POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA 

Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Świetlnej 

Laboratorium Techniki Wysokich Napięć 

 

ĆWICZENIE  3 

 

ROZKŁAD  NAPIĘCIA  NA  ŁAŃCUCHU 

IZOLATORÓW  KOŁPAKOWYCH 

 
 

I. WIADOMOŚCI  TEORETYCZNE 

 

1. Izolatory liniowe

 

 

Izolatory liniowe służą do mechanicznego umocowania przewodów linii wysokiego napięcia i jedno-

cześnie elektrycznego ich izolowania od konstrukcji wsporczych. Izolatory liniowe muszą wytrzymywać 
ciężar przewodów – również w warunkach obciążenia sadzią i wiatrem. Materiały izolacyjne służące do 
wyrobu izolatorów to głównie porcelana i szkło hartowane, spełniające wymogi związane z pracą w wa-
runkach napowietrznych. Wymaganiami tymi są:  

−

 

odporność na wpływy atmosferyczne i chemiczne, 

−

 

odporność na znaczne zmiany temperatury, 

−

 

wysoka wytrzymałość elektryczna, 

−

 

duża rezystancja skrośna i powierzchniowa, 

−

 

nienasiąkliwość, 

−

 

odporność na stłuczenie itp. 

Duży ciężar łańcuchów izolatorów szklanych i porcelanowych sprawia, że prowadzone są poszukiwa-

nia  nowych  materiałów.  Przeprowadza  się  badania  nad  materiałami  kompozytowymi  z wykorzystaniem 
tworzyw  sztucznych.  Produkowane  i stosowane  izolatory  kompozytowe  zawierają  zarówno  materiały 
nieorganiczne jak i organiczne w postaci żywic lanych i polimerów (materiały wiążące). Pomijając to, że 
izolatory  takie  są  droższe  i  w  warunkach  napowietrznych  szybciej  ulegają  zestarzeniu,  stają  się  coraz 
bardziej konkurencyjne w stosunku do izolatorów tradycyjnych. Izolatory kompozytowe są dość szeroko 
stosowane w USA, Kanadzie, Australii i Afryce Południowej a ostatnio także i w Polsce. 

Narażenia, którym podlegają izolatory w warunkach napowietrznych można podzielić na trzy grupy: 

−

 

mechaniczne, 

−

 

elektryczne , 

−

 

zabrudzeniowe. 

Narażenia  mechaniczne  mogą  mieć  charakter  stały  lub  zmienny.  Charakter  stały  mają  obciążenia 

mechaniczne związane z masą elementów linii i naciągiem przewodów. Obciążenia zmienne wynikają ze 
zmiennych  warunków  atmosferycznych  takich  jak:  wiatr,  oblodzenie,  duże  skoki  temperatury.  Należy 
również uwzględniać narażenia związane ze stanami awaryjnymi, np. zerwanie przewodu. 

Narażenia  elektryczne  wynikające  z przepięć atmosferycznych i łączeniowych mają wpływ na wy-

miary  izolatorów.  Izolatory  muszą  wytrzymać  określone  napięcia probiercze przemienne i piorunowe, a 
w  zakresie  napięć  znamionowych  powyżej  220  kV  również  napięcia  probiercze  łączeniowe.  Wartości 
napięć  probierczych  podaje  norma  PN-EN  60071-1:2008.  Wielkościami  charakteryzującymi  własności 
elektryczne izolatorów są: 

a)

 

najwyższe dopuszczalne napięcie izolatora (dawniej napięcie znamionowe izolacji), 

b)

 

znamionowe napięcie probiercze przemienne na sucho i pod deszczem, 

c)

 

znamionowe napięcie probiercze piorunowe, 

d)

 

droga upływu, 

e)

 

droga przeskoku. 

Narażenia  zabrudzeniowe  wynikają  z  łącznego  oddziaływania  zanieczyszczeń  i wilgoci.  Prądy 

upływu płynące przez zawilgocone osady mogą być przyczyną znacznego osłabienia wytrzymałości elek-
trycznej  izolatorów.

 

Izolatory  przeznaczone  do  pracy  w  strefach  o  silnym  zanieczyszczeniu  atmosfery 

 

Laboratorium Techniki Wysokich Napięć 

2

posiadają  zwiększoną  drogę  upływu,  np  bardziej  rozbudowany  system  kloszy.  Najczęściej  spotykanym 
obecnie rozwiązaniem są klosze o różnej wielkości – na przemian większe i mniejsze.  

