W. I.
Podstawowe surowce w technologii zbóż :
Ziarna zbóż prawdziwych :pszenica, żyto, jęczmień , owies, proso, sorgo, kukurydza, ryż
Ziarna zbóż rzekomych :gryka, komosa ryżowa, szkarłat, tatarka
Wykorzystanie surowców zbożowych głownie do :
Konsumpcyjne
Przemysłowe
Paszowe
Młynarstwo - wykorzystanie zbóż do produkcji mąki
Piekarstwo - wykorzystanie maki do produkcji chleba
Produkcja zbóż krajowa i światowa :
230 mnl ton , USA 365 Indie 235 mln , Rosja 76 mln Polska 26 mln ( w II dwudziestce )( 24-28 lmn ton)
Przy maksymalnej minimalnej produkcja nie korzystna zarówno dla:
Dla żywienie człowieka
Jak środowiska
Przemysły interesujące nas na zbożach:
cukiernicze
młynarskie i makaroniarski
piekarskie
piwowarskie
spirytusowe
Dla każdej gałęzi przemysłu spożywczego zasadnicze znaczenie mają następujące zagadnienia:
jakość surowca
jakość produktu gotowego
maksymalne wykorzystanie surowca
maksymalne wykorzystanie energii maszyn i innych czynników biorących udział w procesie produkcyjnym
ochrona środowiska
realność wykonania procesu
Główne zadania przemysłu spożywczego:
przyjęcie produktu towarowej rolnictwa i innych produktów żywność oraz jej transport do zakładów przetwórczych.
Jednak czynniki te są komplikowane przez takie czynniki jak:
sezonowość skup
sezonowość produkcji (wynika z powyższego)
nierównomierne rozłożenie bazy surowcowej w stosunku do zakładów przetwórczych i w stosunku do odbiorców
niska trwałość większości surowców
utrwalanie i przechowywanie żywności
Zboża uprawiane w Polsce:
pszenica (ozima, jara)
jęczmień (ozimy i jary)
pszenżyto (ozime jare)
owies
kukurydza
gryka
proso
Przeciętne zbiory podstawowych zbóż w Polsce (w mln ton)
Pszenica 7,5 - 9,5 ↑ - wzrost
Żyto 5,3 - 5,7 ↓ - spadek
Pszenżyto 1,6 - 2,1 ↑ - wzrost
Jęczmień* 2,6 - 3,8 ↓ - spadek ( bardzo wrażliwy na mróz jara )
Owies 4,2 - 5,7 ↓ - spadek
Kukurydza 0,2 - 0,6 ↑ - wzrost
Produkcja zbóż ogółem 22 - 27 ↑ - wzrost
Jare - bardzo bogate w białko
Ozimy bogate w skrobie
Budowa ziarna:
okrywa owocowo-nasienna (ochrona) 10 x twardsza od bielma
bielmo mączne ( (, bogate w białko) 75-85 % masy zbudowane z cel ( zawierających celulozę , hemicelulozę a wew. ziarna skrobi, otoczone osłonką białkową )
warstwa aleuronowa (1 lub 3 (jęczmień) warstwowa duża zawartość białka)20-25%), soli mineralnych i witamin rop w wodzie)
(zarodek (10-11%)masy ziarna - w postaci cel, komórek) niepotrzebny w technologii zbóż istotny SA technologii browarniczej są gorzelniczej ; tu są najbardziej czynne składniki - mogą one powodować jełczenie: hormony, cukry proste , witaminy rop w tł. )
Zarodek jest wykorzystywany do produkcji witaminy E i w browarnictwie do skielkowania ziarna.
Warstwa aleuronowa - 6% masy ziarna; przewaznie się ja usuwa (duza strata bialka), żeby uzyskac wysoce przerobiona białą make.
Im blizej centrum ziarna tym mniej bialka a wiecej skrobi.
Wyciąg maki - ilosc maki, jaka uzyskujemy ze 100kg ziarna.
RYSUNEK ZIARNA ZBOZA.
Budowa ziarna zewnętrzna:
Określając wymiary podaje się: szerokość, długość, głębokość.
Okrywa owocowo-nasienna 7-11 %
Zarodek (5-7%)
Bruzdka jest niepotrzebna bo w niej zbierają się zanieczyszczenia.
głęboka epoka wąska
szeroka i płytka ( lepsza łatwe czyszczenie )
mąka razowa - zawira składniki o wysokiej jakości , otrzymywana z każdego ziarna
mąka pytlowa - mąka razowa przesiewana dawniej na sicie „pytel” zatrzymywana duże cząstki w tym otręby .
Barwienie przekrojów pasem 2 R - w chodzi w reakcję z białkiem czerwona barwa
Przy produkcji mak jasnych mamy mniej zew części ziarna a więcej skrobi i mniej białka a przy produkcji ciemnych jest odwrotnie
Poprawa jakości mąk jasnych :
uzupełnienie zawartości białka
stosowanie lepszych wyciągów
pszenica(c ), żyto(d) , jęczmień(a) , -tworzą kłosy
owies (b) tworzy wiechy
W.II
Pszenica - uważana za najlepsze zboże na świecie o dużej wartości , hodowane gł n półkuli PN
pszenica zwyczajna (triticum vulgare )
pszenica twarda * (triticum durum )
pszenica angielska ( triticum turgidum )
pszenica orkisz** (triticum spelki)
*wysoka zawartość białka 16% w porównaniu ze zwyczajna 12% . W Polsce nie uprawiana tylko importowana , powód rośnie tylko w klimacie kontynentalnym ( Gorce suche lato , mroźna sucha zima ) ( Ukraina, pogranicze USA Kanady , Kazachstan ) produkcja makaronów ekstra .
** dawniej mało popularny z powodu niskiej wydajności ( uprawiany głównie w górach ) górale wykorzystują 10% dodatek maki orkiszowej do pieczywa .
Pszenżyto - pierwsze w pełni wyhodowane w całości przez człowieka ( mieszaniec pszenicy i żyta ) zapylenie pszenicy pyłkiem żyta . Triticum -pszenica, tricale zyto - tricale -pszenżyto.
Kukurydza :
kukurydza zwykła (Zea mays) -uprawiana na suche ziarno
kukurydza cukrowa - na warzywo, do0 bezpośredniego spożycia po ugotowaniu.
Kukurydza pękająca - ziarno drobne, szkliste, o twardym bielmie, po ogrzaniu w obecności tłuszczu pęka i bielmo wydostaje się na zew. ( płatki, kaszy popcorn)
Ziarna wykorzystywane do produkcji : oleju, kaszy, płatków, piwo, krochmalu, syropu skrobiowego ( przy braku ziemniaków ).
Światowe spichlerze zbożowe- rejony świata gdzie produkcja przewyższa popyt i powstają nadwyżki wykorzystywane na cele handlowe . pojecie odnosi się dotyczy wszystkich zbóż a w szczególności pszenicy .
Wschodnio europejski (Białoruś Ukraina , Kazachstan )
Północno-amerykański -( USA Kanada )
Południowo-amerykański -(Argentyna Brazylia, Meksyk )
Indyjski -(Indie, Birma , Indochiny )
Australijski - (Australia , Nowa Zelandia )
Zachodnio-europejski -( Francja Niemcy Włochy Austria ) -sytuacja zmienna raz jest raz nie
Przecietny sklad chemiczny ziarna roznych zboz %
W - Wilgotnosc; B - bialko; WO - weglowodany ogółem; TO - tluszcze ogółem; B - blonnik; SM - skladniki mineralne
Pszenica ozima W-15; B - 11; WO - 68.5; TO - 1.9; B - 1.9; SM - 1.7
Pszenica jara W-15; B - 13.2; WO - 66.1; TO - 2; B - 1.8; SM - 1.9
Zyto W-15; B - 9; WO - 70.7; TO - 1,7; B - 1.9; SM - 1.7
Owies oplewiony W-15; B - 10.3; WO - 56.4; TO - 4,8; B - 10,3; SM - 3,6
Owies luszczony W-15; B - 13; WO - 61,6; TO - 7; B - 1,4; SM - 2,0
Jeczmien W-15; B - 9,5; WO - 67; TO - 2,1; B - 4,0; SM - 2,5
Kukurydza W-15; B - 9,9; WO - 67,2; TO - 4,4; B - 2,2; SM - 1,3
Ryz luszczony W-15; B - 7,4; WO - 75,6; TO - 0,4; B - 0,8; SM - 0,8
Gryka W-15; B - 8,9; WO - 71,3; TO - 1,6; B - 7,4; SM - 3,0
Proso luszczone W-15; B - 10,5; WO - 65,1; TO - 4,2; B - 2,5; SM - 2,7
Ziarna ozime maja dluzszy okres wegetacji i żeby przetrwac zime musza wykorzystywać swoje skladniki (bialka) i dlatego maja go mniej.
Luska na owsie jest bardzo gruba (3x) i się ja usuwa a w niej jest bardzo duzo tluszczu.
Kukurydza ma 2x wiecej tluszczu niż pozostale zboza.
Ponizej 15% wody - ziarno trwale
Rozmieszczenie glownych skladnikow chemicznych w ziarnie pszenicy
P - Popiol (związki mineralne); B - Bialko; S - Skrobia; T - Tluszcze; B - Blonnik; C - Cukry; P - Pentozony
Bielmo P - 20; B - 65; S - 100; T - 25; B - 5; C - 65; P - 28
Okrywa wraz z warstwa aleurenowa P - 70; B - 27; S - 0; T - 55; B - 90; C - 15; P - 68
Zarodek P - 10; B - 8; S - 0; T - 20; B - 5; C - 20; P - 4
Substancje bialkowe zboz
Bialka występujące w ziarnie zboz mozna podzielic na dwie zasadnicze grupy:
białka proste
białka złozone
W skład tych drugich wchodzą inne substancje, np.: cukry lub tłuszcze.
BIALKA PROSTE
Dziali się na:
ALBUMINY - rozpuszczalne w wodzie. W ziarnie zboz z tej grupy wystepuje tylko leukozyna.
GLOBULINY - nierozpuszczalne w wodzie, natomiast rozpuszczalne w 10% roztworze NaCl. Z tej grupy białek w ziarnie zboz wystepują:
Edestyna - wystepuje we wszystkich zbozach
Orwenalina - wystepuje w owsie
Maizyna - wystepuje w kukurydzy
PROLAMINY - nierozpuszczalne w wodzie i roztworze soli NaCl, natomiast rozpuszczalne w 70 - 90 % alkoholu etylowym. Naleza do nich:
Gliadyna - wystepuje w pszenicy i zycie. Jest to substancja silnie peczniejaca w wodzie i dajaca kleista mase
Hordeina - wystepuje w jeczmieniu
Awenina - wystepuje w owsie
Zeina - wystepuje w kukurydzy
Legumina - wystepuje w fasolach i grochu
GLUTELINY - nierozpuszczalne w zadnym poprzednim rozpuszczalniku, natomiast rozpuszczalne w roztworach zasadowych, np. 0,2 % NaOH. Do tej grupy nalezy przede wszystkim:
Glutenina - występuje w pszenicy i życie
Gliadyna + Glutenina + woda = Gluten
Gluten - charakterystyczna dla maki pszennej substancja białkowa, uzyskiwana po zmieszaniu maki z woda, a nastepnie wymyta z ciasta przy uzyciu wody. Wyglad i podstawowe cechy glutenu: kremowa, lepka masa, w roznym stopniu: elastyczna, plastyczna, sprezysta, krucha, zwiezła lub rozplywająca sie.
