CHÓD I ZABURZENIA CHODU

CHÓD – W tej prawidłowej czynności uczestniczą: móżdżek, droga pozapiramidowa i układ 
przedsionkowy. 
Powtarzalne   ruchy   kroczenia   powstają   w   ośrodkach   lędźwiowo-krzyżowych   rdzenia 
kręgowego i są modyfikowane przez wpływ: kory mózgowej, jąder podstawy, pnia mózgu, 
móżdżku.   I   oparte   na   różnych   sprzężeniach   zwrotnych    propioceptywnym, 
przedsionkowym, wzrokowym.

W badaniu chodu oceniamy

•

Czy chód jest symetryczny

o Asymetryczny

 Chód połowiczoniedowadny
 W rwie kulszowej
 Chód brodzący

o Symetryczny na szerokiej podstawie

 Chód tylnosznurowy
 Chód móżdżkowy

o Symetryczny

 Kurczowy
 Kurczowo-ataktyczny
 Chód parkinsonowski
 Chód kaczkowaty

•

Jakie kroki

o Drobne – zespół Parkinsona

•

Jaka przerwa między stopami

o Prawidłowa
o Duża – szeroki rozstaw nóg
o Brak koordynacji ruchów nóg – chód móżdżkowy
o Stopy krzyżują się, palce są odciągnięte – chód krzyżowy

•

Ruchy w kolanach

o Prawidłowe
o Nadmierne unoszenie kolan – chód brodzący

•

Ruchy w biodrach i barkach

o Prawidłowe
o Znaczne kołysanie w biodrach i barkach – chód kaczkowaty

•

Chód jako całość

o Prawidłowy
o Aprakcja – ruchy rozczłonkowane, jakby pacjent zapomniał jak się chodzi, 

przykuty do miejsca

o Zaburzenia czynnościowe – dziwaczne niespójne

•

Czy chodzenie sprawia ból

•

Czy są zmiany kostne

•

Czy stopa odstaje na bok – chód w porażeniu połowiczym

* CHÓD PARETYCZNY (NIEDOWŁADNY) 

-  chory chodzi powoli, małymi krokami, z trudnością przesuwa stopy, powłóczy 
   Nogami

-   Pacjenci   stoją   i   chodzą   z   przedramieniem   zgiętym   w   stawie   łokciowym   i 
nawróconym. Występuję częściowe zgięcie nadgarstka oraz zgięcie placów
- jeśli niedowład jest szczególnie nasilony w prostownikach stóp chód staje się 
  brodzący
- występowanie: NIEDOWŁAD WIOTKI KOŃCZYN DOLNYCH

* CHÓD BRODZĄCY: CHÓD KOGUGI

- spowodowany osłabieniem mięśni zginaczy grzbietowych stóp. 
- Ze względu na częściowe lub całkowite opadanie stopy kończyna dolna   podczas 
kroczenia musi być unoszona wyżej niż zwykle, aby uniknąć zaczepiania paluchem o 
podłoże.
- wsypuje nadmierne unoszenie nóg w kolanie
-   Jednostronny   chód   brodzący   jest   zwykle   wynikiem   uszkodzenia   korzenia   L5, 
neuropatii kulszowej lub strzałkowej. 
- Chód brodzący występuje obustronnie zazwyczaj zazwyczaj z powodu  obwodowej 
polineuropatii lub poliradikulopatii lędźwiowo-krzyżowej.

* CHÓD KACZKOWATY:

- podczas chodzenia kołysanie w biodrach
- uderzająca trudność wchodzenia na schody
- występuje niedowład mm.obręczy i ud
-   występowanie:   POSTĘPUJĄCA   DYSTROFIA   MIĘŚNIOWA,   WRODZONE 

ZWICHNIĘCIE STAWU BIODROWEGO

* CHÓD SPASTYCZNY (KURCZOWY): 

- charakteryzuje się spastycznością w stawach biodrowych i koanowych
- chory podczas chodzenia nie zgina kończyn w stawach, z trudnością odrywa stopy

              od podłoża i przesuwając kończyny zaczepia palcami o podłogę

- występowanie: NIEDOWŁAD SPASTYCZNY KOŃCZYN DOLNYCH

* CHÓD KOSZĄCY:

- chodzenie umożliwiają głównie ruchy w stawie biodrowym
- wyprostne ułożenie kończyny jest powodem tego, że chory podczas chodzenia nie 

              odrywając niedowładniętej stopy od podłogi zakreśla pólkule czyli kosi

- jednocześnie kończyna górna zachowuje charakterystyczne ułożenie zgięciowe 

               ramię jest lekko odwiedzione, przedramię zgięte, ręka i palce ręki zgięte dłoniowo