Wysokonapięciowe izolatory liniowe można podzielić następująco: 

a)

 

izolatory stojące pniowe i deltowe (typ LSP i LSD, a także liniowe wsporcze LWP), 

b)

 

izolatory kołpakowe (porcelanowe typu LK i szklane typu PS), 

c)

 

izolatory pniowe (długopniowe) wiszące (typ LP lub LPZ, a także przeciwzabrudzeniowe oraz 
kompozytowe), 

d)

 

izolatory trakcyjne (typ LT), 

e)

 

izolatory do linii elektroenergetycznych z przewodami izolowanymi (np. typ R125NA). 

W przypadku linii średnich napięć z przewodami izolowanymi stosowane są izolatory liniowe wspor-

cze (np. LWP), jak również o specjalnej konstrukcji (R125NA) umożliwiającej inny sposób mocowania 
przewodu. Wprowadzenie w przyszłości przewodów z pełną izolacją (wytrzymującą napięcia probiercze) 
mocowanych  do  konstrukcji  wsporczych  przy  pomocy  specjalnych  uchwytów  lub  głowic  spowoduje 
całkowite wyeliminowanie izolatorów. 

 

b)

 

a)

 

c)

 

 

Rys.  1.  Izolatory  liniowe:  a)  izolator  liniowy  wsporczy,  b)  izolator  liniowy  wiszący 
długopniowy, c) łańcuch izolatorów kołpakowych 

 

Izolatory stojące (rys. 1a) stosuje się w liniach niskiego i średniego napięcia. Izolatory te posiadają 

metalowy trzpień służący do mocowania ich do poprzeczników słupów za pomocą śrub. Przewód robo-
czy mocowany jest do główki izolatora przy pomocy wiązałki. 

W liniach wysokiego napięcia 110 i 220 kV wykorzystuje się izolatory długopniowe wiszące łączone 

ewentualnie w łańcuchy jedno– lub wielorzędowe. Izolatory długopniowe (rys. 1b.) wyparły niemal cał-
kowicie z linii 110 i 220 kV izolatory kołpakowe. Najważniejsze zalety takich izolatorów to: 

−

 

duża wytrzymałość mechaniczna na rozciąganie, 

−

 

nieprzebijalność, 

−

 

duża odporność na uderzenia, 

−

 

duża odporność na starzenie i trudne warunki klimatyczne. 

 

Izolatory kołpakowe ze szkła hartowanego stosowane są w liniach napowietrznych 400 i 750 kV. Za-

letami izolatorów kołpakowych są: 

−

 

możliwość zestawiania łańcuchów izolatorów jedno– i wielorzędowych o dowolnej długości, 

−

 

pęknięcie  izolatora  lub  rozsypanie  się  całego  klosza  towarzyszące  przebiciu  izolacji  poje-
dynczego ogniwa odbywa się z zachowaniem połączenia mechanicznego, 

−

 

prosta technologia produkcji, 

 

Ć

wiczenie 3.

 

Rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów kołpakowych

 

 

3

−

 

duża  wytrzymałość  mechaniczna  na  rozciąganie  –  wewnątrz  kołpaka  materiał  izolacyjny  pod-
dawany jest naprężeniu ściskającemu. 

1

5

2

4

5

3

 

Rys. 2. Izolator kołpakowy: 1 - część izolacyjna, 2 - kołpak, 3 - trzonek, 4 – za-
wleczka zabezpieczająca, 5 - spoiwo cementowe 

 

Niestety, izolatory kołpakowe mają również dużo wad. Najważniejsze z nich to: 

−

 

znaczny ciężar łańcucha ze względu na duży udział masy okuć, 

−

 

przebijalność, 

−

 

nierównomierny rozkład napięcia wzdłuż łańcucha. 

Niejednostajność  rozkładu  napięcia  sprawia,  że  wytrzymałość  elektryczna  łańcucha  izolatorów  jest 

mniejsza od sumy wytrzymałości elektrycznej

 

wszystkich

 

ogniw. Obniżenie wytrzymałości jest szczegól-

nie wyraźne przy napięciu piorunowym. 

 
 

2. Rozkład napięcia wzdłuż łańcucha izolatorów kołpakowych

 

 

Schematem zastępczym łańcucha izolatorów kołpakowych jest układ pojemności ogniw oraz pojem-

ności doziemnych i pojemności do przewodu (rys. 3). 