Szczegolnie wazne sa elastycznosc i rozplywalnosc.
Gluten - decydujaca o wlasciwosciach ciasta i pieczywa, a tym samym o wartości wypiekanej maki (zboza).
Wskaznikiem ilosciowo-jakosciowego glutenu jest tzw. liczba glutenowa (LG) pozwalajaca w przyblizeniu na okreslenie wartosci technologicznej maki i jej wplyw na takie cechy ciasta jak:
zdolnosc do zatrzymywania gazow (CO2)
odpornosc na obrobke mechaniczna
Liczbe glutenowa oblicza sie ze wzoru:
LG = a(2 - 0,065 * r)
a - zawartosc glutenu mokrego (w %)
r - rozplywalnosc glutenu (mm)
Liczba glutenowa moze byc wskazowka przy doborze sposobu prowadzenia (wytwarzania) ciasta.
Wymyty z ciasta gluten (tzw. mokry lub surowy) zawiera 60 - 70 % wody, ktora stanowi 150 - 230 % w przeliczeniu na sucha mase glutenu.
Wynika z tego, ze gluten bardzo dobrze wiaze wode.
Sucha substancja glutenu, zawiera przecietnie:
70 - 90 % bialka (gliadyna + glutanina w stosunku 1:1)
około 3% tluszczów
5 - 10 % weglowodanów (glownie skrobi)
Procentowy udzial poszczegolnych bialek w ziarnie pszenicy, zyta |
||||
|
Albuminy |
Globuliny |
Prolaminy |
Glutaniny |
Pszenica |
0,40 % |
|
|
4,4 % |
Żyto |
0,43 % |
1,76 % |
|
|
|
Gliadyna |
Glutamina |
Procentowy udzial poszczegolnych bialek w ziarnie pszenicy, zyta
A - Albuminy; G - Globuliny; P - Prolaminy; GL - Glutaminy
Pszenica A - 0,4%; G - 0,62%; P - 4%; GL - 4,4%
Zyto A - 0,43%; G - 1,76%; P - 4%; GL - 2,44%
Zbozowe bialka zlozone
Z bialek zlozonych z ziarnie zboz wystepuja glownie:
glikoproteidy - polaczenie bialek z kwasem nukleinowym
nukleoproteidy - polaczenie białek z kwasami nukleoinowymi
W. III
W ziarnie pszenicy lub mące pszennej stosunek prolamin do glutelin , lub gliadyny do gluteiny 1:1
Natomiast mące żytniej lub ziarnie żyta 2:1
Różnica w właściwościach glutenu pszennego żytniego może wynikać z :
Z dysproporcji gliadyny i gluteiny lub ob. obecności innych związków chemicznych ziarnie
pentoz ( w życie 3-7%, a pszenicy około 2% )Pentozy występują w postaci pentozanów dobrze chłonących wodę i tworzących lekkie roztwory -obmywające białka i powodujące utratę ich właściwości
Wzajemne różnice pomiędzy proilaminami i glutelinami SA przyczyną różnić w cechach fizycznych znaczeniu technologicznym glutenów obu zbóż ( pszenicy i żyta).
Wymyty z ciasta pszennego gluten zawiera 60-70% wody , która stanowi 150-230% w stosunku do s. substancji .Dobrze wiąże wodę, gluten pszenny zawiera przeciętnie :
70-90 % białka ( gliadyna, glutelina 1:1) 3% tłuszczu
5-10% węglowodanów ( gł. Skrobia)
porównanie zawartość białek w mace żytniej i pszennej , współczynnika wyciągu maki i ogólnej zawartości białka w mące , ogólna zawartość białka a mące a jej wartość technologiczna i żywieniowa:
i mniej białek tym gorszy wyciąg i właściwości mąki
im więcej skrobi tym mniej białek i gorsza własność odżywcza mąki
wraz ze wzrostem wyciągu mąki , wzrasta zawartość białka w mące , ponieważ coraz większą ilość części zewnętrznych bogatych w białko pozostaje w mące)
W zależności od właściwości fizycznych gluten dzieli się na:
MOCNY - wolno chlonie wode, jest zwiezły i malo rozciagliwy. Ciasto z maki charakteryzujace sie takim glutenem jest zwykle słabo spulchnione, twarde, a miekisz uzyskanego pieczywa spoisty, suchy i popękany.
NORMALNY
SŁABY - szybko chlonie wode, ma luzna konsystencje, wysoka rozplywalnosc. Ciasto z maki o takim glutenie ma slaba strukture ulatwiajaca ulatnianie sie wytworzonego CO2 (często ma niska zdolnosc do zatrzymywania paszy), a uzyskane pieczywo jest plaskie i slabo wyrosniete.
Na podstawie zawartości glutenu w mące , maki dzielimy na 3 grupy:
Maka slaba - nadaje sie do produkcji herbatnikow, wafli, itp. wyrobow. Przy produkcji pieczywa wymaga mieszania z maka mocna.
Maka srednia - nadaje sie do produkcji wiekszości wyrobow piekarskich, w tym pieczywa drobnego
Maka mocna - nadaje sie do produkcji rozczynow drozdzowych, zwlaszcza, gdy do wprowadzenia ciasta stosuje sie make słaba. Maka mocna jest stosowana do poprawiania maki słabej.
Zaleznosc jakosci maki od rozplywalnosci w niej glutenu i LG.
Jakosc maki rozplywalnosc glutenu (mm) liczba glutenowa (-)
Maka slaba powyzej 12 do 40
Maka srednia 6-12 40-60
Maka mocna ponizej 6 powyzej 60
Klasyfikacja wykorzystania maki pszennej w zależności od zawrtego w niej glutenu
Gluten |
R. mąki |
O.ocena |
Prod. Makaronów |
Produkcja pieczywa |
Produkcja herbatników |
Gluten mocny wysoka zawartość |
Maka mocna |
5 |
5 |
2 |
2 |
Gluten normalny |
Mąka średnia |
3,5 |
3,5 |
5 |
3,5 |
Gluten słaby |
Mąka słaba |
2 |
2 |
2 |
5 |
Bezpośredni i pośredni wpływ glutenu na wybrane cechy maki i uzyskiwanego z niej pieczywa :
Wodochłonność mąki
Rozwój ciasta
Zdolność zatrzymywania gazu
Przyswajalność pieczywa przez organizm ludzki
Wydajność ciasta ( ile wody do mąki a ilość uzyskanego ciasta )
Wydajność pieczywa
Objętość pieczywa
Podstawowe cechy fizyczne
Białka złożone :
glikoproteiny- cukry + białka
nukleoproteidy -białka +kwasy nukleinowe
jest ich mała nie maja znaczenie technologicznego usuwane wraz z przemiałem i zawarte głownie w zarodku.
CUKRY
substancje zapasowe i źródło energii i yte same funkcje pełnia w przetwórstwie zbożowym.
Do najważniejszych grup sacharydów występujących w ziarnach zbóż zaliczamy :
.1.Cukry proste
heksozy - (6 atomow C w czasteczce), najbardziej rozpowszechnione to - glukoza, fruktoza, galaktoza, maltoza.
pentozy - (5 atomow C w czasteczce), najbardziej rozpowszechnione to - arabinoza i ksyloza
2. Cukry zlożone
dwucukry - (2 czasteczki cukrow prostych), najbardziej rozpowszechnione to sacharoza (glukoza + fruktoza)
trojcukry - najbardziej znana to rafinoza (glukoza + fruktoza + galaktoza)
3. Wielocukry
Zwiazki skladajace się z dużęj ilości czsteczek cukrow prostych 5 - lub 6 - weglowych
Skrobia, blonnik, sluzy i gumy.
W ziarnie zboz wystepuja wszystkie wymienione wyzej formy cukrow, oczywiście wystepuja w mniejszych lub wiekszych ilosciach.
Odgrywaja one okreslone role w ksztaltowaniu wartosci technologicznej i odzywczej tak ziarna jak i otrzymanych z niego produktow. Bezsprzecznie najwazniejsza role spelnia skrobia.
Skrobia
Wsytepuje w ziranie wszystkich zboz w ilosciach 30-80% i to wylacznie w bielmie
pod względem chemicznym skrobie poszczegolnych zboz sa podobne
brak roznic morfologicznych oraz roznice we wlasciwosciach fizyko-chemicznych
właściwości fizyko-chemiczne maja duze i zasadnicze znaczenie technologiczne
skrobia ogrzana w obecnosci wody pecznieje i kielkuje, tracac charakterystyczna strukture krystaliczna. Wztasta wówczas bardzo szybko lepkosc zawiesiny
temperatura kleikowania, podobnie jak szybkosc kleikowania skrobi jest rozna u poszczegolnych zboz.
Odpowiada za czerstwienie chleba -krystalizacja skrobi
-Duze ziarna skrobiowe kleikuja szybciej i przy nizszej temperaturze (porownac szybkosz kleikowania skrobi zyta i pszenicy) - gluten nie tworzy w ciescie zytnim siatki glutenowej - inna zawartosc i stosowanie poszczegolnych skladnikow chemicznych, np. pentazany w zycie oslabiaja dzialanie glutenu i ma on wtedy strukture ziarnista.
-Ziarna skrobi żyta są nieco większe od pszennych - szybciej kleikuja.
Skrobia sklada się z amylozy i amylopektyny.
Amylopektyna tworzy zwenetrzna warstwe ziarenka skrobiowego.
Amylaza - wystepuje wewnatrz.
Wzajemny stosunek amylopektyna - amylaza jest różny w poszczegolnych zbozach.
Zawartosc amylazy w skrobi niektórych zboz:
Pszenica 19-24%
Zyto 19-24%
Kukurydza 21-28%
Ryz 15-17%
Woskowa,
tzn. skrobia wystepujac w kukurydzy, ryzu i owsie sklada się wylacznie z amylopektyny
Obie roznia się wieloma cechami, np. amylopektyna wize wiecej wody niż amyloza.
Znaczenie technologiczne skrobi :
Z technologicznego punktu widzenia, czyli wartosci wypiekowej maki:
zdolnosc do pochlaniania wody (wieksza niż gluten 6x)
zdolnosc kleikowania
stopien uszkodzenia ziaren skrobiowych: enzymatyczne (zbyt wysoka aktywnosc enzymow) lub mechaniczne (w trakcie przemialu) - szczególnie podatne duze ziarna skrobi. Zawsze najlepiej jeśli czesc ziaren jest uszkodzona (ok. 20%)
zdolnosc do scukrzania zalezna od stopnia uszkodzenia ziaren
temperatura i szybkość klepkowania jest charakterystyczna dla danego gatunku zbóż , w pszenicy jest niższa (75-85 C) -całkowitemu sklei kowaniu . a życie tylko 40 % ulega sleikowaniu a potrzebna temperatura wynosi (95-100).
