1

1. Wymień trzy podstawowe fazy budowy systemu informatycznego?



analiza,



projektowanie,



wdrażanie

2. Wymień metody projektowanie SI?

- Procedura kaskadowa
- Procedura ewolucyjna
- Procedura przyrostowa
- Procedura spiralna

3. Co oznacza skrót BPR?

Business Process Reenginereering

Tzw. doskonalenie projektu . Stały proces dużych zmian (rewolucyjnych) mający na celu przybliżenie się do
doskonałości w zastosowaniu systemów informacyjnych, ponieważ takiej doskonałości nie ma – więc jest to
stały proces .W wyniku działań usprawniających – a więc i reingineeringu nie osiąga się doskonałego systemu
informacyjnego. Doskonały system to taki w którym nic już nie można poprawić – takiego stanu nie można więc
osiągnąć . Końcowy rezultat reengineeringu to rozwiązanie satysfakcjonujące , doskonalsze od poprzednich ale
nie ostateczny ideał.

To kompleksowy proces usprawnień. Należy skupić się na rezultatach a nie zadaniach, proces projektowy może
przebiegać w wielu fazach. Jest to radykalne przekonstruowanie całego systemu, proces zmian powinien
przebiegać od góry do dołu. Punkty decyzyjne powinny znajdować się jak najbliżej miejsca wykonania pracy.

4. Jak reenginereering ma się do fazy wdrażania?

jeśli zaczniemy od reenginereeringu to skończymy na wdrażaniu, natomiast jeśli zaczniemy od wdrażania to
skończymy na reenginereeringu

5. Narysuj schemat SWD.

6. Wymień różnice miedzy SWD a SE.

I. SE korzysta z wiedzy a nie z danych aby kontrolować proces rozwiązywania problemów..
II. W SE wiedza jest zakodowana i utrzymywana jako składnik systemu oddzielony od programu kontrolnego.
Można korzystać z różnych baz wiedzy, które można powiększać.
III. SE umożliwiają wyjaśnienie jak poszczególne konkluzje zostały osiągnięte i dlaczego żądana informacja jest
potrzebna podczas konsultacji. Współpraca z mechanizmem wnioskowania.
IV. SE wyciągają wnioski z meta wiedzy (wiedzy o nich samych). Posiadają mechanizm uczenia się.

2

V. Typ problemu i sposób rozwiązania. Sposób dojścia do rozwiązania jest tak samo ważny jak samo
rozwiązanie - problem rozwiązany krok po kroku,
VI. każdy krok może być objaśniany - strategia może być zmienna,
VII. użytkownik może ingerować w rozwiązanie

SWD

SE

Pozwala na przygotowanie decyzji, które można
opisać za pomocą modeli matematycznych (modele
ilościowe, jakościowe i techniki analityczne)

Daje pełne informacje o problemie, jego otoczeniu,
pozwala na określenie skutków i niezbędnych środków
na realizowanie różnych decyzji

Umożliwia planowanie produkcji, określa optymalną
wielkość zapasów

Pozwala na podejmowanie decyzji w zakresie planowania
produkcji jej wielkości i zakresu oraz analizy rynku

Określa kierunki transportu, harmonogram
produkcji i optymalną wielkość partii

Umożliwia podejmowanie decyzji w nawet najbardziej
złożonych sytuacjach awaryjnych w trakcie realizacji
produkcji, na giełdzie papierów wartościowych

Rozwiązuje problemy niezestrukturalizowane lub
częściowo zestrukturalizowane

Rozwiązuje problemy źle lub niepełnie zdefiniowane, czyli
problem dla którego identyfikacji brak jest danych.

Wspiera, a nie eliminuje rozumowanie decydenta

Rozumuje symbolicznie i ma możliwość tłumaczenia

Podnosi skuteczność, a nie sprawność procesów
decyzyjnych

7. Narysuj schemat systemy ekspertowego.

8. Wymień elementy systemu ekspertowego.



użytkownik



dialog (interfejs)



mechanizm wnioskowania



zasoby dla prezentacji rezultatów modyfikacji systemu



wyjaśnienie zapytań



akwizycja wiedzy



przestrzeń robocza



fakty itp.

3

9. Podaj przykłady SWD.



Comp Parm,



Oracle Discoverver,



Applix TM1

10. Wymień podsystemy systemu informatycznego BAAN.



Wytwarzanie,



Planowanie,



Dystrybucja,



Księgowanie,



Angażowanie,



Projektowanie,



Obsługa,



Zakup,



Sprzedaż

11. Jakie pakiety obejmuje BAAN?



Finanse,



Gospodarka Magazynowa,



Sprzedaż,



Zakupy,



Centralne fakturowanie,



Produkcja,



Projekty,



Serwis,



Zarządzanie jakością,



Workflow,



tools

12. Porównaj handel elektroniczny z tradycyjnym.

Handel Tradycyjny

Handel Elektroniczny

Dokumentacja papierowa

Przekaz elektroniczny – Internet, multimedia

Podstawowe kanały przepływu informacji: listy,
telefony faksy

Elektroniczne organizowanie oraz dystrybuowanie
informacji - Internet

Niska elastyczność działania przy zmianie działalności
i asortymentu

Wysoka elastyczność działania – rola pośredników na
rynku

Ograniczona współpraca

Silna współpraca

Wąska komunikacja

Szeroka komunikacja

Słaba (okazjonalna) interakcja z partnerami

Stała interakcja z partnerem

Wielu pośredników

Niektórzy pośrednicy są wyeliminowani

Tradycyjna forma płatności: gotówka, czek, karta
płatnicza

Odmienne formy płatności: przekaz, karta płatnicza,
pieniądz elektroniczny

13.

Wymień k

orzyści e-commerce.

Korzyści wynikające ze stosowania e-commerce jest wiele, najważniejsze z nich to:

o oszczędność kosztów funkcjonowania i wyposażania biur, zmniejszenie liczby personelu, skrócenie

kanałów dystrybucji (uproszczenie obiegu dokumentacji), zwiększenie prostoty kontaktu z
klientami, całkowita lub częściowa rezygnacja z korzystania z magazynów

o zwiększenie ergonomii pomieszczeń ze strony producenta, tak jak przeznaczenie fizycznej

powierzchni sklepu np. na produkcyjną bądź składową

o możliwość indywidualizacji kontaktu, rozumiana jako komunikacja z konkretnym odbiorcą (tzw.

model one to one)

o interaktywność czyli ułatwione zapamiętywanie prezentowanych treści
o elastyczność, możliwość błyskawicznego zamieszczania informacji na stronach internetowych oraz

stosunkowo niskie koszty budowy i przebudowy serwisów

o uproszczona infrastruktura techniczna i wydajniejszy system logistyczny

4

o oszczędność czasu i podróży (fizycznej) przy pozyskiwaniu informacji i dokonania porównań dóbr i

usług

14. Narysuj schemat CIM.
15. Wyjaśnij termin reenginereering.

określany jako stały proces dużych zmian (rewolucyjnych) mający na celu przybliżenie do doskonałości w
zastosowaniu systemów informacyjnych. To kompleksowy proces usprawnień. Należy skupić się na rezultatach
a nie zadaniach, proces projektowy może przebiegać w wielu fazach. Jest to radykalne przekonstruowanie
całego systemu, proces zmian powinien przebiegać od góry do dołu. Punkty decyzyjne powinny znajdować się
jak najbliżej miejsca wykonania pracy.

16. Jakie pojedyncze słowo najpełniej określa reenginereering?

Proces – przebudowa?

