QPrint

POLITECHNIKA WARSZAWSKA

WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY

INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI

LABORATORIUM ELEKTROENERGETYCZNEJ

AUTOMATYKI CYFROWEJ

BADANIE CYFROWEGO URZĄDZENIA MUPASZ DO ZABEZPIECZANIA

PÓL ŚREDNIEGO NAPIĘCIA – FUNKCJE ZABEZPIECZEŃ OD ZWARĆ

DOZIEMNYCH

Instrukcja laboratoryjna uzupełniająca dla studiów dziennych magisterskich

Ćwiczenie: Z.07

Wykonał: dr inż. Adam Smolarczyk

Warszawa, 2006

1. Problemy wykrywania zwarć doziemnych w sieciach
pracujących z nieuziemionym bezpośrednio punktem neutralnym

Wpływ różnych czynników na wartość sygnałów wejściowych

Prawidłowy dobór zabezpieczeń ziemnozwarciowych dla sieci SN nie jest prosty,

ponieważ poziom sygnałów pomiarowych U

, I

zasilających przekaźnik jest stosunkowo

niski.

W sieciach o izolowanym punkcie neutralnym prąd zwarciowy wywołany jest admitancją

obwodu  zwarciowego.  Obwód  ten  składa  się  głównie  z  pojemności  doziemnych  wszystkich
linii  pracujących  w  sieci.  Wartość  admitancji  obwodu  zwarciowego  wzrasta  po  uziemieniu
sieci za pomocą rezystancji, ale  znacznie  maleje  po zainstalowaniu  w  obwodach  uziemienia
punktu neutralnego sieci dławików gaszących (kompensacyjnych) czyli cewek Petersena. W
Polsce  ponad  80%  sieci  SN  o  napięciach  15 kV  i  20 kV  to  układy  pracujące  z  punktem
neutralnym uziemionym przez cewkę Petersena (sieci kompensowane).

Relatywnie mała przewodność obwodów doziemnych sieci umożliwia pojawienie się

dodatkowych rezystancji i niekorzystnych zjawisk w miejscu zwarcia doziemnego.

W sieciach napowietrznych SN bardzo często pojawiają się zwarcia z ziemią, w których

wartości takich rezystancji przekraczają kilkaset omów i nierzadkie są przypadki rezystancji
przekraczających kilka tysięcy omów. Możliwości lokalizowania takich zakłóceń przez
zabezpieczenia ziemnozwarciowe są znacznie ograniczone. Dodatkowym utrudnieniem pracy
tych zabezpieczeń są zjawiska nie stabilnego łuku (łuku przerywanego) w miejscu
doziemienia i związane z tym krótkotrwałe przerwy w przepływie prądu zwarcia.

Podstawowymi sygnałami wykorzystywanymi przez zabezpieczenia ziemnozwarciowe są

składowe zerowe napięcia sieci U

i prądów I

mierzonych w poszczególnych liniach. Na

wartości napięcia U

wpływają głównie:

- napięcie występujące podczas zwarcia doziemnego U

- napięcie zerowe naturalnej asymetrii sieci U

0NS

Natomiast na sygnał I

składają się:

- prądy mierzone przez filtry składowych zerowych linii 3I

- prądy wynikające z błędów pomiarowych tych filtrów I

Ocena i dobór kryterium działania zabezpieczeń ziemnozwarciowych dla różnych sposobów
pracy punktu neutralnego sieci SN

Ze względu na sposób działania kryteria zabezpieczeń ziemnozwarciowych można

podzielić na: prądowe, kierunkowe, admitancjne. We wszystkich tych kryteriach
wejściowymi sygnałami pomiarowymi są sygnały U

i I

W kryteriach prądowych wykorzystuje się tylko informacje o poziomie sygnału I

natomiast w kryteriach kierunkowych i admitancyjnych wykorzystuje się oba sygnały U

i I

Porównując zdefiniowane kryteria (

tabl. 1)

z warunkami określonymi przez sygnały

pomiarowe U

i I

można badać ich przydatność w realizacji zabezpieczeń

ziemnozwarciowych w sieciach SN o różnych sposobach uziemieniach punktu neutralnego.

