Obecna struktura administracji lokalnej w Anglii to następstwo ustawy THE LOCAL GOVERNMENT ACT 1972.

Podział terytorialny Anglii z czasów anglosaskich na hrabstwa zachował się do dziś

Hrabstwa ----------------Urzędnicy

(początkowo shires obecnie counties)

SZERYFOWIE (X w) urzędnik

królewski w hrabstwie

SĘDZIOWIE POKOJU (XIV w)

-lokalna administracja

-wymiar sprawiedliwości

OKRĘGI---------------------- Ich przedstawicielem był

- początkowo reeve

- później bailiff

PARAFIE-- RADY PARAFIALNE / BOROUGHS (MIASTA) to korporacje tworzone przez dokumenty o nazwie Royal Charters otrzymywane od Korony. Royal Charters przewidywały dla nich osobną reprezentację w Parlamencie. Miały one osobowość prawną.

Nowoczesny samorząd zapoczątkowały THE POOR LAW AMENDMENT ACT z 1834 r. i THE MUNICIPAL CORPORATIONS ACT z 1835 r.

-reorganizacja administracji opieki nad ubogimi

-wybory lokalne do rad.

THE LOCAL GOVERNMENT ACT z 1888 r.

-wybory rady dla każdego hrabstwa

-przekazanie radom uprawnień sędziów

-miasta powyżej 50 tyś. ludności uzyskały odrębny status miast wydzielonych z hrabstw

THE LOCAL GOVERNMENT ACT z 1894 r.

-podział hrabstw na dystrykty miejskie i wiejskie

-każdy dystrykt posiadał wybieraną rade, a w dystryktach wiejskich utworzono dodatkowo zebrania parafialne i w większych parafiach rady parafialne.

Przyjęte rozwiązania oznaczały wprowadzenie (z wyjątkiem obszarów wiejskich i miast wydzielonych z hrabstw) dwustopniowego systemu samorządu terytorialnego. Uprawnienia te były dzielone pomiędzy hrabstwa i dystrykty .Ten dwustopniowy system jest podstawą samorządu terytorialnego i dziś. THE LOCAL GOVERNMENT ACT z 1933 r. ujednolicił i uprościł rozwiązania prawne a w 1972 r. został zastąpiony nowa ustawą THE LOCAL GOVERNMENT ACT.

II. POJĘCIE I RODZAJE ORGANÓW ADMINISTRACJI LOKALNEJ

ORGAN ADMINISTRACJI LOKALNEJ W ANGLII to organ władzy wykonawczej, który pozostając poza struktura administracji centralnej, sprawuje zarząd terenowy. Jest on przede wszystkim organem zarządzającym, a dopiero potem stanowiącym. Prawo tego organu do zarządzania pochodzi z wyborów, w których glosują lokalni mieszkańcy. Zgodnie z art.270 ustawy the Local Government Act z 1972r., przez organ administracji lokalnej rozumie się rade hrabstwa, dystryktu, dzielnicy Londynu i parafii.

Rolę samorządu terytorialnego w społeczeństwie angielskim określają ustawy, które maja najwyższą rangę, ponieważ brak jest tam konstytucji w rozumieniu kontynentalnym.

ELEMENTY SKŁADOWE POJĘCIA ORGANU ADMINISTRACJI LOKALNEJ

• Osobowość prawna- może pozywać do sądu, być pozywanym, posiadać mienie, zawierać umowy itp.

• Zakresem swoich kompetencji obejmuje tylko określoną część terytorium państwa.

• W znacznej części koszty związane z funkcjonowaniem pokrywa z podatków lokalnych.

• Jego działalność podlega kontroli radnych, którzy wybierani są w bezpośrednich wyborach.

• Funkcje realizowane przez ten organ są określane i przyznawane w drodze ustawy.

RODZAJE ORGANÓW ADMINISTRACJI LOKALNEJ

Wyróżniamy trzy jednostki podziału terytorialnego, są to hrabstwa, dystrykty i parafie, które posiadają swój organ administracji lokalnej, którym jest rada. Ustawa the Local Government Act z 1972r. podzieliła Anglię (oprócz samego Londynu) na hrabstwa i dystrykty administracyjne. Hrabstw jest 39, a dystryktów 296. Dystrykty mogą otrzymać na mocy Royal Charter specjalne nazwy borough. Z tą nazwą łączą się jedynie przywileje np. w zakresie ceremoniału, nie ma to wpływu na zakres ich funkcji. Dystrykty wiejskie pozostały podzielone na parafie.

W Anglii występuje więc dwu lub trzystopniowa administracja lokalna. System ten jest systemem partnerskim a nie hierarchicznym. Organy wyższe nie posiadają nadzorczej pozycji nad organami niższymi.

Rady hrabstw, dystryktów i parafii posiadają swoje funkcje, które wyznacza im Parlament

RADY HRABSTW	RADY DYSTRYKTÓW	RADY PARAFII
-szkolnictwo -planowanie przestrzenne -drogi -usuwanie nieczystości -opieka społeczna -biblioteki -transport publiczny -policja -ochrona przeciwpożarowa -ochron konsumenta rekreacja	-budownictwo i sprawy mieszkaniowe -planowanie przestrzenne -usuwanie nieczystości -cmentarze i krematoria -ochrona sanitarna -podatki lokalne -ochrona wybrzeża -lokalne licencjonowanie -rekreacja -rozrywka	-ogródki działkowe -przystanki autobusowe -tereny rekreacyjne -zieleń wiejska -ścieżki -tereny cmentarne -miejsca parkingowe dla motocykli i rowerów -ustępy publiczne

Rady hrabstw i dystryktów ustawa nazywa radami podstawowymi. Rady te składają się z:

-przewodniczącego (wybieranego corocznie spośród radnych, zwykłą większością głosów członków rady, może być on wybrany ponownie. Do jego zadań należy zwoływanie posiedzeń rady oraz kierowanie ich przebiegiem. W przypadku równej liczby głosów, oddanych w czasie głosowania, przysługuje mu drugi, decydujący głos, jest z urzędu członkiem wszystkich lub większości komisji rady)

-wiceprzewodniczącego (pełni funkcje zastępczą za przewodniczącego)

-radnych (liczba radnych jest zmienna, zależy od liczby okręgów wyborczych, w hrabstwach waha się od60-100,w dystryktach metropolitarnych od 50-80, a w pozostałych dystryktach od 30-60)

Parafie dzielą się na te z radą parafialną i te bez rady parafialnej. Rada parafialna podobnie jak rada podstawowa posiada

-przewodniczącego

-zastępcę przewodniczącego

-radnych wybieranych na czteroletnią kadencję.

Rada parafialna musi składać się co najmniej z 5 członków.

W przypadku braku rady parafialnej przewodniczący zebrania parafialnego i odpowiedni urzędnik rady dystryktu tworzą ciało zwane PARISH TRUSTEES, które posiada osobowość prawną. W każdej parafii muszą odbywać się zebrania parafialne, a członkami tych zebrań są wszyscy wyborcy parafii. Zebranie musi być zwołane co najmniej raz w roku. Jest to najbardziej demokratyczna forma sprawowania administracji w Anglii.

Inaczej przedstawia się sytuacja w 6 aglomeracjach metropolitalnych oraz w samym Londynie. 6 aglomeracji metropolitalnych posiada dystrykty metropolitalne wraz z ich radami. Londyn natomiast do 1986 r. posiadał obszar Wielkiego Londynu z Rada Wielkiego Londynu oraz 32 dzielnice wraz ze swoimi radami. 1 kwietnia 1986 Radę Wielkiego Londynu zniesiono a jej funkcje powierzono radą dzielnic i specjalnie utworzonemu wspólnemu organowi do spraw obrony cywilnej i ochrony przeciwpożarowej

Wzajemne powiązania między organami administracji lokalnej.

Kiedy tak jak w przypadku Anglii, administracja lokalna jest wielostopniowa, potrzebne są środki, które zapewnią koordynację i skuteczność jej funkcjonowania. W ustawach przyjęto następujące rozwiązanie:

-Organy wspólne. Tworzone są z inicjatywy zainteresowanych organów administracji lokalnej na mocy decyzji odpowiedniego ministra. Powstają one wtedy, kiedy geograficzny obszar administrowania usługami jest większy bądź różny od zwykłego obszaru organów administracji lokalnej. Organy te posiadają osobowość prawna i mogą ubiegać się o swój udział w dochodach organów administracji. Ich kadra składa się w większości z pracowników zainteresowanych organów administracji lokalnej.

-Komisje wspólne. Powstają na podstawie porozumienia miedzy organami administracji tego samego stopnia. Uprawnienia dostają od tworzących je rad i nie posiadają osobowości prawnej. Ich finansowanie spoczywa na organach, które je powołały.

-Delegacja funkcji. Polega na tym, że jeden organ administracji lokalnej może przekazać innemu jedną lub więcej swoich funkcji, czyli ten drugi organ działa jako jego przedstawiciel. Delegacja ta możliwa jest między organami tego samego stopnia ale także między organami różnych stopni np. hrabstwo - dystrykt i odwrotnie. Delegowana może być prawie każda funkcja.

Nie można delegować tylko funkcji dotyczących:

1. Nakładania podatków lub pożyczania pieniędzy

2. Realizacji funkcji określonych w the DISEASES OF ANIMALS ACT 1850 r. (zastąpiony przez the ANIMAL HEALTH ACT z 1981)

3. Realizacji funkcji, w odniesieniu do których organ administracji lokalnej jest prawnie zobowiązany do utworzenia komisji

Związki i stowarzyszenia. Są one powszechną cecha angielskiej administracji lokalnej, to właśnie związki i stowarzyszenia są w największym stopniu tworzone w Anglii. Umożliwiają komunikację i wymianę stanowisk między organami administracji lokalnej. Są to ciała z którymi spotykają się organy administracji centralnej. Są pewnego rodzaju grupami nacisku, które wobec rządu reprezentują interesy swoich członków.

III. RADNI I URZĘDNICY

Radni wybierani są przez mieszkańców określonego terenu, kadencja- 4lata. Do zadań, uprawnień oraz odpowiedzialności członków administracji lokalnej należą:

-Rezygnacja i wygaśniecie mandatu radnego.

Każdy radny może złożyć rezygnacje z pełnionego przez siebie stanowiska. Warunkiem koniecznym jest dostarczenie podpisanego przez siebie oświadczenia i dostarczenie go właściwemu członkowi rady. Złożenie rezygnacji rodzi skutek natychmiastowy i nieodwracalny.

Zwolnienie stanowiska radnego może nastąpić również poprzez:

- śmierć radnego

- utratę biernego prawa wyborczego

- nie uczestniczenie w pracach rady przez 6 miesięcy (jednakże w tym przypadku rada może podjąć uchwałę, która usprawiedliwi nie uczestniczenie)

• Diety oraz zwrot kosztów.

Radni nie otrzymują typowego wynagrodzenia, a ich praca jest dobrowolna. Mogą się jednak ubiegać o zwrot kosztów (np. podróży i utrzymania itd.) lub diety. Mogą się ubiegać o refundacje strat, które ponieśli z tytułu sprawowanego stanowiska. Od 1980r. istnieje dodatek funkcjonalny, który wypłacany jest tym radnym, którzy pełnią specjalne funkcje, np. przewodniczący rady komisji.

• Ujawnienie zainteresowania finansowego.

Każdy członek organu administracji lokalnej obowiązany jest do ujawnienia pośredniego lub bezpośredniego zainteresowania finansowego ( w przypadku posiadania akcji danego przedsiębiorstwa, bliskiej współpracy z zainteresowanym bezpośrednio), gdy zainteresowany jest umową lub inną sprawą, która rozważana jest na posiedzeniu rady podczas jego obecności. W takim przypadku nie może on brać udziału w głosowaniu lub dyskusji dotyczącej tych spraw.

Radny nie może być jednak wyłączony z głosowania w przypadku gdy jego zainteresowanie sprawą wynika ze statusu podatnika lub członka społeczności, korzystającego z powszechnie dostępnych usług.

Prawo wglądu do dokumentów i uczestniczenia w zebraniach.

Prawo to przewidziane jest dla każdego radnego. Ma on prawo wglądu do wszystkich dokumentów organów administracji lokalnej (sporządzanie kopii oraz wyciąg z poszczególnych dokumentów). Dokumenty, które należą do innych organów mogą zostać udostępnione w przypadku gdy są niezbędne do pracy radnego.

Urzędnicy są normalnymi pracownikami, którzy zatrudnieni są w pełnym wymiarze czasu oraz dostają wynagrodzenie. Posiadają zazwyczaj specjalne kwalifikacje i odpowiadają przed radnymi. Powoływani są przez organ administracji lokalnej, który uważa, że będą oni niezbędni do prawidłowej realizacji swoich zadań. Urzędnik jest pracownikiem tej rady, która go powołała.

Postanowienia mające zagwarantować urzędnikom racjonalne warunki zatrudnienia:

- niektórzy urzędnicy mogą być mianowani jak też odwołani tylko za zgodą odpowiedniego ministra

- uprawnienia emerytalne urzędników muszą być zachowane w przypadku przejścia urzędnika z jednej rady do innej, jak też z rady do innego zatrudnienia publicznego.

- warunki zatrudnienia urzędników określane są w kontraktach służbowych.

• Zadania urzędników:

• udzielanie radnym pomocy w określaniu polityki

• realizacja określonej polityki

• prowadzenie codziennych spraw organu administracji lokalnej

• Urzędnicy są zorganizowani w wydziały, np. oświaty, opieki społecznej, zdrowia, budownictwa i spraw mieszkaniowych. Na czele każdego wydziału jest kierownik. Kierownikami są zazwyczaj osoby posiadające szczególne kwalifikacje, które odpowiadają pełnionemu stanowisku. Kierownicy wydziałów są zazwyczaj członkami ogólnokrajowych organizacji zawodowych, które są odpowiedzialne za szkolenia, propagowanie najnowszych osiągnięć w danej dziedzinie oraz utrzymanie standardów zawodowych.

• Przełożonym kierowników jest naczelny kierownik, do którego obowiązków należy ogólny nadzór nad całym aparatem administracyjnym rady. Jest on również odpowiedzialny za politykę kadrową jak również za organizacje pracy aparatu administracyjnego.

• Wszyscy urzędnicy organu administracji lokalnej zobowiązani są działać w ramach instrukcji otrzymanych od organu, chyba że zostały im powierzone konkretne funkcje i uprawnienia rady. Podobnie jak radni, urzędnicy są zobowiązani do ujawnienia niektórych swych interesów finansowych.

IV. FUNKCJONOWANIE ORGANÓW.

POSIEDZENIE RADY LGA z 1972 r. stanowi, iż musi się odbywać przynajmniej jedno w roku, a o dalszych decyduje sama rada.

Rada parafialna -przynajmniej 4 razy w roku.

DECYZJE podejmowane tylko przez radę większością głosów na posiedzeniach rady przy zachowaniu określonego quorum ¼ w przypadku rad hrabstw i dystryktów, 1/3 w przypadku rad parafialnych. Proces przygotowania decyzji oparty jest na raportach i sugestiach urzędników, ma on miejsce w komisjach. Zwykła procedura posiedzeń rady składa się z rozpatrywania przygotowanych przez komisję raportów i podejmowania decyzji, polegających na przyjęciu, odrzuceniu (ewentualnie skorygowaniu) zawartych w nich propozycji.

Początkowo utrzymywał się pogląd, iż mieszkańcom (i prasie) nie przysługuje żadne zwyczajowe prawo ( common law right) uczestniczenia w posiedzeniach organu administracji lokalnej. Stanowisko to zostało zmienione w 1908r. przez the Local Authorities Act. Przewidywał on prawo uczestniczenia w posiedzeniach rady jedynie dla prasy a nie członków społeczności miejscowej. Dostęp ten ograniczał się tylko do posiedzeń rady a nie komisji. Istniała możliwość wykluczenia dziennikarzy z posiedzenia tylko i wyłącznie w przypadku gdy większość radnych uznała, iż należy tak uczynić

Ustawa the Public Bodies Act z 1960 r. przyznała mieszkańcom (społeczności lokalnej) prawo udziału w posiedzeniach rady oraz posiedzeniach komisji oraz ograniczyła prawo wykluczania z posiedzeń.

The Local Government Act z 1985 r. zmienił i uzupełnił jej postanowienia. Stanowi on, iż oprócz posiedzeń rad i komisji otwarte dla publiczności będą tez posiedzenia podkomisji. Przewodniczący rady zachował prawo do wykluczania osób z posiedzeń, w celu wyeliminowania niewłaściwego zachowania się.

ZNIESŁAWIENIE

Oświadczenia prawne dotyczące zniesławienia odnoszą się do składanych w czasie posiedzeń rad oświadczeń i towarzyszących im dokumentów. Ograniczony przywilej służy obronie osób, które złożyły zniesławiające oświadczenie lecz tylko wtedy, gdy uczyniły to bez złośliwości. Przywilej ten odnosi się do oświadczeń składanych przez osoby (i wobec osób), które mają interes lub obowiązek (prawny, społeczny lub moralny).

PODZIAŁ KOMISJI
STAŁE	tworzone są na okres kadencji rady i realizują powierzone jej przez radę funkcje, będą to m.in. komisja budownictwa i spraw mieszkaniowych oraz komisja ochrony środowiska
SPECJALNE	tworzone są w szczególnych sytuacjach lub celu, zleca się im zbadanie konkretnych spraw i sporządzenie raportu, którego przedłożenie radzie oznacza koniec istnienia komisji
RESORTOWE	zajmują się określonymi zadaniami rady np budownictwem i sprawami mieszkaniowymi czy transportem
FUNKCJONALNE	zajmują się konkretnymi aspektami wszystkich zadań rady np komisja finansowa czy komisja ds. kadr i zatrudnienia;
USTAWOWE	to komisje, których istnienie determinuje odpowiedni przepis ustawy; są to komisja ds. oświaty, komisja ds. policji i komisja ds. opieki społecznej; raporty komisji wiążą radę - rada nie może podjąć żadnych działań bez raportu komisji
WSPÓLNE	tworzone na podstawie porozumienia między org.adm.tego samego stopnia. Posiada takie uprawnienia, jakie otrzyma od tworzących ją rad, nie posiada również osobowości prawnej.
WYKONAW CZE	otrzymały od rady prawo do podejmowania decyzji; podjęta przez komisję decyzja nie może być zmieniona czy też odrzucona przez radę, natomiast radni mogą wyrazić swoją dezaprobatę wobec komisji, mogą też ją rozwiązać jeśli utracili do niej zaufanie
DORADCZE	to takie, którym nie delegowano prawa do podejmowania decyzji a spełniają jedynie funkcję doradczą wobec planowanych działań rady

Przepisy miejscowe
Przepisy miejscowe w Anglii:

1. Uchwalane przez organy administracji publicznej inne niż organy administracji centralnej, w szczególności przez organy administracji lokalnej (i niezależne korporacje publiczne).

2. Dla swej ważności wymagają zatwierdzenia przez właściwe organy administracji centralnej.

3. Mają charakter przepisów ogólnych a zakres ich obowiązywania jest ograniczony do określonego terytorium (hrabstwa, dystryktu) lub specjalnego miejsca np. plaża, park, lotnisko.

4. Ich ważność jako prawa może być zaskarżana do sądu na podstawie

- doktryny ultra vires

- inne kryteria

Sądy Angielskie są uprawnione do kontroli, czy akt prawodawczy organu administracji publicznej mieści się w zakresie jego uprawnień intra vires, czy też wykracza poza ich granice ultra vires.

LGA z 1972r. ujednoliciła procedurę stanowienia przepisów miejscowych przez rady hrabstw i dystryktów. Ustawa ta w art. 235 upoważnia rady dystryktów i rady dzielnic Londynu do uchwalania przepisów miejscowych w celu zapewnienia właściwego zarządzania oraz powstrzymania i ograniczenia naruszeń porządku publicznego. Takie ogólne upoważnienie nie przysługuje jednak radom hrabstw, lecz wiele ustaw materialnych uprawnia je do uprawniania przepisów miejscowych w takich dziedzinach jak:

• Zdrowie publiczne

• Budownictwo

• Drogi i ulice

• Parki i tereny rekreacyjne

Procedura stanowienia przepisów miejscowych (art. 235-238 LGA z 1972)

1. Uchwalanie przepisów miejscowych - muszą być przyjęte w drodze uchwały rady, należycie zanotowane w protokole jej posiedzenia.

2. Obwieszczenie i zatwierdzenie - po uchwalaniu przepisów miejscowych rada jest zobowiązana do poinformowania w prasie lokalnej o zamiarze wystąpienia o ich zatwierdzenie do właściwego ministra (przynajmniej 1 miesiąc wcześniej przed złożeniem wniosku o zatwierdzenie). W tym czasie egzemplarz uchwalanych przepisów powinien zostać złożony w depozycie i udostępniony każdemu do wglądu bez jakichkolwiek opłat. Gdy przepisy miejscowe zostaną już formalnie przedstawione do zatwierdzenia, właściwy minister bada każdą skargę złożoną w odpowiedzi na obwieszczenie rady (obowiązek ten nie wynika wprost z ustawy). Czasem przeprowadza się też wizje lokalną. Minister bada:

- czy przepisy miejscowe są:

* intra vires

* spełniają pozostałe kryteria stosowane przez sędziów, gdy w sądzie kwestionowana jest ich ważność,

* czy ich wydanie jest konieczne.

Właściwi ministrowie przygotowują wzorzec przepisów miejscowych dla określonych zagadnień. Przepisy przedłożone do zatwierdzenia mogą być jedynie zaakceptowane lub nie, nie jest zatem możliwe dokonywanie zmian w ich treści. Modyfikacja projektu przepisów może mieć miejsce tylko w trakcie nieformalnych konsultacji między radą a właściwym ministrem, poprzedzających uchwalenie przepisów i formalne wystąpienie o ich zatwierdzenie. W przypadku decyzji pozytywnej organ zatwierdzający ustala datę wejścia w życie. Gdy termin ten nie został ustalony przepisy miejscowe zaczynają obowiązywać po upływie 1 miesiąca od daty ich zatwierdzenia.

3. Promulgacja - po zatwierdzeniu przepisów miejscowych rada musi je opublikować i zdeponować w pomieszczeniach swojego urzędu, gdzie powinny być dostępne do wglądu i nabycia za niewielką opłatą. Każda rada parafialna w dystrykcie i rada hrabstwa powinna otrzymać egzemplarz aktu prawa miejscowego. Istnienie opublikowanego egzemplarza przepisów miejscowych uchwalonych przez organ administracji lokalnej potwierdza prima facie w postępowaniu sądowym.

Przepisy miejscowe mają na ogół charakter nakazów lub zakazów, których naruszenie oznacza wykroczenie zagrożone karą (grzywna) nakładaną w trybie uproszczonym.

Przepisy miejscowe muszą być:

• Intra vires organ administracji lokalnej, który je uchwalił.

• Muszą mieć swoje źródło w upoważnieniu ustawowym oraz nie mogą przekraczać jego zakresu - ultra vires. Każdy przepis miejscowy będący ultra vires jest przepisem nie mającym oparcia w obowiązującym prawie i stąd nieważnym.

• Racjonalne głównie w przypadku przepisów stanowionych by zapewnić właściwe zarządzanie oraz w celu powstrzymania i ograniczenia naruszeń porządku publicznego.

• Przepis miejscowy musi być pewny, można kwestionować ważność przepisu miejscowego, gdy zawiera niejasne/nieostre terminy lub istnieje niepewność co do zakresu jego obowiązywania i stosowania. Stopień pewności prawa powinien być zrelatywizowany do regulowanej materii tak, że przepis prawa miejscowego dotyczący kwestii niejednoznacznej niekoniecznie musi być uznany za nieważny z powodu jego niepewności.

• Prawo miejscowe musi być spójne z prawem ogólnym. Sądy przyjmują, iż ustawy upoważniające nie przyznają radom możliwości uchwalania prawa w sposób niespójny lub sprzeczny z prawem ustawowym, a także z niektórymi regułami common law.

Zarządzenia wewnętrzne

Każdy organ administracji lokalnej może przyjąć takie zarządzenia wewnętrzne /regulaminy, do określenia swojej organizacji i funkcjonowania jakie uważa za właściwe, musi jednak wydać zarządzenie wewnętrzne regulujące procedurę zawierania umów przez radę i jej komisje.

Zarządzenia wewnętrzne dotyczą głównie:

- Procedury posiedzeń rady w zakresie nieuregulowanym przez ustawy

- Ustrój, obowiązki, uprawnienia komisji rady

- Procedura składania przez radnych oświadczeń, dotyczących ich zainteresowania sprawami rozważanymi przez radę lub komisje

- Sposoby mianowania urzędników i procedura zmiany warunków ich służby

• Podział obowiązków pomiędzy wydziały i naczelnego kierownika

• Procedura wstępnego wyboru przewodniczącego rady (rzeczywisty wybór może mieć miejsce tylko w czasie otwartego posiedzenia rady, ale wybór wstępny jest praktykowany przez wiele rad tak, by późniejszy, faktyczny wybór mógł wyglądać na jednogłośny)

• Procedura przyjmowania i wypłacania pieniędzy, przechowywania gotówki, itp.

• Podpisywanie dokumentów

• Procedura zawierania umów, ogłaszanie i przyjmowanie ofert, tryb postępowania z dokumentami dotyczącymi umowy itp.

Wydziały

Każdy organ administracji lokalnej ma własne rozwiązanie, co do organizacji wydziałów, co wynika z jego stosunkowej niezależności od administracji centralnej. W praktyce organy o takim samym statusie i podobnej wielkości przyjmują podobną organizację wydziałów. Organizacja wydziałów nie musi naśladować organizacji komisji danego organu. W wydziałach zadanie koordynacji przypada naczelnemu kierownikowi. Od 1974 r. ukształtowała się praktyka grupowania wydziałów i powierzania kierownictwa z grupowanymi wydziałami osobnym kierownikom. Utworzenie stanowisk kierowników pośrednich (między naczelnym kierownikiem i wydziałami) ułatwia koordynację międzywydziałową, umożliwia też bardziej zadawalające zastosowanie nowoczesnego wyposażenia czy technik zarządzania.

V. FINANSE ORGANÓW ADMINISTRACJI LOKALNEJ

WYDATKI organu adm. publicznej: bieżące (pobory, płace, koszty utrzymania budynków)

kapitałowe (budowa dróg, budynków)

Źródła finansowania

Wydatki bieżące Wydatki kapitałowe

-Opłata komunalna - pożyczanie pieniędzy

-Centralny fundusz podatku od obiektów - wpływy gotówkowe

niemieszkalnych ze sprzedaży ziemi i budynków

-subsydia z budżetu centralnego - dotacje

(dotacje lub subwencje) - wsparcie z adm.

centralnej

-pozostałe przychody (np. czynsze i opłaty)

BEZPRECEDENSOWY KONFLIKT między ADMINISTRACJĄ CENTRALNĄ a LOKALNĄ

Organy adm. lokalnej powinny dostosować wydatki do celów ustalonych przez adm. centralną

Administracja centralna nie powinna określać wydatków i decyzji podatkowych organów adm. lokalnej

The Local Government, Planing and Land Act (1980)

Wprowadzenie oszacowań wydatków organów lokalnych i na ich podstawie przyznawanie dotacji

SKUTEK: zmniejszenia nadmiernych wydatków

Ustawa z 1980 r.

Kontrola pożyczek samorządowych przez aprobatę na zaciągnięcie pożyczki na wydatki kapitałowe

Ograniczenie sposobów wykorzystania środków ze sprzedaży nieruchomości

SKUTEK: twórcza księgowość adm. lokalnej i nieskuteczność oszacowań

The Local Government Finance Act (1982)

Ustalenie centralne nowych „celów” w dziedzinie wydatków

SKUTEK: mnożenie podatków lokalnych przez adm. lokalną

The Local Government Finance Act (1982)

Odebranie prawa nakładania podatku uzupełniającego w czasie trwania roku podatkowego

The Rates Act (1984)

Silniejsza kontrola nad organami adm. lokalnej poprzez limitowanie podatków lokalnych (określenie ich górnego poziomu)

KONSTYTUCYJNA ZMIANA STOSUNKÓW ADM. LOKALNEJ i CENTRALNEJ

The Local Government Act (1985)

Zniesienie rad na obszarach, gdzie panowala największa rozrzutność (m. in. Rady Wielkiego Londynu i tzw. sześciu rad hrabstw metropolitalnych)

SKUTEK: szerokie kampanie publiczne samorządów na koszt podatników

The Local Government Act (1986)

Zakaz prowadzeni takich kampanii mogących wspierać którąś z partii polit.

The Local Government Act (1988)

Określenie co jest właściwą kampania publiczną

SKUTEK: brak skuteczności, ciągłe poparcie lokalnych wyborców

Lokalny podatek od nieruchomości niemieszkalnych პ tzw. podatek zuniformizowany

Podatek od nieruchomości mieszkalnych პ opłata komunalna (od 1993 specjalny podatek od nieruchomości mieszkalnych)

Przedmiotowy aspekt całkowitych zwolnień od podatku od nieruchomości mieszkalnych

Nieruchomość niezamieszkana i nie umeblowana wymagająca remontu

Nieruchomość - własność instytucji charytatywnej

Nieruchomość nowo-wybudowana ,nie zamieszkana przez mniej niż 6 m-cy

Nieruchomość - własność osoby odbywającej karę pozbawienia wolności

Nieruchomość - własność osoby przebywającej w szpitalu, domu pomocy społ., itp.