17. Narysuj schemat systemu informatycznego bankowego.
18. Wymień główne elementy systemu informatycznego banku.

- prowadzenie wielorakiej księgowości
- obsługa kont pozabilansowych
- obsługa kredytów
- obsługa depozytów
- obsługa kasy i skarbca
- obsługa limitów
- obsługa analiz ekonomicznych
- zarządzanie bankiem

19. BSI – wyjaśnij podstawowe zadania.



Redakcja i przesyłanie dokumentów



Obsługa kartotek



Wymiana informacji pomiędzy komórkami i pracownikami instytucji



Typowe obliczenia administracyjno-biurowe



Emisja informacji wewnętrznej i zewnętrznej



Obsługa czynności biurowych.

20. Wymień znane Ci systemy informatyczne zintegrowane.



Amadeusz,



Galileo,



Gets

21. Wyjaśnij JIT.

Just In Time (JIT), to metoda produkcyjna, pozwalająca na zsynchronizowanie zaopatrzenia z produkcją. Just In
Time możemy przetłumaczyć na język polski jako "dokładnie na czas". Oznacza to dostarczenia "dokładnie na
czas" i bezpośrednio na linie produkcyjną surowców i półfabrykatów, co pozwala na unikniecie ich
magazynowania. Metoda ta wywodzi się z wprowadzonej w latach 50. ubiegłego stulecia w Japonii metody
Kanban, która ma obecnie szerokie zastosowanie w systemach Just In Time.
Głównym założeniem JIT jest minimalizacja zapasów. Wszelkie surowce, półwyroby są dostarczane dopiero w
momencie, kiedy jest na nie zapotrzebowanie. Sygnałem do uruchomienia produkcji jest pojawienie się popytu
na dany produkt. Pozwala to na uniknięcie długotrwałego magazynowania surowców, półproduktów oraz
wyrobu gotowego. To z kolei wiąże się z obniżeniem kosztów działalności przedsiębiorstwa, które nie musi
utrzymywać dużych powierzchni magazynowych.
Dostawcy systemu JIT znajdować się powinni w małych odległościach od zakładu odbiorcy, co pozwala na
szybką dostawę potrzebnych aktualnie surowców i półproduktów w małych partiach, które zaspokajają bieżące
potrzeby. Dostawy przygotowane powinny być tak, by w chwili dostarczenia były gotowe do użycia i by można
było rozładować je bezpośrednio na linię produkcyjną. Aby spełnić wymagania odnośnie dostaw, dostawcy
powinni być włączeni w proces projektowania procesu i produktu.
W przedsiębiorstwach pracujących według Just In Time poprawia się organizacja i wydajność pracy. Osiąga się
to dzięki pogrupowaniu stanowisk według podobnych procesów oraz znacznemu ograniczeniu transportu

5

międzystanowiskowego. Pracownicy produkcyjni przeszkoleni są do pracy na wielu stanowiskach. Ta
uniwersalność pozwala na zastępowanie się pracowników, gdy zachodzi taka potrzeba. Dzięki tym
usprawnieniom proces produkcyjny staje się płynny i elastyczny, a fabryki są mniejsze i wydajniejsze.
Utrzymanie systemu JIT wymaga przekazania większych kompetencji pracownikom produkcyjnym. To oni maja
największy kontakt z surowcami oraz półproduktami i to właśnie im najłatwiej odkryć błędy jakościowe. Ze
względu na to, iż na linię produkcyjną trafia ściśle wyliczona ilość materiału, istotne jest by wszelkie
niezgodności były szybko eliminowane. Produkcja JIT nastawiona jest na osiągnięcie poziomu "zero defektów".
W związku z tym każdy robotnik ma prawo zatrzymać linię produkcyjną w celu wyeliminowania zauważonych
problemów.
Współczesne systemy JIT są wysoko zinformatyzowane. Wchodzą w skład informatycznych systemów
zarządzania produkcją MRP II.
Metoda Just In Time jest ściśle związana z systemami Kanban, filozofią Kaizen, metodami Poka - Yoke
(eliminacja defektów z powodu pomyłek) i SMED (redukcja czasu przezbrojeń).

22. Czy w Polsce w przemyśle samochodowym można zastosować JIT?

(nie, ponieważ nie pozwala na to słaba infrastruktura).

23. Na czym polega różnica miedzy rozwiązaniem klasycznym na JIT?

(chodziło coś o push i pull)

24. Wyjaśnij na czym polega e-biznes.

Poprawia kontakty pomiędzy dostawcami i odbiorcami za pomocą elektronicznych technologii i otwartych
standardów współpracy , a odbiorcami mogą być zarówno firmy jak i ostateczni klienci (podobnie jak w e-
commerce).
Biznes elektroniczny to efekt postępującej komputeryzacji a zwłaszcza rozwoju dalekosiężnych sieci
komputerowych jak i nowych metod przetwarzania i transmisji danych.
Przyjęte rozwiązania technologiczne winny stanowić element strategii organizacji. Niezbędny jest także rozwój
nowych usług.

25. Porównaj e-biznes z biznesem tradycyjnym.

26. Wymień znane Ci ograniczenia towarzyszące zakładaniu e-sklepu.

- Niepraktyczne jest tworzenie sklepu sprzedającego dużo produktów, gdyż odpowiednie strony je
opisujące musza być tworzone ręcznie
- Wprowadzenie zmian towaru jest skomplikowane; dla pewnych towarów modele i ceny zmieniają się i
dlatego potrzebny jest automatyczny system aktualizacji katalogu
- Nie istnieje prosty sposób integracji z systemami już istniejący

27. Systemy płatności e-commerce.

- Systemy oparte na użyciu inteligentnych kart płatniczych
- Systemy oparte na użyciu kart kredytowych
- Systemy oparte na użyciu pieniędzy elektronicznych
- Systemy clearingowe (kupujący i sprzedający przy wymianie informacji korzysta z pomocy trzeciej
osoby)

28. Właściwości społeczeństwa informatycznego.
29. Narysuj schemat SI logistycznego.

[e-logistyka slajd 7]

30. Wymień znane Ci systemy informatyczne stosowane w turystyce.



Amadeus,



Galileo,



Gets,



Worldspan,



Pegasus,



Apollo,

6



Sabre

31. Wymień podstawowe funkcje MPR II



Business Planing - Planowanie biznesowe



SOP - Planowanie sprzedaży i produkcji



DEM - Zarządzanie popytem



MPS - Harmonogramowanie spływu produkcji finalnej



MRP - Planowanie potrzeb materiałowych



BOM - Wspomaganie zarządzania strukturami materiałowymi



INV - Transakcje strumienia materiałowego



SRS - Sterowanie zleceniami



SEC - Sterowanie produkcją



CRP - Planowanie zdolności produkcyjnych



I/OC - Sterowanie stanowiskiem roboczym



PUR - Zakupy materiałowe i kooperacja bierna



DRP - Planowanie dystrybucji



Finnancial Planning Interfacc - Interfejsy modułów finansowych



Simulations - Symulacje



Performance Measurcment - Pomiar działania systemu

32. Jak zapisać wiedzę w bazie wiedzy?
33. Na czym polega mechanizm wnioskowania?

Mechanizm wnioskowania jest elementem sterującym systemem ekspertowym. Uruchamia on wiedzę w bazie
wiedzy w celu realizacji produkowania rozwiązań. Jest aktywowany, gdy użytkownik inicjuje konsultację z
systemem. Mechanizm wnioskowania decyduje, które reguły uruchomić i w jakiej kolejności. Przegląda
przestrzeń roboczą, gdzie przechowywane są informacje o stanie początkowym i gdzie wywnioskowane
rezultaty są przechowywane podczas procesu wnioskowania. Mechanizm wnioskowania wykorzystuje logikę
formalną do reguł wnioskowania.



wstecz:

- poszukiwanie reguł, których konkluzje odpowiadają bieżącym podcelom
-wybór jednej z tych reguł wg zastosowanej strategii
-zastąpienie podcelu komunikacją konkluzji tych reguł, które Stanowic będą nowe cele



wprzód:

34. Wyjaśnij na czym polega system MYCIN.



medyczny system diagnozujący



uniwersytet Stanforda



zadanie systemu: zdiagnozowanie choroby krwi

35. Wyjaśnij termin szkieletowy system ekspertowy.

Można powiedzieć, że szkieletowy system ekspertowy to system ekspertowy z pustą bazą wiedzy
Zaleta: szybkość z jaką można zbudować system

Szkielety systemów ekspertowych

Klasycznym językiem używanym przy tworzeniu systemów eksperckich jest Prolog.
Obecnie zamiast tworzyć je od podstaw, używa się gotowych szkieletów systemów ekspertowych (ang. expert
system shell). Szkielet taki to właściwie gotowy system ekspertowy pozbawiony wiedzy.