Tabl. 1. Kryteria działania zabezpieczeń ziemnozwarciowych i ich warunki rozruchowe

Kryterium

Symbol

> U

> I

> Y

> G

> B

kierunek

Nadprądowe

Kierunkowe
(mocowe)

→

Kryteria admitancyjne

Admitancyjne

Konduktancyjne

Konduktancyjne
kierunkowe

Susceptancyjne
kierunkowe

Porównawczo-
admitancyjne

Y

0p1

- Y

0p2

 > ∆Y

Kryteria łączone

Admitancyjno-
konduktancyjne
kierunkowe

Susceptancyjno-
konduktancyjne
kierunkowe

gdzie:
Y

, G

, B

- wartości admitancji, konduktancji i susceptancji zabezpieczanej linii

wyznaczone z napięcia pomiarowego U

oraz prądu pomiarowego I

0p1

, Y

0p2

- wartości admitancji wynikające z pomiarów admitancji w dwóch różnych stanach

zwarcia doziemnego (przed i po działaniu urządzeń wymuszających dodatkowe prądy zwarcia
np. przed i po zadziałaniu AWSC),
U

, I

, Y

, G

, B

- nastawy: napięcia, prądu, admitancji, konduktancji i susceptancji,

kierunek - oznacza realizację kryterium kierunkowego.

Tabl. 2. Zabezpieczenia nadprądowe i kierunkowe (mocowe, kątowe)

Kryterium

Warunki
rozruchu

Charakterystyka i zalecenia

Nadprądowe
zerowe

> I

Zakreskowany obszar płaszczyzny określa
prądy I

powodujące zadziałanie

zabezpieczenia.

Kryterium to uzyskuje najlepsze warunki
do działania w sieciach z punktem
neutralnym uziemionym przez rezystor.
Również są możliwości wykorzystania tego
kryterium w sieciach kablowych z
izolowanym punktem neutralnym oraz w
liniach o małym prądzie doziemnym w
sieciach kompensowanych.

Czułoś działania silnie zależy od wartości
rezystancji przejścia podczas zwarcia.

Kierunkowe
czynnomocowe

→

> I

> U

Obszar zadziałania wyznaczony wartością
nastawczą leży w I i IV ćwiartce
płaszczyzny Q=f(P).

Możliwości wykorzystania tego kryterium
są w sieciach z punktem neutralnym
uziemionym rezystorem oraz w sieciach
kompensowanych wyposażonych w
urządzenia automatyki AWSC (automatyka
wymuszania składowej czynnej).

Czułość prądowa zabezpieczenia silnie
zależy od wartości rezystancji przejścia
podczas zwarcia.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Kierunkowe
biernomocowe

→

> I

> U

Obszar zadziałania wyznaczony wartością
nastawczą leży w I i II ćwiartce
płaszczyzny Q=f(P).

Możliwości wykorzystania tego kryterium
są w sieciach z izolowanym punktem
neutralnym.

Czułość prądowa silnie zależy od wartości
rezystancji przejścia podczas zwarcia.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Tabl. 3. Zabezpieczenia admitancyjne

Kryterium

Warunki
rozruchu

Charakterystyka i zalecenia

Admitancyjne

Y

 > Y

> U

Obszar zadziałania jest na zewnątrz okręgu
o promieniu odpowiadającym wartości
nastawionej admitancyjnej Y

Kryterium to uzyskuje najlepsze warunki
do działania w sieciach uziemionych przez
rezystor. Również duże możliwości
zastosowania kryterium są w sieciach z
izolowanym punktem neutralnym oraz w
liniach o małym prądzie doziemnym w
sieciach kompensowanych.

Czułość prądowa silnie zależy od wartości
rezystancji przejścia podczas zwarcia.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Konduktancyjn
e

G

 >

> U

Kryterium jest spełnione, gdy mierzona
konduktancja znajdzie się w obszarze
zakreskowanym.