- występowanie: SPASTYCZNY NIEDOWŁAD POŁOWICZY POCHODZENIA 

                                      MÓZGOWEGO

*CHÓD MAŁYMI KROCZKAMI (parkinsonowski):

- jednoczesne usztywnienie i pochylenie tułowia ku przodowi
- niewielkie zgięcie stawów biodrowych i kolanowych
- sztywny chód z pocieraniem stóp o podłoże
- kończyny górne są zgięte fizjologicznych stawach łokciowych, ramiona

              przywiedzione, często z drżeniem spoczynkowym w  postaci nawracania-odwracania

- chód jest inicjowany powoli 

           -  brak fizjologicznych współruchów kończyn górnych – balansowanie rąk podczas 
             Chodzenia, daszkowate ustawienie dłoni

- występowanie; ZESPOŁY PARKINSONOWSKIE

* CHÓD MÓŻDŻKOWY: chód na szerokiej podstawie, chód marynarski

- podobny do chodu człowieka pijanego
- chwianie się i zataczanie podczas chodzenia
- aby utrzymać równowagę chory szeroko rozstawia kończyny – chód na szerokiej 

              podstawie

- asynergia tułowia:  brak prawidłowej koordynacji ruchów kończyn dolnych 

                             i tułowia,  chory podczas chodzenia jakby pozostawia tułów w tyle

- zamknięcie oczu nie zwiększa zaburzeń lub tylko je nasila
- w razie uszkodzenia robaka, chory pada do tyłu
- w uszkodzeniu półkuli chory pada na stronę uszkodzenia

* CHÓD TYLNOSZNUROWY (GENERALSKI)

-wystepuje u chorych z zaburzeniem czucia propioceptywnego
- chorzy ci nie są swiadomi uożenie kończyn
- podczas chodzenia chory stale patrzy na nogi, często pomaga sobie laską
 -dyssymetria:  kroki nierównej długości, zwykle większe niż prawidłowe, 

                                    chory nadmiernie zgina kolana, gwałtownie wyrzuca stopy i silnie 
                                        uderza piętą o ziemię

- chód jest niepewny
- zamknięcie oczu nasila zaburzenia
- chorzy ci mają trudności w utrzymaniu postawy stojacej ze złączonymi nogami i 
zamkniętymi oczami
- występowanie: choroby przebiegające z uszkodzeniem sznurów tylnych:

 WIĄD RDZENIA
 ZWYRODNIENIE SZNUROWE RDZENIA 
(w niektórych postaciach zapalenia wielonerwowego  pobłonicze, 
alkoholowe – uszkodznie obwodowych włókien przewodzących pobudzenia 
proprioceptywne

* CHÓD PRZEDSIONKOWY:

- pacjent ma stałą skłonność do padania w jedną stronę, gdy idzie lub stoi.
- badanie nerwów czaszkowych wykazuje  oczopląs z wyraźną asymetrią.
- stwierdzenie prawidłowego czucia głębokiego głębokiego siły mięśniowej pozwala

             wykluczyć jednostronną niezborność czuciową i niedowład połowiczy.

* CHÓD PLĄSAWICZO – ATETOTYCZNY: 
 

- nieregularne ruchy, które przerywają płynne płynne wykonanie prawidłowego 

             chodzenia.

- ruchy zgięcia lub wyprostu w stawie biodrowym są częste i nieprzewidywalne, 

              co przejawia się jako kołysanie biodrami.

* CHÓD ASTAZJA-ABAZJA:

- histeryczne zaburzenie chodu
- zwykle mimo prawidłowej koordynacji ruchów kończyn w pozycji leżącej lub

              siedzącej, pacjent nie może stać lub chodzić bez dodatkowej pomocy. Czasem po
              odwróceniu uwagi utrzymuje równowagę i wykonuje kilka kroków prawidłowo 
              po czym demonstruje utratę równowagi.

CHÓD W RWIE  KULSZOWEJ

•

Chorzy unikają rozciągania nerwu kulszowego z powodu bóu kręgosłupa 
promieniuacego do kończyn dolnych

•

Tułów ulega przesunięciu ku przodowi

•

Boląca kończyna jest zgięta w stawach

•

Kręgosłup ustawiony w skoliozie 

•

Biodra wysunięte do boku