Środki
odurzające
Środki
odurzające
Ustawa o
przeciwdziałaniu
narkomanii
1. Przeciwdziałanie narkomanii realizuje się przez
odpowiednie kształtowanie polityki społecznej,
gospodarczej,
oświatowo-wychowawczej
i
zdrowotnej, a w szczególności:
•
działalność
wychowawczą,
edukacyjną,
informacyjną i zapobiegawczą;
•
leczenie, rehabilitację i reintegrację osób
uzależnionych;
•
ograniczanie szkód zdrowotnych i społecznych;
•
nadzór nad substancjami, których używanie
może prowadzić do narkomanii;
•
zwalczanie niedozwolonego obrotu, wytwarzania,
przetwarzania, przerobu i posiadania
substancji, których używanie może prowadzić do
narkomanii;
•
nadzór nad uprawami roślin zawierających
substancje, których używanie może prowadzić
do narkomanii.
Przepisy ustawy stosuje się do: 1) produktów leczniczych, które są
środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub
prekursorami, w zakresie nieuregulowanym w ustawie z dnia 6
września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53,
poz. 533, z późn. zm.)[2]; 2) substancji i preparatów chemicznych,
które są prekursorami, w zakresie nieuregulowanym w ustawie z
dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych
(Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.)[3].
Wykaz środków
odurzających
Wykaz środków odurzających – lista
,
których obrót jest kontrolowany, regulowany ustawą o
przeciwdziałaniu narkomanii. Dzieli się ona na grupy:
Prekursory:
Kategoria 1 (dawniej I-R) – służące tylko i wyłącznie do
produkcji narkotyków, brak innych zastosowań, np.
,
,
,
,
.
Kategoria 2 (dawniej IIA-R) – substancje kontrolowane,
o małym potencjale użycia do produkcji
,
np. ,
,
,
.
Kategoria 3 (dawniej IIB-R) – powszechnie dostępne,
nieznaczny potencjał użycia do produkcji
,
np.
,
.
Środki odurzające:
I-N – substancje o dużym potencjale uzależniającym, np.
,
,
,
.
II-N – substancje o średnim potencjale uzależniającym, np.
.
III-N – substancje o nieznacznym potencjale uzależniającym,
np.
.
IV-N – substancje o małym potencjale uzależniającym, np.
,
.
Substancje psychotropowe:
I-P – duży potencjał nadużywania, brak uznanego zastosowania
medycznego, np.
,
,
,
.
II-P – duży potencjał nadużywania, niewielkie uznane
zastosowanie medyczne, np.
.
III-P – potencjał nadużywania, istotne uznane zastosowanie
medyczne, np.
,
, cyklobarbital.
IV-P – mały potencjał nadużywania, istotne uznane
zastosowanie medyczne, np. diazepam, alprazolam,
fentermina.
Tylko instytucje naukowe lub specjalistyczne, realizujące zadania w
zakresie prowadzenia badań naukowych nad problematyką
narkomanii, mogą posiadać wszystkie substancje ze wszystkich
powyższych grup.
Testy narkotyczne
Narkotesty umożliwiają wykrycie narkotyków w ślinie, podejrzanych
substancjach (tabletki, płyny, proszki) oraz w moczu. Testy te są
praktycznie niezawodne i nie dają się oszukać ponieważ zawierają w
sobie koniugaty narkotyków (pomiędzy testem a badanym
materiałem zachodzi reakcja), nie kontaminują także z zażywanymi
lekami zatem przyjmowanie leków nie wpływa na wynik testu!!!
Istnieją testy, które służą do wykrywania tylko jednego środka
odurzającego jak i testy uniwersalne, za pomocą których można
wykryć wiele substancji.
Większość testów umożliwia wykrycie narkotyków w 1 do 3 dni po
zażyciu. Istnieją również testy wykrywające środki odurzające nawet
do 2 miesięcy pospożyciu.
Zalety narkotestów
Proste wykonanie (nie potrzeba laboratorium),
Szybki wynik (kilka minut),
Czytelny wynik,
Duża wiarygodność (zazwyczaj ponad 99%),
Brak interakcji z popularnymi lekami,
Umożliwiają wykrycie już od bardzo małych zawartości np.;
narkotyki w ślinie;
amfetamina- wartość progowa 50ng/ml
kokaina- wartość progowa 20ng/ml
marihuana- wartość progowa 12ng/ml
narkotyki w moczu;
amfetamina- wartość progowa 1000ng/ml
kokaina- wartość progowa 300ng/ml
marihuana- wartość progowa 50ng/ml
Zasada działania-testy
immunologiczne
Substancje narkotyczne występujące w próbce śliny konkurują z
koniugatem narkotyku, znajdującym się na teście o specyficzne
przeciwciała. Podczas badania próbka migruje wzwyż testu ruchem
kapilarnym. Narkotyk nie nasyci wiążących części przeciwciał jeżeli
jego stężenie w próbce śliny jest poniżej czułości progowej testu. W
tym wypadku przeciwciała reagują z proteinowym koniugatem
narkotyku i widoczna czerwona linia pojawia się w miejscu testowym
(T) urządzenia testowego. Występowanie narkotyku o stężeniu
powyżej czułości progowej testu w próbce spowoduje nasycenie
wiążących części przeciwciał, w rezultacie w miejscu testującym nie
pojawi się kolorowa linia. Próbka zawierająca narkotyk nie spowoduje
pojawienia się kolorowej linii w miejscu testującym (T) urządzenia
testującego w przeciwieństwie do próbki wolnej od substancji
narkotycznych. W celu kontroli procedury , kolorowa linia zawsze
pojawi się w miejscu kontrolnym (C) wskazując, ze odpowiednia
wartość próbki została użyta w badaniu.