Kryterium reaguje na składową czynną
prądu zwarcia. Szczególnie jest przydatne
w sieciach kompensowanych
wyposażonych w urządzenia automatyki
AWSC i w sieciach uziemionych przez
rezystor. Nie uzyskuje warunków do
działania w sieciach z izolowanym punktem
neutralnym.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Konduktancyjn
e kierunkowe

> G

> U

Charakterystyka rozruchowa obejmuje
obszary I i IV ćwiartki płaszczyzny
admitanycjnej. Kryterium to pełni taką
samą rolę, jak zabezpieczenie kierunkowe
czynnomocowe. Nie ma rozruchu
prądowego, a czułość działania członu
G

k> nie zależy od wartości rezystancji

przejścia podczas zwarcia.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Susceptancyjne
kierunkowe

> B

> U

Charakterystyka rozruchowa obejmuje
obejmuje I i II ćwiartkę płaszczyzny
admitanycjnej. Kryterium, które pełni taką
samą rolę, jak zabezpieczenie kierunkowe
biernomocowe. Nie ma rozruchu
prądowego, a czułość działania członu B

nie zależy od wartości rezystancji przejścia
podczas zwarcia.

Obwody wejściowe składowych zerowych
wymagają fazowania.

Tabl. 4. Zabezpieczenia o złożonych kryteriach admitancyjnych

Kryterium

Warunki
rozruchu

Charakterystyka i rekomendacje

Susceptancyjno-

konduktancyjne

kierunkowe

> B

i
G

> G

> U

Kryterium BG

k> realizowane jest przez

połączenie kryteriów G

k> i B

k>.

Zabezpieczenia tego typu uzyskują dobre
warunki do działania w liniach pracujących
w sieciach z izolowanym punktem
neutralnym lub uziemionym przez rezystor.

Podczas normalnej pracy sieci o
zachowaniu się zabezpieczenia decyduje
kryterium G

k>, natomiast po wyłączeniu

awaryjnym rezystora uziemiającego (w
sieci uziemionej przez rezystor) lub
transformatora potrzeb własnych i przejścia
sieci w stan pracy z izolowanym punktem
neutralnym rolę decydującą o działaniu
zabezpieczenia przejmuje kryterium B

k>.

Admitancyjno-

konduktancyjne

kierunkowe

> Y

i
G

> G

> U

Zabezpieczenie typu YG

k> uzyskuje się

przez połączenie kryterium modułu
admitancji z kryterium konduktancyjnym.

Pozwala ono na prawidłową lokalizację
linii doziemnych w sieciach SN o różnych
sposobach połączenia punktu neutralnego z
ziemią. Z analizy wartości rozruchowej
wynika, że w sieciach kompensowanych
wyposażonych w automatykę AWSC lub
uziemionych przez rezystor zawsze co
najmniej jedno z kryteriów uzyska warunki
do pobudzenia. Natomiast po przejściu sieci
SN w układ pracy z izolowanym punktem
neutralnym linie mogą być skutecznie
chronione przez kryterium Y

Porównawczo-
admitancyjne
YY

Y

0p1

–

0p2

 >

∆Y

> U

Kryterium YY

> opiera się na przyroście

admitancji zerowej mierzonej w linii
doziemnej po załączeniu urządzeń
wymuszających dodatkowy prąd zwarcia z
ziemią (np. za pomocą AWSC). Aby
stwierdzić przyrost admitancji należy w
czasie doziemienia mierzyć prąd I

napięcie U

przed oraz po załączeniu

urządzeń wymuszających AWSC oraz
obliczyć różnice admitancji doziemnej dla
tych dwóch stanów.

Kryterium to wykazuje dużą czułość w
wykrywaniu zwarć o dużych rezystancjach
przejścia podczas zwarcia.

Z przedstawionych w

tabl. 2 – tabl. 4

kryteriach zabezpieczeń ziemnozwarciowych

znaczną liczbę stanowią te, które wykorzystują do działania pomiar admitancji zerowej linii.

W konstrukcjach zabezpieczeń admitancyjnych sygnały decyzyjne można poddawać

silnemu uśrednianiu, co sprzyja uzyskiwaniu warunków do ich zadziałania również podczas
zwarć niestabilnych o łuku przerywanym.