Porównanie wielkości ziaren skrobiowych różnych zbóż i ziemniaka:
z technologicznego punktu widzenia duże znaczenie mają następujące cechy skrobi :
Zdolność pochłaniania wody -wodochłonność
Zdolność kleikowania -ważna jest także temperatura kleikowania
Stopień uszkodzenia ziaren skrobiowych
Zdolność do scukrzania
Który składnik chemiczny maki/ziarna zbóż jest ważniejszy : białka, gluten, skrobia, czy sacharydy?:
Pentozany- to pochodne pentoz , a pentozy to cukry proste (monosacharyday) o 5 atomach węgla w cząsteczce , do najważniejszych pentoz zalicza się : arabinoza, ksyloza i ryboza.
Arabinoza - w większych ilościach występuje w gumach roślinnych
Ksyloza- jest składnikiem ksylanów wstępujących w zdrewniałych tkankach roślin.
Ryboza- jest składnikiem RNA, DNA i ATP, B2-eyboflawina , co oznacza ze ma bardzo duże znaczenie fizjologiczne,
Ta część pentoz występuje w formie wolnej , ale najsilniej i najliczniej występują one w formie spolimeryzowanej tzw. pentozanów . Stanowią 3-5% składu pszenicy i 7,5-10% żyta . Występują głównie w okrywie owocowo nasiennej , a ich zawartość w mace i cieście zależy od wyciągu mąki . Znaczenie technologiczne wykazują wszystkie pentozany , ale najważniejsze są te które tworzą śluzy , przez rozpuszczenie w wodzie .- ważna rola w wożeniu ciasta żytniego. Wiążą duże ilości wody , dając roztwory o wysokiej lepkości , a także bo 8-krotnie zwiększają swoja objętość. W cieście żytnim pełnia taką samą rolę jak gluten obniżają pęcznienie skrobi i białek. Dlatego ważna jest hydroliza pentozanów najlepiej kwasowa , co powoduje rozerwanie wiązań α 1-2 i 1,3 glikozydowych łączących ksyloze z arabinozą. Uwolnione pentozy reagują z aminokwasami , wpływając na smak i aromat pieczywa a także zabarwienie skórki
Enzymy zbożowe :
Proteinazy- grupa enzymów rozkładających białka o dużym znaczeniu technologicznym i fizjologicznym .
Lipazy- nalezą do estraz (zarodek i warstwa aleuronowa) znaczenie przy przechowywaniu ziarna, w ziarnie wilgotnym ich aktywność wzrasta co powoduje wzrost wolnych kwasów tłuszczowych -co może być wskaźnikiem psucia się ziarna .
Fosfatazy- nalezą do estraz rozkładających estry kwasu fosforowego, np. fitaza hydrolizująca inozynofosforan (fitynę, kwas fitynowy) do inozytolu i kwasu fosforowego -> duże znaczenie fizjologiczne
Oksydazy
Dla technologii piekarstwa ciastkarstwa , makaroniarstwa największe znaczenie mają amylazy i proteazy. A la przechowalnictwa zbóż -lipazy .
Amyzaly zawarte są głownie w bielmie a ich aktywność jest znikoma do czasu rozpoczęcia procesu kiełkowania.
W ziarnie nie skiełkowanym występuje jedynie amylaza cukrująca czyli β-amylaza- w formie czynnej (czynnej) i nieczynnej (związanej).
Inaktywowanie amylaza związane jest z jej połączeniu z białkami . Rozkład białek przez enzymy proteolityczne powoduje przekształcenie formy związanej w wolną .tylko 1/3 β-amylazy występuje w postaci wolnej .
Inne enzymy hydrolizujące sacharydy :
Amylofosfataza
β-fruktozydaza, (sachraza)
α- glikozydaza (maltaza)
cytaza (hemicelulozy)
znaczenie przy przygotowywaniu pieczywa.
W V
Enzymy zbożowe
Wazne enzymy wystepujace w ziarne:
Amylazy - naleza do hydrolaz, katalizuja hydrolize skrobi i glikogenu. Wystepuja 3 typy amylaz: alfa-amylaza, beta-amylaza i glukoamylaza. Wszystkie hydrolizuja skrobie ale riznia się sposobem dzialania.
Amylazy (alfa i beta) wystepuja glownie w bielmie i w czesciach sasiadujacych z warstwa aleuronowa. W srodku bielma aktywnosc amylazy jest nie wielka i wzrasta dopiero w czasie rozpoczecia procesu kielkowania ziarna. W dojrzalym, nieskielkowanym ziarnie pszenicy wystepuje tylko amylaza cukrujaca czyli beta-amylaza. Wystepuje ona w formie nieczynnej (zwiazanej) i czynnej (wolnej).
Inaktywacja amylazy nastepuje poprzez jej wiazanie z bialkami. Enzymy proteolityczne rozkladaja te bialka, a tym samym przeprowadzaja w forme nieczynna, natomiast beta-amylazy w forme czynna. Uwaza się ze tylko 1/3 ogolnej ilosci beta-amylazy wystepuje w formie czynnej.
Beta-amylaza nie hydrolizuje nie uszkodzonych ziaren skrobi, a jeżeli już hydrolizuje to nastepuje to bardzo wolno. Uszkodzenia skrobi np. mechaniczne, podczas przemialu zmieksza podatnosc na takie dzialanie.
Alfa-amylaza (amylaza dekstrynujaca) wystepuje czynnie w czasie kielkowania ziarna. Na skutek jej dzialania silnie spada lepkosc kleikow skrobiowych, co wiaze się z rozkladem skrobi do dekstryn, o znacznie mniejszych czasteczkach.
Podzial maki w zaleznosci od aktywnosci amylolitycznej (liczby opadania)
Grupa jakosciowa maki, wartosc liczby opadania, aktywnosc amylolityczna maki.
Maka przenna:
a, <80, bardzo wysoka aktywnosc alfa-amylazy
b, 90-150, wyskoka aktywnosc alfa-amylazy
c, 175-280, srednia aktywnosc alfa-amylazy
d, >300, niska aktywnosc alfa-amylazy
Maka zytnia:
a, <70, bardzo wysoka aktywnosc alfa-amylazy
b, 75-100, wysoka aktywnosc alfa-amylazy
c, 125-200, srednia aktywnosc alfa-amylazy
d, >250, niska aktywnosc alfa-amylazy
Przeznaczenie technologiczne maki pszennej w zależności od jej aktywności
Mąka z grupy a- nie nadaje się do wypieku ponieważ otrzymano ja z ziarna uszkodzonego przez porosty (z ziarna porośniętego). W wyjątkowych przypadkach może być użyta ale w małych ilościach do wymieszania z mąka z grupy d i przeznaczona do wypieku pieczywa mieszanego żytnio-pszennego. Mieszanie powoduje obniżenie aktywności α-amylazy.
Maka z grupy b - w niewielkich ilościach może być wykorzystana do wypieku pieczywa mieszanego zytnio-pszennego; względnie może być wykorzystana z mąka z grupy d i przeznaczona do otrzymania kazdego pieczywa, tak pszennego jak i żytniego .
Maka z grupy c - nadaje się do produkcji każdego rodzaju pieczywa, pszennego i mieszanego
Maka z grupy d - może być wykorzystana jako „poprawiacze” mąk z grup a i b, a także do produkcji pieczywa półcukierniczego z dużym dodatkiem cukru. Nie nadaje się do wypieku pieczywa mieszanego o wysokiej kwasowości jeżeli jednocześnie została użyta mąka o średniej lub niskiej aktywności enzymatycznej ( mąki c i d).
Przeznaczenie technologiczne mai żytniej w zależności od jej aktywności amylolitycznej
Mąka grupy a - z ziarna uszkodzonego przez porosty; przy mieszaniu z maka z grupy d, ale przy równoczesnym stosowaniu silnie ukwaszonych miedzyproduktów piekarskich, a szczególnie kwasów.
Mąka z grupy b - może być użyta w mieszaniu z mąka c id. Do pieczywa mieszanego, jeżeli równocześnie używane maki pszennej o podwyższonej aktywności amylolitycznej (a lub b)
Mąka z grupy c - do każdego rodzaju pieczywa
Mąka z grupy d - nie nadaje się samodzielnie do produkcji pieczywa, do ciast silnie ukwaszonych. Można stosować w mieszaniu z mąka b.
Znaczenie alfa i beta- amylazy w technologii jest bardzo duze:
Alfa-amylaza - dostarcza dekstryny, które wchodza w reakcjenieenzymatycznego brunatnienia, decyduja miedzy innymi o barwie skorki pieczywa
Beta-amylaza - jest niezbedna do wytworzenia odpowiedzniej ilosci cukrow koniecznych do przepowadzenia procesu fermentacji
Związki mineralne występujące w ziarnie zbóż (są dwie grupy):
I: C,O,H,N,S i P(95-98% masy ziarna)
II: pozostałe pierwiastki występujące w ilościach 1,5 do5% masy ziarna
Grupa II dzieli się na 3 podgrupy:
Makroelementy: P,K,Mg,Na,Fe,S,Al.,Si,Ca (10^-1 do10^-2)
Mikroelementy: Ma,B,Sr,Cu,Zn,Bva,Ti,Li,J,Br,Mo,Co (10^-3 do 10^-5)
Ultramikroelementy: Cs,Se,Cd,Hg,Ag,Ra (10^-6)
Zawartość związków mineralnych w ziarnie ma zasadniczy wpływ na zawartość popiołu w mace.
Umownym kryterium jakości maki handlowej jest jej klasyfikacja wg. zawartości popiołu czyli podział na tzw. typy mąki. Określenie „typ maki” opiera się na oznaczaniu w niej zawartości popiołu, który pozostaje po spaleniu próbki, a uzyskany wynik przelicza się na ilość substancji mineralnych. Wynik wyraża ilość popiołu w mg po spaleniu 100g maki w 920 C.
Np. mąka luksusowa typ 550- wykonana z pszenicy, nazwa handlowa luksusowa i zawartości popiołu 550 mg/100g czyli 0,55% .
Zawartość tłuszczu w ziarnie zbóż:
Przeciętna zawartość tłuszczów w ziarnie podstawowych zbóż (pszenica, żyto, pszenżyto) wynosi ok. 2%. Zawartość tłuszczu w zbożach tj: owies, proso, kukurydza w granicach 4-7%
Tłuszcze zawarte są głównie w zarodku i warstwie aleuronowej w ziarnie owsa, w całym ziarnie, w tym również w bielmie (znaczenie technologiczne zarodka i warstwy aleuronowej)
Zarodek ziarna pszenicy zawiera 12-19% tłuszczu
Żyta- ok. 12%
Prosa - ok. 20%
Jęczmienia - ok. 22%
Kukurydzy - ok. 33%
Gryka - ok. 24%
Błonnik - występuje głównie w okrywie owocowo-nasiennej ziarna, natomiast w bielmie i zarodku tylko w niewielkich ilościach. W skład błony komórkowej, obok błonnika wchodzi jeszcze lignina, substancja inkrustująca, nadająca błonom sztywność. Podczas przemiału zarówno błonnik jak i lignina w większości przechodzą do otrąb, przy czym zależy to głównie od wyciągu maki jaka chcemy uzyskać.
We wszystkich częściach ziarna występują hemicelulozy stanowiące substancje szkieletowa i równocześnie zapasowa-wykorzystywana w czasie kiełkowania rośliny.
Hemicelulozy - niejednorodna grupa polisacharydów, występujących obok celuloz i ligniny w zdrewniałych tkankach roślin. Rozróżnia się ksykany (połączenia z ksyloza); galaktany (z galaktoza); mannany (z mannoza); arabany (z arabina).