1

I

C

z

C

z

C

z

U

3

U - U

3

C

z1

I

1

C

p

C

z

2

I

C

2

z2

I

I

p2

I

3

C

3

C

p

C

p

z3

I

p3

I

I

4

4

I

z4

C

p4

I

I

5

C

p

I

p1

C

 

Rys.  3.  Schemat  zastępczy  łańcucha  izolatorów  kołpakowych:  C  -  pojemności  własne  po-
szczególnych izolatorów, C

z

 - pojemności okuć izolatorów względem ziemi, C

p

 - pojemności 

okuć względem przewodu wysokiego napięcia 

 

 

Laboratorium Techniki Wysokich Napięć 

4

Niejednostajność  rozkładu  napięcia  wzdłuż  łańcucha  izolatorów  kołpakowych  wynika z wpływu po-

jemności poszczególnych ogniw względem uziemionej konstrukcji słupa i względem przewodu robocze-
go. Zwykle, dla uproszczenia rozważań, przyjmuje się jednakowe pojemności okuć izolatorów względem 
ziemi oraz jednakowe pojemności tych okuć względem przewodu (rys. 3). W rzeczywistości pojemności 
te zwiększają się w miarę przybliżania się do uziemionej konstrukcji (C

z

) i przybliżania się do przewodu

 

roboczego (C

p

). Zmiany te nie są jednak zbyt duże, co uzasadnia uproszczenie. 

Ze względu na większe rozmiary uziemionej konstrukcji wsporczej w stosunku do wymiarów geome-

trycznych przewodu, pojemności C

z

 są na ogół znacznie większe od pojemności C

p

. Rozkład napięcia jest 

tym  silniej  nierównomierny,  im  stosunki  pojemności  C

z

/C  i  C

z

/C

p

  są  większe.  Napięcia  na  poszczegól-

nych ogniwach wzrastają przy przybliżaniu się do przewodu roboczego. 

Napiszmy równanie dla prądów dla węzła 3 (rys. 3)

 

 

I

p3

 + I

4

 = I

z3

 + I

3 

.  

 

Przy założeniu braku pojemności do przewodu (Cp = 0) równanie miałoby postać 

I

4

 = I

z3

 + I

3 

. 

 

Napięcie na 4 ogniwie jest większe niż napięcie na ogniwie 3.  
Istnienie  pojemności  do  przewodu  wyrównuje  nieco  rozkład,  ale  ponieważ  I

z3

  >  I

p3

,  to  nadal  I

4

  > I

3

,  

czyli 

U

43

ω

C > U

32

ω

C ,

 

 

U

43

 > U

32 

.

 

 

Ponieważ  napięcie  na  pojemności  doziemnej  U

3

  =  I

z3

/

ω

C

z

  jest inne niż na pojemności do przewodu 

U – U

3

 = I

p3

/

ω

C

p

, to również przy jednakowych pojemnościach – czyli przy C

p

 = C

z

 – rozkład jest nie-

jednostajny. 

Dla dowolnego węzła k równanie dla prądów ma postać

 

 

I

pk

 + I

k + 1

 = I

zk

 + I

k 

. 

 

Warunkiem jednostajności rozkładu napięcia jest, aby prądy płynące przez pojemność do przewodu i 

pojemność doziemną były jednakowe

 

I

pk

 = I

zk 

, 

a więc                        (U – U

k

)

ω

C

pk

 = U

k

ω

C

zk 

.

  

 

b

c

k

%

100

U  /U

4

5

2

3

d

a

k

80

1

40

0

20

0

60

 

Rys. 4. Rozkład  napięcia  na  łańcuchu  izolatorów  dla  następujących 
hipotetycznych przypadków: a) C

p

 = C

z

 = 0,  b) C

p

 = 0, C

z

 

≠

 0,  c) C

p

 

≠

 0, C

z

 = 0,  d) C

p

 = C

z

 

 

Ć

wiczenie 3.

 

Rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów kołpakowych

 

 

5

 
Jeżeli liczba ogniw łańcucha izolatorów wynosi n, to przy równomiernym rozkładzie napięcia mamy 

k

n

U

U

k

⋅

=

. 

Możemy  zatem  obliczyć  dla  dowolnego  węzła  (okucia)  relację  między  pojemnością  do  przewodu 

i pojemnością doziemną warunkującą jednostajność rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów 

1

k

n

1

C

C

zk

pk

−

⋅

=

. 