Najpopularniejsze, dostępne bezpłatnie szkielety systemów ekspertowych to:
CLIPS
JESS
MANDARAX

7

DROOLS
Równie popularny, niestety płatny szkielet systemu ekspertowego to:
SPHINX

36. Czym różni się ERP od MRP II?

W odróżnieniu od MRP II – do ERP wprowadzono procedury wspierające działalność finansową
przedsiębiorstwa. Pozwoliło to na planowanie, sterowanie i kontrolę procesu produkcyjnego, nie tylko przez
pryzmat wskaźników ilościowych ( jak w MRP II), ale także wartościowych. ERP zawiera wspomaganie
dodatkowych funkcji : kontakty z dostawcami, dystrybutorami i klientami.

37. Wymień znane Ci systemy informatyczne MRP II.

- R/3- SAP,
- Triton - Baan,
- Movex - Interia AB,
- System 21 - JBA,
- CAS,
- MK - Computer Associates,
- Concorde XAL,
- Dynamice,
- IFS Applications,
- Renesans,
- Max,
- Oracle Applications,
- Promis S/4,
- TETA_C i TETA 2000

38. Wymień podstawy podsystemu SAB/R3.

Finanse, logistyka, zasoby ludzkie

Firma SAP posiada dwa główne produkty: R/2 i R/3. System R/2 przeznaczony jest dla komputerów typu
mainframe, takich jak IBM, Siemens itp. Przedstawiony w 1992 roku system R/3 jest modyfikacją poprzedniej
wersji, w której wykorzystano architekturę klient-serwer.

39. Podaj przykład SI w różnych dziedzinach.

Produkcja: komputerowe wspomaganie decyzji, planowanie zapotrzebowania na materiały, kontrola zasobów,
kupowanie i odbieranie, kontrola procesów
komp., wspomaganie inż., robotyka
Marketing: badania rynku, prognozy sprzedaży, reklama i promocja, przetwarzanie zamówień, zarządzanie:
sprzedażą, produktami, rynkiem
Finanse: całkowite budżetowanie, zarządzanie pieniędzmi, zarz. kredytami i portfelami, prognozowanie
finansowe, analizy wymagań fin., analizy wyników fin.
Księgowość: rejestrowanie i księgowanie, lista płac, płatność rachunków, główne księgi, księgowanie trwałego
mienia, księgowanie kosztów i podatków, budżetowanie, kontrolowanie
Zarządzanie zasobami ludzkimi: przechowywanie teczek osobowych, analiza pracy, spis kwalifikacji
zatrudnionych, analiza płac, analiza badań i szkoleń
przewidywanie wymagań personalnych

40. Dlaczego logistyka i systemy logistyczne stały się ważne i popularne w wirtualnej gospodarce?

(większa synchronizacja, źródło ---> klient , szybka realizacja zamówienia plus dostawa).

41. jak zbudowana jest baza wiedzy?

Baza wiedzy - zawiera stwierdzenia oraz zasady niezbędne do rozwiązania problemów z określonej
dziedziny. baza danych oraz reguł wnioskowania. Często zawiera dziedzinową wiedzę systemu.

Pięć faz projektowania bazy wiedzy:
1. Faza identyfikacji problemu
2. Faza projektu koncepcyjnego
3. Faza formalizacji reprezentacji wiedzy
4. Faza implementacji bazy wiedzy

8

5. Faza sprawdzenia projektu

42. W jaki sposób pozyskujemy wiedzę do bazy wiedzy?
43. SE w bankowości, z jakimi obszarami możemy go powiązać? Kredyty
44. Scharakteryzuj system informatyczny biura.

Zbiór urządzeń komputerowych i oprogramowań przetwarzających transakcje biurowe na każdym
szczeblu organizacji.

- Instant Managing, czyli komunikacja bezpośrednia ( ICQ, AIM, MSN Messenger, Yahoo, Tlen, Gadu-Gadu)

NetTur.Komunikator – rekomendowany przez Polską Izbę Turystyki, przystosowany tylko dla podmiotów z
sektora turystycznego.

- Kanały informacyjne RSS
RSS (Really Simple Syndication) – oparta na języku XML technika przesyłania krótkich wiadomości
Dzięki instalacji programu tzw. Czytnika kanałów RSS np. RssReader lub FeedReader agent otrzymuje
informacje na temat np. ofert last-minute czy zmiany warunków bezpośrednio po ich opublikowaniu na stronie
internetowej organizatora bez konieczności odwiedzania strony www.

- telefonia internetowa
• podstawowa technologia: VoIP (Voice over Internet Protocol) – technologia przesyłania głosu w sieciach
pakietowych zwana także telefonią internetową lub IP
• wdrożenie technologii VoIP redukuje koszty połączeń telefonicznych o 1/3

- Chatboty czyli wirtualni asystenci
Chatbot – program komputerowy odpowiedzialny za konwersację z internautą. Odpowiada w formie tekstowej
na pytania dotyczące firmy lub produktów, oprowadza po stronie internetowej biura itp.

CMS (Content Management System)



system zarządzania treścią serwisu internetowego

-jest to jedna lub zestaw aplikacji internetowej pozwalających na łatwe utworzenie oraz późniejszą aktualizację
i rozbudowę serwisu WWW przez redakcyjny personel nietechniczny.
- odbywa się to za pomocą prostych w obsłudze interfejsów użytkownika

45. Czynniki sukcesu wdrażania SI.

Etapy

sprzyjające

Rozmrożenie

1. Kierownictwo organizacji oraz średnie i techniczne kierownictwo odczuwają ważność
problemów dla organizacji.
2. Kierownictwo organizacji wlicza się do procesu zmian.
3. Kierownictwo organizacji rozpoznaje potrzeby zmian.
4. Kierownictwo organizacji inicjuje badania.
5. Kierownictwo wyższych szczebli zachowują się otwarcie
6. Kierownictwo organizacji modyfikuje część swoich wymagań.

Zmiany

1. Kierownictwo wydziałów i projektanci wspólnie gromadzą dane.
2. Niezbędne dane można było uzyskać dzięki systemowi informacji.
3. Przemyślano nowe alternatywy.
4. Kierownictwo wydziałów przejrzało i oceniło alternatywy. 5. Doradzono kierownictwu orga-
nizacji wybór wariantu.
6. Kierownictwo organizacji pomogło opracować rozwiązanie.
7. Propozycje doskonalono sekwencyjnie.

Zamrożenie

1. Kierownictwo komórek organizacyjnych próbuje nowych rozwiązań
2. Wykorzystanie wykazuje przewagę nowych rozwiązań.
3. Projektanci inicjują pozytywne sprzężenie zwrotne po początkowych próbach. 4. Rozwiązania
zaakceptowano powszechnie po początkowym sukcesie.
5. Kierownictwo komórek jest zadowolone z osiągniętych rozwiązań.
6. Rozwiązanie wykorzystano również w innych dziedzinach. 7. Zmiany poprawiły działalność or-
ganizacji.