Wielocukry- Związki składające się z dużej ilości cząsteczek cukrów prostych 5 - lub 6 - węglowych. Pentozany ( głownie ksylozy i arabinozy ) występują w części peryferyjnej zew cz. bielma w ilościach zróżnicowanych , duże znaczenie w piekarstwie . W pszenicy przechodzą do maki w wyniku przemiału z części peryferyjnych , powodują zlepianie części zawartych w cieście i pęcznieją pod wpływem wody.
Witaminy - substancje biochemiczne, odgrywają ważną role w organizmach żywych, w zasadzie nie są w nim syntetyzowane, dlatego musza być dostarczone w diecie. Są konieczne do życia, zdrowia, a także wzrostu organizmów i nie można ich niczym zastąpić
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach:
A - akseraftal
D - kalcyferol
E - tokoferol
K - filochinon
Witaminy rozpuszczalne w wodzie:
C - kwas askorbinowy
P - rutyna, eskulina
Witaminy z grupy B: B1(tiamina) .B2(ryboflawina ), ,PP (kwas pantetonowy) ,H(bladyna) ,B6(pirodoksal ),B12(kobalamina ), (kwas foliowy)
Zboża są szczególnie bogatym źródłem witaminy B1 (tiaminy) oraz tokoferolu (witaminy E)
Niektóre cechy fizyczne ziarna
(tj: kształt, wielkość, twardość, masa właściwa) odgrywają bardzo ważną role w przechowalnictwie i przetwórstwie. Wiąże się to bezpośrednio z :
- nakład energetyczny na rozdrobnienie , ziarna drobne większe zużycie energii niż przy
dużych.
transportem wewnętrznym
przygotowaniem ziarna do przemiału (oczyszczenie, kondycjonowanie)
przemiałem (efektywność, powierzchnia przemiału)
Do szczególnie ważnych cech fizycznych, które należy znać i uwzględnić w procesach technologicznych należą:
ksztalt i wielkosc ziarna
masa 1000 ziaren
masa wlasciwa ziarna
struktura bielma i sposób jego związania z okrywa
właściwości aerodynamiczne ziarna
większość gatunków zbóż : pszenica, żyto, pszenżyto , jęczmień , owies ma kształty wydłużony, obły .
kukurydza „koński ząb „ ściętego graniastosłupa (klin) jak ząb trzonowy konia .
gryka -trójgraniasty.
W procesie czyszczenia ziarna jego kształt jest bardzo wazy w takich urządzeniach jak: (wialnia, tryjer, żmijka.).
Wielkość ziarna określa się za pomocą mikrometru. W praktyce cechy te tj długość, szerokość, grubość określane są jako dowolność i wyznaczane a w tzw. analizie sitowej jako celność i wyrównanie. Ziarno (100g) przesiewa się przez zestaw o następujących wymiarach oczek (mm) przez 3 min:
Zależy od:
gatunku, odmiany, warunków wzrostu (klimat, gleby, sposobu nawożenia )
ziarno rosnące w klimacie kontynentalnym są mniejsze niż w klimacie morskim
25,0 x2,8
25,0 x2,5
25,0 x2,2
25,0 x2,0
25,0 x1,7
Celność ziarna - suma masy ziarna z I i II sita wyrażona w %
Wyrównanie - suma masy ziarna z I i II lub II i III sita ( w zależności, która jest większa) wyrażana w %
Celność ziarna= wyrównaniu ziarna, jeżeli suma masy ziarna z I i II sita jest większa niż masa ziarna z sita II i III
Objetosc ziarna
Jest ważna przy transporcie pneumatycznym ziarna
Pszenica 11-56 (mm3)
Zyto 10-30
Owies (bez plewek) 9-16
Jeczmien 20-40
Kukurydza 140-260
Gryka 9-20
Masa 1000 ziaren (MTZ) - wskazuje na stopien wypelnienia ziarna poszczegolnymi skladnikami, jak tez ich wzajemne proporcje
MTZ niektórych zboz w gramach:
Pszenica zwyczajna 29-51
Pszenica twarda 38-44
Zyto 28-34
Owies 23-50
Jęczmień 33-52
Kukurydza 50-1100
Ryz15-43
Proso 3-8
Soja 90-520
Masa 1000 ziaren. Zwykle im wyższa jest MTZ, tym wyższa zawartość w ziarnie skrobi i białka. MTZ jest jedna z ważniejszych cech ziarna w nasiennej duża zawartość substancji pokarmowych - lepszy wzrost zarodka- większa odporność na wpływ srodowiska-silniejsza roslina- wyzsze plony. MTZ ma niewielkie znaczenie technologiczne, nie mniej jednak: wyższa MTZ- dobre (lepsze) wypełnienie ziarna - wyższa wydajność maki (młynarstwo) - większa (wyższa) wydajność ekstraktu (w browarnictwie).
Wyższa zawartość substancji pokarmowych :
Lepszy wzrost zarodka
Większa odporność na warunki środowiska
Silniejsza roślina i wyższe plony
Masa właściwa ziarna:
nie jest wartością stałą - waha się w dość szerokim przedziale
w pewnym stopniu może charakteryzować jakość ziarna wskazując na jego skład chemiczny bowiem :
masa właściwa skrobi wynosi 1,48-1,51
glutenu - 1,24-1,26
tłuszczu - poniżej 1 g/cm3
zatem: więcej skrobi - wyższa masa właściwa ziarna; więcej białka (glutenu) - niższa masa właściwa ziarna.
W VI
Szklistość i mączystość ziarna - zależy od (wiąże się ze składem chemicznym ziarna) zawartości białka i skrobi oraz ich wzajemnym stosunkiem, warunków dojrzewania ziarna, a szczególnie od temperatury i wilgotności
Ziarno szkliste - wysokobiałkowe ma strukturę bardziej zwarta, a tym samym wytrzymalsza na działanie mechaniczne (przekrój szary z połyskiem)
Ziarno mączyste - o niższej zawartości białka i wyższej zawartości skrobi ma strukturę wewnętrzna miększa, czyli jest bardziej podatne na działanie mechaniczne (przekrój biały, matowy)
Ziarno szkliste - bielmo twarde
Ziarno mączyste - bielmo miękkie
Struktura bielma i stopień jej związania z okrywa owocowo-nasienna.
Cecha ta ma szczególne znaczenie dla młynarstwa i kaszarstwa, wynika to z zachowania się ziarna podczas mechanicznego oddziaływania na nie. Od tych właściwości, czyli od tego zachowania się ziarna zależą bezpośrednio procesy: obłuskiwania ziarna, rozdrabniania (np. przy śrutowaniu), rozmielenia kaszek, granulacja uzyskanych produktów
. Ziarno ma strukture porowato-kapilarna.-W bielmie przeważa skrobia o strukturze krystalicznej, jest ona wtopiona w podłoże ułożone z bezpostaciowych substancji białkowych. Okrywa to głównie błonnik inkrustowany lignina i solami mineralnymi bo tworzy strukturze zwarta. Wytrzymałość ziarna zależy od:
zwięzłości bielma i elastyczność okrywy
ziarna o małej zawartości białek nie nadaj się na przerób na kasze ponieważ , ponieważ po usunięciu cz. zew rozpadłoby się , a w młynarstwie jest to ważne gdyż niższe nakłady energetyczne przy przemiale.
obłuskiwanie (K- odsłonięcie bielma, M- łatwe usuniecie części zewnętrznych przed przemiałem )
rozdrabianie (ziaren twarde -stopniowe rozluźnianie struktury , przy miękkich , zachodzi łatwiej)
Ziarno wypełnione substancjami uwodnionymi :
Związanie bielma jest tym silniejsze im więcej jest w nim substancji i białek . elastyczność okrywy zależy bezpośrednio od zawartości wody czyli od jej wilgotności , w pewnych granicach im wyższa wilgotność tym większa elastyczność
Właściwości aerodynamiczne ziarna (zachowanie się ziarna w strumieniu powietrza)
Zalezy od:
wielkości
składu chemicznego
struktury okrywy
kształtu
Własności aerodynamiczne ziarna (składników masy zbożowej) charakteryzuje tzw. żeglowność - zdolność stawiania oporu strumieniowi powietrza.
żeglowność wyrażana jest stosunkiem powierzchni największego przekroju części do jej masy.
zanieczyszczenia organiczne ( nasiona chwastów, plewy, słoma, kał ptaków i gryzoni)
Masa zbożowa, w jej skład wchodzą:
zasadnicza cześć zbóż - dane zboże ( różnorodność pod względem odmiany i cech genetycznych, wielkości, barwy, wyrównania.)
zanieczyszczenia - plewy, części kłosów, kawałki słomy, liście, łodygi, piasek, kamienie
nasiona chwastów
szkodniki zbożowe (owady, pajęczaki, a także bakterie, pleśnie)
odchody szkodników (ptaków, gryzoni)
powietrze i rożne gazy, zawartość miedzy ziarnami
Zanieczyszczenia:
Użyteczne - mogą być wykorzystywane do pasz
poślad (ziarno danego gatunku zboża, ale źle wyrośnięte lub zeschłe, spalone)
ziarna porośnięte
ziarna zapleśniale
ziarna uszkodzone mechanicznie
ziarna innych zbóż
nieużyteczne(muszą być utylizowane)
zanieczyszczenia mineralne (piasek, kamienie, szkło)
zanieczyszczenia organiczne ( nasiona chwastów, plewy, słoma, kał ptaków i gryzoni)
Ziarna chwatów dzielimy na:
użyteczne, -dziki owies
nieużyteczne- kąkol, życica odurzająca . Chwasty jako zanieczyszczenia wstępują w różnych ilościach , często jest to związane ze zróżnicowaniem regionalnym
Usuwanie zanieczyszczeń ziaren ma mokro i na sucho :
Najważniejszy jest pierwszy zabieg czyszczenia ( na sucho) i może być prowadzony przy użyciu:
strumień powietrza
tryjlery
oddzielacze kamieni
wychwytywacze zanieczyszczeń ferromagnetycznych
wykorzystanie cech fizycznych ( masa, żaglowność , grubość szerokość, masa właściwa )
W VII
Szkodliwość występowania chwastów w masie zbożowej związana jest z ich składem chemicznym ,a w tym substancji szkodliwych lub trujących (glikozydy i alkaloidy)
Kąkol- saponiny (powoduja pienienie)
żywica odurzająca - zawiera alkaloid, temuline, a ponadto w asionach miedzy okrywa
owocow-nasienna i warstwa aleuronowa ma warstewke miceli plesniowej
Wyka wąskolistna- zawiera glikozyd vicjaninę rozkładany do cyjanowodoru.
Zboża i chwasty różnią się ( masą, zawartością wody i wielkością)
Zanczenie zanieczyszczeń w masie zbożowej
Wzrost wilgotności
Zakażenia mikrobiologiczne
Zakażenia chorobami ( rdza zbożowa, śnieć cuchnąca, sporysz)
Skutki: pogorszenie jakości, wartości odżywczej , smaku, zapachu
Najważniejsze cechy masy zbożowej :
Sypkość ziarna
Samorzutne sortowanie się masy ziarna
Zwartość i porowatość masy zboczowej
Sypkość ziarna - zależy od stanu głównego składnika ziarna, masy złożowej, a także od jego ilości i ilości domieszek. Jest to cecha szczególnie ważna przy mieszaniu (transporcie) i magazynowaniu ziarna. Sypkość ziarna wyrażana jest tzw. katem naturalnej sypkości (katem spadu) i katem tarcia.
