F(x):symbolics 

expand → pokazuje funkcje F(x) jako wielomian 

coeffs → wyznacza współczynniki wielomianu 

factor → upraszcza równanie [a^2+2*a*b+b^2 => (a+b)^2]; rozkłada liczby do najprostrzej 

postaci (12=2^2 *3) 

solve → dla F(x)

=

0 wskazuje miejsca zerowe; rozwiązuje nierówności [x+1>x+4 => 

solve] 

simplifi → po znaznaczeniu całego równania, upraszcza je 

integrate → po zaznaczeniu niewiadomej, mnoży przez nie całe równanie [3x+2 => 3x^2 

+2x] 

differentiate → po zaznaczeniu zmiennej po której ma być wykonana pochodna, wykonuje 

pochodną 

collect → po zaznaczeniu jednej ze zmiennych, grupuje równanie wg nich; wyciąga je przed 

nawias 

assume, x

=

(liczby rzeczywiste [real]; naturalne []; …..[RealRange(od, do)]) → pokazuje 

rozwiązania tylko z danego zakresu liczb 

w połączeniu z solve => daje wartości miejsc zerowych i wybiera z nich te należące do 
danego zakresu liczb 

float [π float, 21]→ poda liczbę z dokładnością do 21 cyfr (wliczając wszystkie); więc w 

przypadku π poda 20 cyfr po przecinku 

expand ↔ factory 

 

Robienie indeksu dolnego: 



 

zrobiony przy pomocy . (kropki) → zwykły indeks dla zmiennej 



 

zrobiony przy pomocy [ (lewego nawiasu kwadratowego) → widzie zmienną jaką 
pierwszy, drugi … element ciągu {trzeba go wcześniej zdefiniować) 

 
Przedział: 

i:=0..3 → i należy do przedziału liczb od 0 do 3, włączane przy pomocy ; (średnika) 
 

Jakieś coś: 

root → odnosząc się do wykresu, wzoru szuka miejsc przecięcia się 2 wykresów; przy 
założeniu pewnych wartości dla naszych zmiennych (strzał) szuka najbliższych 
odpowiadającym im wartością (root(f(x3).x3))