Prawo cywilne część III

Umowa rachunku bankowego

Jest uregulowana w kodeksie cywilnym i ustawie - Prawo bankowe. Zgodnie z art. 725 Kodeksu cywilnego na mocy umowy rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza do przechowywania zgromadzonych na rachunku posiadacza środków pieniężnych, a w przypadku, gdy umowa tak stanowi, także do dokonywania rozliczeń pieniężnych.

Umowa rachunku jest umową:

• dwustronnie zobowiązującą, z przewagą obowiązków banku,

• kauzalną,

• konsensualną,

• jednostronnie podmiotowo kwalifikowaną,

• może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony.

Elementy umowy rachunku bankowego określone są w Prawie bankowym

Zaliczamy tu:

• określenie stron umowy (bank i osoba fizyczna lub prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej),

• rodzaj otwieranego rachunku,

• walutę rachunku - rachunki mogą być prowadzone w polskich złotych lub w walucie obcej,

• czas trwania umowy - umowa może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony,

• jeżeli strony zastrzegają w umowie oprocentowanie środków pieniężnych, to powinna być określona wysokość tego oprocentowania, a jeżeli jest to oprocentowanie zmienne, to także przesłanki dopuszczalności zmiany stopy procentowej,

• powinny być określone terminy wypłaty odsetek oraz postawienia ich do dyspozycji posiadacza lub kapitalizacji odsetek. Kapitalizacja odsetek oznacza doliczenie do kapitału pierwotnego odsetek naliczonych za okres wskazany w umowie i liczenia kolejnych odsetek od tej kwoty powiększonej;

• wysokość prowizji i opłat za czynności związane z wykonywa-nie umowy oraz tryb ich zmiany przez bank,

• formy i zakres rozliczeń pieniężnych dokonywanych na polecenie posiadacza rachunku oraz terminy ich realizacji - to postanowienie zawierane jest tylko w umowach rachunków rozliczeniowych, tj. bieżących, pomocniczych i RORach,

• przesłanki i tryb dokonywania zmian umowy - na piśmie, zazwyczaj pod rygorem nieważności (aneks),

• przesłanki i tryb rozwiązania umowy - umowa zawarta na czas określony - wygasa po upływie okresu na jaki została zawarta, chyba, że w umowie zastrzeżono, że może przedłużyć się ona na kolejny taki sam okres; umowa zawarta na czas nieokreślony - każda ze stron może ją rozwiązać za uprzednim okresem wypowiedzenia w umowie określonym, z tym jednak, że bank może wypowiedzieć umowę r.b. tylko z ważnych powodów, w szczególności, gdy posiadacz popełnił przestępstwo związane z prowadzonym na jego rzecz rachunkiem bankowym, np. sfałszował dokument czeku, przelewu itp.,

• zakres odpowiedzialności banku za terminowe i prawidłowe przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych oraz wysokość odszkodowania za przekroczenie terminu realizacji dyspozycji posiadacza rachunku - to postanowienie zawarte jest tylko w umowach dotyczących rachunków rozliczeniowych.

• Regulamin bankowy

Zgodnie z KC regulamin bankowy jest rodzajem wzorca umownego. Bank uprawniony jest jako jedna ze stron stosunku umownego do opracowania postanowień regulaminu. Regulamin jest elementem stosunku umownego. Nie ma charakteru normatywnego. Umowa + Regulamin = Stosunek umowny. W umowie zawierane są elementy indywidualizujące dany stosunek prawny. Elementy umowy mogą być przedmiotem negocjacji między stronami, np. wysokość oprocentowania środków na rachunku bankowym, oprocentowanie kredytu. Postanowienia regulaminu dotyczą wszystkich stosunków prawnych danego rodzaju, np. wszystkich terminowych lokat oszczędnościowych, wszystkich kredytów na finansowanie działalności gospodarczej, wszystkich rachunków rozliczeniowych dla przedsiębiorców, RORów. Postanowienia regulaminu nie mogą być negocjowane między stronami. Regulamin wiąże stronę, jeżeli został jej doręczony w chwili zawarcia umowy. W przypadku, gdy ten sam problem uregulowany jest w regulaminie i w umowie, a postanowienia ich są sprzeczne, strony związanie są postanowieniami umowy.

