1

Model odpowiedzi i schemat oceniania arkusza I

Zadania zamknięte:

Zadania otwarte:

Punktacja

Numer

zadania

Proponowane rozwiązanie

cząstkowa

za całe

zadanie

i

S

równonoc jesienna

równonoc wiosenna

1 p. – rysunek

8. Prawa Keplera

Tor Ziemi jest elipsą. Skoro od wiosny do jesieni
Ziemia przebywa dłuższą drogę niż od jesieni do
wiosny, to znaczy, że w drugim przypadku znajduje się
bliżej Słońca.

1 p. – odpowiedź
na pytanie

2

Guma, pleksiglas, ołów, aluminium, miedź

1 p. –
uporządkowanie

l

x

E

p

0

Al

⋅

=

i

S

F

p

Al

=

E

E

F

F

Pb

Al

Pb

Al

=

1 p. – zapisanie
równania
wyrażającego
prawo Hooke’a

9. Prawo Hooke`a

36

E

E

F

F

Al

Pb

Al

Pb

=

⋅

=

N

1 p. – obliczenie
siły

3

Ferromagnetyki to materiały ulegające
namagnesowaniu w zewnętrznym polu magnetycznym.
Gdy przez zwojnicę płynie prąd, rdzeń z
ferromagnetyka magnesuje się, zwiększając całkowite
pole magnetyczne.

1 p. – odpowiedź
na pierwsze pytanie

10. Magnetyki

Należy używać materiałów magnesujących się
nietrwale, aby po wyłączeniu prądu całkowite pole
magnetyczne było równe zeru.

1 p. – odpowiedź
na drugie pytanie i
jej uzasadnienie

2

a) Wychylenia kładki były bardzo duże, mogło dojść do
złamania deski.

1 p. – odpowiedź
na pytanie

11. Drgania

b) Jest to zjawisko rezonansu mechanicznego. Polega
ono na tym, że dla częstotliwości siły wymuszającej
równej częstotliwości drgań własnych amplituda drgań
rośnie do ∞.

1 p. – odpowiedź
na pytanie

2

Numer

zadania

1 2 3 4 5 6 7

Prawidłowa
odpowiedź

C B D C A B B

Liczba punktów

1 1 1 1 1 1 1

2

lub

1 p. – wykres

12. Wahad

ło

Działają siły: ciężkości (grawitacji) i sprężystości nici.
Pod działaniem siły wypadkowej F

h

wahadło wykonuje

drgania harmoniczne.
lub

: Siła ciężkości rozkłada się na siłę napinającą nić

wahadła, równoważoną przez siłę sprężystości nici,
oraz na siłę harmoniczną F

h

, powodującą ruch wahadła.

1 p. – opis sił
działających na
kulkę wahadła

2

p

h

=

λ

mv

h

=

λ

1 p. – napisanie
równania de
Broglie’a

c

v

1

m

m

2

2

0

−

=

1 p. – podstawienie
wzoru
relatywistycznego

13. Fale materii

vc

m

v

c

h

0

2

2

−

=

λ

]

m

[

10

2

,

3

v

m

h

8

,

0

12

0

−

⋅

=

=

λ

1 p. – obliczenie
długości fali

3

14. Bracia

a)

1 p. –
wyskalowanie osi;
1 p. – poprawny
wykres
przynajmniej dla
jednego brata

4

h

n

n

F

s

g

m

F

h

F

h

n

n

F

s

g

m

F

h

F = F

s

0

5

10

15

20

25

30

0

5

10

15

20

25

t, h

v, km/h

3

b)

]

h

[

4

,

0

v

s

t

t

s

v

1

1

1

1

=

=

⇒

=

]

h

[

25

,

0

v

s

t

t

2

0

2

=

+

=

Drugi brat był wcześniej.

1 p. – poprawne
obliczenie
przynajmniej
jednego czasu

c)









=

=

−

h

km

8

25

,

0

2

v

1 p. – obliczenie
prędkości średniej

m

1

a = N

1

m

2

a = N

2

– N

1

1 p. – zapisanie
równań ruchu

15. Sanki

m

1

a = 30 [N] i m

2

a = 20 [N]

2

3

m

m

2

1

=

⇒

1 p. – wyznaczenie
stosunku mas

2

a)

A

1

A

B

F

2

B

1

F

1

1 p. – otrzymanie
obrazu pozornego
w soczewce

b) określenie: obraz pozorny, powiększony,
nieodwrócony

1 p. –określenie
obrazu

c)

x

f

xf

y

y

1

x

1

f

1

−

=

⇒

−

=

y = 1,2 [m]

1 p. – równanie
soczewki;
1 p. – obliczenie y

16. Soczewka

d)

3

4

,

0

2

,

1

x

y

p

=

=

=

1 p. – obliczenie
powiększenia

5

2 p. – po 1 p. za
każdy rysunek toru

17. Ruch w polu

F

q

–

v

v

+

F

e

E

γ

e

–

m

2 p. – po 1 p. za
zaznaczenie każdej
z sił

4

a)

Po

218

84

→ α

4
2

+

Pb

214

82

→ β

−

0

1

+

Bi

214

83

→

β

−

0

1

+

Po

214

84

→ α

4
2

+

Pb

210

82

1 p. – rozpad α
1 p. – rozpad β
1 p. – określenie
końcowego izotopu

18

.

Prom

ien

iotwór-

czo

ść

b) 64000 : 2000 = 32 = 2

5

5 okresów połowicznego rozpadu w czasie 15 min.
Czas połowicznego rozpadu: 15 : 5 = 3 [min]

1 p. – obliczenie
czasu połowiczne-
go rozpadu

4

4

a)
p + b: 29; 32; 35; 39; 44; 50; 59; 70; 88; 100

1 p. – dodanie w
tabeli policzonej
sumy p + b;
1 p. – wyskalowanie
osi;
1 p – narysowanie
wykresu

19. Do

świadczenie Boy

le`a

b) Przy stałej temperaturze iloczyn ciśnienia i objętości
jest stały.
lub:

Ciśnienie gazu jest odwrotnie proporcjonalne do

objętości.

1 p. –
sformułowanie
prawa

4

Np.:
ν

1

= 7·10

14

Hz; U

h1

= 1 V

ν

2

= 12,5·10

14

Hz; U

h2

= 0,6 V

hν

1

= hν

01

+ eU

h1

⇒ h =

ν

−

ν

01

1

1

h

eU

= 6,4·10

–34

J·s

lub

stwierdzenie, że stała Plancka równa jest tangensowi kąta
nachylenia prostych na wykresie

1 p. – odczytanie
wartości ν

1

, ν

2

, U

h1

,

U

h2

z wykresu;

1 p. – zapisanie i
przekształcenie
wzoru Einsteina–
Millikana;
1 p. – obliczenie
stałej Plancka

20. Fotokomórka

W = hν

01

Np. dla cezu:
ν

01

= 4,5·10

14

Hz

W = hν

01

≅ 3·10

–19

J = 2 eV

1 p – zapisanie
wzoru na pracę
wyjścia;
1 p. – obliczenie
dowolnej pracy
wyjścia;
1 p. – podanie
wyniku w J i eV

6

0

1 0

2 0

3 0

4 0

5 0

6 0

7 0

8 0

9 0

1 0 0

1 1 0

0

5

1 0

1 5

2 0

2 5

3 0

3 5

4 0

4 5

5 0

5 5

V

p