9

- Rozmrożenie – uruchomienie sił oddziałujących na ludzi w ten sposób, że ich dotychczasowa stabilna
sytuacja w organizacji ulega istotnemu naruszaniu i wywołuje gotowość do zmian; towarzyszyć temu
może wzrastająca presja do zmian lub redukowanie obaw przed zmianami; rozbudzenie uczucia
potrzeby zmian w funkcjonującym SI
- Wprowadzenie zmian – przedstawienie kierunków zmian i uczenie się nowych ról; przełączenie
dotychczasowego systemu na nowy
- Zamrożenie – integracja zmienionych ról z resztą systemu powiązań międzyludzkich w jeden
poprzednio funkcjonujący system interakcji emocjonalnych; nowy lub zmieniony SI powinien mieć
charakter trwały, w organizacji pojawi się nowy stan równowagi

KOMPUTEROWE SYSTEMY ZARZĄDZANIA

1. Budowa schematu SE

System ekspertowy jest programem komputerowym, który stosuje modele wiedzy i procedury wnioskowania w
celu rozwiązania problemów. Podstawowa architektura SE składa się z 4 elementów: bazy danych i wiedzy,
pamięci roboczej, mechanizmu wnioskowania i interfejsu użytkownika (elementu dialogu).
Baza wiedzy jest elementem specyficznym dla konkretnej dziedziny i zawiera informacje używane przez
ekspertów w tej dziedzinie: fakty, opis obiektów, opis sposobu rozwiązywania problemów itp. Pamięć robocza
służy do chwilowego przechowywania aktualnie przetwarzanych problemów. Mechanizm wnioskowania jest
elementem, który przegląda i uaktualnia informacje zawarte w bazie danych. Interfejs umożliwia użytkownikom
komunikację z systemem.

2.Strategie wdrażania SI:

1.Podziel na mniejsze części

A)Zastosuj system pilotowy, B)Zastosuj podejście ewolucyjne, C)Opracuj zbiór narzędzi;

2.Zmierzaj do rozwiązania możliwie prostego:

A)Jak najprościej, B)Ukrywanie złożoności, C)Unikaj zmian;

3.Uzyskaj zadowalające poparcie

A)Uzyskaj udział użytkowników, B)Uzyskaj Akceptację użytkowników, C)Uzyskaj Poparcie kierownictwa,
D)Sprzedaj system;

4.Spełnij potrzeby użytkownika i utrwal system

10

A)Przeprowadź szkolenie, B) Dostosuj system do możliwości ludzi, C)upieraj się przy obowiązkowym
wykorzystaniu sys.

3. Wdrażanie SI

WDRAŻANIE -Przekazanie systemu z rąk osób, które go tworzyły do tych, którzy będą go eksploatować.
Możemy wydzielić następujące strategie działań:

1. wdrażanie całościowe – to wprowadzenie nowego systemu przy równoczesnej rezygnacji z

dotychczasowego systemu.

2. wdrażanie cząstkowe – w jego ramach występuje:
-

pilotowe – ograniczone ze względu na zakres funkcjonowania systemu,

-

próbne – ograniczone ze względu na objętość wzorów.

3. wdrażanie równoległe – zaletą jest spokojne wdrażanie, natomiast wada długi okres wdrażania, który

wprowadza ryzyko zmiany technologii.

Przy wdrażaniu można wyróżnić trzy charakterystyczne etapy:

1. rozmrożenia – uruchomienie sił oddziałujących na ludzi,
2. wprowadzenie zmian – przedstawienie kierunków zmian i uczenie się nowych ról,

3. zamrożenie – integracja zmienionych ról z reszta systemu w jeden poprawnie
funkcjonujący system.

4 .Co wnosi Internet do dzisiejszych SI:

Internet dostarcza konkretnych, łatwych do wprowadzenia technik w celu stworzenia oraz wdrożenia wydajnych
i nastawionych na rezultaty nowoczesnych SI. Dzięki wykorzystaniu Internetu w dzisiejszych SI zwiększa się
skuteczność i sprawność organizacji.

5. Elementy ZSIKP – CIM (Computer Integrated Manufacturing)

Funkcje techniczne w CIM realizują następujące moduły:
CAE (Computer Aided Engineering) – komputerowo wspomagane obliczenia inżynierskie i symulacje;
CAD (Computer Aided Design) – komputerowo wspomagane projektowanie, wspomagające produkcję i
opracowanie projektów technicznych wyrobów;
CAP (Computer Aided PLanning) – komputerowo wspomagane planowanie produkcji. Realizuje takie zadania:
wybór technologii, specyfikacja materiału wyjściowego, ustalenie kolejności wykonywania operacji, maszyn i
urządzeń itd.;
CAM (Computer Aided Manufacturing) – komputerowo wspomagane wytwarzanie. Polega na automatyzacji i
sterowaniu numerycznym operacjami technicznymi i wytwórczymi;
CAQ (Computer Aided Qality) - komputerowo wspomagane zapewnienia jakości.
W CIM wyróżniamy dwa obszary: organizacyjny PPS- komputerowo wspomagane planowanie (Planowanie i
przygotowanie produkcji, planowanie ilościowe, planowanie terminów wykonania i możliwości produkcyjnych,
wystawianie zleceń oraz nadzorowanie ich wykonania) oraz techniczny: CAE- komputerowo wspomagane
obliczenia inżynierskie i symulacyjne; CAD- komp. wsp. projektowanie; CAP- komp. wsp. Planowanie produkcji;
CAM- kom. Wsp. Wytwarzanie; CAQ- kom. Wsp. Zapewnienia jakości.

6. SWD

Jest to system, który wspomaga i ułatwia procesy podejmowania decyzji. Jest w stanie reagować na szybko
zachodzące zmiany w potrzebach decydenta. Istota wspomagania dotyczy zrozumienia w jaki sposób
menadżerowie rozwiązują problemy i podejmują decyzje i w jaki sposób mogą rozszerzyć swoje umiejętności, w
tym zakresie wykorzystując komputery.

7. System informacyjny, system informatyczny; wyjaśnić treść pojęć. Wymienić i opisać elementy systemu.

System informacyjny możemy określić jako wielopoziomową strukturę, która pozwala użytkownikowi tego
systemu na transformowanie określonych informacji wejścia na pożądane informacje wyjścia za pomocą
odpowiednich procedur i modeli. W wyniku uzyskania tych informacji podejmowane są określone decyzje.
Elementy systemu informacyjnego:

11

SI = {P, I, T, O, M, R}

gdzie:
P – zbiór podmiotów, które są użytkownikami systemu,
I – zbiór informacji o sferze realnej, czyli o jej stanie i zachodzących w niej zmianach, a więc tzw. zasoby
informacyjne,
T – zbiór narzędzi technicznych stosowanych w procesie pobierania, przesyłania, przetwarzania i wydawania
informacji,
O – zbiór rozwiązań systemowych stosowanych w danej organizacji, a więc stosowana formuła zarządzania
(scentralizowana, rynkowa)
M – zbiór metainformacji, czyli opis systemu informacyjnego i jego zasobów informacyjnych,
R – relacje między poszczególnymi zbiorami.
Jeżeli chociaż jeden z rozpatrywanych zbiorów dotyczy sprzętu komputerowego, wówczas mówimy, że jest to
system informatyczny
System informatyczny jest to wyodrębniona część systemu informacyjnego, która jest z punktu widzenia
przyjętych celów skomputeryzowania.
Elementy systemu informatycznego:
Sprzęt (hardware) - jest to sprzęt techniczny, dzięki któremu informacje są nadawane, odbierane, przetwarzane
i przesyłane. Jest to zbiór, który składa się z rozmaitych urządzeń technicznych takich jak: procesor, pamięć,
urządzenia wejścia (klawiatura, czytniki), urządzenia wyjścia (monitor, drukarki).
Oprogramowanie (software) - jest to zbiór programów i instrukcji napisanych w specjalnym języku, który jest
zrozumiały dla komputera.
Baza danych - jest to taka organizacja zintegrowanych zbiorów danych z pewnej dziedziny informacji, która
pozwala na zaspokojenie potrzeb jednego lub wielu użytkowników bez uprzedniego sortowania w różne
pożądane struktury potrzebne do przetwarzania lub bezpośredniego udzielania informacji.
Telekomunikacja - jest to organizacja, sprzęt oraz oprogramowanie umożliwiające wspólna pracę dwu lub wielu
komputerów, a w pewnych sytuacjach pozwalająca na pracę jednego komputera z terminalami, czyli
końcówkami.
Ludzie - jest to najważniejszy element całego systemu. Personel informatyczny składa się z ludzi, którzy:
zarządzają, projektują, programują, eksploatują, konserwują system.
Organizacja - sprawia, że poszczególne elementy systemu stanowią całość. Organizacja zawiera w sobie: strategie
rozwoju, politykę, reguły i zasady postępowania.

