"Kto widział powietrze" grupa 5 latków

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat: "KTO WIDZIAŁ POWIETRZE?"

Data: 21.05.2010r.

RODZAJE AKTYWNOŚCI:

- Przyrodnicza

- Polonistyczna

- Matematyczna

- Muzyczna

- Ruchowa

CELE OGÓLNE:

- Zdobywanie informacji o fakcie istnienia powietrza wokół nas oraz poznanie wybranych cech powietrza- ruch, ciepło, zanieczyszczenie.

- Kształtowanie umiejętności współdziałania dzieci w zabawach badawczych- doświadczeniach.

- Rozwijanie wyobraźni podczas wykonywania doświadczeń.

- Kształtowanie umiejętności językowych, poprawności fonetycznej i gramatycznej poprzez tworzenie samodzielnych, krótkich wypowiedzi.

- Przestrzeganie zasad współdziałania w grupie.

FORMY PRACY:

- Indywidualna

- Zbiorowa

- Grupowa

METODY PRACY:

- Słowne - rozmowa, analiza sytuacji.

- Czynne - zabawy ruchowe, udział w dyskusji, działalność plastyczna.

- Oglądowe - pokaz, obserwacja, wykorzystanie bodźców wzrokowych pobudzających do aktywności słownej i plastycznej.

WYKORZYSTANE ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

- Płyta CD z nagraniem piosenki "Cztery żywioły",

- Tekst wiersza J. Kerna "Piotruś i powietrze",

- Materiały niezbędne do wykonania doświadczeń w tym: miski z wodą, butelki, słomki, suszarka do włosów, piórka, balon, ilustracje przedstawiające zanieczyszczone powietrze, 2 świeczki, szklanka, gwizdek,

- Płyta z nagraniem odgłosu wiatru,

- Bibułki pocięte w paseczki,

- Ilustracje przedstawiający korzystny i negatywny wpływ wiatru,

- Nadmuchane balony,

- Koperty z kolorowymi ilustracjami przedstawiającymi balony,

- Balony nienadmuchane,

- Wycięte figury, kształty z folii samoprzylepnej,

- Kredki i kartki

CELE OPERACYJNE:

- potrafi zaśpiewać piosenkę,

- słucha wiersza i odpowiada na pytania związane z jego treścią,

- wie, o istnieniu powietrza,

- wie, że powietrze jest niezbędne do życia,

- wie, że powietrze można ogrzać

- wie, że w pewnych warunkach można je zobaczyć,

- zna zagrożenia jakie stwarza zanieczyszczenie powietrza,

- zna skutki dobrego i złego działania wiatru

- potrafi współdziałać w zespole,

- potrafi prawidłowo wykonać wdech i wydech,

- jest spostrzegawcze,

- porównuje, analizuje,

- próbuje wyciągać wnioski,

- rozpoznaje kolory: czerwony, niebieski, zielony, żółty,

- przelicza w zakresie 6

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Zabawa integrująca grupę "Przesyłamy sobie uścisk dłoni i uśmiech".

Dzieci siedzą w kole, nauczycielka mówi: Na przywitanie prześlemy sobie uścisk dłoni i uśmiech. Dzieci po obwodzie koła kolejno przesyłają jedno drugiemu uśmiech i uścisk.

2. Wspólne zaśpiewanie fragmentu piosenki "Cztery żywioły" jako wprowadzenie do tematu zajęć (powietrze).

Ref. Ogień grzeje, grzeje,

Woda płynie, płynie,

Wiatr zawieje, wieje,

Ziemia drzemie, drzemie

Cztery są żywioły, moc ogromną mają,

Choć bywają bardzo groźne częściej pomagają

Dookoła nas powietrze, którym oddychamy,

Gdy powieje w wiatr się zmienia, straszy huraganem.

Ref. Ogień grzejer30;.

3. Słuchanie wiersza L. J. Kerna "Piotruś i powietrze" wypowiedzi dzieci na temat treści wiersza:

- Kim chciał zostać Piotruś?

- Dlaczego chciał zostać powietrzem?

- W co Dobra Wróżka zamieniła Piotrusia?

- Co mu się przyśniło?

- Czy Piotruś zmienił zdanie kiedy obudził się rano?