Kat zależy od kształtu ziarna, struktury jego powierzchni i składu chemicznego (szczególnie zawartości wody) ze wzrostem wilgotności wzrasta kat/
Kat naturalnej sypkości - kat, jaki tworzy się pomiędzy podstawa, a tworzącą się stożka przy swobodnym spadaniu ziarna na pozioma płaszczyznę.
Kat tarcia - najmniejszy kat nachylenia płaszczyzny, przy którym ziarno zaczyna się samorzutnie staczać.
Kat naturalnej sypkości dla:
Pszenica 23-38 stopni
Żyto 23-38 stopni
Jęczmień 28-45 stopni (ziarno posiada haczyk-wzajemne zaczepianie się)
Owies 31-54 stopni
Proso 20-25 stopni (kuliste)
Kat naturalnej sypkości zależy bezpośrednio od:
kształtu ziarna
struktury jego powierzchni
jego wilgotności
Samorzutne sortowanie się masy ziarna - przy napełnianiu i opróżnianiu komory spichrzowych. Poszczególne składniki masy zbóż rozdzielają się i segregują wg:
masy właściwej
wielkości
kształtu
zapobieganie przez wyciąganie ziarna wieloma strumieniami np. przez umieszczenie stożka pod komora zboża.
Zwartość i porowatość masy zbożowej - ziarno nasypywane do komory nie wypełnia jej całkowicie. Pomiędzy poszczególnymi ziarnami i innymi składnikami masy zbożowej występują wolne przestrzenie wypełnione powietrzem. Zjawisko to ma istotny wpływ na:
własności masy zbożowej
charakter procesów w niej zachodzących
Porowatość masy ziarna - stosunek przestrzeni wypełnionej powietrzem do całkowitej przestrzeni zajmowanej przez masę ziarna wyrażony w %.zależy od:
gatunku i odmiany ziarna
jego wilgotności
masy i kształtu ziarna
elastyczności i twardości ziarna
jego wielkości
ilości i jakości zanieczyszczeń
kształtu i wielkości komory magazynowej
Mniejsza porowatość masy zbożowej będzie wówczas, gdy jest rożna wielkość ziaren w mieszance, ziarna maja gładka powierzchnie, ziarna są cienkie, wilgotne, w masie zbożowej występują zanieczyszczenia. W dużych komorach porowatość jest mniejsza.
Własności sorpcyjne masy ziarna - (spowodowane jest siłami powierzchniowymi) zdolność pochłaniania rożnych substancji, najczęściej występujących w formie gazowej, a przez to nabycie niektórych cech trudnych lub niemożliwych do usunięcia, przechodzenie do przetworów, a w efekcie końcowym całkowita ich dyskwalifikacja.
Zdolność kapilarna (powierzchnia chłonąca) 1 ziarna to 0,8 cm2, 1 tony-0,5 ha
1 ziarno ma powierzchnię chłonącą wodę 0,8 cm2 ,a 1 tona ziarna ma 64000 m2
=6,4 ha
Przewodność cieplna- ilość ciepła przewodzonego w ciągu godziny z warstwy o grubość 1m i objętości 1 m3 przy różnicy temperatur 1 K
Zboże ma niska, czyli zła przewodność cieplna co stwarza zagrożenie samo zagrzewania się ziarna (przyśpieszających procesach życiowych zachodzących w masie zbożowej). Z drugiej strony jest to korzystne bo powoduje ze temperatura otoczenia w minimalnym stopniu wpływa na zmiany temperatury głębszych warstw ziarna gromadzonego np. w silosach.
Przy wysokiej przewodności cieplnej
Wyższa porowatość wyższa przewodność temperatury
Szybsze i łatwiejsze nagrzewanie
Szybsze oddawanie wody
Niskie nakłady energetyczne
Niskie nakłady finansowe na suszenie
Szkodniki zbożowe
Podział szkodników:
występujące tylko w polu, po przewiezieniu do magazynu giną
występują zarówno w polu jak i magazynie
występują wyłącznie w magazynie
szkodniki zbożowe mogą przynależeć do:
gromady pajęczaków - roztocza
gromady owadów - chrząszcze, motyle
gromady ptaków - wróble, gołębie
gromady gryzoni - myszy, szczury
Metody zwalczania szkodników magazynowych:
Metody zapobiegawcze:
zapobieganie przenikaniu szkodników do magazynu
niszczenie _palenia) wszystkich porażonych odpadów
utrzymanie wilgotności zboża poniżej 15%
utrzymanie wilgotności względnej powietrza najwyżej do 75%
utrzymanie temperatury powietrza na poziomie 10-15 stopni
Metody fizyczne:
sposoby mechaniczne - czyszczenie pomieszczeń i urządzeń
sposoby termiczne - działanie temperatura, odkażanie ścian (np. para wodna)
transport pneumatyczny
Metody biologiczne- stosujemy żywy organizm do zwalczania żywego organizmu np. do rozkruszka macznego - sierposz rozkruszkowiec, ale ten ma pancerz i tez uszkadza ziarno
Metody chemiczne - najskuteczniejsze, najprostrze np. przepuszczamy srodke gazowy przez masę zbożowa ale może się on osądzić na ziarnie - nie obojetne dla zdrowia
Zapobieganie pleśnieniu przed siewem (tylko bezpośrednio przed siewem) - stosujemy środki chemiczne - zaprawianie
Rozprzestrzenianiu się sprzyjają :
Stały obrót zbóż
Brak odpowiedniego stopnia czystości w magazynie
Niewłaściwe środki transportu
Niewłaściwe przygotowanie środka do transportu do przewozu zbóż.
W.VIII
Procesy zachodzące w masie zbożowej:
Dojrzewanie pożniwne - proces trwający 1-2 miesiące po żniwach. Po tym okresie zboże uzyskuje pełna dojrzałość fizjologiczna i technologiczna. W trakcie okresu dojrzewania pożniwnego następuje zwiększenie wydzielania wody i ciepła w wyniku czego następuje tzw. pocenie się ziarna, co sprzyja zarówno zmianom biochemicznym jak i mikrobiologicznym, a w efekcie końcowym, także technologicznym. Również porastaniu przez wzrost wilgotności i rozpoczęcie procesu kiełkowania
Oddychanie ziarna z udziałem tlenu : (dostępność tlenu, temperatury ziarna, zależy od porowatości masy zbożowej):
tlenowe C6H12O6 +6O2 -> 6CO2 + 6H2O + 2830 kJ
beztlenowe C6H12O6 -> 2C2H5OH + 2CO2 + 92kJ
Samo zagrzewanie się masy zbozowej
Porastanie ziarna
Wpływ zawartości wody w ziarnie oraz jego temperatury na intensywność oddychania i ubytek suchej masy ziarna. Wraz ze wzrostem zawartości wody - ubytek s.m. coraz większy, duże zmiany, a wraz ze wzrostem temperatury ubytek masy tez rosnie ale wolniej.
Wzrost wilgotności 3x powoduje wzrost ubytku s.m. 6,820x
Wzrost temperatury 2,9x powoduje wzrost ubytku s.m. 170x
Większym niebezpieczeństwem jest podwyższenie wilgotności niż podwyższenie temperatury.
Magazyny zbożowe:
Podział pod względem form organizacyjnych i spełnianych funkcji:
punkty skupu - magazyny odbiorcze
magazyny: obrotowe, zbiorcze, przeładunkowe, rezerwowe
magazyny przemysłowe - przymlynskie
magazyny portowe
Podział pod względem konstrukcyjnym:
a) magazyny podłogowe:
zwyczajne
strugowe z zasuwa w podłodze do przesypywanie zbóż i wykorzystanie kata naturalnej sypkości.
strugowe z rurami spadowymi
sąsiekowe (sąsieki)-drewniane skrzynie na zboża.
b) magazyny komorowe
nowoczesność
max wykorzystanie powierzchni magazynowej
duża pojemność
powierzchnia przekroju komory (4-16 m2), średnica (1,20-2,50m), wysokość (15-30m), pojemność (1000-1500 ton)
Konserwacja i pielęgnacja ziarna przed i w czasie magazynowania:
polepszenie jakości
utworzenie dużych i jednolitych partii ziarna
podniesienia trwałości
Stosowane zabiegi:
Czyszczenie ziarna
Suszenie ziarna (najlepiej raz przed magazynowaniem)
Wietrzenie w celu obniżenia wilgotności, obniżenia temperatury,
Napowietrzenia-ważne dla siewnych zbóż
Sortowanie -wg wielkości przy przygotowaniu do przemiału.
Mycie (np. w celu usunięcia zarodników śnieci)
Gazowanie (usuniecie i niszczenie składników) - środki chemiczne
Sposoby przechowywania ziarna zbóż
Najlepszym, najłatwiejszym, najtańszym i najbezpieczniejszym sposobem przechowywania (magazynowania) ziarna zbóż jest przechowywanie w stanie wysuszonym, czyli o wilgotności poniżej 15%. Jeżeli ziarno wykazuje wyższa wilgotność niż 15% należy je wysuszyć i dopiero w takim stanie przechowywać. Można je przechowywać w stanie niewymuszonym w następujący sposób:
w obniżonej temperaturze
w próżni (szczelność komory, wypompowanie tlenu - kosztowne)
w atmosferze gazów obojętnych (zastąpienie nim tlenu - kosztowne)
przy zastosowaniu środków chemicznych - najprostsze, niedrogie ale ziarno można po tym tylko wysiewać, nie do konsumpcji
Należy bezwzględnie pamiętać ze:
wymierzone metody maja ograniczone metody zastosowania za względów technicznych
są bardzo kosztowne
a jeżeli mimo wszystko zostaną zastosowane to czas przechowywania ziarna nie powinien być dłuższy niż kilka tygodni - praktycznie do czasu wysuszenia ziarna i jego magazynowania w stanie wysuszonym
Suszenie zboża:
Suszenie konwekcyjne - przekazywanie ciepła niezbędnego do odparowania wody, bezpośrednio do ziarna - z powietrza lub gazów spalinowych. Najbardziej rozpowszechniona metoda suszenia, co wynika z prostoty konstrukcji i łatwości eksploatacji, ale tylko ziarno na wysiew.
Suszenie kontaktowe - przekazywanie ciepła do ziarna od nagrzanej powierzchni, powstaje różnica temperatur nagrzana powierzchnia - masa zboża (łatwo przegrzać)
Suszenie promiennikowe - przekazywanie ciepła w formie promieniowania podczerwonego (żarówki o mocy 250 lub 500 W, z nicią wolframowa, wypełniona azotem i argonem lub płyty ceramiczne ogrzewane prądem). Stosunkowo mała przenikliwość stad ograniczone zastosowanie.
Suszenie sublimacyjne - czyli ze stanu mrożenia. Najdoskonalsza metoda suszenia, szczególnie w odniesieniu do materiałów ulęgających silnym niekorzystnym zmianom podczas procesu suszenia
Suszenie chemiczne - stosuje się w połączeniu z innymi metodami suszenia
Suszenie dielektryczne - wykorzystanie sil powstających w szybko zmieniającym się polu elektrycznym
Odwadnianie adsorbentami stałymi - metoda stosowana w niektórych procesach zwłaszcza przy potrzebie szybkiej rehydratyacji.