8. Wymienić i podać interpretację wymagań stawianych systemom informatycznym.

1. DOSTĘPNOŚĆ – dla użytkownika wszystkich systemów informacyjnych, które są mu niezbędne dla
podejmowania decyzji oraz wykonania przez niego nałożonych zadań.
2. AKTUALNOŚĆ – jako zadanie, którego realizacja pozwala na to, że użytkownicy otrzymują informacje aktualne.
Na ile są to informacje aktualne zależy od konkretnej organizacji.
3. RZETELNOŚĆ – prawdziwość, wiarygodność. Wymaga się, aby występowała zgodność otrzymanej informacji z
informacją, która opisuje dany obiekt lub zjawisko w danym czasie i miejscu. Informacje, które otrzymuje
użytkownik powinny być prawidłowe pod względem metodologicznym.
4. KOMPLETNOŚĆ – różnica między informacją źródłową a informacją otrzymaną przez użytkownika.
Kompletność określana jest jako strata informacyjna, która zachodzi w procesie przesyłania i przetwarzania
informacji.
5. PORÓWNYWALNOŚĆ – informacje muszą pochodzić z jednej lub pokrewnej dziedziny, co umożliwia
przeprowadzenie analizy porównawczej. Trudniej to przeprowadzić na wyższych szczeblach zarządzania, gdzie
korzysta się z informacji zagregowanej. Informacje zebrane na szczeblu elementarnym, tzw. inf. Źródłowe są
najbardziej przydatne dla przeprowadzenia porównań.
6. NIEZAWODNOŚĆ – systemu jest iloczynem zawodności wszystkich powiązanych szeregowo elementów.
7. PRZETWARZALNOŚĆ – Istniejące w organizacji zasoby informacyjne nie zawsze mogą być absorbowane przez
system, np. inf. Przedstawione graficznie lub zapisu głosu.
8. ELASTYCZNOŚĆ – zdolność systemu informacyjnego do reagowania na zmiany dokonujące się wewnątrz
organizacji i na zewnątrz jej. Elastyczność jest to zdolność systemu informacyjnego do przyswojenia informacji
pochodzących z rozmaitych nadajników i mających różną postać oraz zdolność dostosowania się do stale
zmieniających się potrzeb użytkowników.
9. WYDAJNOŚĆ – zdolność systemu do przesyłania i przetwarzania w sensie fizycznym określonej ilości informacji
w jednostce czasu.

12

10. EKONOMICZNOŚĆ – rozumiana jako wiązka kryteriów związanych z efektami i kosztami projektowania i

eksploatacji systemu.

11. CZAS REAKCJI SYSTEMU – jak długo użytkownik musi czekać na odpowiedź na zadane pytanie.
12. SZCZEGÓŁOWOŚĆ – jest to wymaganie co do detalizacji informacji jaką musi zapewnić eksploatowany system

informacyjny.

13. STABILNOŚĆ SYSTEMU – odporność na zakłócenia zewnętrzne i wewnętrzne. Użytkownik może wymagać od

systemu informacyjnego ultrastabilności tj. możliwość powrotu systemu do stanu przed zakłóceniem jego
pracy.

14. PRIORYTETOWOŚĆ – użytkownicy, szczególnie decydenci najwyższego szczebla zarządzania wymagają, aby

system był zdolny do zaspokojenia ich potrzeb przed potrzebami innych użytkowników.

15. POUFNOŚĆ – użytkownik zwykle chciałby, aby informacje z pewnego zakresu działań organizacji, nie były

przeznaczone do szerokiego rozpowszechniania i aby tym informacją zapewnić specjalną ochronę.

16. BEZPIECZEŃSTWO – określa się skalą możliwości odzyskania przypadkowo utraconych danych.
17. ŁATWOŚĆ UŻYTKOWANIA – nowoczesne systemy informacyjne nie są eksploatowane, ponieważ użytkownik

uważa, że są trudne do opanowania od wcześniej używanych.

9. Opisać fazy cyklu życia SI

System informacyjny przechodzi wraz z organizacją kolejne stadia rozwoju. Od momentu powstania organizacji i
burzliwego jej rozwoju często zwanego okresem dzieciństwa do jej okrzepnięcia a następnie likwidacji lub
restrukturyzacji. Zmiany te określamy jako cykl życia systemu. Cykl życia systemu informacyjnego składa się z
następujących faz :
Analiza ->Projekt ->Zastosowanie(wdrożenie)->Utrzymanie
1. W cyklu tym — analiza stanowi pierwszą fazę procedury wytworzenia i eksploatacji systemu. Niekiedy uważa
się, że faza analizy powinna być poprzedzona fazą promocyjną lub przedprojektową. Wiąże się to z faktem, że
prowadzenie analizy pociąga za sobą wydatkowanie pewnych zasobów. Dobrze jest, więc wcześniej rozważyć
zasadność tych wydatków. W analizie systemu należy odpowiedzieć na kilka pytań. Poznanie tych odpowiedzi
jest niezbędne do stworzenia nowego systemu informacyjnego lub rekonstruowana już funkcjonującego. Zestaw
pytań zależy od konkretnej sytuacji.

10. Wymienić i scharakteryzować główne grupy użytkowników SI

Wiele znanych nam systemów informacyjnych zarządzania, pomimo, że zestalały zaprojektowane w sposób
bardzo nowoczesny, nie osiągnęło zakładanych efektów. Przyczyną tego stanu jest właśnie nie uwzględnienie
w- fazie analizy, potrzeb klientów jako pełnoprawnych użytkowników systemu.
W organizacjach typu spółki akcyjne mamy do czynienia z nowym rodzajem użytkownika — akcjonariuszem.
Jest to dość liczna grupa użytkowników, którzy związali z organizacją swoje nadzieje, powierzyli jej swoje zasoby
finansowe i teraz chcą mieć wgląd w jej działalność.

13

Oddzielną grupę użytkowników stanowią osoby, które nadzorują działalność organizacji z punktu widzenia
różnych wykonywanych przez nich zadań. Będą to, na przykład, następujące rodzaje użytkowników: urzędy
skarbowe, urzędy celne, urzędy statystyczne. Użytkownikami zewnętrznymi o specyficznych relacjach z
organizacją są banki, które w przypadku udzielania kredytów pragną mieć obraz całej jej działalności oraz
organizacje współpracujące, które zaopatrują albo odbierają produkcję lub usługi organizacyjni.

Wśród użytkowników wewnętrznych, którzy są najłatwiejsi do identyfikacji, wydzielamy, jak przedstawiono na
rysunku, cztery grupy, a mianowicie :

kierownicy najwyższego szczebla (top management) odpowiadający za decyzje strategiczne,
kierownicy średniego szczebla, czyli szczebla taktycznego,
kierownicy bezpośrednio nadzorujący pracę, czyli szczebel operacyjny,
wykonawcy zwykle stanowiący najliczniejszą grupę użytkowników.

Pominięcie którejś z grup użytkowników to narażenie się na duże trudności w eksploatacji systemu. Aktualizacja
systemu w trakcie jego eksploatacji jest możliwa, lecz powoduje znaczny wzrost kosztów przedsięwzięcia.