Ludwik Jerzy Kern

"Piotruś i powietrze"

Był pewien chłopiec w różowym swetrze,

którego raz zapytano:

- Czym chciałbyś zostać Piotrusiu?

- Powietrzem!

- Dlaczego powietrzem?

- Ano, dlatego tylko, proszę mamusi,

że powietrze nic robić nie musi!

Pobladła biedna mama z wrażenia.

Oj, los mieć syna lenia.

Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka, mamusia światło

Zgasiła,

i zasnął Piotruś, a Dobra Wróżka,

w powietrze go zamieniła.

I nagle patrzcie, co to się dzieje:

Piotruś po świecie wiejer30;

W miastach uderza o domów mury,

w górze na niebie rozpędza chmury,

na morzu białe spostrzega żagle,

więc mocno dmucha w te żagle nagle,

Na szosach siwe podnosi kurze,

organizuje trzy groźne burze,

porusza liście na wszystkich drzewach,

we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa.

Jest jednocześnie we wszystkich stronach,

w samochodowych siedzi oponach.

Wierci się, kręci, tańczy jak fryga,

aeroplany na sobie dźwiga,

i - to już chyba największa heca

- dmucha jak wiatr we wszystkich piecach...

Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy

I rzekł:

- Zmęczyłem się bardzo w nocy.

Nie przypuszczałem, proszę mamusi,

że tak powietrze pracować musir30;

4. Kącik doświadczalny- zabawy z powietrzem

Nauczycielka zaprasza dzieci do stolika na którym znajdują się różne przedmioty. Dzieci otaczają stolik tak, aby każdy dobrze wszystko widział. W kąciku doświadczalnym dzieci same będą mogły zbadać wiele zjawisk dotyczących powietrza i jego właściwości. Nauczycielka zadaje najpierw pytanie a potem sama lub wspólnie z dziećmi wykonuje doświadczenie. Każde doświadczenie jest omawiane i wyciągane są odpowiednie wnioski.

- CZY POWIETRZE MOŻNA ZOBACZYĆ?

Nauczycielka dzieli dzieci na trzy zespoły. Każdy zespół ma przed sobą jedną miskę z wodą oraz butelkę i słomki . Dzieci poprzez zanurzenie w wodzie butelki obserwują wydobywające się bąbelki. Następnie każdy otrzymuje słomkę, wsadza ją do wody i dmucha.

Dzieci odpowiadają na pytania:

Co znajduje się w butelce?

Co dzieje się z powietrzem w butelce podczas zanurzania jej w wodzie?

Co dzieje się gdy dmuchamy w słomkę zanurzaną w wodzie?

- CZY POWIETRZE MOŻNA OGRZAĆ ?

Nauczycielka sama wykonuje doświadczenie. Niezbędna będzie suszarka do włosów

Dzieci odpowiadają na pytania:

r Jakie powietrze jest zimą a jakie latem?r1;

Dzieci przekonują się, że z suszarki wylatuje ciepłe powietrze.

- CZY POWIETRZE MOŻE SIĘ PORUSZAĆ?

Nauczycielka wręcza dzieciom piórka.

Dzieci dmuchają na piórka leżące na ich dłoniach.

Odpowiadają na pytanie:

Co dzieje się z piórkami?

Co je porusza?

Rakieta balonikowa- nauczycielka dmucha w balon, otwiera go tym samym powodując lot . Dzieci zauważają, że wylatujące powietrze wprawia balon w ruch.

- CZY POWIETRZE MOŻNA ZABRUDZIĆ?

Dzieci przyglądają sie ilustracji ( dymiące kominy, jadący samochód).

Odpowiadają na pytania:

Czy podoba wam się ten krajobraz?

Czy powietrze rpokazaner1; na ilustracji jest zdrowe?

- CZY POWIETRZE GASI ŚWIECZKĘ?

Nauczycielka zapala 2 świeczki. Pierwszą z nich gasi wspólne z dziećmi dmuchając na nią z kolei drugą przykrywa szklanką- świeczka po chwili gaśnie.

- CZY POWIETRZE MOŻNA USŁYSZEĆ?

Dzieci dowiadują się , że powietrze wdmuchiwane w niektóre instrumenty muzyczne ulega przekształceniu i słyszymy muzykę.

Zabawa z butelkami - dzieci dmuchają przy wlocie butelki, tak aby wydobyć dźwięk.

