na metodologii, a nie na wiedzy i teorii,

celem konstrukcji jest identyfikacja podstawowych

wymiarów zachowania a przedmiotem pomiaru są

cechy

–

kluczowym etapem konstrukcji jest empiryczny dobór

wskaźników (analiza czynnikowa)

–

odwołuje się do danych z prób reprezentatywnych

–

kryterium włączania pozycji do skali może być:

ładunek czynnikowy

–

powstałe skale są oszczędne i trafne teoretycznie

–

wadą zbudowanych skal jest ich nadmierna

jednorodność

i ogólność

Przykład interkorelacji skal
kwestionariuszy (1)



Kwestionariusz PTS Strelaua i Zawadzkiego

SPP/SPH

SPP/RPN

SPH/RPN

0,31

0,61 0,26

przeciętna korelacja - 0,40



Polska Lista Przymiotnikowa Szaroty

UGD SUM DYN

INT

SUM

0,25

DYN

0,22 0,30

INT 0,21 0,22 0,52

POB0,01 -0,26 0,27 0,19

przeciętna korelacja - 0,25

Przykład interkorelacji skal
kwestionariuszy (2)



Kwestionariusz FCZ-KT Zawadzkiego i
Strelaua

ŻWA

PER

WRS REM WYT

PER

0,31

WRS

0,20 0,11

REM

-0,51 0,63 0,03

WYT

0,54 -0,47 0,04 -0,64

AKT0,32 0,07 0,09 -0,32 0,19

przeciętna korelacja - 0,30

Przykład interkorelacji skal
kwestionariuszy (3)



Kwestionariusz NEO-FFI Costy i
McCrae

EKS

OTW UGD SUM

NEU

0,30 0,01 -0,15 -0,25

EKS

0,19 0,01 0,15

OTW

0,01 -0,10

UGD

0,27

przeciętna korelacja - 0,14

Analiza czynnikowa

–

metoda analizy danych, której istota

polega na identyfikacji mniejszej liczby
wymiarów, skupień, czy też czynników w
większym zbiorze skorelowanych
zmiennych niezależnych lub też pozycji w
narzędziu testowym.

–

eksploracyjna a konfirmacyjna analiza
czynnikowa

–

dwa kroki analizy czynnikowej

–

problemy wynikające z arbitralnych decyzji
badacza

Analiza czynnikowa -
przykład (1)

choleryczny

bystry

towarzyski

pilny

szczodry

ufny

operatywny nerwowy

pojętny

solidny

myślący

staranny

wrażliwy wielkoduszny gadatliwy

gościnny emocjonalny energiczny skrupulatny

twórczy

sumienny

śmiały

oczytany

pobudliwy

uczynny

Analiza czynnikowa – scree-
plot

Factor Scree Plot

Factor Number

Ładunek czynnikowy

–

w sensie operacyjnym korelacja między

pytaniem

a czynnikiem

–

dla oceny siły związku kluczowa jest jego

wartość – znak ładunku wskazuje na pytania

„nie wprost” wymagające rekodowania

–

przyjmuję się, że warunkiem włączania pytania

do skali jest wartość ładunku > 0,30 (oznacza

to około 10% wspólnej wariancji)

–

zazwyczaj włączane do skali są pytania mające

wysokie ładunki jednego z czynników i niskie

pozostałych – mierzące określoną a nie inne

treści

Trudność pozycji

–

stosunek liczby osób, które udzieliły

prawidłowej

(zgodnej z kluczem i diagnostycznej)