11. Opisać cztery procedury projektowania SI

Procedura kaskadowa charakteryzuje się tym, że proces projektowy odbywa się stopniowo. Projektuje się

system dla całej organizacji, a przed przystąpieniem do projektowania nie określa się szczegółowo wszystkich faz
projektowania. Uszczegółowienia poszczególnych etapów dokonuje się stopniowo: wraz z nabyciem
doświadczenia i postępem prac określane są poszczególne zadania projektowe (stosowanie zasady sprzężenia
zwrotnego), ponieważ nie znamy wszystkich elementów procesu projektowego, często musimy wracać do etapu
poprzedniego: ograniczamy przez to w znacznym stopniu ryzyko błędu, tym samym obniżamy koszty.

Procedura ewolucyjna jest typowa dla podejścia strukturalnego, system dzielimy na elementarne części, a

dopiero na końcu działań projektowych przystępujemy do integracji całego systemu i wykonania testów. Cechą
procedury jest projektowanie nadążne- cały czas jesteśmy nastawieni na zmieniający się cel. Ponieważ wraz z
upływem czasu cel ulega zmianie, musimy przez cały czas analizować i kontrolować proces projektowania. W ten
sposób minimalizujemy straty spowodowane wadliwym działaniem systemu. Kosztem etapowej modyfikacji
systemu, uzyskujemy efekt aktualności systemu.

14

Procedura przyrostowa pozwala projektować system etapami w przypadku, gdy nie dysponujemy

odpowiednimi środkami, aby projektować od razu cały system. Prace nad projektem odbywają się metodą ciągłą.
Organizację prac można porównać do tworzenia osiedla domów, gdzie poszczególne brygady pracują przy
budowie jednego domu, a następnie przenoszą się na kolejną budowę, na ich miejsce przychodzi nowa brygada
kontynuująca pracę.
Spinaczem poszczególnych etapów są



Wymagania



Analiza, koncepcja



Testowanie



Instalacja



Eksploatacja

W tych ostatnich etapach dbamy o spójność całego systemu

Procedura spiralna charakteryzuje się realizacją kolejno poszczególnych zakresów działania systemów.

System dzieli się na etapy i dla każdego z nich opracowuje się całościowy projekt. Zasadą jest, że ulepszamy
system metodą kolejnych przybliżeń. Czas realizacji jest stosunkowo długi, procedurę stosuje się dla złożonych i
drogich przedsięwzięć.

Wynikiem jest opracowanie prototypów. Ciąg czynności jest następujący:
Plan wymagań dla całej organizacji



Analiza ryzyka



Prototyp



Projekt oprogramowania



Weryfikacja projektu



Kodowanie



Testowanie modułów



Integracja



Testowanie całości



Wdrożenie

15

W wyniku realizacji poszczególnych etapów otrzymujemy projekt coraz bardziej doskonały- oczywiście
większym kosztem.

W praktyce często stosuje się mieszanki ww procedur dla szybkiego wdrożenia podejście diagnostyczno-
kaskadowe, dla złożonych projektów podejście prognostyczno-spiralne.

12. Na czym polega reengineering?

Ze względu na rozmaite czynniki wewnętrzne i zewnętrzne projekt systemu informacyjnego musi być stale

udoskonalany. Działanie zwane reengineeringiem określamy jako stały proces dużych zmian (rewolucyjnych),
mający na celu przybliżanie się do doskonałości w zastosowaniu systemów informacyjnych. Ponieważ takiej
doskonałości nie ma więc jest to stały proces. „Idealny” system to może być system, który realizuje wszystkie
potrzebne funkcje, a nic nie kosztuje. Doskonały system to taki. w którym nic już nie można poprawić. Zdajemy
sobie sprawę, że takiego stanu niej jesteśmy w stanie osiągnąć. Końcowy rezultat reengineeringu to rozwiązanie,
satysfakcjonujące, doskonalsze od poprzednich, a nie ostateczny ideał
Zasada BPR (Business Proces Reengineering) to inaczej reengineering.

Podejście charakterystyczne dla reengineeringu to kompleksowy proces usprawnień.

13. Wymienić i scharakteryzować strategie wdrażania SI

Przyjmując za kryterium zakres wdrożenia i metodę postępowania, możemy wydzielić następujące strategie
działań:



wdrażanie całościowe- totalne
To implementacja nowego systemu przy równoczesnej rezygnacji z eksploatacji dotychczasowego systemu.
Takie podejście jest zarazem najbardziej wygodne i najmniej kosztowne.



wdrażanie cząstkowe, a w tym:



pilotowe, ograniczone ze względu na zakres funkcjonowania systemu,



próbne obejmujące wszystkie funkcje systemu, ale ograniczone ze względu na objętość zbiorów



wdrażanie równoległe

Najbardziej kosztowna i bezpieczna jest strategia równoległa. Według niej dotychczasowy system
eksploatowany jest tak długo, aż nowy nie zostanie w pełni wdrożony. Pracują więc równolegle 2 zespoły
pracowników. Niebezpieczne, a czasem nierealne jest tworzenie nowego zespołu, który będzie eksploatował
nowy system. Praktycznie trudne jest również obarczanie tych samych pracowników obowiązkiem obsługi 2
systemów. Najczęściej przyjmuje się, że pracownicy firmy po odpowiednim przeszkoleniu przejmują do
eksploatacji nowy system. Jednak strategia ta może być konfliktogenna i powodować większe opory niż 2
poprzednio opisane.

14. Jakie funkcje przewiduje system MRP II ? Planowanie Zasobów Produkcyjnych

System klasy MRP II

powinien zgodnie ze specyfikacją zawierać następujące funkcje:



Planowanie sprzedaży i produkcji



Zarządzanie popytem



Harmonogramowanie spływu produkcji finalnej



Planowanie potrzeb materiałowych



Wspomaganie zarządzania strukturami materiałowymi

16



Transakcje strumienia materiałowego



Sterowanie zleceniami



Sterowanie warsztatem produkcyjnym



Planowanie zdolności produkcyjnych



Sterowanie stanowiskiem roboczym



Zakupy materiałowe i kooperacja bierna



Planowanie zasobów dystrybucyjnych



Narzędzia i pomoce warsztatowe



Interfejsy modułów finansowych



Symulacje



Pomiar wyników

15. Metoda MRPII

Metoda MRPII - planowanie zasobów produkcyjnych jest metodyką planowania zasobów wykorzystywanych w
produkcji przemysłowej. Jest to rozwinięcie systemu MRP na pozostałe strefy działalności przedsiębiorstwa. Stanowi
sprzężenie pomiędzy planowaniem potrzeb materiałowych a innymi potrzebami produkcyjnymi w postaci
wykorzystywania: maszyn, pracy, obiektów, energii, kapitału czy informacji.

Ostatecznym zadaniem MRP II jest obniżka kosztów produkcji, a zarazem wzrost sprzedaży, który uzyskuje się

dzięki szybszej i efektywniejszej analizie trendów rynkowych. MRP II na podstawie wprowadzonych danych dotyczących
planu spływu produkcji, struktur wyrobów, stanów zasobów produkcyjnych oblicza wymaganą ilość surowców,
materiałów, podzespołów, które należy zakupić, wytworzyć, aby zrealizować plan. MRP II „rekomenduje” tj. zaleca
czynności, które powinny zastać podjęte, aby plan został zrealizowany.
MRP II jest modelem realnego planowania i sterowania działalnością gospodarczą. Oddaje jego rzeczywistą złożoność, a
jednocześnie pozwala na zarządzanie nimi poprzez standardowe podejście do rozwiązywania tzw. Uniwersalnego
równania produkcyjnego.