W IX
Dopuszczalne temperatury nagrzania zbóż w trakcie procesu suszenia ( rodzaj suszonego ziarna) :
żyto - poniżej 20% zawartości wody, jęczmień kaszarski, jęczmień pastewny (temperatury 50-55 stopni C)
żyto - powyżej 20% zawartości wody, pszenica - poniżej 18% zawartości wody, owies i mieszanki zbożowe (temperatury 45-50 stopni C)
pszenica - powyżej 18% zawartości wody, gryka (temp 40-45 stopni C)
proso (temp 30-40 stopni C)
jęczmień browarny, zboża siewne (temp do 35 stopni C)
Czynniki wpływające :rodzaj zboża , gatunek zboża, skład chemiczny(zawartość białka i wody), przeznaczenie technologiczne.
Im wyższa zawartość wody tym wyższa temperatura suszenia i odwrotnie .
Przygotowanie zboża do przemiału
Masa zbożowa przechowywana w magazynie przymlynskim wymaga dalszej obróbki mającej doprowadzić do:
usunięcia luźnych zanieczyszczeń organicznych i mineralnych
usunięcia niektórych części ziarna np. bródki, części okrywy owocowo-nasiennej, zarodka)
nadanie ziarnu odpowiedniej do wymagań procesu przemiału kondycji, poprzez nawilżanie i leżakowanie ziarna, a nawet jego obróbkę hydrotermiczna
poprawienie czystości mikrobiologicznej i sanitarnej ziarna
sporządzanie odpowiednich mieszanek przemiałowych (ujednolicenie partii)
Czyszczenie zboża przed przemiałem:
czyszczenie białe
czyszczenie czarne
czyszczenie na sucho
czyszczenie na mokro
czyszczenie czarne-proces usuwania zanieczyszczeń bez naruszenia struktury ziarna , działanie za pomocą :
czyszczenie (usuwanie) wszelkich zanieczyszczeń z masy zbóż bez naruszenia ziarna
czyszczenie za pomocą sit
czyszczenie za pomocą powietrza
czyszczenie za pomocą tryjerów
sortowanie według kształtu i współczynnika tarcia
oddzielanie kamieni
oddzielenie zanieczyszczeń ferromagnetycznych
Maszyny i urządzenia :
wialnia- zbudowana z 3 sit ( działanie siły grawitacji i odśrodkowej ), segregacja pod względem masy i wielkości
żmijka
wychwytywacze magnetyczne- za pomocą stałego magnesu (podkowy) lub elektromagnesu wychwytywanie metalowych zanieczyszczeń.
Tryjer
Czyszczenie białe- jest to proces usuwania zanieczyszczeń , w którym następuje naruszenie struktury zewnętrznej- proces obłuskiwania ziarna
czyszczenie na mokro (mycie ziarna, płukanie) : kondycjonowanie ziarna;
czyszczenie na mokro to m.in. jedyny sposób przemysłowy przywracający ziarnom prażonym śniecią cuchnąca ich jakość konsumpcyjna.
Zmniejszenie stopnia zanieczyszczeń mikrobiologicznych
Usuwanie pyłów po czyszczeniu suchym
Powoduje zmiany we właściwościach przemiałowych ziarna
Wymaga określenia wodochłonności ziarna i optymalnego czasu moczenia
Sporządzanie mieszanek przemiałowych:
Bierzemy pod uwagę następujące aspekty:
Rodzaj i ilość posiadanej w magazynie partii zboża
Właściwości przemiałowe posiadanego zboża (np. jego twardość, barwę okrywy, wilgotność)
Właściwości jakościowe posiadanego zboża (oznaczane przez laboratorium jego cechy):
ilość i jakość glutenu
liczba opadania
próbny przemiał (wartość przemiałowa)
cechy reologiczne ciasta
wyznaczenie wartości przemiałowej
Znając te cechy można określić wartość mieszankowa ziarna. Na tej podstawie można podzielić posiadane ziarno na 3 grupy jakościowe:
Ziarno o wysokie jakości - wywierające duży (wysoki) wpływ na jakość mieszanki
Ziarno o średniej jakości - nie wywiera znacznego wpływu na jakość mieszanki, stanowiące tzw. wypełniacz
Ziarno o niskiej jakości - przy przemiale samo wymagające dodatku, poprawiacza (np. ziarna z gatunku 1)
Metody sporządzania mieszanek przemiałowych;
z wykorzystaniem równania z 2 niewiadomymi:
x+y=100
100a=bx+c
b=15%, C=30%, 25%
100*25=15*(100-y)+30y y=66,6%, x=33,4%
a- założona wartość wyróżnika jakościowego mieszanki
b,c- faktyczna zawartość wyróżnika jakościowego w komponentach przewidzianych do sporządzania mieszanki
x,y- procentowa ilość użytych komponentów w mieszance
z wykorzystaniem sposobu graficznego
Młynarstwo
Młynarstwo- gałąź przemysłu obejmująca przerób ziarna zbożowego i nasion roślin strączkowych na mąkę, kaszki, płatki
Młyn - zespół, budynków, pomieszczeń, maszyn, urządzeń służących do przemiału ziarna zbóż chlebowych na mąkę.
Mlewo- rozdrobnione ziarno zbóż które może być produktem lub między-prtoduktem przemiału
Przemiał: rozdrobnienie, początkowo ziarna (uprzednie czyszczonego), a następnie miedzy produktów, aż do wydzielenia produktu końcowego czyli maki
Przemiał prosty- rozdrabnianie ziaren zbóż do wymaganej granulacji bez wydzielania poszczególnych części ziarna - maki razowe głownie przemiał żyta.
Przemiał złożony -rozdrabnianie, w którym wykorzystuje się właściwości strukturalno - anatomiczne ziarna (bielma, zarodek, okrywa owocowo-nasienna, różniące się nie tylko budowa anatomiczna, ale i składem chemicznym). W wyniku uzyskuje się miedzy produkty (miały- śruty- kaszki-maki) które poddaje się dalszemu wymielaniu. W wyniku uzyskuje się maki gatunkowe, pozbawione w znacznej części okrywy i zarodka.
Przemiał prosty - stosowany do przemiału żyta, a złożony do pszenicy.
Mąka- jest to miałki proszek drobno zmielonych ziaren niektórych zbóż rzadziej z owoców lub innych części rośliny
Mąka uzyskana z ziaren zbóż może być:
pszenna
żytnia
pszenżytnia
jęczmienna
owsiana gryczana
kukurydziana itd.
Każda z tych mak może być pytlowa lub razowa
Popiołowość maki - wskaźnik wyciągu maki (tez barwa) - pozostałość (wyrażona w mg) po spaleniu 100g maki. W 920C
Wyciąg mąki - uzyskane w wyniku przemiału ilość mąki wyrażona w % w stosunku do ilości wziętego ziarna do przemiału.
Kasza- proszek otrzymany z e zbóż głównie jęczmienia, grochu, pszenica
Kaszka manna- otrzymana w wyniku przemiału pszenicy stanowiąca we. Bielma tego zboże , o granulacji 0,85 mm i zawiera popiołowosć 0,6%
Płatki zbożowe- otrzymane ze zbóż : owsa, ryżu, pszenicy, …. gryka. Ziarna lub kaszy poddana obróbce hydrotechnicznej i zgniatania do formy płatków.
W.X.14.12.2010
Młyn- ,magazyn+ przygotowanie do przemiału+ młyn właściwy
Podział młynów
pszenne - przystosowane tylko do złożonych przemiałów pszenicy na 2 lub więcej gatunków maki
żytnie - przystosowane tylko do prostych bądź złożonych (dwugatunkowych) przemiałów ziarna
kombinowane - czyli młyny żytnie, przystosowane do prostych najczęściej jednogatunkowych przemiałów pszenicy
wpływ: struktura ziarna żyta i skrobi
Systemy przemiału : w zależności o intensywności przemiału i liczby wykorzystanych maszyn
-płaski żyto
-półpłaski żyto
-półwysoki pszenica
-wysoki pszenica
różne odległości elementów roboczych , wybór sposobu przemiału za leży od rodzaju młyna.
Przemiał- to rozdrobnienie , mechaniczny podział ciał stałych , w młynarstwie zachodzi proces rozdrabniania selektywnego przez odpowiednio dobrane parametry. Rozdrabnianie pochłania 50-70% energii potrzebnej na cały proces. Rozdrabnianie opiera się na procesach : (zgniatania, ścinania, rozrywanie, ścieranie)
Teoretyczne podstawy przemiału :
Przemiał: rozdrobnienie, początkowo ziarna (uprzednie czyszczonego), a następnie miedzy produktów, aż do wydzielenia produktu końcowego czyli maki
Przemiał prosty: rozdrabnianie, w którym wykorzystuje się właściwości strukturalno - anatomiczne ziarna (bielma, zarodek, okrywa owocowo-nasienna, różniące się nie tylko budowa anatomiczna, ale i składem chemicznym). W wyniku uzyskuje się miedzy produkty (miały- śruty- kaszki-maki) które poddaje się dalszemu wymielaniu. W wyniku uzyskuje się maki gatunkowe, pozbawione w znacznej części okrywy i zarodka.
Wyciąg z maki -wydajność mąki : ilość produktu końcowego (maki) uzyskanego w wyniku przemiału (w młynach przemysłowych uzyskuje się wyciąg maki w granicach 70-80%)
Po przejściu przez pierwszy mlewik ziarno jest dzielone na frakcje i te najgrubsze elementy trafiają na inne walce - bardziej dociśnięte Przy przemiale prostym układ najwyżej 2 maszyn rozdrabniających; przy złożonym nawet kilkadziesiąt
Barwa mąki-zmiany stosunkowo niewielka do wyciągu 60% powyżej mąka wyraźnie ciemniejsza , tym samym barwa może być miernikiem wyciągu.
Przemiał prosty: rozdrabnianie, w którym wykorzystuje się właściwości strukturalno - anatomiczne ziarna (bielma, zarodek, okrywa owocowo-nasienna, różniące się nie tylko budowa anatomiczna, ale i składem chemicznym). W wyniku uzyskuje się miedzy produkty (mialy-sruty-kaszki-maki) które poddaje się dalszemu wymielaniu. W wyniku uzyskuje się maki gatunkowe, pozbawione w znacznej części okrywy i zarodka.
Proces rozdrabniania charakteryzuje stopien rozdrobnienia „i” i=D/d
D- średni wymiar liniowy cząstek materiału przed rozdrobnieniem
d- średni wymiar liniowy cząstek materiału po rozdrobnieniu
Stopień rozdrobnienia można tez wyliczyć ze wzoru:
I = Sk/Sp
Sk - sumaryczna powierzchnia czastek po rozdrobnieniu
Sp - sumaryczna powierzchnia czastek przed rozdrobnieniu
W młynarstwie współczesnym, „i” wyliczony wg podanych wzorów wynosi przeciętnie od 20 do 50.
Rozdrabnianie nazywa się:
Drobnieniem - jeżeli uzyskane cząstki są większe od 5mm
Mieleniem - jeżeli uzyskane cząstki są mniejsze od 5mm
Na rozdrobnienie 100kg pszenicy zużywa się około 6kWh energii, przy stopniu rozdrobnienia i=40.
