Rodzaje skurczu mięśnia
Izometryczny Fz=Fm
Izotoniczny Fz=0
Auksotoniczny koncentryczny Fz<Fm
Auksotoniczny ekscentrycznyFz>Fm
Rodzaje skurczu mięśnia
Izometryczny Fz=Fm
Izotoniczny Fz=0
Auksotoniczny koncentryczny Fz<Fm
Auksotoniczny ekscentrycznyFz>Fm
Jednostka ruchowa
Neuron wraz z grupą komórek mięśniowych
przezeń zaopatrywanych tworzy jednostkę
ruchową. W czasie skurczu maksymalnego u
niewytrenowanych zaangażowanych jest ok. 75
% jednostek ruchowych danego mięśnia. Trening
mięśnia powoduje zwiększenie ilości
zaangażowanych jednostek motorycznych w
kończynie trenowanej oraz kontralateralnej –
usprawnienie mechanizmów nerwowych
Moc
Ilość pracy wykonanej w jednostce czasu
Iloczyn siły i prędkości skracania mięśnia
Wyraża się w W( watach )
Rodzaje włókien mięśniowych
– podział na podstawie
szybkości skurczu i oporności
na zmęczenie
Typu I – oksydacyjne,wolne , czerwone,
SO(slow oxidative)
Typu II A oksydacyjno – glikolityczne,
czerwone, szybkokurczące się, FOG(fast
oxidative –glycolitic)
Typu IIX –szybkokurczące się , białe,
glikolityczne FG
Klasyfikacja wysiłków
fizycznych
Maksymalny – 100%VO2max
Submaksymalny - <100% VO2max
Supramaksymalny >100% VO2max
Klasyfikacja wysiłków
fizycznych
bardzo ciężkie - >75%VO2max
Ciężkie – 50% VO2max
Średniocięzkie- 20-50%VO2max
Lekkie -<20%VO2max
Klasyfikacja wysiłków
fizycznych
Długotrwałe ->30 min
O średnim czasie trwania – 15-30min
Krótkotrwałe -<15 min
Klasyfikacja wysiłków
Anaerobowe – po rozpoczęciu wysiłku ,
tempo maksymalne po procesów
beztlenowych po ok.20-30sek oraz
podczas wysiłków maksymalnych i
supramaksymalnych
Aerobowe
Kwas mlekowy
Miarą nasilenia glikolozy beztlenowej jest
stopień nagromadzenia kwasu
mlekowego
Próg mleczanowy
s
Stężenie
Mleczanu
We krwi
Obciążenie (W)
Próg
mleczanowy(anaerobowy,
przemian beztlenowych)
Z reguły przy stężeniu 4 mmol/l we krwi
Podlega wytrenowaniu
Jest pomocny w ocenie wydolności
fizycznej
Można go wyznaczyć metodą
bezpośredniego pomiaru we krwi oraz
metodami pośrednimi
Dług tlenowy EPOC – excess
of postexercise oxygen
consuption
W okresie powysiłkowym utrzymuje się
zwiększone pobierane tlenu przez kilka
do kilkunastu godzin
VO2max
Zmiany treningowe w
układzie ruchowych
Poprawa koordynacji nerwowo – mięsniowej
Zwiększenie precyzji ruchu
Zmniejszenie kosztu energetycznego pracy
Rekrutacja większej ilości jednostek motorycznych
Przerost mięsni szkieletowych
Wzrost aktywności przemian beztlenowych i
tlenowych
Wzrost ilości mitochondrium
Zmiany treningowe cd
Wzrost ilości magazynowanego glikogeny
Wzrost wychwytu tlenu przez kom. Mięśniową
Wzrost ilości mioglobiny
Zwiększenie możliwości transportu glukozy –
GLUT4
Podwyższenie progu przemian beztlenowych
Nowotworzenie naczyń włosowatych
Wzrost ilości białek kurczliwych w sarkomerze
Zmiany treningowe – tkanki
podporowe
Zwiększenie stopnia mineralizacji kości
Wzmocnienie aparatu więzadłowego i
ścięgnistego
Pogrubienie chrząstek stawowych
Bodźcem do wydzielania mazi stawowej
jest ruch
Zmiany treningowe – układ
oddechowy
Zwiększeni pojemności życiowej
Zwiększenie maksymalnej wentylacji
dowolnej
Zwiększenie nasilonej objętości
wydechowej
Wzrost pojemności dyfuzyjnej płuc
Poprawa stosunku wentylacji do przepływu
Zmiany treningowe w
układzie krążenia -adaptacja
hemodynamiczna
Bradykardia zatokowa
Obniżenie RR
Wzrost SV
Wzrost maksymalnej CO(CO=SV x HR )
Wydłużenie rozkurczu
Obniżenie oporu naczyniowego w układzie
wieńcowym
Adaptacja hemodynamiczna
układu krążenia cd
Wzrost przepływu wieńcowego
Wzrost objętości krwi
Adaptacja morfologiczna
układu krążenia
Powiększenie objętości serca
Przerost mięsnia sercowego
Wzrost objętości późnorozkurczowej LK
Wzrost średnicy naczyń wieńcowych
Wzrost gęstości naczyń wieńcowych
Adaptacja mataboliczna
układu krążenia
Wzrost ilości mitochondrium
Wzrost zapasów glikogenu
Poprawa utylizacji WKT
Wzmożony wychwyt kwasu mlekowego
Mniejsze stężenie katecholamin
Poprawa stabilności elektrycznej
–
Adaptacja metaboliczna
układu krążenia
Spadek ilości zużytego O2 w jednostce
czasu
Wzrost VO2maxwzrost róznicy tętniczo
żylnej zawartości tlenu we krwi( AVd)
Wpływ treningu na objętość i
skład krwi
Wzrost objętości krwi o 15-20%
Obniżenie Hb lub wzrost – zależnie od
obciążeń treningowych
Wzrost ilości 2,3 DPG przesunięcie
krzywej dysocjacji w prawo – łatwiejsze
oddawanie tlenu przez Hb
Wzrost aktywności fibrynolitycznej
Wpływ treningu na układ
dokrewny
VO2max
VO2 = SV x HR x Avd
Zależy od wentylacji , pojemności
dyfuzyjnej,dystrybucji krwi, pojemności
tlenowej krwi, kapilaryzacji mięśni,
zdolności wychwytu O2 przez komórki,
ilości mioglobiny i sprawności układów
enzymatycznych
MET
3,5 ml/kg/min
Jest to jednostka pozwalająca określić łatwo
wydolność człowieka
Np. 11MET oznacza że VO2 =35 ml/kg/min
Oceniane jest w trakcie prób wysiłkowych na
cykloergometrze i bieżni
Pozwala klasyfikować pacjentów z chorobami
układu krążenia np. 3MET – niewydolność
krążenia
Vo2 peak
Oznaczamy u chorych , którzy nie są w
stanie uzyskać VO2 max w próbie
wysiłkowej
Jest to zużycie tlenu na szczycie wysiłku
Tolerancja wysiłkowa
Określa zdolność organizmu do
wykonywania wysiłków o określonym
obciążeniu względnym (% VO2max)
przez określony czas i w określonych
warunkach bez głębokich zaburzeń
homeostazy
Np.przez 1 godzinę sportowiec może
trenować z obciążeniem 60%VO2max
Wydolność beztlenowa
Siła maksymalna skurczu
Siła skurczu określana jest jako % siły
maksymalnej – np zaleca się ćwiczenia
siłowe 30% MVC
Maksymalna moc anaerobowa
Wydolność anaerobowa – test Wingate