16. Wyjasnic metode KANBAN

Kanban - Kanban jest najbardziej popularną metodą sterowania zapasami w ramach koncepcji JIT (just in time).
System Kanban składa się z dwóch podsystemów:Kanban produkcyjny - (uruchamiający produkcję) określa liczbę
wyrobów jakie poprzedzające stanowisko powinno wyprodukować w celu uzupełnienia ubytków powstałych
wskutek przekazania wyrobu do stanowiska następnego.
Kanban transportowy - Kanban transportowy (dostaw) sygnalizuje potrzebę przemieszczenia określonych pozycji
z miejsca składowania do miejsca przeznaczenia.
Kanban był zawieszany na metalowym kontenerze z detalami w obszarze magazynu stanowiskowego. Zawarte
na nim informacje pozwalały sterować produkcją tych detali. Określały, bowiem numer i nazwę części, liczbę
sztuk w kontenerze, wielkość produkcji oraz termin rozpoczęcia produkcji. Istota działania systemu kanban
polegała na tym, że na trójkącie kanban był wyznaczony zapas minimum. Osiągnięcie zapasu minimum stanowiło
sygnał, na podstawie, którego ponownie uruchamiano produkcję danego detalu. Na tabliczce kanban
wyznaczona była również wielkość serii produkcyjnej
Funkcją systemu kanban jest zamawianie pracy. Kanban to, bowiem bezpośrednie narzędzie, które daje
informacje o tym, co i kiedy produkować, w jakiej ilości, jak transportować, gdzie składować itd.

17. Zadania CAD I CAQ :

CAD komputerowo wspomagane projektowanie wyrobów i metod wytwarzania - techniczne przygotowanie:
konstrukcja, technologia, tworzenie rysunków, tworzenie wykazu części, organizacja
CAQ komputerowo wspomagane sterowanie jakością produkcji –zapewnienie jakości: planowanie kontroli,
sterowanie kontrolą, realizacja kontroli, zarządzanie środkami kontroli.

19. Czy jest możliwe wprowadzenie w Polsce JiT ?:

JiT został wygenerowany na bazie systemu Kanban. Filozofia JiT opiera się na tym by dostarczać odpowiednie
elementy wykorzystywane w procesie produkcyjnym wtedy, kiedy istnieje taka potrzeba. Nie tworzyć zbędnych
zapasów, dzięki czemu skróceniu ulegnie cały cykl produkt, zmaleją koszty, a wiec zwiększy się efektywność. Aby
jednak ów system zastosować musza istnieć odpowiednio funkcjonujące kanały dostawcze tych elementów,
odpowiednio rozwinięta infrastruktura.

17

W Polsce poziom owej infrastruktury(dostępność baz logistycznych, drogi, komunikacja, możliwość korzystania z
lotnisk, łączność informacji) jest bardzo niski i uniemożliwia wykorzystanie JiT.

20. Schemat systemu SWD

SWD(systemy wspomagania decyzji)
SYSTEMY WSPOMAGANIA DECYZJI są to systemy służące organizacji do podejmowania decyzji kierowniczych
za pomocą informatyki. Aby system zasługiwał na to miano powinien co najmniej:

 być projektowany w taki sposób, aby ułatwić procesy podejmowania decyzji, a nie usprawniać prace

urzędnicze,

 skupiać uwagę na wspomaganiu, a nie na automatyzowaniu decyzji,
 być w stanie reagować na szybko zachodzące zmiany w potrzebach decydenta.

W odróżnieniu od systemów przetwarzania danych systemy wspomagania decyzji są przeznaczone do:

 rozwiązywania problemów niezestrukturalizowanych lub częściowo zestrukturalizowanych,
 wspierania, a nie eliminowania decydenta,
 podnoszenia skuteczności, a nie sprawności procesów decyzyjnych.

Termin WSPOMAGANIE DECYZJI podkreśla potrzebę penetrowania procesów decyzyjnych w szerokim ujęciu,
od właściwości osobowych decydenta do różnorodnych uwarunkowań organizacyjnych. Na tej podstawie
możliwe jest:

 identyfikowanie kryteriów projektowania narzędzi, które mają podnieść skuteczność,
 opracowanie sposobów włączenia użytkownika w proces projektowania, uczenia się wykorzystania i

rozwijania SWD,

 obserwowanie zastosowania i oddziaływania SWD na decydenta, decyzje i organizację dla

doskonalenia strategii ich projektowania i wdrażania,

 oszacowanie szans i ograniczeń we wspomaganiu decydentów oraz wynikających stąd potrzeb rozwoju

metod podejmowania decyzji i informatyki.

FUNKCJE I STRUKTURA SWD.
O funkcjach SWD decydują warunki wspomagania oraz analiza głównych faz procesu podejmowania decyzji.
Decydent powinien uzyskać możliwości:

 projektowania lub poszukiwania stosownych wariantów rozwiązań,
 wzbogacenia umiejętności w podejmowaniu decyzji,
 planowania i wdrażania decyzji,
 adaptacji.

Dla realizacji tych postulatów należy odpowiedzieć na następujące pytania:

 którą z faz procesu podejmowania decyzji zamierzamy wspomagać za pomocą SWD,
 w jakim stopniu zamierzamy ją wspomagać lub wykonać,
 jakimi metodami informatycznymi zbudujemy wspomaganie każdej z tych faz,
 w jaki sposób każda z tych faz oddziaływuje na pozostałe SWD.

System, w odróżnieniu od decydenta, nie posiada władzy i autorytetu. SWD może niektóre z faz procesu
podejmowania decyzji wzmocnić, niektóre zaś wymagają czynności niesformalizowanych i subiektywnych np.
przy ocenie wariantów rozwiązań.
Schemat Koncepcji Struktury SWD pokazuje nam interakcję między decydentem i SWD.
Język dialogu odgrywa bardzo istotną rolę w przekazywaniu wiadomości pomiędzy człowiekiem a komputerem.
W procesie rozwiązywania problemów potencjalnie wykorzystuje się trzy źródła:

 decydentów (dialog),
 wiedzę zgromadzoną w systemie (bazę danych, modele, ...),
 inne osoby, uczestniczące w procesie realizacji rozwiązywania problemu wspieranego przez komputer.

Najprostszy SWD powinien spełniać co najmniej następujące funkcje:

 zarządzanie danymi,
 prezentację wyników,
 analizę i strukturalizację modelu,
 techniki i metody statystyczne i analityczne.

Język dialogu powinien umożliwiać:

 interakcję z przechowywanym zbiorem informacji o dziedzinie problemu,
 interakcję z mechanizmem rozwiązywania problemu.

18

Język powinien zapewniać manipulacje z głównymi zasobami SWD – bazą danych, modelami, raportami,
obrazami itp.. Na poziomie bazy danych powinien zapewniać możliwości definiowania i manipulowania
strukturą danych i relacjami. Na poziomie modelowania będzie wykorzystany do definiowania modeli,
powiązań między nimi oraz przekształcania w celu wspierania procesu podejmowania decyzji. Podczas analizy
decyzyjnej powinien pomóc przy poszukiwaniu rozwiązania, wyborze najlepszych wariantów itp..
W zasadzie można zastosować dwa rodzaje języków dla budowy elementów SWD:
1. język dla definiowania struktury takich elementów jak: raporty, modele, bazy danych,
2. język dla operowania na całych elementach struktury SWD, będą to więc języki interpretowane.
Mechanizm rozwiązywania problemu, czyli kolejna część struktury SWD, wspomaga cztery następujące fazy
procesu decyzyjnego:

 gromadzenie informacji,
 rozpoznanie problemu,
 budowę modelu,
 analizę decyzyjną.

Ważnym elementem pracy z SWD jest dostęp do danych. Wynika to z konieczności aktualizowania zbiorów w
bazach danych przez decydentów. Z tego powodu SWD musi zapewnić realizację funkcji zarządzania bazą danych.
Bardzo istotne znaczenie, w procesie podejmowania decyzji, ma odległość w jakiej znajdują się decydenci, jeśli
muszą negocjować warunki podejmowania decyzji. Wtedy niezwykle istotną rolę odgrywają sieci komputerowe
i transmisja informacji podczas np. telekonferencji.