Rodzaje maszyn rozdrabniających stosowanych w młynarstwie:
wlewnik walcowy (gniecenie i ścinanie)
wlewnik kamienny (gniecenie i ścinanie)
rozdrabniacz tarczowy (uderzanie i udar)
rozdrabniacz młoteczkowy (uderzenie i ścieranie)
rzutnik bijakowy (ścieranie i uderzanie)
gniotnik (gniecenie)
Każdy walec bez względu na spełniana funkcje powinien być wykonany z odpowiednich materiałów, przede wszystkim odpowiednio twardego, co pozwala na latwei nawet częste rowkowanie
Rowki walca tez musza mieć odpowiednia twardość, a tym samym trwałość.
Odpowiednie, wymagane cechy uzyskać można przez odpowiednia strukturę żeliwa, z którego wykonane są walce musza być używane zawsze zgodne z ich przeznaczeniem, np. tzw. walec rozczynowi musza być użyte tylko do rozczyniania tzw. wymiarowe - do wymielanie mlewa.
Walce młynarskie mogą mieć różną średnice - najczęściej 220 - 250 - 300 i 350mm
Ważnym zagadnieniem jest stopień zużycia walców czyli zmniejszenie ich średnicy.
Zasady przemiału:
Wartość przemiałowa - właściwości ziarna zapewniające możliwość uzyskanie, mąki o wysokiej jakości i dobrej wydajności
Wydajność maki - wyciąg maki nie wyższa niż 100%
Wyciąg maki - zmiany stosunkowo niewielkie do wyciągu, około 60% powyżej wyraźnie ciemnieje, a tym samym może być miernikiem wyciągu maki
Zwiększenie ilości uzyskanej maki - wzrost wyciągu maki - wzrost (pociemnienie) barwy - wzrost popiolowatosci maki.
Sposoby przemiału:
Przemiał prosty - jednorazowe przejścia ziarna przez maszyna rozdrabniająca. Uzyskany produkt - mąka razowa- będącą mieszanina rozdrobnionych części ziarna: bielma, okrywy i zarodka.
Uwaga! Podczas tego przemiału mogą być wydzielone niewielkie ilości otrąb - (97% maki) pszenica
Przemiał złożony - doskonalszy od przemiału prostego. Przeprowadzony na kilku (kilkunastu) maszynach rozdrabniających z każdorazowym odsiewaniem mlewa. Każdy zespól maszyn spełnię określone funkcje technologiczne. żyto
W celu uzyskania maki o wysokiej jakości i szerokim zastosowaniu stosuje się przemiał złożony, czyli stopniowe, selektywne rozdrobnienie i sortowanie mlewa przed kolejnym przejściem przez maszynę rozdrabniającą!!!
Fazy wyróżnione w przemiale złożonym:
Przemiał żyta
śrutowanie
wymielanie kaszek
Przemiał pszenicy
śrutowanie
sortowanie kaszek i miałów
czyszczenie kaszek i miałów
rozczynianie kaszek
wymielanie kaszek i miałów
Rozbudowanie systemu przemiału pszenicy, w stosunku do przemiału żyta wynika z różnic w składzie chemicznym i budowie ziarna miedzy tymi zbożami czyli, z różnic w zdolnościach ich bielma do tzw. „kaszkowania”. Zależy do zawartości skrobi i biała i ich stosunku (10:60) i więcej białka tym ziarno bardziej twarde ( mniej skrobi) łatwiej uzyskać kaszkę.
Przestrzeń w której odbywa się rozdrabnianie - strefa rozdrobienia (odkształcania) - jest to fragment powierzchni walców biorących udział w czynnościach drobienia - liczony jest od momentu (punktu) uchwycenia ziarna lub mlewa przez walce mielące, a kończy się na szczelinie mielącej.
Szczelina mieląca - miejsce największego zbliżenia się walców do siebie.
Strefa drobienia i szczelina mieląca odgrywa duża i ważna role w procesie mielenia, bowiem od ich wielkości zależy ostateczne rozdrobnienie ziarna (mlewa).
Wpływ: średnica walców i odległość miedzy nimi na wielkość strefy drobienia i szczelinę mieląca.
Im większa średnica walca tym większą strefa drobienia; oddalenie walców - mniejsza strefa rozdrabniania; na szczelinę mieląca wpływa tylko odległość miedzy walcami.
Urządzenia do rozdrabniania to (ogólnie) rozdrabniacze:
mlewniki walcowe( rowkowane różne prędkości, , gniotowniki )(bez rowkowania jednakowa prędkość walców) ustawienie diagonalne walców
rozdrabniacze młotkowe
rozdrabniacze tarczowo - rzutowe
śrutowniki tarczowe
rozdrabniacze kamienne (kiedyś żarna)
liczbę rowków podaje na 1cm obwodu walca
Mogą być 4 rożne wzajemne ustawienia walców:
ostrze na ostrze
ostrze na grzbiet
grzbiet ostrze
grzbiet na grzbiet
W procesie rozdrabniania ziarna wykorzystuje się metody polegające na zgniataniu i rozcieraniu w połączeniu z rozcinaniem i rozrywaniem:
21.12.2010
Jeżeli powierzchnie robocze będą jeszcze dodatkowo ukształtowane (np. rowkowanie) czyli będą uzbrojone w ostre krawędzie - to powstanie dodatkowo działanie tnące powodujące skrawanie ziarna. zatem w tym procesie występuje działanie rozcierające i rozciągające. Działanie tnaco-rozcierajace - uzyskuje się w złożeniach kamieni młyńskich względnie w wlewnikach z walcami rowkowanymi.
Na przebieg rozdrabniania ziarna zbóż wpływają:
właściwości strukturalne i reologiczne ziarna, tj. grupa cech fizycznych które wykazuje ciało stale poddawane działaniu naprężeń statycznych i dynamicznych, a przede wszystkim:
twardość
wytrzymałość
kruchość
plastyczność
Wytrzymałość - zdolność przeciwstawiania się ziarna sile rozdrabniającej. Jest to cecha charakterystyczna dla poszczególnych gatunków zbóż, a nawet odmian.
Stwierdzone różnice mogą dochodzić nawet do 50%.
Ziarna drobne mogą wykazywać wytrzymałość nawet o 30-50% wyższa w stosunku do ziaren dużych, dorodnych (porównaj: masa 1000 ziaren => celność i wyrównanie => zawartość okrywy owocowo-nasiennej =>skład chemiczny - zwłaszcza białko) przy drobnych masa 1000 ziaren jest większa i maja więcej okrywy owocowo nasiennej
Rożna jest wytrzymałość poszczególnych części anatomicznych ziarna. Tak np. twardość okrywy owocowo-nasiennej wynosi przeważnie 300*10^5, a bielma najwyżej 30*10^5 Pa.
Na wytrzymałość wpływ ma także wilgotność ziarna, dlatego istnieje konieczność dowilżania ziarna przed przemiałem od wilgotności 15 do 16.5 - 17,5%-łatwiejsze oddzielenie okrywy od mielna
mąki pszenne :
tortowa typ 450
krupczatka typ 500
luksusowa typ 550
chlebowa typ 750
sitkowa typ 1400
graham typ 1850
razowa typ 2000
śrutowa typ 2000
mąki żytnie :
żytnia typ 720
żytnia typ 800
sitkowa typ 1400
starogardzka typ 1850
razowa typ 2000
3.pszenzytnie :
pesznzytnia typ 720
sitkowa typ 1400
Wartość wypiekowa maki - zbiór wskaźników obrazujących określone cechy jakościowe maki, będące miernikiem użyteczności pieczywa. Wyrażana jest ona liczbami, które powinny dawać wskaźnik jak zastosować dana mąkę, aby uzyskać pieczywo dobrej jakości.
Takimi wskaźnikami są, np.:
wodochłonność maki
czas rozwoju ciasta (czas potrzebny do otrzymania jednolitej masy z maki i wody.)
czas stałości ciasta (jak długo ciast jest odporne na działanie sił zew)
zdolność do wytwarzania i zatrzymywania gazów
Wartość wypiekowa maki zależy od wielu czynników które można podzielić na pierwotne, wtórne i pośrednie:
1) Czynniki pierwotne:
cechy gatunkowe
cechy odmianowe
warunki glebowe
warunki klimatyczne ( pora deszczowa więcej skrobi /pora sucha więcej białka)
warunki agrotechniczne
2) czynniki wtórne:
przygotowanie ziarna do przemiału
przemiał
dojrzewanie maki
3) czynniki pośrednie:
kompleks enzymatyczno - białkowy
kompleks enzymatyczno - skrobiowy
itd.
Technologia piekarstwa :
|
Liczba piekarni |
Spoż. Kg/os/rok |
Spoz. G/os/dzien |
Italia |
30000 |
|
|
Francja |
15000 |
55 |
150 |
Szwajcaria |
5000 |
53 |
145 |
GB |
4000 |
57 |
155 |
Holandia |
3200 |
60 |
165 |
Austria |
3000 |
60 |
165 |
Polska |
9000 |
100 |
275 |
Irlandia |
|
65 |
180 |
Niemcy |
|
87 |
240 |
Luksemburg |
|
50 |
140 |
Belgia |
|
77 |
210 |
Finlandia |
|
73 |
200 |
Norwegia |
|
74 |
200 |
Szwecja |
|
69 |
190 |
Ciasto - jednorodna plastyczna masa powstająca w wyniku połączenia maki z woda, ręcznie lub mechanicznie wymieszanej, poddanej procesowi fermentacji, przeznaczone do wyrobu pieczywa. W zależności od zużytej maki może być ciasto:
pszenne
żytnie
mieszane
Chleb- produkt otrzymany wyniku wypieku ciasta z maki , wody , soli kuchennej i ewentualnych dodatków.
Żytnie, pszenne, mieszane , masa przeciętnego bochenka od 400 do 3000 g. w niektórych rejonach kraju chleb to wyrób tylko z maki żytniej , a z pszennej to bułki , lub bułka chlebowa.
Pieczywo- produkt spożywczy uzyskany w wyniku wypieku ciasta w temp. 240-270C od kilku do kilkunastu minut. Rodzaje pieczywa : pszenne, żytnie, mieszane, specjalne, specjalne, dietetyczce, cukiernicze, pro zdrowotne, regionalne. Lub ciemne i jasne .
Pieczywo mieszane- wytworzone z mąki pszennej i żytniej z udziałem każdej 15-85% , ciasta na pieczywo mieszane mogą być prowadzone na :
kwasach
drożdżach
kwas + drożdże
pieczywo pszenne- wytworzone z mąki pszennej i prowadzone na drożdżach , dzielmy na :
zwykłe
wyborowe ( max 3% sacharozy )
pieczywo cukiernicze (60%(maka+woda+sól) i 40% dodatków )
pieczywo żytnie - z mąki żytniej, prowadzone na kwasie lub kwas + drożdże. Klasyczna metoda prowadzenia ciasta drożdżowego 5 faz: (zaczątek, przedkwas, półkwas, kwas, ciasto wł.), może być dodatek maki pszennej do 10%.