Obowiązki banku

Bank zobowiązany jest do zwrotu całości lub części środków pieniężnych klienta na każde jego żądanie. Bank ma też obowiązek przeprowadzać na zlecenie posiadacza rachunku wskazanych przez niego rozliczeń pieniężnych. Posiadacz rachunku powinien po każdej zmianie stanu rachunku otrzymywać wyciąg z rachunku bankowego (minimum co miesiąc, bezpłatnie). Dokumenty związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzane za pomocą elektronicznych nośników informacji (np. przyjmowanie wkładów pieniężnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów , udzielanie kredytów itp. — art. 5 ustawy Prawo bankowe). Bank ponosi odpowiedzialność za wypłatę gotówki czy przelewy z rachunku bankowego, jeżeli posiadacz rachunku zgłosił utratę tych dokumentów, a posłużyła się nimi osoba nieuprawniona. Odpowiedzialność ta powstaje od chwili zgłoszenia utraty dokumentów. Przed zawiadomieniem o utracie dokumentów bank zobowiązany jest do zachowania należytej staranności przy wykonywaniu zobowiązania umownego oraz do dołożenia wszelkich starań w zakresie bezpieczeństwa powierzonych mu środków pieniężnych.

Obowiązki posiadacza

• Posiadacz rachunku bankowego powinien powiadamiać bank o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania lub siedziby (art. 729 Kodeksu cywilnego). W razie niezgodności salda powinien zgłosić to bankowi w ciągu czternastu dni od otrzymania wyciągu z rachunku (art. 728 § 3 KC).

Rozwiązanie umowy

• Jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, strony mogą rozwiązać taką umowę w dowolnym czasie przez właściwe wypowiedzenie (art. 730 KC). Natomiast bank ma prawo wypowiedzieć umowę rachunku bankowego jedynie z ważnych powodów (np. ogłoszenie upadłości posiadacza rachunku bankowego).

• Umowa rachunku bankowego może ulec rozwiązaniu, gdy w ciągu dwóch lat nie dokonano na rachunku żadnych obrotów, poza dopisywaniem odsetek, a stan środków pieniężnych na tym rachunku nie przekracza kwoty minimalnej określonej w tej umowie (art. 60 ustawy Prawo bankowe).

• Roszczenia wzajemne stron wynikające z wiążącej je umowy rachunku bankowego przedawniają się z upływem lat dwóch. Wyjątkiem jest, że wkłady oszczędnościowe przedawniają się na zasadach ogólnych (art. 118 Kodeksu cywilnego). Bieg terminu rozpoczyna się od chwili wygaśnięcia umowy rachunku bankowego.

• Według art. 49 ust. 3 ustawy Prawo bankowe rachunki oszczędnościowe mogą być prowadzone dla:

· osób fizycznych

· szkolnych kas oszczędnościowych

· pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych

• Bank może wydać posiadaczowi rachunku oszczędnościowego imienną książeczkę oszczędnościową lub inny dokument potwierdzający zawarcie umowy. Jeżeli bank wyda taki dokument, jest on zwolniony od obowiązku przesyłania posiadaczowi rachunku bankowego wyciągów z tego rachunku (art. 53 ustawy Prawo bankowe)

• Środki pieniężne znajdujące się na rachunku oszczędnościowym są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego do wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego. To samo dotyczy rachunku oszczędnościowego prowadzonego dla kilku osób — rachunek wspólny (art. 54 ustawy Prawo bankowe).

• Małoletni posiadacz rachunku oszczędnościowego może po ukończeniu trzynastu lat swobodnie dysponować środkami pieniężnymi zgromadzonymi na tym rachunku, o ile nie sprzeciwi się temu na piśmie jego przedstawiciel ustawowy (art. 58 ustawy Prawo bankowe).

W razie śmierci posiadacza rachunku oszczędnościowego bank obowiązany jest wypłacić z tych rachunków:

· kwotę wydatkowaną na koszty pogrzebu posiadacza rachunku osobie, która przedstawiła rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią kosztów, w wysokości nieprzekraczającej kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku (art. 55 ust.1 ustawy Prawo bankowe). Sąd Najwyższy opowiedział się za tym, aby do kosztów pogrzebu wliczać też koszt wystawienia zmarłemu nagrobka

- kwotę równą wpłatom na rachunki dokonane przez organ wypłacający świadczenie z ubezpieczenia lub zabezpieczenia społecznego albo uposażenie w stanie spoczynku, które nie przysługiwały za okres po śmierci posiadacza rachunku, wskazaną we wniosku organu wypłacającego to świadczenie lub uposażenie, skierowanym do banku wraz z podaniem numerów rachunków, na które dokonano wpłat (art.55 ust. 2 ustawy Prawo bankowe). Odpowiedzialność za szkody wynikające z wykonania powyższych czynności ponosi organ wypłacający świadczenie lub uposażenie, który wystąpił z wnioskiem.