 

Dla łańcucha złożonego z pięciu ogniw (jak na rys. 3) zależności między pojemnościami dla poszcze-

gólnych węzłów będą następujące: 

Nr węzła 

1 

2 

3 

4 

C

pk

/C

zk

 

1/4 

2/3 

3/2 

4 

Dla  wyrównania  rozkładu  napięcia  należy  powiększyć  pojemności  do  przewodu  okuć  izolatorów 

znajdujących  się  w  pobliżu  przewodu  roboczego.  Do  tego  celu    służy  armatura  ochronna.  Najczęściej 
stanowi ją metalowy pierścień otaczający łańcuch izolatorów w pewnej odległości od przewodu robocze-
go  i  połączony  galwanicznie  z  przewodem  roboczym.  Stosowany  często  podobny  pierścień  przy  uzie-
mionym końcu łańcucha nie ma większego wpływu na rozkład napięcia. Jego rolą jest ochrona izolato-
rów  przed  cieplnym  działaniem  łuku.  Przeskok  elektryczny  spowodowany  przepięciem,  a  następnie  łuk 
elektryczny powinien pozostawać w  bezpiecznej odległości od izolatorów. 

Armatura  powiększa  pojemność  ogniw  do  przewodu  wyrównując  częściowo  rozkład  napięcia.  Do-

kładniejsze wyrównanie rozkładu, uwarunkowane powyższym wzorem przedstawiającym relację między 
pojemnościami doziemnymi i do przewodu, wymagałoby zastosowania armatury o trudnych do wykona-
nia złożonych kształtach. 

Na rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów kołpakowych mają również wpływ warunki atmosferycz-

ne  i  stan  powierzchni  izolatorów.  Zanieczyszczona  i  zawilgocona  powierzchnia  izolatorów,  deszcz  i 
mgła,  są  przyczyną  przepływu  prądów  przewodnościowych  zmieniających  rozkład  napięcia.  Staje  się  on 
bardziej równomierny. 

Przeskok  przy  napięciu  przemiennym  50  Hz  poprzedzony  jest  wyładowaniami  niezupełnymi.  Prądy 

przewodnościowe tych wyładowań są współmierne z prądami pojemnościowymi w łańcuchu poprawiając 
pierwotny rozkład napięcia uwarunkowany samymi pojemnościami. Również duży wpływ na wspomnia-
ny rozkład  mają prądy pojemnościowe wynikające ze zmian pojemności podczas wyładowań. 

Czynniki  powyższe  –  tzn.  wyładowania,  warunki  atmosferyczne,  stan  powierzchni  izolatorów  –  nie 

mają wpływu na rozkład napięcia przy napięciu piorunowym zależnym tylko od pojemności. 

Znając rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów zdrowych i dokonując po pewnym okresie eksploata-

cji linii ponownego pomiaru rozkładu napięcia, można przez porównanie tych rozkładów wykryć przebite 
ogniwo.  Pomiary  rozkładu  napięcia  w terenie  są  bardzo  uciążliwe.  Przebite  ogniwo  w  łańcuchu  można 
wykryć iskiernikiem kulowym lub woltomierzem elektrostatycznym o specjalnej konstrukcji. Wyprowa-
dzenia elektrod iskiernika bądź woltomierza

 

umieszczonych na drążku powinny być tak skonstruowane, 

aby możliwe było jednoczesne dotknięcie

 

górnego i dolnego okucia.  Brak przeskoku na iskierniku bądź 

brak lub małe wychylenie wskazówki woltomierza wskazuje na przebite lub uszkodzone ogniwo. Mniej 
uciążliwa metoda polega na wykrywaniu uszkodzeń przez pomiar zakłóceń radioelektrycznych – wchodzi 
się tylko na słupy, przy których poziom zakłóceń jest nadmierny. 

Poznanie rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów ma duże znaczenie teoretyczne jako studium nad 

sprzężeniami pojemnościowymi występującymi w urządzeniach wysokonapięciowych. Izolatory przepu-
stowe,  dzielniki  wysokiego  napięcia,  odgromniki  zaworowe,  a  nawet  uzwojenia  transformatorów  –  to 
przykłady urządzeń, w których mamy do czynienia ze sprzężeniami pojemnościowymi. Poznanie rozkła-
du napięcia stwarza możliwości opracowania metod sterowania tym rozkładem w celu eliminacji sprzę-
ż

eń pojemnościowych lub zmniejszenia natężeń pola w miejscach najbardziej zagrażających izolacji. 

 

 

Laboratorium Techniki Wysokich Napięć 

6

3. Pytania kontrolne

 

 

1.

 

Jakim narażeniom podlegają izolatory w warunkach pracy napowietrznej? 