Opisać fazy cyklu życia SI To już jest wcześniej !!

System informacyjny przechodzi wraz z organizacją kolejne stadia rozwoju. Od momentu powstania organizacji i
burzliwego jej rozwoju często zwanego okresem dzieciństwa do jej okrzepnięcia a następnie likwidacji lub
restrukturyzacji. Zmiany te określamy jako cykl życia systemu. Cykl życia systemu informacyjnego składa się z
następujących faz :
Analiza ->Projekt ->Zastosowanie(wdrożenie)->Utrzymanie

2. W cyklu tym — analiza stanowi pierwszą fazę procedury wytworzenia i eksploatacji systemu. Niekiedy

uważa się, że faza analizy powinna być poprzedzona fazą promocyjną lub przedprojektową. Wiąże się to
z faktem, że prowadzenie analizy pociąga za sobą wydatkowanie pewnych zasobów. Dobrze jest, więc
wcześniej rozważyć zasadność tych wydatków. W analizie systemu należy odpowiedzieć na kilka pytań.
Poznanie tych odpowiedzi jest niezbędne do stworzenia nowego systemu informacyjnego lub
rekonstruowana już funkcjonującego. Zestaw pytań zależy od konkretnej sytuacji.

W zależności od postawionych zadań rozróżnia się następujące rodzaje analizy:

 analizę ilościową (niekiedy zwaną analizą techniczną), która polega na wyznaczeniu wartości

interesujących nas wielkości lub wskaźników jakości charakteryzujących system,

19

 analizę jakościową (określaną też jako analiza społeczna), która akcentuje organizacyjne,

psychologiczne oraz społeczne problemy systemu.

W analizie określa się niezmiernie istotne elementy systemu, jak jego cele. Elementy te są wyznaczone na
podstawie analizy potrzeb informacyjnych użytkown

IKÓW

. Analiza rozumiana jest jako ciąg działań w wyniku,

których identyfikujemy następującą sytuację problemową:
A = {P, C, D, W, H}

gdzie:

A — analiza,
P — zbiór podmiotów decyzyjnych na który składają się: podzbiór osób i podzbiór organizacji, którzy będą

użytkownikami systemu.

C — zbiór celów, a więc podzbiory wymagań, które użytkownik pragnie osiągnąć w wyniku funkcjonowania

systemu.

D — zbiór metod i technik, dzięki którym możemy określić wymagania użytkownika, a więc przeprowadzić

identyfikację celów i relacji zachodzących między nimi.

W — zbiór warunków w jakich przeprowadzamy analizę. Warunki te tworzą dwa podzbiory a mianowicie
podzbiór warunków wewnętrznych oraz podzbiór warunków zewnętrznych z otoczenia organizacji.
H — zbiór hipotez o wielkościach charakteryzujących poszczególne wymienione uprzednio zbiory, a więc
podmioty decyzyjne, cele metody i techniki, warunki. Najczęściej hipotezy przedstawione są w postaci określenia
współczynnika prawdopodobieństwa zaistnienia określonego stanu organizacji lub jej otoczenie.

Zasady które są podstawą i charakteryzują reengineering :

1. Należy skupić się na rezultatach a nie na zadaniach.
2.Działanie o charakterze reengineeringu powinno oznaczać radykalne przekonstruowanie całości systemu. Nie

należy się zadowalać małym postępem, ale dążyć do znacznych zmian.

3. Proces zmian powinien odbywać się z góry do dołu. Działanie takie spowodowane jest tym, że tylko

kierownictwo najwyższego szczebla zdaje sobie sprawę z potrzeb firmy jako całości (oprócz niezbędnego
autorytetu, osoba ta musi posiadać dobrą wiedzę dotyczącą procesu projektowania).

4. Osoba, która jest zainteresowana rezultatem końcowym procesu projektowania powinna odgrywać główną

rolę w jego przebiegu.

5. Reengineering powinien być projektem liderów i dzięki nim wprowadzony w głąb organizacji
6. Punkty decyzyjne powinny znajdować się najbliżej miejsca wykonania pracy.

Podstawowe fazy projektowania sys informatycznych.

Kroki w poszczególnych fazach:
I Sformułowanie problemu.

1. Analiza przedprojektowa.
2. Określenie zadań.
3. Powołanie zespołu do spraw opracowania strategii.

II.

Analiza sytuacji problemowej.
4. Sprecyzowanie ograniczeń w budowie i funkcjonowaniu systemu.
5. Wyznaczenie metody oceny skuteczności realizacji projektu.
6. Określenie kryteriów oceny jednostkowych strategii.
7. Określenie zbioru jednostkowych strategii projektowych.

III.

Rozwiązanie. Sformułowanie strategii projektowej.
8. Charakterystyka jednostkowych strategii i opracowanie dla nich harmonogramu realizacji.



Charakterystyka jakościowa (SWOT).



Charakterystyka ilościowa.



Charakterystyka dostawców i kooperantów.

9. Przeprowadzenie obliczeń i studiów oraz uporządkowanie zbioru jednostkowych strategii.
10. Przedstawienie do zatwierdzenia zbioru możliwych strategii projektowych.
11. Wstępny wybór strategii projektowej.

II.

Weryfikacja.
12. Czy realizacja strategii pozwoli na osiągnięcie zamierzonych celów?

III.

Realizacja.

20

27. IFS podsystemy.

System ERP:
IFS FINANSE
IFS DYSTRYBUCJA
IFS PRODUKCJA
IFS ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI
IFS REMONTY
IFS PROJEKTOWANIE
IFS PROJEKT
IFS ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ
IFS REGUŁY KSIĘGOWE
IFS DOKUMENTACJA
IFS ANALIZA ZARZĄDCZA

28. Podsystemy SAP/R3

1. Controlling - Controlling (CO)
2. Controlling Przedsiębiorstwa - Enterprise Controlling (EC)
3. Finanse - Financial Accounting (FI)
4. Zarządzanie Kadrami - Human Resource (HR)
5. Zarządzanie Inwestycjami - Investment Management (IM)
6. Gospodarka Materiałowa - Materials Management (MM)
7. Utrzymanie Zakładu i Zarządzanie Serwisem - Plant Maintenance and Service Management(PM)
8. Planowanie Produkcji - Production Planning (PP)
9. System Projektowy - Project System (PS)
10. Zarządzanie Jakością - Quality Management (QM)
11. Sprzedaż i Dystrybucja - Sales and Distribution (SD)
12. Płynność Finansowa - Treasury (TR)
13. Przepływy Robocze - Worklflow (WF)

26.CRM

- To hurtownia danych o specyficznym profilu, przeznaczoną dla kierowników działów marketingu i sprzedaży,
służącą do analizy zachowań i profilu klientów, ich odzewu na akcje marketingowe czy pracy sprzedawców.
- Oprogramowanie, częściowo obejmujące funkcje systemów ERP, zarządzania wiedzą, pracę grupową i
systemów e-commerce, umożliwiające automatyzację procesu sprzedaży i kontaktów z klientem
- CRM to obszar działalności umożliwiający organizacjom identyfikację potrzeb i możliwości oraz optymalizację
kosztów i ryzyka związanych z istniejącymi i potencjalnymi klientami.
Programy te najczęściej umożliwiają wyszukiwanie odpowiednich danych, sporządzanie analizy i prognozowania
sprzedaży i rynku, zarządzanie działami wsparcia technicznego i telefonicznymi punktami obsługi klienta tzw. call
center.
- CRM oznacza zdolność firmy do zdobywania klientów, poznawania ich, odnawiania kontaktów z nimi,
upewnienia się, że firma dostarcza im dokładnie tego, czego oczekują oraz to, do czego się zobowiązała, i wreszcie
– realizowania zysków dzięki tym działaniom.