Tworzenie bibliografii
załącznikowej
Tworzenie bibliografii
załącznikowej
• Opis bibliograficzny – opis egzemplarza
dokumentu, sporządzony według
określonych zasad, zawierający informacje
niezbędne do jego identyfikacji.
• Bibliografia załącznikowa –
uporządkowany zbiór opisów
bibliograficznych dokumentów
wykorzystanych podczas pisania pracy
(artykułu, prezentacji, itp.)
• Literatura podmiotu - to dzieła
(książki, filmy, obrazy etc.), które
omawiasz w swojej pracy.
• Literatura przedmiotu - to książki,
artykuły etc. (bądź ich fragmenty)
związane z tematem Twojej
prezentacji, z którymi zapoznałeś się,
przygotowując się do przedstawienia
danego zagadnienia
I. Opis książki:
Nazwisko i imię autora,
tytuł, wydanie,
miejsce wydania, nazwa
wydawcy, rok wydania, nr
ISBN
przykłady:
• opis całej książki:
Słowacki Juliusz, Balladyna, Wyd. 3,
Warszawa, 1982, ISBN 83-06-00041-2
• lub (jeśli jest to praca zbiorowa po
redakcją):
Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej,
pod red. Barbary Tylickiej i Grzegorza
Leszczyńskiego, Warszawa, Zakład Narod.
im. Ossolińskich, 2002, ISBN 83-04-04606-7
•
opis fragmentu książki:
Łuczak Maciej, Rejs, czyli szczególnie nie chodzę
na filmy polskie, Warszawa, Prószyński i S-ka,
2002, ISBN 83-7337-189-3, I to jest nowa
koncepcja sztuki, s. 22-35
•
opis artykułu w książce (pracy zbiorowej):
Bajka Zbigniew, Rynek mediów w Polsce, W:
Dziennikarstwo i świat mediów, pod red.
Zbigniewa Bauera, Edwarda Chudzińskiego, Wyd.
2, 2000,
ISBN 83-7052-804-X, s. 83-102
II. Opis czasopisma:
Nazwisko i imię autora, tytuł
artykułu, tytuł czasopisma,
rok,
nr czasopisma, nr strony
przykłady:
•
opis artykułu w czasopiśmie:
Kopacz Grzegorz, Z prokuratora adwokat,
„Press”, 2003,8/2003, s. 32-35
•
lub ( jeśli artykuł znajduje się w dodatku do):
Sanetra K., Katalogowanie alfabetyczne
dokumentów elektronicznych, „Bibl. w Szk.”,
2001 nr 6, s. I-VIII (wkładka)
• opis wywiadu:
Kieślowski Krzysztof, Ciągle
poszukuję,
Rozmowę przeprowadził Stefan
Węgrzyn, „Polityka”, 1992, nr 50, s.
12
III. Opis dokumentu
elektronicznego:
Autor, tytuł, typ nośnika – podany w
nawiasie kwadratowym, np.: [online], [CD-
ROM], [taśma magnetofonowa], [dyskietka],
wydanie (wersja), miejsce wydania,
wydawca, data wydania,
data aktualizacji,
dla dokumentów online: data dostępu
podana
w nawiasie kwadratowym, warunki
dostępu,
nr ISBN
przykłady:
• opis elektronicznej książki:
Kopaliński Władysław, Słownik wyrazów
obcych i zwrotów obcojęzycznych [CD-
ROM], wersja 1.0.3.16, Łódź, PRO-media
CD, 1998, , ISBN 83-7231-731-3
• opis fragmentu elektronicznej książki:
Kopaliński Władysław, Wielki
multimedialny słownik Władysława
Kopalińskiego [CD-ROM], wersja 1.00.000,
Warszawa, Wydaw. Naukowe PWN S.A.,
2000, Słownik eponimów czyli wyrazów
odmiennych, ISBN 83-01-13194-2
• opis artykułu elektronicznego:
Mikołuszko Wojciech, Były dwa gatunki
człowieka! W: „Gazeta Wyborcza”
[online], 27.10.2004 [dostęp 28
października 2004], dostępny w World
Wide Web:
<http://serwisy.gazeta.pl/nauka/1,34148,
2359844.html
ISTOTNE UWAGI:
• imię autora można skracać, zwłaszcza jeżeli autor jest osobą łatwą do
zidentyfikowania,
• w przypadku pracy zbiorowej, kilku redaktorów poszukujemy redaktora naczelnego,
• tytuły książek, artykułów itp. podaje się bez cudzysłowów – kursywą, tytuły
czasopism w cudzysłowie. Jeżeli tytuł jest bardzo długi można go „uciąć”. Należy
podać kilka pierwszych wyrazów (umożliwiających identyfikację tytułu), a następne
wyrazy zastąpić wielokropkiem,
• w przypadku książki wydanej po raz pierwszy informacje o wydaniu całkowicie
pomija się. Natomiast informacje o zmianach w kolejnych wydaniach należy skrócić –
np. Wyd. 4. popraw.
i uzup.,
• nazwa wydawcy i miejsce wydania nie są elementami obowiązkowymi. Jeżeli się je
podaje – można skracać, ale tak, żeby było wiadomo o jakiego wydawcę chodzi – np.
WSiP zamiast Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
• poszczególne elementy opisu rozdziela się wybranym znakiem interpunkcyjnym (np.
kropka, przecinek, średnik). Wybrane znaki należy stosować konsekwentnie we
wszystkich opisach,
• wszystkie dane do opisu najlepiej przejmować z karty tytułowej książki.
W przypadku dokumentów dźwiękowych dane do opisu można przejąć
z etykiety. W przypadku dokumentów elektronicznych z ekranów,
dokumentacji towarzyszących, opakowań itp. Elementy, które nie występują
w dokumencie pomija się,
• w przypadku tekstów z systemu elektronicznego porozumiewania się (poczta
elektroniczna, komunikatory) w miejsce tytułu zaleca się podawanie tematu
dokumentu,
• bibliografia to z definicji uporządkowany spis dokumentów, które autor
wykorzystał przy pisaniu pracy. Zaleca się podział dokumentów na literaturę
podmiotu (teksty źródłowe, to co autor analizuje) i przedmiotu
(opracowania, pomoce, recenzje). Jeżeli bibliografia jest obszerna można
również oddzielić opisy książek, czasopism i dokumentów elektronicznych. W
poszczególnych grupach obowiązuje układ alfabetyczny wg hasła
(pierwsze słowo opisu).
• Opracowano na podstawie:
• Bibliografia załącznikowa i przypisy, „Bibl. w Szk.”, 2004 nr 11, s. 26-27,
• Saniewska Danuta, Opis bibliograficzny…, „Bibl. w Szk.”, 2003 nr 12, s. 8-9