• Posiadacz rachunku oszczędnościowego może polecić pisemnie bankowi dokonanie po jego śmierci wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom określonej kwoty pieniężnej (art. 56 ust.1 ustawy Prawo bankowe). Tymi osobami mogą być:

- małżonek

- wstępni

- zstępni

- rodzeństwo

• Dyspozycja może być też dokonana na rzecz kilku osób, posiadacz zobowiązany jest wtedy do określenia sumy przypadającej na każdą z tych osób. Kwota wypłaty nie może być wyższa niż dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysków, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku (ustawowy limit wypłat). W przypadku, gdy łączna suma dyspozycji przekracza ten limit, stosuje się zasadę według której dyspozycja wydana później ma pierwszeństwo przed dyspozycją wydaną wcześniej. Osoby, które otrzymały wypłaty mimo tego, że ich dyspozycja była wcześniejsza zobowiązane są do zwrotu tych kwot spadkobiercom posiadacza rachunku.

• Kwota, która pozostała po wypłaceniu wszystkich kwot tytułem dyspozycji na rzecz osób wskazanych przez zmarłego posiadacza rachunku oszczędnościowego, wliczana jest do masy spadkowej i jest przedmiotem podziału pomiędzy spadkobiercami.

Podpis elektroniczny (NIE OBOWIĄZUJE DO ZALICZENIA)

Art. 60. KC Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

Art. 78 § 2 KC Oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie pisemnej.

Podpis elektroniczny - pojęcie zdefiniowane w ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym

Podpis elektroniczny stanowią dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny.

Dokument opatrzony podpisem elektronicznym może być - przy spełnieniu dodatkowych przesłanek - równoważny pod względem skutków prawnych dokumentowi opatrzonemu podpisem własnoręcznym. Podpis elektroniczny będzie mógł być uznany za równoważny podpisowi własnoręcznemu jeśli spełnia warunki umożliwiające uznanie go za podpis elektroniczny bezpieczny. Zgodnie z ustawą bezpieczny podpis elektroniczny to podpis elektroniczny, który:

• jest przyporządkowany wyłącznie do osoby składającej ten podpis,

• jest sporządzany za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i danych służących do składania podpisu elektronicznego,

• jest powiązany z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna

Certyfikat kwalifikowany to taki, który został wystawiony jego właścicielowi z zastosowaniem odpowiednich procedur weryfikacji tożsamości i klucz prywatny (służący do składania podpisów) jest przechowywany w sposób bezpieczny (np. na karcie elektronicznej).

Art. 5 ustawy o podpisie elektronicznym

Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie ważności tego certyfikatu. Bezpieczny podpis elektroniczny złożony w okresie zawieszenia kwalifikowanego certyfikatu wykorzystywanego do jego weryfikacji wywołuje skutki prawne z chwilą uchylenia tego zawieszenia.

Dane w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu są równoważne pod względem skutków prawnych dokumentom opatrzonym podpisami własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu zapewnia integralność danych opatrzonych tym podpisem i jednoznaczne wskazanie kwalifikowanego certyfikatu, w ten sposób, że rozpoznawalne są wszelkie zmiany tych danych oraz zmiany wskazania kwalifikowanego certyfikatu wykorzystywanego do weryfikacji tego podpisu, dokonane po złożeniu podpisu.

Art. 6. ustawy o podpisie elektronicznym

1. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu stanowi dowód tego, że został on złożony przez osobę określoną w tym certyfikacie, jako składającą podpis elektroniczny.

2. Przepis ust. 1 nie odnosi się do certyfikatu po upływie terminu jego ważności lub od dnia jego unieważnienia oraz w okresie jego zawieszenia, chyba że zostanie udowodnione, że podpis został złożony przed upływem terminu ważności certyfikatu lub przed jego unieważnieniem albo zawieszeniem.

3. Nie można powoływać się, że podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu nie został złożony za pomocą bezpiecznych urządzeń i danych, podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny.

Art. 7. ustawy o podpisie elektronicznym

1. Podpis elektroniczny może być znakowany czasem.

2. Znakowanie czasem przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne wywołuje w szczególności skutki prawne daty pewnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

3. Uważa się, że podpis elektroniczny znakowany czasem przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne został złożony nie później niż w chwili dokonywania tej usługi. Domniemanie to istnieje do dnia utraty ważności zaświadczenia certyfikacyjnego wykorzystywanego do weryfikacji tego znakowania. Przedłużenie istnienia domniemania wymaga kolejnego znakowania czasem podpisu elektronicznego wraz z danymi służącymi do poprzedniej weryfikacji przez kwalifikowany podmiot świadczący tę usługę.