2.

 

Podział izolatorów liniowych 

3.

 

Wady i zalety izolatorów kołpakowych 

4.

 

Jaki  jest  rozkład  napięcia  na  łańcuchu  izolatorów  przy  uwzględnieniu  pojemności  ogniw 
i pojemności do ziemi? 

5.

 

Jaki  jest  rozkład  napięcia  na  łańcuchu  izolatorów  przy  uwzględnieniu  pojemności  ogniw 
i pojemności do przewodu roboczego? 

6.

 

Wyjaśnić wpływ armatury ochronnej na rozkład napięcia 

7.

 

Wytłumaczyć zjawisko wyrównywania się rozkładu napięcia przy wyładowaniach niezupełnych 

8.

 

Jak  wpływa  na  wytrzymałość  statyczną  i  udarową  nierównomierny  rozkład  napięcia  na  łańcuchu 
izolatorów? 

 
Literatura 

1.

 

Flisowski Z.: Technika wysokich napięć. WNT, Warszawa 1988 

2.

 

Gacek Z.: Wysokonapięciowa technika izolacyjna. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1996 

3.

 

Inżynieria  wysokich  napięć  w  elektroenergetyce  –  praca  zbiorowa.  Tom  I,  Wyd.  Politechniki  Po-
znańskiej, 1996 

4.

 

 PN-90/E-06308  Elektroenergetyczne  izolatory  wysokonapięciowe.  Izolatory  liniowe.  Ogólne  wy-
magania i badania(norma wycofana) 

5.

 

 PN-EN  60383-1:2005  Izolatory  do  linii  napowietrznych  o  znamionowym  napięciu  powyżej  1  kV. 
Część  1:  Ceramiczne  i  szklane  izolatory  do  sieci  prądu  przemiennego.  Definicje,  metody  badań 
i kryteria oceny wyników 

 

II. POMIARY 

 
 

1. Pomiar rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów zdrowych

 

 

Pomiaru  rozkładu  napięcia  na  łańcuchu  izolatorów  dokonujemy  w  układzie  przedstawionym  na  ry-

sunku 5. Należy podkreślić, że zastosowana metoda pomiarowa (bezpośredni pomiar napięcia woltomie-
rzem elektrostatycznym) nie jest zbyt odpowiednia do tego celu. Pojemność woltomierza – chociaż nie-
wielka  –  wpływa  na  rozkład  napięcia  stanowiąc  dodatkową  pojemność  doziemną.  Dokładne  pomiary 
można  uzyskać  stosując  metodę  kompensacyjną.  Eliminacja  prądu  pojemnościowego  płynącego  przez 
woltomierz elektrostatyczny wymaga dodatkowego regulowanego źródła napięcia o tej samej fazie. Na-
pięcia  nie  powinny  zawierać  wyższych  harmonicznych  a układ  zerowy  powinien  być  starannie  ekrano-
wany, mieć dużą czułość i nie zniekształcać rozkładu pola. Metoda ta jest więc dość kłopotliwa.  

 

Tr

A

R

0

Tp

C

C

4

5

3

Ve

2

C

C

1

0

2

Ve

1

C

V

 

Rys.  5.  Schemat  układu  probierczego:  Tr  -  transformator  regulacyjny,  Tp  -  transformator 
probierczy, R - rezystor ograniczający, C - pojemność pojedynczego izolatora kołpakowego, 
Ve

1

, Ve

2

 - woltomierze elektrostatyczne 

 

 

Ć

wiczenie 3.

 

Rozkład napięcia na łańcuchu izolatorów kołpakowych

 

 

7

Zastosowany  układ  pomiarowy  przedstawiony  na  rysunku  5,  mimo  swoich  wad,  pozwala  jednak  na 

uzyskanie przybliżonego obrazu rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów kołpakowych i zaobserwowa-
nie wpływu armatury ochronnej lub uszkodzenia jednego ogniwa na ten rozkład. 

