17 grudnia 2011
Podkulturę więzienną charakteryzuje posiadanie wielu istotnych cech, które pomagają skazanym w
egzystowaniu w tej instytucji.Podkultura więzienna ma wiele charakterystycznych cech. Z jednej
strony czują się oni mocno związani ze sobą w wyniku tego, że wszyscy przebywają w warunkach
odosobnienia. Z drugiej strony, postrzegają funkcjonariuszy, jako tych, którzy są odpowiedzialni za
tę izolacje. Więźniów charakteryzuje ponadto wspólny system wyznawanych wartości, a także
przestrzeganie podobnych norm i sposobów postępowania. Dzięki wytworzeniu własnego
„regulaminu” czują się w pewien sposób niezależni od formalnych, stosowanych przez służbę
więzienną przepisów, które mają zadanie regulować życie więzienne. Kolejnym, wyraźnym
czynnikiem, który charakteryzuje więźniów jest publiczne pokazywanie wrogości do innych
więźniów, którzy nie uczestniczą w danej podkulturze więziennej. Dotyczy to zarówno osób
podejrzewanych o współpracę z „drugą stroną’, a więc z policją czy funkcjonariuszami, ale też
więźniów o innych preferencjach seksualnych lub niepełnosprawnych umysłowo. Relacje z takimi
osadzonymi są bardzo jasno zdefiniowane. Także w więzieniu mamy do czynienia ze zjawiskiem
kształtowania się liderów. Podobnie jak w normalnym życiu osoba musi mieć cechy, które jej w
tym pomogą.Bardzo rzadko zdarza się, że przywódcą w danej grupie nieformalnej jest jeden
skazany. Znacznie częściej można mówić o kilku liderach, którzy posiadają decydujący glos w
wielu sprawach dotyczących życia więziennego. Można jednak wskazać kilka ważnych cech, które
powinien posiadać więzień mający aspirację być osoba dominującą. Przede wszystkim musi mieć
tak zwaną „sławę więzienną”, czyli posiadać już kilka „odsiadek na koncie”, i uchodzić za osobę
twardą. Ponadto, ważne jest, aby bardzo dobrze znał zwyczaje, jakie panują w więzieniu, co z
pewnością będzie mu umożliwiać większe opanowanie i możliwość wykorzystywania tej wiedzy.
Istotne jest również, żeby posiadał umiejętności manipulowania ludźmi, szczególnie tymi
dotyczącymi wywierania wpływu na innych, a także znał, przydatne w tych warunkach, „sztuczki
socjotechniczne”. Bardzo przydatne są także posiadane zasoby materialne, dzięki którym można
uzależnić, w bardzo łatwy zresztą sposób, od siebie innych. Nie zaszkodzi też, żeby osadzony taki
cechował się inteligencją, dzięki której łatwiej od innych zda sobie sprawę ze skutków działań.
ŹRÓDŁO: