Agencje informacyjne

Pierwszą w świecie agencję założył w 1835 roku Charles- Louis Havas we Francji. Zbudował sieć własnych korespondentów w kraju i za granicą zaczynając swoją działalność od przesyłania informacji przy pomocy gołębi pocztowych.

W 1849 roku w Niemczech powstało Wolffsche Telegraphenburo- agencja B. Wolffa.

W 1851 roku w Londynie P. J. Reuter (Israel Beer Josaphat) założył własną agencję.

W 1870 roku te trzy agencje zawarły umowę określającą ich strefy wpływów: Agencja Havasa "obsługiwała" europejskie kraje romańskie oraz północną i południową część Afryki, agencja Reutera teren Wielkiej Brytanii oraz posiadłości brytyjskie w Afryce i Azji, agencja Wolffa środkową i północną Europę.

Dominacja tych trzech agencji trwała praktycznie do II wojny światowej. Agencja Wolffa w 1934 roku została zamieniona na Niemieckie Biuro Informacyjne - DNB.

Sformalizowanie współpracy tej wielkiej trójki odbyło się poprzez założenie w 1923 roku Ligi Agencji Sprzymierzonych, zastosowanie radiotelegrafu (1919 rok) i dalekopisów (1929 rok).

Po II wojnie światowej wzrosło znaczenie dwóch agencji amerykańskich: Associated Press i United Press International oraz oficjalnej agencji państwowej ZSSR- TASS. We Francji miejsce agencji Havasa zajęła Agence France Presse.

W 1992 roku następczynią TASS została w Rosji ITAR-TASS. W 1949 roku powstała Deutsche Presse- Agentur (DPA)- obecnie najważniejsza agencja prasowa zjednoczonych Niemiec.

Liczba agencji prasowych wzrasta z każdym rokiem. Obecnie działa około 230 agencji w 150 krajach (w ONZ jest 189 państw). W 1945 roku istniało 55 agencji w 30 krajach,w 1951 roku było już 96 agencji w 54 krajach. W 1961 roku istniało 130 agencji w 85 krajach. W 1971 roku 146 agencji w 87 krajach, a w 1991 roku 220 agencji w 140 krajach.

Wciąż jednak są tak biedne państwa, których nie stać na finansowanie profesjonalnej działalności agencji prasowej z własnymi biurami, specjalistyczną infrastrukturą i stałymi odbiorcami, klientami przygotowanego serwisu.

Associated Press. (AP)

Największa na świecie agencja prasowa. Posiada 240 biur zatrudniających około 3500 pracowników. W USA informacje AP docierają do około 6000 stacji radiowych i telewizyjnych oraz 1700 gazet. W innych częściach świata ma ona około 8500 klientów z prasy, radia i telewizji. Ogółem serwisy AP zawierają blisko 10000 depesz i artykułów dziennie( około 20 mln wyrazów łącznie i około 1000 zdjęć) i tłumaczone są na 5 języków: hiszpański, niemiecki, francuski, holenderski i szwedzki. Do końca XX wieku AP zdobyła 46 nagród Pulitzera: 19 za teksty prasowe i 27 za fotografie.

Całodzienny serwis AP zawiera:

- 4 razy dziennie tak zwane digest, czyli indeks najważniejszych wiadomości dnia,

- 2 razy dziennie indeks sportowy,

- codzienny zestaw dłuższych artykułów- reportaży z całego świata w tym na temat kultury, sztuki i nauki,

- 2 razy dziennie skrót wiadomości,

- kalendarze,

- informacje o spodziewanych wydarzeniach politycznych i sportowych,

- "Today in history"- codzienny zestaw wiadomości historycznych,

-"People and Places"- czyli wiadomości o znanych osobistościach,

-"Weather"- informacja o pogodzie i temperaturze z całego świata,

-"Financial Fixtures"- wiadomości z giełd walutowych i kapitałowych w USA, Europie i Azji, notowania walut i złota,

- bieżąca informacja o dostępnym serwisie graficznym AP.

Zarówno serwis graficzny, jak i fotograficzny przesyłane są w odrębnych zestawach: AP Foto zapewnia zdjęcia z bieżących wydarzeń politycznych, sportowych i świata biznesu. Agencja oferuje także pełną gamę urządzeń do obsługi fotograficznej i obsługi zdjęć. W szczególności warto wymienić: komputerowy transmiter do zdjęć prosto z negatywu (AP Leafax 35 negative transmitter), AP Laser Receiver do odbioru zdjęć metodą cyfrową lub analogową oraz elektroniczną sieć fotograficzną (Photo Stream) dostarczającą materiały czarno- białe i kolorowe najwyższej jakości drogą satelitarną w czasie od 1 do 3 minut. Dzięki systemowi Leaf Picture Desk możliwe jest otrzymanie zdjęć w ciągu zaledwie kilkunastu minut po ich zrobieniu przez fotoreportera.

Codzienna transmisja satelitarna serwisu AP World Graphics zawiera tuziny map, ilustracji i planów. Są one dodatkiem do newsów i informacji.