Pomiaru rozkładu napięcia należy dokonać w następujący sposób: 

a)

 

do  łańcucha  izolatorów  należy  przyłożyć  napięcie  przemienne  o  wartości  ustalonej  przez pro-
wadzącego ćwiczenia, 

b)

 

pomiary rozpoczynamy od przyłączenia woltomierza do punktu 4 (kołpak pierwszego izolatora 
licząc od strony zasilania łańcucha), 

c)

 

po zmierzeniu napięć kolejno w punktach 4,3,2 i 1 należy obliczyć napięcia występujące na po-
szczególnych  ogniwach  (

∆

U

k

)  jako  różnicę  napięć  w punkcie  poprzedzającym  i  następnym 

(U

k 

– U

k–1

), 

d)

 

wyniki pomiarów i obliczeń przedstawić w tabeli 1, 

e)

 

wykreślić rozkład napięcia w układzie współrzędnych k = f

 

(U

k

/U) oraz k = f

 

(

∆

U

k

/U) 

 

Tabela 1. Wyniki pomiarów i obliczeń rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów zdrowych 

Punkt pomiaru (k) 

U

k

 

U

k–1

 

∆

U

k 

= U

k 

– U

k–1

 

100%

U

k

U

⋅

 

%

100

U

k

U

⋅

∆

 

– 

kV 

kV 

kV 

% 

% 

5 

 

 

 

 

 

4 

 

 

 

 

 

3 

 

 

 

 

 

2 

 

 

 

 

 

1 

 

0 

 

 

 

 
 

2. 

 

Pomiar rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów przy zastosowaniu armatury 

 

ochronnej

 

 

Ve

1

A

Tr

Tp

V

R

0

1

0

Ve

2

C

C

C

C

C

5

4

3

2

 

Rys. 6. Schemat układu probierczego do pomiaru rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów 
kołpakowych z armaturą ochronną 

 

Pomiary  należy  rozpocząć  po  założeniu  armatury  ochronnej  w  punkcie  zasilania łańcucha izolatorów 

(rys. 6). Sposób wykonania pomiarów jak w punkcie poprzednim. 

Wyniki pomiarów i obliczeń przedstawić w tabeli 2.  

 

Laboratorium Techniki Wysokich Napięć 

8

Tabela  2.  Wyniki  pomiarów  i  obliczeń  rozkładu  napięcia  na  łańcuchu  izolatorów  z ar-
maturą ochronną 

Punkt pomiaru (k) 

U

k

 

U

k–1

 

∆

U

k 

= U

k 

– U

k–1

 

100%

U

k

U

⋅

 

%

100

U

k

U

⋅

∆

 

– 

kV 

kV 

kV 

% 

% 

5 

 

 

 

 

 

4 

 

 

 

 

 

3 

 

 

 

 

 

2 

 

 

 

 

 

1 

 

0 

 

 

 

Wykresy  k  =  f

 

(U

k

/U)  i  k  =  f

 

(

∆

U

k

/U)  należy  wykonać  w  układach  współrzędnych  sporządzonych 

w punkcie poprzednim.

 

 

3. 

 

Pomiar rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów z uszkodzonym ogniwem

 

 

C

0

1

5

4

3

2

C

C

C

C

Tp

V

Ve

1

A

Tr

R

0

Ve

2

 

Rys. 7. Schemat układu probierczego do pomiaru rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów 
z uszkodzonym ogniwem 

 

Pomiary należy rozpocząć po zwarciu jednego ogniwa w łańcuchu izolatorów kołpakowych (rys. 7). 

Sposób wykonania pomiarów jak poprzednio. 

Wyniki pomiarów i obliczeń należy przedstawić w tabeli 3.  
Wykresy k = f

 

(U

k

/U) i k = f

 

(

∆

U

k

/U) należy wykonać w układach współrzędnych sporządzonych po-

przednio.  W  układach  tych  należy  również  nanieść  rozkład  napięcia  dla  przypadku  braku  sprzężeń  po-
jemnościowych (C

p

 = 0 i C

z

 = 0). 

 

Tabela 3. Wyniki pomiarów i obliczeń rozkładu napięcia na łańcuchu izolatorów z usz-
kodzonym ogniwem 

Punkt pomiaru (k) 

U

k

 

U

k–1

 

∆

U

k 

= U

k 

– U

k–1

 

100%

U

k

U

⋅

 

%

100

U

k

U

⋅

∆

 

– 

kV 

kV 

kV 

% 

% 

5 

 

 

 

 

 

4 

 

 

 

 

 

3 

 

 

 

 

 

2 

 

 

 

 

 

1 

 

0 

 

 

 

 

4. 

 

Wnioski

 

 

Wnioski powinny zawierać uwagi dotyczące przebiegu ćwiczenia oraz własne spostrzeżenia związane 

z otrzymanymi wynikami badań. W przypadku wystąpienia rozbieżności między otrzymanymi wynikami 
i danymi literaturowymi należy wskazać źródło tych rozbieżności.