Art. 8. ustawy o podpisie elektronicznym

Nie można odmówić ważności i skuteczności podpisowi elektronicznemu tylko na tej podstawie, że istnieje w postaci elektronicznej lub dane służące do weryfikacji podpisu nie mają kwalifikowanego certyfikatu, lub nie został złożony za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisu elektronicznego.

LEASING

Leasing jest umownym stosunkiem cywilnoprawnym.

W ramach leasingu jedna ze stron umowy (finansujący, leasingodawca) przekazuje drugiej stronie (korzystającemu, leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonej rzeczy na pewien uzgodniony w umowie leasingu okres, w zamian za ustalone ratalne opłaty (raty leasingowe).

Za użytkowanie obiektu leasingobiorca płaci w określonych terminach raty leasingowe składające się z dwóch części: składnika kapitałowego odzwierciedlającego wartość użytkowanego obiektu przypadającego na okres leasingu i składnika odsetkowego stanowiącego wynagrodzenie dla leasingodawcy.

Umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.

Finansujący powinien wydać korzystającemu rzecz w takim stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili wydania finansującemu przez zbywcę.  Finansujący nie odpowiada wobec korzystającego za przydatność rzeczy do umówionego użytku. Finansujący obowiązany jest wydać korzystającemu razem z rzeczą odpis umowy ze zbywcą lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczących tej umowy, w szczególności odpis dokumentu gwarancyjnego co do jakości rzeczy, otrzymanego od zbywcy lub producenta.

Jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa. Korzystający powinien niezwłocznie zawiadomić finansującego o utracie rzeczy.

Korzystający obowiązany jest utrzymywać rzecz w należytym stanie, w szczególności dokonywać jej konserwacji i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jej zużycia wskutek prawidłowego używania, oraz ponosić ciężary związane z własnością lub posiadaniem rzeczy. Jeżeli w umowie leasingu nie zostało zastrzeżone, że konserwacji i napraw rzeczy dokonuje osoba mająca określone kwalifikacje, korzystający powinien niezwłocznie zawiadomić finansującego o konieczności dokonania istotnej naprawy rzeczy.

Finansujący nie odpowiada wobec korzystającego za wady rzeczy, chyba że wady te powstały na skutek okoliczności, za które finansujący ponosi odpowiedzialność. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne. Z chwilą zawarcia przez finansującego umowy ze zbywcą z mocy ustawy przechodzą na korzystającego uprawnienia z tytułu wad rzeczy przysługujące finansującemu względem zbywcy, z wyjątkiem uprawnienia odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą. Korzystający może żądać odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, jeżeli uprawnienie finansującego do odstąpienia wynika z przepisów prawa lub umowy ze zbywcą. Bez zgłoszenia żądania przez korzystającego finansujący nie może odstąpić od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy. W razie odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, umowa leasingu wygasa. Finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz umowy ze zbywcą.

Korzystający powinien używać rzeczy i pobierać jej pożytki w sposób określony w umowie leasingu, a gdy umowa tego nie określa - w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy. Bez zgody finansującego korzystający nie może czynić w rzeczy zmian, chyba że wynikają one z przeznaczenia rzeczy.

Bez zgody finansującego korzystający nie może oddać rzeczy do używania osobie trzeciej. W razie naruszenia tego obowiązku finansujący może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia.

Korzystający obowiązany jest płacić raty w terminach umówionych.  Jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, finansujący powinien wyznaczyć na piśmie korzystającemu odpowiedni termin dodatkowy do zapłacenia zaległości z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne.

W razie zbycia rzeczy przez finansującego nabywca wstępuje w stosunek leasingu na miejsce finansującego. Finansujący powinien niezwłocznie zawiadomić korzystającego o zbyciu rzeczy.

Świadczenie usług drogą elektroniczną (NIE OBOWIĄZUJE NA ZALICZENIU)

ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną

Jest to wykonanie usługi świadczonej bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.

Świadczenie usług drogą elektroniczną to wykonanie usługi, która następuje przez wysyłanie i odbieranie danych za pomocą systemów teleinformatycznych, na indywidualne żądanie usługobiorcy, bez jednoczesnej obecności stron, przy czym dane te są transmitowane za pośrednictwem sieci publicznych w rozumieniu ustawy Prawo telekomunikacyjne.

rozumieniu ustawy, muszą być dokonywane za pomocą systemów teleinformatycznych.