Zabezpieczenia admitancyjne znajdują również szerokie zastosowanie w sieciach z

punktem  neutralnym  uziemionym  przez  rezystor.  Przy  stosowaniu  napięciowego  progu
rozruchowego  na  poziomie  5%  lub  10%  znamionowego  napięcia  fazowego  sieci  zakres
wykrywanych  zwarć  z  dużymi  rezystancjami  przejścia  podczas  doziemień  jest  znacznie
większy niż w przypadku zabezpieczeń nadprądowych.

Dodatkową zaletą zabezpieczeń admitancyjnych jest ich zdolność do działania w

warunkach uszkodzonego lub wyłączonego rezystora (w przypadku sieci z punktem
neutralnym uziemionym przez rezystor). W tym przypadku w członach rozruchowych Y

następuje nawet zwiększenie obszarów wykrywania zwarć. Natomiast człony I

> obniżają

swój zakres działania a w liniach o dużych prądach pojemnościowych mogą całkowicie
utracić zdolność do prawidłowego działania.

2. Zdalna komunikacja z urządzeniem MUPASZ 2001 A przy
wykorzystaniu programu KOSAN 2000

Urządzenie MUPASZ 2001 A jest przystosowane do współpracy z komputerowym

systemie  nadzoru  rozdzielni  średniego  napięcia  KOSAN.  Wyposażone  jest  wtedy  w  łącze
światłowodowe  umożliwiające  połączenie  z  koncentratorem  danych  systemu  KOSAN.  Za
pomocą tego łącza urządzenie MUPASZ 2001 A przekazuje wszystkie informacje bieżące o
stanie  pola,  w  którym  jest  zainstalowany;  może  również  odbierać  zdalne  polecenia
zamknięcia  lub  otwarcia  wyłącznika.  Operator  systemu  KOSAN  może  obserwować  na
monitorze  schemat  rozdzielni  ze  stanem  poszczególnych  wyłączników.  Zdalnie  można  też
zmieniać nastawienia funkcji zabezpieczeniowych w poszczególnych urządzeniach MUPASZ
2001 A,  uaktywniać  lub  dezaktywować  automatyki,  synchronizować  zegary  wewnętrzne  z
zegarem  systemu,  oglądać  zawartości  rejestratorów  zdarzeń  i  zmieniać  skonfigurowanie
urządzeń MUPASZ 2001 A.

Po uruchomieniu programu KOSAN 2000 plikiem osa_mgr.exe (z katalogu

C:\KOSAN.OSA\PROG lub skrótu

umieszczonego na pulpicie) należy umieścić

wskaźnik myszy na symbolu wyłącznika w polu w którym chcemy zasterować wyłącznikiem
i kliknąć dwukrotnie lewym przyciskiem myszy. Pojawi się okno dialogowe, w którym należy
kliknąć

aby zasterować wyłącznikiem na

Otwórz

, a następnie należy kliknąć

aby zasterować wyłącznikiem na

Zamknij

(będzie widoczne aktualne położenie

wyłącznika na ekranie

Synoptyki

rozdzielni).

W celu dokonania uaktywnienia odpowiednich funkcji zabezpieczeniowych (opcja

ZABEZPIECZENIA

) i automatyk (opcja

AUTOMATYKA

) dokonania zmian wartości

znamionowych,

nastawieniach

przekładników

prądowych

napięciowych

(

KONFIGURACJA

) oraz dokonania zmian w nastawieniach funkcji zabezpieczeniowych

należy najpierw uruchomić

Konfigurator

klikając dwukrotnie lewym przyciskiem myszy

na ekranie

Synoptyki

rozdzielni.

W celu zmiany nastawień np. funkcji zabezpieczenia admitancyjnego Y

> należy

uruchomić

Konfigurator

, wybrać polecenie z menu

MUPASZ>Odczytaj

, następnie klikając

dwukrotnie wybrać opcję

ZABEZPIECZENIA>ZIEMNOZWARCIOWE>Y

W celu dokonania zapisu przeprowadzonych zmian należy zamknąć zbędne okno i wybrać

polecenie z menu

MUPASZ>Zapisz

Powyższy krótki opis nie wyczerpuje w pełni możliwości programu KOSAN 2000. Ma on

na celu jedynie pokazanie podstaw wykorzystania programu, który jest niezbędny do
poprawnego wykonania ćwiczenia.

