Geodezja wyższa i satelitarna, sem. 7
Państwowe układy współrzędnych
1
Układ współrzędnych Borowa Góra (1920 r)
elipsoida Bessela
punkt przyłożenia: Borowa Góra (B = 52°28’32.85”, L = 21°02’12.12”)
azymut orientacji: Borowa Góra – Modlin (A = 261°53’15.90”)
odwzorowanie Gaussa- Krügera
skala m
0
= 1
pięć 2-stopniowych pasów odwzorowawczych dla południków: 17° , 19° , 21° ,23° ,25°
X = x - 5 280 000 m, Y = y + 90 000 m
Modyfikacja odwzorowania z 1920 r
cztery 3-stopniowe pasy odwzorowawcze dla południków środkowych 15°, 18°, 21°, 24°
skala m
0
= 0.999935
X = x, Y = y + (5 500 000, 6 500 000, 7 500 000, 8 500 000) m
od roku 1949 skala m
0
= 1
Układ współrzędnych 1942 (1952 r)
elipsoida Krasowskiego
punkt przyłożenia – Pułkowo (B = 59°46’18.55”, L = 30°19’42.09”)
azymut orientacji: Pułkowo – Bugry (A = 121°40’38.79”)
odwzorowanie Gaussa-Krügera
dwa 6-stopniowe pasy odwzorowawcze dla południków 15°, 21°
skala m
0
= 1
X = x, Y = y + (3 500 000, 4 500 000) m
cztery 3-stopniowe pasy odwzorowawcze dla południków środkowych 15º, 18º, 21º, 24º
X = x, Y = y + (5 500 000, 6 500 000, 7 500 000, 8 500 000) m
Geodezja wyższa i satelitarna, sem. 7
Państwowe układy współrzędnych
2
Układ współrzędnych 1965 (1965 r)
elipsoida Krasowskiego
punkt przyłożenia – Pułkowo (B = 59°46’18.55”, L = 30°19’42.09”)
azymut orientacji: Pułkowo – Bugry (A = 121°40’38.79”)
5 stref odwzorowawczych -
w strefach I - IV odwzorowanie quasi-stereograficzne (Roussilhe’a),
w strefie V odwzorowanie Gaussa-Krügera
w strefach I - IV skala m
0
= 0.9998, r
0
= 178.7 km
strefa I
punkt główny: B = 50°37.5’, L = 21°05.0’;
X
0
= 5 467 000, Y
0
= 4 637 000 (lubelskie, łódzkie, kieleckie, rzeszowskie, krakowskie)
strefa II
punkt główny: B = 52°55,0’, L = 21°30,0’;
X
0
= 5 806 000, Y
0
= 4 603 000 (olsztyńskie, białostockie, warszawskie)
strefa III
punkt główny: B = 53°30,0’, L = 17°02,5’;
X
0
= 5 999 000, Y
0
= 3 501 000 (szczecińskie, koszalińskie, gdańskie, bydgoskie)
strefa IV
punkt główny: B = 51°32.5’, L = 16°40.0’;
X
0
= 5 627 000, Y
0
= 3 703 000 (poznańskie, zielonogórskie, wrocławskie, opolskie)
strefa V (G-K)
jeden pas odwzorowawczy L
0
= 18°57.5’ (katowickie)
skala m
0
= 0.999983
X = x - 4 700 000 m, Y = y + 237 000 m
Geodezja wyższa i satelitarna, sem. 7
Państwowe układy współrzędnych
3
Układ współrzędnych GUGIK 80 (1980 r)
elipsoida Krasowskiego
punkt przyłożenia – Pułkowo (B = 59°46’18.55”, L = 30°19’42.09”)
azymut orientacji: Pułkowo – Bugry (A = 121°40’38.79”)
odwzorowanie quasi-stereograficzne (Roussilhe’a)
punkt główny: B = 52°10’, L = 19°10’;
m
0
= 3499/3500, r
0
= 215 km
X
0
= 500 000, Y
0
= 500 000
Układ współrzędnych 1992 (2000 r)
elipsoida GRS-80
odwzorowanie Gaussa-Krügera
jeden pas odwzorowawczy dla całej Polski L
0
= 19°
skala m0 = 0.9993,
X = x - 5 300 000 m, Y = y + 500 000 m
obowiązuje od 8.08.2000 r
dla map w skalach 1:10 000 i mniejszych
Geodezja wyższa i satelitarna, sem. 7
Państwowe układy współrzędnych
4
Układ współrzędnych 2000 (2000 r)
elipsoida GRS-80
odwzorowanie Gaussa-Krügera
cztery 3-stopniowe pasy odwzorowawcze dla południków 15°, 18°, 21°, 24°
skala m
0
= 0.999923,
X = x, Y = y + (5 500 000, 6 500 000, 7 500 000, 8 500 000) m
obowiązuje od 8.08.2000 r
dla mapy zasadniczej
Schemat przeliczania współrzędnych między układami [1]
Geodezja wyższa i satelitarna, sem. 7
Państwowe układy współrzędnych
5
Zasady numeracji punktów [2]
5316.125481.000
B = 53º12’56.4879” L = 16º48’15.6789”
Numer kolejny punktu na obszarze 10” x 10”
Punkt osnowy poziomej
Punkt osnowy wysokościowej
Literatura:
[1] Wytyczne techniczne G-1.10, Formuły odwzorowawcze i parametry układów
współrzędnych, wydanie drugie zmienione, GUGIK, Warszawa 2001
[2] Instrukcja techniczna G-2, Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i
przeliczenia współrzędnych miedzy układami, wydanie piąte zmienione, GUGIK,
Warszawa 2001
[3] Roman J. Kadaj, Polskie układy współrzędnych, formuły transformacyjne, algorytmy i
programy, Rzeszów 2002, (www.geonet.net.pl)