System informatyczny - jest więc komputer wraz z odpowiednim oprogramowaniem służącym przesyłaniu danych, podłączony do urządzenia telekomunikacyjnego lub jego podzespołu przeznaczonego do współpracy z siecią informatyczną, dołączane bezpośrednio lub pośrednio do zakończenia sieci publicznej.

Przykładem usług świadczonych droga elektroniczną można podać usługi providerskie, korzystanie z elektronicznych serwisów informacyjnych, udostępnianie usług kont poczty elektronicznej, hosting. (udostępnieniu przez usługodawcę swojego systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych usługobiorcy).

Sieć publiczna to sieć telekomunikacyjna, która nie jest siecią wewnętrzną. Spod zakresu ustawy wyłączone są usługi przesyłane za pośrednictwem sieci wewnętrznych - tj. sieć telekomunikacyjną eksploatowaną przez podmiot wyłącznie dla własnych potrzeb (np. sieć wewnętrzna w przedsiębiorstwie) lub założoną w budynkach niemieszkalnych usytuowanych na terenie jednej nieruchomości gruntowej.

Usługodawca podaje, w sposób wyraźny, jednoznaczny i bezpośrednio dostępny poprzez system teleinformatyczny, którym posługuje się usługobiorca, informacje podstawowe:

1 adresy elektroniczne,

2 imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres.

- Jeżeli usługodawcą jest przedsiębiorca, podaje on również informacje dotyczące właściwego zezwolenia i organu zezwalającego, w razie gdy świadczenie usługi wymaga, na podstawie odrębnych przepisów, takiego zezwolenia.

- Jeżeli usługodawcą jest osoba fizyczna, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia określonych w odrębnych ustawach wymagań, podaje również:

1) w przypadku ustanowienia pełnomocnika, jego imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo jego nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres,

2) samorząd zawodowy, do którego należy,

3) tytuł zawodowy, którego używa oraz państwo, w którym został on przyznany,

4) numer w rejestrze publicznym, do którego jest wpisany wraz ze wskazaniem nazwy rejestru i organu prowadzącego rejestr,

5) informację o istnieniu właściwych dla danego zawodu zasad etyki zawodowej oraz o sposobie dostępu do tych zasad.

Usługodawca jest obowiązany zapewnić usługobiorcy dostęp do aktualnej informacji

o:

1) szczególnych zagrożeniach związanych z korzystaniem z usługi świadczonej drogą elektroniczną,

2) funkcji i celu oprogramowania lub danych niebędących składnikiem treści usługi, wprowadzanych przez usługodawcę do systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca.

Usługodawca zapewnia działanie systemu teleinformatycznego, którym się posługuje, umożliwiając nieodpłatnie usługobiorcy:

1) w razie, gdy wymaga tego właściwość usługi:

a) korzystanie przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną, w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieuprawnionych do treści przekazu składającego się na tę usługę, w szczególności przy wykorzystaniu technik kryptograficznych odpowiednich dla właściwości świadczonej usługi,

b) jednoznaczną identyfikację stron usługi świadczonej drogą elektroniczną oraz potwierdzenie faktu złożenia oświadczeń woli i ich treści, niezbędnych do zawarcia drogą elektroniczną umowy o świadczenie tej usługi, w szczególności przy wykorzystaniu bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym

2) zakończenie, w każdej chwili, korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną

Usługodawca:

1) określa regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną, zwany dalej „regulaminem”,

2) nieodpłatnie udostępnia usługobiorcy regulamin przed zawarciem umowy o świadczenie takich usług, a także - na jego żądanie - w taki sposób, który umożliwia pozyskanie, odtwarzanie i utrwalanie treści regulaminu za pomocą systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca.

Regulamin określa w szczególności:

1) rodzaje i zakres usług świadczonych drogą elektroniczną,

2) warunki świadczenia usług drogą elektroniczną, w tym:

a) wymagania techniczne niezbędne do współpracy z systemem teleinformatycznym, którym posługuje się usługodawca,

b) zakaz dostarczania przez usługobiorcę treści o charakterze bezprawnym,

3) warunki zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną,

4) tryb postępowania reklamacyjnego.

4. Usługodawca świadczy usługi drogą elektroniczną zgodnie z regulaminem.

Zakazane jest przesyłanie niezamówionej informacji handlowej skierowanej do oznaczonego odbiorcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej.

2. Informację handlową uważa się za zamówioną, jeżeli odbiorca wyraził zgodę na otrzymywanie takiej informacji, w szczególności udostępnił w tym celu identyfikujący go adres elektroniczny.

3. Działanie, o którym mowa w ust. 1, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji

---