Uwaga. Jednorazowo można dokonać kilku zmian w konfiguracji urządzenia, ale takich,
które nie wpływają na tzw. nastawienia główne tj. zmiana rodzaju pola lub zmiana rodzaju

sieci. Nie zaleca się również dokonywania nastawień w dwóch (i więcej) różnych funkcjach
zabezpieczeniowych lub automatykach jednocześnie (należy dokonywać nastawień i zapisu
zmian nastawień dla każdej funkcji zabezpieczeniowej i automatyki oddzielnie, ze względu
na niestabilność pracy programu KOSAN 2000).

Klawiatura membranowa i programator

Na płycie czołowej urządzenia znajduje się wyświetlacz LCD cztery lampki

sygnalizacyjne (ZASILANIE, BLOKADA, UP, AWARIA) oraz klawiatura membranowa.

Wyświetlacz umożliwia:

zobrazowanie graficzne stanu elementów łączeniowych pola rozdzielczego,
wyświetlanie wyników pomiarów: a) małą czcionką obok schematu rozdzielczego; b)

dużą czcionką na całym ekranie,

wyświetlanie informacji o zadziałaniu danej funkcji zabezpieczeniowej (data, czas, rodzaj

zdarzenia, parametry zdarzenia),

wyświetlanie informacji o 58 ostatnich zdarzeniach zapisanych w rejestratorze zdarzeń,
wyświetlanie stanu blokad załączania wyłącznika w polu.
Klawiatura membranowa na płycie czołowej urządzenia MUPASZ 2001 A składa się z

dziewięciu przycisków które służą do: wyświetlania wyników pomiarów, wyświetlania stanu
blokad, przeglądania rejestrów zdarzeń, przechodzenia z trybu przeglądania rejestratora
zdarzeń i na odwrót.

Funkcję wszystkich przycisków przedstawiono w

tabl. 5.

Tabl. 5. Znaczenie przycisków klawiatury membranowej na płycie czołowej

Przycisk

Przeznaczenie

Główny do przywoływania na ekran wyników pomiarów napięć.

Główny do przywoływania na ekran wyników pomiarów prądów.

Główny do przywoływania na ekran wyników pomiarów mocy i energii.

INNE

FUNKCJE

Do przywoływania na ekran pomiarów: współczynnika mocy cos

ϕ, częstotliwości f, czas pracy

pola t

PRP

, temperatur θ i θ

REJESTR

ZDARZEŃ

Do przywoływania na ekran rejestratora zdarzeń

ODCZYT

BLOKAD

Do przywoływania na ekran wykazu aktywnych blokad uniemożliwiających zamknięcie
wyłącznika w polu

↑

W czasie przeglądania rejestratora zdarzeń do wyświetlania zdarzeń wcześniejszych, a w
trakcie wyświetlania pomiarów małą czcionką do przełączenia na wyświetlanie pomiarów dużą
czcionką

↓

W czasie przeglądania rejestratora zdarzeń do wyświetlania zdarzeń późniejszych, a w trakcie
wyświetlania pomiarów dużą czcionką do przełączenia na wyświetlanie pomiarów małą
czcionką

KASUJ

AWARIE

Do kasowania ramki zawierającej informacje o zdarzeniu awaryjnym, do zakończenia
przeglądania rejestratora zdarzeń i przywołania na ekran pomiarów zbiorczych.

Do zmian parametrów funkcji zabezpieczeniowych i automatyk oraz odczytu pomiarów

służy programator. Dzięki niemu można sprawdzić dowolne parametry, obserwować wyniki
pomiarów, a także dokonać zmian dowolnych parametrów (znając kod dostępu który jest
ciągiem maksymalnie 8 cyfr).