Agencja posiada także odrębny dział telewizyjny z główną siedzibą w Londynie. W skład APTv wchodzą 93 międzynarodowe biura w 67 krajach. Pracownikami są doświadczeni dziennikarze telewizyjni, którzy dostarczają codziennie pełen serwis międzynarodowych newsów ze specjalnym naciskiem na wydarzenia z każdego regionu.

AP jest powszechnie uważana za agencję dokładną i wiarygodną, jednakże w historii jej działania zdarzyły się poważne uchybienia w sztuce dziennikarskiej. Na przykład donosząc o zamachu na J. Kennedy'ego w Dallas poinformowała, że wiceprezydent L. Johnson został także postrzelony (co nie było prawdą).

Mimo konkurencji z agencja Reuters, której jako pierwszej udało się donieść, m.in. o zamachu na Lincolna, o zakończeniu I wojny światowej czy upadku muru berlińskiego, Associated Press pozostaje niedoścignionym liderem w dziedzinie fotografii. Na ten sukces składa się nie tylko najnowsza technologia, ale i praca fotoreporterów, którzy dzień w dzień nie pozostawiają nas obojętnymi wobec tego co dzieje się w otaczającym nas świecie.

Agence France Presse (AFP).

AFP jest francuską agencją prasową o światowym zasięgu. Dociera do ponad 2 miliardów ludzi. Trzy milionów wyrazów dziennie odbieranych jest w ponad 130 krajach. Serwis agencji przekazywany jest do 7000 dzienników, 2500 stacji radiowych, ponad 400 stacji telewizyjnych i około 2000 instytucji administracyjnych( urzędy, ministerstwa na terenie Francji, banki, giełdy, placówki dyplomatyczne, towarzystwa finansowe).

Formalnie AFP została utworzona dekretem z dnia 30 września 1944, który na mocy prowizorycznego statutu umiejscawiał ją pod opieką ministra informacji. Rząd mianował dyrektora generalnego, a dotacje rządowe stanowiły podstawę działalności. Dopiero później agencja stała się organizmem autonomicznym wyposażonym w osobowość cywilną. Funkcjonowanie odbywa się na zasadach komercyjnych. Nie wolno było podporządkowywać ścisłości i obiektywizmu informacji jakimkolwiek wpływom politycznym, ideologicznym lub ekonomicznym.

AFP dostarcza teksty, fotografie, grafiki przy pomocy radiofonii cyfrowej do ponad 12500 klientów na całym świecie. Każdego dnia przekazuje wiadomości w 6 językach: francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim, portugalskim i arabskim.

Przekazuje codziennie 250 fotografii, zasoby archiwalne wynoszą 5 milionów zdjęć (archiwum posiada fotografie od 1930 roku).

Globalna sieć satelitów i przenośne anteny pozwalają pracownikom AFP przesyłać materiały z każdego miejsca zdarzenia.

AFP kierowana jest przez radę administracyjną, która składa się z 15 osób: 8 przedstawicieli prasy drukowanej, 2- z radia i telewizji publicznej, 3 przedstawicieli władz publicznych korzystających z usług AFP, 2 osób reprezentujących personel. Rada wybiera na 3 lata prezydenta-dyrektora generalnego AFP. Ponad połowa kosztów działalności AFP pokrywana jest ze źródeł państwowych. Dziennikarze pracujący w AFP uczą się przestrzegać zasad, które nazwano "dekalogiem depeszowca"

Oto on:

1. Każda informacja musi być rzetelna i neutralna, a oprócz tego jasna i przyciągająca uwagę słuchacza, co idzie w parze.

2. Pierwsze zdanie powinno być jak najprostsze, czyli złożone z odpowiedzi na podstawowe pytania: Kto?, Co zrobił?, Gdzie?, Kiedy? I ewentualnie: dlaczego? Pierwsze sześć słów powinno zawierać najważniejszy fakt, to znaczy ten, który najbardziej zainteresuje przeciętnego słuchacza. Pierwsze zdanie powinno być zawsze twierdzące, a nie przeczące. Tylko wyjątkowo pytające.

3. Dalsze zdania również powinny być proste. Należy unikać zdań złożonych, strony biernej i trybu warunkowego. Równoważniki zdań( bez orzeczenia) są dozwolone, ale nie trzeba ich nadużywać.

4. Dalsze zdania czy akapity budowane są według zasady odwróconej piramidy, to znaczy zawierają fakty o coraz mniejszej. wadze. Tym samym można informacje skrócić obcinając ją do końca o jeden lub więcej elementów.

5. W prasie codziennej można używać dni tygodnia lub miesiąca. Natomiast w radiu i telewizji, które są "natychmiastowymi" środkami przekazu, daty są zbędne. "Dziś" też jest najczęściej zbędne. "Wczoraj" i "jutro" są dopuszczalne w razie konieczności. Wyrażenie typu "za dwie godziny" lub "kilka minut temu", a nawet "w tej chwili są" użyteczne, ponieważ dzięki nim słuchacz jakby uczestniczy bezpośrednio w wydarzeniu. Niemniej należy unikać, jeżeli ta sama informacja (taśma) ma zostać użyta w kilku dziennikach.

6. W informacji na temat jakiegoś konfliktu należy starać się podać stanowiska wszystkich zainteresowanych stron. Czasem trzeba nawet powiedzieć, że jedna ze stron jest nieosiągalna, albo, że odmawia komentarza.

7. Cytat zwiększa wartość informacji. Ale nie może się ona od niego zaczynać. Cytat musi być absolutnie wierny, wyraźnie określony w tekście (cudzysłowem w prasie pisanej, wtrąceniem "cytuję" w radiu), i jego źródło jasne dla słuchacza.

8. Nie używamy w depeszach ani na antenie słów "pan" i "pani", z wyjątkiem "pani premier".

9. Staramy się odejść od stylu oficjalnych komunikatów, który często dominuje w depeszach agencyjnych i ogólnie w informacji. Raczej opowiadamy o wydarzeniu tak, jakbyśmy to robili w krótkiej rozmowie telefonicznej z przyjacielem, zaczynając od tego co nas najbardziej uderzyło.

10. W większości informacji nie budzących podejrzeń co do ich wiarygodności możemy nie podawać źródła (typu rzecznik prasowy, komunikat, wypowiedź publiczna). Jeżeli jednak wiadomość jest kontrowersyjna, lepiej podać źródło: staje się ono elementem informacji, a jednocześnie przenosimy na nie część odpowiedzialności.

 

Reuters

Agencja Informacyjna Reuters to jedna z najbardziej znanych na świecie agencji prasowych.

Główna siedziba grupy mieściła się od 1939 w Londynie na Fleet Street, a od 2005 znajduje się na Canary Wharf. Największymi konkurentami Reutersa w sektorze informacji biznesowej są amerykańskie firmy Bloomberg i Dow Jones Newswires.

Reuters został założony w Akwizgranie (franc. Aix-la Chapelle) przez niemieckiego Żyda Paula Juliusa Reutera(wówczas Reuter zajmował się dostarczaniem informacji o cenach akcji za pomocą gołębi pomiędzy Brukselą a Aix-la Chapelle). W 1851 wraz z upowszechnieniem się telegrafu agencja została przeniesiona do Londynu. Obecnie Reuters działa w 200 miastach. Agencja Reutera, która wkrótce zaczęła być znaną instytucją, rozszerzyła zasięg swoich usług na całą prasę brytyjską, jak również na prasę niektórych państw europejskich, wzbogaciła także zakres dostarczanych informacji, włączając do niego wiadomości ogólne i ekonomiczne z całego świata. Reuters jeszcze bardziej poprawił swój wizerunek, przekazując całą masę sensacyjnych wiadomości prasowych.

Jest obecnie agencją niezależną działającą jako przedsiębiorstwo akcyjne czołowych organizacji prasowo- wydawniczych Wspólnoty Brytyjskiej. 50% udziałów posiada krajowa agencja informacyjna Press Association, pozostałe zaś m. in. Związek Wydawców Dzienników, Australijski Związek Prasowy, Nowozelandzki i Indyjski Związek Prasowy.

W 1984 roku przekształcona w spółkę akcyjną Reuters Holdings- wielki koncern multimedialny obejmujący poza prasą także przekaz telewizyjny, fotograficzny i filmowy. Holding projektuje i instaluje systemy zarządzania informacjami w skali przedsiębiorstw oraz opracowuje dla rynków finansowych plany zarządzania ryzykiem oraz dostarcza gotowe systemy do obsługi transakcji akcjami. Reuter to nie tylko tradycyjna agencja prasowa, ale jedno z największych na świecie elektronicznych źródeł informacji z którego korzystają media i rynki finansowe świata.

Największa część dochodów agencji pochodzi z opłat za informacje wykorzystywane przez światową finansjerę. Od 1931 roku prowadzi indeks cen giełdowych 20 wydobywanych na świecie surowców. Najwięksi klienci Reutersa to banki, przedsiębiorstwa przemysłowe i dopiero w następnej kolejności media i osoby fizyczne.

Reuter 93 % swoich dochodów czerpie z rynku finansowego, a jedynie 7 % dostarcza rynek mediów. Produkty agencji można podzielić na 3 grupy:

- Produkty informacyjne- obejmują one dane finansowe oraz specjalistyczne informacje o wydarzeniach mających wpływ na rynki finansowe. Przekazywane są w 25 językach. Informacje dotyczą rynków międzynarodowych, rynków wewnętrznych, giełd i innych instrumentów finansowych poszczególnych krajów. Udostępniane są także retrospektywne bazy danych zawierające informacje o ponad 27 tysiącach przedsiębiorstw, wskaźnikach ekonomicznych, indeksach giełdowych. W 1994 roku uruchomiono Reuters Financial Television, gdzie pokazywany jest obraz giełdy wraz z towarzyszącym mu komentarzem. W 1996 roku zaczął działać nowy produkt "Seria 3000". Zawiera historyczne informacje, newsy, Financial Television oraz pocztę elektroniczną umożliwiającą klientom wzajemny kontakt. Innym produktem jest tzw. "decision- support software applications", który pomaga podejmować decyzje na rynku wskazując różne alternatywne strategie ekonomiczne.

- Produkty transakcyjne- najbardziej rozpowszechniony jest system "Dealing 2000- 1" i "Dealing 2000- 2", dzięki którym maklerzy kontaktują się z odbiorcami w ciągu 2 sekund, uzgadniają warunki i zawierają transakcje. Również banki porozumiewają się między sobą i wymieniają np. waluty, czy depozyty pieniężne. Innym systemem jest "Instinet", działający jak elektroniczny makler na rynku akcji. Przyjmuje on zlecenia od firm i przekazuje ich ofertę poszczególnym klientom.

- Produkty medialne- Reuters World Service- serwis dla środków przekazu dostarcza bieżące wiadomości w postaci tekstu, obrazu telewizyjnego, zdjęć i grafiki, również za pośrednictwem serwisów typu "online", w tym stron "www". Podstawą jest światowy serwis w 4 językach: angielskim, francuskim, niemieckim i hiszpańskim. Korzystają z niego gazety, stacje radiowe i telewizyjne oraz lokalne agencje prasowe na całym świecie. Serwis fotograficzny dostarcza codziennie około 100 pakietów kolorowych zdjęć. W archiwum serwisu graficznego znajduje się ponad 4 tysiące grafik. Działa też Reuters Television, która dostarcza informacyjne przekazy telewizyjne m. in. takim stacjom GMTV , BSkyB w Wielkiej Brytanii, Fox Television w Stanach Zjednoczonych czy Kanał 5 i ORT w Rosji.

W 2000 r. szefowie agencji ogłosili początek współpracy z Microsoftem, co ma zaowocować wprowadzeniem na rynek nowego produkty pod nazwą Reuters Digital Dashboard. Umożliwi on korzystanie z serwisu wiadomości gospodarczych (śledzenie notowań giełdowych) Reutera każdemu użytkownikowi domowego komputera posiadającego Windows 2000 i program Microsoft Outlook. Z elitarnej agencji prasowej Reuters zamierza przekształcić się w agencję dla indywidualnych inwestorów na całym świecie.

W kronikach agencji Reutera przypomina się, że jako pierwsza poinformowała ona świat m. in. o wybuchu wojny francusko- austriackiej w 1859 r., zamachu na Lincolna w 1865 r., postawieniu muru berlińskiego w 1961 r. i jego upadku w 1989 r. oraz o rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r.

To, co wyróżnia Reutera to realizowanie hasła: najpierw rzetelność, potem szybkość. Każda informacja musi być potwierdzona.

Reuters zatrudnia kilka tysięcy dziennikarzy, którzy pracują w niemal każdym zakątku świata i często ryzykują swoje życie aby zdobyć najgorętsze newsy. W maju 2003 r. Kurt Schork - amerykański fotoreporter z Reutersa został zabity w zasadzce rebeliantów w Sierra Leone. W kwietniu i w sierpniu 2003 kamerzysta Taras Protsyuk i Mazen Dana zginęli przypadkowo z rąk amerykańskich żołnierzy w Iraku, w 2004 w Czeczenii zginął operator kamery - Adlan Khasanov, a w Iraku Dhia Najim.

Sekcja prasowa często bywa przedmiotem krytyki. Oskarża się ją o brak obiektywizmu i uprzedzenia, w szczególności dotyczy to konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Bywa, że terroryści mordujący ludzi dla celów politycznych są nazywani przez jej dziennikarzy partyzantami, milicją co wydaje się niezbyt poprawne terminologicznie.

7 sierpnia 2006 miał miejsce incydent z dostarczeniem przez agencję zdjęć wykonanych przez libańskiego fotografa - Adnana Hajja, z których część była retuszowana komputerowo i doszło do zmiany pierwotnej ich treści.

United Press International

Agencja powstała w 1958r. z połączenia dwóch agencji założonych przez potentatów rynku prasowego: Edwarda Willisa Scrippsa (United Press Agency - 1907r.) oraz Williama Randolpha Hearsta (International News Service - 1909r.). UPI przez wiele lat była groźną rywalką AP. W roku swego powstania UPI uruchomiła pierwszy system dostarczania wiadomości własnych do sieci radiowych. Dla UPI pracowało wielu wybitnych komentatorów amerykańskich: Walter Cronkite, Harrison Salisbury, Helen Thomas. W 1956 Russell Jones otrzymał nagrodę Pulitzera za raport o rewolucji na Węgrzech, pięć lat później Merimann Smith zdobył Pulitzera za raport dotyczący zabójstwa prezydenta Kennedy'ego. Zasługą UPI było wprowadzenie nowych technik komputerowych do przekazu informacji. Po epoce skutecznej rywalizacji z AP - UPI stała straciła wiele ze swego prestiżu tak w Stanach Zjednoczonych jak i na arenie międzynarodowej. W 1982r. zaczęła się seria zmian własnościowych spowodowana kłopotami finansowymi. Od 1992r. UPI należy do saudyjskiej firmy Middle East Broadcasting Center.

 

ITAR- TASS

Zaczęła funkcjonować w dniu 22 stycznia 1992 roku, kiedy Borys Jelcyn- Prezydent Federacji Rosyjskiej, podpisał dekret "O Informacyjno- Telegraficznej Agencji Rosji", powołując do życia rządową agencje informacyjną ITAR (Informacyjonno- Telegrafnoje Agienstwo Rossiji). Wkrótce skrót ITAR został uzupełniony znanym w całym świecie skrótem TASS. Agencja podlega prezydentowi, rządowi i parlamentowi. Prezydent mianuje prezesa ( w randze wicepremiera) oraz naczelnego dyrektora. Parlament powołuje członków kolegium, natomiast rząd 5 wiceprezesów i wszystkich wicedyrektorów. Państwo finansuje ze swojego budżetu około 40 % wydatków agencji.

Agencja zachowuje monopol na wszelkie informacje o charakterze oficjalnym. Jako pierwsza publikuje m. in. teksty dekretów prezydenta Federacji Rosyjskiej oraz rządowych aktów prawnych.

Rosyjska agencja zatrudnia około 4 tys. osób pracujących w moskiewskiej centrali i w 75 oddziałach terenowych rozsianych na terytorium całego byłego ZSSR, a także w 65 innych placówkach rozlokowanych w 62 krajach świata. Serwis wiadomości tłumaczony jest na 5 języków.

Współczesny ITAR- TASS jest także agencją wydawniczą wydającą m. in.: 20 specjalistycznych biuletynów informacyjnych, gazety( "24" i "Wostocznyj Ekspres" oraz ilustrowany cotygodniowy magazyn "Echo Płaniety"), a także wiele pozycji książkowych. Agencja posiada oddział fotografii prasowej i teleinformacji oraz elektroniczny bank danych.

Odbiorcami serwisu ITAR- TASS jest ponad 8 tys. abonentów, wśród nich liczne stacje radiowe i telewizyjne oraz prasa z ponad 100 krajów, a także około 500 centralnych i regionalnych gazet ze Wspólnoty Niepodległych Państw. Podstawowa usługa oferowana przez agencje to serwis( Główna informacyjna linia ITAR- TASS). Zawiera ona 350 materiałów z Rosji, WNP i z za granicy. Nadawana jest non-stop przez 7 dni w tygodniu i przygotowywana w dwóch wersjach. Pierwsza to przekaz informacji dotyczących zdarzeń i komentarze na temat zachodzących procesów w Rosji, w WNP i państwach nadbałtyckich. Druga wersja serwisu jest zubożoną wersją pierwszej- z za granicy wyszukiwane są tylko te informacje, które bezpośrednio lub pośrednio są związane z Rosją i jej interesami. Zawiera do 230 wiadomości dziennie.

ITAR- TASS to także usługi w zakresie reklamy i marketingu, posiada centrum szkoleniowe, w tym własne studium nauki języków obcych.

Posiada specjalną filię ITAR- TASS USA, której usługi przeznaczone są dla klientów amerykańskich. Głównym zadaniem pracowników tej filii jest promocja i reklama Rosji, poszukiwanie inwestorów i oferowanie im pomocy przy wchodzeniu na rynki dawnego ZSSR.

Regionalne agencje informacyjne:

ANSA - Agenzia Nazionale Stampa Associata - Włochy

Powstała 15. 01. 1945 r. agencja prasowa ANSA jest organizacją spółdzielczą, prowadzoną przez stowarzyszenie, składające się z trzydziestu siedmiu wydawców głównych dzienników włoskich. Struktura organizacyjna agencji stanowi gwarancję obiektywizmu i wiarygodności.
Dzięki nowoczesnej technologii ANSA nadaje całodobowy, stale aktualizowany serwis informacyjny w czterech językach (włoskim, angielskim, hiszpańskim i portugalskim). Agencja posiada 4.000 odbiorców na pięciu kontynentach.
ANSA posiada 22 biura na terenie Włoch oraz 83 placówki zagraniczne (w 78 krajach, z tego 21 w Ameryce Południowej). Sieć placówek umożliwia szybki przekaz informacji szerokim rzeszom odbiorców.
Obecnie agencja prasowa ANSA jest nowoczesną organizacją dziennikarską, dostarczającą materiałów informacyjnych włoskim mediom, instytucjom rządowym i lokalnym, organizacjom międzynarodowym i specjalistycznym, związkom zawodowym i politykom. W ostatnich latach ANSA się unowocześniła, wprowadzając najnowsze technologie przekazu, włącznie z nadawaniem droga internetową, satelitarną i do telefonów komórkowych.
Miliony odbiorców na całym świecie mają dostęp do serwisów informacyjnych ANSA przy pomocy zarówno tradycyjnych jak i nowoczesnych środków przekazu. W swojej działalności agencja ANSA stawia na tzw. "trwałe" wartości, takie, jak wiarygodność, punktualność, obiektywizm i fachowość.

ANSA co najmniej raz użyła terminu polski obóz zagłady (campo di sterminio polacco) w odniesieniu do Auschwitz w swojej depeszy agencyjnej.

Serwis fotograficzny ANSA
Za międzynarodowy serwis fotograficzny agencji ANSA odpowiada zespół dziennikarzy, fotoreporterów, techników i ekspertów, współpracujący z siedemdziesięcioma placówkami w całych Włoszech.
Międzynarodowy serwis fotograficzny ANSA produkowany jest w oparciu o umowy kooperacyjne z czołowymi międzynarodowymi agencjami prasowymi. Agencja ANSA jest również jedynym włoskim członkiem skupiającej główne europejskie agencje prasowe sieci EPA (European Pressphoto Agency).Na codzienny serwis fotograficzny agencji składa się ponad 300 wysokojakościowych, opisanych zdjęć w formacie cyfrowym, obszernie relacjonujących najważniejsze wydarzenia polityczne, gospodarcze, sportowe, kulturalne itd. we Włoszech i na świecie. Serwis jest dostępny przy pomocy stworzonej przez ANSA wyszukiwarki internetowej Multimedia News Browser (dostosowanej do większości powszechnie używanych systemów operacyjnych - Windows, MacIntosh, Linux, itd.), drogą satelitarną (przy pomocy technologii DVB z możliwym wspomaganiem internetowym), oraz bezpośrednio w Internecie.

BELGA - Agence Telegraphique Belge de Presse S.A. - Belgia




20 sierpnia 1920 roku Pierre-Marie Olivier i Maurice Travailleur założyli Belgijską Telegraficzną Agencję Prasową (Agence Belga). 1 stycznia 1921 roku agencja nadała pierwsze depesze. Belga relacjonuje wszystkie krajowe i międzynarodowe wydarzenia 24 godziny na dobę, siedem  dni w tygodniu i 365 dni w roku. Materiały rozpowszechniane są w formie zdjęć i depesz po francusku i holendersku. Belga  przekazuje wiadomości dotyczące  wszystkich przejawów bieżącej polityki, ekonomii, finansów, sportu, kultury, a także spraw społecznych, prezentując również stanowiska-poglądy znanych ludzi.
Głównymi klientami Belgi są media tradycyjne - codzienna prasa, radio i telewizja. Ponadto, klientami wkrótce mają zostać różne spółki, udziałowcy-własciciele witryn internetowych oraz rząd.
Depesze i zdjęcia Belgi przeznaczone są nie tylko na rynek belgijski, lecz także rozpowszechniane są na cały świat dzięki międzynarodowym umowom zawartym z głównymi zagranicznymi agencjami prasowymi.
Obecnie Belga zatrudnia 130 osób i ma trzy regionalne biura w Namur, Liege i Antwerpii. Jej centrala znajduje się w Brukseli.
 

Serwis fotograficzny
Począwszy od 1946 roku BelgaPictures relacjonuje wszystkie ważne wydarzenia, odnoszące się do Belgii i Belgów na całym świecie, i oferuje wysokiej jakości fotografie docelów prasowych. Zdjęcia dostępne są w nowym dziale fotograficznym w ciągu kilku minut po ich umieszczeniu w bazach. Fotoreporterzy Belgi przesyłają od 300 do 800 zdjęć dziennie za pośrednictwem internetu, telefonów komórkowych lub drogą satelitarną. Międzynarodowe wydarzenia relacjonowane są także dzięki wieloletniej współpracy z międzynarodowymi agencjami takimi jak EPA (Europejska Agencja Fotograficzna), AFP (Francuska Agencja Prasowa) i ANP (Holenderska Agencja Prasowa). W ostatnich latach oferta dla rynku prasowego została powiększona i urozmaicona.

LUSA - Agência de Notícias de Portugal S.A. - Portugalia




Agencja LUSA jest narodową agencją prasową Portugalii i największą agencją portugalskojęzyczną na świecie. LUSA dostarcza całodobowo przez 365 dni w roku informacje tekstowe i materiały fotograficzne, dotyczące najważniejszych wydarzeniach w Portugalii i na świecie. Agencja LUSA jest szybka, jej relacje są obiektywne i oparte na faktach, umożliwiając odbiorcom śledzenie aktualnych wydarzeń.
Obecnie LUSA zatrudnia 271 osób w centrali w Lizbonie oraz krajowych i zagranicznych biurach korespondenckich (w tym 202 dziennikarzy, stanowiących 74,5 procent personelu agencji).
LUSA zawdzięcza wysoki poziom swoich serwisów informacyjnych rozbudowanej siatce biur krajowych i zagranicznych. Agencja posiada sześć biur regionalnych w Portugalii, jak też przedstawicielstwa w Europie (Madryt, Bruksela), Afryce (Bissau, Praia, Luanda, Maputo, Johannesburg), Azji (Dili, Makao, Pekin) i Ameryce Południowej (Sao Paulo, Brasilia). Ma także około osiemdziesięciu korespondentów na całym świecie (Paryż, Londyn, Genewa, Rzym, Berlin, Moskwa, Waszyngton, Nowy Jork, Rio de Janeiro, Rabat, Tel Aviv, Sidney).   
Z serwisów informacyjnych LUSA korzysta ponad 800 stałych odbiorców, w tym główne portugalskie dzienniki, stacje radiowe i telewizyjne, większość mediów regionalnych, niektóre tygodniki, portugalskie wydawnictwa emigracyjne, cała portugalska prasa sportowa i niektóre media specjalistyczne, media portugalskojęzycznych krajów afrykańskich oraz publiczne i prywatne instytucje.
Dostępny drogą satelitarną i internetową codzienny serwis agencji LUSA składa się z około 800 wiadomości i 250 zdjęć, oferując szeroki przekrój informacji o wydarzeniach politycznych, społecznych, gospodarczych, sportowych itd. w Portugalii i na świecie. Agencja posiada też serwisy specjalistyczne (nauka, technologia).  
LUSA jest spółką akcyjną w której większość (50,3 % ) dzierży kapitał publiczny. Reszta akcji należy od dziewięciu prywatnych udziałowców agencji.
LUSA powstała w 1987 r. po połączeniu agencji ANOP i NP.

MTI - Magyar Tavirati Iroda reszvenytarsasag - Węgry




Węgierska Agencja Prasowa (MTI) powstała w 1881 r. i jest jedną z najstarszych na świecie., MTI jest głównym dostawcą bieżących informacji dla węgierskich mediów - prawie wszystkie główne środki przekazu w kraju korzystają z serwisów MTI.
Przed upadkiem Żelaznej Kurtyny, ze względu na swoje położenie geograficzne, Węgierska Agencja Prasowa odgrywała ważną rolę łącznika pomiędzy agencjami prasowymi krajów socjalistycznych i zachodnich, zapewniając przepływ informacji pomiędzy ośrodkami medialnymi obu bloków politycznych.
MTI jest własnością Węgierskiego Zgromadzenia Narodowego, które zarządza agencją na mocy specjalnego statutu, gwarantującego, że agencja pozostaje instytucja publiczną, dostarczającą odbiorcom politycznie neutralnych informacji. 
Na codzienny serwis MTI składa się 550-600 wiadomości i 220-250 zdjęć, relacje o wydarzeniach krajowych o międzynarodowym zasięgu nadawane są także w języku angielskim. Agencja posiada największy na Węgrzech zespół reporterski i dziewięć biur zagranicznych, współpracuje też z niezależnymi dziennikarzami w czterech krajach, relacjonującymi interesujące z węgierskiego punktu widzenia wydarzenia zagraniczne.
Prezes MTI Mátyás Vince jest od 2006 r. członkiem rady nadzorczej stowarzyszenia europejskich agencji prasowych European Alliance of News Agencies.

Serwis fotograficzny MTI
Węgierska Agencja Prasowa zatrudnia trzynastu fotoreporterów, z tym pięciu poza Budapesztem (Debrecen, Szeged, Pecs, Szombathely i Hatvan). Agencja korzysta także z usług niezależnych fotoreporterów w całym kraju. Dzięki technologii cyfrowej i nowoczesnym technikom komunikacyjnym materiał fotograficzny MTI dociera z miejsca zdarzenia do centrali agencji w zaledwie kilka minut. W centrali zdjęcia podlegają koniecznej obróbce technicznej oraz są opisywane a następnie udostępniane odbiorcom drogą internetową. Nad fotoserwisami krajowymi i zagranicznymi czuwają dwa trzyosobowe zespoły redaktorskie.    W 2006 r. archiwum fotograficzne MTI wzbogaciło się o ponad 140 tysięcy zdjęć, w tym około 95 tysięcy z serwisów własnych oraz 40 tysięcy od agencji zagranicznych (którym w tym samym okresie MTI dostarczyła 6 tysięcy zdjęć o tematyce węgierskiej). W 2006 r. MTI dostarczyła 4.118 zdjęć EPA.

PAP - Polska Agencja Prasowa - Polska

Polska Agencja Prasowa (PAP) jest głównym dostawcą wiadomości tekstowych i fotograficznych w kraju. Obecnie PAP zatrudnia 235 dziennikarzy w kraju i za granicą.
Agencja powstała w 1918 r. pod nazwą Polska Agencja Telegraficzna (PAT). Dzisiaj PAP dostarcza bieżących informacji o najnowszych wydarzeniach w Polsce i zagranicą krajowym i zagranicznym mediom, instytucjom i rynkom. Reporterzy PAP są zawsze tam, gdzie wydarza się coś ważnego i ciekawego. Znakomity zespół dziennikarski w połączeniu z nowoczesną technologią umożliwiają agencji szybki i sprawny przekaz aktualnych wiadomości prasie, mediom elektronicznym, instytucjom rynkowym oraz organizacjom publicznym.

Serwis fotograficzny PAP
Dział fotograficzny PAP (PAP-Foto) powstał na bazie założonej w 1950 r. Centralnej Agencji Fotograficznej (CAF), która do lat osiemdziesiątych XX w. była jedynym dostawcą zdjęć prasowych w Polsce. W 1991 r. CAF została włączona do PAP.
Codzienny serwis PAP Foto jest najobszerniejszy ze wszystkich dostępnych w Polsce serwisów fotograficznych. Korzystają z niego główne dzienniki i czasopisma krajowe, prasa zagraniczna i szereg portali internetowych. Serwis PAP Foto składa się z materiałów własnych, archiwalnych, oraz otrzymanych od European Press Agency.
Na codzienny serwis PAP-Foto składa się około 300 zdjęć. PAP Foto prowadzi też sprzedaż zdjęć archiwalnych oraz wykonuje zdjęcia na zamówienie. Archiwa PAP Foto są częściowo uporządkowane tematycznie (np. ważne osoby, Solidarność, Jan Paweł II) i dostępne drogą internetową. Od 2001 r. PAP jest udziałowcem i wyłącznym przedstawicielem na Polskę  European Photographic Agency (EPA).
PAP bierze udział w szeregu projektów europejskich, zmierzających do zwiększenia ochrony materiałów fotograficznych jako części wspólnego dziedzictwa europejskiego. Wspólnie z narodowymi agencjami prasowymi Włoch, Belgii, Węgier i Portugalii, PAP uczestniczy w projekcie dygitalizacji archiwów fotograficznych SHPAENA, finansowanym w ramach unijnego programu Kultura 2000.W archiwach PAP Foto znajduje się około 18 milionów zdjęć, najstarsze pochodzą z XIXw.

Deutsche Presse Agentur (DPA).- Niemcy

Została założona w 1949 roku przez wydawców prasy i stacji radiowych i telewizyjnych. Publikuje serwisy informacyjne w językach angielskim, arabskim i francuskim. Główna siedziba znajduje się w Hamburgu, a filie w Madrycie, Kairze, Waszyngtonie, Bangkoku i Buenos Aires.

DPA zaopatruje w informacje Niemcy i inne kraje niemieckojęzyczne.

Geograficzne ulokowanie Niemiec i historia dzielona z nowymi członkami Unii Europejskiej pozwala agencji przeprowadzać dokładne analizy ekonomiczne i polityczne w Europie Wschodniej. DPA obsługuje pięć kontynentów ze specjalnymi serwisami dla mediów drukowanych, radia i telewizji, mediów elektronicznych i portali internetowych, telefonii komórkowych, krajowych agencji informacyjnych, instytucji rządowych i organizacji pozarządowych.

Status DPA zapewnia niezależność od strony politycznej, ekonomicznej i rządowej.

Agencia Editorial Falange Espanola (EFE).-Hiszpania

Jest główną hiszpańskojęzyczną i czwartą co do wielkości agencją informacyjną na świecie, ponad sześćdziesięcioletnia tradycja gwarantuje bezstronność, wiarygodność i bezpośredniość.

Ta multimedialna firma informacyjna ze światową siecią dziennikarzy, zatrudnia ponad 3,000 profesjonalistów 60 narodowości, pracujących 24 godziny na dobę w 180 miastach 110 krajów świata. Posiada cztery filie: w Madrycie, Miami, Kairze i Rio de Janeiro oferująca produkty klientom na pięciu kontynentach.

EFE dystrybuuje 3 miliony informacji każdego roku w różnych formach: tekstów, zdjęć, muzyki, filmów, osiągając ponad 2,000 swiatowych newsów każdego dnia.

W Hiszpanii serwisy informacyjne EFE czytane są częściej niż krajowe dzienniki.

EFE jest odpowiedzialna za ponad 40% międzynarodowych informacji publikowanych w Ameryce Łacińskiej.

Z 2,5-milionowym zbiorem zdjęć on-line, FOTOTECA EFE jest największa biblioteką fotograficzną w hiszpańskojęzycznym świecie. Baza danych codziennie aktualizowana jest o ponad tysiąc nowych zdjęć.

Archiwum newsów (Efedata) jest największą bazą artykułów, biografii i dokumentów w Hiszpanii, posiada także artykuły portugalskie, arabskie, angielskie i katalońskie.

Od lutego 2005 r. EFE i BBVA sponsorują fundację, zajmującą się dbaniem o poprawne używanie języka hiszpańskiego w mediach.

Od marca 2006 EFE ma nowe logo, które współgra z mottem firmy „To jest”( w hiszp. Eso es)

Monika Rząca

Bibliografia

http://www.ap.org/pages/about/about.html

http://www.afp.com/english/afp/?pid=history

http://about.reuters.pl/firma/index.html

http://100years.upi.com/history.html

http://www.tass-online.ru/?page=pages&pageID=24&langID=2

http://www.ansa.it/

http://www.belga.be/EN/portrait.asp

http://www.lusa.pt/lusaweb/user/showabout?static_show=STATIC_ABOUT

http://english.mti.hu/

http://www.pap.pl/flash/index.html

http://www.dpa.de/en/unternehmenswelt/unternehmen/dpa_weltweit.html

---