Piekarnia- zespół maszyn i urządzeń i budynków :
przyjmowanie i magazynowanie surowców
przygotowanie surowców do produkcji
wytwarzanie i fermentacja ciasta
jego dzielenie i rozrost końcowy
wypiek
studzenie i sortownia
składowanie, i ekspedycja do odbiorców
Podział piekarni pod względem wielkości dobowej produkcji:
małe do 6 ton
średnie do 12 ton
duże >12 ton
podział pod wg specyfikacji produkcji :
magazyn surowcowy
hala produkcyjna
ciastkownia (fermentownia, formiernia, rozdzielnia)
piecownia (przedpiecownia, zapiecownia, sortownia)
ekspedycja
Ogólne podstawy produkcji pieczywa:
przygotowanie surowców do produkcji
wytwarzanie ciasta
fermentacja ciasta
formowanie ciasta
wzrost i przygotowanie ciasta do wypieku
wypiek pieczywa (17-60min)
konfekcjonowanie pieczywa (pakowanie, dzielenie na porcje)
ekspedycja pieczywa
Nowożytne piekarnie magazynują mąkę albo luzem w specjalnych małych silosach maki lub w workach. Żadna z metod przechowywania nie powoduje uszkodzenia struktury , podobnie jak i transport jedyna różnica taka ze transport pneumatyczny skraca jej trwałość .
Surowce piekarskie dzielimy na :
podstawowe - (mąka , sól, woda)
pomocnicze - (cukier, tłuszcz, mleko w proszku, serwatka(kwasowa, podpuszczkowa), produkty sojowe, itp.)
dodatki funkcjonalne
Przeciętny skład surowcowy do przygotowania ciasta chlebowego :
Surowce podstawowe
Mąka 100%
Woda 50-70%
Drożdże piekarskie 0,25-0,6% (3%)
NaCl 1,0-2,5%
Surowce pomocnicze
Cukier 3-20%
Tłuszcz 3-10%
Chude mleko w proszku 3-6%
Serwatka kwasowa 3-6%
Serwatka podpuszczkowa 3-6%
Produkty sojowe 0,5-0,3%
Woda nie musi spełniać określonych wymagań. Pełni bardzo ważna role - im więcej wody dodamy, tym więcej ciasta powstanie.
Ze 160kg ciasta powstaje 125 - 135kg pieczywa (zależnie od gatunku, wielkości kęsa - im mniejszy kęs tym większe straty). Otrzymujemy ok. 125kg kajzerek; 135kg bochenków >500g; 135kg - pieczywa żytnie (wyższa zdolność wiązania wody - 2% więcej skrobi niż w mace pszennej.
Sól jest czynnikiem smakowym (znikome działanie konserwujące) i modyfikuje proces fermentacyjny.
Zima dodajemy mniej soli niż latem - jeśli temperatura w hali jest niższa, wolniej przebiega fermentacja, wiec obniża się dodatek soli, żeby jeszcze dodatkowo nie spowolnić procesu.
Inne surowce pomocnicze.
inne produkty mleczarskie (np. mleko płynne, maślanka, ser twarogowy)
tzw. polepszacze
inne produkty spożywcze
Cukier dodajemy na końcu, żeby zmusić drożdże do fermentowanie cukrów własnych.
Tłuszcz ułatwia przesuwanie się włókien gluteny względem siebie podczas wytwarzania CO2.
Mleko w proszku poddaje się specjalnej obróbce - do celów piekarskich.
Ciasta są mieszane, jeśli zawartość pszennej i żytniej maki wynosi ≥15%.
04.01.2011
Proces tworzenia ciast przebiega w kilku etapach:
Cząstki mąki wchłaniają wodę łączą się w pojedyncze skupiska (grudki)
Zjawisko hydratacji właściwej wydzielania się przy tym ciepła pęcznienia
Wilgotne grudki mąki łącza się powoli ze sobą w większe skupiska
Woda wiązana jest na zasadzie osmozy i mechanicznie w rezultacie powstaje spoista masa ciasto.
Farinograf, przyrząd wykorzystywany w przemyśle spożywczym do badania własności wypiekowych mąki pszennej. Działanie farinografu oparte jest na pomiarze oporu, jaki stawia próbka ciasta podczas miesienia.
W dalszym procesie mieszania ciasta jego właściwości ulęgają istnie niekorzystnym zmianom:
Ciasto -mięknienie staje się bardziej lepkie i ciągliwe, aż w końcu traci swoją spoistość, stając się maziste i płynne nazywane mechanicznym uplastycznieniem ciasta.
Wpływ mieszania na jakość uzyskanego pieczywa:
Wpływ jest duży i istotny
Dla uzyskania dobrej jakości ciasta konieczne jest wykonanie określonej pracy jednostkowej
Miesiarki szybkobieżne zapewniają intensywna obróbkę ciasta.
Wpływ procesu mieszania ciasta na cechy uzyskanego pieczywa:
Objętość uzyskanego ciasta
Porowatość i struktura miękiszu
Barwa miękiszu -(rozjaśnienie z powodu tlenu dostającego się podczas mieszania)
Wskaźniki oceny organoleptycznej
Miesiarki , podział maszyn do mieszania:
1.Na charakter pracy:
O działaniu ciągłym
O działaniu okresowym
2.Podział ze wzg. na szybkość obrotu elementu roboczego:
Wolnobieżne
Uniwersalne
Szybkobieżne
Miesiarka ślimakowa- za pomocą specjalnego podzielonego ślimaka, zapewnia odpowiedni okres przetrzymania ciasta i odpowiednie połączenie składników
Miesiarka zetowa- mieszadło przypomina wyglądem literę Z
Miesiarka vienera- mieszadło z przesuwaną dzieżą ( umieszczona na samobieżnym wózku). Ruch obrotowy mieszadła i ruch obrotowy dzieży.
Fermentacja ciasta dla uzyskania dobrej jakości pieczywa tj. smacznego, aromatycznego i wyrośniętego, konieczne jest spulchnienie ciasta:
fermentacja alkoholowa
fermentacja mlekowa
W technologii piekarskiej bardzo rzadko stosowane są fizyczne metody spulchniania ciasta- z wyjątkiem pieczywa chrupkiego
Chemiczne środki spulchniające stosowane tylko do wyrobów zawierających większe ilości cukru, tłuszczu, jaj (CO2 NH3)
Fermentacja alkoholowa wykorzystana w ciastach pszennych, pod wpływem zymazy zawartej w skrobi
C6H12O6 → 2C2H5OH + 2CO2+235 kJ war. Beztlenowa
C6H12O6+O26CO2+6H2O +2881 kJ
Niska zawartość tlenu w cieście ogranicza drugą reakcje
W piekarstwie powszechnie stosowane są Saccharomyces Cerevisiae , a sama fermentacja przebiega w kilku etapach.
Przy przygotowaniu ciast żytnich i mieszanych wymagają większego ukwaszenia, wykorzystywana jest fermentacja mlekowa, bakterie mlekowe wyselekcjonowane i namnożone w cieście.
C6H12O6 + bakterie mlekowe → 2CH3CHOHCOOH + 93,6 kJ
Czynniki wpływające na fermentacje:
Wydajność fazy, czyli jej ilość uzyskana ze 100 kg maki ma wpływ na rozwój i działalność mikroflory
Rzadsze i luźniejsze zaczyny są dobrym środowiskiem do rozwoju drożdży
Gęstsze dla rozwoju bakterii mlekowych
Temperatura- im wyższa tym fermentacja przebiega gwałtowniej
czas- połączony z temperaturą , wysoka temperatura czas krótszy, temperatura niższa , czas dłuższy
Dzielenie ciasta a kęsy:
Ręczne lub maszynowe (dzielarki i dzielimy w sposób):
Dzieląc znana masę ciasta na określoną liczbę kęsów -pieczywo drobne
Dzieląc ciasto wg objętości kęsa
Dzieląc ciasto według masy kęsa (rzadko stosowana)
Wypiek pieczywa
Stanowi ostateczny i najważniejszy etap cyklu produkcyjnego mąka chleb/pieczywo. Jest to proces wyjątkowo złożony, wynika to z zachodzących w nim zmian:
fizycznej
biologicznej (mikrobiologicznej)
biochemicznej
Etapy produkcji pieczywa:
odważanie składników i surowców
wytworzenie ciasta
fermentacja
dzielenie na kęsy
rozrost końcowy i oznakowanie
wypiek
chłodzenie pieczywa
konfekcjonowanie
Ekspedycja
O zachodzących zmianach decydują warunki termiczne panujące w piecu.
Powstaje produkt o specyficznych właściwościach:
Przyswajalności
Smakowitości
Trwałości
Zjawiska termiczne podczas wypieku :
Temperatura 180-270C
Do wyprodukowania 1kg potrzeba 70-130 kcal 293*103 J
Czas od kilku do kilkunastu minut
Dostarczone ciepło wykorzystywane jest na:
Nagrzanie kęsu ciasta do temperatury umożliwiającej wypiek
Odparowanie z niego części wody
Przegrzanie wytworzonej pary wodnej
Większość w ciepła jest wykorzystywane na odparowanie wody 50-60%
Podczas wypieku ciepło do kęsa i pieczywa przekazywane jest na:
Promieniowania (80%) z rozgrzanej powierzchni pieca (stropy, ściany, trzon)
Rozgrzanej pary wodnej
Przewodzenie (trzon kęs)
Cele wypieku:
Wytworzenie składników łatwo przyswajalnych
Zatrzymanie procesów biochemicznych i mikrobiologicznych
Zatrzymywanie substancji zapachowych powstałych przy przygotowaniu ciasta i tworzenie nowych
Zestalenie masy ciasta i utrwalenie porowatej struktury miękiszu
Uszlachetnienie smaku przez wytworzenie substancji niskocząsteczkowych oraz połączenie poł. Białkowo-węglowodanowych
Utrwalenie kształtu nadanego w czasie formowania
Uzyskiwanie efektów barwnych popr, wygląd zewnętrznych
Wszystkie maja charakter kompleksowy wynikający z ich jednoczesności i złożoności przebiegu.
Piece piekarskie dzielimy ze względu na:
Kryterium technologiczne (uniwersalne, specjalne)
Stopień mechanizacji wypieku
Zastosowanej techniki cieplnej (sposób wytw. Ciepła)
Typu komory wypiekowej
Wg charakteru pracy :
Ciągła- przelotowa tunelowa
Periodyczny
Sposobu ogrzewania komory wypiekowej ( bezpośrednie /pośrednie)
Charakteru trzonu wypiekowego:
Trzon stały
Trzon wyciągowy
Trzon taśmowy (rozpięta siatka na wałkach )
Trzon łańcuchowy ( rozpięty łańcuch podobny do rowerowego)
Stosowanego 0%) paliwa do ogrzewania komory wypiekowej:
paliwo stałe (węgiel drewno)
paliwo ciekłe (olej ,mazut)
paliwo gazowe (ziemny, miejski)
piece elektryczne
Uniwersalny Piec Taśmowy z Wymuszoną Cyrkulacją spalin (PTC):
zapiekanie (25% powierzchni 180-210), wypiek( 230-270) dopiekanie (180-230)
długość taśmy w piecu 2,5m
1-cylinderz wgłębieniami
2-rynienka odprowadzająca ziarna okrągłe.
ziarna podłużne
ziarna okrągłe.
Od środka
Owies
Ryż
Kukurydza
Jęczmień
Pszenica
Żyto
Ziemniak