Gwizdek - nauczycielka dmucha w gwizdek. Dzieci przekonują się, że słychać wydobywające się powietrze w formie gwizdu.

Dzieci słuchają objaśnień, iż powietrze można usłyszeć w przyrodzie ( świszczący wiatr)- wykorzystanie nagrania płyty CD.

5. Wiatr dobry i zły.

- Zabawa ruchowa - Dzieci otrzymują od nauczycielki bibułki pocięte w paseczki - mają one imitować wiatr. Dzieci w rytm odgłosu wiatru przemieszczają się po sali - kiedy wieje spokojny wiatr robią to powoli, kiedy silniejszy - szybciej.

- Ilustracje - Nauczycielka prosi dzieci aby usiadły i odsłania tablicę na której znajdują się obrazki przedstawiające korzystny i negatywny wpływ wiatru. Każdy z obrazków zostaje omówiony.

Obrazki przedstawiające korzystny wpływ wiatru: zapyla kwiaty, porusza żaglówki, porusza wiatraki, balony.

Obrazki przedstawiające negatywny wpływ wiatru: połamane drzewa, pozrywane dachy, sztorm, wiatr podczas burzy.

6. Zabawa ruchowa "Baloniku nasz malutki"

Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy. Wszyscy robią wielkie koło, łapią się za ręce i "wydmuchują" powietrze. Następnie na słowa "Baloniku nasz malutki" - dzieci robią wielkie koło aż balon "pęknie".

7. Taniec z balonikami.

Nauczycielka prosi, aby dzieci dobrały się w pary. Każda z par otrzymuje nadmuchanego balona. Wcześniej nauczycielka pyta dzieci co jest w środku balona (powietrze). Dzieci tańczą w parach przy muzyce. Na polecenie nauczycielki umieszczają balon:

- między głowami,

- trzymając między brzuchami,

- trzymając miedzy kolanami.

8. Liczymy baloniki

Nauczycielka prosi dzieci, aby usiadły w kole. Prosi każdego , aby wylosował sobie jeden kartonik na którym znajduje się balon w danym kolorze. Na tej podstawie powstaną zespoły. Po rozlosowaniu kartoników nauczycielka prosi dzieci aby dobrały się w zespoły-kryterium- kolor balona. Każdy zespół otrzymuje kopertę. Na polecenie nauczycielki dzieci otwierają kopertę i wyjmują znajdujące się tam kartoniki. Każdy kartonik przedstawia balon w danym kolorze. W sumie jest ich 6. Nauczycielka wydaje następujące polecenia:

Proszę ułożyć kartoniki z balonikami w następującej kolejności:

- Pierwszy- czerwony

- Drugi r11; zielony

- Trzeci- żółty

- Czwarty- niebieski

- Piąty- żółty

- Szósty- czerwony

Następnie nauczycielka zadaje pytania:

- Który z kolei jest balonik zielony?

-Ile jest balonów koloru żółtego?

-Jakiego koloru jest ostatni balon?

-W jakim kolorze jest czwarty balonik?

-Jaki kolor ma balon pierwszy?

9. Dmuchanie balonów- ćwiczenia oddechowe.

Nauczycielka rozdaje dzieciom balony w różnych kolorach. Każdy ma za zadanie nadmuchać swój balon.

10. Balonowe stwory

Nauczycielka prosi dzieci aby usiadły w kole. Nauczycielka pokazuje dzieciom nadmuchany balon, który jest ozdobiony kolorowymi elementami wyciętymi z folii samoprzylepnej. Nauczycielka pokazuje dzieciom jak należy wykonać zadanie. Następnie rozdaje każdemu nadmuchany balon i zaprasza do stolików. Dzieci siedząc na miejscach otrzymują od nauczycielki koszyk w którym znajdują się pocięte w różne figury kawałki folii samoprzylepnej. Zadaniem dzieci jest ozdobienie swojego balona i nazwanie go.

11. Zakończenie

Nauczycielka zaprasza dzieci do kręgu. Dzieci otrzymują kredki i papier. Zadaniem dzieci jest narysować buźkę smutną- jeśli zajęcia się nie podobały lub wesołą- gdy się spodobały. Nauczycielka dziękuje dzieciom za czynny udział w zajęciach.

---