W celu wprowadzenia kodu dostępu do programatora należy:

• nacisnąć przycisk

KOD

• wpisać kolejne cyfry tworzące dany kod,

• nacisnąć przycisk

ZATWIERDZENIE,

Raz wprowadzony kod obowiązuje do chwili odłączenia programatora od urządzenia

MUPASZ 2001 A. Po wprowadzeniu niewłaściwej kombinacji cyfr urządzenie MUPASZ
2001 A zareaguje komunikatem o błędnym kodzie. Należy wówczas nacisnąć przycisk

WYCOFANIE

i ponownie wprowadzić właściwy kod.

Programowanie programatorem nie zawiesza normalnej pracy urządzenia MUPASZ

2001 A.

Poruszanie się po całym drzewie programatora podlega następującym ogólnym zasadom:

• na każdym poziomie widoczny jest komentarz o tym, co można zrobić,

• zagłębiać się w menu należy naciskając przyciski

0...9

• wycofywać się na wyższy poziom należy przyciskiem

WYCOFANIE

• nowe dane wpisuje się tam, gdzie wskazuje kursor wg podpowiedzi albo jako liczbę ze

stosownego przedziału.

Przemieszczania się po głównym menu należy dokonywać naciskając przyciski

↓ , ↑ . W

każdym oknie wyboru następnego okna można dokonać przez naciśniecie cyfry widocznej po
lewej stronie odpowiedniego hasła.

W przypadku wyświetlenia okna z parametrami nastawczymi zabezpieczenia do dalszych

jego wierszy można przejść przyciskiem

ZATWIERDZENIE

, a zrezygnować przyciskiem

WYCOFANIE

3. Urządzenie testujące i układ pomiarowy

Do badań należy wykorzystać tester mikroprocesorowy CMC-56 firmy OMICRON

electronics.  Dokładny  opis  dotyczący  części  sprzętowej  i  programowej  urządzenia
przedstawiono  w  rozdz. 1  tego  skryptu.  Wraz  z  testerem  pod  systemem  operacyjnym
Windows współpracuje oprogramowanie Test Universe 1.61. Do testów urządzenia MUPASZ
2001 A  należy  wykorzystać  moduły

Quick CMC

Overcurrent

oraz

Ground Fault

oprogramowania.

Podczas ćwiczenia laboratoryjnego zostaną wykonane badania urządzenia MUPASZ

2001 A współpracującego z polem linii napowietrznej w sieci z izolowanym punktem
neutralnym (układ Holmgreena połączenia przekładników pradowych).

Dokładne połączenie urządzenia MUPASZ 2001 A z testerem CMC-56 przedstawia

rys

4. Na rysunku tym pokazano do których wejść prądowych i napięciowych urządzenia

należy doprowadzić sygnały analogowe (prądowe i napięciowe) z wyjść testera. Ponadto
pokazano na które wejścia dwustanowe testera (BI) należy doprowadzić sygnały z symulatora
wyłącznika, a co za tym idzie z wyjść dwustanowych urządzenia. Szczegółowy opis
zacisków, sygnałów w symulatorze wyłącznika przedstawiono w

tabl. 6.

Ten układ połączeń

jest wykorzystywany podczas wszystkich testów urządzenia MUPASZ 2001 A.

Tabl. 6. Opis zacisków razem z ich funkcją, znajdujących się w tylnej części symulatora wyłącznika SN MSW-1
wykorzystywanego podczas przeprowadzania testów

Nr zacisku

Sygnał

Funkcja

+ 220 V d.c.

Napięcie sterujące (+)

- 220 V d.c.

Napięcie sterujące (-)

Potwierdzenie zamknięcia wyłącznika

wyjście (+)

Potwierdzenie otwarcia wyłącznika

wyjście (+)

Potwierdzenie zbrojenia napędu

wyjście (+)

Sygnał na zamknięcie wyłącznika

wejście (+)

Sygnał na otwarcie wyłącznika

wejście (+)

Nie używane

-5

śc

źn

i w

jś

zą

łą

ię

łą

ęd

łą

-1

Rys. 4. Podstawowy układ pomiarowy wykorzystywany podczas przeprowadzania testów; OW - sygnał na

otwarcie wyłącznika, ZW - sygnał na zamknięcie wyłącznika, BI - wejście dwustanowe, BO – wyjście

dwustanowe; P – przełącznik Ferranti/Holmgreen

3. Sposób wykonania badań

Konfigurowanie urządzenia i zmiany nastawień należy dokonywać w oprogramowaniu

KOSAN.