Nieruchomość przeznaczona głównie dla studentów

Nieruchomość zamieszkana przez samych studentów

Nieruchomość niezamieszkana - własność sił zbrojnych

Proces odwoławczy od ustalenia wartości nieruchomości

właściwe BIURO OSZACOWAŃ ჱჱ

niezależny TRYBUNAŁ OSZACOWAŃ ჱჱ

SĄD NAJWYŻSZY

Formy pomocy adm. centralnej dla osób o niskich dochodach

• Transitional reduction

• Income support

• Council tax benefit

VI. Kontrola działalności organów administracji lokalnej

1. Rodzaj kontroli	Kontrola Administracyjna (najważniejsza jest Kontrola Finansowa) Należą do niej: kontrola nad zaciąganiem pożyczek przez rady, kontrola związana z dotowaniem i subwencjonowaniem funkcjonowania rad, kontrola rachunków rad (audit).	Kontrola Polityczna - wiąże się z informowaniem społeczności lokalnej o działaniach organów administracji lokalnej (zapewnione przez środki masowego przekazu).	Komisja do spraw Administracji Lokalnej -odpowiedzialni na swoim terenie za badanie skarg obywateli na funkcjonowanie każdego organu administracji lokalnej.
2.Organy kontroli	Instytucja o nazwie Audit Commission po konsultacji z danym organem adm. lokalnej decyduje czy będzie wykonywana przez: jednego z jej własnych district auditors, jednego z zatwierdzonych prywatnych rewidentów(private accountant auditors). *Audit Commission powołana przez sekretarza stanu ds. środowiska, organy adm. lokalnej i organizację księgowych.	Sprawowana przez mieszkańców (opinię publiczną), często wyrażoną przez prasę i ostatecznie wykonywaną za pomocą urny wyborczej.	Komisarz Parlamentarny - sprawy na działalność organów adm. centralnej, Komisarz Lokalny - sprawy na działalność organów adm. lokalnej, Trzech Komisarzy Lokalnych: a)Londyn, Anglia płd.-wsch. i wsch., b)Anglia pół. i pół. część terenów centralnych, c)pozostała część Anglii. *Powołani przez Koronę.
3.Uprawnienia i obowiązki	Określone w art. 15 the LGF 1982 rewident powinien: -przestrzegać przepisów wydanych przez sekretarz ds. środ., przepisów prawnych i zasad właściwego księgowania,-musi brać pod uwagę kwestie defraudacji, korupcji i właściwego ekonomicznego wydawania pieniędzy.-ma prawo do wszystkich dokumentów organu, którego rachunki są kontrolowane,-od osób odpowiedzialnych za te dokumenty może żądać udzielenia informacji,-każdy zainteresowany może przeglądać księgi, pokwitowania oraz inne dokumenty sporządzone w trakcie kontroli przez rewidenta,-rewident sporządza świadectwo, opinie o rachunkach, jeśli jest potrzeba to raport,-rewident może wydać decyzję zakazującą organowi (sprzeczna z prawem).	Istnieją rozwiązania prawne dot. dostępu do informacji publicznej. Przepisy prawa zakładają: -prawo uczestniczenia mieszkańców w posiedzeniach rady, komisji i podkomisji,-prawo przeglądania rachunków rady,-prawo kierowania pytań do rewidentów i przeglądanie raportu,-prawo do przeglądania kopii protokołów posiedzeń rady, można sporządzać odbitki czy wyciągu z tych protokołów,-każdy ma prawo przeglądania rejestrów, dzienników, list,-dostęp do przepisów prawa miejscowego,-prawo składania skargi na decyzję organu administracji lokalnej do Lokalnego Komisarza d.s. Administracji Lokalnej (LOCAL OMBUDSMAN). Komisarze d.s. Adm. Lokalnej zajmuje się rozpatrywaniem skarg na działania organów adm.	-skarga musi być złożona w formie pisemnej albo bezpośrednio do komisarza lub do org.adm. lokalnej, który musi ją zreferować komisarzowi, -org.adm.lokalnej, którego skarga dotyczy może ją zbadać i skomentować,-komisarz sporządza raport i wysyła go skarżącemu, org.adm.lok. oraz przedstawicielowi, org., który skargę zreferował,-org.adm.lok. rozważa raport i wskazuje komisarzowi nieprawidłowości jeśli wystąpiły,-komisarz corocznie sporządza raport ogólny i przedkłada go komisji do Spraw Administracji Lokalnej,-raport jest następnie publikowany,-komisarz nie może prowadzić badań z zakresu: 1)procedury prawne, 2)śledztwo lub przeciwdziałanie przestępstwu,3) sprawy pracownicze, 4)wew. organizacja i funkcjonowanie szkół i innych instytucji oświatowych, 5)umowy i sprawy handlowe.

Kryteria porównania	POLSKA	ANGLIA
Podział terytorialny	Trójstopniowy	Dwustopniowy w niektórych regionach trójstopniowy
Podstawa prawna	KONSTYTUCJA	USTAWY (the Local Act Government)
ORGAN STANOWIĄCY	RADA (gminy, powiatu), SEJMIK WOJEWÓDZTWA	R A D A (hrabstwa, dystryktu, parafii)
ORGAN WYKONAW CZY	Wójt, burmistrz, prezydent-gmina, zarząd powiatu i zarząd województwa	RADA (parafii, hrabstwa, dystryktu)

---