odpowiedzi na pytanie, do ogółem przebadanej

liczby osób

–

zazwyczaj wyrażany jako odsetek osób, które

znały prawidłową odpowiedź na pytanie

–

przyjmuje „paradoksalne” wartości – wysoka

wartość wskazuje na łatwe pytania

–

stosowany zazwyczaj w przypadku testów

wiedzy

–

najlepiej różnicującymi pytaniami są pytania o

przeciętnym stopniu trudności – pozwalają na

dokonanie największej liczby porównań

między osobami w próbie

Moc dyskryminacyjna

–

informuje w jakim stopniu pytanie/zadanie

różnicuje daną populację, ze względu na

mierzoną cechę

–

w rozumieniu operacyjnym – korelacja między

pozycją

a skalą; obliczanie takich korelacji wymaga

spełnienia specyficznych założeń – jedna z

korelowanych zmiennych jest mierzona na skali

nominalnej, druga na przedziałowej

–

wartość ujemna wskazuje na to, że badacz

pomylił się ustalając klucz – można to traktować

jako dyskwalifikację pozycji mimo znaczącej

wartości bezwzględnej m.d.

–

przyjmuje się, że moc dyskryminacyjna musi

mieć

wartość > 0,20, aby pozycja była włączana do

skali

(około 5% wspólnej wariancji ze skalą)

–

wartości mocy dyskryminacyjnych

maksymalizują się dla pytań o przeciętnej

trudności

Metody obliczania mocy
dyskryminacyjnych (1)



współczynnik korelacji biseryjnej

(dwuseryjnej)

–

rozkład wyników cechy mierzonej przez daną

pozycję winien być zmienną ciągłą o normalnym

rozkładzie

–

rozkład wyników ogólnych w teście winien

także być rozkładem normalnym



współczynnik korelacji punktowo-

dwuseryjnej

–

rozkład wyników cechy mierzonej przez daną

pozycję jest dwukategorialny – zmienna jest

dyskretna

–

wyniki ogólne w teście mają rozkład normalny

(jak wyżej)



współczynnik korelacji punktowo-

czteropolowej

–

nie można przyjąć założeń wymienionych wyżej

–

zarówno wynik pozycji, jak i wynik ogólny

traktowane

są jako zmienne dychotomiczne

Metody obliczania mocy
dyskryminacyjnych (2)



pakiety statystyczne obliczają

skorygowane korelacje pozycja-skala

(corrected item-total correlation)

–

korekta polega na wyłączeniu z sumy wyniku

ogólnego pytania, dla którego obliczana jest

moc dyskryminacyjna

–

obliczane w taki sposób wartości mocy

dyskryminacyjnej są bardziej surowe (niższe)

niż w przypadku współczynników

prezentowanych na poprzedniej folii

Inne miary dobroci pozycji



w przypadku narzędzi tworzonych zgodnie

ze strategią kryterialną – miarą dobroci

pozycji jest jej korelacja z zewnętrznym

kryterium



konsekwencją takiego podejścia (i

zastosowanej strategii analizy danych) jest

tworzenie skal mniej homogenicznych,

mniej rzetelnych, jednak bardziej trafnych

kryterialnie i treściowo



w zależności od przyjętych założeń

dotyczących kryterium stosuje się:

–

model wielokrotnej regresji liniowej

–

analizę dyskryminacyjną

Problemy z formą
narzędzia



wynikające ze specyfiki kwestionariuszy

–

niejednoznaczność kwantyfikatorów częstości

–

dostępność zachowania w doświadczeniu

–

przesadne uogólnienia i pojęcia abstrakcyjne

–

błąd bliskości



wynikające wprost ze specyfiki języka

negacje, użycie strony biernej, podwójne
przeczenia, komplikacja gramatyczna, zdania
złożone, trudne
i rzadko używane słowa

Format odpowiedzi

– wielkość zestawu opcji lub wersji

odpowiedzi, liczba kategorii odpowiedzi

oferowanych osobie badanej do wyboru.

–

ilość opcji odpowiedzi

–

konsekwencje użycia zbyt wąskiego, lub zbyt
szerokiego formatu odpowiedzi

–

problem „opcji środkowej” – ?

–

preferencje formatu odpowiedzi wynikające
z charakterystyk osób badanych

Document Outline