Do wszystkich badań należy wykorzystać tester CMC-56 firmy OMICRON electronics.
Do sprawdzenia poprawność sterowania wyłącznikiem (zamykanie / otwieranie) z

poziomu urządzenia MUPASZ 2001 A należy wykorzystać oprogramowanie KOSAN.

Uwaga. Podczas przeprowadzania badań funkcji zabezpieczeniowych, oraz wyznaczania

charakterystyk,  należy  zasymulować  awarię  otwarcia  wyłącznika  (zamknąć  wyłącznik  w
polu,  na  płycie  czołowej  symulatora  wyłącznika  MPSW-1  wcisnąć  przycisk  AW_OW  –
awaria  otwarcia  wyłącznika).  Spowoduje  to,  że  impuls  na  OW  podany  przez  urządzenie
MUPASZ 2001 A  zostanie  zarejestrowany  przez  tester  CMC-56  na  odpowiednim  wejściu
dwustanowym, natomiast stan wyłącznika  (na  synoptyce)  oraz  stan  symulatora  wyłącznika
pozostanie niezmieniony – wyłącznik w polu będzie cały czas zamknięty.

Do wyznaczenia charakterystyk rozruchowych B

=f(G

) funkcji zabezpieczenia Y

> dla

różnych nastawień parametrów Y

, G

, B

oraz charakterystyki I/I

=f(

) zabezpieczenia I

dla wybranego kąta środkowego

α funkcji należy wykorzystać moduł

Quick CMC

oprogramowania  testera  CMC.  Dla  każdej  badanej  charakterystyki  należy  wyznaczyć
charakterystykę  teoretyczną  i  rzeczywistą.  Obliczyć  błędy  względne  i  bezwzględne  i
sprawdzić  czy  spełniona  jest  dokładność  gwarantowana  przez  producenta.  Wykreślić
charakterystyki błędów.

Do sprawdzenia (dla różnych rodzajów sieci) poprawności działania funkcji zabezpieczeń

> oraz I

>k podczas stanów przejściowych występujących w trakcie zwarć doziemnych w

sieci SN należy wykorzystać moduł

Ground Fault

oprogramowania testera CMC. Badanie ma

na celu sprawdzenie czy funkcja poprawnie działa gdy zwarcie wystąpi w zabezpieczanym
odcinku sieci i nie działa gdy zwarcie wystąpi poza zabezpieczanym odcinkiem sieci.

Do wyznaczenia charakterystyki czasu działania t=f(I/I

) funkcji zabezpieczeń I

>, I>,

I>>, I>zal należy wykorzystać moduł

Quick CMC

oprogramowania testera CMC bądź moduł

Overcurrent

oprogramowania testera CMC.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w urządzeniu zabezpieczeniowym MUPASZ 2001 A

wartości progowe admitancji (konduktancji, susceptancji) funkcji Y

> nastawia się dla

wartości obliczonych po stronie pierwotnej przekładników pomiarowych wg wzoru:

⋅

gdzie:
Y

– moduł admitancji zerowej zespolonej (Y

·e

ϕ0

) (po stronie pierwotnej przekładników),

– przekładnia prądowa przekładników prądowych (Ferrantiego lub Holmgreena),

– moduł prądu składowej zerowej doprowadzonego z testera CMC do urządzenia

MUPASZ 2001 A (po stronie wtórnej przekładników),
p

– przekładnia napięciowa przekładnika napięciowego składowej zerowej,

– moduł napięcia składowej zerowej doprowadzonego z testera CMC do urządzenia

MUPASZ 2001 A (po stronie wtórnej przekładników),

∠

, U

=Re (Y

)=Y

cos(

) – konduktancja,

=Im (Y

)=Y

sin(

) – susceptancja.